ΘΕΤΙΚΟ: Οτι γράφτηκε το αρθρο μπαααααας και ξυπνησει κανεις και κανει ποτε κατι.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ: Ενω εχουν ξαναγραφτει αρθρα δε γινεται τίποτα
Ενω η δημοτική αστυνομία ειναι λίγα μέτρα πιο πανω δε γινεται τιποτα
Ενω αστυνομικοί κυκλοφορουν αναμεσα τους δεν κανουν την παραμικρή
κινηση και όταν και αν κανουν καμια συλληψη αυτό δε δίχνει να επιρρεάζει ΚΑΝΕΝΑΝ
Ενω ξέρουν την κατασταση αντι να κανουν καμια κινηση προς τα κει απλα οταν πας να αναφερεις κλοπή σε στέλνουν και οι ίδοι ΕΚΕΙ!!!!
Ενώ φωναζουμε να μη ψωνίζει κανείς ποδήλατα απο κει και ενισχύει την αγορα πελάτες υπαρχουν μόνιμα εκει
Ακόμα μια ευκαιρία, να προταθεί κάτι γόνιμο χάθηκε. Όλο το κείμενο και λυπάμαι, γιατί μίλησαν άνθρωποι, που μας είναι γνωστοί κι απόλυτα αγαπητοί, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να αναπαράγει τις αδιέξοδες κουβέντες αυτού του site για το θέμα. Αφήστε το καλύτερα στην ησυχία του, δεν σας βγαίνει καλά. Περιοριστείτε στους ακτιβιστικούς σας στόχους. Εκεί σκίζετε. Το θέμα της κλοπής κακώς το βγάλατε. Πιστεύω ότι εκτίθεστε, παρά κάνετε καλό. Το μόνο που διαφαίνεται είναι ο ρόλος του site στο να ξαναβρίσκουν μέσα από τον 'ηρωϊσμό' συγκεκριμένων ατόμων, κάποιοι τα ποδήλατά τους και να τ'αγοράζουν πίσω. Καλή μπίζνα παιδιά! Ας βαυκαλιζόμαστε, ότι η πρόληψη μπορεί να γίνει μόνο με flyers (που πρώτη χειροκρότησα κι έσπευσα να εφοδιαστώ, αλλά δεν φτάνουν). Το θάβουμε που το θάβουμε εδώ μέσα το θέμα, ας μην το κάνουμε και σε άρθρα, που διαβάζει ο πολύς κόσμος!
Χρόνια πολλα για χθες σε εσένα και όλους όσους γιόρταζαν.
Ενα άρθρο σε εφημερίδα ποτε δεν γράφεται επειδή καποιοι το ζήτησαν - τουλάχιστον στα ποδηλατικά θέματα, εκτός αν έχει σταλεί δελτίο τύπου όπως γίνεται στις εκδηλώσεις την ποδηλατ-ισσ-ων.
Σε παίρνουν τηλέφωνο, σε ρωτούν διάφορα και με πολλή τύχη - αν δεν είναι ραδιόφωνο live- δεν θα γράψουν ανακρίβειες. Στην συγκερκιμένη περίπτωση αναφέρουν ονόματα ακριβώς για να τονιστεί η προσωπική απόψη του ομιλούντα, οπότε η γνώμη του καθένα είναι η γνώμη του. Το οτι ανήκει σε κάποια ομάδα δεν πάει να πει οτι τις αντιπροσωπεύει ή τις χαλιναγωγεί - ειδικά οταν πρόκειται για ομαδες όπως οι ποδηλ. και οι Φ τ Π που δεν λειτουργούν ως κομματα με κατευθυντήριες γράμμες κλπ.
Το οτι το θέμα έχει συζητηθεί εδώ δεν σημαίνει οτι δεν πρέπει να ειπωθεί και δημοσίως τι περίπου γίνεται στην Αθήνα, οτι πρέπει ο κόσμος να προσέχει, οτι είναι παγκόσμιο φαινόμενο, οτι αλλες πόλεις κάνουν αυτό ή εκείνο ή οτι τέλος πάντων οι ποδηλάτες αντιμετωπίζουν και αυτό το πρόβλημα.
ΥΓ. όσο για προτάσεις αντιμετώπισης που σίγουρα και τα άλλα παιδιά κατι θα είπαν, ανέφερα διάφορες λύσεις που θα μπορούσαν να μετριάσουν το φαινόμενο αλλά η δημοσιογράφος προφανώς δεν το έγραψε διότι αρκέστηκε στις λύσεις των πόλεων του εξωτερικού. Ας μην κρίνονται λοιπόν απο τα λεγόμενα των δημσιογράφων οι προθέσεις των ομιλούντων.
για τις ευχές σου Λυδία. Νομίζω την άποψή μου για το θέμα την έχω εξαντλήσει όσο δεν λέγεται σε ένα σωρό threadς απ'τον καιρό που ενώθηκα μαζί σας, συχνά γινόμενη και μονότονη. Δεν θέλω να επαναληφθώ. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω. Λυπάμαι που δεν ακούστηκαν οι προτάσεις-λύσεις που κάνατε και βγήκε έτσι όπως βγήκε το κείμενο. Ακόμα δηλαδή ένα άρθρο, που εκφράζει την κακομοιριά μας, εννοώ αυτό που συμβαίνει εν γένει στο ιστορικό λεγόμενο κέντρο, αλλά και τη μοιρολατρία μας. Εύχομαι κάποτε να ανατραπεί αυτή η εικόνα. Συνειδητά και αποτελεσματικά κι όχι με την προκάληψη του δεν μπορώ να χτυπήσω τους καημένους τους μετανάστες. Τουλάχιστον σε μένα αυτό δεν πιάνει. Ξέρω να ζω μ'αυτό τον κόσμο, αλλά όχι με τους συνειδητούς εγκληματίες του. Αυτά τα γράφω όχι τόσο για μένα πια. Έτσι κι αλλιώς κι όπως λέει κι ο Αιγέας εγώ τώρα πια κοιμάμαι με το ποδήλατό μου κι ας μην το χαίρομαι με την ελευθερία που χαιρόμουν το κλεμμένο μου. Γράφω και θέλω να μιλήσω όχι σαν κι αυτή που είμαι τώρα, αλλά σαν κι αυτή που ήμουν, δηλαδή για όσους δεν ξέρουν το site και ποδηλατούν με τα σαφή ανεπαρκή μέσα που τους παρέχει το εμπορικό κύκλωμα.
Χωρίς να αλλάζει σε κάτι η άποψή μου για τη στάση μας όσον αφορά στις κλοπές, ίσα-ίσα που ενισχύεται, ζητώ συγνώμη, γιατί βιαστικά, όπως μπαίνω στα διαλείμματά μου στο site, δεν είδα και την υπόλοιπη δουλειά του αφιερώματος.
Πέρα από τις συμβουλές που είναι πληρέστατες, βλέποντας κυρίως στις φωτογραφίες τα ποδήλατα και ειδικά τα γυναικεία ποδήλατα με τα καλαθάκια τους ομολογώ, ότι είδα τους ποδηλάτες τους. Αυτό μ'έκανε κι έκλαψα από βαθιά θλίψη και θυμό.
Αυτά για τους φτωχούς μετανάστες, που έτσι επιβιώνουν είναι απλώς σκατά. Σκατά είναι κατά την γνώμη μου και η πρόφαση, ότι αξίζει να χαρίζουμε πίσω τα ποδήλατα στα θύματα κλοπής με κάθε τρόπο. Απορώ, πώς αντέχουν να το κάνουν όσοι το κάνουν. Δηλαδή να οδηγούν στην ουσία τον πληγέντα κόσμο στο πεζοδρόμιο του αίσχους, για να αγοράσει πίσω τα ποδήλατά του. Μη λέω πάλι τα ίδια.
Όσοι είχαν δει την έρευνα του Τζήμα για την περιοχή, θα έβλεπαν, ότι υπήρχαν άνθρωποι εξαθλιωμένοι, που πάλευαν με κίνδυνο της ζωής τους, να μην 'γονατίσουν' στην εκμετάλευση των εγκληματιών πάσης φύσεως, που είναι πίσω απ'όλα αυτά. Εκείνοι έχουν το κουράγιο να αποστασιοποιούνται ζώντας εκεί. Εμείς ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ κι εμπλεκόμαστε; Αυτό, μ'όλη την αγάπη που σας έχω, δεν το χωράει ο νους μου. Δεν βλέπω την εμφανή του λογική, πολύ δε περισσότερο την λογική πίσω του.
Για όλα υπάρχει συνείδηση. Αυτή είναι ο γνώμονας ή πρέπει νάναι ο γνώμονας. Δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά και σε τίποτα σκοπός-αυτοσκοπός. Αλλιώς καταλύεται κάθε κανόνας συνύπαρξης. Και δεν μιλώ μόνο για την σάπια κοινωνία, που μας επιβάλλεται βίαια. Αυτή είναι δεδομένη και οι πτυχές της σαπίλας της ξετυλίγονται απ'τα σοκάκια της πυκνοκατοικημένης πόλης ως τα κελιά ενός μοναστηριού, για να πω κι εγώ τα χιλιοειπωμένα. Μιλώ κύρια για την κοινωνία, που εμείς ονειρευόμαστε ή την μικροκοινωνία, που εμείς οι ίδιοι πλάθουμε, στιγμή προς στιγμή μεταξύ μας. Για μένα εκεί, ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ. Όχι, δεν πρέπει να επικαλούμαστε, δεν πρέπει να υπάρχει και δεν δικαιολογείται από τίποτα να υπάρχει σαν κινητήρια δύναμη των πράξεών μας ο αυτοσκοπός.
Πάω να ξεκουραστώ μ'ένα αίσθημα εξαιρετικά πικρό. Λύπη. Μεγάλη λύπη. Κάτι τέτοιες ώρες επικαλούμε την απέραντη χαρά της συντροφικότητας που σφυρηλατείται μέσα απ'την κοινή μας ζωή, τις όποιες βόλτες κι επικοινωνίες των ιδεών μας, για να μην τρομάζω απ'τα ντουβάρια. Προσέξτε αύριο, όσοι φίλοι θα κάνετε βόλτα εκεί. Διαλέξτε τη ζωή που υπάρχει εκεί για να την αναδείξετε. Αποφύγετε την άβυσσο. Αν μπορέσω θα είμαι μαζί σας.
ΘΕΤΙΚΟ: Οτι γράφτηκε το αρθρο μπαααααας και ξυπνησει κανεις και κανει ποτε κατι.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ: Ενω εχουν ξαναγραφτει αρθρα δε γινεται τίποτα
Ενω η δημοτική αστυνομία ειναι λίγα μέτρα πιο πανω δε γινεται τιποτα
Ενω αστυνομικοί κυκλοφορουν αναμεσα τους δεν κανουν την παραμικρή
κινηση και όταν και αν κανουν καμια συλληψη αυτό δε δίχνει να επιρρεάζει ΚΑΝΕΝΑΝ
Ενω ξέρουν την κατασταση αντι να κανουν καμια κινηση προς τα κει απλα οταν πας να αναφερεις κλοπή σε στέλνουν και οι ίδοι ΕΚΕΙ!!!!
Ενώ φωναζουμε να μη ψωνίζει κανείς ποδήλατα απο κει και ενισχύει την αγορα πελάτες υπαρχουν μόνιμα εκει
...να συνεχισω..? ...ασκοπο...
περαστικά μας...
Ακόμα μια ευκαιρία, να προταθεί κάτι γόνιμο χάθηκε. Όλο το κείμενο και λυπάμαι, γιατί μίλησαν άνθρωποι, που μας είναι γνωστοί κι απόλυτα αγαπητοί, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να αναπαράγει τις αδιέξοδες κουβέντες αυτού του site για το θέμα. Αφήστε το καλύτερα στην ησυχία του, δεν σας βγαίνει καλά. Περιοριστείτε στους ακτιβιστικούς σας στόχους. Εκεί σκίζετε. Το θέμα της κλοπής κακώς το βγάλατε. Πιστεύω ότι εκτίθεστε, παρά κάνετε καλό. Το μόνο που διαφαίνεται είναι ο ρόλος του site στο να ξαναβρίσκουν μέσα από τον 'ηρωϊσμό' συγκεκριμένων ατόμων, κάποιοι τα ποδήλατά τους και να τ'αγοράζουν πίσω. Καλή μπίζνα παιδιά! Ας βαυκαλιζόμαστε, ότι η πρόληψη μπορεί να γίνει μόνο με flyers (που πρώτη χειροκρότησα κι έσπευσα να εφοδιαστώ, αλλά δεν φτάνουν). Το θάβουμε που το θάβουμε εδώ μέσα το θέμα, ας μην το κάνουμε και σε άρθρα, που διαβάζει ο πολύς κόσμος!
Χρόνια πολλα για χθες σε εσένα και όλους όσους γιόρταζαν.
Ενα άρθρο σε εφημερίδα ποτε δεν γράφεται επειδή καποιοι το ζήτησαν - τουλάχιστον στα ποδηλατικά θέματα, εκτός αν έχει σταλεί δελτίο τύπου όπως γίνεται στις εκδηλώσεις την ποδηλατ-ισσ-ων.
Σε παίρνουν τηλέφωνο, σε ρωτούν διάφορα και με πολλή τύχη - αν δεν είναι ραδιόφωνο live- δεν θα γράψουν ανακρίβειες. Στην συγκερκιμένη περίπτωση αναφέρουν ονόματα ακριβώς για να τονιστεί η προσωπική απόψη του ομιλούντα, οπότε η γνώμη του καθένα είναι η γνώμη του. Το οτι ανήκει σε κάποια ομάδα δεν πάει να πει οτι τις αντιπροσωπεύει ή τις χαλιναγωγεί - ειδικά οταν πρόκειται για ομαδες όπως οι ποδηλ. και οι Φ τ Π που δεν λειτουργούν ως κομματα με κατευθυντήριες γράμμες κλπ.
Το οτι το θέμα έχει συζητηθεί εδώ δεν σημαίνει οτι δεν πρέπει να ειπωθεί και δημοσίως τι περίπου γίνεται στην Αθήνα, οτι πρέπει ο κόσμος να προσέχει, οτι είναι παγκόσμιο φαινόμενο, οτι αλλες πόλεις κάνουν αυτό ή εκείνο ή οτι τέλος πάντων οι ποδηλάτες αντιμετωπίζουν και αυτό το πρόβλημα.
ΥΓ. όσο για προτάσεις αντιμετώπισης που σίγουρα και τα άλλα παιδιά κατι θα είπαν, ανέφερα διάφορες λύσεις που θα μπορούσαν να μετριάσουν το φαινόμενο αλλά η δημοσιογράφος προφανώς δεν το έγραψε διότι αρκέστηκε στις λύσεις των πόλεων του εξωτερικού. Ας μην κρίνονται λοιπόν απο τα λεγόμενα των δημσιογράφων οι προθέσεις των ομιλούντων.
για τις ευχές σου Λυδία. Νομίζω την άποψή μου για το θέμα την έχω εξαντλήσει όσο δεν λέγεται σε ένα σωρό threadς απ'τον καιρό που ενώθηκα μαζί σας, συχνά γινόμενη και μονότονη. Δεν θέλω να επαναληφθώ. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω. Λυπάμαι που δεν ακούστηκαν οι προτάσεις-λύσεις που κάνατε και βγήκε έτσι όπως βγήκε το κείμενο. Ακόμα δηλαδή ένα άρθρο, που εκφράζει την κακομοιριά μας, εννοώ αυτό που συμβαίνει εν γένει στο ιστορικό λεγόμενο κέντρο, αλλά και τη μοιρολατρία μας. Εύχομαι κάποτε να ανατραπεί αυτή η εικόνα. Συνειδητά και αποτελεσματικά κι όχι με την προκάληψη του δεν μπορώ να χτυπήσω τους καημένους τους μετανάστες. Τουλάχιστον σε μένα αυτό δεν πιάνει. Ξέρω να ζω μ'αυτό τον κόσμο, αλλά όχι με τους συνειδητούς εγκληματίες του. Αυτά τα γράφω όχι τόσο για μένα πια. Έτσι κι αλλιώς κι όπως λέει κι ο Αιγέας εγώ τώρα πια κοιμάμαι με το ποδήλατό μου κι ας μην το χαίρομαι με την ελευθερία που χαιρόμουν το κλεμμένο μου. Γράφω και θέλω να μιλήσω όχι σαν κι αυτή που είμαι τώρα, αλλά σαν κι αυτή που ήμουν, δηλαδή για όσους δεν ξέρουν το site και ποδηλατούν με τα σαφή ανεπαρκή μέσα που τους παρέχει το εμπορικό κύκλωμα.
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=82323
Χωρίς να αλλάζει σε κάτι η άποψή μου για τη στάση μας όσον αφορά στις κλοπές, ίσα-ίσα που ενισχύεται, ζητώ συγνώμη, γιατί βιαστικά, όπως μπαίνω στα διαλείμματά μου στο site, δεν είδα και την υπόλοιπη δουλειά του αφιερώματος.
Πέρα από τις συμβουλές που είναι πληρέστατες, βλέποντας κυρίως στις φωτογραφίες τα ποδήλατα και ειδικά τα γυναικεία ποδήλατα με τα καλαθάκια τους ομολογώ, ότι είδα τους ποδηλάτες τους. Αυτό μ'έκανε κι έκλαψα από βαθιά θλίψη και θυμό.
Αυτά για τους φτωχούς μετανάστες, που έτσι επιβιώνουν είναι απλώς σκατά. Σκατά είναι κατά την γνώμη μου και η πρόφαση, ότι αξίζει να χαρίζουμε πίσω τα ποδήλατα στα θύματα κλοπής με κάθε τρόπο. Απορώ, πώς αντέχουν να το κάνουν όσοι το κάνουν. Δηλαδή να οδηγούν στην ουσία τον πληγέντα κόσμο στο πεζοδρόμιο του αίσχους, για να αγοράσει πίσω τα ποδήλατά του. Μη λέω πάλι τα ίδια.
Όσοι είχαν δει την έρευνα του Τζήμα για την περιοχή, θα έβλεπαν, ότι υπήρχαν άνθρωποι εξαθλιωμένοι, που πάλευαν με κίνδυνο της ζωής τους, να μην 'γονατίσουν' στην εκμετάλευση των εγκληματιών πάσης φύσεως, που είναι πίσω απ'όλα αυτά. Εκείνοι έχουν το κουράγιο να αποστασιοποιούνται ζώντας εκεί. Εμείς ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ κι εμπλεκόμαστε; Αυτό, μ'όλη την αγάπη που σας έχω, δεν το χωράει ο νους μου. Δεν βλέπω την εμφανή του λογική, πολύ δε περισσότερο την λογική πίσω του.
Για όλα υπάρχει συνείδηση. Αυτή είναι ο γνώμονας ή πρέπει νάναι ο γνώμονας. Δεν πρέπει να υπάρχει πουθενά και σε τίποτα σκοπός-αυτοσκοπός. Αλλιώς καταλύεται κάθε κανόνας συνύπαρξης. Και δεν μιλώ μόνο για την σάπια κοινωνία, που μας επιβάλλεται βίαια. Αυτή είναι δεδομένη και οι πτυχές της σαπίλας της ξετυλίγονται απ'τα σοκάκια της πυκνοκατοικημένης πόλης ως τα κελιά ενός μοναστηριού, για να πω κι εγώ τα χιλιοειπωμένα. Μιλώ κύρια για την κοινωνία, που εμείς ονειρευόμαστε ή την μικροκοινωνία, που εμείς οι ίδιοι πλάθουμε, στιγμή προς στιγμή μεταξύ μας. Για μένα εκεί, ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ. Όχι, δεν πρέπει να επικαλούμαστε, δεν πρέπει να υπάρχει και δεν δικαιολογείται από τίποτα να υπάρχει σαν κινητήρια δύναμη των πράξεών μας ο αυτοσκοπός.
Πάω να ξεκουραστώ μ'ένα αίσθημα εξαιρετικά πικρό. Λύπη. Μεγάλη λύπη. Κάτι τέτοιες ώρες επικαλούμε την απέραντη χαρά της συντροφικότητας που σφυρηλατείται μέσα απ'την κοινή μας ζωή, τις όποιες βόλτες κι επικοινωνίες των ιδεών μας, για να μην τρομάζω απ'τα ντουβάρια. Προσέξτε αύριο, όσοι φίλοι θα κάνετε βόλτα εκεί. Διαλέξτε τη ζωή που υπάρχει εκεί για να την αναδείξετε. Αποφύγετε την άβυσσο. Αν μπορέσω θα είμαι μαζί σας.
Καλό σας βράδυ.