Bicyclemagedon. .. ή “Ζουν ανάμεσά μας” forum

Amin!

Απο αυριο οταν βλεπω ποδηλατη να εχει παραβιάσει το κοκινο θα κατεβαίνω και θα τον περιποιούμαι ειδικα αν ειμαι σε μηχανη και μπορω να τον σταματησω.
8 στους 10 τουλαχιστον παραβιάζουν το κοκκινο.
Εχω δει και ποδηλατες να παραβιάζουν το κοκκινο σε μερη τελειως παράλογα
οπως
διασταυρωση Πειραιως Χαμοστέρνας με τρομερη αυτοπεποιθηση χωρις να πατησουν το φρενο καθολου ουτε να κοιταξουν δεξια η αριστερα
σε ολοκληρη τη Μεσογείων

στη διασταυρωση Κηφισιας-Μεσοφιων Αλεξανδας
και σε αλλα πολλα μερη.

Το πιο σπαστικο ειναι οτι το κανουν με τρομερη αυτοπεποιθηση ακομα και αν τους κορναρουν οι αλλοι κ να δημιουργουν προβλημα.

Κατακριτέα η οδική συμπεριφορά του ποδηλάτη και άσχημο το αποτέλεσμα. Όμως εγώ έχω κινδυνέψει πολλές φορές από αψυχολόγητη συμπεριφορά πεζών που περνάνε όχι μόνον εκτός διάβασης αλλά και με την πλάτη στραμμένη προς το ρεύμα κίνησης είτε στέκονται στη στροφή πάνω στο οδόστρωμα και χαζεύουν είτε πετάγονται ξαφνικά να διασχίσουν λεωφόρους. Γνωρίζω ότι και οι πεζοί στερούνται χώρου αλλά για να μην χτυπήσω μια γιαγιά με καρότσι της λαϊκής που αποφάσισε να περάσει μια διασταύρωση με κόκκινο χτύπησα εγώ αρκετά άσχημα στο γόνατο και το καρότσι της έμπλεξε στον πίσω τροχό. Μάλιστα είχαν σταματήσει απότομα και τ΄αυτοκίνητα και ευτυχώς δεν έγινε καραμπόλα. Όσο για τις διαβάσεις αν δεν έχω χώρο προσπαθώ σιγά σιγά να βγω μπροστά, δίνοντας προτεραιότητα στους πεζούς, αλλά θ΄αρχίσω να μετράω και τις φορές που βλέπω αυτοκίνητα να παραβιάζουν κανονικά το κόκκινο, ούτε καν πορτοκαλί, και χθες, ένα φορτηγό σταμάτησε στο φανάρι και κατόπιν του ήρθε να στρίψει, ευτυχώς ήμουν πίσω του, αλλά σφήνωσε, έκοψε το κάθετο ρεύμα και έφαγε τη μούντζα της ζωής του από τους άλλους οδηγούς. Πάντως για το ποδήλατο και το κόκκινο, κρίνω ότι ορισμένες φορές επιβάλλεται να παραβιαστεί το φανάρι για λόγους ασφαλείας επειδή το ποδήλατο δεν έχει ίση ταχύτητα με τ΄άλλα οχήματα ούτε μηχανική ώθηση και κάποτε κινδυνεύει ακριβώς αν δεν παραβιάσει το κόκκινο, και το λέω με απόλυτη υπευθυνότητα αυτό, αλλά πάντα με πολλή προσοχή, κι όχι βέβαια σε κόμβους και χωρίς καν να κόψει! Οι δρόμοι δεν είναι πίστες αγώνων! Σκεφτείτε δε ότι ναι μεν το ποδήλατο είναι ένα όχημα αλλά ο σχεδιασμός (;) των δρόμων τουλάχιστον στην Αθήνα το έχει αγνοήσει πλήρως.

Αλλά το θέμα είναι η προτεραιότητα στους πεζούς, αν περνάει κάποιος ποδηλάτης με κόκκινο ή όχι, χωρίς φυσικά να κινδυνεύει άλλου η ζωή, είναι δικό του θέμα και κανενός άλλου.

Περνώντας διασταύρωση, όπου είτε υπάρχουν φανάρια κι έχει το ρεύμα που βρισκόμαστε μια ανενόχλητη, μονόδρομη, συνεχή ροή, είτε χωρίς φανάρια, όπου την ώρα που περνάμε τη διασταύρωση είμαστε εκτεθειμένοι σ'όσους έρχονται πίσω μας, αλλά κι αυτούς που έρχονται και διασταυρώνονται μαζί μας και με δεδομένο, ότι στη δεύτερη περίπτωση συχνά υπάρχει στόπ και δεν έχουμε προτεραιότητα, άρα είμαστε ανοιχτοί στο κάθετο σ'εμάς ρεύμα: σ'αυτές τις συνθήκες, συχνότατα, για να μην πω πάντα, πεζοί, με όλη τους την άνεση, περνάνε την ώρα που πας να μπεις στο δρόμο, μόλις εξερχόμενος από την διασταύρωση. Απ'τις πιο δυσάρεστες συναντήσεις ειδικά όταν είναι νύχτα.

Υποστηρίζω την άποψη Αιγέα όσον αφορά στο κόκκινο κι ας μην έχω ούτε την πείρα, ούτε τη δεξιοτεχνία του. Συνηθέστατα υπάρχουν σημεία μέσα στην πόλη, που η κίνηση είναι εντελώς νεκρή, διαπιστωμένα, με βούλα και σφραγίδα, για πολύ ώρα. Τι κάνουμε ακριβώς; Ειδικά όταν είναι ανηφορική η κλίση κι έχουμε ήδη κόψει τη φόρα μας, έχουμε κοιτάξει προς όλες τις κατευθύνσεις και δεν υπάρχει ψυχή. Με ταχύτητα συνήθως κάτω από 10χιλ/ώρα. Μ'αυτά τα δεδομένα, νομίζω κι εγώ ότι δεν υπάρχει λόγος "να ψήσουμε καφέ στο φανάρι"...

Στους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια είμαι πάνω στο ποδήλατο μόνο, αν δεν ενοχλώ. Όπου υπάρχει συνωστισμός μοιραία κι εκ των πραγμάτων κατεβαίνω και το πηγαίνω σέρνοντάς το. Επίσης είτε στο οδόστρωμα, είτε σε πεζόδρομο χτυπάω πάντα το κουδουνάκι μου κι ας νευριάζουν κι απορούν μερικοί. Το ποδήλατο δεν έχει ήχο μηχανής. Οι πεζοί δεν μας ακούνε να ερχόμαστε πίσω τους. Οφείλουμε να τους προειδοποιούμε.

Οι πεζοί φυσικά κι έχουν προτεραιότητα, αλλά αυτό δεν σημαίνει, ότι μπορούν κατά το δοκούν, να βάζουν σε κίνδυνο τα οχήματα που εξ ορισμού κι εκ των πραγμάτων ακολουθούν την πειθαρχία του οδοστρώματος και τις πιο πολλές φορές το να 'κοκαλώσουν', μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τους ίδιους και τους γύρω τους.

Παρά τα όσα γράφω όμως κι εγώ εξοργίζομαι με την εκδοχή του ποδηλάτη με ιδεολογία μηχανόβιου. Του ποδηλάτη που ξεπροβάλει τη νύχτα ξαφνικά με μεγάλη ταχύτητα σε θέσεις που κατ'εξοχήν κινούνται τα μηχανοκίνητα οχήματα με μεγάλη ταχύτητα και φυσικά γίνομαι έξαλλη με περιπτώσεις σαν κι αυτή του Γιάννη, ή την καταγγελία ποδηλάτη πολύ καιρό πριν και μετά από ένα CMR, ότι από σπίθα συμποδηλάτη του, που έκανε σούζα σέρνοντας κάποιο μεταλλικό τμήμα του ποδηλάτου του στο οδόστρωμα, τραυματίστηκε το μάτι του κι έτρεχε στο νοσοκομείο...

Το παιδί που σου έστειλε το mail είναι φίλος σου; Μήπως είναι ακόμα ένα chain mail από τα πολλά που κυκλοφορούν; Συγγνώμη που είμαι δύσπιστοσ αλλά έχω διαβάσει απίθανες βλακείες (που φυσικά δεν ισχύουν) σε διάφορα mail που έρχονται κατά καιρούς.

Προσωπικά παραβιάζω κόκκινα ειδικά αυτά για τους πεζούς. όμως δεν τα παραβιάζω ποτέ αν υπάρχει πεζός που περιμένει να περάσει απέναντι. Δεν έχει καμία σημασία αν θα τον πετύχω ή όχι. Ο πεζός πρέπει να αισθάνεται ασφαλής και ότι οι υπόλοιποι χρήστες του δρόμου σεβόμαστε τον χώρο του και την σειρά του. Είναι θέμα σεβασμού και αξιοπρέπειας.

Επίσης χρησιμοποιώ και πεζοδρόμια. Μόνο που στα πεζοδρόμια είμαι φιλοξενούμενος, οπότε συμπεριφέρομαι έτσι οι πεζοί έχουν πάντα προτεραιότητα. Δεν τους ενοχλώ περνάω με μικρή ταχύτητα όσο πιο μακριά από αυτούς γίνεται κλπ.[/quote]

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΟΔΟΘΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ.

Άνετα μπορεί να συγκρουστούν και 2 ποδήλατα... Βασικά μόνο το αυτοκίνητο μένει ανεπηρέαστο, με απρόσεχτο πέρασμα κόκκινου, και το ποδήλατο και το μηχανάκι και ο πεζός, όλοι μπορεί να τραυματιστούν ή χειρότερα.

Στενοχωρήθηκα κι εγώ πολύ με το συμβάν που αναφέρεις exomail2003.
Ζητώ κι εγω συγνώμη καθώς είμαι ένας απ αυτούς που υπάρχουν στιγμές που περνάω με κόκκινο. Εννοείται όμως οτι είναι στιγμές που είμαι απόλυτα σίγουρος οτι δε θα βάλω σε κίνδυνο κανέναν (πεζό, εμένα ή και τον ΙΧή που για να με αποφύγει θα μπορούσε να κινδυνέψει).
Πάντα σε πρώτη προτεραιότητα βάζω την ασφάλεια του πεζού καθώς είναι ο πιο εκτεθειμένος.
Εχω αποφασίσει παντως (και μια αφορμή είναι και το post αυτό) να ελαχιστοποιήσω τις .. «παραβάσεις» μου.
Σίγουρα δε με βρίσκουν σύμφωνο και οι ταρζανιές ποδηλατών στους δρόμους.
Επειδή είναι ζούγκλες οι δρόμοι δε σημαίνει οτι θα γίνουμε κι εμείς αγρίμια…

Απο’κει κι ύστερα να τονίσω κι εγώ την αδιαφορη και απερίσκεπτη συμπεριφορά αρκετών πεζών στους δρόμους. Ηταν ενα απ τα πράγματα που με εξέπληξαν οταν ξεκίνησα να χρησιμοποιώ καθημερινα το ποδήλατο. Ειλικρινά είναι πάρα πολλές οι στιγμές που νιώθω ...αόρατος! Ισως δεν εχουν μάθει να βλέπουν ποδηλάτη στο δρόμο και γι αυτό δεν ξέρουν ή δε μπορούν να υπολογίσουν ποσο άμεσα μπορείς να βρεθείς … «αγκαλιά» τους. Μερικοι πετάγονται και ίσως επειδή είμαστε και αθόρυβοι, ουτε καν μπαίνουν στον κόπο να γυρίσουν το κεφάλι να ελέγξουν.
Όσο για πεζοδρόμια και πεζοδρομους συμφωνώ κι εγώ exomail2003 ότι είμαστε φιλοξενούμενοι και παώ κι εγω με την λιγότερη δυνατη ταχύτητα και τη μεγαλύτερη δυνατη προσοχη.

στη χρήση του χώρου, μια κι όπως λέει κι ο nick46 δεν έχω τον καθαρά δικό μου. Συχνά για παράδειγμα, χρησιμοποιώ με πολύ προσοχή μια διάβαση πεζών, συμπεριφερόμενη σαν πεζή, αν και πάνω στο ποδήλατο. Επίσης, αν επιλέξω, να κινηθώ αντίθετα από την κατεύθυνση του δρόμου το κάνω σαν πεζή, στην άκρη και με αργό ρυθμό, υπολογίζοντας, αν υπάρχει διασταύρωση, το ποιός θα στρίψει κι από πού, έτσι που να μην εμποδίσω και να μην κινδυνεύσω.

Κοντολογίς προσπαθώ να υπάρχω παντού με ευελιξία, διεκδικώντας, σε μερικές περιπτώσεις 'επιβάλλοντας' την παρουσία μου, πάντα όμως αφήνοντας ελευθερία στο οδόστρωμα, τα πεζοδρόμια και τους πεζόδρομους σ'αυτούς που με βάσει τον οδικό κώδικα και την απλή λογική το δικαιούνται.

..και το αυτοκινητο , καποιος το οδηγει.
Δε νομιζω οτι θελει κανεις οδηγος να καταστρεψει την ψυχολογια του , επειδη χτυπησε αθελα του και τραυματησε/σκοτωσε ενα ποδηλατη που εκανε παραβαση και προκαλεσε ατυχημα.
Νομιζω οτι εχουμε (αν και οχι αδικαιολόγητα , μερικες φορες) ξεφυγει λιγο στο θεμα "οδηγος ΙΧ".
Οσο προκλητικη (για ατυχημα) ειναι η κακη οδηγηση ενος ΙΧ , αλλο τοσο ειναι κακη οδηγηση ενος ποδηλατου και το κακο..περπατημα του πεζου. Γι'αυτο και ο ΚΟΚ ειναι "κωδικας".

το προβλημα ειναι οτι ο ποδηλατης στη χωρα μας δεν εχει ξεκαθαρισμενα ουτε τα δικαιωματα , ουτε τις υποχρεωσεις του ωστε να κινηθει βασει αυτων.

Γενικότερα θα συμφωνήσω με τον exomail στο θέμα της παραβίασης του κόκκινου. Δεν είναι κακό να περνάμε ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ!

@Parhs : Σχεδόν κάθε μέρα περνάω από τη διασταύρωση Πειραιώς και Χαμοστέρνας. Συνεχίζω ευθεία Πειραιώς προς Ομόνοια.
Το ξέρεις ότι το φανάρι δεν δίνει τον απαιτούμενο χρόνο να περάσω αν ξεκινήσω 2 δευτερόλεπτα πριν ανάψει πορτοκαλί; Ξέρεις πόσες φορές έχω σταματήσει στη μέση της διασταύρωσης επειδή δεν πρόλαβα να περάσω ΜΕ ΠΡΑΣΙΝΟ και ξεκίνησαν στη Χαμοστέρνας; Από τη στιγμή που δεν περνάει κάποιος άλλος όμως ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΕΓΩ! Ακόμα κι αν είναι με κόκκινο. Επίσης υπάρχει κόλπο να περνάς μέχρι τη μέση όσο είναι αναμμένα τα φανάρια για να στρίψουν και δεν επηρεάζουν τη δική μου πορεία. Μια-δυο φορές να το κάνεις είναι πλέον αυτόματο, και φυσικά περνάω με πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση.
Όσο για το ότι θα κατέβεις να μας περιποιηθείς, γιατί δεν το κάνεις και στα αυτοκίνητα που περνάνε όπως να 'ναι ειδικά σε αυτήν τη διασταύρωση το μεσημέρι;;;

Όσο για τους πεζούς ένα θα σας πω :

Στην Πατησίων έγραψαν πρόσφατα κάτω στο δρόμο στο ύψος των διαβάσεων "ΚΟΙΤΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" (ή κάπως έτσι) γιατί πολύ απλά ο κόσμος περνάει ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ή μόνο δεξιά, ΣΤΗΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ!!! Σόρυ παίδες αλλά πόσες φορές παραλίγο να συγκρουστώ με βλαμμένο πεζό που βγήκε ΣΑΝ ΤΟ ΓΙΔΙ μέσ' τη μέση του δρόμου και ούτε είδε αν έρχεται κάποιος από το δρόμο!! Γενικά πολλοί πεζοί ανεξαρτήτως ηλικίας περνάνε σαν τα γίδια τελείως και εκτός από το ότι κινδυνεύουν αυτοί, θέτουν σε κίνδυνο κι εμάς!!! Φαντάσου να πηγαίνεις με 30 και να πεταχτεί στο 1 μέτρο γιαγιά να περάσει χωρίς να κοιτάει... Θα γίνει το πατατράκ της αρκούδας κι άντε να βρεις και το δίκιο σου κιόλας!!

Ειναι κατι που απο καιρο θα'πρεπε να εχουμε θιξει..
Ευτυχως Exomail το επισημανες. Εκτος απο τα πεζοδρομια και τα "κοκκινα", υπαρχουν και οι πεζοδρομοι....Εκει κι αν ειμαστε φιλοξενουμενοι. Ειναι εξαιρετικα προκλητικο και κυριως επικινδυνο να συμπεριφερομαστε σαν σε Video-game κατεβαινοντας την Αποστολου Παυλου (και την οποιαδηποτε Αποστολου Παυλου). Οι πεζοι δεν ειναι κορινες για ποντους, ουτε pacman. Συμπεριφερομενοι ετσι, δεν διαφερουμε σε τιποτα απο τον καθενα που παρκαρει το αυτοκινητο στα πεζοδρομια, η παραβιαζει πεζοδρομους, γιατι ετσι βολευεται. Το "βιαζομαι", η το αμιμητο "δε θα μου πει κανεις πως θα πηγαινω", ΔΕΝ ειναι απαντηση, ουτε μπορει να σταθει σαν λογικο επιχειρημα. Εξ αλλου, κανενας σκοπος δεν αγιαζει κανενα μεσον....
Ο ποδηλατης μπορει, και κινειται γρηγορα. Ποτε ομως, βαζοντας σε κινδυνο τις ζωες των αλλων, των οποιονδηποτε αλλων.
Παραβιαζοντας ενα κοκκινο φαναρι, ποτε δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι για το οτι κινδυνευει η δικη μας ζωη μονο, και οχι και καποιου(-ων) αλλου(-ων): Aυτος που θα προσπαθησει να μας αποφυγει, δεν ειναι σιγουρο πως δεν θα εμπλακει σε ατυχημα, τραυματιζοντας η και σκοτωνοντας τον εαυτο του, η αλλους.
Και για να μην παρεξηγουμαστε: Κανεις δεν ειπε να μην κινουμαστε γρηγορα, η και ΠΟΛΥ γρηγορα...
Γι'αυτο ομως, υπαρχει ο δρομος. Στο μελλον, ελπιζουμε και ο Ποδηλατοδρομος....Μεχρι τοτε, ας μην γενικευουμε, δεν ειναι αναγκη να εκδικουμαστε τον καθε πεζο, με τη γνωστη συμπεριφορα, επειδη καποιος(-οι) πεζος(-οι), δεν μας ειδε, η μας "εφαγε" την προτεραιοτητα....

σκηνικο σε πεζοδρομιο στην Πατησιων πριν απο κανενα χρονο που δεν τολμουσα να μπω στο δρομο.
κινουμαι οσο αργα παει ο πεζος μπροστα μου. Το εχει παρει χαμπαρι οτι ειναι ποδηλατο απο πισω του αλλα στα ** του. ΟΚ, παμε με αυτο τον ρυθμο. Ενα λεπτο μετα σκαει μηχανακι κ αυτο πανω στο πεζοδρομιο κ τοτε κανουν ολοι στην ακρη να περασει....ε, τι να πω. . Κανουμε σλαλομ μεταξυ μηχανων στα πεζοδρομια, αλλα οταν ειναι ποδηλατο φταιει αυτο, ευκολα!
Προσωπικα προσπαθω οσο μπορω να μην ανεβαινω στα πεζοδρομια.
Μου εχει κανει εντυπωση παντως, οταν ειμαι πανω στο ποδηλατο κ κινουμαι με ρυθμους πεζου δεν κανει κανενας στην ακρη, (εγω δεν τους ενοχλω, αν θελουν εχει καλως αν οχι δεν θα πεθανουμε κιολας!!) οταν ομως κατεβαινω κ το τσουλαω τοτε οι περισσοτεροι μου αφηνουν λιγο χωρο να περασω....αβυσσος η ψυχη του .....Αθηναιου =)

Αυτό το κομμάτι της Πατησίων λέω, και δεν είναι θέμα προτεραιότητας. Όταν ο πεζός περνάει απέναντι από διάβαση προφανώς θα σταματήσω. Όταν όμως βγαίνει χύμα χωρίς να κοιτάξει αριστερά που έρχομαι εγώ (ή άλλα οχήματα φυσικά) και περιμένει στη μέση του ρεύματος, κοιτάζοντας μόνο δεξιά πότε θα αδειάσουν οι τρεις λωρίδες για να συνεχίσει τι γίνεται; Διάβαση, ναι, αλλά δεν μπορείς να πετάγεσαι στο 1 μέτρο ρε φίλε και χωρίς να κοιτάξεις και να μένεις εκεί...
Κι όταν περνάει χύμα εκτός διαβάσεων; Πολύ συχνό φαινόμενο σε κεντρικούς δρόμους. Τις προάλλες πέρναγε ένας την 3ης Σεπτεμβρίου γράφοντας μήνυμα στο κινητό του ανάμεσα από τα κινούμενα αυτοκίνητα!!!

Πάλι καλά που έχω καλά φρένα!!! Ακούς Αιγαίαααααααααααα;;;;;!!!!

Για να ξεκαθαρίζουμε και να μη θιχτεί κανείς... δεν μιλάω για όλους τους πεζούς, απλά για μεγάλο ποσοστό πεζών που δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται δίπλα τους...

Ό,τι και να πούμε ό,τι και να γράψουμε (για οποιοδήποτε σχεδόν θέμα) είναι θέμα παιδείας.

Παράδειγμα: Στη Γερμανία τα παιδάκια του νηπιαγωγείου παρακαλώ περπατάτε πάντα από τα δεξιά του πεζοδρομίου όταν τα πάνε βόλτα ή εκδρομή οι δάσκαλοί τους, ενώ ταυτόχρονα εμείς κοτζάμ γάιδαροι (ενήλικοι) Έλληνες ούτε στις κυλιόμενες σκάλες, που φωνάζει η μαντάμ από τα ηχεία "Παρακαλείστε να στέκεστε δεξιά στις ...",
δεν μπορούμε να φερθούμε πολιτισμένα, παρά στεκόμαστε εκεί που μας βολεύει.

Αρκεί ένα καθημερινό γεγονός, π.χ. του να περιμένεις να κατέβεις στο Σύνταγμα από το τρόλλεϊ και ενώ προσπαθείς να κατέβεις σε σπρώχνουν προς τα μέσα για να μπουν, για να καταλάβεις πόσο τρελά αντιμετωπίζουμε τον ίδιο μας το συμπολίτη συνεπώς τον εαυτό μας.

Ποτέ μα ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι μπορεί να τύχει και σε εμάς (σ' ένα τρακάρισμα θα πούμε "κοίτα τον μαλαματένιο τι έκανε"), γιατί απλά μας ΒΟΛΕΥΕΙ. Ξέρουμε να κρίνουμε τα λάθη των άλλων αλλά δεν μας αρέσει το γεγονός της πιθανότητας του δικού μας λάθους οπότε το διαγράφουμε. Και άμα μας τύχει κάποιοι από 'μας θα πουν "σιγά μη μου ξανατύχει" και άντε πάλι μεθυσμένοι στην Εθνική και φακελάκια στους γιατρούς και σβήσε την κλήση Μπάρμπα μου από την Κορώνη.

Και 'γω περνάω το κόκκινο (πεζή και ποδηλατάτη) αλλά μόνο όταν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες(ταχύτητα, φρένα, υπόλοιπος κόσμος) και αυτό σημαίνει ΚΑΙ αυτοσυγκέντρωση για να έχω πλήρη εικόνα των γύρω μου ΚΑΙ επίγνωση ρίσκου του πιθανού λάθους μου.
Δεν θέλω να παραβιάσω ένα κανόνα και να τραυματίσω τη μαμά μου, τον θείο μου ή την γιαγιά μου, κυριολεκτικά και μεταφορικά με αυτή την λογική πορεύομαι στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στην Εφορία, στη Σχολή, στα μαγαζιά...Ζούμε σε ΜΙΑ κοινωνία ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Ας μην το ξεχνάμε!

Ό,τι και να πούμε ό,τι και να γράψουμε (για οποιοδήποτε σχεδόν θέμα) είναι θέμα παιδείας.

Παράδειγμα: Στη Γερμανία τα παιδάκια του νηπιαγωγείου παρακαλώ περπατάνε πάντα από τα δεξιά του πεζοδρομίου όταν τα πάνε βόλτα ή εκδρομή οι δάσκαλοί τους, ενώ ταυτόχρονα εμείς κοτζάμ γάιδαροι (ενήλικοι) Έλληνες ούτε στις κυλιόμενες σκάλες, που φωνάζει η μαντάμ από τα ηχεία "Παρακαλείστε να στέκεστε δεξιά στις ...",
δεν μπορούμε να φερθούμε πολιτισμένα, παρά στεκόμαστε εκεί που μας βολεύει.

Αρκεί ένα καθημερινό γεγονός, π.χ. του να περιμένεις να κατέβεις στο Σύνταγμα από το τρόλλεϊ και ενώ προσπαθείς να κατέβεις σε σπρώχνουν προς τα μέσα για να μπουν, για να καταλάβεις πόσο τρελά αντιμετωπίζουμε τον ίδιο μας το συμπολίτη συνεπώς τον εαυτό μας.

Ποτέ μα ποτέ δεν σκεφτόμαστε ότι μπορεί να τύχει και σε εμάς (σ' ένα τρακάρισμα θα πούμε "κοίτα τον μαλαματένιο τι έκανε"), γιατί απλά μας ΒΟΛΕΥΕΙ. Ξέρουμε να κρίνουμε τα λάθη των άλλων αλλά δεν μας αρέσει το γεγονός της πιθανότητας του δικού μας λάθους οπότε το διαγράφουμε. Και άμα μας τύχει κάποιοι από 'μας θα πουν "σιγά μη μου ξανατύχει" και άντε πάλι μεθυσμένοι στην Εθνική και φακελάκια στους γιατρούς και σβήσε την κλήση Μπάρμπα μου από την Κορώνη.

Και 'γω περνάω το κόκκινο (πεζή και ποδηλατάτη) αλλά μόνο όταν μου το επιτρέπουν οι συνθήκες(ταχύτητα, φρένα, υπόλοιπος κόσμος) και αυτό σημαίνει ΚΑΙ αυτοσυγκέντρωση για να έχω πλήρη εικόνα των γύρω μου ΚΑΙ επίγνωση ρίσκου του πιθανού λάθους μου.
Δεν θέλω να παραβιάσω ένα κανόνα και να τραυματίσω τη μαμά μου, τον θείο μου ή την γιαγιά μου, κυριολεκτικά και μεταφορικά με αυτή την λογική πορεύομαι στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στην Εφορία, στη Σχολή, στα μαγαζιά...Ζούμε σε ΜΙΑ κοινωνία ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Ας μην το ξεχνάμε!

νοοτροπία wrote:

Ό,τι και να πούμε ό,τι και να γράψουμε (για οποιοδήποτε σχεδόν θέμα) είναι θέμα παιδείας.
Ζούμε σε ΜΙΑ κοινωνία ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Ας μην το ξεχνάμε!

δεν μπορω παρα να συμφωνησω μαζι σου οτι ολα ειναι θεμα παιδειας.
καθημερινα ομως ερχομαι αντιμετωπη με καταστασεις που μου αποδεικνυουν πως δεν υπαρχει παιδεια,τουλαχιστον οχι οπως εγω ή καποιοι αλλοι την αντιλαμβανονται.
ναι Ζούμε σε ΜΙΑ κοινωνία ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αλλα ο καθενας για την παρτη του.ναι εχουμε ολοι δικαιωματα αλλα υποχρεωσεις?τι ειναι αυτο?εχω σιχαθει την μεροληψια των ανθρωπων και το δικαιο του συμφεροντος.εχω βαρεθει τους κοιμησμενους ανθρωπους που οπως ειπε και ο inferno περιφερονται σα γιδια ή καλυτερα σα ζομπι χωρις να δινουν την παραμικρη προσοχη σε οτι γινεται γυρω τους (αυτοκινητα-ποδηλατα-πεζους)
και δυστυχως η παιδεια μου ειναι τετοια που δεν μου επιτρεπει να τους δωσω ενα γερο χαστουκι ωστε να ξυπνησουν απο τον ληθαργο που εδω και χρονια εχουν βυθιστει.

με συγχωρειτε αλλα ηθελα να εκφρασω την αγανακτηση μου γιατι προφανως ζω σε μια κοινωνια που δεν φτιαχτηκε και για εμενα αλλα εχει απαιτησεις απο εμενα....

Πριν λιγο καιρο ημουν στον δρομο, κηφισιας συγκεκριμενα και ηθελα να μπω στο μαρουσι αλλα δεν ημουν αριστερη λωριδα .Και ή θα πηγαινα αρκετα πιο περα να περασω απο διαβαση πεζων ή θα σηκωνα χερι για να δοκιμασω να στριψω.Ε σηκωνω χερι και προσεξα οτι κανεις δεν εκοβε ταχυτητα .Μετα απο 3-4 τετοιους σταματαει ενα αυτοκινητο και εβγαλε αλαρμ,μενοντας πισω μου, μεχρι να παω στην αριστερη.Του κανα και γω νοημα να τον ευχαρηστησω καθως φευγει και προσεξα οτι ειχε ξενες πινακιδες κυκλοφοριας...ΔΕΝ θα πω οτι ελληνας , αν δεν ηταν, δεν θα το κανε.Αλλα ο ξενος ξηγηθηκε...

justelene wrote:

σκηνικο σε πεζοδρομιο στην Πατησιων πριν απο κανενα χρονο που δεν τολμουσα να μπω στο δρομο.
κινουμαι οσο αργα παει ο πεζος μπροστα μου. Το εχει παρει χαμπαρι οτι ειναι ποδηλατο απο πισω του αλλα στα ** του. ΟΚ, παμε με αυτο τον ρυθμο. Ενα λεπτο μετα σκαει μηχανακι κ αυτο πανω στο πεζοδρομιο κ τοτε κανουν ολοι στην ακρη να περασει....ε, τι να πω. . Κανουμε σλαλομ μεταξυ μηχανων στα πεζοδρομια, αλλα οταν ειναι ποδηλατο φταιει αυτο, ευκολα!
Προσωπικα προσπαθω οσο μπορω να μην ανεβαινω στα πεζοδρομια.
Μου εχει κανει εντυπωση παντως, οταν ειμαι πανω στο ποδηλατο κ κινουμαι με ρυθμους πεζου δεν κανει κανενας στην ακρη, (εγω δεν τους ενοχλω, αν θελουν εχει καλως αν οχι δεν θα πεθανουμε κιολας!!) οταν ομως κατεβαινω κ το τσουλαω τοτε οι περισσοτεροι μου αφηνουν λιγο χωρο να περασω....αβυσσος η ψυχη του .....Αθηναιου =)

αλλά ποτέ δεν το σκέφτηκα όπως εσύ. Άσε που ανεβαίνω σε πεζοδρόμιο μόνο για μερικά μέτρα άμα έχω απο πίσω μου λεωφορείο-Τρόλευ και είμαι σε ανηφόρα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πιστεύεις οτι έχει πάρει χαμπάρι ο άλλος οτι έχει ποδήλατο και όχι κάτι άλλο πίσω του (δεν είσαι μες το κεφάλι του, ακολουθούσα τις προάλλες έναν πιτσιρικά ένα ολόκληρο τετράγωνο, νύχτα ησυχία, 1.5 μέτρο πίσω του και δεν κατάλαβε τίποτα, το ποδήλατο είναι πιο ήσυχο κι απ'το περπάτημα), οτι ξέρει πόσο γρήγορα πάει ένα ποδήλατο ειδικά αν μιλάμε για ανηφόρα (πολοί υποθέτουν οτι σε ανηφόρα πας πιο σιγά απο έναν πεζό σε ταχύ βήμα), οτι εσύ θες να τον περάσεις, και στην τελική οτι πρέπει *αυτός* να κάνει άκρη και όχι *εσύ* να πας γύρω του! Ξέρω ένα κάρο κόσμο που υποθέτει οτι το ποδήλατο έχει μέγιστη ταχύτητα 10km/h και μου το λέει σοβαρά, καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό και για τον πεζό που θες να περάσεις και για τον οδηγό αυτοκινήτου (που θα σε κλείσει στη στροφή, θα σε κόψει στον μονόδρομο, κτλ κτλ)... Όσο δεν υπάρχει ενημέρωση μην είμαστε με το δάχτυλο στην σκανδάλη, απλώς υπάρχει άγνοια στον κοσμάκη.

"Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πιστεύεις οτι έχει πάρει χαμπάρι ο άλλος οτι έχει ποδήλατο και όχι κάτι άλλο πίσω του"

πολυ απλα
γιατι γυρισε κ με κοιταξε..

Το θέμα δεν είναι αυστηρά το κόκκινο - και πεζοί περνάμε κόκκινα κι ας είναι παράνομο, επειδή ξέρουμε ότι έχουμε έλεγχο της κατάστασης που ένα ΙΧ δεν έχει. Το θέμα είναι η συνολική οδική συμπεριφορά, ο σεβασμός στους πεζούς πάνω απ'όλα, η προσεκτική οδήγηση, η ταχύτητα ιδαίτερα σε στροφές ή τυφλά σημεία (μπροστά από το σταματημένο τρόλλευ μπορεί να περνάει πεζός που δεν φαίνεται μέχρι να βρεθεί μπροστά μας), οι σφήνες κλπ. Και φυσικά το ίδιο το κόκκινο έχει σημασία πως το περνάς...

Τώρα εντάξει, για τα πεζοδρόμια το τραβάμε λίγο. Κι εγώ που είμαι ποδηλάτης μπορεί αν σε έβλεπα πίσω μου στο πεζοδρόμιο να είσαι καβάλα και να δυσανασχετείς κιόλας θα πήγαινα επίτηδες με το πάσο μου, όπως πάω στο θησείο στο πεζόδρομο όταν πίσω μου έχω κάποιον με αυτοκίνητο ;)

δε βιαζομαι κ δεν αγχωνομαι -οταν βρισκομαι πανω στο πεζοδρομιο-
Αυτο που λεω εχει να κανει με τα μηχανακια. thats all
βεβαια με αυτα που συμβαινουν τωρα τελευταια στην Αθηνα....
...δεν εχω λογια..

Για μισό λεπτό ρε παιδιά...καλή η επισήμανση σας...αλλά πόσο συχνά συμβαίνει ποδηλάτης να τραυματίζει πεζό;

Σε εκατοντάδες χιλιάδες ποδηλατικές διαδρομές που πραγματοποιούνται, πόσα τέτοια δυστυχήματα έχουμε;

Ας μην είμαστε λοιπόν υπερβολικοί. Φυσικά πρέπει να προσέχουμε, αλλά ας μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα.

Καλή ανάρρωση στον φίλο!

Ας μην είμαστε και τόσο απαισιόδοξοι...

Σε μια πολιτισμένη και καλά δομημένη κοινωνία υπάρχουν πάντα και εξαιρέσεις...

Υπήρξα οδηγός μηχανοκίνητου δικύκλου για πάνω από 15 χρόνια, αυτοκινήτου για μερικούς μόνο μήνες (απλά δεν μου αρέσει η τετρακίνηση γιατί μου στερεί μια απροσδιόριστη ελευθερία που μάλλον έχει σχέση με την κίνησή μου και στις τρεις διαστάσεις) και οδηγός ποδηλάτου για κάποια παιδικά κυρίως χρόνια.
Τώρα στα 41 επανήλθα σαν οδηγός ποδηλάτου.

Μερικές παρατηρήσεις:
Όντας πολλά χρόνια δικυκλιστής (μηχανοκίνητου) τούτο ήταν μεγάλη βοήθεια καθώς απαιτείται μεγάλη συγκέντωση και στην οδήγηση ποδηλάτου.
Και η διαφορά είναι στη λέξη μηχανοκίνητο. Και δεν έχει καμία σχέση με την ταχύτητα κίνησης αλλά με τον ήχο-θόρυβο που παράγει μια μηχανή. Εδώ είναι το πρόβλημα με τους πεζούς ο ήχος ... Πρόβλημα που ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει σαν οδηγός μηχανής.

Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι και εμείς οι ποδηλάτες πολλές φορές οδηγούμε και με το αυτί. Τι θα λέγατε αν σε μια απότομη αλλαγή πορείας τρακάρατε με ένα άλλο ποδήλατο που έρχεται πίσω σας με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα και εσείς αλλάξατε πορεία γιατί πολύ απλά δεν ακούγατε απολύτως τίποτα ?

Έτσι "έχει μάθει" να κυκλοφορεί και ένας πεζός σε μια πολύβουη πόλη. Πολλές φορές δεν ορίζει την κατεύθυνσή του με το τί βλέπει αλλά με το τί ακούει. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό...

Και τι λένε οι κανόνες γι'αυτό ?
Πολύ απλά, προτεραιότητα έχει αυτός που κινείται με τη μικρότερη ταχύτητα!
(Εκτός αν οι συνθήκες ασφάλειας επιτρέπουν την προσπέραση)
ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΟΙ (Οδηγοί και μή) ΣΕΒΟΜΑΣΤΑΝ τον παραπάνω κανόνα δεν θα είχαμε προβλήματα.

Θα συμφωνήσω λοιπόν με τη γενική ιδέα ότι πρέπει ΕΜΕΙΣ να προσέχουμε και να δίνουμε προτεραιότητα στους πεζούς, πόσο μάλλον όταν μερικές φορές λόγω τον περιστάσεων παραβιάζουμε τον δικό τους χώρο.

Επίσης δεν είναι σπάνια ατυχήματα με ποδήλατα και πεζούς, απλά δεν έχουν τραγικά αποτελέσματα όπως με τα μηχανοκίνητα τροχοφόρα. Και έχει συμβεί τουλάχιστο δυο φορές στον αφελφό μου που σαν σερβιτόρος βγαίνει (βιαστικός) από την είσοδο του μαγαζιού με ένα δίσκο στο χέρι για να σερβίρει στο απέναντι πεζοδρόμιο και ένα ποδήλατο βολίδα που κινείται στο παρόν πεζόδρόμιο τον έχει πετύχει στο πόδι με αποτέλεσμα μικρές εκδορές και τα ποτήρια σπασμένα !

Όσον αφορά το θέμα παιδείας...
Να μην ξεχνάμε τι ήμασταν πριν είκοσι και πλέον χρόνια... Δυστυχώς τώρα πια προσπαθούμε να επανεισάγουμε τον "ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ (μας) ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ" που ξαναλέω είναι... (μάλλον ήταν) ο δικός μας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ (αρχαίος) πολιτισμός, χωρίς όμως επιτυχία. Έχει κολλήσει με τους δασμούς στα τελωνεία και στο γαρεφιοκρατικό σύστημα!!! Και τί εννοώ:

Είναι στο χέρι μας (και όχι στο χέρι της πολιτείας και του εκαπαιδευτικού μας συστήματος) να ξανα-εκπολιτιστούμε. Εμείς οι μεγαλύτεροι που έχουμε παιδιά πρέπει να νοιώθουμε καλύτερα -και να μην δυσανασχετούμε- όταν από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου ακούμε μια παιδική φωνή να λέει "ΖΩΝΗ ΜΠΑΜΠΑ" και αντίστοιχα "ΦΟΡΕΣΕ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑ" "ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ ΜΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΠΑΜΠΑ" κ.λ.π. κ.λ.π.

Εύχομαι να μην σας κούρασα... Καλές βόλτες και ας είμαστε και λίγο αισιόδοξοι ...

fanist wrote:

Είναι στο χέρι μας (και όχι στο χέρι της πολιτείας και του εκαπαιδευτικού μας συστήματος) να ξανα-εκπολιτιστούμε. Εμείς οι μεγαλύτεροι που έχουμε παιδιά πρέπει να νοιώθουμε καλύτερα -και να μην δυσανασχετούμε- όταν από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου ακούμε μια παιδική φωνή να λέει "ΖΩΝΗ ΜΠΑΜΠΑ" και αντίστοιχα "ΦΟΡΕΣΕ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΜΠΑΜΠΑ" "ΓΙΑΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ ΜΕ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΠΑΜΠΑ" κ.λ.π. κ.λ.π.

Σίγουρα με την έννοια ΠΑΙΔΕΙΑ εννοείται ένα γενικό σύστημα συμπεριφορών και αντιδράσεων εκ μέρους όλων, μικρών κ μεγάλων, που ζουν σε ένα περιβάλλον. Αυτό το σύστημα το μαθαίνουμε από παιδιά στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο κ.λπ. Δεν είναι περίεργο που στη Γερμανία (και όποια Γερμανία) τα νήπια ξέρουν τους κανόνες καλύτερα από τους Έλληνες συνταξιούχους, που στη Σουηδία σπουδάζουν χρόνια τους δρόμους για να πάρουν, και όχι αγοράσουν, δίπλωμα.

Μην ξεχνάμε ότι σε αυτήν την χώρα έχουμε συνηθίσει το "Δεν πειράζει" και το "Άσ' το για άλλη φορά", όπως π.χ. το κράνος-τσαντάκι, για να μην αναφερθώ στους ανορθόδοξους τρόπους αντιμετώπισης καταστάσεων. Θα έπρεπε, αλλά πού, να ξέρουμε καλύτερα. Ό,τι δεν φροντίσουμε σήμερα θα πρέπει να τακτοποιήσουμε αύριο και αυτό λέγεται αναγκαστική αλλαγή νοοτροπίας.

Ας προσέχουμε γιατί θα μας τύχει κάτι που θα μας προκαλέσει να φτάσουμε εκεί άμεσα.

Όλα τα άλλα έπονται!
Επείδη περνάω με κόκκινο δεν σημαίνει ότι παίζω την ζωή μου κορώνα γράμματα, στα φανάρια που γνωρίζω κ έχω ορατότητα το επιχειρώ με την μεγαλύτερη αυτοπεποίηση κ την συγκέντρωσή μου σε αυτό που κάνω εκείνη την στιγμή με ταχύτητα που ελέγχω.
Τους πεζούς τους έχω στο νού μου μέσα σε ενα πεζόδρομο που θεωρητικά είναι πιο "ασφαλής" κ συμπεριφέρονται αψυχολόγητα, ΠΑΝΤΑ κόβω ταχύτητα περνώντας δίπλα απο παιδιά κ δεν περνάω ξυστά απο τους πεζούς που κινούνται κατα την ίδια φορά με εμένα, δεν τρέχω πάνω στα πεζοδρόμια ειδικά σε τυφλές γωνίες κτηρίων κ κολώνες.
Όταν κινούμαι ανάμεσα στις λωρίδες των αυτοκινήτων είμαι παράνομος όπως κ οι υπόλοιποι 2τροχοι που βρίζουν πίσω μου, δεν ασχολούμαι μαζί τους, ούτε βρίζω τους ταλαιπωρους οδηγούς.
Αν έχω κάποιους τέτοιους κανόνες στο μυαλό μου που εχουν διαμορφωθεί με το να κυκλοφορώ σαν δαίμονας στους δρόμους της Αθήνας τα τελευταία 3 χρόνια κ οι γρατσουνιές που μετράω είναι απο δικά μου αποκλειστικά παθήματα - μαθήματα είμαι οκ!
ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ?
Επειδή εχω συγκλονηστεί με το γεγονός οτι ένας ακομα ποδηλάτης πήγε άδικα έχω αναθεωρήσει πολλές απόψεις μου, έπεται συνέχεια....

και φυσικά είμαστε όλοι 'άτυχοι υποψήφιοι' μπροστά στην παράνοια μερικών συνοδοιπόρων. Ναι είμαστε στενοχωρημένοι για το παιδί όχι μόνο όσοι τον ήξεραν αλλά κι εμείς που δεν είχαμε αυτή τη χαρά. Βλέποντας τη φωτογραφία του σμπαραλιασμένου ποδηλάτου προσωπικά σκίστηκε η καρδιά μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα 'επιβάλλουμε' την παρουσία μας όπως πρέπει στο δρόμο. Παίζουμε το παιχνίδι όπως πρέπει και όσο αυξανόμαστε, ας ελπίσουμε ότι οι γύρω μας θα μας σκέφτονται όπως πρέπει.