Ένα χρόνο και κάτι μήνες μετά τη γνωριμία μου με τους Ποδηλάτ-ισσ-ες, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί μπόρεσα να συναντήσω ανθρώπους, που μοιράστηκα μαζί τους τη χαρά του ποδηλάτου. Ευχαριστώ γιατί με έκαναν πιο τολμηρή μαζί του, γιατί με έμαθαν να διεκδικώ όλα όσα επιθυμώ, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, αρχής γενομένης από το γκρουπ των Β.Π. που με έμαθαν τις βόλτες με κολύμπι στην παραλία κι ως τους αλητόγατους, στους οποίους βρήκα όσα πιστεύω για την αστική ποδηλασία, τους αλητόγατους με τα τόσο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά ομάδας με αρχές που τηρούνται αυστηρά, αλλά ταυτόχρονα ομάδας ανοιχτής σε όσους μπορούν να σεβαστούν ακόμα κι αν δεν δεχτούν αυτές τις αρχές, για τις ωραίες βόλτες που διοργανώνουν με την δική τους ιδιαίτερη πειθαρχία και ομαδικό πνεύμα. Τους θεωρώ όλους οικογένειά μου ακόμα κι όταν διαφωνούμε σε κάποιες περιπτώσεις. Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τον Φρειδερίκο, το Λουκά κι όλους στο μαγαζί του, που τόσο υπομονετικά ανταποκρίνονται στις «ιδιοτροπίες» μου και κατ’ ουσίαν μου επιτρέπουν να συναποφασίσουμε για το ποδήλατο που θα μου φτιάξουν, ακόμα κι αν είναι κοινά γνωστό πως οι γνώσεις μου είναι τραγικά περιορισμένες. Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά απ’ τους Φίλους του Ποδηλάτου που στο 24ωρο περιποιήθηκαν το καινούργιο μου ποδήλατο, ειδικότερα όμως τον Βαγγέλη που με συμβούλεψε για τη διαμόρφωσή του πολύ πριν το αγοράσω και δεν θέλω να ξεχάσω όσους με μικροσυμβουλές με έκαναν καλύτερη και πιο οξυδερκή ως τώρα.
Το θέμα μου είναι ωστόσο το χτίσιμο της ποδηλατικής εμπειρίας και το χτίσιμο της ανάλογης φυσικής κατάστασης. Καθώς κάνω τις διακοπές μου κάπως καθυστερημένα στην Άνδρο όπως το σχεδίαζα, μαζί με το ποδήλατο που αγόρασα και διαμόρφωσα για να χαρώ τις ορεινές διαδρομές της και παρά τον φθινοπωρινό καιρό που μας έχει κάπως περιορισμένους, ειδικά όταν βρέχει και φυσάει ταυτόχρονα, σήμερα ειδικά ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω αναδρομικά τις ευχαριστίες μου, γιατί σήμερα κατάφερα να κάνω την πρώτη έξοδο από τις διαδρομές του χωριού που μένω, να περιπλανηθώ κάμποσο σε μέρη που παιδί πήγαινα καβάλα σε μουλάρια κι άλογα, μια και δρόμοι δεν υπήρχαν τότε, μόνο μονοπάτια που μια μας ανέβαζαν στην κορυφή των βουνών, μια μας κατέβαζαν στις μοσχομυριστές χαράδρες με τα νερά και την άγρια βλάστηση. Έκανα λοιπόν τη διαδρομή Στενιές-Γυάλια-Χώρα Άνδρου-Μεσαριά-Γυάλια-Στενιές και για να μην ξεχάσω και τις κλασσικές μου συνήθειες εκτός απ’ τη βόλτα γέμισα και τα σακίδιά μου με διάφορα ψώνια απ’ τη Χώρα.
Αφού μπορώ εγώ μπορούν όλοι. Αυτή είναι η παραίνεσή μου σ’ όποιον πιθανά επισκεφθεί το site για πρώτη φορά ή όποιον έχει ενδοιασμούς για το πού και πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει το ποδήλατο. Η απάντηση είναι να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο παντού όπου θέλουμε, χρειαζόμαστε ή ονειρευόμαστε. Από κει ξεκινάμε κι έτσι θα βρεθούν τρόποι να εξαλειφθούν και οι δυσκολίες.
Σπέσιαλ μήνυμα στην Λυδία και την παρέα της που πάνε εκδρομές στα βουνά…Δεν θα γλυτώσετε από μένα…Αλλά όταν θάρθω θα είμαι απόλυτα έτοιμη…
Για όποιον θέλει να δει ένα μικρό άλμπουμ φωτογραφιών απ’ τη σημερινή μου εξόρμηση, ας πάει στο
http://www.facebook.com/album.php?aid=2016469&id=1265979105&l=8d82ffa64f
Είναι αλήθεια πως είσαι ένα παράδειγμα προς μίμηση, γιατί με όπλο την αγάπη σου για το ποδήλατο μπόρεσες και πολέμησες τις όποιες αντιξοότητες (όπως το θέμα της υγείας) και κατάφερες να κάνεις πράγματα που πολλοί άλλοι ποδηλάτες θα ζήλευαν.
Πολλές φορές, όταν θέλω να πείσω κάποιον να αγοράσει ποδήλατο, χρησιμοποιώ εσένα σαν παράδειγμα για να αντικρούσω όλες αυτές τις δικαιολογίες που έχουμε ακούσει όλοι κατά καιρούς. Ακόμα κι αυτό το πόστ σου, είναι ένα δείγμα της αγάπης σου για το ποδήλατο και μια προσφορά στην ποδηλατική κοινότητα.
Είμαι σίγουρος πως κάποια μέρα θα οργώνεις τα βουνά με του "φίλους". Ακόμα και στο tour de France να σε έβλεπα δεν θα με εξέπληττε! :)
Να είσαι πάντα καλά!
Από αγάπη σε μένα αλλά και στο ποδήλατο μπορείς και καταλαβαίνεις τι θέλω να πω και γι' αυτό σ' ευχαριστώ πολύ πολύ φάντασμά μου...
Είπα πριν ξεκινήσω τη δουλειά, Παρασκευή είναι, να ρίξω μια ματιά στο φόρουμ. Κείμενα σαν αυτά της Βασιλικής Βελανιδιάς με ταξιδεύουν και κάνουν την μέρα να κυλά με μια πιο όμορφη γεύση από την πίκρα του καφέ, με μυρωδιές από το νησί και με το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας να περιμένει την ψυχή μας σαν αρχή και προορισμός. Πέρα από τις μικρότητες που μας βασανίζουν συχνά σαν ποδηλατική κοινότητα, αυτό που εκφράζει η Βελανιδιά είναι το πνεύμα της απλότητας της ποδηλασίας που το ποδήλατο σαν επέκταση του σώματός σου σε βοηθά να δεις το περιβάλλον με μια άλλη οπτική και να ζήσεις μέσα του όπως είναι φυσικό. Ταυτόχρονα προσωπικά δεν μπορώ να δω εύκολα την ποδηλασία χωρίς το πνεύμα της παρέας, της αλληλοβοήθειας και της κουβεντούλας. Μια παρέας που χωρά τους πάντες, χωρίς στεγανά και τοίχους.
Επί τη ευκαιρία το άλμπουμ στο facebook ίσως να μην είναι δημόσιο και δεν μπορώ να το δω.
Το ίδιο κάνω και εγώ αγαπημένη μου φίλη Βαγγελιώ. Όπως και ο φίλος "fantasmamore" σε χρησιμοποιώ ως παράδειγμα σε όποιον μου λέει διάφορες δικαιολογίες όταν τον/την προτρέπω να ασχοληθεί με το ποδήλατο.
Χαίρομαι πάρα πολύ που ήμουν παρών στην αρχή της περιπέτειάς σου αυτής και έβαλα κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι :-)
εγω θα απαντησω με μια ερωτηση που πιστευω πως δεν καλυπτει μονο εμενα πληρως....
Υπαρχει καλυτερη ψυχοθεραπεια και ψυχαναλυση απο το ποδηλατακι???
Ποδηλατον εφραινει την καρδιαν !!!!!!!
Tomac, έχεις 1000% δίκιο. Μόλις γύρισα από την σύντομη κατεβασιά κι ανεβασιά στη θάλασσα. Είχε λίγο κύμα και ήμουνα μόνη μου. Στην αρχή είπα να μην μπω. Ο φόβος της μοναξιάς, μην πάθω κάτι κλπ. Μόλις έβαλα τα πόδια μου στο κρυστάλλινο νερό παραμερίστηκε κάθε φοβία. Έκανα ένα υπέροχο μπάνιο. Κοιτώντας το Αιγαίο απ'τη μια και το βουνό με τ'Αποίκια και το ποτάμι απ'την άλλη. Σήμερα περιμένουμε καταιγίδες με 7άρι μποφώρ, που θα κρατήσουν ως αύριο. Το να κάνεις διακοπές το Φθινόπωρο είναι σαν το χρηματιστήριο. Πρέπει να κάνεις επένδυση σε χρονικό μάκρος, για να αντέχεις τα τερτίπια του καιρού. Όμως είναι μαγεία. Για την δική μου ιδιοσυγκρασία που καταβάλλεται στην ζέστη, αυτός είναι ο καιρός της απόλυτης ευωχίας κι ας με κυκλώνουν τα εποχιακά συμπτώματα. The hell with them.
Όλοι οι άλλοι φίλοι έχετε την αγάπη μου και χαίρομαι που σας δίνω λίγη ευχαρίστηση εκεί που δουλεύετε, έτσι τεμπέλα που είμαι εγώ τώρα...
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω φωτογραφίες, αλλά δεν είμαι καλή σ'αυτά...
το θέμα είναι να έχεις τη θέληση κι αυτό είναι το ποδήλατο: το κάνεις μόνος(η) σου χωρίς δανεική ενέργεια και μαθαίνεις να έχεις θέληση.
"αθλητισμός" και αθλητισμός
ταξίδι Ι
Ο ποδηλάτης δεν πάει με τα μπούτια αλλά με το κεφάλι.
Όλοι μπορούμε μαζί σου.
@royaloak
Keep on riding the same way you do breathing....
Φιλιά στην Άνδρο
@ i.alli.ellatha.
.....Άντε και στο appalachian trail με ποδήλατο!!!!
Να'σαι καλά να μας εμπνέεις...
Νομίζω έχω τις σκιές σας να με ακολουθούν κι αυτό είναι η μισή μου ψυχή, βρε παιδιά. Καλό δρόμο πάντα όπου κι αν πάτε. Μ' αρέσει αυτό που είπες i.alli.ellatha για το κεφάλι. Μου ταιριάζει. Σ' ευχαριστώ ezrider.
Όταν έβγαινα απ' το βαπόρι στο Γαύριο, κρατώντας το "φτερουλάκι" μου όχι απ' το τιμόνι μα απ' το λαιμό του, το χάϊδεψα σαν να τούλεγα ετοιμάσου να σου δείξω, ό,τι έχω αγαπήσει από μικρή. Τώρα χαϊδεύω κάθε πόντο της Ανδριώτικης γης καθώς ποδηλατώ. Φέτος με κείνο και με τ' άλλο δεν ήξερα αν και πότε θα φύγω. Νομίζω ότι η τρυφερότητα που νιώθω για το κάθε τι γύρω μου έχει ξεχειλίσει. Το χρωστάω στον άντρα μου που επέμενε, γιατί ήξερε πόσο ανάγκη είχα το οξυγόνο. Κοιτάω τον ουρανό, τα δέντρα, τις άφθονες βελανιδιές γεμάτες καρπούς, που τόσο αγαπώ, τις καρυδιές κι ευχαριστώ ό,τι κι αν βρίσκεται υπέρτατό μας, αυτό που πραγματικά χωρεί παντού και που ισορροπεί το σύμπαν ερρήμην μας...
όχι δεν πιστεύω πως το ποδήλατο τα έκανε όλα αυτά
αλλά η στιγμή
η στιγμή που είπες "είμαι ακόμα ζωντανή"
το ποδήλατο ήταν απλά η αφορμή για να ανάψεις μια φλόγα μέσα σου
φρόντισε αυτή η φλόγα να μην σβήσει ποτέ ακόμα και όταν σταματήσεις να κάνεις ποδήλατο
καλές βόλτες να έχεις και πάντα όρθια
βρήκα το σωστό λινκ για να δείτε το άλμπουμ με φωτογραφίες απ'την βόλτα. Για μια φορά ακόμα νάστε καλά για την ενθάρυνση...Εύχομαι να έχετε όλη τη χαρά που έχω κι εγώ αυτό το διάστημα...
Να'σαι καλά....
Με τις φωτογραφίες σου, μου έφταιξες τη μέρα!!!!
Μόλις τις είδα (παρ'οτι ήμουν στη Άνδρο μέσα Ιουλίου) κατάλαβα ότι ήδη μου έχει λείψει και ότι μάλλον θα την επισκεφτώ ξανά λίαν συντόμως.
Να πας και στην Πυθάρα.... θα είναι ωραία εκδρομή.
Και μης ξεχνάς,.... τα δέντρα, οι βελανιδιές οι γεμάτες καρπούς, οι καρυδιές, το σύμπαν που ισορροπεί και όλα γύρω σου είσαι εσύ, είναι μέσα σου και είσαστε ένα!!!!! Να κοιτάς λοιπόν να είσαι πάντα καλά....
Υ.Γ:
Για όσους μας διαβάζουν και δεν ξέρουν τι εστί Πυθάρα και τι εστί Άνδρος ας δουν αυτό το link:
http://www.greecephotos.gr/gallery/displayimage.php?album=81&pos=21
Να υποθέσω ότι είσαι απ'την Άνδρο;
Η Πυθάρα είναι πανέμορφη. Στις Στενιές περπάτησα προς τα πάνω το ποτάμι μας, όσο με έπερνε, γιατί το ποτάμι έχει νερό 12 μήνες το χρόνο και όπως μου είπαν και οι γείτονες, είναι επίφοβο, να συναντήσει κανείς οχιές. Έχει καταπληκτικές δίνες και κατεβασιές, όμως και μεγάλες πέτρες, που μπορείς να πηδάς και να αναρριχάσαι.
Σε κάθε περίπτωση εγώ αποφάσισα να έρχομαι στις μεταβατικές εποχές. Ξαναέμεινα 3 βδομάδες μετά το Πάσχα του 2008. Έχω ένα εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό από ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, τραβηγμένο με φακούς. Ακόμα και δυό μικρά σκαθάρια που ερωτεύονταν στην άκρη του δρόμου. Επίσης πέρσι που τραβούσα φωτογραφικό υλικό για τη δουλειά μου, με αντικείμενο το νερό, κατέγραψα φανταστικές εικόνες χάρη σε φίλο που με ταξίδεψε με τζιπ σε δύσβατες περιοχές, όπως στα Άχλα που το ποτάμι χύνεται μέσα στη θάλασσα χωρίς να λιμνάζει όπως γίνεται στα Γυάλια. Κάτω απ'τη Σταυροπέδα εντόπισα κρυμμένη φυσική χαμολάκα κάτω από βράχια, σε ανύποπτο σημείο όπου είχε διάμετρο γύρω στο 1.5m και βάθος ανυπολόγιστο. Αυτή η χαμολάκα τροφοδοτείται από σταγόνες, που κυλάνε από την οροφή αυτής της μικρής σπηλιάς. Δίπλα ακριβώς μαζέψαμε το πιο μυρωδάτο φασκόμηλο που έχω δοκιμάσει. Δεν είναι τυχαία η αρχαία ονομασία της ΥΔΡΟΥΣΑΣ. Η επόμενή μου βόλτα θα είναι στην περιοχή των Στραπουριών, όπου το τοπίο είναι καθαρά ορεινό και αγαπώ κάθε οσμή, που αποπνέει. Συγνώμη που ακούγομαι τόσο ερωτευμένη. Σίγουρα η Ελλάδα έχει τεράστιο πλούτο ομορφιάς, απλά εδώ είναι συμπυκνωμένος και εξαιρετικά εναλλασόμενος.
Δυστυχώς βρέχει συνέχεια απ'το Σάββατο, με εξαίρεση το χτεσινό πρωϊνό, όπου κολυμπήσαμε με τον άντρα μου που ήρθε για το σ/κ. Όπως λένε εδώ έχει "πάνιαση". Μια έκφραση που πρωτοάκουσα αυτές τις μέρες, για τον συνεχόμενα βροχερό καιρό.
Αλλά αρκετά σας ζάλισα με την κατάστασή μου...
παρά μόνο από μακρινή συγγένεια (ο παππούς της μητέρας μου). Αλλά κάτι με τραβάει σ'αυτό νησί και όποτε έρχομαι κοιτάω να γυρίζω συνέχεια και κάπου αλλού. Είναι πράγματι υπέροχα!!!! Αλλά, enough said... Mην πλακώσουν και πολλοί.... ;-)
τα καταφέρατε και μας "ταξιδέψατε" έστω και μεταφορικά αυτό το πρωινό Δευτέρας σε ένα κυκλαδονήσι και μας φτιάξατε το κέφι και τη ψυχολογία (τσαγκαροδευτέρα γαρ....). Να είστε και οι δυό σας καλά. Αααα, και καλή μας ποδηλατοβδομάδα!
Υ.Γ. Όσο για τον τίτλο του post θα έλεγα ότι δεν έχει τόση σημασία η ηλικία όσο η καρδίά και η Βελανιδιά από καρδιά έχει τεράστιο απόθεμα....!
Αντί για καρδιά, θα το έλεγα καλύτερα (και σίγουρα θα συμφωνείς): "Ψυχή"...!!
Μόνο ευχαριστώ μπορώ να σας πω και να είσαστε καλά πάντα...
Respect αγαπητή βελανιδιά!
Άν βρεθείς στο δρόμο από Κατάκοιλο προς Χώρα, λίγο πρίν τα Ρέματα, κάνε δεξιά στο χωματόδρομο προς Αγία Κυριακή, και αριστερά στη χωμάτινη διχάλα που θα βρεις. Προχώρησε all the way. Θα φτάσεις στο, για μένα, ομορφότερο σημείο του νησιού. Μια πανέμορφη ρεματιά, διαβάζοντας τις περιγραφές σου νομίζω ότι θα την απολαύσεις.
Να περνάς καλά.
Παναγιώτης.
P.S.: Σε λίγες μέρες που θα ξανάρθω, θα πάρω μαζί και το ποδήλατο, με έβαλες στην πρίζα, ως τώρα με τρόμαζαν οι ανηφοροκατηφόρες της Άνδρου...
δυστυχώς δεν έχω τη φυσική κατάσταση όσων κάνουν διαδρομές μεγάλες. Τώρα προσπαθώ να τη χτίσω. Δεν με βοηθάνε τα πνευμόνια μου, αλλά τα δουλεύω. Όταν έκανα την πρώτη βόλτα πονούσε το δεξί μου πνευμόνι, που έχω το πρόβλημα. Αναγκάζομαι και σταματάω σε μικρές αποστάσεις στις ανηφόρες πράγμα που κάνει χρονοβόρα την απόπειρα. Φοράω το μόνιτορ για τους παλμούς της καρδιάς και μόλις φτάνω 140 σταματάω αναγκαστικά για να ησυχάσει λίγο η αναπνοή. Να το πάρεις το ποδήλατο. Έστω και μια διαδρομή να κάνεις αξίζει κάθε κόπο να το μεταφέρεις. Εγώ έκανα τον κόσμο ανω κάτω, γιατί δεν έχω αυτοκίνητο κι όλα, ακόμα και ορισμένα τρόφιμα, που δεν βρίσκω στην Άνδρο, τα μεταφέρω από την Αθήνα. Παρά τον κόπο και το χρήμα άξιζε δέκα χιλιάδες φορές και φυσικά θα το πέρνω πάντα μαζί μου. Σκέψου ότι το σπίτι είναι κοντά σ'ένα σταθμό με 280 σκάλες κι αναγκάζομαι να πηγαίνω στον μακρύτερο που έχει λιγότερες και παρ'όλα αυτά το κουβαλώ αγόγγιστα...
Γυρίζω το σ/κ πριν τις εκλογές. Το μόνο που μπορώ να κάνω φέτος είναι, αν κάποιος μου στείλει υλικό να το αναρτήσω στο εφημεριδάδικο της Χώρας ή κι όπου αλλού γίνεται. Ή αν υπάρχει κανείς στην Άνδρο να κάνουμε κάτι εδώ. Φέτος θα είμαι off κι αυτό γιατί είχα να κάνω διακοπές δύο χρόνια, με τις γνωστές ακόμα και στους φίλους μου συνέπειες στην υγεία μου. Το φετεινό καλοκαίρι επίσης είχε πολύ γιατροσόφι με εξετάσεις και τέτοιου είδους πήγαινε έλα κι αν δεν ερχόμουνα τώρα, ο χειμώνας μου θα ήταν κατά πολύ δυσκολότερος απ'ό,τι φαντάζεται κανείς.
Να εκλάβω τα γραφόμενά σου με μία δόση καυστική; Και φυσικά δεν είμαι καθόλου βασίλισσα του ποδηλάτου. Δεν διεκδικώ και διεκδίκησα ποτέ κάτι τέτοιο. Μάλλον με έχεις για ηλίθια. Δεν εξηγείται αλλοιώς. Όσοι με προσφωνούν με το μισό μου προσωνύμιο την αγάπη τους εκφράζουν κι αυτό δεν είναι κακό. Κι εγώ όταν εκφράζω την αγάπη μου γίνομαι συχνά υπερβολική. Με τις δυνάμεις μου τις λιγοστές παλεύω να χαρώ κάτι που αγαπώ πολύ, γι' αυτό όταν χαίρομαι για κάτι γενικά που έχει να κάνει με το ποδήλατο, προσπαθώ να το μοιραστώ μαζί σας. Έχω υιοθετήσει σαν συμβολισμό ένα δέντρο που παρά την ονομασία του είναι ταπεινό, παράγει ταπεινούς μικρούς καρπούς, που όμως από μέσα τους ξεπηδάει η δύναμη ενός δέντρου. Για την ακρίβεια ένας άγγλος φίλος-αδελφός με είχε παρομοιάσει και μου έμεινε από τότε. Αυτοί έχουν τη φράση "from the acorn grow the mighty oaks" και τότε μου το είχε πει για να ενθαρρύνει τις τότε προσπάθειές μου στη χώρα του, που ήταν πάλι πάνω απ'τις δυνάμεις μου. Έτσι έγινε κάτι σαν σύμβολο για μένα η φράση αυτή και η βελανιδιά. Λυπάμαι για την εμπάθεια.
Την τελευταία φορά που μου έγραψες ότι είναι καλύτερα να τρώω παρά να γράφω κι ότι θεωρώ πολιτικάντηδες τους ποδηλάτ-ισσ-ες απαξίωσα να σου απαντήσω. Όχι γιατί δεν είχα κάτι να πω, αλλά γιατί δεν βρήκα νόημα να απαντήσω σε τόσο άτοπο σχόλιο με ένα σχόλιο που θα έδινε συνέχεια. Επίσης δεν σου απάντησα γιατί αγαπώ πολύ το Θέμη και δεν έχω πάψει να τον αγαπώ. Τώρα έρχεσαι μάλλον με ένα έμμεσο σχόλιο να επισημάνεις το πώς δεν θα συνεισφέρω αυτή τη φορά σε μια κινητοποίηση.
Δεν απολογούμαι. Όσοι με ξέρουν αυτό το καταλαβαίνουν. Επίσης καταλαβαίνουν πως αν ήμουν εκεί θα ήμουνα παρούσα και στίς δύο εκδηλώσεις που θα γίνουν. Όμως δεν μπορώ να τα κάνω όλα κι αυτό στην ηλικία που είμαι έχω κατακτήσει να συμφιλιώνομαι μαζί του, ότι δηλαδή δεν μπορώ πιά να τα έχω και να τα κάνω όλα. Τώρα είναι ο δικός σας καιρός για ολοκληρωτική δράση. Εγώ όσο μπορώ. Δεν διεκδικώ κανένα ηγετικό ρόλο πουθενά και σε τίποτα. Μ'ενδιαφέρει να είμαι στα πόδια μου και να δημιουργώ όσο μπορώ κι όπου μπορώ...
Προσθήκη άποψης, αφού διάβασα τα περί Halbike και συμμετοχής στη διοργάνωση της πορείας: η γνώμη μου είναι, όπως την είχα εκφράσει και όταν έγινε το 24ωρο, όπου από βραδύς όλοι ήταν στην Παρασκευιάτικη βόλτα και το Σάββατο είμασταν τρεις κι ο κούκος, η γνώμη μου λοιπόν είναι, πως όταν γίνονται κεντρικές διοργανώσεις καμιά βόλτα δεν πρέπει να απορροφά τις δυνάμεις μας και να υποσκάπτει μια επιτυχημένη μαζική διοργάνωση. Άρα αφήστε τις βόλτες και βοηθείστε να γίνει η ποδηλατοπορεία και η δράση των αλητόγατων όσο γίνεται πιο μαζικές κι επιτυχημένες.
ΘΑΘΕΛΑ ΝΑΜΟΥΝ ΕΚΕΙ...
στο www.podilates.gr εχει μια κιτρινη αφισσα
αν τη δεις πιο προσεκτικα
αυτο που λες βολτα κλπ ειναι
Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΑΦΙΣΣΑ....... ΓΙΑ 16/9
περιμενα κατι πιο δημοκρατικο σαν απαντηση. Μακάρι να ήμουνα στην Ανδρο και μαζί με σένα και το Θέμη θα δίναμε μια δυναμική ποδηλατική νότα στο πανέμορφο νησί
ΥΓ η δραση των αλητογατων (Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου 2009, πλατεία Κοτζιά, 11.30 π.μ) πως και δεν μπήκε στην "δημοκρατική" αφίσσα???
το πόσο δημοκρατικά είναι τα πράγματα είναι κάτι που με έχει απασχολήσει και μένα, αλλά αυτά θάπρεπε να συζητηθούν σε μια συνέλευση. Αυτό που λέω εγώ και θεωρώ αδιαμφισβήτητο είναι πως μια εκδήλωση είναι το ΠΡΟΣΩΠΟ ενός κινήματος και για κανένα λόγο απολύτως δεν θάπρεπε να την αποδυναμώνουμε. Για όλα τα άλλα ας συζητήσει κανείς σε μια συνέλευση μέχρι να ματώσει. Πάντα πίστευα στην ύπαρξη αρχών παντού και οι αλητόγατοι ας πούμε έχουν αρχές, είτε αρέσουν αυτές, είτε όχι. Οι ποδηλατ-ισσ-ες επίσης εἰτε αρέσουν αυτές, είτε όχι.
Στις κοινές δράσεις ας υπάρχει σύμπνοια. Η σύγκλιση αρχών, ας γίνει στις συνελεύσεις. Τις λίγες φορές που πήγα σε συνελεύσεις δεν είδα πολύ κόσμο να συμμετέχει. Όσοι έχουν ζητήματα να θέσουν ας πάνε στις συνελεύσεις. Ανοιχτό πράγμα είμαστε κι αυτό το ανοιχτό θέλει τρόπους επικοινωνίας ιδιαίτερους, για να υπάρχει σύγκλιση ή τέλος πάντων αλληλοσεβασμός όπου η σύγκλιση δεν είναι εφικτή.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν ξέρω τον τρόπο να αμβλυνθούν αυτές οι συγκρούσεις, που μόνο να μας κατακερματίζουν μπορούν. Κι εγώ μαθαίνω μαζί σας. Στα δικά μου χρόνια είχαμε πιο θεσμικές οργανωτικές δομές παντού, κομματικές οργανώσεις, σύλλογοι κλπ. Κι αυτά φθάρηκαν. Ήταν κάπως όλα σα σε στρούγκα.
Το ανοιχτό προϋποθέτει ευθύνες πολύ περισσότερες από ότι να είσαι σ'ένα θεσμικό σχήμα και για όλα αυτά, πρέπει να βρίσκεται ο κατάλληλος μηχανισμός κάθε φορά, για να ζυμώνονται και να βγαίνει αποτέλεσμα.
η συμπνοια που αναφερεις ωφελει την ποδηλατικη μας κοινοτητα δεν ειναι πολυ εμφανής. Εμεις, τα μελή, παντα ενεργα στο πετάλι και στο διαδικτυο. (ελπίζω και καποιος/α αντμινιστρατορ να αλλαξει αυτο το "ΔΕΝ" που φωναζει...
Το παρακάτω σε αφορά λόγω οστεοπόρωσης,συγγνώμη που δεν απαντά άμεσα στο θέμα,αλλά ήθελα να το ξέρεις..
Μίλησα σήμερα με μία μηχανικό του ΗΣΑΠ και μου είπε οτι θα θέσει ως θέμα στη διεύθυνση το πρόβλημα κάποιων ποδηλατών που κουβαλάνε μεγάλα βάρη ή έχουν επιβαρύνσεις υγείας και αναγκάζονται να πάρουν το ποδήλατο στις σκάλες στο χέρι και αναγκάζονται να πάρουν ασανσέρ ή κυλιόμενες
[πχ.εμένα βρίσκουν οι τσάντες της σχάρας στον τοίχο και δεν μπαίνει].
Είμαι σίγουρη οτι θα με ξαναπάρουν να με ενημερώσουν μήπως γίνονται ονομαστικές διευκολύνσεις ή ελαστικοποιηθεί κάπως η ανοχή των σεκιουριτάδων,ήταν ευγενέσταση και πολύ ενημερωμένη για όλα τα προβλήματα και την κακή λειτουργία των 'ραμπών' ποδηλάτων και με πήρε 4 τηλέφωνα μέχρι να με βρεί[είχα στείλει επιστολή παραπόνων]
Τους φιλικούς μου χαιρετισμούς
+100000000000
Μια και το έφερε η κουβέντα - αυτό το απαράδεκτο παράπονο του 21ου, που το έχει γράψει σε όσα πιο πολλά threads μπορούσε - ας ξεκαθαρίσουμε κάτι : το σαιτ φτιάχτηκε για να μεταδίδονται πληροφορίες που μας αφορούν ως ποδηλάτες και το φορουμ για κάποια επικοινωνία. Η βασική πρόθεση των "ποδηλατ-ισσ-ες" ήταν και είναι οι συλλογικές δράσεις που πηγάζουν απο τις συνελεύσεις. Οι εκάστοτε βολτίτσες τουλάχιστον ως δράση, δεν μπορεί να εμποδίζουν το έργο των μαζικών εκδηλώσεων. Δρούν παράλληλα, μπορεί να ενθαρρύνουν τους αρχάριους να μπουν στη κίνηση της πόλης και να βρουν ποδηλατική παρέα, αλλά σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον όσον αφορά το σαιτ αυτό, προέχουν οι δράσεις που αποφασίζονται στη συνέλευση.
Πολλές ομάδες όπως οι αλητόγατοι, οι λόκαλ, οι Φίλοι του ποδηλάτου, οι ανατολικοί, οι Χαλανδριώτες πριν γίνουν halbike, οι cyclist.gr, και άλλοι που ξεχνώ, γράφουν σε δικά τους φόρουμ και δεν φορτώνονται με τα παράπονά τους και τα προβλήματα τους στο σαιτ των "ποδηλατ-ισσ-ες".(οι δε πάπιες-βολτονήσεις απασχολούν ένα και μοναδικό Thread).
Η παράκληση των "ποδηλατ-ισσ-ες" για συμμετοχή στην διοργάνωση της φθινοπωρινής πορείας, σε όσους δεν θα συμμετείχαν στην βόλτα της ημέρας εκείνης, δεν έχει καμμιά υστεροβουλία όπως το έχεις παρουσιάσει και σε άλλο thread. Εκφράζει την ανάγκη συμμετοχής και βοήθειας ποδηλατών ωστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν οι δράσεις που αποφασίζονται στη συνέλευση.
Να σου πω την αλήθεια θα έπρεπε να ζητήσεις και συγνώμη για τις κατηγορίες που έχεις κατακλύσει τόσα threads.
αυτο το κολημα με τους "Χαλανδριώτες" δεν το εχω καταλαβεί....
ποιοι ειναι αυτοί και σε ποσες απο τις 18 βολτες που εγιναν συνεβαλαν στη σχεδιαση και υλοποίησή τους???
σε κάποιο ποστ ήδη εδω και πολλες μέρες έγραψα οτι μίλησα με κάποιο αντμινιστρατορ( ίσως να μην το πρόσεξες με τοσα ποστ που κατακλύζουν το site...
πράγματι εγραψα σε μερικά thread, ενώ πανω απο 30 -40 νεα thread ξεπετάγονται καθημερινα)
ΔΕΝ είδα το ίδιο πάθος οταν εγραφε η ποδηλατενία (μήπως είναι φίλη σου?) ή κάποια άλλα αστέρια που κατα καιρους "ανάψαν τα αίματα του φόρουμ...
Σταμάτα επίσης να συνδέεις το halbike με τους "Χαλανδριώτες" και πες τους να οργανώσουν κατι αυτοί. (Εξάλλου αν θυμάμαι καλά εσύ το τίμησες μόνο μια φορα! όσοι ενδιαφέρονται μπορώ να αναφέρω ποιά ήταν αυτή)
Επίσης υπενθυμίζω ότι εχει αναφερθεί σε συνέλευση να "οργανόνωνται και ΤΟΠΙΚΕΣ δράσεις"
Κι εγώ Στεναχορήθηκα που είμασταν τόσοι λίγοι το Σάββατο στην πορεία... (γεια σου Royaloak!! ποδηλατολεβέντισσα )
Χαιρομαι, γιατί διαβάζοντας το σχολιο σου καταλαβαίνω γιατι οι "πολλές ομάδες" πλέον έχουν τα δικά τους φόρουμ....(και πλέον εχω μια πιο ολοκληρωμένη ταπεινή μου γνώμη για το θέμα αυτό)
Λυπάμαι, όμως γιατι θυμήθηκες να γράψεις τα παραπάνω σχόλια, μερικές ώρες μετα απο την συνάντησή μας έξω στο Δημοτικό συμβούλιο των Μελισσίων που την ώρα έναρξής είμασταν !!! ΕΠΙΣΗΣ !!! (γειά σου ROYAL!!!!) "είμασταν τρεις κι ο κούκος"
αρχικα 5: εσύ και ο Χρήστος, εγώ, ο djapal και ο dthemix (και τα άλλα παιδια πορτοκάλι κλπ που εφτασαν αφου είχε άδοξα λήξει τυπικα η διαδικασία του συμβουλίου)
Σας καλημερίζω όλους
με φιλικούς και ποδηλατικούς χαιρετισμούς!
σε αυτα που λεμε και σε αυτα που γραφουμε γιατι υπαρχει κοσμος
πολυ πριν απο 'εμας' που εχει κανει πολλα πραγματα για 'εμας'
ωστε 'εμεις' ολοι να μπορουμε τωρα να κανουμε παρειστικες βολτες
και να οργανωνουμε διαφορα... αλλωστε καποιους αλλους ειδαμε ειτε να κανουν εκδρομες, ειτε να κανουν βολτες κτλ και μπηκαμε κι εμεις στην 'οικογενεια'.... και μην ξεχναμε οτι θα μπορουσε να μην υπαρχει καν αυτο το φορουμ... οποτε ας ειμαστε λιγο σεβαστικοι 'που λεει και ενας φιλος μου'.... συγνωμη για το τελειως 'εκτος θεματος'...
ευλογισον
Δεν είμασταν λίγοι... Μην ξεχνάς πως έβρεχε και παρόλα αυτά μαζευτήκαμε αρκετοί! Κάποιοι από εμάς σταματήσαμε κάτω από υπόστεγα, γιατί πηγαίνοντας μας έπιασε βροχή στον δρόμο! Και παραδοσιακά, τον Σεπτέμβρη είμαστε λιγότεροι απ' ότι τον Μάιο...
Για όλα τα υπόλοιπα, ποιοί είναι οι Χαλανδριώτες, ποιοί κάνουν το halbike, ποιοί το στηρίζουν κτλ κτλ, δεν μου καίγεται καρφί! παρέες συγκεντρώνονται και κάνουν την βόλτα τους και περνάνε καλά και έτσι πρέπει! Κάποιες φορές αναλαμβάνουν και δράσεις και χίλια μπράβο και γι' αυτό! Αλλά είναι παρέες ανθρώπων που διασκεδάζουν, απόλυτα σωστό και λογικό, φτάνει να το κρίνουμε για αυτό που είναι. Από την άλλη, αν δεν ήταν οι ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ, πολλές από αυτές τις ομάδες δεν θα υπήρχαν ή δεν θα είχαν γνωρίσει τέτοια άνθιση και όσον αφορά τις οργανωμένες δράσεις/πορείες/διάλογο με φορείς κτλ, θα είμασταν σε επίπεδο υπό του μηδενός.
Εγώ προσωπικά δεν ανήκω σε καμία ομάδα. Υπάρχουν πορείες των ποδηλατών στις οποίες έχω πάρει μέρος, βόλτες ή/και δράσεις των γατιών που υπερ-σούπερ συμπαθώ, θέλω να πάρω μέρος σε εκδρομές των φίλων... Θα πήγαινα και σε άλλες ομάδες αν με βόλευε η μέρα (βλ. freeday) ή η ώρα (βλ. cmr). Όλοι τους προσφέρουν στο ποδήλατο, απλά και μόνο με το να κυκλοφορούν με αυτό. Αλλά συζητήσεις για το αν κάποια ομάδα έχει κάνει χ πράγματα ή για το αν κάποιος administrator υπονομεύει την δράση της ψ ομάδας, μου φαίνεται κωμικοτραγικό!
Διασκεδάστε με το ποδήλατό σας, οργανώστε πορείες, events, βόλτες, εκδρομές και κάντε ότι μπορείτε για να περνάτε καλά γιατί έτσι θα έχετε το πιο αφοπλιστικό όπλο ενάντια στους οδηγούς. ΤΟ χαμόγελό σας που θα το παρατηρούν από τα λαμαρινένια κουτιά τους, κολημένοι στην κίνηση κάποιου δρόμου
Φιλικά
Γιώργος
Ευλογώ και Tomac και Fantasmamore.
Όχι μόνο το θέμα Halbike, αλλά και άλλα παρόμοια, λυπάμαι, αλλά αρχίζετε και γίνεστε για να μην πω έχετε γίνει τοπικιστές, σωβινιστές και πολλά -ιστές. Για μένα το ορόσημο είναι οι 5000 του περασμένου Μαΐου. Αυτό πρέπει να το κρατήσουμε σαν κόρη οφθαλμού. Ήμουν νιά και γέρασα και όλη μου τη ζωή βλέπω όπου κι αν έχω δραστηριοποιηθεί, να διαλύονται συλλογικές προσπάθειες μεγάλης σημασίας από αρχηγιλίκια και μικροσέχτες και μικροΐντριγκες.
Θα το ξαναπώ: άει σιχτίρ πια κωλοέλληνες...θα πεθάνω εντελώς ανικανοποίητη. Πουθενά δεν ολοκληρώνεται ένα έργο. Γυρνάμε όλοι με ένα σφουγγαρόπανο στο χέρι, για να μαζεύουμε τα αδέσποτα αποπατήματα της κάθε αποτυχημένης μεμονωμένης, επηρμένης προσπάθειας. Απ'τον υψηλότερα ιστάμενο, ως τον τελευταίο κι ελάχιστο αυτής της κοινωνίας.
ΑΛΛΑΞΤΕ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. Δεν υπάρχουν κέντρα του κόσμου. Ούτε ο ήλιος μας δεν είναι μοναδικός στο σύμπαν. Υπάρχουν αόρατα νήματα που μας κρατούν σε ΕΝΑ, όπως λέει κι ο Γιώργος. Αν τα κόψετε θα χαθούμε στις μαύρες τρύπες.
Πνιγόμαστε από τις κόντρες των ιντριγκαδόρων...Έχασαν οι βόλτες την αξία τους γ@#@#@ω το. Πίσω απ'τη φαινομενική χαρά χάσκει τα σαπιόδοντά της η κόντρα των γκρουπαρισμένων βολταδόρων και των αρχηγών τους.
Μήπως να φτιάξουμε την ομάδα κόντρα σε όλα αυτά; ΕΛΕΟΣ.
Νομίζω δεν το κρύβω οτι δεν λαμβάνω μέρος στις βόλτες της Αθήνας και όντως δεν ξέρω τα πράγματα απο κοντά (για το Χαλάνδρι έχω άλλη εμπειρία- ας τα πούμε όμως απο κοντά μήπως λυθεί η παρεξήγηση), αλλά εγω αντιδρώ εδώ και καιρό για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται απο μερικούς οι βόλτες αυτές - σα να έχουν μια αίσθηση copyright επειδή συμβάλουν στην διοργάνωση, ή κατι που μυρίζει πολιτική.. Και ευτυχως βλέπω οτι δεν το εχω παρατηρήσει μόνο εγώ. Δεν θέλω να δημιουργηθούν έχθρες μεταξυ μας λόγω αυτής της γνώμης που έχω μια και σίγουρα υπάρχουν άλλα πράγματα που μας ενώνουν, αλλά κατάλαβέ το οτι εκει που εδώ και πάνω απο 20 χρόνια οι ποδηλατικές κοινότητες και οι ποδηλάτες έχουν κρατήσει μια χαλαρή και εξελισσόμενη σχέση μεταξύ τους, είναι κριμα να βλέπουμε ξαφνικα τάσεις αντίθετες - επικεντρωμένες σε ονόματα, λογότυπα, πρόσωπα κλπ.
Οσο για τις τοπικες δράσεις, είπα οτι καλώς υπάρχουν απλώς δεν θα έπρεπε να μπουν σε αντιπαλότητα με τις μαζικές. Νόμιζα οτι είχα γίνει κατανοητή.
Δεν ξέρω αν έμαθες αλλα στο δρόμο ερχόταν μαι πολύ μεγάλη ομάδα ποδηλατών απο το Σύνταγμα. Δεν έφτασαν ποτέ γιατι ειδοποιήθηκαν για την αναβολή.
Τέλος πάντων, κακώς δίνω συνέχεια και ειδικά σε ξένο θρεντ, αλλά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα -όσα λιγότερα γινόταν.
RESPECT σε αυτούς που χρονια στηρίζουν το ποδήλατο
συμφωνω με τον tomac4
δεν μπορω να απαντήσω σε ολους σας διεξοδικα
απλα θα πώ οτι οι 200+ που ανεβαιναν για μελίσσια ειδοποιθηκαν απο εμας, ωστε να μην ανεβουν αδικα
και παρακαλώ να μην μπει το halbike στο ίδιο τσουβαλι με αλλες δραστηριοτητες ΔΕΝ εχει copyright ιδιοκτήτες και πολιτική. Ουτε εχει παρατρεχαμενους να υπεραμύνονται αυτού. οποιος θελει ερχεται οποιος δεν θελει δεν ερχεται
μυριζομαι παλι το δαιμονακο....
ας τον βαλουμε ολοι στη θεση του (σας αφήνω για οικογενειακους λογους υγειας....)
το νου σας στο δαιμονακο
και λυπαμαι πολυ γι' αυτο γιατι με αναγκασανε να το αισθανθω τον τελευταιο καιρο οι βολτες οι παρεες οι παρατρεχαμενοι οι αρχηγοι τα 'εμεις καναμε αυτο' 'εμεις καταφεραμε εκεινο' 'εμεις το καναμε πρωτοι' και κολοκυθια με την ριγανη... ειληκρινα... βαρεθηκα
δεν προκειτε να με ξαναδειτε πουθενα...
Κάτσε κάτω βρε Tomac. Πού θα πας μόνος σου. Δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανένα να πάμε μόνοι μας. Μαζί θάμαστε και θα προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι, εμείς πρώτα και μετά το σύνολο. Όχι μόνο στην ποδηλασία. Σε όλα, όπου βρισκόμαστε και όπου είναι δυνατόν. Κανείς δεν έχει φτάσει την κορυφή του. Ως το θάνατο θα πορευόμαστε προς τα κει κι αυτή θα στέκεται πάντα από πάνω μας, να μας κοιτά χιονισμένη με τους πάγους της να λαμπυρίζουν στον ήλιο.
Άντε λεβέντη μου...