Πριν περιπου 15 χρονια, και εν μεσω οικονομικης ανθησης (βλεπε χρηματιστηριο), κυριαρχησε μια μανια στον νεοελληνα να ξεφορτωθει και να πεταξει οτιδηποτε παλιο. Αυτο ισχυε και για τα ποδηλατα. Οταν αποφασισα να μαζεψω και να διασωσω διαφορων ειδων ποδηλατα με χαρακτηρησαν ρακοσυλεκτη, γυφτο και βρωμιαρη.
Εγω ομως ενιωθα οτι καποια στιγμη οι ανθρωποι θα αναζητησουν αυτα τα ποδηλατα ειτε σαν συλεκτικα αντικειμενα ειτε γιατι ειναι συναισθηματικα δεμενοι ειτε γιατι αυτα τα ποδηλατα ειχαν κατι το ξεχωριστο. Να λοιπον που οσο περναν τα χρονια δικαιωνομαι. Για μενα η δυνατοτητα να μπορεις να δινεις παλι ζωη σε κατι που ηταν ξεγραμμενο και να το κανεις να ειναι παλι ομορφο και λειτουργικο ειναι φιλοσοφια, τροπος εκφρασης και ζωης.
Η δε χαρα που αποκομιζω οταν αυτο που εχω καταφερει να φτιαξω χαριζει ευτυχια, ξυπνα αναμνησεις και αναγνωριζεται ειναι αμετρητη.
Οσο για τα ποδηλατα velamos οι αναμνησεις ειναι ατελειωτες (οι δε σαβουρες αλλο τιποτα).
Ω ρε φίλε τι μου θύμησες τώρα!Είχα και εγώ ένα τέτοιο σε κόκκινο χρώμα.Η σέλα του όμως ήταν διαφορετική.Εμένα ήταν πιο σκληρή,όχι με μαξιλαράκι σαν το δικό σου.Την μάρκα αυτή είχα να την ακούσω χρόνια.Η κατάληξη του συγκεκριμένου ποδηλατου ήταν τα σκουπίδια γιατί κάποια στιγμή από την κακομεταχείρηση έσπασε ο σκελετός του.Όχι άδικα όμως!Το τι σούζες,πετάγματα κ τούμπες (εννοείται) είχα φάει με αυτό δεν περιγράφονται!
Από περιέργεια και μόνο,πόσο το πουλάς?
Αχχ κοίτα τι μου θύμισες τώρα.. ! Έλα πες μας πόσο το πουλάς!
Θα μας δείξεις και την υπόλοιπη συλλογή σου;
είναι οπισθόβαρο μπορούσες να κάνεις πολύ εύκολα σούζες και μεγάλης αποστάσεως.
Το συγκεκριμένο πιτσιρικάς είχα καταφέρει και το "σήκωνα" χωρίς να πιάνω το τιμόνι.
Τι μου θύμισες ρε φίλε.. μιλάμε είμασταν ποδηλατική αγέλη όλη η γειτονιά τότε.. μόνο κανα 3άρι μείναμε καβάλα ακόμη.. όλοι οι άλλοι μου συμμαθητές καναπέδες καβαλάνε τώρα και φτιάχνουνε κοιλιές...
ειμαι 42 , και δακρυσα .
καισαριανη , ξυπολησια περπατημα στη βροχη , με μια φετα ψωμι ,ντοματα ,ριγανη,λαδι..........αλανα,πετρες και αγιος ο θεος ,στο''ανομαλο'' για σουζες , θυμαμαι οταν μου το φερε ο πατερας μου με τον αδερφο του , το καβαλησα μονομιας (με βοηθητικες) δεν εφταναν τα ποδια μου κατω και ........εξαφανηστικα στη κυριολεξια με βρηκαν ωρες αργοτερα ειχα χαθη.......
ΕΛΠΙΖΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ''RIDE TO LIVE,RIDE TO LEAVE''........
Η αντιδραση του taximetro επιβεβαιωνει τα οσα εγραψα στην αρχη και τα οσα αισθανομαι. Και εγω εχω πολλες αναμνυσεις αλλα δυστηχως αναγκαζομαι να το δωσω λογο χωρου(εχω πηξει στα ποδηλατα), λογο οικογενειακων υποχρεωσεων και λογο του οτι υπαρχει ενα νεο project που θα χρειαστει τον χρονο και την φροντιδα μου. Επισης πρεπει να διαθεσω και καποιο χρονο στο καβαλημα (βεβαιος βεβαιος...!). Η τιμη του ειναι 150euro και ελπιζω να ενδιαφερθει να το παρει καποιος που θα το φροντισει και θα το διατηρησει οπως ειναι.
Εαν ενδιαφερεται κάποιος να αναπαλαιώσει ένα velamos πορτοκαλί, που του λείπει η μπροστινή ρόδα και η σέλα θέλει αφρολέξ και ταπετσαρία, έχουμε ένα στους Φίλους του Ποδ. Ειναι ένα απο τα ποδήλατα που μας έχουν δώσει φίλοι για πούλημα ωστε να βγούν χρήματα για το ενοίκιο . Το δίνουμε 40 ευρώ.
Για μια μικρή μου φίλη...Αν θές,έχε με υπ'οψην μέχρι να επικοινωνήσω μαζί της σήμερα απόγευμα-αύριο...
Καλημέρα!
Σοφία
πω πω....καλά έκανες...και εγώ θυμήθηκα το μπορντώ μου velamos που είχε πιο choper τιμόνι και σέλα με πλάτη!
όμορφα ποδήλατα...και πολλές ωραίες αναμνήσεις...RIP
Πέρνα απο το Θησειο αυριο ή κάποια Τρίτη αν θέλεις.
Ενα velamos ήτανα το πρώτο μας ποδηλατάκι! Απίστευτες έυλογημένες αναμνήσεις!! Ποση απλότητα είχε εκείνη η Αλάνα!! Μετά προστέθηκε σιγά σιγά και η παιδική χαρά του Δημαρχου Μακρή! Μακάρι να είχα χώρο να το πάρω!! Τσακωνόμασταν πιο παιδί θα ανέβει πρώτο κι όποιος τα κατάφερνει εξαφανίζονταν για ώρες μαζί με το ποδήλατο!! Τότε υπήρχε η μοιρασιά όχι σαν σήμερα που ο καθένας έχει το δικό του!
Απίστευτο....
Έσπαγα το κεφάλι μου για να θυμηθώ την μάρκα του πρώτου μου ποδήλατου! Και μια λέξη έφερε στην επιφάνεια χιλιάδες εικόνες!
Βόλτες στο Λαγονήσι, σούζες, ματωμένα γόνατα, στραβές ζάντες, χαρτόνι στις ακτίνες για να κάνουν θόρυβο, τη γιαγιά να μας κυνηγάει να γυρίσουμε σπίτι μετά το σούρουπο...
Ένα μπλε Velamos είχα. Με γυναικείο σκελετό.
Ούτε που θυμάμαι τι απέγινε.
Εγώ είχα ζητήσει φωτογραφία του Velamos. να είσαι καλά! Του μοιάζει πολύ - είχε άλλα χρώματα. Συγκινήθηκα... Πόσο θ αήθελα να το ξανάβρισκα!
Τελικά πουλήθηκε?
Οχι ακομα αν και ενδιαφερονται σοβαρα 3 φιλοι απο το forum του ποδηλατες. Πιστευω πως μεχρι το τελος της αλλης εβδομαδας θα υπαρχει καποια εξελιξη.
Σοφία δώσε λεπτομέρειες για την ηλικία της φίλης και το τι ζητάει.Έχω κάτι στο νου μου...
Το πρώτο μου ποδήλατο............ακριβώς έτσι. Πράσινο με αυτή τη σέλα.......ίδιο ολόιδιο.
Είμαι 40 χρονών και έχω ακόμη ένα σημάδι στο γόνατο από το ποδήλατο αυτό. Θυμάμαι την πρώτη παιδική ηλικία, στη Λούτσα ήμουν και είχα αλωνίσει όλους τους χωματόδρομους παρέα με ένα σκύλο αδέσποτο που τον ταίζαμε και είχε μετακομίσει έξω από το χαλάκι της πόρτας. Μέσα δεν έμπαινε ποτέ. Ακόμη και το χειμώνα που πηγαίναμε εκεί τα Σαββατοκύριακα. ήταν ολόμαυρος -αράπη τον φωνάζαμε- φύλακας άγγελος για ένα 6-χρονο τότε. Όπου πήγαινα από κοντά. Βόλτες τρελές.
Το εσωτερικό από τους αστραγάλους ήταν μόνιμα με πληγές επειδή έξυνε πάνω στη βάση του πεταλιού. Όχι ότι τα γόνατα πηγαίναν πίσω.
θυμάμαι το είχα δανείσει στον Γιάννη τον ξάδελφό μου για μια βόλτα ένα μεσημέρι και χάθηκε. Τι αστυνομίες οι δικοί του, τι ψάξιμο, μάταια. Τον έφερε τελικά ένας κύριος με αμάξι που τον είχε βρει μερικά χιλιόμετρα παραπέρα αργά το βράδυ και μετά από πολύ προσπάθεια αφού ο μικρός (γύρω στα 6-7) δεν ήξερε την περιοχή.
Πω πω τι αναμνήσεις απίστευτες.
True local να σε ρωτησω κατι?
Το πρώτο μου ποδήλατο. Δεν είχα φωτογραφία του διότι εκείνα τα χρόνια δεν ήταν συνηθισμένη η φωτογραφική μηχανή.
Μόλις είδα τις φωτογραφίες ανατρίχιασα (μου έφυγε και ένα δάκρυ είναι η αλήθεια).
Είχα ξαναδεί φωτογραφίες στο internet αλλά δεν έμοιαζαν με το δικό μου. Εκτός του ότι το δικό μου ήταν κόκκινο, αυτό είναι ακριβώς το ίδιο.
Ελπίζω τώρα που ξαναξεκίνησα να ποδηλατώ να το δω σε καμιά ποδηλατοπορεία.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα συναισθήματα.
Είχα ένα velamos γαλάζιο και κάθε καλοκαίρι ήμουν Λούτσα, την αλώνιζα όλη, είχες τρέξει καθόλου στους αγώνες του Γιαννίση; ο σύλλογος Ενότητα σου λέει κάτι; που μένεις Λούτσα; κατέβαινες στον Άρη με τα ηλεκτρονικά; μετά πήρες παπί;
Φίλε Σπύρο
Στη Λούτσα πήγαινα τα καλοκαίρια. Έμενα ψηλά πριν φτάσεις στη διασταύρωση. Στάση Αγ Κυριακή. Τα μόνα ηλεκτρονικά που θυμάμαι είναι εκείνα που είχε φέρει μια ταβέρνα ακριβώς στη διασταύρωση. Όχι δεν πήρα παπί. Βόλτες έκανα εκεί τοπικά σε όλη τη γειτονιά σε ακτίνα 1 χιλιόμετρο
ΨΑΧΝΩ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΤΥΠΟΥ VINTAGE ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΑΝΔΡΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΩ ΓΙΑ ΜENA.ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΜΑΖΕΨΕΙ?
Και εγώ καινούργιος είμαι στην παρέα σας.
42 χρόνων και ως πιτσιρίκι, ειμουν κάτοχος ενός velamos μπλε κόκκινου με κόντρα στην πίσω ρόδα για φρένο.
Όλη η γειτονιά , στην αμφιθέα που μεγάλωσα
Velamos είχε.
Ατέλειωτες βόλτες και τούμπες.
Ξεγνιαστα χρόνια.
αχ που να ειναι η αγαπη μου τωρα.........ητανε μπλε βελαμακι απο οσο μπορω να θυμηθω και το ειχα μετατρεψει σε bmx... o συνχωρεμενος ο πατερας μου το χαρισε σε εναν αλβανο μαλον οταν ημουνα φανταρος χωρις να με ρωτησει.
Οταν το αναζητησα το ειχε πουλησει υποτίθεται το ειχε αναγκη.
Μακαρι αν το εχει δει καποιος κατα τυχη ειχε μπλε χερουλια με αστερακια ειναι οτι μπορω να θυμηθω στα 36 μου χρονια.Τι δεν θα εδινα να το έβρισκα ξανα περιοχη κυψελη.
Στην γειτονιά υπήρχαν δύο ομάδες (κόμματα; παρέες;), η μια είχε ποδήλατα Universal και η άλλη Velamos. Φυσικά το δικό μας ήταν το καλύτερο, και οι παιδικές αντεγκλήσεις με στοιχειοθετημένες απόψεις (άντε βρε βλάκα με τον ματρακά) και οι κόντρες έδιναν και έπερναν.
Ως παλαιός Universal-ιστής διαμαρτύρομαι στους συμποδηλάτες και τους διαχειριστές του φόρουμ για την μεροληψία που επικρατεί υπέρ των Velamos. Απαράδεκτο!
...και νάστε καλά που μας τα θυμίζετε!
Βρε reuenthal ολα ειναι θεμα αναμνησεων και δεσιμο με κατι εσυ με το δικο σου εμεις με τα βελαμακια,αν θελεις ανοιξε ενα θεμα με την δικη σου κατηγορια ποδηλατου να καταγραψεις τι ειναι αυτο που σου εχει μείνει.
Αλλα αν ηξερες ολα εχουν μια ιστορια απο οτι εμαθα αυτος που ειχε την εταιρία βελαμος πτώχευσε και τωρα τον πειρανε ως επιβλεπων σε μια μεγαλη ποδηλατικη εταιρια.
Επισης δεν μπορουμε να συγκρινουμε ανομια πραγματα στο τι ειναι καλυτερο οπως δεν μπορεις να συγκρινεις την lamborghini με το smart!
Το δικό μου το Velamos περιμένει καρτερικά στην
αποθήκη στο χωριό εδώ και κοντά 30 χρόνια για
την αναπαλαίωση.
Για bmx το πουλάγαν τότε στα μαγαζιά αλλά μόνο
αυτό δεν ήταν. Θεόβαριο, λάθος γεωμετρία και
γενικά γκουμούτσα με σελα μπανάνα :)
Τα αντίστοιχα τότε bmx, σωστά bmx, ήταν τα
Skyway και Gt. Κυρίως Skyway έπαιρνε η παρέα
μου και είχαμε κόντρες για το ποιό είναι το
αυθεντικό Skyway :)
Το velamos ειναι ιδεολογια τελος!
Θυμαται κανεις και τα pacific?Τυπου bmx σε νικελ.
Pacific, Gt, Skyway ήταν εκεί μεταξύ 80-90
οι "ομάδες" των bmxάδων της γενιάς μου :)