αλλα δεν είμαι και εχθρός των ζώων.
Γνώμη μου όμως είναι πως το θέμα όμως με τα αδέσποτα και τα ημί-αδέσποτα, δηλαδή αυτά που τα ημί-αφεντικά τους τα κρατούν εκτός σπιτιών, αυλών και κήπων ρίχνοντας τους ένα ξεροκόμματο και λίγο νερό σε καμια παλιοκατσαρόλα μόνο και μόνο για να τους προσέχουν τα σπίτια όταν αυτοί λείπουν ή κοιμούνται, χωρίς ταυτόχρονα να επωμίζονται και όλες εκείνες τις υποχρεώσεις που έχει ένα κατοικίδιο, έχει πραγματικά παραγίνει!!!!!!
Προσωπικά, δεν υπάρχει βόλτα που να μην μου την πέσει σκύλος. Πιο επικίνδυνα μάλιστα είναι όταν σχηματίζουν αγέλες....
Και να πω και το άλλο....στο φινάλε δεν αντιλαμβάνομαι και αυτήν την ζωοφιλία εκ του μακρόθεν που επιδεικνύουν ορισμένοι. Μόδα είναι να αγαπάς τα "ζωάκια"???
"Τα καημένα τα ζωάκια" και καλά ..... αλλά άστα στο μεταξύ στο δρόμο βρώμικα να ψωμολυσσάνε σε ημιάγρια κατάσταση. Αν αγαπάς τα ζώα ρε μεγάλε γιατί δεν τα παίρνεις σπίτι σου αλλά πας και σκας την 500άρα να πάρεις την ράτσα από το pet shop της γειτονιάς σου και αφήνεις τα άλλα στο δρόμο να κηνυγάνε και να δαγκώνουν τους κακούς περαστικούς??? Εεεε??
Μάλλον είσαι πιο ζωόφιλος από ότι νομίζεις. Δεν έχεις άδικο.
Απλά το δίλημμα είναι το εξής. Τα αδέσποτα καλώς ή κακώς υπάρχουν. Εσύ που δεν θες να επωμιστείς την ευθύνη να φροντίσεις σωστά ένα από αυτά, είτε τους πετάς ενα ξεροκόμματο είτε τα αγνοείς εντελώς. Κάποιοι άνθρωποι έστω και ανεύθυνοι δεν μπορούν να τα αγνοούν (όπως δεν θα έπρεπε όλοι μας).
έχω διαβάσει πολλά παρόμοια νήματα στα ποδηλατικά φόρα εδώ και χρόοονια και συνεχίζω να τα διαβάζω ....
Αδυνατώ να κατανοήσω πώς κάποιοι ανέχονται και θεωρούν φυσιολογική την ύπαρξη αδέσποτων και ημι-αδέσποτων ζώων...
Κάποιοι ακόμα υποστηρίζουν τα "δικαιώματα" των αδέσποτων, λες και τα αδέσποτα είναι ενδημικό είδος της αστικής και περιαστικής πανίδας και χρήζει προστασίας.
Τα αδέσποτα απλά ΔΕΝ πρέπει να υπάρχουν!
Η "δημιουργία" τους οφείλεται σε δυσλειτουργία των "φιλόζωων"...αλλά νομίζω και οι οργανώσεις τους εναντιώθηκαν στην υποχρεωτική εμφύτευση αναγνωριστικού τσιπ, πού συνδέει το ζώο με τον ιδιοκτήτη και τον φέρνει αντιμέτωπο με τις ευθύνες του...
Στη συνέχεια η "ευδοκίμηση" οφείλεται στην δυσλειτουργία της συντεταγμένης πολιτείας ( βλέπε δήμοι κλπ) οι οποίοι ΟΦΕΙΛΟΥΝ, όπως παντού στον κόσμο(εκτός ίσως από τις φαβέλλες, όπου τα αδέσποτα αποτελούν πηγή πρωτεϊνών για τον πληθυσμό), να τα μαζεύει από τούς δρόμους και να τούς δίνει την ευκαιρία να υιοθετηθούν από ζωόφιλους, ή αν θεωρούνται μη υιοθετήσιμα, άρρωστα ή επικίνδυνα, να τα προωθεί για ευθανασία.
Καλές οι διάφορες τεχνικές με υπερήχους, μπουκάλια και σπρέι πιπεριού (δεν πωλείται στην Ελλάδα, δεν το στέλνουν τα ιντερνετομάγαζα)...φοβάμαι , δεν φοβάμαι, ιδρώνω δεν ιδρώνω, παράγω δηλαδή, ή δεν παράγω αδρεναλίνη κλπ από φόβο ή άσκηση...αλλά η ουσία είναι μία!!
Έχω ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κυκλοφορώ σε δρόμους ασφαλείς, όπου δεν μου επιτίθενται και δεν με τρομάζουν αδέσποτα ζώα!
Έχω ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ζητώ από την πολιτεία να μην υπάρχουν αδέσποτα.
Το γεγονός ότι υπάρχουν δεν νομιμοποιεί ούτε αυτά ούτε τούς ζωόφιλους να τα υποστηρίζουν. Στο τέλος τέλος ομοϊδεάτες τους τα παράτησαν...
Κάνεις μεγάλο λάθος. Αν είσαι πραγματικά ζωόφιλος δεν εγκαταλείπεις ποτέ ζώο όποιες και αν είναι οι συνθήκες. Στην χειρότερη των περιπτώσεων αν δεν μπορείς να το κρατήσεις πρέπει να φροντίσεις να το δώσεις κάπου ή ακόμα και να σκεφτείς την ευθανασία όσο σκληρό και αν ακούγεται. Δεν ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ποτέ.
Το ζώο είναι μεγάλη ευθύνη. Όπως δεν κάνεις παιδί αν δεν είσαι βέβαιος ότι το θέλεις και θα το φροντίσεις, έτσι δεν πρέπει να παίρνεις ζώα στο σπίτι σου. Οι άνθρωποι που παίρνουν ζώα για να τα επιδεικνύουν στους άλλους ή να ομορφαίνουν το σαλόνι τους ή να παίζουν τα παιδιά τους όσο αυτά (ζώα) είναι μικρά και χαριτωμένα ή να φυλάνε το εξοχικό τους ρίχνοντας τους 2 κιλά τροφή για να βγάλουν την εβδομάδα δεμένα στην αυλή ΔΕΝ είναι ζωόφιλοι. Έτσι καταλήγουν τα ζώα στο δρόμο.
Έχεις ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κυκλοφορείς σε δρόμους ασφαλείς όπου δεν σου επιτίθενται και δεν σε τρομάζουν και δεν απειλουν τη ζωή σου πρωτίστως τα άλλα ζώα, αυτά πίσω από το τιμόνι. Τα αδέσποτα είναι το λιγότερο.
ΝΑΙ, είναι καθαρά θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
Μπράβο που πρόσεχες και δεν έπαθε τίποτα το παιδί. Πώς το πήρε η μικρή; Θα φοβάται εφεξής τα σκυλιά;
Τι γραφικοι που ειστε ωρες ωρες εδω μεσα..
Δεν πιστευω αυτα που διαβαζω..
Μπορείς να βοηθήσεις εξηγώντας τι θεωρείς γραφικό;
Το ενδεχόμενο μια μητέρα, που ποδηλατεί έχοντας σε καθισματάκι ποδηλάτου τη δίχρονη κόρη της, να φοβηθεί/πονέσει από το δάγκωμα και να πέσει κάτω με συνέπεια να χτυπήσει το παιδί;
Το ενδεχόμενο ένα παιδάκι δύο χρονών να πάρει από φόβο τα σκυλιά αν σε μια βόλτα του ένα δαγκώσει τη μαμά του;
Για βοήθα λίγο.
της τρομάρας και ίσως και δαγκώματος (για τους πιό φοβισμένους) το οποίο είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και παρόλαυτά αφέθηκε ασχολίαστο, είναι η ύπαρξη της κουράδας της οποίας ο κίνδυνος ελοχεύει για όσους δεν είναι σε εγρήγορση και τιμωρεί πολλές φορές ποδηλάτες που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν πεζοδρόμιο.. Το τραγελαφικό είναι οτι είμαι παθών και αφού προσκολλήθηκε στο πίσω μου λάστιχο specialized και υπέπεσε η παρουσία της στην αντιληψή μου, φοβήθηκα να επιταχύνω ωστε να επιτύχω την φυσική ( βάσει φυγοκέντρου ) της αποκόλληση φοβούμενος οτί θα την φάω πάνω στο jersey μου ή ακομα χειρότερα στο όπισθεν της κεφαλής καθότι ήταν ηλιόλουστη μέρα και δεν είχα φτερά.. Έτσι την "πάστωσα" καλά-καλά μην ξεπερνώντας το όριο των 8χλμ την ώρα, και φτάνοντας σπίτι επιστράτευσα την χειρωνακτική μου μαεστρία αποκολλώντας την. Στο κατόπι έκατσα όλο προσμονή και χαρά στο μεσημεριανό τραπέζι να απολαύσω τα σουτζουκάκια που είχε μαγειρέψει η γυναίκα μου, η οποία για λίγο νόμισε οτί αποφάσισα να γίνω vegeterian..
Να μην συζητήσω το ενδεχόμενο να αποφασίσεις να κυλιστείς με τα παιδιά σου στο γκαζόν του πάρκου της γειτονιάς σου.. LOL
Κατά τα άλλα αν τυχόν γίνει κατοχή και πέσει πείνα εκτός του ότι οι τετράποδοι αδέσποτοι φίλοι μας θα γίνουν ανάρπαστοι, δεν βλέπω την χρησιμότητά τους εν καιρώ ειρήνης..
Αν προσέξεις δεν μιλάω για ζωόφιλους...( νομίζω αυτό είναι σεξουαλική ιδιαιτερότητα...)
Δεν μιλάω καν για φιλόζωους...
Μιλάω για "φιλόζωους" πού είναι και η πλειοψηφία αυτών πού γεμίζουν, με την βοήθεια των τετράποδων ιδιοκτησιών τους, με κουράδες το σύμπαν, όπως είπε και ο φίλος πιο πάνω...
Κατά τα άλλα αν τυχόν γίνει κατοχή και πέσει πείνα εκτός του ότι οι τετράποδοι αδέσποτοι φίλοι μας θα γίνουν ανάρπαστοι, δεν βλέπω την χρησιμότητά τους εν καιρώ ειρήνης..
και η Τεχνη δεν εχει καμια χρησιμοτητα
επομενως δεν την χρειαζομαστε... σωστα?
πως πάει το πράγμα αφού πρώτα μου εξηγήσεις πως στην ευχή παραλληλίζεις το αδεσποτο σκυλί με την Τέχνη?? Είπα εγώ κάτι για τέχνη?? ή μήπως ο αδεσποτος σκύλος αντιπροσωπεύει κάποια τέχνη?? της κουράδας εννοείς?? Ή του οτι διαλύει τους σκουπιδοντενεκέδες δίνοντας χρώμα στην γειτονιά μας??
Δεν είναι λίγο άσχετη η λέξη «χρησιμότητα»;!
Τί είναι οι συγκάτοικοί μας στον κόσμο αυτό; Ελβετικοί σουγιάδες;!
Η χρησιμότητα του σκύλου ή της αρκούδας είναι η ίδια με τη χρησιμότητα τη δική μου και τη δική σου! Μερικά ζώα είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας. Άλλα όχι (ανάλογα και με το μέρος βέβαια…)
Ζουν και έχουν δικαίωμα να υπάρχουν. Απλά.
Βέβαια, είναι θέμα της δικής μας παιδείας και του πολιτισμού το να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά με τα άλλα πλάσματα.
Όντως στα αστικά κέντρα –έτσι που τα ‘χουμε κάνει- ταλαιπωρούμαστε κι εμείς και αυτά.
Πράγματι οι πόλεις δεν είναι μέρος για αδέσποτα σκυλιά και γάτες.
Κρίμα δηλαδή κιόλας, γιατί προσωπικά μου έχουν φτιάξει πολλές φορές τη διάθεση αδέσποτα φιλαράκια στο δρόμο. Έχω παίξει μαζί τους, έχω γελάσει , με έχουν επαναφέρει με την αφέλεια και την απλότητά τους σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.
Πράγματι όμως, μερικές φορές μπορεί για διάφορους λόγους να γίνουν επικίνδυνα για κάποιους από μας.
Να κυνηγήσουν αυτοκίνητα (κυρίως επειδή σκυλοβαριούνται), να βγουν στον -για μας- δρόμο και πολλές φορές να γίνουν κιμάς. Να την πέσουν στα σκουπίδια για φαγητό (δεν είναι εύκολο για αυτά να μπουν στην κουζίνα και να μαγειρέψουν ή να πάνε σούπερ μάρκετ). Να μη χέσουν στη λεκάνη.
Τι λέμε; Εδώ πολλοί «ιδιοκτήτες» σκύλων δεν έχουν μαζί τους σακουλάκι για να μαζεύουν τα κακά του ζώου όταν το πάνε τη βόλτα του! (ευτυχώς όλο και λιγότεροι)
Ο σκύλος φταίει;;
Στο κάτω-κάτω εσένα σου κόλλησε στη ρόδα κουράδα (ναι οκ, χάλι!). Εγώ πατάω συνέχεια τσίχλες, που φαίνονται λιγότερο απ’ την κουράδα και βγαίνουν και πιο δύσκολα. Και γλιστράω και στα λάδια συνήθως, στην άσφαλτο. Πολύ πιο συχνά απ' ότι στα σκατά...
Αλλά είναι ευθύνη δικιά μας (της πολιτείας) να έχει σωστό πρόγραμμα απομάκρυνσής τους (στειρώσεις, ώστε σταδιακά να εκλείψουν κλπ)
Και φυσικά δεν θα γίνει τίποτα από την πολιτεία και τα μέτρα της, όσο υπάρχουν ασυνείδητοι (και άλλοι χαρακτηρισμοί) που αβέρτα τα εγκαταλείπουν στο δρόμο!!
Οπότε για όλα αυτά που λες δεν φταίει ο σκύλος και η φύση του, αλλά κάποιος του οποίου πρώτα απ’ όλα είναι αδέσποτος ο εγκέφαλος του! Αυτός που τον παράτησε στο πεζοδρόμιό σου, να χέζει εκεί και να προσπαθεί να φάει απ’ τον κάδο των σκουπιδιών σου!
Για αυτού τη χρησιμότητα θα πρέπει να αναρωτηθούμε ίσως και όχι για του σκύλου.
Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου στην πόλη είναι 2 χρόνια. Άλλοι λένε 3. http://www.greenpage.gr/eglimata_adiaforias.htm
Νομίζω αυτό αρκεί για να καταλάβουμε πολλά για το πόσο εκτιμάμε τη ζωή και τη χρησιμότητά της.
(μαθουσάλας το ροντβάιλερ! :))
@αλεπούδα: πράγματι, αυτή τη φορά, λίγο άστοχος ο συσχετισμός σου.
Η τέχνη είναι ανάγκη (για έκφραση κλπ), κυρίως (...) του ανθρώπου.
Το ζώο… είναι αυτό. Ζωή. Ύπαρξη. Υπάρχει… πώς να το πω; Αξιωματικά;
Τί μας δίνει το δικαίωμα να εξετάσουμε τη χρησιμότητα της ύπαρξής του; Είναι αυτονόητο (νόμιζα).
Giati apo ekei pira kai egw ton skylo pou exw twra. ( o opoiow ypirxe paratimenos, adespotos, nystikos, arrwstos kai xtypimenos apo aftokinito.. ola afta mazi prin vrethei sto katafygio).
Ade rixte mia matia mipws kai thelete na yiothetisete kapoion apo tous toso "anepithimitous" korpites.
Δεν υπονοούσα επουδενί την εξόντωση. Και προσωπικά δεν μου την έχουν πέσει ποτέ διότι μεγάλωσα απο μικρός με σκυλιά. Αν δεις στο πρώτο ποστ που κάνω θίγω πάνω απο όλα τους πρώην ιδιοκτήτες όπως και εσύ. Πέραν αυτού τα σκυλιά αυτά αναπαράχθήκαν ως οικόσιτα δεν τα δημιούργησε το οικοσύστημα οπότε δεν συσχετίζονται με την αρκούδα.. εκτός κι αν έχει αδεσποτες στην Αθήνα.
ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑΦΗΝΟΥΝ?ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ...Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΑΝΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΔ ΕΙΤΕ ΠΑΣΟΚ...
MARLENE ΤΑ ΛΕΣ ΩΡΑΙΑ ΠΙΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΟΛΛΑΩ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕ ΤΟ ΣΤΑΡ!
ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑΦΗΝΟΥΝ?ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ...Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΑΝΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΔ ΕΙΤΕ ΠΑΣΟΚ...
MARLENE ΤΑ ΛΕΣ ΩΡΑΙΑ ΠΙΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΟΛΛΑΩ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕ ΤΟ ΣΤΑΡ!
Τα σκυλιά φοβούνται τη Πετρούλα ?
Μα γιατί ?
Και αυτή μια απο αυτά είναι....
;)
Τώρα ξέρουμε πώς να αμυνθούμε, όταν μας γαβγίζουν αδέσποτα ή όταν μας δαγκώνουν χωρίς να υπάρχει πληγή ή και με πληγή. Πέρνουμε σπρέϋ πιπεριού, ρίχνουμε πέτρες, κλωτσάμε, φωνάζουμε την Πετρούλα, μισούμε τους "φιλόζωους" και τα σκατά που αφήνουν πίσω τους, μισούμε του δήμους κι όσους θάπρεπε να κάνουν κάτι και δεν κάνουν τίποτα, αλλά κι αυτούς που κάνουν και "αμολάνε" τα εμβολιασμένα και στειρωμένα ζώα στους δρόμους της πόλης ΜΑΣ...
Τι ελπίδα έχουμε άραγε οι πολύ λίγοι, που απλά σταματάμε και προσπαθούμε να μιλήσουμε στο θυμωμένο ζώο και να το ησυχάσουμε, ξέροντας ότι εμείς έχουμε το πάνω χέρι σ' αυτή τη ζωή; Κανένα ζώο δεν θα πιστέψει τις προθέσεις μας. Κι εγώ που δεν μπορώ να ρίξω σπρέϋ πιπεριού, γιατί αμέσως θα δω τα μάτια του Λαφίτ μου, που έφαγε άπειρες κλωτσιές απ' τα μηχανάκια των κούριερ της Φωκίωνος Νέγρη, όταν ήταν αδέσποτος και γι' αυτό δώδεκα χρόνια τώρα, που αξιωθήκαμε να ζούμε μαζί, δεν μπορεί να μη γαυγίσει μηχανάκι, απ' το φόβο του, ότι θα τον κλωτσήσει ο αναβάτης του; Και πόσους φόβους παλεύει και θα παλεύει ως το τέλος της (σύντομης) ζωής του ο κάθε Λαφίτ του δρόμου, επειδή ήταν πάντα παρείσακτος στην κατά τα άλλα σπουδαία πόλη ΜΑΣ; Κι αυτός ο κάθε Λαφίτ θα είναι πάντα "ο εχθρός" μας κι ο "εχθρός" της τάξεως του άστεώς ΜΑΣ. Κι εμείς οι "εχθροί" του.
Κακώς δεν μείνανε στα καμμένα τα ερπετά και τα πτηνά και τα άλλα πλάσματα που χάσανε το σπίτι τους για να επεκτείνουμε εμείς, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως την πόλη ΜΑΣ. Προχτές είδα εκπομπή απ' το κέντρο διάσωσης πτηνών, που είναι στην Καλλιθέα και η κυρία που περιέθαλπε τσαλαπετεινούς, που βρέθηκαν σε ταράτσες και μπαλκόνια μας έλεγε γι' αυτό το φαινόμενο μετά τις πυρκαγιές. Φίλη τελευταία σκουπίζει φτυαριές από νεκρές μέλισσες στο μπαλκόνι της.
Την Δευτέρα που μας πέρασε βρέθηκα πάλι στο βαπόρι για την Άνδρο. Στη επιστροφή, στους Πεταλιούς ήταν τρία γεράκια που πετούσαν πέρα δώθε κάνοντας το απολύτως τίποτα. Αυτό το είδος κυνηγά περιστέρια, φίδια, ποντίκια. Είναι οι λεγόμενοι στα μέρη μας πετρίτες. Κατέβηκαν, ανέβηκαν τίποτα. Μετά γύρισαν προς την Αττική σαν γλαρόπουλα...
Με κάποιο τρόπο και δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε μια τεράστια γκάμα από λόγους, όλα αυτά τα πλάσματα βρίσκονται εκεί που ζούμε, όπως κι εμείς βρισκόμαστε εκεί που ζούνε. Τα θέλουμε εχθρούς μας ή τα θέλουμε φίλους μας; Το ερώτημα είναι πλασματικό, γιατί στην ουσία το θέμα είναι να μάθουμε να συνυπάρχουμε,με την ελπίδα ότι κάποτε ο σεβασμός της πλάσης θα είναι κάτι αυτονόητο κι όχι διεκδικήσιμο και στα χέρια ΦΙΛΟζωων ή ΖΩΟφιλων ή όποιων άλλων φίλων, τέλος πάντων, όπως θέλετε αποκαλέστε τους...
Αυτή η κουβέντα έχει γίνει τόσες πολλές φορές! Κάθε φορά οι όροι της γίνονται όλο και πιο σκληροί. Ας σκεφτούμε ψύχραιμα...Μερικά πράγματα είναι πάνω και πέρα από προσωπικούς φόβους... Στο επίκεντρό τους είναι ο κάθε ανθρωπάκος, που συμπεριφέρεται σαν παντοκράτορας.
Κλείνω κι εγώ με την παρέναιση της Μαρλένας. Πάρτε ένα αδέσποτο σπίτι σας. Όποιο κι αν είναι το σπίτι σας. Θα μάθετε πολλά απ' αυτό και θα σας κάνει καλύτερα πλάσματα αυτού του κόσμου. Είναι απείρως πιο σημαντικό απ΄το να είμαστε καλοί κι ευαίσθητοι πολίτες στο μικρόκοσμο των τριών διαστάσεων που είναι η άμεση ορατότητά μας.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΙΣΕΙ ΗΣΥΧΟ ΤΟ ΚΩΛΟΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΠΕΤΑΓΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ (ΚΩΛΟΣΚΥΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΑ) ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΘΑ ΝΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΦΟΒΗΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΙΣΕΙ ΗΣΥΧΟ ΤΟ ΚΩΛΟΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΠΕΤΑΓΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ (ΚΩΛΟΣΚΥΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΑ) ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΘΑ ΝΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΦΟΒΗΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ
...boing... xaxaxaxaxaxaxaaaaaaaaaa
------------------
(Ζήτω κι οι ατελείωτες εκθέσεις ιδεών...)
έτσι είναι. Tόσα χρόνια που τρέχω σε βουνά, λαγκάδια αυτό κάνω. Άλλωστε και παλαιότερα η γειτονιά μου ήταν άντρο αδεσπότων και βρωμόγερων μου επιτήθονταν συχνά
σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο (που σημειωτέον διακρίνεται για τη φιλοζωία του) δεν βλέπεις αδέσποτα. Όπως επίσης βλέπεις αυτούς που βγάζουν βόλτα τα σκυλάκια τους να είναι πλήρως εξοπλισμένοι με γαντάκια μίας χρήσεως, σακουλίτσες για τα περιττώματα κλπ κλπ. Οι άνθρωποι αγαπούν και το δείχνουν μέσα από την καθημερινότητά τους τα κατοικίδιά τους. Είναι πολύ απλά τα πράγματα...... Εδώ ότι κάνουμε το κάνουμε πρόχειρα και αυτό μέχρι να το βαρεθούμε....
Αν προσέξεις δεν μιλάω για ζωόφιλους...( νομίζω αυτό είναι σεξουαλική ιδιαιτερότητα...)
Δεν μιλάω καν για φιλόζωους...
Μιλάω για "φιλόζωους" πού είναι και η πλειοψηφία αυτών πού γεμίζουν, με την βοήθεια των τετράποδων ιδιοκτησιών τους, με κουράδες το σύμπαν, όπως είπε και ο φίλος πιο πάνω..."
Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω ποια είναι η σωστή λέξη από τις δυο. Νομίζω πως οι απόψεις διίστανται.
Από την άλλη όπως είπα και πριν είναι θέμα παιδείας και πολιτείας γιατί δυστυχώς τα σκυλιά δεν τα κάνουν σε κουτιά με άμμο υγιεινής, ούτε καθιστά στη λεκάνη κρατώντας εφημερίδα. Το θέμα εδώ είναι ότι τα ίδια τα ζώα δεν φταίνε σε κάτι, είναι θύματα και θέλουν την αγάπη μας και όχι αδιαφορία ή μίσος. Αν τα παίρνεις στο κρανίο να τη λες στους ιδιοκτήτες που βλέπεις να μην μαζεύουν τις κουράδες.(όχι εσύ προσωπικά, γενικά μιλώντας).
έτσι είναι. Tόσα χρόνια που τρέχω σε βουνά, λαγκάδια αυτό κάνω. Άλλωστε και παλαιότερα η γειτονιά μου ήταν άντρο αδεσπότων και βρωμόγερων μου επιτήθονταν συχνά
Νομίζω πως ειδικά για τους "βρωμόγερους" πρέπει να κάνουμε κάτι σύντομα. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Τώρα πλέον είναι οργανωμένοι σε κάστρα στις γειτονιές και απειλούν τη σωματική μας ακεραιότητα. Προτείνω να τοποθετήσουμε αιχμηρά οδοντωτά σίδερα στο κέντρο του άξονα των τροχών μας όπως στα ρωμαϊκά άρματα για να μην μπορούν να μας πλησιάσουν όταν περνάμε από δίπλα τους. Επίσης να φοράμε πάντα κράνος γιατί η μαγκούρα μπορεί να μας φτάσει :-p
16 χρόνων αστικής ποδηλασίας (με 2 ατυχείς συγκυρίες δαγκώματος) κατέληξα στα κάτωθι, που μέχρι σήμερα λειτουργούν στο 90% των περιπτώσεων:
Με το που θα αντιληφθούμε την κοντινή παρουσία σκύλου που γαβγίζει ή κοπαδιού
1)κόβουμε ταχύτητα και περνάμε χωρίς να τους δώσουμε σημασία και κυρίως δεν τα κοιτάμε στα μάτια
2)δεν φοβόμαστε, γιατί τα ζώα το διαισθάνονται και αγριεύουν περισσότερο, με συνέπεια να συνεχίσουν να μας κυνηγούν
3)τους φωνάζουμε δυνατά για όση ώρα γαβγίζουν. Αυτό συνήθως τα αποθαρρύνει, επειδή βλέπουν ότι υπάρχει ζόρικη αντίδραση και τις περισσότερες φορές εγκαταλείπουν. Πιστέψτε με λειτουργεί (ο νόμος της ζούγκλας - αυτός που βρυχάται πιο άγρια κερδίζει στις περισσότερες των περιπτώσεων)
4)εάν συνεχίσουν να μας κυκλώνουν γαβγίζοντας (πράγμα απίθανο εάν έχουμε τηρήσει τα ανωτέρω) τότε κατεβαίνουμε από το ποδήλατο αργά και σκύβουμε κάνοντας ότι πιάνουμε πέτρα από κάτω για να την ρίξουμε. Εάν υπάρχει και την ρίξουμε, τότε τα πράγματα είναι αποτελεσματικότερα (λίγες πετρούλες από την τσάντα μας στο δέρμα του σκύλου είναι αποτελεσματικές, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε δολοφονικά spray).
5)Η λύση της τρομπορομπατσίνας είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί εάν η τρόμπα μας είναι πλαστική δεν έχει αποτέλεσμα, ενώ εάν είναι σιδερένια θα χρειαστεί να έχουμε εύσημα στη χρήση νουντσάκου για να είμαστε αποτελεσματικοί και γρήγοροι έτσι ώστε ο σκύλος να μην μας δαγκώσει την τρόμπα και οι υπόλοιποι τα πόδια.
6)Τέλος χαριτολογώντας θα έλεγα ότι σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει, ενώ σκύλος που τραγουδάει μπορεί να σας κατασπαράξει.. (όχι μόνο πολιτιστικά αλλά και κυριολεκτικά)
Οι homo sapiens εξαπλώνονται ανεξέλεγκτα, κάτι σαν υιός, καταστρέφοντας τον ξενιστή τους και εξαφανίζοντας όλα τα άλλα είδη. Ήδη δέν υπάρχουν άλλα είδη πού να ζουν έξω από προστατευμένα περιβάλλοντα..κάτι σαν μεγάλους ζωολογικούς κήπους δηλαδή....εκτός ίσως από τις κατσαρίδες και τα ποντίκια...και τα υπόλοιπα χαρακτηριζόμενα παρασιτικά είδη. ( πού σημαίναι απλά ότι έμαθαν να επιβιώνουν εκμεταλευόμενα τον άνθρωπο)...
Όταν λοιπόν ο homo sapiens, συντομότερα ή αργότερα, εξαντλήσει τις πηγές τού περιβάλλοντος, θα παραδώσει και αυτός την θέση του επικρατούντος είδους σε καποιο καλύτερα προσαρμοσμένο...πολλοί λένε τον έξυπνο υπολογιστή...πού δέν χρειάζεται και οξυγόνο να αναπνέει και μπορεί και να ταξιδεύει στο διάστημα χωρίς ειδικά συστήματα υποστήριξης της ζωής...
Είναι απλά η πορεία της φύσης...(it's only natural...)
Οι homo sapiens εξαπλώνονται ανεξέλεγκτα, κάτι σαν υιός, καταστρέφοντας τον ξενιστή τους και εξαφανίζοντας όλα τα άλλα είδη. Ήδη δέν υπάρχουν άλλα είδη πού να ζουν έξω από προστατευμένα περιβάλλοντα..κάτι σαν μεγάλους ζωολογικούς κήπους δηλαδή....εκτός ίσως από τις κατσαρίδες και τα ποντίκια...και τα υπόλοιπα χαρακτηριζόμενα παρασιτικά είδη. ( πού σημαίναι απλά ότι έμαθαν να επιβιώνουν εκμεταλευόμενα τον άνθρωπο)...
Όταν λοιπόν ο homo sapiens, συντομότερα ή αργότερα, εξαντλήσει τις πηγές τού περιβάλλοντος, θα παραδώσει και αυτός την θέση του επικρατούντος είδους σε καποιο καλύτερα προσαρμοσμένο...πολλοί λένε τον έξυπνο υπολογιστή...πού δέν χρειάζεται και οξυγόνο να αναπνέει και μπορεί και να ταξιδεύει στο διάστημα χωρίς ειδικά συστήματα υποστήριξης της ζωής...
Είναι απλά η πορεία της φύσης...(it's only natural...)
Μάλλον είσαι πιο ζωόφιλος από ότι νομίζεις. Δεν έχεις άδικο.
Απλά το δίλημμα είναι το εξής. Τα αδέσποτα καλώς ή κακώς υπάρχουν. Εσύ που δεν θες να επωμιστείς την ευθύνη να φροντίσεις σωστά ένα από αυτά, είτε τους πετάς ενα ξεροκόμματο είτε τα αγνοείς εντελώς. Κάποιοι άνθρωποι έστω και ανεύθυνοι δεν μπορούν να τα αγνοούν (όπως δεν θα έπρεπε όλοι μας).
Κάνεις μεγάλο λάθος. Αν είσαι πραγματικά ζωόφιλος δεν εγκαταλείπεις ποτέ ζώο όποιες και αν είναι οι συνθήκες. Στην χειρότερη των περιπτώσεων αν δεν μπορείς να το κρατήσεις πρέπει να φροντίσεις να το δώσεις κάπου ή ακόμα και να σκεφτείς την ευθανασία όσο σκληρό και αν ακούγεται. Δεν ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ποτέ.
Το ζώο είναι μεγάλη ευθύνη. Όπως δεν κάνεις παιδί αν δεν είσαι βέβαιος ότι το θέλεις και θα το φροντίσεις, έτσι δεν πρέπει να παίρνεις ζώα στο σπίτι σου. Οι άνθρωποι που παίρνουν ζώα για να τα επιδεικνύουν στους άλλους ή να ομορφαίνουν το σαλόνι τους ή να παίζουν τα παιδιά τους όσο αυτά (ζώα) είναι μικρά και χαριτωμένα ή να φυλάνε το εξοχικό τους ρίχνοντας τους 2 κιλά τροφή για να βγάλουν την εβδομάδα δεμένα στην αυλή ΔΕΝ είναι ζωόφιλοι. Έτσι καταλήγουν τα ζώα στο δρόμο.
Έχεις ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κυκλοφορείς σε δρόμους ασφαλείς όπου δεν σου επιτίθενται και δεν σε τρομάζουν και δεν απειλουν τη ζωή σου πρωτίστως τα άλλα ζώα, αυτά πίσω από το τιμόνι. Τα αδέσποτα είναι το λιγότερο.
ΝΑΙ, είναι καθαρά θέμα ΠΑΙΔΕΙΑΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
Μπορείς να βοηθήσεις εξηγώντας τι θεωρείς γραφικό;
Το ενδεχόμενο μια μητέρα, που ποδηλατεί έχοντας σε καθισματάκι ποδηλάτου τη δίχρονη κόρη της, να φοβηθεί/πονέσει από το δάγκωμα και να πέσει κάτω με συνέπεια να χτυπήσει το παιδί;
Το ενδεχόμενο ένα παιδάκι δύο χρονών να πάρει από φόβο τα σκυλιά αν σε μια βόλτα του ένα δαγκώσει τη μαμά του;
Για βοήθα λίγο.
Μη ζητάς δύσκολα πράγματα και συ ............
της τρομάρας και ίσως και δαγκώματος (για τους πιό φοβισμένους) το οποίο είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και παρόλαυτά αφέθηκε ασχολίαστο, είναι η ύπαρξη της κουράδας της οποίας ο κίνδυνος ελοχεύει για όσους δεν είναι σε εγρήγορση και τιμωρεί πολλές φορές ποδηλάτες που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν πεζοδρόμιο.. Το τραγελαφικό είναι οτι είμαι παθών και αφού προσκολλήθηκε στο πίσω μου λάστιχο specialized και υπέπεσε η παρουσία της στην αντιληψή μου, φοβήθηκα να επιταχύνω ωστε να επιτύχω την φυσική ( βάσει φυγοκέντρου ) της αποκόλληση φοβούμενος οτί θα την φάω πάνω στο jersey μου ή ακομα χειρότερα στο όπισθεν της κεφαλής καθότι ήταν ηλιόλουστη μέρα και δεν είχα φτερά.. Έτσι την "πάστωσα" καλά-καλά μην ξεπερνώντας το όριο των 8χλμ την ώρα, και φτάνοντας σπίτι επιστράτευσα την χειρωνακτική μου μαεστρία αποκολλώντας την. Στο κατόπι έκατσα όλο προσμονή και χαρά στο μεσημεριανό τραπέζι να απολαύσω τα σουτζουκάκια που είχε μαγειρέψει η γυναίκα μου, η οποία για λίγο νόμισε οτί αποφάσισα να γίνω vegeterian..
Να μην συζητήσω το ενδεχόμενο να αποφασίσεις να κυλιστείς με τα παιδιά σου στο γκαζόν του πάρκου της γειτονιάς σου.. LOL
Κατά τα άλλα αν τυχόν γίνει κατοχή και πέσει πείνα εκτός του ότι οι τετράποδοι αδέσποτοι φίλοι μας θα γίνουν ανάρπαστοι, δεν βλέπω την χρησιμότητά τους εν καιρώ ειρήνης..
Χαχα
αγαπητέ/ή τέρας...
Αν προσέξεις δεν μιλάω για ζωόφιλους...( νομίζω αυτό είναι σεξουαλική ιδιαιτερότητα...)
Δεν μιλάω καν για φιλόζωους...
Μιλάω για "φιλόζωους" πού είναι και η πλειοψηφία αυτών πού γεμίζουν, με την βοήθεια των τετράποδων ιδιοκτησιών τους, με κουράδες το σύμπαν, όπως είπε και ο φίλος πιο πάνω...
και η Τεχνη δεν εχει καμια χρησιμοτητα
επομενως δεν την χρειαζομαστε... σωστα?
δεν παει ετσι το πραγμα αγαπητε, νόου-νόου...
Αν κάποιος νομίζει πως χρειάζεται σπρέι πιπεριού, ας μου στείλει μέιλ στρουφ@χοτμειλ.com
πως πάει το πράγμα αφού πρώτα μου εξηγήσεις πως στην ευχή παραλληλίζεις το αδεσποτο σκυλί με την Τέχνη?? Είπα εγώ κάτι για τέχνη?? ή μήπως ο αδεσποτος σκύλος αντιπροσωπεύει κάποια τέχνη?? της κουράδας εννοείς?? Ή του οτι διαλύει τους σκουπιδοντενεκέδες δίνοντας χρώμα στην γειτονιά μας??
Δεν είναι λίγο άσχετη η λέξη «χρησιμότητα»;!
Τί είναι οι συγκάτοικοί μας στον κόσμο αυτό; Ελβετικοί σουγιάδες;!
Η χρησιμότητα του σκύλου ή της αρκούδας είναι η ίδια με τη χρησιμότητα τη δική μου και τη δική σου! Μερικά ζώα είναι μέρος της τροφικής αλυσίδας. Άλλα όχι (ανάλογα και με το μέρος βέβαια…)
Ζουν και έχουν δικαίωμα να υπάρχουν. Απλά.
Βέβαια, είναι θέμα της δικής μας παιδείας και του πολιτισμού το να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά με τα άλλα πλάσματα.
Όντως στα αστικά κέντρα –έτσι που τα ‘χουμε κάνει- ταλαιπωρούμαστε κι εμείς και αυτά.
Πράγματι οι πόλεις δεν είναι μέρος για αδέσποτα σκυλιά και γάτες.
Κρίμα δηλαδή κιόλας, γιατί προσωπικά μου έχουν φτιάξει πολλές φορές τη διάθεση αδέσποτα φιλαράκια στο δρόμο. Έχω παίξει μαζί τους, έχω γελάσει , με έχουν επαναφέρει με την αφέλεια και την απλότητά τους σε πιο χαλαρούς ρυθμούς.
Πράγματι όμως, μερικές φορές μπορεί για διάφορους λόγους να γίνουν επικίνδυνα για κάποιους από μας.
Να κυνηγήσουν αυτοκίνητα (κυρίως επειδή σκυλοβαριούνται), να βγουν στον -για μας- δρόμο και πολλές φορές να γίνουν κιμάς. Να την πέσουν στα σκουπίδια για φαγητό (δεν είναι εύκολο για αυτά να μπουν στην κουζίνα και να μαγειρέψουν ή να πάνε σούπερ μάρκετ). Να μη χέσουν στη λεκάνη.
Τι λέμε; Εδώ πολλοί «ιδιοκτήτες» σκύλων δεν έχουν μαζί τους σακουλάκι για να μαζεύουν τα κακά του ζώου όταν το πάνε τη βόλτα του! (ευτυχώς όλο και λιγότεροι)
Ο σκύλος φταίει;;
Στο κάτω-κάτω εσένα σου κόλλησε στη ρόδα κουράδα (ναι οκ, χάλι!). Εγώ πατάω συνέχεια τσίχλες, που φαίνονται λιγότερο απ’ την κουράδα και βγαίνουν και πιο δύσκολα. Και γλιστράω και στα λάδια συνήθως, στην άσφαλτο. Πολύ πιο συχνά απ' ότι στα σκατά...
Αλλά είναι ευθύνη δικιά μας (της πολιτείας) να έχει σωστό πρόγραμμα απομάκρυνσής τους (στειρώσεις, ώστε σταδιακά να εκλείψουν κλπ)
Και φυσικά δεν θα γίνει τίποτα από την πολιτεία και τα μέτρα της, όσο υπάρχουν ασυνείδητοι (και άλλοι χαρακτηρισμοί) που αβέρτα τα εγκαταλείπουν στο δρόμο!!
Οπότε για όλα αυτά που λες δεν φταίει ο σκύλος και η φύση του, αλλά κάποιος του οποίου πρώτα απ’ όλα είναι αδέσποτος ο εγκέφαλος του! Αυτός που τον παράτησε στο πεζοδρόμιό σου, να χέζει εκεί και να προσπαθεί να φάει απ’ τον κάδο των σκουπιδιών σου!
Για αυτού τη χρησιμότητα θα πρέπει να αναρωτηθούμε ίσως και όχι για του σκύλου.
Ο μέσος όρος ζωής ενός αδέσποτου ζώου στην πόλη είναι 2 χρόνια. Άλλοι λένε 3.
http://www.greenpage.gr/eglimata_adiaforias.htm
Νομίζω αυτό αρκεί για να καταλάβουμε πολλά για το πόσο εκτιμάμε τη ζωή και τη χρησιμότητά της.
(μαθουσάλας το ροντβάιλερ! :))
@αλεπούδα: πράγματι, αυτή τη φορά, λίγο άστοχος ο συσχετισμός σου.
Η τέχνη είναι ανάγκη (για έκφραση κλπ), κυρίως (...) του ανθρώπου.
Το ζώο… είναι αυτό. Ζωή. Ύπαρξη. Υπάρχει… πώς να το πω; Αξιωματικά;
Τί μας δίνει το δικαίωμα να εξετάσουμε τη χρησιμότητα της ύπαρξής του; Είναι αυτονόητο (νόμιζα).
http://www.kazshelter.org/
Giati apo ekei pira kai egw ton skylo pou exw twra. ( o opoiow ypirxe paratimenos, adespotos, nystikos, arrwstos kai xtypimenos apo aftokinito.. ola afta mazi prin vrethei sto katafygio).
Ade rixte mia matia mipws kai thelete na yiothetisete kapoion apo tous toso "anepithimitous" korpites.
λέμε τα ίδια με διαφορετικά λόγια.
Δεν υπονοούσα επουδενί την εξόντωση. Και προσωπικά δεν μου την έχουν πέσει ποτέ διότι μεγάλωσα απο μικρός με σκυλιά. Αν δεις στο πρώτο ποστ που κάνω θίγω πάνω απο όλα τους πρώην ιδιοκτήτες όπως και εσύ. Πέραν αυτού τα σκυλιά αυτά αναπαράχθήκαν ως οικόσιτα δεν τα δημιούργησε το οικοσύστημα οπότε δεν συσχετίζονται με την αρκούδα.. εκτός κι αν έχει αδεσποτες στην Αθήνα.
Ενδιαφέρομαι. Ο τόνος που μπαίνει ? χότμειλ.com ή χοτμέιλ.com ?
ΕΛΕΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑΦΗΝΟΥΝ?ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ...Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΑΝΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΔ ΕΙΤΕ ΠΑΣΟΚ...
MARLENE ΤΑ ΛΕΣ ΩΡΑΙΑ ΠΙΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΠΕΤΡΟΥΛΑ ΚΟΛΛΑΩ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕ ΤΟ ΣΤΑΡ!
Τα σκυλιά φοβούνται τη Πετρούλα ?
Μα γιατί ?
Και αυτή μια απο αυτά είναι....
;)
από τα πιό επιτυχημένα thread.
Τώρα ξέρουμε πώς να αμυνθούμε, όταν μας γαβγίζουν αδέσποτα ή όταν μας δαγκώνουν χωρίς να υπάρχει πληγή ή και με πληγή. Πέρνουμε σπρέϋ πιπεριού, ρίχνουμε πέτρες, κλωτσάμε, φωνάζουμε την Πετρούλα, μισούμε τους "φιλόζωους" και τα σκατά που αφήνουν πίσω τους, μισούμε του δήμους κι όσους θάπρεπε να κάνουν κάτι και δεν κάνουν τίποτα, αλλά κι αυτούς που κάνουν και "αμολάνε" τα εμβολιασμένα και στειρωμένα ζώα στους δρόμους της πόλης ΜΑΣ...
Τι ελπίδα έχουμε άραγε οι πολύ λίγοι, που απλά σταματάμε και προσπαθούμε να μιλήσουμε στο θυμωμένο ζώο και να το ησυχάσουμε, ξέροντας ότι εμείς έχουμε το πάνω χέρι σ' αυτή τη ζωή; Κανένα ζώο δεν θα πιστέψει τις προθέσεις μας. Κι εγώ που δεν μπορώ να ρίξω σπρέϋ πιπεριού, γιατί αμέσως θα δω τα μάτια του Λαφίτ μου, που έφαγε άπειρες κλωτσιές απ' τα μηχανάκια των κούριερ της Φωκίωνος Νέγρη, όταν ήταν αδέσποτος και γι' αυτό δώδεκα χρόνια τώρα, που αξιωθήκαμε να ζούμε μαζί, δεν μπορεί να μη γαυγίσει μηχανάκι, απ' το φόβο του, ότι θα τον κλωτσήσει ο αναβάτης του; Και πόσους φόβους παλεύει και θα παλεύει ως το τέλος της (σύντομης) ζωής του ο κάθε Λαφίτ του δρόμου, επειδή ήταν πάντα παρείσακτος στην κατά τα άλλα σπουδαία πόλη ΜΑΣ; Κι αυτός ο κάθε Λαφίτ θα είναι πάντα "ο εχθρός" μας κι ο "εχθρός" της τάξεως του άστεώς ΜΑΣ. Κι εμείς οι "εχθροί" του.
Κακώς δεν μείνανε στα καμμένα τα ερπετά και τα πτηνά και τα άλλα πλάσματα που χάσανε το σπίτι τους για να επεκτείνουμε εμείς, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως την πόλη ΜΑΣ. Προχτές είδα εκπομπή απ' το κέντρο διάσωσης πτηνών, που είναι στην Καλλιθέα και η κυρία που περιέθαλπε τσαλαπετεινούς, που βρέθηκαν σε ταράτσες και μπαλκόνια μας έλεγε γι' αυτό το φαινόμενο μετά τις πυρκαγιές. Φίλη τελευταία σκουπίζει φτυαριές από νεκρές μέλισσες στο μπαλκόνι της.
Την Δευτέρα που μας πέρασε βρέθηκα πάλι στο βαπόρι για την Άνδρο. Στη επιστροφή, στους Πεταλιούς ήταν τρία γεράκια που πετούσαν πέρα δώθε κάνοντας το απολύτως τίποτα. Αυτό το είδος κυνηγά περιστέρια, φίδια, ποντίκια. Είναι οι λεγόμενοι στα μέρη μας πετρίτες. Κατέβηκαν, ανέβηκαν τίποτα. Μετά γύρισαν προς την Αττική σαν γλαρόπουλα...
Με κάποιο τρόπο και δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε μια τεράστια γκάμα από λόγους, όλα αυτά τα πλάσματα βρίσκονται εκεί που ζούμε, όπως κι εμείς βρισκόμαστε εκεί που ζούνε. Τα θέλουμε εχθρούς μας ή τα θέλουμε φίλους μας; Το ερώτημα είναι πλασματικό, γιατί στην ουσία το θέμα είναι να μάθουμε να συνυπάρχουμε,με την ελπίδα ότι κάποτε ο σεβασμός της πλάσης θα είναι κάτι αυτονόητο κι όχι διεκδικήσιμο και στα χέρια ΦΙΛΟζωων ή ΖΩΟφιλων ή όποιων άλλων φίλων, τέλος πάντων, όπως θέλετε αποκαλέστε τους...
Αυτή η κουβέντα έχει γίνει τόσες πολλές φορές! Κάθε φορά οι όροι της γίνονται όλο και πιο σκληροί. Ας σκεφτούμε ψύχραιμα...Μερικά πράγματα είναι πάνω και πέρα από προσωπικούς φόβους... Στο επίκεντρό τους είναι ο κάθε ανθρωπάκος, που συμπεριφέρεται σαν παντοκράτορας.
Κλείνω κι εγώ με την παρέναιση της Μαρλένας. Πάρτε ένα αδέσποτο σπίτι σας. Όποιο κι αν είναι το σπίτι σας. Θα μάθετε πολλά απ' αυτό και θα σας κάνει καλύτερα πλάσματα αυτού του κόσμου. Είναι απείρως πιο σημαντικό απ΄το να είμαστε καλοί κι ευαίσθητοι πολίτες στο μικρόκοσμο των τριών διαστάσεων που είναι η άμεση ορατότητά μας.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΙΣΕΙ ΗΣΥΧΟ ΤΟ ΚΩΛΟΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΠΕΤΑΓΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ (ΚΩΛΟΣΚΥΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΕΝΑ) ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΘΑ ΝΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΦΟΒΗΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ
...boing... xaxaxaxaxaxaxaaaaaaaaaa
------------------
(Ζήτω κι οι ατελείωτες εκθέσεις ιδεών...)
έτσι είναι. Tόσα χρόνια που τρέχω σε βουνά, λαγκάδια αυτό κάνω. Άλλωστε και παλαιότερα η γειτονιά μου ήταν άντρο αδεσπότων και βρωμόγερων μου επιτήθονταν συχνά
μα καλά πόσες μπαστουνιές έχεις φάει...;
Το φοβισμένος το δήλωνε η στάση σώματος σου; πώς εσύ χαρακτηρίζεις τον εμφανή φόβο;
σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο (που σημειωτέον διακρίνεται για τη φιλοζωία του) δεν βλέπεις αδέσποτα. Όπως επίσης βλέπεις αυτούς που βγάζουν βόλτα τα σκυλάκια τους να είναι πλήρως εξοπλισμένοι με γαντάκια μίας χρήσεως, σακουλίτσες για τα περιττώματα κλπ κλπ. Οι άνθρωποι αγαπούν και το δείχνουν μέσα από την καθημερινότητά τους τα κατοικίδιά τους. Είναι πολύ απλά τα πράγματα...... Εδώ ότι κάνουμε το κάνουμε πρόχειρα και αυτό μέχρι να το βαρεθούμε....
"by vang - 09/10/2009 - 18:13
αγαπητέ/ή τέρας...
Αν προσέξεις δεν μιλάω για ζωόφιλους...( νομίζω αυτό είναι σεξουαλική ιδιαιτερότητα...)
Δεν μιλάω καν για φιλόζωους...
Μιλάω για "φιλόζωους" πού είναι και η πλειοψηφία αυτών πού γεμίζουν, με την βοήθεια των τετράποδων ιδιοκτησιών τους, με κουράδες το σύμπαν, όπως είπε και ο φίλος πιο πάνω..."
Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω ποια είναι η σωστή λέξη από τις δυο. Νομίζω πως οι απόψεις διίστανται.
Από την άλλη όπως είπα και πριν είναι θέμα παιδείας και πολιτείας γιατί δυστυχώς τα σκυλιά δεν τα κάνουν σε κουτιά με άμμο υγιεινής, ούτε καθιστά στη λεκάνη κρατώντας εφημερίδα. Το θέμα εδώ είναι ότι τα ίδια τα ζώα δεν φταίνε σε κάτι, είναι θύματα και θέλουν την αγάπη μας και όχι αδιαφορία ή μίσος. Αν τα παίρνεις στο κρανίο να τη λες στους ιδιοκτήτες που βλέπεις να μην μαζεύουν τις κουράδες.(όχι εσύ προσωπικά, γενικά μιλώντας).
Νομίζω πως ειδικά για τους "βρωμόγερους" πρέπει να κάνουμε κάτι σύντομα. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Τώρα πλέον είναι οργανωμένοι σε κάστρα στις γειτονιές και απειλούν τη σωματική μας ακεραιότητα. Προτείνω να τοποθετήσουμε αιχμηρά οδοντωτά σίδερα στο κέντρο του άξονα των τροχών μας όπως στα ρωμαϊκά άρματα για να μην μπορούν να μας πλησιάσουν όταν περνάμε από δίπλα τους. Επίσης να φοράμε πάντα κράνος γιατί η μαγκούρα μπορεί να μας φτάσει :-p
16 χρόνων αστικής ποδηλασίας (με 2 ατυχείς συγκυρίες δαγκώματος) κατέληξα στα κάτωθι, που μέχρι σήμερα λειτουργούν στο 90% των περιπτώσεων:
Με το που θα αντιληφθούμε την κοντινή παρουσία σκύλου που γαβγίζει ή κοπαδιού
1)κόβουμε ταχύτητα και περνάμε χωρίς να τους δώσουμε σημασία και κυρίως δεν τα κοιτάμε στα μάτια
2)δεν φοβόμαστε, γιατί τα ζώα το διαισθάνονται και αγριεύουν περισσότερο, με συνέπεια να συνεχίσουν να μας κυνηγούν
3)τους φωνάζουμε δυνατά για όση ώρα γαβγίζουν. Αυτό συνήθως τα αποθαρρύνει, επειδή βλέπουν ότι υπάρχει ζόρικη αντίδραση και τις περισσότερες φορές εγκαταλείπουν. Πιστέψτε με λειτουργεί (ο νόμος της ζούγκλας - αυτός που βρυχάται πιο άγρια κερδίζει στις περισσότερες των περιπτώσεων)
4)εάν συνεχίσουν να μας κυκλώνουν γαβγίζοντας (πράγμα απίθανο εάν έχουμε τηρήσει τα ανωτέρω) τότε κατεβαίνουμε από το ποδήλατο αργά και σκύβουμε κάνοντας ότι πιάνουμε πέτρα από κάτω για να την ρίξουμε. Εάν υπάρχει και την ρίξουμε, τότε τα πράγματα είναι αποτελεσματικότερα (λίγες πετρούλες από την τσάντα μας στο δέρμα του σκύλου είναι αποτελεσματικές, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε δολοφονικά spray).
5)Η λύση της τρομπορομπατσίνας είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί εάν η τρόμπα μας είναι πλαστική δεν έχει αποτέλεσμα, ενώ εάν είναι σιδερένια θα χρειαστεί να έχουμε εύσημα στη χρήση νουντσάκου για να είμαστε αποτελεσματικοί και γρήγοροι έτσι ώστε ο σκύλος να μην μας δαγκώσει την τρόμπα και οι υπόλοιποι τα πόδια.
6)Τέλος χαριτολογώντας θα έλεγα ότι σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει, ενώ σκύλος που τραγουδάει μπορεί να σας κατασπαράξει.. (όχι μόνο πολιτιστικά αλλά και κυριολεκτικά)
Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν...
Οι homo sapiens εξαπλώνονται ανεξέλεγκτα, κάτι σαν υιός, καταστρέφοντας τον ξενιστή τους και εξαφανίζοντας όλα τα άλλα είδη. Ήδη δέν υπάρχουν άλλα είδη πού να ζουν έξω από προστατευμένα περιβάλλοντα..κάτι σαν μεγάλους ζωολογικούς κήπους δηλαδή....εκτός ίσως από τις κατσαρίδες και τα ποντίκια...και τα υπόλοιπα χαρακτηριζόμενα παρασιτικά είδη. ( πού σημαίναι απλά ότι έμαθαν να επιβιώνουν εκμεταλευόμενα τον άνθρωπο)...
Όταν λοιπόν ο homo sapiens, συντομότερα ή αργότερα, εξαντλήσει τις πηγές τού περιβάλλοντος, θα παραδώσει και αυτός την θέση του επικρατούντος είδους σε καποιο καλύτερα προσαρμοσμένο...πολλοί λένε τον έξυπνο υπολογιστή...πού δέν χρειάζεται και οξυγόνο να αναπνέει και μπορεί και να ταξιδεύει στο διάστημα χωρίς ειδικά συστήματα υποστήριξης της ζωής...
Είναι απλά η πορεία της φύσης...(it's only natural...)
Που πήρα από το ΚΑΖ..
http://img61.imageshack.us/i/83566154.jpg/
τι το χαζόσκυλο... απάνω της ρε φάε την παλιόγατα!
Αυτό το πιστεύεις η απλά το αναφέρεις?