Νομιζε οτι θα ξεφυγει... απο το σπαστο μονοταχυτο ποδηλατο μου (σπαστο στο λεωφορειο)

Λεωφόρος Συγγρου , καθοδος , στο υψος "Συγγρου-Φιξ". Ωρα 19:00
Επιστρεφω απο δουλειες στην Αθηνα με το σπαστο μονοταχυτο ποδηλατο μου (το γνωστο)
, διπλωνω και περιμενω στη σταση για το Α2 με κατευθυνση για Βουλα.
Μετα απο 20' περιπου σταματα στην σταση αλλα λιγα μετρα πιο μπροστα (απο εμενα που στεκομουν ΑΚΡΙΒΩΣ μεσα στη σταση , κρατώντας κλειστες τις δυο τελευταιες πορτες.

...ααα..(σκεφτομαι).. δε ξεκιναμε καλα..

Του χτυπαω απαλα την πορτα (σαν να χτυπουσα σε σπιτι) και ο οδηγος ξεκινα και φευγει..
Για λιγα δευτερολεπτα κοντοστεκομαι .Αυτο ειναι κατι που δεν πρεπει να περασει ετσι , απλα.

Ξεδιπλωνω , καβαλαω και ξεκινα ενα ανελέητο κυνηγητό μεχρι να τον φτασω. Καθε σταση δικη του με εφερνε και πιο κοντα (πραγμα οχι ακατόρθωτο, αλλα σιγουρα πιο δυσκολο με τα 25-30 χλμ τελικης του strida)
Στην σταση πριν την στροφη για αμφιθεας , τον εχω πλησιασει αρκετα και βρισκω την ευκαιρια να "κοψω δρομο".
Ανεβαινω το πεζοδρομιο και περναω μεσα απο την διαβαση των πεζων που βρισκεται "κρυμμενη" διπλα απο την διαβαση των αυτοκινητων , με ραμπες αλλα και γυαλιστερο πλακακι "παγοδρομιο".
Ανεβαινω λοιπον και βρισκομαι στην αλλη πλευρα της Συγγρου .
Με το που ξεκινω να κινουμαι στην Αμφιθεας ακουω το λεωφορείο να πλησιαζει και να με προσπερνα ..
..ειχα σκυλιασει..
Στο πρωτο φαναρι που τον επιασε (περιπου η δευτερη σταση της Αμφιθεας) βρισκω την ευκαιρια να τον προσπερασω ..
φτανω στην σταση , (ξανα)διπλωνω και τον περιμενω..

Φτανει το λεωφορείο και εγω στεκομαι σε μια πορτα που θα ανοιγε ετσι και αλλιως , για να κατεβει επιβατης .
Μπαινω μεσα και χτυπω εισιτήριο..

"ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΕΔΩ" , ειπε ο οδηγος
-επιτρεπονται οι χειραποσκευες , του απαντω
-σε ειδα πριν που το καβαλουσες , ειναι ποδηλατο
-θα σου το δωσω και αν μπορεσεις να το καβαλησεις ετσι διπλωμενο , θα κατεβω .
-θα φωναξω το 100
-φωναξε το , εχω τον κανονισμο που γραφει τι επιτρεπεται και τι οχι..

..τηλεφωνει στο 100 να ερθει ..
Ζηταω συγνωμη για την ταλαιπωρια στους συνεπιβατες και τους εξηγω το οτι σαν επιβατες εχουμε καποια δικαιωματα και πρεπει να τα χρησιμοποιουμε , να τα υποστηριζουμε και να τα υπερασπιζομαστε .
Τους ειπα επισης το οτι αν η κατασταση τραβηξει πολυ χρονικα , θα παρω τον αριθμο και το ονομα του οδηγου και θα κατεβω , για να μην τους ταλαιπωρώ με την δικη μου ταλαιπωρία.
(Η συμπαρασταση των συνεπιβατων, ηταν συγκινητικη .Προσφερθηκαν να υποστηριξουν το αιτημα , να προσφερουν θεση να καθησω για να παρω μια ανασα, να φωναξουν στον οδηγο ).
Κανενας , μα ΚΑΝΕΝΑΣ επιβατης δεν παραπονέθηκε για την ταλαιπωρια που δυστυχως του ειχα προκαλεσει , και αυτο σημαινει πολλα.

Μετα απο περιπου 15 λεπτα ακινητοποιησης, με την κινηση στο απροχωρητο , τα κορναρισματα , τις φωνες εναντιον του μεσα στο λεωφορείο και το πεισμα να μην κατεβω παρα μονο "σηκωτός" , ακυρωνει την κληση στην αστυνομια και ξεκινα.

Στην διαδρομη ξεκινησε μια ηρεμη συζητηση (φυσικα) με καποιους επιβατες σχετικα με το θεμα , στο οποιο προσπαθησα να τους πληροφορησω οσο το δυνατον πιο αντικειμενικα .
..ακουσα και ενα "επιτελους , κατι γινεται και εδω , οχι μονο στην Ευρωπη" , μεταξυ αλλων , και συνειδητοποιησα οτι τελικα..αν δε βρεξεις τα ποδια σου (ακομη και πανω απο το γονατο) ψαρια δεν πιανεις..

Σημειωνω οτι την διαδρομη την κανω πολυ συχνα χρησιμοποιοντας ΚΑΙ το λεωφορειο , και μονο μια φορα ακομη μου εχει συμβει κατι αναλογο. Επειδη ομως δε γνωριζα ακριβως τον κανονισμο , προτιμησα να μην το τραβηξω πολυ και κατεβηκα- αν και στην προσπαθεια μου να μπω χρειαστηκε να βαλω το χερι μου στην πορτα που εκλεινε(εχει λαστιχο στις ακρες) και να την ξαναανοιξω.

Αντι επιλογου :
Σαν ποδηλατες και σαν πολιτες εχουμε δυο ειδων δικαιωματα .
Αυτα που διεκδικουμε και αυτα που εχουμε ηδη .
Σε αυτα που δεν μας ανήκουν ακομα οφειλουμε να ειμαστε υπομονετικοι και διπλωματες , αλλα σε αυτα που κατωχυρωσαμε ηδη ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΙ .