fantasmamore: Έφτιαξα ένα video για την ποδηλατοπορεία και τον τρόπο που η πόλη θα μπορούσε να αλλάξει.
paperday by zoipodilato on May 1, 2010
Την Κυριακή 9 Μαϊου, γεμίζουμε τις πόλεις σε όλη την Ελλάδα με χρώματα και ποδήλατα! Διάδωσέ το! (http://www.youtube.com/watch?v=iAf6zldF8J4)
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια στο Γιώργο που με ταξίδεψε με το βιντεοκλίπ του.
Πολύ όμορφο όνειρο. Είναι το όνειρο όλων μας. Είμαι σίγουρος ότι σύντομα να γίνουμε χιλιάδες με το ίδιο όνειρο και θα το πραγματοποιήσουμε.
Άτιμοι γραφίστες κάνετε θαύματα!! Πάρα πολύ όμορφο το βιντεάκι σου! Like και προωθείται χωρίς δεύτερη σκέψη παντού!
είναι φα-ντα-στι-κο. Ολοι πρέπει να το δουν. Το λινκάρω και στην πρώτη σελίδα. Δικέ μου τι έμπνευση...
μαγεία....συγχαρητήρια!!!!!
η μουσική διαφώτισε με λίγο, ποιοι είναι??
... για τα καλά σας λόγια. Το τραγούδι είναι το "beautiful thieves" από τους afi.
Ειναι παρα πολυ ωραιο το βιντεακι που εφτιαξες συνχαρητηρια και σε ευχαριστουμε!!!
το concept ειναι ομως 'κλεμμενο' από τη διαφημιση της οθονης της σονι ( http://www.youtube.com/watch?v=R_kLwQJUqYU )και τις χρωματομπαλες , επίσης μια διευκρινιση τα ποδηλατα είναι τοσο πολυχρωμα οσο τα αμαξια αρα δεν πιάνω αυτό το σκέλος του βίντεο.
Κατα τα αλλα οντως καλη γραφιστική δουλεια.
..........να εξαφανίζονται είμαι σίγουρος τα έχει πάρει από εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=CEMT4gaxkUA
Μα λέω κι εγώ...τί μου θυμίζει, τί μου θυμίζει!
Συγχαρητήρια,καταπληκτικό το βίντεο που έφτιαξες
Εδώ υπάρχει μεράκι και ευγενής σκοπός και εσύ κολλάς σε.......άσε ρε φίλε μην ασχοληθώ περισσότερο...
(απάντηση στον jeanmarat )
Δεν εχει σημασια αν υπαρχει μερακι η καλη προθεση σε σχεση με αυτο που λεω.
Δεν καταλαβαίνω γιατι το να παιρνεις ποδηλατο ειναι πολυχρωμια και οχι το αυτοκινητο.
Ειναι ζητημα αισθητικής ; Και τα αυτοκινητα ωραια ειναι εμφανισιακα. Και μια Φεραρι ειναι έργο τεχνης.
Για μερικους το ποδηλατο είναι ή τεσπα θέλει να ειναι πρωτιστως ΜΕΣΟ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ πιο οικονομικο , πιο γρηγορο , πιο οικολογικο , πιο υγιεινο .
Τώρα άμα θα είναι μαυρο ή μονοχρωμο λίγη σημασία έχει , δεν καταλαβαίνω τι θελει να πει το βιντεο.
Εγώ το βλέπω ως μια στάση προς το μελλον , σε μια αλλη κοινωνια(αν και να πουμε την αλήθεια και σε καπιταλιστικές κοινωνιες δεν υπάρχει παντού η χούντα του Ταξι και του ΙΧ στις μητροπολεις) , και όχι ως μια επιστροφή προς το αφελες παρελθον. Ειδάλλως να πάρουμε και τους γαιδαρους.
.....εξυπηρετούσε κάποιο σκοπό που επικροτούμε όλοι.
Το σχόλιο "το concept ειναι ομως 'κλεμμενο' από τη διαφημιση της οθονης της σονι" -και σωστή να είναι η πρόταση- σε τί ωφελεί;
Εξ άλλου ποιος είπε ότι τα έργα τέχνης είναι πρωτότυπα και μοναδικά;
Αν ήταν έτσι θα είχαμε ένα πίνακα ζωγραφικής ένα γλυπτό και ένα μουσικό κομμάτι και τέλος. Α! και ένα χορό (της κοιλιάς, που να χορεύεται από τρεις αγνές παρθένες κατά προτίμηση).
Ο κάθε καλλιτέχνης δανείζεται και μετουσιώνει ιδέες ώστε να αποδώσει αυτό που τον εκφράζει.
Και για να φέρω και ένα άλλο παράδειγμα, τις λέξεις που χρησιμοποιώ τις έχουν χρησιμοποιήσει κι άλλοι στο παρελθόν. Δεν θα έπρεπε άραγε να εκφράσω τη γνώμη μου επειδή έχουν χρησιμοποιηθεί οι λέξεις τουλάχιστον μία φορά;
Συγχαρητήρια !!! Καταπληκτικό !
Μπράβο
Ό, τι χρώμα κι αν έχει ένα αυτοκίνητο δεν παύει να δημιουργεί μια γκρίζα ζωή. Όποιος κι αν το σχεδίασε δεν μπορεί να κρύψει το εργοστάσιο που δουλεύει κάτω από το καπό. Τα αντίθετα ισχύουν για το ποδήλατο. Στα δικά μου, και όχι μόνο, μάτια ακόμα και το ξεχαρβαλωμένο ποδήλατο που κουβαλάει ένα μετανάστη είναι πολύ πιο όμορφο από μια ferrari. Πολύ καλά τα σκέφτηκε ο fantasmamore.
Όσο για την κριτική, ας θυμόμαστε ότι ο καλύτερος, ίσως και ο μόνος, τρόπος να ασκείς κριτική είναι να κάνεις εσύ κάτι καλύτερο.
Συγχαρητήρια για τη δουλειά και ευχαριστώ.
...όπως και τα κτίρια στην αρχή του video είναι φτιαγμένα από χαρτόνι, για να τονίσουν την ομοιομορφία και την έλλειψη φαντασίας της πόλης. Στην ίδια λογική και οι δυσδιάστατοι ακίνητοι χάρτινοι άνθρωποι, που βλέπουν αδιάφορα την πόλη να κυλά σε έναν ομοιόμορφο ρυθμό. Ακόμα και ο ουρανός, είναι φτιαγμένος από μπλέ χαρτόνι. Είναι μια πόλη στημμένη με την λογική της μαζικής παραγωγής κι όχι της δημιουργίας.
Τα ποδήλατα είναι το πρώτο χρωματιστό πράγμα που μπαίνει μέσα στο video και στην συνέχεια τα φύλλα, τα δέντρα, το γρασίδι, τα χρώματα που πηδούν μέσα από τα κτίρια... Μακάρι να είχα τον χρόνο, τις γνώσεις και την ικανότητα να τονίσω περισσότερο την κίνηση, το ανθρώπινο στοιχείο και την αισιοδοξία. Πραγματικά πιστεύω πως το ποδήλατο είναι το πιο "χρωματιστό" στοιχείο στην πόλη. Και πραγματικά πιστεύω πως είναι ένα πρώτο βήμα αλλαγής, ένας τρόπος να περάσουμε σε έναν καινούργιο κόσμο, έστω και ελάχιστα καλύτερο από αυτόν στον οποίο ζούμε σήμερα.
Αλλά σίγουρα καλύτερο.
Σήμερα, για πρώτη φορά σε τέτοιον βαθμό από την ημέρα που γεννήθηκα, η ζωή μας γίνεται τόσο χάρτινη, τόσο δυσδιάστατη, τόσο ομοιόμορφη, τόσο φτηνή. Σήμερα υπάρχει η ανάγκη για αισιοδοξία, όσο ποτέ άλλοτε.
Και καλά, θα μου πείτε, 2, 5, 10, 100 χιλιάδες ποδήλατα, θα μπορέσουν να αλλάξουν την κατάσταση; Θα περιορίσουν την πείνα που έρχεται, την φτώχεια, την ανέχεια, τα χρέη;
Ε λοιπόν, όταν ξεκίνησα να κάνω ποδήλατο, πονούσα πολύ (εντελώς αγύμναστος και με παραπανίσια κιλά), ίδρωνα, κουραζόμουν (μανιώδης καπνιστής)... Αλλά ένιωθα ένα υπέροχο συναίσθημα ελευθερίας. Παρά τον πόνο (που υποχώρησε πολύ γρήγορα μάλιστα), πήγαινα στην δουλειά μου και ήμουν χαρούμενος. Γι' αυτό και έπεσα με πάθος στο ποδήλατο και παραμέρησα τον τρόπο ζωής μου μέχρι εκείνη την στιγμή σε πολύ μεγάλο βαθμό. Άλλαξα. Όχι απλά στο θέμα του ποδηλάτου. Σαν άνθρωπος άλλαξα, σε πολλά πράγματα άλλαξα.
Γι' αυτό λοιπόν σας λέω, φανταστείτε αύριο 2, 5, 10, 100 χιλιάδες ανθρώπους χαρούμενους και ελεύθερους να κατακλίζουν τις πόλεις σε όλη την Ελλάδα.
Και πείτε μου εσείς, μπορείτε να φανταστείτε ένα καλύτερο αύριο;
Σε αυτή την χώρα, με αυτές τις καταστάσεις, με αυτό το μέλλον, μπορείτε να φανταστείτε μια πόλη χαρούμενη; Μια πόλη με ανθρώπους χαμογελαστούς;
Φτάνει να υπάρξει μια σπίθα ελευθερίας στην καρδιά ενός μονάχα περιστασιακού ποδηλάτη που την Δευτέρα θα αποφασίσει να χρησιμοποιεί το ποδήλατο περισσότερο, φτάνει να υπάρξει μια σπίθα επιθυμίας στα μάτια ενός μονάχα περαστικού που θα μας βλέπει να περνάμε και θα αναρωτηθεί "μα, μήπως κι εγώ...", για να αναρωτηθεί, έστω και στιγμιαία, πως θα μπορούσε να αλλάξει η ζωή του, να γίνει λίγο πιο αισιόδοξος, να βγεί από την χάρτινη πόλη, με τον ομοιόμορφο ρυθμό και τους δυσδιάστατους κατοίκους.
Σας παρακαλώ, αύριο να πνίξουμε κάθε πόλη στα χρώματα. Δεν είναι πορεία, βόλτα, συγκέντρωση...
Είναι πόλεμος στο γκρίζο που υπάρχει γύρω μας και στο γκρίζο που έρχεται.
Ας είμαστε όλοι εκεί.
εξαιρετικό το βιντεο. Υπέροχη απόδοση! Συγχαρητήρια!