Ειδικά στην παραλιακή υπάρχει μεγάλο πρόβλημα επικοινωνίας...
Εντάξει, δε λέω, ο κόσμος είναι μαμούχαλος ενίοτε, όπως είναι και σε άλλες περιστάσεις.
Να τονίσω όμως ότι πρέπει να αντιληφθείς πως το ελάχιστο που συνδέει 2 ποδηλάτες είναι το ότι καβαλάνε ποδήλατο και πολλές φορές είναι και το ΜΟΝΟ.
Αυτό που μπορεί να διακρίνει εσένα, που μπορεί να είναι μια περιβαλλοντική ευαισθησία, μια εναλλακτικότητα, ένας ριζοσπαστισμός που επέλεξες κάτι που δεν το επιλέγουν όλοι κλπ κλπ κλπ, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα το συναντήσεις και στον άλλο ποδηλάτη, αν και -στατιστικά- έχεις ομολογουμένως περισσότερες πιθανότητες. Ομοίως και για το θέμα της κοινωνικότητας ή της έκφρασης αλληλεγγύης που ίσως αντιπροσωπεύει ένας χαιρετισμός.
Πραγματικα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι, αλλα αυτο φυσικα δεν ειναι κακο...
Στην αρχη χαιρετουσα παντα με το κουδουνακι, και χαμογελουσα κιολας.. Μερικοι ανταπεδιδαν, αλλοι με κοιτουσαν σα να μαι ουφο, κι ετσι τωρα "μετραω" τον αλλον οσο μπορω πριν... Ελεγα να το κοψω τελειως μετα τις πρωτες περιεργες ματιες, μη με πουν γραφικη η κι εγω δεν ξερω τι αλλο, αλλα επειδη χαιρομαι οταν καποιος με χαιρεταει εμενα ειτε κουδουνιζοντας ειτε με νευμα θα συνεχισω το ντιν-ντιν, και ας με κοιτουν σαν ουφο καποιοι!!
Πραγματικα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι, αλλα αυτο φυσικα δεν ειναι κακο...
Στην αρχη χαιρετουσα παντα με το κουδουνακι, και χαμογελουσα κιολας.. Μερικοι ανταπεδιδαν, αλλοι με κοιτουσαν σα να μαι ουφο, κι ετσι τωρα "μετραω" τον αλλον οσο μπορω πριν... Ελεγα να το κοψω τελειως μετα τις πρωτες περιεργες ματιες, μη με πουν γραφικη η κι εγω δεν ξερω τι αλλο, αλλα επειδη χαιρομαι οταν καποιος με χαιρεταει εμενα ειτε κουδουνιζοντας ειτε με νευμα θα συνεχισω το ντιν-ντιν, και ας με κοιτουν σαν ουφο καποιοι!!
Σε αυτό συμφωνούμε. Απλώς επιμένω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα από το μίνιμουμ για να αρχίσει κανείς να τρέφει προσδοκίες. Και γενικά μιλώντας.
Μια καλημερα ειναι αυτη,πειτε την και ας πεσει κατω.
Τι γραφικος,να κοψω τον αλλο,να δω αν εχει αριστερη ή δεξια τσεπη,ενα ειναι αυτο που μας ενωνει.
Η ελευθερια της επιλογης του ποδηλατου.Αυτην χαιρεταμε,οχι τον εκαστοτε κεντροδεξιο ή ακροαριστερο αναβατη.
Δεν θα παντρευτουμε κιολας,ενα ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑ ειναι
Ααααα ωστε δε με παντρευεσαι εεεε??? Ντατσειειειειει!!! (αστειευομαι φυσικα, κοριτσακια και τα δυο αλλωστε...)
Το λεμε το γεια και το ντιν ντιν μας το κανουμε, αμ πως!!! Απλα πηγα να ξενερωσω τις πρωτες φορες που δα οτι ο αλλος παραξενευτηκε -επιεικως... Αλλα οπως ειπα δεν ξενερωσα... Οσο για το "να κοψω τον αλλο" που ειπα, μη νομιζεις οτι κανω και ολοκληρη αναλυση!!! (αλλα πχ συγκεκριμενο ποδηλατη που δυο φορες με περασε σε ανηφορα που δυσκολευομουν, τοσο ΞΥΣΤΑ, ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ με την κουρσα, που τρομαξα, ενω ειχαμε διπλα μας μετρα ολοκληρα ελευθερα για να περασει χωρις να με λαχταρησει, ε, αυτος νομιζω οτι δε θα δει καν αν χαιρεταω η οχι.... Κατι τετοιο εννοουσα, και παλι ισως ακουγομαι "καπως")....
Τώρα βέβαια αν είναι και καμία και την χαιρετίσω θα νομίζει ότι της την πέφτω (!) Ιδίως αν είμαστε στην ίδια διαδρομή και την προσπεράσω λόγω ταχύτητας.
Πέραν του αστείου, νοιώθω κάπως άσχημα όταν τύχει να με χαιρετήσουν, γιατί πολύ απλά μου έχει χαλάσει εδώ και πολύ καιρό το κουδουνάκι μου. Άρα κάποτε θα πρέπει να πάω να το αλλάξω. (όχι για τον δρόμο γενικώς, αλλά για το χαιρέτισμα).
Σκεφτείτε λοιπόν ότι μπορεί να μην υπάρχει κουδουνάκι.
μου τυχαίνει σχεδόν πάντα! τουλάχιστον στο δρόμο προς τη δουλειά (στο γυρισμό δε βλέπω πολλούς). Μου κάνουν με κουδουνάκι αλλά εγώ επειδή δεν έχω σηκώνω το χέρι και κάνω σα παλλαβός. Πλάκα έχει σιγά.
Ναι θα με στραβοκοιτάξει κάποιος και κάτι έγινε. Τον αγνοώ απλά, αλλά 9 στις 10 φορές είναι ωραίο να βλέπεις οτι σκάει χαμόγελο ο άλλος
εγώ πάντα κουδουνίζω και λέω "γειααααααα" σε κάθε ποδηλάτη -τισσα που πετυχαίνω στο δρόμο. πολλές φορές συνεχίζουμε την πορεία μαζί και όταν χωρίζουν οι δρόμοι μας ξαναλέμε γεία και κουδουνίζουμε.
Μόνο μία φορά με στραβοκοίταξε μια κοπελιά. Δεν το πήρα προσωπικά και προσπέρασα.
Αν κάποιος-α σκέφτεται ότι είναι καμάκι.... ας σκεφτεί ξανά.
Ποδηλατώ εδώ και 9 μήνες ασταμάτητα, χειμώνα-καλοκαίρι, με ήλιο και βροχή (άντε ψιλόβροχο, την τα παραλέω ), έχω συναντήσει άπειρους ποδηλάτες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν με χαιρέτησε κανείς...
Στην αρχή σκεφτόμουν να χαιρετάω, αλλά κοιτώντας τους στα μάτια, δεν μου ενέμπνεαν το παραμικρό, έστω μια ένδειξη του τύπου "επ, να ένας δικός μας"...
Δεν ξέρω τι παίζεται... Μήπως τελικά είμαστε τόσοι πολλοί που το θεωρούμε φυσιολογικό και βαριόμαστε τις πολλές χαιρετούρες;
Ποδηλατώ εδώ και 9 μήνες ασταμάτητα, χειμώνα-καλοκαίρι, με ήλιο και βροχή (άντε ψιλόβροχο, την τα παραλέω ), έχω συναντήσει άπειρους ποδηλάτες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν με χαιρέτησε κανείς...
Στην αρχή σκεφτόμουν να χαιρετάω, αλλά κοιτώντας τους στα μάτια, δεν μου ενέμπνεαν το παραμικρό, έστω μια ένδειξη του τύπου "επ, να ένας δικός μας"...
Δεν ξέρω τι παίζεται... Μήπως τελικά είμαστε τόσοι πολλοί που το θεωρούμε φυσιολογικό και βαριόμαστε τις πολλές χαιρετούρες;
same here, αλλά τώρα τελευταία παίρνω πρωτοβουλία και χαιρετάω!
πες την γ@#%μένη κι ας πέσει χάμο!
Νομιζω οτι οσο αυξανονται οι ποδηλατες θα χαθει και ο χαιρετισμος. Αν δειτε και βιντεο απο ποδηλατικες χωρες που κυκλοφορουν παρα πολλοι δεν βλεπω να χαιρετιουνται μεταξυ τους. Πιστευω οτι οσο περιεργο ειναι να βγεις εξω με τα ποδια και να χαιρετας οποιον πεζο βλεπεις, το ιδιο γινετε και με το ποδηλατο.
Στην Ελλαδα βεβαια οι ποδηλατες ειναι τοσοι ωστε ενας χαιρετισμος κολλαει.
Χαιρετας την προσπαθεια των λιγων και σταματας οταν γινει καθημερινοτητα και ρουτινα των πολλων.
..και εγω χαιρεταω (πρωτος) σχεδον παντα , εκτος απο κατι φοβισμενες μοναχικες ποδηλατισσες και κατι απομακρους στην πρωτη ματια ποδηλατες.
..βεβαια ειναι πολυ αγενες κατ'εμε να βλεπεις τον αλλο να ερχεται απο μακρια , να τον παρατηρησεις , να σε παρατηρησει , να πεις ενα απλο "γειααα" και να μην σου ανταποδωσει.
Οχι οτι ειναι κανονας , αλλα δεν θα του/της πεσει ο κωλος αν απαντησει με ενα "γεια" *!
*καναδυο φορες παντως , ντραπηκα πολυ οταν διστασα την τελευταια στιγμη να πω "γεια" .Ειδικα οταν ακουσα πισω μου τον συμποδηλατη τελικα να το λεει.
συναντιέμαι με άλλους ποδηλάτες στο δρόμο και χαιρετιόμαστε με τα κουδουνάκια μας!!!
τα κουδουνάκια των ποδηλάτων είναι ο πιο γλυκός ήχος της πόλης
όσο περισσότερο χαιρετιώμαστε τόσο πιο καλή γίνεται η μέρα μας
κι αν δεν μας απαντήση ο πρώτος σίγουρα σε κάποιον επόμενο θα αρέσει το κουδούνισμα και θα μας απαντήσει
Πάντα χαιρετάω με το κουδουνάκι μου.
Αν μου ανταποδώσουν, συνήθως κάνω και νεύμα με το κεφάλι.
Αιόλου - Πατησίων - Εξάρχεια πάντα συναντώ άλλους ποδηλάτες.
Όλοι χαιρετούν, όλοι είναι με το χαμόγελο.
ΕΚΤΩΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ.... πολύ μουρτζούφλης ρε παιδί μου....
ΔΕΝ ΧΑΙΡΕΤΑΕΙ ΠΟΤΕ, κουδουνάκι εγώ... βλέμμα_ΕΤ ο εξωγίηνος εκείνος...
Αλλά συνεχίζω.... κάθε μέρα...
Οι "μάχιμοι" ποδηλάτες νομίζω είναι "υποψιασμένοι" και το περιμένουν και ανταποδίδουν.
Μόνο κάτι ξενέρωτοι "της μιας φοράς" είναι πολύ_καθώς_πρέπει (και σε μεγαλύτερο ποσοστό είναι κοπέλες...).
ΟΚ προσωπικά όταν είμαι πάνω σε ποδήλατο ξεχωρίζω δίποδα, ποδηλάτες και ΙΧήδες... ούτε φύλα, ούτε κ*λους, ούτε ηλικίες... άντε ξεχωρίζω και χαμόγελα vs μουρτζούφληδες....
Διαβάστε την..
Πάντως εγώ καμιά φορά αισθάνομαι άσχημα όταν κουδουνίζω και καμιά φορά άσχημα όταν δεν. Πάντα όμως αισθάνομαι πάρα πολύ καλά όταν το κουδούνισμα ειναι αμοιβαίο...
Τελικά "δικός μας" δεν είναι αυτός που απλώς πάει με το ποδήλατο, αλλά αυτός που χαίρεται να βλέπει και άλλους να ποδηλατούν.
Η αλήθεια είναι όμως ότι όσο πληθαίνουμε τόσο λιγότερο χαιρετιέσαι.. Θυμάμαι το καταπληκτικό που είχα διαπιστώσει ο @exomail μια φορά όταν είχαν αρχίσει να πληθαίνουν οι ποδηλάτες "Μα τελικά δεν πας πιο γρήγορα στη δουλειά σου με το ποδήλατο γιατι σταματάς συνεχώς για να χαιρετήσεις και να μιλήσεις σε τοοσους ποδηλατες..."
Τότε δεν χαιρετιόμαστε απλώς αλλα σταματούσαμε και πιάναμε και την κουβέντα...τώρα με τοσους πολλούς γίναμε όλοι ανώνυμοι....Σκεφτήτε οτι μπορεί να έχεις πάει βόλτα με κάποιον πολλές φορές και να μην τον γνωρίζεις καν!! (πχ.freeday που λένε οτι πανε 500-600 ποδήλατα!!!)
Τέλος πάντων και οι "μουρτζούφληδες" κάποιο λόγο θα έχουν - πάλι καλά που δεν μουρτζουφλιάζουν σε κανένα αυτοκίνητο γιατι θα την πληρώναμε και εμείς και η οικογένειά - φίλοι τους....
Με αγχώνει το γεγονός ότι το αναλύουμε τόσο για ένα "γεια" ή ένα νεύμα χαιρετούρας στο δρόμο...νομίζω ότι είναι πολύ ωραίο να καλημερίζεις,καλησπερίζεις,να πατάς μάτια ακόμα και κανα μπινελίκι να φεύγει όπου χρειάζεται...αυτό με απλά λόγια λέγετε επικοινωνία...κάτι που στις μέρες μας λαμβάνει έξαρση απο τα απανταχού πληκτρολόγια των Η/Υ που σίγουρα τείνουν να αντικαταστήσουν τη φωνή μας και τα emoticons τις φυσιολογικότατες γκριμάτσες μας.Άντε και λίγο φλερτάκι τώρα που καλοκαιριάζει...Μεσόγειος είμαστε!
Υ.Γ. Δεν φταίνε οι Η/Υ...αλλά ο τρόπος που τους βάζουμε στη ζωή μας,αντικαθιστώντας την ίδια μας τη φύση.
Υ.Γ2 τραγουδάκι...http://www.youtube.com/watch?v=2ho4-lpihc4
Με αγχώνει το γεγονός ότι το αναλύουμε τόσο για ένα "γεια" ή ένα νεύμα χαιρετούρας στο δρόμο...νομίζω ότι είναι πολύ ωραίο να καλημερίζεις,καλησπερίζεις,να πατάς μάτια ακόμα και κανα μπινελίκι να φεύγει όπου χρειάζεται...αυτό με απλά λόγια λέγετε επικοινωνία...κάτι που στις μέρες μας λαμβάνει έξαρση απο τα απανταχού πληκτρολόγια των Η/Υ που σίγουρα τείνουν να αντικαταστήσουν τη φωνή μας και τα emoticons τις φυσιολογικότατες γκριμάτσες μας.Άντε και λίγο φλερτάκι τώρα που καλοκαιριάζει...Μεσόγειος είμαστε!
Υ.Γ. Δεν φταίνε οι Η/Υ...αλλά ο τρόπος που τους βάζουμε στη ζωή μας,αντικαθιστώντας την ίδια μας τη φύση.
Υ.Γ2 τραγουδάκι...http://www.youtube.com/watch?v=2ho4-lpihc4[/quote]
Δεν εχεις και αδικο. Θυμαμαι παλιοτερα ακομη και κανα μπινελικι να επεφτε δυσκολα το περναν προσωπικα ο κοσμος, πολλοι στη συνεχεια χαμογελουσανε η το ξεχνουσαν επι τοπου σαν να μην τρεχει τιποτα.
Ξερετε τι μου εκανε εντυπωση εμενα τελευταια? Οσες φορες εχω περασει με ποδηλατο μπροστα απο πιτσιρικια 5-6 χρονων με κοιτανε, κουνανε το χερι και λενε ''γειαααα''. Καλα μιλαμε πεφτω απο τα συννεφα, ξανανοιωθω ανθρωπος. Κατα βαθος ντεπομαι και για την καταντια μας εμας των μεγαλων.
Το λενε και το νοιωθουν, απιστευτο συναισθημα. Μου ετυχε και σημερα.
Εγώ δεν έχω κουδουνάκι αλλά πάντα χαιρετάω φωναχτά!
Περίεργη φάση , συνήθως κοιτάω να χαιρετίσω αλλά δε βλέπω ανταπόκριση (συνήθως , γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις)
εσείς χαιρετάτε δηλαδή! ?
Ειδικά στην παραλιακή υπάρχει μεγάλο πρόβλημα επικοινωνίας...
Εντάξει, δε λέω, ο κόσμος είναι μαμούχαλος ενίοτε, όπως είναι και σε άλλες περιστάσεις.
Να τονίσω όμως ότι πρέπει να αντιληφθείς πως το ελάχιστο που συνδέει 2 ποδηλάτες είναι το ότι καβαλάνε ποδήλατο και πολλές φορές είναι και το ΜΟΝΟ.
Αυτό που μπορεί να διακρίνει εσένα, που μπορεί να είναι μια περιβαλλοντική ευαισθησία, μια εναλλακτικότητα, ένας ριζοσπαστισμός που επέλεξες κάτι που δεν το επιλέγουν όλοι κλπ κλπ κλπ, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα το συναντήσεις και στον άλλο ποδηλάτη, αν και -στατιστικά- έχεις ομολογουμένως περισσότερες πιθανότητες. Ομοίως και για το θέμα της κοινωνικότητας ή της έκφρασης αλληλεγγύης που ίσως αντιπροσωπεύει ένας χαιρετισμός.
Πραγματικα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι, αλλα αυτο φυσικα δεν ειναι κακο...
Στην αρχη χαιρετουσα παντα με το κουδουνακι, και χαμογελουσα κιολας.. Μερικοι ανταπεδιδαν, αλλοι με κοιτουσαν σα να μαι ουφο, κι ετσι τωρα "μετραω" τον αλλον οσο μπορω πριν... Ελεγα να το κοψω τελειως μετα τις πρωτες περιεργες ματιες, μη με πουν γραφικη η κι εγω δεν ξερω τι αλλο, αλλα επειδη χαιρομαι οταν καποιος με χαιρεταει εμενα ειτε κουδουνιζοντας ειτε με νευμα θα συνεχισω το ντιν-ντιν, και ας με κοιτουν σαν ουφο καποιοι!!
Σε αυτό συμφωνούμε. Απλώς επιμένω ότι χρειάζονται πολύ περισσότερα από το μίνιμουμ για να αρχίσει κανείς να τρέφει προσδοκίες. Και γενικά μιλώντας.
Μια καλημερα ειναι αυτη,πειτε την και ας πεσει κατω.
Τι γραφικος,να κοψω τον αλλο,να δω αν εχει αριστερη ή δεξια τσεπη,ενα ειναι αυτο που μας ενωνει.
Η ελευθερια της επιλογης του ποδηλατου.Αυτην χαιρεταμε,οχι τον εκαστοτε κεντροδεξιο ή ακροαριστερο αναβατη.
Δεν θα παντρευτουμε κιολας,ενα ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑ ειναι
...δυστυχώς πλέον σπάνια κάποιος ανταποδίδει τον χαιρετισμό μου
Αυτό μην το δένεις και κόμπο!
Ααααα ωστε δε με παντρευεσαι εεεε??? Ντατσειειειειει!!! (αστειευομαι φυσικα, κοριτσακια και τα δυο αλλωστε...)
Το λεμε το γεια και το ντιν ντιν μας το κανουμε, αμ πως!!! Απλα πηγα να ξενερωσω τις πρωτες φορες που δα οτι ο αλλος παραξενευτηκε -επιεικως... Αλλα οπως ειπα δεν ξενερωσα... Οσο για το "να κοψω τον αλλο" που ειπα, μη νομιζεις οτι κανω και ολοκληρη αναλυση!!! (αλλα πχ συγκεκριμενο ποδηλατη που δυο φορες με περασε σε ανηφορα που δυσκολευομουν, τοσο ΞΥΣΤΑ, ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ με την κουρσα, που τρομαξα, ενω ειχαμε διπλα μας μετρα ολοκληρα ελευθερα για να περασει χωρις να με λαχταρησει, ε, αυτος νομιζω οτι δε θα δει καν αν χαιρεταω η οχι.... Κατι τετοιο εννοουσα, και παλι ισως ακουγομαι "καπως")....
πάντως είναι όμορφο να λέμε ένα γειά!
σημάδι κοινωνικότητας και ένας απλός χαιρετισμός είναι!
Τώρα βέβαια αν είναι και καμία και την χαιρετίσω θα νομίζει ότι της την πέφτω (!) Ιδίως αν είμαστε στην ίδια διαδρομή και την προσπεράσω λόγω ταχύτητας.
Πέραν του αστείου, νοιώθω κάπως άσχημα όταν τύχει να με χαιρετήσουν, γιατί πολύ απλά μου έχει χαλάσει εδώ και πολύ καιρό το κουδουνάκι μου. Άρα κάποτε θα πρέπει να πάω να το αλλάξω. (όχι για τον δρόμο γενικώς, αλλά για το χαιρέτισμα).
Σκεφτείτε λοιπόν ότι μπορεί να μην υπάρχει κουδουνάκι.
μου τυχαίνει σχεδόν πάντα! τουλάχιστον στο δρόμο προς τη δουλειά (στο γυρισμό δε βλέπω πολλούς). Μου κάνουν με κουδουνάκι αλλά εγώ επειδή δεν έχω σηκώνω το χέρι και κάνω σα παλλαβός. Πλάκα έχει σιγά.
Ναι θα με στραβοκοιτάξει κάποιος και κάτι έγινε. Τον αγνοώ απλά, αλλά 9 στις 10 φορές είναι ωραίο να βλέπεις οτι σκάει χαμόγελο ο άλλος
Πάντα χαιρετάμε και ας μας κοιτάνε σαν ufo και όσο αφορά το καμάκι η γυναίκες έχουν τον τρόπο τους να σου δείξουν τι ζητάνε
το οτι χαιρετάς δεν είναι ντε και καλά καμάκι!
...ηλικίας 7 μέχρι 77, συνήθως αναφωνώ "γειά σου συνάδελφε". Πλάκα έχει, ιδιαίτερα τα πιτσιρίκια φουσκώνουν από περηφάνεια :)
εγώ πάντα κουδουνίζω και λέω "γειααααααα" σε κάθε ποδηλάτη -τισσα που πετυχαίνω στο δρόμο. πολλές φορές συνεχίζουμε την πορεία μαζί και όταν χωρίζουν οι δρόμοι μας ξαναλέμε γεία και κουδουνίζουμε.
Μόνο μία φορά με στραβοκοίταξε μια κοπελιά. Δεν το πήρα προσωπικά και προσπέρασα.
Αν κάποιος-α σκέφτεται ότι είναι καμάκι.... ας σκεφτεί ξανά.
Ποδηλατώ εδώ και 9 μήνες ασταμάτητα, χειμώνα-καλοκαίρι, με ήλιο και βροχή (άντε ψιλόβροχο, την τα παραλέω ), έχω συναντήσει άπειρους ποδηλάτες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν με χαιρέτησε κανείς...
Στην αρχή σκεφτόμουν να χαιρετάω, αλλά κοιτώντας τους στα μάτια, δεν μου ενέμπνεαν το παραμικρό, έστω μια ένδειξη του τύπου "επ, να ένας δικός μας"...
Δεν ξέρω τι παίζεται... Μήπως τελικά είμαστε τόσοι πολλοί που το θεωρούμε φυσιολογικό και βαριόμαστε τις πολλές χαιρετούρες;
same here, αλλά τώρα τελευταία παίρνω πρωτοβουλία και χαιρετάω!
πες την γ@#%μένη κι ας πέσει χάμο!
H papi εγραψε:
[Ααααα ωστε δε με παντρευεσαι εεεε??? Ντατσειειειειει!!! (αστειευομαι φυσικα, κοριτσακια και τα δυο αλλωστε...)]
αααχχ, papi, papi, τι ειναι αυτα που γραφεις?
για ριξε μια ματιτσα εδω, παντρεμενη ειναι κι αυτη
http://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3hanna_Sigur%C3%B0ard%C3%B3ttir
και κουκλα, θα την παντρευομουν κι εγω...
αααχ, ολα εγω πρεπει να σας τα μαθαινω, διαβαστε και καμμια ειδησουλα, τσαμπα ειναι...
:))
Νομιζω οτι οσο αυξανονται οι ποδηλατες θα χαθει και ο χαιρετισμος. Αν δειτε και βιντεο απο ποδηλατικες χωρες που κυκλοφορουν παρα πολλοι δεν βλεπω να χαιρετιουνται μεταξυ τους. Πιστευω οτι οσο περιεργο ειναι να βγεις εξω με τα ποδια και να χαιρετας οποιον πεζο βλεπεις, το ιδιο γινετε και με το ποδηλατο.
Στην Ελλαδα βεβαια οι ποδηλατες ειναι τοσοι ωστε ενας χαιρετισμος κολλαει.
Χαιρετας την προσπαθεια των λιγων και σταματας οταν γινει καθημερινοτητα και ρουτινα των πολλων.
Θα ήταν όμορφο και οι πεζοί που συναντιώναι στο δρόμο να λένε καλημέρα.
Για δοκιμάστε το.
..και εγω χαιρεταω (πρωτος) σχεδον παντα , εκτος απο κατι φοβισμενες μοναχικες ποδηλατισσες και κατι απομακρους στην πρωτη ματια ποδηλατες.
..βεβαια ειναι πολυ αγενες κατ'εμε να βλεπεις τον αλλο να ερχεται απο μακρια , να τον παρατηρησεις , να σε παρατηρησει , να πεις ενα απλο "γειααα" και να μην σου ανταποδωσει.
Οχι οτι ειναι κανονας , αλλα δεν θα του/της πεσει ο κωλος αν απαντησει με ενα "γεια" *!
*καναδυο φορες παντως , ντραπηκα πολυ οταν διστασα την τελευταια στιγμη να πω "γεια" .Ειδικα οταν ακουσα πισω μου τον συμποδηλατη τελικα να το λεει.
τα κουδουνάκια των ποδηλάτων είναι ο πιο γλυκός ήχος της πόλης
όσο περισσότερο χαιρετιώμαστε τόσο πιο καλή γίνεται η μέρα μας
κι αν δεν μας απαντήση ο πρώτος σίγουρα σε κάποιον επόμενο θα αρέσει το κουδούνισμα και θα μας απαντήσει
Παρεξηγηση καλε, καθολου ...ρατσιστικα η περιεργα δεν το ειπα!!! Μην αρπαζεσαι αμεσως... Ηταν απολυτως τυχαια επιλογή εκφρασης, καλλιστα θα μπορουσα να πω "ειμαι παντρεμενη αλλωστε...." Παραδεχομαι παντως οτι ακουστηκα οπισθοδρομικη, χωρις να ειμαι κιολας, εχεις δικιο....
ενταξει...και συγνωμη αν φανηκε οτι σε πηρα απο τα μουτρα...τα εχει αυτα ο γραπτος λογος, ευκολια στο να παρεξηγουμαστε δηλαδη...
anyway, καλα κουδουνισματα!!
Πάντα χαιρετάω με το κουδουνάκι μου.
Αν μου ανταποδώσουν, συνήθως κάνω και νεύμα με το κεφάλι.
Αιόλου - Πατησίων - Εξάρχεια πάντα συναντώ άλλους ποδηλάτες.
Όλοι χαιρετούν, όλοι είναι με το χαμόγελο.
ΕΚΤΩΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ.... πολύ μουρτζούφλης ρε παιδί μου....
ΔΕΝ ΧΑΙΡΕΤΑΕΙ ΠΟΤΕ, κουδουνάκι εγώ... βλέμμα_ΕΤ ο εξωγίηνος εκείνος...
Αλλά συνεχίζω.... κάθε μέρα...
Οι "μάχιμοι" ποδηλάτες νομίζω είναι "υποψιασμένοι" και το περιμένουν και ανταποδίδουν.
Μόνο κάτι ξενέρωτοι "της μιας φοράς" είναι πολύ_καθώς_πρέπει (και σε μεγαλύτερο ποσοστό είναι κοπέλες...).
ΟΚ προσωπικά όταν είμαι πάνω σε ποδήλατο ξεχωρίζω δίποδα, ποδηλάτες και ΙΧήδες... ούτε φύλα, ούτε κ*λους, ούτε ηλικίες... άντε ξεχωρίζω και χαμόγελα vs μουρτζούφληδες....
Πλάκα έχει και η αντίστοιχη συζήτηση στο γνωστό μας bikely: http://www.bikely.com/forum/discussion/3338/that-mythical-wave-from-one-cyclist-to-another-whats-it-about/#Item_13
Διαβάστε την..
Πάντως εγώ καμιά φορά αισθάνομαι άσχημα όταν κουδουνίζω και καμιά φορά άσχημα όταν δεν. Πάντα όμως αισθάνομαι πάρα πολύ καλά όταν το κουδούνισμα ειναι αμοιβαίο...
Τελικά "δικός μας" δεν είναι αυτός που απλώς πάει με το ποδήλατο, αλλά αυτός που χαίρεται να βλέπει και άλλους να ποδηλατούν.
Η αλήθεια είναι όμως ότι όσο πληθαίνουμε τόσο λιγότερο χαιρετιέσαι.. Θυμάμαι το καταπληκτικό που είχα διαπιστώσει ο @exomail μια φορά όταν είχαν αρχίσει να πληθαίνουν οι ποδηλάτες "Μα τελικά δεν πας πιο γρήγορα στη δουλειά σου με το ποδήλατο γιατι σταματάς συνεχώς για να χαιρετήσεις και να μιλήσεις σε τοοσους ποδηλατες..."
Τότε δεν χαιρετιόμαστε απλώς αλλα σταματούσαμε και πιάναμε και την κουβέντα...τώρα με τοσους πολλούς γίναμε όλοι ανώνυμοι....Σκεφτήτε οτι μπορεί να έχεις πάει βόλτα με κάποιον πολλές φορές και να μην τον γνωρίζεις καν!! (πχ.freeday που λένε οτι πανε 500-600 ποδήλατα!!!)
Τέλος πάντων και οι "μουρτζούφληδες" κάποιο λόγο θα έχουν - πάλι καλά που δεν μουρτζουφλιάζουν σε κανένα αυτοκίνητο γιατι θα την πληρώναμε και εμείς και η οικογένειά - φίλοι τους....
Με αγχώνει το γεγονός ότι το αναλύουμε τόσο για ένα "γεια" ή ένα νεύμα χαιρετούρας στο δρόμο...νομίζω ότι είναι πολύ ωραίο να καλημερίζεις,καλησπερίζεις,να πατάς μάτια ακόμα και κανα μπινελίκι να φεύγει όπου χρειάζεται...αυτό με απλά λόγια λέγετε επικοινωνία...κάτι που στις μέρες μας λαμβάνει έξαρση απο τα απανταχού πληκτρολόγια των Η/Υ που σίγουρα τείνουν να αντικαταστήσουν τη φωνή μας και τα emoticons τις φυσιολογικότατες γκριμάτσες μας.Άντε και λίγο φλερτάκι τώρα που καλοκαιριάζει...Μεσόγειος είμαστε!
Υ.Γ. Δεν φταίνε οι Η/Υ...αλλά ο τρόπος που τους βάζουμε στη ζωή μας,αντικαθιστώντας την ίδια μας τη φύση.
Υ.Γ2 τραγουδάκι...http://www.youtube.com/watch?v=2ho4-lpihc4