Πήρα λοιπόν την οικογένεια και πήγα στην Πρωτεύουσα. Όχι στην Ν.Υ. αλλά σε μία από τις Πρωτεύουσες του ποδηλάτου. Σε μια χώρα με πόλεις φτιαγμένες για να ζούνε άνθρωποι.
Και εδώ ξεκινάει για σας το ποδηλατικό quiz που θα φέρει ανέλπιστα δώρα στους νικητές όπως 50 μέρες διακοπές στις Μπραχάμες και στους Κορυδάλιους νήσους.
Μοναδική προϋπόθεση είναι να περιμένετε με τις ώρες στο τηλέφωνο 090 080 070 κλπ για να δώσετε την απάντησή σας, ενώ η χρέωση θα είναι 50 λεπτά το δευτερόλεπτο κάτι το οποίο θα αναγράφεται με πολυυυυύ μικρά γράμματα στη διαφήμισή μας.
Παραθέτω την πρώτη φωτογραφία μέσα από την οποία οι λαμπροί φωστήρες της παρατηρητικότητας θα εκμαιεύσουν και την χώρα που πέρασα μία εβδομάδα αξέχαστων διακοπών, κάτι βέβαια που μετάνιωσα αμέσως γυρίζοντας εδώ (και συγκρίνοντας καταστάσεις).
Είναι σίγουρα αρκετά δύσκολο, αλλά στηρίζομαι στο σπινθηροβόλο βλέμμα σας για να ανακαλύψετε τη χώρα προορισμού.
Για αυτούς που δεν έχουν την ίδια ευκολία σε παρατήρηση (aka και Mr γκάου) θα βοηθήσω λίγο παραθέτοντας μερικές φωτογραφίες ακόμη.
Στη χώρα αυτή έχει ποδήλατα,
πολλά ποδήλατα
Πιτσιρικάδες πάνω σε ποδήλατα,
όμορφες κοπέλες πάνω σε ποδήλατα,
που κυκλοφορούν όλες με κοντές φούστες και μακρυά πόδια (τελευταία είναι της μόδας τα μακρυά πόδια)
Στη συγκεκριμένη χώρα οι δρόμοι τους είναι κάπως έτσι
ή έτσι
με λουλούδια στα παρτέρια
ή ακόμα και μπροστά στην πόρτα τους να είναι δεν τα κόβουν. Το σπίτι αυτό ήταν δίπλα από αυτό που έμενα. Είδα τους ιδιοκτήτες του να ανοίγουν την πόρτα και να μπαίνουν μέσα προσέχοντας μην πειράξουν τα αυτοφυή λουλούδια.
Το μόνο πρόβλημα εκεί είναι οι ανηφόρες
όπως αυτή εδώ (μιλάμε για τρελές ανηφόρες όχι όπως εμείς εδώ που με 30% κλίση νομίζουμε ότι είναι ανηφόρα)
και η κλοπή. Εκεί οι κλέφτες ποδηλάτων έχουν γίνει πολύ γρήγοροι. Μπορεί να αφήσεις το ποδήλατό σου και μέχρι να γυρίσεις, να το έχουν πάρει και να μην προλάβεις να δεις ούτε τη σκιά του
Για να προστατεύσει κάποιος το ποδήλατό του πρέπει είτε να το κρεμάσει στο πίσω μέρος του σπιτιού,
να το βάλει στη βιτρίνα μαζί με ρούχα για παραλλαγή,
ή να το βάλει σε μια τσάντα και να το κρεμάσει στη σημαία
Για να πούμε την αλήθεια αυτό είναι ένα έθιμο των λυκειόπαιδων όταν αποφοιτούν από το σχολείο.
Στη χώρα αυτή οι χτίστες δεν θεωρούν σημαντικά εργαλεία το μέτρο ή το το νήμα για να χτίσουν ένα σπίτι,
(όπως θα δείτε το μεσαίο σπίτι την κάνει για αριστερά)
καθώς επίσης το αλφάδι για να φτιάξουν τα παράθυρα.
Έχουν αρκετά ποτάμια για να αράζουν τις μέρες που κάνει ζέστη (σίγουρα δεν είναι πολλές όπως εδώ)
τόσα πολλά που τα επιπλώνουν κιόλας
επίσης, αν κάποιος ξεφύγει από την παπιοπαρέα σε περίοδο προπόνησης τον συλλαμβάνει ο φακός πάραυτα.
Έχουν περίεργη άποψη για το πως λειτουργεί ένα θυροτηλέφωνο με οθόνη,
ο καφές έχει πάντα 2-2.5 ευρώ
και τους τηλεθεατές δεν τους αφήνουν να κάθονται στους καναπέδες, αλλά τους βάζουν να κάνουν παρέα με μπουκάλια κρασιού.
.
.
.
.
.
.
Αλήθεια, πόσοι από σας θα γυρίζατε πίσω;
Σε μια τέτοια πόλη θέλω να ζω. Οπότε, είτε θα μετοικίσω είτε θα προσπαθήσω να τη φέρω εδώ. Εγώ, μαζί με άλλους ονειροπόλους που έχουμε βάλει σκοπό το ανέφικτο.
Αφιερωμένο σε αυτούς που είναι ακόμα νέοι, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από τη γέννησή τους, και πασχίζουν για ένα καλύτερο μέλλον.
*Καλύτερη ανάλυση στις φωτογραφίες εδώ: http://picasaweb.google.gr/114374159894171652177/OUJKc#
Το κείμενο δημοσιεύθηκε και εδώ: http://tkant.wordpress.com/
εισαι αστειρευτος!!!
Μια ονειροπολα στο ιδιο μονοπατι...
σσ.γελασα ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ με το κτιριο και τα παραθυρα!!!Ειναι δυνατον?
Μηπως οι χτιστες εβλεπαν τον μεγαλο μανιτου οταν τα φτιαχναν???
.
..αυτό που έζησες εσύ, το χω ζήσει και γω...
...Erasmus βλέπεις. Σπουδές!(Να τις κάνει ο Θεός).
Μη με ρωτήσεις γιατί γύρισα. Δε θα γύρναγα. Αλλά με απήγαγαν οι Γονείς μου! Και σα να μην έφτανε αυτό, σκηνοθέτησαν και μια κλοπή στο σπίτι έτσι ώστε να μου αφαιρεθεί το Δικαίωμα Εξόδου από τη Χώρα!!!
Eυχαριστούμε για τις φωτογραφίες!
(Και που τα είπαμε κι από κοντά ολίγον τι.)
@god saved the bike Σίγουρα η μανιταρόσουπα τους έκατσε κάπως βαριά. Άντε μετά να χτίσεις.
@kwstis34 Στην Ευρώπη δεν χρειάζεται διαβατήριο πας και με ταυτότητα, αν κατάλαβα καλά το αντικείμενο της κλοπής.
Κοιτώντας τις φωτογραφίες, θα έλεγα πως μου θυμίζει Πατήσια, αλλά δεν είμαι και σίγουρος, έχει ένα πορτοκαλί κτίριο που δεν μου θυμίζει τίποτα...
Έχω πάει αρκετές φορές στην Ολλανδία. Πάντα με περίμενε ένα ποδήλατο (από τα 4 κλασσικά Dutch Bikes που έχει ο φίλος μου) για να κυκλοφορώ.
Μια μέρα θέλαμε να αφήσουμε τα ποδήλατα στο σταθμό του τρένου του Delf για να πάμε στη Χάγη.
Τίγκα όλα... όλες οι θέσεις στάθμευσης (που ήταν εκατοντάδες) πιασμένες.
Γυρνάω και λέω στο φίλο μου:
"Mate, in Holland you have a serious parking problem"
(Το πώς αναγνωρίσαμε τα ποδήλατά μας ανάμεσα σε δεκάδες άλλα ίδια, κατά την επιστροφή, είναι μια άλλη ιστορία)
...μια άλλη Ιστορία είναι το ότι τα...βρήκατε Nayarxos!!!
Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό ήταν στην Ολλανδία.
Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό βλέποντας τα χιλιάδες ποδήλατα, τους χιλιάδες ποταμούς, τα χιλιάδες γήπεδα ποδοσφαίρου, τους χιλιάδες πιτσιρικάδες που έπαιζαν ποδόσφαιρο (τυχαίο που πήγαν στον τελικό, ε τυχαίο;) και φυσικά τα χιλιάδες σπίτια με κεραμίδια!
Ρε έλεγα από μέσα μου που είναι εκείνα τα καλόπαιδα του...λιγοτεχνείου να τα γκρεμίσουν όλα τούτα και να χτίσουν στο πιτς φιτίλις κάτι πολυκατοικιάρες λουκούμια να φάει ψωμί ο κοσμάκης, να μπορέσει και η κύρα Τέτοια να νοικιάσει κανένα διαμέρισμα, γιατί μπορείς να ζήσεις με τη σύνταξη που άφησε ο συγχωρεμένος τη σήμερις άμα δεν έχεις να εισπράττεις και κανά δυο ενοίκια;
Διότι ξέρεις πόσο θέλει μια μονοκατοικία σήμερα για να συντηρηθεί; Γι' αυτό σου λέω α πα πα, το δώσαμε το ρημάδι στο γιο της κυρά Σούλας το μηχανικό βρε και πήραμε δύο γκαρσονιέρες στον τρίτο, δύο γκαράζια, ένα λουξ τεσσάρι στον τέταρτο και το δυάρι του πρώτου όπως μπαίνεις αριστερά.
Βέβαια θα έρθει η κυρά Σούλα να μείνει από πάνω μας, κακό χρόνο νάχει η σακαφιόρα που θέλει και ρετιρέ ο κώλος της, αλλά ας όψεται η ανάγκη Βασούλα μου τι να κάνεις;
Γι' αυτό στα λέω. Τι αφήσαμε το χωριό και ήρθαμε στην πρωτεύουσας (δεν έχω κάνει λάθος στην πληκτρολόγηση, "πρωτεύουσας") άμα δεν μπορέσουμε να μείνουμε κι εμείς σε ένα τεσσάρι λουξ με τζάκι; Και στο χωριό βέβαια είχαμε τζάκι αλλά τούτο είναι άλλονε, ενεργοβόρο το λένε.
Και ξέρεις τι έγινε Βασούλα μου; Ήρθε τούτος ο δήμαρχος που να μη βρει στις εκλογές ούτε το δικό του τον ψήφο, που μαύρη η ώρα που τον ψήφιζα η κακούργα και θέλει να μου κάνει ποδηλατόδρομο λέει μπροστά από το γκαράζι μου; Τι ποδηλατόδρομο βρε κουρελή; Μήπως να πηγαίνουμε με το γαϊδούρι κιόλας; Αχ προχώρησε ο κόσμος βρεεε, πήραμε αυτοκίνητο, Γιαχόντα Άγουρις με διπλά απολυματέρ και θερμαινόμενα καθίσματα που είναι πολύ χρήσιμα γιατί στα πέρσυ που είχαμε πάει στη Βαρδοπούλα για τα συμπεθέρια ξέρεις τι κρύο έκανε; Άκου λέει ποδηλατόδρομο θέλει ο λιγούρης που πριν να γίνει δήμαρχος με δανεικά ζούσε, δεν ξέρω εγώ τώρα; Βρε που θα το βάζω τώρα το μικρό της Κορίνας που το πουλάκι μου πάει κάθε μέρα για καφέ με την Πόπη από τη σχολή και μετά διαβάζουν τα πουλάκια μου στο εκείνο, πως το είπε μωρέ, στο διαβαστήριο του πανεπιστημίου βρε. Μαζί με τον Μήτσο και τον Πίτσο (εμπιστοσύνη) δύο πάρα πολύ καλά παιδιά. Όλο διαβάζει τούτο το παιδί και κάθε χρόνο που τηνε ρωτάω πότε τελειώνει όλο του χρόνου μου λέει, αχ τι τραβάω κι εγώ η κακομοίρα.
Λοιπόν πάω Βασούλα μου, θα πάμε να του φωνάξουμε του κακοχρονεμένου του δημάρχου. Που έβαλα μωρέ το τάπερ με τα κέικ για να το πάρω μαζί μου, έχω κι εκείνη την υπογλυκαιμία και μούπε ο γιατρός δεν πειράζει που είμαι 130 κιλά, πρέπει να τρώω για να σκάσουν οι λιποδιαλύτες, κάπως έτσι μου το είπε.
Άντε γεια σου, γεια σου...γκλουκ (αυτό ήταν το τηλέφωνο που έκλεισε).
χαχα, αρνουμαι με νυχια κ με δοντια να παω σε αυτην την χωρα, γιατι απλα ξερω πως δεν θα γυρισω ποτε πισω κ θα με ψαχνει η νικουλουλη.
μεχρι κ ο μελλοντικος συζυγος, μου προτεινε ταξιδι του μελιτος εκει, στην απεγνωσμενη προσπαθεια του να με πεισει και η απαντηση που πηρε ηταν: "ΚΑΛΑ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ? ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΜΕΛΙΤΟΣ ΕΚΕΙ? ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΧΑΣΕΙΣ, ΜΙΑ Κ ΚΑΛΗ?"
οχι, οχι, οχι! ΔΕΝ παω εκει!
........δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ο πρώτος είναι προφανής
Και ο δεύτερος είναι προφανής επίσης
Ο τρίτος βέβαια.......τί να λέμε βγάζει μάτι
Αν λοιπόν ξεπεράσεις αυτούς τους τρεις σου μένουν μόνο τα κλεφτρόνια και οι μπάτσοι!!
Ναι οι μπάτσοι καλά ακούσατε. Περνάνε οι δημό-μπατσοι και ελέγχουν τα λάστιχα. Αν τα βρούνε ξεφούσκωτα συμπεραίνουν ότι το ποδήλατο είναι κλεμμένο και εγκαταλειμμένο και το παίρνουν.
Πολύ περίεργη χώρα λέμε... ακούς εκεί... να πάρεις ποδήλατο για να γλυτώσεις το αυτοκίνητο... και καταλήγεις να γυρνάς ένα τέταρτο γύρω γύρω το σταθμό για να βρεις να παρκάρεις. "Πολιτισμός" σου λένε μετά!
Ενθουσιάστηκα με τις φωτογραφίες σου tkant και με έβαλες σε σκέψεις.
Δώσε καμιά πληροφορία για το κόστος διαμονής για καμμιά εβδομάδα.
Φαντάζομαι ότι θα νοικιάζουν ποδήλατα
σε αυτή την ερώτηση επειδή έμενα στην κουνιάδα μου.
Όσο για τα ποδήλατα, όπως είδες μπορείς και εσύ να κλέψεις ένα.
Νοικιάζουν ποδήλατα το κόστος αρχίζει από 7 ευρώ τη μέρα (τιμή για Ουτρέχτη που έμενα εγώ) και δίνεις και κάποια εγγύηση που την παίρνεις πίσω στην επιστροφή.
Εμείς το μόνο ποδήλατο που νοικιάσαμε ήταν ποταμίσιο, για να κάνουμε μια βόλτα στα ποτάμια.
Μία φθηνή λύση για ξενοδοχεία πάντως είναι τα Etap hotels που η τιμή τους κυμαίνεται στο 50-άρικο για διαμονή ως τρία άτομα
Το μειονέκτημά τους είναι ότι είναι χτισμένα συνήθως έξω από την πόλη και αναγκάζεσαι να παίρνεις ΜΜΜ.
Για μέσα στην πόλη /www.booking.com ή αν γνωρίζει κάποιος ξενοδοχείο που έχει πάει......
εσάς που πήγατε εκεί; Αν είσαι περαστικός στη χώρα με ποδήλατο, δηλ. ταξιδεύεις, πού μπορείς να μένεις το βράδυ γενικά; Και με το ποδήλατο τι γίνεται, πού μπορείς να το αφήνεις αφού κλέβουν έτσι; Φορτωμένο όπως θα είναι εννοώ.
Υπάρχουν τα Ηostels.
Ξενώνες δηλάδη, σε τιμές ποιο φθηνές από Ξενοδοχεία.
Τα δωμάτιά τους είναι για πολλά άτομα (3-8), έχουν κοινή τουαλέτα. Στα ποιο πολλά από αυτά υπάρχει και χώρος για να παρκάρεις το ποδήλατό σου. Όσον αφοράτον λοιπό εξοπλισμό, απλά τον κουβαλας στο δωμάτιο σου. Πέρα απ΄όλα αυτά όμως ένα ψαξιματάκι στο γούγλι θα σου απαντίσει περισσότερα ερωτήματα... ;)
Ααααααχ, Ουτρέχτη!!! Αναρρωτηθηκα αν ειν αυτη αμεσως, σε καποιες φωτογραφιες, και ας ελεγε για πρωτευουσα ο τιτλος... Τοσο ομορφη που πας και σου μενει στην καρδια!! Εχω παει δυο φορες, βλεπετε και ο δικός μου κουνιάδος ειναι στην Ολλανδια, και τη θεωρω το πιο ομορφο τους μερος.... Τα καναλια, τα υπεροχα καφέ, η ατμοσφαιρα ολη, ειναι απλως παραμυθενια... Αφηστε τα ποδηλατα, τι να λεμε!! Οριστε, ξεσηκωθηκα παλι....
........είναι οι περισσότερες από την Ουτρέχτη. Εκτός από δύο που δείχνουν τους δρόμους με τα λουλούδια δεξιά αριστερά (#9 και 10), που είναι από το Βέϊσπ (Weesp) ένα πανέμορφο μικρό χωριό έξω από το Άμστερνταμ.
Στο Άμστερνταμ δεν πήγαμε καθόλου φέτος. Ο τίτλος αφορούσε την πρωτεύουσα των ποδηλάτων όχι της Ολλανδίας.
Σας ευχαριστώ και πάλι όλους για τα σχόλια.
@fantasmamore Μην είναι το κτίριο του ΟΤΕ στην Πατησίων; Απίστευτη η παρατήρησή σου. Γέλαγα μόνος μου.
@Nayarxos Φαντάζεσαι τώρα όλοι αυτοί να κυκλοφορούσαν με αμάξι; Θα έμπαιναν το πρωί στο αμάξι για να πάνε στη δουλειά τους και θα βγαίναν το απόγευμα για να γυρίσουν σπίτι, έτσι χωρίς να έχουν κουνήσει πόντο από το πάρκιν.
Παιδιά, το θέαμα όταν πηγαίνουν και όταν σχολάνε από τις δουλειές τους είναι πραγματικά απίστευτο. Μία κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους από ποδήλατα. Όπως ένα βίντεο που είχε δείξει πρόσφατα κάποιος φίλος.
@automation Έδωσες την λογοτεχνική πινελιά που έλειπε από το θέμα.
@maria-mtb Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες όλοι στην παρέα φοβόμασταν αυτό το ενδεχόμενο σε ένα ταξίδι στην Ολλανδία (για προφανείς λόγους που όλοι φανταζόμαστε). Μάλιστα κυκλοφορούσε και το αστείο σλόγκαν "Να δεθούμε σε ένα πασαλο για να μη χαθούμε"
Τώρα στα σαράντα συνεχίζω να φοβάμαι ακόμα αλλά για άλλο λόγο. Επειδή οι πόλεις και τα χωριά εκεί είναι πραγματικά κατασκευασμένα και διατηρημένα έτσι ώστε να μπορούν να ζουν άνθρωποι (με όλη τη σημασία της λέξης) και η έλξη είναι ακόμα πιο δυνατή. Οι ρυθμοί πιο χαλαροί και η κοινωνία αρκετά πιο ανεκτική σε κάθε είδους ιδιαιτερότητα που μπορεί να έχει ο καθένας.
Το τελευταίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας τους. Για παράδειγμα όποιος πάει εκεί θα δει ότι τα ισόγεια έχουν παράθυρα που βλέπουν στο δρόμο. Οι περισσότεροι δεν έχουν κουρτίνες (βασικά δεν έχουν ούτε εξώφυλλα που έχουμε εμείς) και όποιος περνάει μπορεί να δει την τραπεζαρία, το σαλόνι ή την κουζίνα ανάλογα με τη διαρρύθμιση του σπιτιού. Ο λόγος που δεν κλείνουν με κουρτίνες τα παράθυρά τους είναι επειδή θεωρούν ότι ένας σωστός άνθρωπος δεν έχει κάτι να κρύψε είναι ανοιχτοί σαν χαρακτήρες, αντιθέτως όποιος κλείνει τα παράθυρα έχει κάτι να κρύψει (και ενδεχομένως δεν είναι καλός άνθρωπος).
Το μόνο που κάνουν (κάποιοι, όχι όλοι και ιδίως στο Άμστερνταμ λόγω βλαχοτουριστών που κοιτάνε με τις ώρες μέσα από το τζάμι επειδή τους κάνει εντύπωση και πραγματικά καταντάν ενοχλητικοί) είναι να βάζουν ένα αυτοκόλλητο κατά μήκος του τζαμιού, από αυτό το θολό, φάρδους 30 περίπου πόντων στο ύψος του ματιού για να αποφύγουν κάτι τέτοιους τύπους.
Όποιος έχει όρεξη για ψυχολογικές αναζητήσεις μπορεί κάλλιστα να παραλληλίσει τη νοοτροπία αυτή με τη δική μας στην Ελλάδα. Δηλαδή να συγκρίνει ένα μέσο κλειστό όπως το αυτοκίνητο και ένα ανοιχτό όπως το ποδήλατο. Το πρώτο προσφέρει ασφάλεια λόγω του ότι είναι κλειστό και άνεση (οπότε ενδείκνυται σε ανθρώπους που νιώθουν σχετικά ανασφαλείς και κακοβολεμένοι) ενώ το δεύτερο από τη φύση του είναι ανοικτό δεν προσφέρει καμία ασφάλεια (οπότε ενδείκνυται σε ανθρώπους που αναζητούν την ελευθερία που προσφέρει) αλλά σε κάνει πιο ανοιχτό στους άλλους ανθρώπους.
Κάτσε όμως γιατί πάει λίγο μακρυά η βαλίτσα. Μη χάσουμε και κανέναν σε καμιά στροφή............
μονο θα ηθελα να κανω σχετικα με την απορια πολλων για τα στραβα σπιτια.
Σχεδον σε ολη την Ολλανδια τα σπιτια στα κεντρα των πολεων ειναι κτισμενα πανω στα καναλια-ποταμους , αυτο αυτοματα συνεπαγεται οτι πολλα ειναι φτιαγμενα (και εχουν διασωθει) απο το 1700 1800 περιπου , τοτε τα σπιτια αυτα τα κτιζανε πανω σε ξυλινους πασσαλους - κορμους χωμενα μεσα στο πυθμενα του καναλιου (ισως λογω αντοχης του ξυλου στο νερο αλλα και τοτε δεν νομιζω οτι ειχε ανακαλυφθει το τσιμεντο) . Οσοι εχετε παει η εχετε δει απο τις φωτογραφιες τα σπιτια γενικα ειναι πολυ στενα σε πλατος , αυτο σημαινει οτι οι σκαλες που οδηγουν στα επανω διαμερισματα - δωματια ειναι επισης πολυ στενες με αποτελεσμα ισα ισα να χωραει ενας ανθρωπος να περασει . Με τα επιπλα-κρεββατια κλπ κλπ ομως που επρεπε να μεταφερθουν στον πρωτο δευτερο τριτο οροφο τι γινοταν εκει αφου δεν χωρουσαν απο τις σκαλες ??? ανακαλυψαν ενα πολυ απλο συστημα οι Ολλανδοι για να τα μεταφερουν , αν προσεξετε ολα τα σπιτια εχουν ενα γαντζο πανω απο το τελευταιο παραθυρο λιγο πριν την 'ταρατσα' η τη κεραμοσκεπη , αυτος ο γαντζος λοιπον χρησιμευε (και ισως ακομα και σημερα χρησιμοποιηται) στο να μεταφερουν ολα τα βαρια και ογκωδη αντικειμενα με ενα σκοινι που δεν χωρουσαν να περασουν απο τις σκαλες , ετσι λοιπον με τον καιρο απο το τραβα τραβα και λογω φορτου των αντικειμενων αρχισαν σιγα σιγα τα σπιτια να γερνουν αφου οι πασσαλοι (τα θεμελια τους...) δεν αντεχαν τοοοοσο βαρος αλλα και λογο της πολυχρονης καταπονησης τους απο το νερο (ειπαμε ειναι απο το 1700-1800 εκει μεσα)
προσωπικα εχω μπει σε ενα τετοιο σπιτι και εκανα το σταυρο μου που βγηκα ζωντανος (οι ιδιοκτητες γελουσαν βεβαια ) απιστευτη και τρομακτικη εμπειρια , σε καθε βημα να νομιζεις πως θα βρεθεις στο καναλι ...
θεικές οι φωτό
μ έβαλες σε σκέψεις βέβαια
1. από το τέλος του χρόνου που θα είμαι άνεργος, μήπως να την έκανα πριν μας διώξουνε από την εε και μετά θα χουμε πρόσβαση στον πολιτισμένο κόσμο μόνο σαν τα πακιστάνια μέσω τράφικιν?
2. αλήθεια, για να εργαστείς εκεί ισχύει πως πρέπει να ξέρεις απαραίτητα ολλανδικά?
3. μήπως τελικά ένα αεροπορικό εισητήριο για ελλάδα 3-4 φορές το χρόνο είναι μικρότερη ταλαιπωρία από τη ζωή στο μπουρδελιστάν?
4. αμα αρρωστήσουν οι γέροι μου, παίζει να μπορώ να τους πάω εκει με την ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης σε κάνα πραγματικό νοσοκομείο, μπας και βρούν την υγειά τους ή τουλάχιστον να μην πάνε σαν το σκυλί στ αμπέλι?
όλο αναβάλω να την κάνω και όλο μουτζώνω τον εαυτό μου στον καθρέφτη κάθε πρωί.
ίτε παίδες ελλήνων, καιρός να μεταναστεύσουμε όπως τα ξωτικά προς τη δύση και να αφήσουμε της αττικής την ολόμαυρη ράχη για τα τρολλ και τον σάρουμαν...
ps @automation: θεός...
1. κάνε την όσο πιο γρήγορα μπορείς!
2. Αν ξέρεις καλά Αγγλικά είσαι μια χαρά.
3. υπάρχει πάντα και το...ποδήλατο!!!
4. Οι γιατροι της Ολλανδίας (οι γιατροί και όχι το σύστημά της) δεν είναι καλύτεροι από τους Έλληνες.(μιλώ εκ πείρας, και ουχί εκ Μπύρας!).
.....αλλά όταν έκανε μια επέμβαση ο άντρας της κουνιάδας μου και πήγε να τον δει, επειδή ήταν από άλλη πόλη της παραχώρησαν το διπλανό δωμάτιο να κοιμηθεί, πιστολάκι για τα μαλλιά, κλπ.
Εδώ αν πας σε ξενοδοχείο δεν βρίσκεις κάτι τέτοιο
Εν κατακλείδι θα ήταν ωραία ιδέα να σηκωνόμασταν και να φεύγαμε όλοι από την Ελλάδα, ΟΛΟΙ όμως. Μέσα σε μία εβδομάδα να μην έμενε κανένας εδώ και να πηγαίναμε σε άλλες χώρες.
Θα ήθελα να δω τα μούτρα των πολιτικών και των εκπροσώπων του ΔΝΤ που ελπίζουν να πάρουν πίσω τα χρήματά τους.
Είπα πως από Υποδομές είναι πιο Καλά.
Από Επιστήμονες όμως, Όχι.
Βέβαια ποτέ δεν πρέπει να γενικευόμαστε, αλλά στη δική μου περίπτωση το υπογράφω.
για σένα δεν ξέρω
αλλά έχω και γω πείρα για την εδώ κατάσταση
και το επίπεδο στο μπουρδελιστάν είναι κ αυτό μπουρδελιστάν. οι λόγοι είναι προφανείς αλλά για να μην πολυλογώ, προφανώς οι γιατροί του μπουρδελιστάν θα ναι κ αυτοί μπουρδελιστάν. όσο για το σύστημα υγείας....άσε...θα προσβάλω τα μπουρδέλα με την σύγκριση...ούτε στην άφρική.
άντε βοήθειά μας
Υπάρχει κάτι σχετικό με την Ολλανδία που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Υπάρχει υπηρεσία ανάλογη με το δικό μας "Τειρεσία" αλλά για σπίτια! Δηλαδή: επειδή οι εκεί απόφοιτοι του πολυτεχνείου δεν θεωρούν ως αποκλειστική τους επαγγελματική δραστηριότητα την κατασκευή σπιτιών και επειδή όπως αναφέρατε διατηρούν τα παλαιά τους κτίσματα, τα διαθέσιμα σπίτια είναι σχετικά περιορισμένα. Οπότε αν κάποιος αργήσει έστω και ΕΝΑ (ναι, ένα) ενοίκιο αυτόματα μπαίνει στη "μαύρη λίστα" και δεν μπορεί να νοικιάσει σπίτι!!! Τουλάχιστον όχι άμεσα! Οπότε αυτά τα hostels που αναφέρατε είναι η μόνη λογική λύση, εκτός φυσικά από τη φιλοξενία σε συγγενικά-φιλικά σπίτια. Δυστυχώς όμως τούτα τα hostels μαζεύουν κάθε καρυδιάς καρύδι και δεν είναι ότι καλύτερο η επί μακρόν παραμονή σε ένα τέτοιο.
Παντού υπάρχουν αρνητικά. Σκεφθείτε τον καιρό για παράδειγμα, δεν ξέρω πόσο μπορεί να αντέξει ένας Έλληνας πολύ χαμηλές θερμοκρασίας, βροχή και καθόλου ήλιο για αρκετές ημέρες.
Όχι πως όλα αυτά κάνουν την Ολλανδία λιγότερο ελκυστική, αλλά πρέπει να αναφέρουμε και τα αρνητικά, για την καλύτερη θεώρηση των πραγμάτων.
.......όταν είχα πάει πρώτη φορά.
Η σκοτεινιά που επικρατεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα (νυχτώνει κατά τις 3:00μμ. Φυσικά το καλοκαίρι πέφτει το βράδυ κατά τις 11:00μμ) και ή μουντάδα του καιρού που μου χαλάει τη διάθεση ακόμα και στην Ελλάδα.
Αναγκάζονται να παίρνουν χαπάκια βιταμίνης D αν θυμάμαι καλά,βιταμίνη την οποία συνθέτει ο οργανισμός μας κατά τη διάρκεια της έκθεσής μας στον ήλιο επειδή στις τροφές βρίσκεται σε ανεπάρκεια.
Βέβαια εδώ όσο και μουντός και βροχερός να είναι ο καιρός, επί 5-6 μέρες το πολύ (μιλάω για Αττική), πετάει μετά κάτι λιακάδες και μας φτιάχνει το κέφι αμέσως και είμαστε έτοιμοι για ουζάκια στην παραλία το καταχείμωνο.
Κακά τα ψέματα όμως είναι το μόνο θετικό που έχουμε εδώ στην Ελλάδα επειδή κατά τα υπόλοιπα (βλ. υγεία, παιδεία, προστασία του πολίτη sic, κοινωνική ασφάλιση κλπ κλπ)........................................
Λέτε λέτε, όμως... ΕΔΩ είστε!
Να κοιτάξουμε να συμμαζέψουμε την κατάσταση στο σπίτι μας, γιατί δεν μας βλέπω(-ουμε) καλά.
Όταν πονάτι το πόδι σου το γιατρεύεις, δεν το κόβεις.
Κι αυτοί αν φτάσανε εκεί που ειναι (αν τους ζηλεύουμε) είναι γιατί στρώθηκαν και λίγο στη δουλειά. Δεν τα φορτώσανε στον κόκορα.
Να σταματήσουμε λοιπόν το κοκοροφόρτωμα και να νοιαστούμε και για τα κοινά, όχι μονάχα για την πάρτη μας.
Γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ, είμαστε παρτάκηδες. Μπορεί και να μας κάνανε, όμως είμαστε παρτάκηδες.
Εκεί έχουν κοινές αξίες γιατί δούλεψαν γι΄ αυτές.
Συμφωνώ και επαυξάνω!
Αυτό που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή είναι κοινωνική συνείδηση. Πράγμα που έχουμε ξεχάσει εδώ και καιρό.
Αν λοιπόν έχουν καταφέρει ότι έχουν καταφέρει Ολλανδοί, Γερμανοί, Σκανδιναβοί κλπ είναι επειδή είχαν αυτού του είδους τη συνείδηση.
Την πρώτη φορά που είχα πάει στην Ολλανδία (2004 ή 5 δεν θυμάμαι καλά) ήταν τότε που είχαμε αλλάξει νόμισμα, είχε καταργηθεί η αναγραφή διπλών τιμών και είχαν αρχίσει οι ανατιμήσεις στη λαική, τα σούπερ μάρκετ κλπ.
Θυμάμαι είχα ρωτήσει τον κουνιάδο μου αν και αυτοί αντιμετώπισαν αυτό το πρόβλημα. Μου απάντησε πως ναι, όταν έφυγε η αναγραφή του τοπικού νομίσματος κάποια σούπερ μάρκετ αποπειράθηκαν να ανεβάσουν τις τιμές με στρογγυλοποίηση.
Και τι κάνατε; Απλά δεν πηγαίναμε σε αυτά τα σούπερ μάρκετ ή δεν αγοράζαμε τα προϊόντα που είχαν ανατιμηθεί.
Αυτό όμως δεν το έκανε ένας, το έκαναν όλοι οι καταναλωτές χωρίς να τους πει κάποιος κάτι.
Πιστεύετε ότι εάν είχε αντιδράσει κι εδώ ο κόσμος με αυτό τον τρόπο οι σουπερμαρκετατζήδες ή οι λαικατζήδες (που θυμάμαι χαρακτηριστικά έβαλαν το ματσάκι τον άνηθο από 50 δραχμές 50 λεπτά) θα το είχαν κάνει;
Η αύξηση των τιμών και τόσων άλλων κακώς κειμένων δεν γίνονται από μόνες τους. Έχουν εμάς συνένοχους. Ακόμα και η σιωπηλή αποδοχή είναι συνενοχή.
Αν το καταλάβουμε αυτό το απλό πράγμα ίσως να πάμε καλύτερα.
Ακριβώς έτσι είναι. Το πρόβλημα με εμάς είναι ότι μόλις πρόσφατα γεμίσαμε την κοιλιά μας και έτσι έχουμε το απωθημένο να μη φανούμε φτωχοί. Αν κάπου, ειδικά Π.Κ. εποχής έλεγες ότι έκανες κάτι τέτοιο, στάνταρ κάποιος θα βρισκόταν να σε πει τσίπι, γύφτο, φτωχομπινέ κτλ, άσχετα αν ο ίδιος είχε 5 δάνεια. Βέβαια αυτό είναι που κάνει πολλούς από εμάς να μην έχουμε να φάμε, αλλά το με τελευταίο μας ευρώ να κερνάμε έναν φίλο μας. Από την άλλη, και από τη μικρή εμπειρία που έχω από Βόρεια Ευρώπη, εκεί, χωρίς φράγκα στην τσέπη, ούτε νερό δεν μπορείς να πιεις. Το θέμα είναι να υιοθετήσουμε τα θετικά μιας νοοτροπίας χωρίς να χάσουμε τα δικά μας καλά. Και το να μαυρίσουμε κάποιους είναι πάρα πολύ εύκολο. Απλή λογική χρειάζεται....
Θέλω να αναφερθώ σε ένα περιστατικό που μου είχε τύχει την περίοδο που κυκλοφορούσαν μαζί οι δραχμές και τα ευρώ. Αν θυμάστε τότε πουλούσαν μικρά πορτοφολάκια με σκοπό να χρησιμοποιηθούν για τα κέρματα. Φυσικά ελάχιστοι τα χρησιμοποίησαν. Πάω λοιπόν τότε σε ένα περίπτερο και μπροστά μου είναι ένας μεσήλικας κύριος. Ο περιπτεράς του δίνει τα ρέστα και ανάμεσά τους ήταν κάποια 5λεπτα, ίσως και 2λεπτα.
Τα κοιτάζει και λέει: "τι μπακίρια είναι αυτά μωρέ, εμείς θα τα καταργήσουμε αυτά" και στη συνέχεια γέλασε πολύ ευχαριστημένος για την απίστευτη εξυπνάδα που είχε πει.
Αναρωτιέμαι γιατί τα λέμε όλα αυτά. Μόνοι μας δημιουργήσαμε την κατάσταση αυτή. Ούτε ο εμφύλιος μάς φταίει πια, ούτε η τουρκοκρατία, ούτε τίποτα. Την περασμένη εβδομάδα έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ του National Geographic σχετικό με τη μικρασιατική καταστροφή του 1922. Ανέφερε ότι οι πρώτοι πρόσφυγες είχαν υιοθετήσει το σύνθημα "όλοι βοηθάμε όλους" και έτσι όταν κάποιος ξεκινούσε να φτιάχνει ένα σπίτι ερχόντουσαν όλοι οι υπόλοιποι να τον βοηθήσουν. Ήξεραν βέβαια ότι το ίδιο θα έκανε τη επόμενη ημέρα και αυτός γι' αυτούς.
Σήμερα τι; Ο καθένας αποκλειστικά για την "πάρτυ" του. Υπάρχει βούληση να αλλάξει η κατάσταση αυτή; Νομίζω ότι αυτό το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί μόνο ατομικά.
Συμφωνω παρα πολυ με τα λεγομενα των automation, t kant, i.alli.ellada.
Να καταθεσω και τη δικη μου εμπειρια απο χθεσινη εξοδο σε ''τρεντι'', εξαρχιωτικο μαγαζι. Λοιπον καθομαστε, ερχεται η κοπελα να παρει την παραγγελια και ρωταω τι μπυρες εχουν. Μου ανεφερε τρια τεσσερα ονοματα και τη ρωταω "καμμια ελληνικη εχετε?", μου λεει οχι, της λεω, "γιατι, θα σας μαλωσω" και μετα ρωταω "απο τις μπυρες που εχετε ποσο κανει η πιο φτηνη" για να παρω την απαντηση "πεντεμισι ευρω", εκει μενω κοκαλο, της λεω, "τοσο ακριβη?"...Να σας πω την αληθεια, καπου εκει αρχισα να νιωθω οτι γινομαι σπαστικη, περιεργη, εκνευριστικη, (λαθος μου), και τελικα παρηγγειλα την πανακριβη πιο φτηνη μπιρα. Ενιωθα πολυ ασχημα ομως μετα και τσαντισμενη και αποφασισα να μη ξαναεπισκεφτω το συγκεκριμενο μαγαζι. Αυτο δε που βρισκω ακρως ενοχλητικο, ειναι οτι ολα αυτα συμβαινουν στα δηθεν εναλλακτικα και ανατρεπτικα εξαρχεια. Το δε μαγαζι ηταν φισκα, ψαχναμε καρεκλες για να κατσουμε ολοι..
Η πλακα ειναι οτι κατα συμπτωση ηρθε στο τραπεζι μας ενα γνωστο μας ζευγαρι που εχει μετοικησει στην Ουτρεχτη απο περισυ και πιασαμε κουβεντα ατελειωτη για την ακριβεια στην ελλαδα, οπου για αλλη μια φορα τραβαγαμε τα μαλλια μας.
Μακαρι να ξαναβρουμε το κοινωνικο ενστικτο της αλληλεγγυης, αυτο που περιγραφει ο automation οτι γινοταν στην περιοδο της προσφυγιας, να ειμαστε ολοι για εναν και ενας για ολους, σαν τους τρεις σωματοφυλακες. Διαφορετικα μας βλεπω να βουλιαζουμε ολοι μαζι.
Ξυπνηστε Ελληνες!!
@chrispi revisited
Προφανώς, μιας και πιάσετε "κουβέντα ατελείωτη" θα διψάσατε κιόλας, πράγμα που σημαίνει ότι ήπιατε πάνω από μια μπύρα των 5,5 ευρώ...
...προφανώς, τα "δήθεν εναλλακτικά και ανατρεπτικά Εξάρχεια" δεν είναι αυτού του είδους τα μαγαζιά ένα από τα οποία διασκεδάσατε...
...προφανώς, ο κουνιάδος του t kant θα επιβεβαίωνε πως ένας Ολλανδός σε κάποια αντίστοιχη περίπτωση δε θα έμενε στο "τρέντι" μαγαζί, αλλά θα πήγαινε σε κάποιο το οποίο θα τον ικανοποιούσε...
...προφανώς, το "ένστικτο της αλληλεγγύης" τα χρόνια της προσφυγιάς δεν το είχαν οι ιθαγενείς, για να το χάσουν στη συνέχεια, αλλά οι πρόσφυγες μεταξύ τους...
...Αθάνατη Ελληνική Μιζέρια.
Αφου φάμε τη Φάπα μας, βγαίνουμε να διαλαλήσουμε συμβουλές και προτροπές προς Τρίτους.
Ας συνεχίσουμε τον Γλυκό μας Ύπνο...
...ποιος ο Λόγος να Ξυπνήσουμε?..."Ώ ειν' ωραία στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!!!"
ΥΓ. καμοία υπόνοια προσωπικής Επίθεσης ok? (μη τρελαθούμε κιόλας)
Μόλις εχθές έμαθα από έγκυρες πηγές ότι τον άνδρα της κουνιάδας μου τον λένε μπατζανάκη κι όχι κουνιάδο. (ανέκαθεν μπέρδευα κουνιάδους, μπατζανάκηδες και συννυφάδες και άλλα σπάνια είδη πουλιών)
Οπότε στο τελευτάιο ποστ που έγραψα αναφερόμουν στον μπατζανάκη μου κι όχι στον κουνιάδο.
Είμαστε μπατζανάκια λοιπόν. Τι γελοία λέξη. Μου θυμίζει καζανάκια........
@kwstis34 Ας μην τσιτωνόμαστε. Μπορούν κάλλιστα να μην ξαναπάνε και να πούνε στους γνωστούς και φίλους ότι το τρέντυ αυτό μαγαζί έχει την μπύρα σε τιμή που αγοράζεις το καφάσι.
Πάσο..
Φυσικα και δε θα ξαναπαμε, αλλα μας ειχαν δωσει ραντεβου εκει και επρεπε να περιμενουμε. Εγω προσωπικα πηγαινα πρωτη φορα εκει, (και τελευταια). Οταν ηρθαν οι υπολοιποι τους ενημερωσαμε για τις τιμες, αλλα για χιλιους δυο λογους που δε θα αναφερω εδω, τελικα μειναμε. Μπιρες δεν ηπια πολλες, μονο μια, δε με επαιρνε να σκασω και δευτερο ταλιρο και δε πινω και πολυ...
Πραγματικα μη τσιτωνεσαι, το βλεπω οπως εσυ και ειμαι πολυ πολυ θυμωμενη με την κατασταση με τις τιμες και τη γενικοτερη βλακεια και αδρανεια...
α, και την ατελειωτη κουβεντα την πιασαμε, επειδη πιστευω στην κουβεντα, με ενδιαφερει να μαθουν οτι θα προτιμουσα να πιω μια ελληνικη μπιρα κι οτι βρισκω τις τιμες τσουχτερες...και συμφωνω οτι ο καλυτερος τροπος για να ολοκληρωθει αυτη η κουβεντα θα ηταν να φυγω διαμαρτυρομενη και να παω καπου αλλου που δε θα μου πιασουν τον κ...ο. Next time!
Όλα καλά...
...λέω και πάλι πως δεν είναι κάτι προσωπικό.
Η όλη κατάσταση είναι που..."ανάβει τα αίματα".
αλλά τέτοια τιμόνια (σαν των φωτογραφιών) έχει κανείς ιδέα που μπορώ να βρω για το σίτι μου?
ψάχνω και δε βρίσκω..