άνοιξε η σεζόν τρικύκλου

Γειά χαρά,

άνοιξε το σεζόν τρικύκλου σήμερα. Το καλύτερο μου φιλάκι μου φώναξε· «Έλα ρε, ας δείξουμε ξανά στους τενεκεδούχους ότι τέσσερεις ρόδες είναι ένα παραπάνω! Ξεκίνα ρε γμτο, δε θέλω να καθήσω άλλο πιά!»

Με τον σύζυγο κανονίσαμε να συναντηθούμε σε ένα καφενείο «κολπίσκο του ανάκτορα» κοντά στη λήμνη. (Να το ξέρετε, έχουμε ωραίο ανάκτορα εδώ που σας θυμίζει τον Αλιμπαμπά όπου εδρεύει το κοινοβούλειο του ασήμαντου και μικρού μας κρατίδιου· έχει και τουριστική αξία βέβαια).
Ενώ αυτός ήθελε 45 λεπτά με τα πόδια, εγώ έφτασα νωρίς και τον περίμενα με τσιγάρο στο στώμα όπως πρέπει. Καθόμασταν έξω στον ήλιο που μας ζέσταινε και την καρδιά και απολαύσαμε τον καφέ μας. (Δυνατό να μήν πιστέψετε πόσο υποφέραμε από το χειμώνα που έληξε σήμερα τελικά· μήνες με κωλόκαιρο μας χάλασαν και την υγεία παρά λίγο).

Για να δούμε πότε έχουμε πρασινάδα· το ένα ή το άλλο άγριο λουλούδι παρατηρούμε.
Σας εύχομαι κάθε καλό· καλή άνοιξη, καλό κουράγιο και καλό πέταλο

Υ.Γ.· Πρίν λίγες μέρες, όταν έβρεξε καρεκλοπόδαρα, μου κορνάρησε ένας γκάϊδαρος από πίσω. Του έκανα φιλικό νήμα με το χέρι