Είπα να ποδηλατίσω, χτες Κυριακή, κατά Υμηττό μεριά. Πήρα λοιπόν, το κατά πέντε κιλά αυξημένο σωματικό βάρος μου, το ασερβίριστο (...) ποδήλατό μου, το αδιάβροχό μου, τα καλά μου ποδηλατικά ρούχα με τα φανταχτερά χρώματα, όλες μου τις δικαιολογίες και ξεκίνησα να ανηφορίζω.
Συγγρού, Καλλιρρόης, Φραντζή, Κάρπου, Φιλολάου, Γρηγόρη Λαμπράκη, στην πλατεία Καισαριανής αριστερά και χώνεσαι στα δεντρά τ' αψηλά και τα καταβρεγμένα ν' ανηφορίζεις κατά Πανεπιστημιούπολη μεριά.
Η πρώτη διαπίστωση έχει να κάνει με τους δρόμους της Αθήνας, που πρέπει κάποιος δάκτυλος ξένων υπηρεσιών, ή οι χανεμπού, ή οι σκέτοι μπού, ή οι αμιρκάν' , ή οι καταχθόνιοι, ή οι βρίλ, ή δεν ξέρω εγώ ποιοί τέλος πάντων, κανονίζουν να αυξάνεται η ανωφέρειά τους. Επίσης, νομίζω πως κάποιος πρόσθεσε μιά ανηφόρα στην Φιλολάου, θυμόμουνα δύο (μια στην εκκλησία και μια στον Μαρινόπουλο) και προέκυψε και τρίτη, η χειρότερη και εντελώς ξετσίπωτη.
Η δεύτερη διαπίστωση έχει να κάνει με την άνοδο προς την Πανεπιστημιούπολη, όπου τα καταραμένα δέντρα έχουν ανηλεώς περικυκλώσει την ασφαλτούλα την καϋμένη και την πνίγουν κάτω από τα βρωμόκλαδά τους. Ευτυχώς, κάποιοι ενσυνείδητοι εργάτες του Αγίου ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ του σαφρακιασμένου έσπευσαν και έρριξαν λίγην ακόμα μέχρι και εκεί που δεν έπρεπε, κάτω δηλαδή από δέντρα και μέσα στα μονοπάτια. Παίρνω λοιπόν, το θετικό μήνυμα ότι, δεν θ' αργήσει ο καιρός που όλα τα μονοπάτια προς τον Υμηττό θα αγιασθούν από την παρουσία της ασφάλτου και με το καλό, κάποτε θα δεήσουμε να δούμε και στις χωμάτινες διαδρομές λιγην, έστω, ασφαλτούλα, εκεί που δεν τα καταφέρνουμε και πολύ καλά και πρέπει να παίρνουμε το ποδήλατο στα χέρια και που κάποιοι άλλοι (μάλλον χανεμπού)περνούν με άνεση και μας κυττούν αφ' υψηλού.
Η τρίτη διαπίστωση είναι ότι, στα μονοπάτια αλλά και έξω απ' αυτά και πάνω στα βράχια και μέσα στις ρεματιές κυκλοφορούν εντουράδες.
ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΟΒΑΡΕΥΕΙ.
Γιατί αυτά τα όντα, δεν ενδιαφέρονται για το βουνό και για τους υπολοίπους που περιδιαβαίνουν τον Υμηττό, για το μέλλον του βουνού και την βιωσιμότητα της χλωρίδας και της πανίδας του, αλλά, κυττάνε μόνον να ξεκα@λώσουν και να κάνουν το κέφι τους. Και όπου υπάρχει εμπόδιο, είτε μπάρα είναι αυτή είτε πεσμένοι κορμοί, το παρακάμπτουν μέσω της συντομώτερης διαδρομής που θα μπορούσε να δώσει λίγη άχαρη χαρά στα σκέλια τους.
Το υπέρτατο αρσενικό με το ατίθασο άτι που υποτάσσει τα στοιχειά της φύσης και τίποτε δεν του αντιστέκεται(έτσι έχει δει στις διαφημίσεις του ULTREX με τον Νινιό και του CUTTY SARK).
Πράγμα που μεταφράζεται: το ανεγκέφαλο ανθρωποειδές που δεν καταλαβαίνει τι είναι το βουνό και παίρνει το υποκατάσταστο του ανδρισμού του και πατάει ό,τι βρει μπροστά του νομίζοντας πως έτσι γίνεται αληθινός άντρας.
Έλα, Σωτήρη μου, τι είπες;;;
Γιατί τα λέω έτσι σαν να θέλω να γίνω Φρόυντ στην θέση του Φρόυντ;;;
Να σου πω, Σωτήρη μου...
Γιατί κάθε γκαζιά στα πλευρά του βουνού, τον επόμενο χρόνο, στην καλύτερη περίπτωση, και με την επόμενη βροχή, στην χειρότερη, γίνεται ΝΕΡΟΦΑΓΩΜΑ, Σωτήρη μου και παρασέρνει χώμα, σπόρους, ρίζες και ό,τι βρει στο διάβα του, Σωτήρη μου...
Και γιατί , Σωτήρη μου, το να ξηλώνω μονοπάτια χωρίς να σκέφτομαι τι σκατά είδα να συμβαίνει φέτος το καλοκαίρι στα δάση, δείχνει αποκτήνωση και το τελευταίο πράγμα που θέλει το βουνό, είναι αποκτηνωμένοι σκατοκέφαλοι να περιφέρονται χωρίς λόγο στον Υμηττό και να μας γράφουν όλους τους υπόλοιπους στα χαχάρια τους και 'μας και τα παιδιά μας , όπου και αν τους τύχει να βρεθούν να μεγαλώνουν αυτά τα δύσμοιρα αύριο.
Και γιατί το δασαρχείο , Σωτήρη μου, παίζει κρυφτούλι και θα του ζεσταθεί ο φραπές αν κάτσει να τους κυνηγήσει ή να φτιάξει τις σπασμένες μπάρες ...
Γειά σου , Σωτήρη μου, τράβα να δεις το ματς στο καφενείο, ρίξε και κανα φάσκελο, μπινελίκωσε και τον διαιτητή και σύρε μετά ως το σπίτι σου να κοιμηθείς στον καναπέ κάτω από τους αφορισμούς του Βαρούχα για το πέναλτι του Χλιμιντρίδη.
Καληνύχτα, Σωτήρη μου...