(απόσπασμα από άρθρο του περιοδικού ‘Κ’, τεύχος Σεπτεμβρίου 2006)
Σοφία Σπύρου, 33 ετών, ποδηλάτισσα
Η Σοφία ζει στην Πλάκα, εργάζεται στην Κηφισιά (είναι υπεύθυνη επικοινωνίας του Διακυβερνητικού Οργανισμού MEDWET – Μεσογειακή Πρωτοβουλία για τους Υγρότοπους της Συνθήκης PAΜΣΑΡ) και κάθε μέρα κάνει τη διαδρομή με το ποδήλατο. «Τώρα πια, δεν μπορώ να καταλάβω πώς αντέχουν οι άνθρωποι να μένουν με τις ώρες ακινητοποιημένοι μέσα σε ένα αυτοκίνητο! Ή πώς ενώ μπορείς να γλιτώνεις το περπάτημα και το χρόνο σου χρησιμοποιώντας ένα ποδήλατο, δεν το κάνεις.»
Για τη Σοφία, η Αθήνα είναι, ή καλύτερα θα μπορούσε να είναι, ιδανική για ποδήλατο. «Οι αποστάσεις στο κέντρο είναι μικρές. Έπειτα, η ποιότητα ζωής που μπορεί να προσφέρει η Αθήνα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, βρίσκεται ουσιαστικά στη ζωή έξω. Στον ήλιο, στο φως. Το ποδήλατο είναι μέρος αυτού ακριβώς του τρόπου ζωής. Η ευρεία χρήση του παράλληλα θα σήμαινε αναβάθμιση της ποιότητας ζωής όλων μας, με ή χωρίς ποδήλατα. Να, για μένα το ποδήλατο είναι σαν να πηγαίνω εκδρομή. Φεύγω από την δουλειά και ξαφνικά βρίσκομαι να κάνω βόλτα, να με χτυπάει ο αέρας στο πρόσωπο. Δεν αλλάζω με τίποτα αυτήν την αίσθηση».
Για κάποιον που βλέπει τα πράγματα «απ’ έξω» η Αθήνα μοιάζει εχθρική προς τους ποδηλάτες. «Έτσι είναι, όμως το δύσκολο είναι να κάνει κανείς την αρχή. Τις πρώτες φορές φοβόμουνα. Με τον καιρό μαθαίνεις να μην τρομάζεις όταν σε στριμώχνουν τα αυτοκίνητα αλλά και να χρησιμοποιείς μικρούς δρόμους και στενάκια».
Πιστεύει ότι ο Δήμος θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάπλωση της χρήσης του ποδηλάτου. «Να φτιάξει, για παράδειγμα, ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων. Στις μεγάλες οδικές αρτηρίες αυτό ίσως να είναι δύσκολο – δεν μπορώ φυσικά να φανταστώ ποδηλατόδρομο στην Πανεπιστημίου-, αλλά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν οι παράπλευροι δρόμοι. Επιπλέον, θα ήταν πολύ εύκολο να παρέχονται ποδήλατα από τον Δήμο σε κομβικά σημεία, στους σταθμούς του Μετρό. Ένα σοβαρό θέμα αφορά τα λεωφορεία. Κάποιες αποστάσεις δεν μπορείς να τις καλύψεις με ποδήλατο. Όμως αν έφτανες με το λεωφορείο μέχρι ένα σημείο, μετά θα μπορούσες να συνεχίσεις. Δεν είναι υπερβολικό , λοιπόν, να ζητάμε να μπουν ειδικές σχάρες στο πίσω μέρος του λεωφορείου έτσι ώστε να αφήνουμε τα ποδήλατα μας εκεί πριν επιβιβαστούμε. Τι θα ήθελε να ακούσει από τους υποψήφιους δημάρχους της Αθήνας; «Εκτός από το τι θα κάνουν οι ίδιοι για να διευκολύνουν τους ποδηλάτες, θα ήθελα να ακούσω ότι καταλαβαίνουν πόσο καλό μπορεί να είναι το ποδήλατο στην Αθήνα και πόσο πολύ θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μας».