Σώθηκα με προοπτικήν

Παιδιά γεια σας,

μέρος α´

προχθές ξαφνικά έπεσα και «φίλησα» το πεζοδρόμειο· ευτυχώς δεν έπαθα
σπουδαίες βλαβές...εκτός από διάσεισμα εγκεφάλου.
Όπως κάθε απόγευμα, περιμέναγα το τραμ για να πάρω τον ανδρούλο σπίτι. Με συμπέρασε στον οπτικό για να διορθωθεί το πλαίσιο.

Το πλαίσιο των γυαλιών είναι από τιτάνιο, που ο καλός οπτικός τα διόρθωσε αμέσως. «Πόσο κάνει;» --- «Η τέχνη δεν πληρώνεται, ν´άστε καλά», μου
απάνταγε.

----------------------- σνιμπ-----------------------------------------

μέρος β´

Το ΣΚ κυρίως παρεληρόμουν, μπερδευόμουνα το κάθε τι. Ζάλεια, γέλεια, «πιές το τσάι σου!» «Ναί ρε μπαμπάκο!» στην αγκαλιά του Μορφέα ~ * ~

«Εάν το καταφέρεις να κάτσεις μαζί μου για δύο ώρες, αύριο θα σε συνοδεύω στην οδ/ισσα,» μου υποσχόταν ο Αντρέας. «Αλήθεια; Παίξουμε!»
Παίξαμε δυο παιχνίδια στρατηγείας, την πρώτη κέρδισα ´γώ, την άλλη αυτός, πόσο καλά έκανε η «γυμναστική εγκεφάλου».

Τη Δευτέρα πρωί, ανεβαίνουμε το λεωφορείο, κατεβαίνουμε, μπαίνουμε στο ρεσεψιόν, με φωνάζει μέσα, εκτός από δύο δυνατές φωνές των ΑΟΥΟΥ! τίποτε σπουδαίο, της ευχαριστιέμαι, μπαίνω στο ταξί και φτάνω σπίτι. Ξαπλώνω στην αγκαλιά του Μορφέα, ζάλεια, ελευθέρωση. Τ´απόγευμα ξαφνιάζομαι με
το αποτέλεσμα:

Σημείωση: Ο μαυρισμός κατάγεται από καπνό και κατάμαυρόν καφέ.

Η προοπτική: Την ώρα που δεχθεί η ασφάλεια το σχέδειο θεραπείας, παίρνει το αποτύπωμα των δόντιων για να γίνονει κεραμεϊκή κορώνα.

Σας εύχομαι κάθε καλό