Στους πρόποδες του Φεγγαριού...

Κυριακή, 9 Αυγούστου

4 το πρωί. Ξεκινάμε από την Αθήνα. Το πράσινο Lancia, με καινούρια λάστιχα, αλλαγμένα λάδια, φρεσκοπλυμμένο και ορεξάτο, φορτωμένο με δυο ποδήλατα και τα πράγματα μας ρίχνεται στο κυνήγι της ασφάλτου. Η ανατολή μας πετυχαίνει έξω από την Λαμία. Πίσω από μια στροφή του δρόμου ξεπροβάλλει ο ήλιος. Γκαζώνω, η βελόνα καρφώνεται στα 170. Στις 8.30 φτάνουμε στην Λάρισα. Αφήνουμε τον φίλο μας, παίρνουμε έναν γρήγορο υπνάκο για μια ωρίτσα, εγώ είχα κοιμηθεί δυο ώρες το προηγούμενο βράδυ, η κοπέλα μου μία, και συνεχίζουμε. Εγώ στο τιμόνι, η κοπέλα μου να κοιμάται στη θέση του συνοδηγού. Στις 14.30 μπαίνουμε στην Αλεξανδρούπολη. Στάση για χαλάρωμα. Είμαστε εντός χρονοδιαγράμματος. Παρκάρουμε το αυτοκίνητο, ξεφορτώνουμε τα πράγματα, φορτώνουμε τα ποδήλατα, κλειδώνουμε το αυτοκίνητο και ξεκινάμε για το λιμάνι. Το πλοίο ήρθε στις 18.00, ώρα που κανονικά θα αναχωρούσε. Τελικά φεύγει στις 18.50. Μέχρι τις 20.50 που φτάνουμε στην Καμαριώτισσα, κοιμόμαστε στα αεροπορικά του καραβιού. Βγαίνοντας έξω, το σκοτάδι έχει ήδη καλύψει τα πάντα. Γύρω στις 21.30 ξεκινάμε με τα φωτάκια μας να αναβοσβήνουν για να καλύψουμε τα 14 χιλιόμετρα μέχρι το κάμπινγκ. Φτάνουμε μετά από 45 λεπτά, στήνουμε την σκηνή μας και κατά τις δώδεκα βυθιζόμαστε σε βαθύ ύπνο.

Η μαγεία έχει μόλις αρχίσει...

Δευτέρα, 10 Αυγούστου

Αποφασίζουμε να πάμε στην Χώρα. Επιστρέφουμε πίσω στην Καμαριώτισσα, ανεβαίνουμε περίπου ένα χιλιόμετρο μέχρι το μοναδικό βενζινάδικο του νησιού, φουσκώνουμε τα ταλαιπωρημένα μας λάστιχα, κλειδώνουμε τα ποδήλατα και κάνουμε ωτοστόπ. Μας παίρνει μια Σαλονικιά. Μας αφήνει στην είσοδο της Χώρας. Αρχίζουμε να ανηφορίζουμε τα στενά σοκάκια. Στην πρώτη στροφή, σε ένα μικρό καφενείο, η κοπέλα μου βρίσκει έναν συνάδελφο και φίλο της. Καθόμαστε μαζί του για λίγη ωρα, μετά συνεχίζουμε την βόλτα μας. Είναι μεσημέρι, η Χώρα είναι ψιλοέρημη και ήσυχη. Μετά την βόλτα καθόμαστε στον Λευκό Πύργο. Η κοπέλα μου παραγγέλνει υποβρύχιο, εγω Πίσσα με Πούπουλα. Μετά το γλυκό αρχίζουμε να κατηφοριζουμε. Μας παίρνει ένας ντόπιος που μαζεύει βότανα, και μας λέει για το IDEAL που το πλήρωσε 1000 ευρώ και τώρα το έχει παρατημένο. Πήραμε τα ποδήλατά μας, και επιστρέψαμε στα Θέρμα. Πήγαμε για φαγητό σε ένα μαγαζί, στο “Περιβόλι τ' Ουρανού”, εκεί που πηγαίναμε και την πρώτη φορά που είχα πάει στο Νησί. Το φαγητό ήταν υπέροχο, και το καλύτερο ήταν η ζωντανή μουσική! Αφού ήπιαμε και φάγαμε γυρίσαμε κατά τις δύο στο κάμπινγκ να ξεκουραστούμε γιατί την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε για αναγνώριση στον Φονιά...

Τρίτη, 11 Αυγούστου

Ξεκινήσαμε λίγο αργότερα από όσο είχαμε υπολογίσει για τον Φονιά. Σκοπός μας ήταν να πάμε χαλαρά μέχρι και την δεύτερη η τρίτη βάθρα και να προετοιμαστούμε ώστε μια από τις επόμενες μέρες να πάμε μέχρι το τέλος του φαραγγιού, μια ώρα περίπου δρόμο μέσα στο βουνό. Τελικά φτάσαμε μέχρι την πρώτη βάθρα, αράξαμε εκεί, κάναμε τις βουτιές μας και γυρίσαμε στο κάμπινγκ. Κάναμε κανονικό μπάνιο με σαπουνάκι για πρώτη φορά μετά το Σάββατο, και πήγαμε στα θέρμα για καφεδάκι. Το βράδυ πάλι στο γνωστό μαγαζί για φαγητό, κρασάκι και μουσικούλα. Και σχέδια για την επόμενη μέρα. Για την Γριά...

Τετάρτη, 12 Αυγούστου

Πήγαμε στα Θέρμα για πρωινό, και μετά ξεκινήσαμε με τα πόδια για την Γριά βάθρα. Φτάσαμε μέχρι την τρίτη βάθρα, είναι λίγο πιο δύσκολα από τον Φονιά γιατί έχει λίγη αναρρίχηση. Είναι εξίσου όμορφα όμως. Στον γυρισμό κάναμε μια στάση στα Θέρμα, στα Λουτρά. Η Σαμοθράκη έχει πηγές θερμών νερών που θεωρούνται από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Πήγαμε τρεις φορές και πραγματικά είναι αναζωογονητικό. Το βράδυ είπαμε να αλλάξουμε μαγαζί, και πήγαμε στην “Ξένια”. Ωραίο φαγητό κι εκεί, αλλά χωρίς ζωντανή μουσική. Γυρίσαμε νωρίς στο κάμπινγκ γιατί την επόμενη μέρα μας περίμενε ο Φονιάς...

Πέπτη, 13 Αυγούστου

Ήπιαμε τον καφέ μας, φάγαμε το πρωινό μας, εφοδιαστήκαμε με σαντουιτσάκια, και ξεκινήσαμε για τον Φονιά. Σταματήσαμε στην δεύτερη βάθρα για βουτιά και ξεκούραση και μετά συνεχίσαμε για το φαράγγι. Μας πήρε περίπου μία ώρα για να φτάσουμε στο τέλος του μονοπατιού, στην Κλείδωση του Φονιά. Είναι απλά μαγευτικά. Υπάρχει ένας τεράστιος καταράχτης, δέντρα παντού και οι μόνοι ήχοι είναι το νερό που πέφτει και τα τζιτζίκια. Αράξαμε εκεί για λίγο, και επιστρέψαμε κουρασμένοι αλλά μαγεμένοι και φουλαρισμένοι στα Θέρμα, για την καθιερωμένη στάση για φαγητό. Την επόμενη μέρα μας περίμενε η μεγαλύτερη πρόκληση. Η εκδρομή μέχρι τον Προφήτη Ηλία...

Παρασκευή, 14 Αυγούστου

Ο Προφήτης Ηλίας είναι ένα χωριό στα νότια του νησιού. Απέχει από την Καμαριώτισσα 12 χιλιόμετρα και βρίσκεται σε υψόμετρο 1400 μέτρων. Είναι γνωστό για το εξαιρετικό κατσικάκι του. Ξεκινήσαμε το πρωί από το κάμπινγκ, κάναμε στάση στην Καμαριώτισσα για καφέ και πρωινό και συνεχίσαμε για τον Προφήτη Ηλία. Περίπου 7 χιλιόμετρα αργότερα φτάσαμε σε μια διασταύρωση. Ο ένας δρόμος ανηφόριζε για τον Προφήτη Ηλία, ο δεύτερος κατηφόριζε για την παραλία της Παχειάς Άμμου, και ο τρίτος οδηγούσε στο φαράγγι του Ξηροπόταμου. Αυτόν τον δρόμο πήραμε κι εμείς. Μας είχε μιλήσει κάποιος πριν από δυο μέρες για τον Ξηροπόταμο, και μας είπε ότι έχει μια μικρή βάθρα και ότι είναι πολύ όμορφα. Ήταν όντως όμορφα, απλά πετύχαμε αρκετό κόσμο και ως εκ τούτου δεν ήταν πολύ ήσυχα. Γυρίσαμε πίσω και ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε στο χωριό. Εγώ για 5 χιλιόμετρα είχα το κουρσάκι στα χέρια λόγω ανηφόρας και λόγω κούρασης. Όταν επιτέλους φάνηκε το χωριό πίσω από μια στροφή, νιώσαμε μια τεράστια αγαλίαση. Κάτσαμε να φάμε στον “Βράχο”, όπου μετά το τέλειο φαγητό μας κέρασαν γλυκό κουταλιού, δαμάσκηνο και πραούστι. Το πραούστι όπως μας είπε το παιδί, είναι ένα μικρό φρούτο σαν κορόμηλο το οποίο, λένε, φυτρώνει μόνο στην Σαμοθράκη. Ξεκινήσαμε να γυρίσουμε λίγη ώρα αφότου είχε πέσει ο ήλιος, και μετά από μιάμιση ώρα φτάσαμε στο κάμπινγκ, κουρασμένοι αλλά απόλυτα ευτυχισμένοι...

Σάββατο, 15 Αυγούστου

Το Σάββατο κύλησε ήρεμα. Πήγαμε στα λουτρά, κάναμε μια βόλτα στα Θέρμα, και ξεκινήσαμε να ξαναπάμε στην Χώρα. Κάναμε μια στάση στην Παλαιόπολη, να δούμε τα αρχαία, αφήσαμε τα ποδήλατα στην Καμαριώτισσα και ξανακάναμε ωτοστόπ για την Χώρα. Μας πήρε ένα ζευγάρι με ένα κλειστό φορτηγάκι. Στην Χώρα φάγαμε πάλι Πίσσα με Πούπουλα, και αφού τσιμπήσαμε και κάτι για βραδυνό, ξεκινήσαμε γαι την Καμαριώτισσα με τα πόδια μέσα στα σκοτάδια. Μας πήρε ένα άλλο ζευγάρι από το κάμπινγκ και μας κατέβασαν μέχρι την Καμαριώτισσα. Πήραμε τα ποδήλατα και ξεκινήσαμε γαι το κάμπινγκ. Μας έπιασε ένας απίστευτος αέρας κόντρα και κάναμε μία ώρα και είκοσι λεπτά!!! Φτάσαμε ψόφιοι...

Κυριακή 16 Αυγούστου

Σηκωθήκαμε το πρωί, μαζέψαμε τα πράγματά μας, και γύρω στις δύο ήμασταν στην Καμαριώτισσα. Μπήκαμε στο καράβι στις 15.30 και στις 15.50 αποχαιρετούσαμε το Νησί. Το βράδυ μείναμε στην Αλεξανδρούπολη, σε ένα ξενοδοχείο, ξεκουραστήκαμε, ηρεμήσαμε και το πρωί κατά τις 9 ξεκινήσαμε να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα...

~*~

Παιδιά, ήταν ίσως οι καλύτερες διακοπές που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Όποιος ενδιαφέρεται μπορώ να του δώσω και περισσότερες πληροφορίες για το Νησί. Όποιος έχει πάει μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα που σου γεννάει αυτό το νησί. Και σας προτείνω να πάτε, ή να ξαναπάτε με ποδήλατο. Εμείς κάναμε 170 χιλιόμετρα, γυρίσαμε σχεδόν όλο το νησί, και περάσαμε φανταστικά. Εγώ τουλαχιστον θα ξαναπάω σίγουρα και σύντομα. Έχω αφήσει εκκρεμότητες... Ούτε φέτος ανέβηκα στο Φεγγάρι...

Καλές διαδρομές σε όλους.