Τις καλησπέρες μου!
Πάντοτε είχα αγάπη για το ποδήλατο κ είμαι απο τους τύπους που όσο μεγάλωναν κ αποκτούσαν άλλα μέσα μεταφοράς, ποτέ δεν σκέφτηκαν να πετάξουν τα σκουριασμένα κ φθαρμένα απο το χρόνο κ τον καιρό, ποδήλατά τους. Εκεί ήταν πάντα, στην αναμονή, περιμένοντας εμένα να τους ξαναδώσω ζωή κ την παλιά τους λάμψη.
Κ έτσι ξεκινάει η ιστορία του ποδηλάτου, απο αυτό το site, το οποίο κυριολεκτικά το είχα κάνει κύρια ασχολία, ψάχνοντας, ωστε να παίρνω ιδέες για να αναπαλαιώσω το κλασικό mountain, που το τρώει η βροχή, η σκουριά και η αδιαφορία.
Αρχικά μου άρεσαν τα single/fixed αλλά δεν είμαστε φτιαγμένοι για τέτοια κυρίως λόγω υψομετρικών διαφορών του λεκανοπεδίου.
Έτσι μια ήταν η λύση: MTB και ταχύτητες, αλλά με τη δικιά μου πινελιά ΠΑΝΤΑ!
Συμμετείχα λοιπόν στην πορεία για τη Μέρα χωρίς αυτοκίνητο τον Σεπτέμβρη του '10 με το ΜΤΒ μου το οποίο το είχα βάψει με ένα αισχρό Hammerite πάνω απο το παλιό χρώμα, αλλά με πρόδωσαν όλα, και το χρώμα και ο δισκοβραχίωνας.
Το ποδήλατο έτσι παρατήθηκε πάλι, αφού με πήγαινε κ 1 βδομάδα δουλειά, μέχρι που τα προβλήματα έγιναν αφόρητα κ δεν μπορούσαν άλλο να αγνοηθούν. Επανέρχομαι....
αποφάσισα να κάνω κάτι με το θέμα. Αρχικά να αγοράσω ένα μεταχειρισμένο κ καλό, αλλά με έτρωγε να τα ξαναματαλύσω ΟΛΑ κ να αρχίσω απο το μηδέν!
Το ποδήλατο ήταν αυτό:
Αφού λοιπόν τα έλυσα όλα, φτάνω στη μεσαία τριβή, μετα την οποία χρειαζόμουν στην μέση εντριβή! Μου έβγαλε την Παναγία. Επιστρατεύτηκε μέχρι κ τροχός!! Να΄ναι καλά ο πατέρας μου ο πρωτομάστορας! Εντωμεταξύ δεν σταματούσε η αναζήτηση ανταλλακτικών, είτε για αναβάθμιση, είτε γιατί έλειπαν.
Η μπογιά βγήκε δύσκολα. Χρειάστηκε ακόμα κ να το "κάψω" με μπουκάλα γκαζιού κ μετά να το τρίψω. Διαλυτικό νίτρου σαφώς κ πάλι γυαλόχαρτο.
Κ έτσι παρατήθηκε εκ νέου! κ σκούριασε χειρότερα....
Αλλά όταν σε καίει κάτι δεν μπορείς να το αμελήσεις.
Βρέθηκαν λοιπόν τα ανταλλακτικά που ήθελα κ το μόνο που απέμενε ήταν η βαφή!
Πριν μια βδομάδα, εκεί κάπου στην απογοήτευση, ξεκίνησαν τα γυαλόχαρτα να δουλεύουν κ να παίρνουν φωτιά κυριολεκτικά!
Δανείστηκα τον κομπρέσορα, "όπλισα" το πιστόλι κ ήμασταν έτοιμοι!
Αρχικά ένα καλό χέρι αστάρι, την άλλη μέρα άλλο ένα, κ μετά το μεταλλικό χρώμα μονής! Εννοείται αραίωση με διαλυτικό (πολυ χρήσιμο) κ μερικές σταγόνες σκληρυντή για να στεγνώσει.
Χρησιμοποιήθηκε με την ίδια μέθοδο κ η λευκή Hammerite.
Κατά τη διαδικασία:
Λόγω χρόνου το δουλεύαμε σιγά σιγά όλη τη βδομάδα. Βάψαμε κ τη μπροστινή ζάντα, κυρίως να δώ πώς θα φαίνεται, αν κ το περίμενα να φθαρεί το χρώμα εκεί που το πιάνουν τα τακάκια φρένων. Κατα τα άλλα οκ!
Το πηρούνι βάφτηκε λευκό, όπως κ το παλουκόσελο. Χρειάζεται μετά το πιστόλι να καθαριστεί καλά για να μην στεγνώσει το χρώμα κ είναι άχρηστο μετά.
Χρειάζεται επίσης κ η εύρεση κατάλληλου χώρου γιατί κ το κομπρεσέρ κάνει πολύ θόρυβο, κ οι μυρωδιές (του διαλυτικού κυρίως) είναι έντονες.
Σε πρώτη φάση:
Δεν ήθελα να βάλω τον κλασικό λαιμό, κ έτσι πήρα έναν λαιμό μεταχειρισμένο απο κάποιον κ αντάπτορα να χωρέσει στο πηρούνι 1''.
Βρήκα κ λεβιεδομανέτες απο τον φίλο Ακη, φανταστικές!! Απο κεί κ πέρα δούλευα με ότι είχα. Δούλεψε πολύ ο διαλύτης ώστε να καθαρίσω τη σκουριά απο αλυσίδα, ντεραγιέδες, ντίζες κλπ κλπ.
Κ σιγά σιγά το ποδήλατο έπαιρνε τη μορφή του!
Ο δισκοβραχίωνας έλειπε από τη συλλογή μου αλλά ευτυχώς βρέθηκε κ σε καλή τιμούλα. Αρχικά τοποθετήθηκε λάθος, άσε που κ τα σπειρώματα ήταν σκουριασμένα κ με συφιλιάσανε απίστευτα, αλλά σκέφτηκα ολο τον κόπο μου, το παράτησα για λίγο κ ασχολήθηκα την άλλη μέρα, πιο ήρεμος.
Μπήκαν λοιπόν κ τα πετάλια απο το παλιό ΒΜΧ μου! Κ το ποδήλατο έδειξε τον χαρακτήρα του. Να σημειώσω πως το μόνο εξεζητημένο εργαλείο που είχα ήταν αυτό για να βγάζεις την αλυσίδα. Για όλα τα άλλα(βασικά για τη μεσαία τριβή) δουλέψανε τα καβούρια, η βαριοπούλα κ ο τροχός!!
Τα φρένα δεν είναι πολύ καλά αλλά σιγά σιγά μέχρι να βρεθεί κάτι καλό!
Δεν ρίχνω άλλα λεφτά! Άσε που θεωρώ λίγο υπερβολικές τις τιμές στα περιφερειακά. Στην τελική είναι ποδήλατο παλιό κ αυτή ήταν η ιδέα απο την αρχή: Να δουλέψω με οτι έχω κ αν βρεθεί κάτι καλό, το βάζω. Αργότερα θα σκεφτώ να βάψω κανά stencil λογότυπο, δεν μ'αρέσουν τα αυτοκόλλητα, ειδικά τα IDEAL
Συμπεράσματα?
Όλη η δουλειά άξιζε, έχω ένα πανέμορφο εργαλείο κατά τη γνώμη μου κ δεν σταματώ να το χαζεύω.
Πιο καλός μάστορας απο τον πατέρα σου είναι δύσκολο να γίνεις, η εμπειρία μετράει εις διπλούν!!
Η προετοιμασία είναι τα 3/4 της δουλειάς, κ στη βαφή κ στο μοντάρισμα.
Χρειάζεται χρόνος αλλά κυρίως χώρος, κ μεράκι(ανησυχία).
Δείτε εδώ!
Cheerio!!
Με άσπρες ζάντες θα έδινε περισσότερο. Το πηρούνι θα βαρεθείς να το βλέπεις βρώμικο.
Καλή δουλειά πάντως, έχεις σκεφτεί τίποτε αυτοκόλλητα και κανένα βερνίκι;
Μέχρι στιγμής το πηρούνι είναι πεντακάθαρο! Όσο για τις ζάντες έχεις δίκιο αλλά αυτές κ αν θα βρωμίζανε πανεύκολα αν τις έβαφα λευκές(κυρίως απο τα τακάκια). Τωρα για καινούριες δεν ψαχτηκα. Δούλεψα με ότι είχα κ άξιζε. Σκέφτομαι κανα σχέδιο stencil, όχι αυτοκόλλητα. Τι βερνίκι εννοείς? Μπορείτε να προτείνετε οτι θέλετε!