Ωραία περάσαμε, γέμισε λίγο παραπάνω η τράπεζα, ωραίο καιρό μας έκανε, σούπερ το μενού (να είναι καλά οι γνωστοί φταίχτες γι αυτό), ωραίο καφεδάκι φτιάχνει το κυλικείο εκεί… Όλα καλά γενικά!
Eγώ όμως ρε παιδιά έφυγα και έχω ένα σοβαρό κενό… Ποίος στο καλό μου ζήτησε να του πάρω σαμπρέλες 700x25 με μακριά βαλβίδα?
Να μην ξεχνάμε να έχουμε κάτι να ρίχνουμε πάνω μας εκεί στον κήπο του Γεννηματάς...εγώ κρύωνα...
Κήπος με υπέροχες γάτες και γάτους...ο γκρίζος έφαγε μερικά κεφτεδάκια, είχε μια τάση να “σπιτωθεί” τρόπον τινα μαζί μας, αλλά και έδωσε και το σύρμα στις άλλες κι άρχισαν οι “κυρίες” του σιγά σιγά να έρχονται η μια ομορφότερη απ’ την άλλη, και ξάφνου να κι άλλος ένας “σερνικός’ και ... τον έβαλε στη θέση του με μια θυμωμένη κραυγή κι αυτός έφυγε...σου λέει τι να τσακώνομαι μπροστά σε τόσο κόσμο για τα κεφτεδάκια της Royal...
Αλλά βρε παδιά αυτή η μηλόπιτα του ζεύγους Tkant, θα μου μείνει αξέχαστη σήμερα... Επικεντρώθηκα επικίνδυνα πάνω της...αιθέρια γεύση και μετριοπαθώς γλυκιά, τόσο που να φάει κανείς όλο το γλυκό...μπράβο παιδιά!
Η Roul Motherboard έφτιαξε μια σπανακόπιτα χωρίς τυρί, άλλο τόσο ελαφριά και δροσερή...
Θα μου μείνει αξέαχαστη (κλασσική φράση επιλόγου σχολικής έκθεσης του Δημοτικού μετά από εκδρομές) η 6η αιμοδοσία...
... έλεγα ότι θα ερχόμουν με παρέα, τελικά η παρέα είχε άλλα σχέδια....
Αλλά βρήκα καλή παρέα εκεί, οπότε δεν έχω παράπονο.
Δστυχώς, πάλι ήμουν βιαστικός, δεν μπόρεσα να κάτσω όσο ήθελα.
Δοκίμασα όμως μεζέδες και έχω να πω - όπως πάντα - τα καλύτερα (ΤΚΑΝΤ κράτα μου ένα κομμάτι μηλόπιτα για την επόμενη....).
Το σημείο που αράζουμε και απλωνόμαστε, έχει όντως δροσιά, παχιά σκιά και μια γαλήνη (παρόλη την περαντζάδα και τις παρουσίες μας) που δεν θυμίζει σε τίποτα νοσοκομείο. Και αυτό είναι νομίζω το κλου της υπόθεσης....
Επίσης, να αναφέρουμε την καλή διάθεση και την άψογη συμπεριφορά του προσωπικού, που παρότι ήταν Κυριακή, παρόλο που είδαν ξαφνικά μπροστά τους καμιά 10αριά ποδηλάτες-αιμοδότες, μας βοήθησαν, μας έδωσαν προτεραιότητα, μας χαιρέτησαν με χαμόγελο.
.
.
.
[Columbus, κάτι ήξερες? κάτι είχες δει? Δεν μπορεί να έγραψες έτσι τυχαία το σχόλιό σου παραπάνω....!!!! 'μολόγα τα όλα...!!!]
Μεγάλο ευχαριστώ σε όσους/όσες έφεραν τα εδέσματα :)
Η αλήθεια είναι ότι είχε αρκετό κόσμο, 11:30 μπήκα
12:30 τελείωσα... Οπότε δεν πρόλαβα να πω και πολλά.
Η τρολιά της ημέρας: Ξαπλωμένος στο κρεβάτι με το αίμα
να ρέει και η τηλεόραση να δείχνει αφιέρωμα στην Τοσκά-
νη με προσούτο, μπιστέκα τοσκάνα, παγωτά, cheescake....
Φάε μετά τα κρακεράκια και πιες την πορτοκαλαδίτσα :P
φαντάσματα ο eaglos kai o roka.
και ήθελα τοοοσοοο πολυ να σας πειράξω για τα νέα μελη.
damn
Καλα ρε ealos ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ την ταινία στο κουρσι...δηλαδή εντάξ...
οι κεφτέδες....κακώς κρατήθηκα. πολυ κακως
Το γλυκό του tkan...ΜΟΝΟ ενα κομματι ρε φίλε έφαγα. ΜΟΝΟ. δηλαδή νταξ και εσυ.
Επισης, η προτεραιότητα που πήραμε εκνεύρισε μερικούς που ήταν εκεί και περίμεναν. ίσως με το δίκιο τους αλλα οι κυρίες ευγενικά εξήγησαν οτι είναι σύλλογος και έχουν προτεραιότητα. ϊσως κάπως μπορούμε να το σετάρουμε αυτό. το βλέπουμε την αλλη φορά.
Άλλη μια ωραία Κυριακή με φαγητό και καλή παρέα, χαμόγελα, γνωριμίες πέρασε.
Παμε για την άλλη.
Αλλά βρε παδιά αυτή η μηλόπιτα του ζεύγους Tkant, θα μου μείνει αξέχαστη σήμερα... Επικεντρώθηκα επικίνδυνα πάνω της...αιθέρια γεύση και μετριοπαθώς γλυκιά, τόσο που να φάει κανείς όλο το γλυκό...
...κάποιος από μας το επιχείρησε με επιτυχία παρά τις προσπάθειες συν-ποδηλάτη να τον αποτρέψει με πρόσχημα ότι ήθελε ρύθμιση το τιμόνι και η σέλα του.
Ονόματα δε λέμε.
Αλλά βρε παδιά αυτή η μηλόπιτα του ζεύγους Tkant, θα μου μείνει αξέχαστη σήμερα... Επικεντρώθηκα επικίνδυνα πάνω της...αιθέρια γεύση και μετριοπαθώς γλυκιά, τόσο που να φάει κανείς όλο το γλυκό...
...κάποιος από μας το επιχείρησε με επιτυχία παρά τις προσπάθειες συν-ποδηλάτη να τον αποτρέψει με πρόσχημα ότι ήθελε ρύθμιση το τιμόνι και η σέλα του.
Ονόματα δε λέμε.
...οχι τσιγκουνιες.
Τι θα πει ΜΙΑ μηλοπιττα;
Μια ισον καμμια, που λενε και οι θαλασσινοι.
Αλλη φορα, απο τρεις και πανω.
Ακου μια...
Πλάκα πλάκα, δεν πρέπει να τραβήξαμε καμιά φωτό!
Γενικά ήταν πολύ χαλαρό και παρεϊστικο το κλίμα οπότε μάλλον δεν ασχολήθηκε κανείς με φωτό.
Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί δε δοκίμασα μηλόπιτα.
Επειδή χρωστάω τη χθεσινή φιάλη να τη δώσω κατά τον Ιούνιο, παρακαλώ βάλτε με στο πρόγραμμα για 1 ταψάκι.
Τελικά θα μου πει ποιος είναι που μου ζήτησε να του πάρω σαμπρέλες???
...Vasscott, Δεν δοκίμασες μηλόπιτα γιατί κάποιος την έφαγε με το ταψάκι.
Δεν έχεις άδικο, κάποια στιμή είδα μια μηλόπιτα στο τραπέζι, λέω θα δοκιμάσω μετά, μην την μπλέξω με τα αλμυρά.
Μετά, κάτι να πεις μια κουβέντα, κάτι να χαζέψω... δεν την ξαναείδα!
Μέχρι σήμερα έχουμε κάνει 6 αιμοδοσίες κι έχουμε μαζέψει 66 μπουκάλες αίμα που έχουν δώσει 31 διαφορετικοί αιμοδότες. Χτες είχαμε τη μικρότερη συμμετοχή αλλά δεν πειράζει.
Μέχρι σήμερα προπορεύεται στο πρωτάθλημα ο Nikolas M με 6 μπουκάλια. Ακολουθεί ο Rockarolla με 5 μπουκάλια που παράλληλα νιώθει την ανάσα του Roul, του Christopanagia και του Scrabler που αγκομαχούν και πλακώνονται για την τρίτη θέση με 4 μπουκάλια!
Πλάκα πλάκα, δεν πρέπει να τραβήξαμε καμιά φωτό!
Γενικά ήταν πολύ χαλαρό και παρεϊστικο το κλίμα οπότε μάλλον δεν ασχολήθηκε κανείς με φωτό.
Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί δε δοκίμασα μηλόπιτα.
Επειδή χρωστάω τη χθεσινή φιάλη να τη δώσω κατά τον Ιούνιο, παρακαλώ βάλτε με στο πρόγραμμα για 1 ταψάκι.
Τελικά θα μου πει ποιος είναι που μου ζήτησε να του πάρω σαμπρέλες???
...Vasscott, Δεν δοκίμασες μηλόπιτα γιατί κάποιος την έφαγε με το ταψάκι.
Δεν έχεις άδικο, κάποια στιμή είδα μια μηλόπιτα στο τραπέζι, λέω θα δοκιμάσω μετά, μην την μπλέξω με τα αλμυρά.
Μετά, κάτι να πεις μια κουβέντα, κάτι να χαζέψω... δεν την ξαναείδα!
...μια μηλοπιττα και το καναμε θεμα!!!
Να ηταν δυο, τρεις, τεσσερις, το καταλαβαινω.
Αλλα για μια;
Έχω τραβήξει φωτογραφίες, αλλά πρέπει να τις μουτζουρώσω για λόγους διακριτικότητας και ιγκόγνιτο και σήμερα αγρόν αγοράζω διότι αύριο και μεθαύριο τον σταυρόν του μαρτυρίου με τρεξίματα στην Καλλιθέα...όσοι ξέρουν τι εννοώ θα κατανοήσουν τη σημερινή ραστώνη...
Και πιο ευγενικά και διακριτικά πλάσματα απ’ τους φίλους μου δεν υπάρχουν...ούτε κουβέντα για το γερό πλαστικό ασημί κουταλάκι μου και πόσο δραστήριο ήταν στο ταψάκι του Tkant...την πλήρωσε ο καημένος ο Columbus που τι έκανε ο καλός μου; Απλά σκούπισε το τελευταίο κομμάτι, το άλλο ήταν όλο στο δικό μου στομάχι...
Εν ολίγοις αυτοί δίνανε αίμα κι εγώ τσιμπούσα μπουκίτσα-μπουκίτσα σε βάθος χρόνου τη μηλόπιτα...σεμνά για να μη φαίνεται η κατανάλωση...έχω μέθοδο η λιχούδα...
απ’ αφορμή το πανώ στην αερογέφυρα του Γεννηματάς...
Έχω 15 μέρες τώρα που το αριστερό μάτι κάνει ζαβολιές με αιματώματα και τέτοια...βλέποντας να επιμένει ένα απόγευμα παίρνω το ραδιοταξί μου για ένα οφθαλμολογικό γνωστού νοσοκομείου...κι ό,τι ήθελε προκύψει...γνωστός ο οδηγός...πού να φανταστώ κι εγώ...λέω: ελπίζω να μη μου κάνει ιστορίες αυτό το φαινόμενο των επίμονων αιματωμάτων έχω και την αιμοδοσία την Κυριακή, που θέλω να πάω διακαώς κι εξιστορώ πώς ξεκίνησε όλο αυτό με την δική μας αιμοδοσία, την εποχή που γινόντουσαν οι αιμοδοσίες για το θεαθήναι των εθνικοφρόνων...
κι απαντάει...εμ, με τόσους πίθηκους που έρχονται συνέχεια, τι να κάνει κανείς;;;
Πίθηκοι, νέοι άνθρωποι, μάνες με παιδιά που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο για μια καλύτερη ζωή και καλά που δεν υπάρχει πουθενά; Του είπα, για πρόσεξε τι ξεστομίζεις! Τα μπάλωνε μετά...
Περιττό να πω τη συνέχεια...κόντεψα να χάσω το μάτι μου απ’ τα νεύρα...πώς πήγα στο νοσοκομείο δεν ξέρω...
Εσένα είχα στο μυαλό μου αλλά δεν ήμουν και σίγουρος.
Ήθελα να το επιβεβαιώσω, όχι τίποτα άλλο αλλά να μη μου μείνουν κιόλας γιατί όπως όλοι ξέρετε έχω και ένα θέμα και δε μου αρέσει να έχω πολλά πράγματα στην αποθήκη, πέρα από τα απολύτως απαραίτητα!!!
Εσένα είχα στο μυαλό μου αλλά δεν ήμουν και σίγουρος.
Ήθελα να το επιβεβαιώσω, όχι τίποτα άλλο αλλά να μη μου μείνουν κιόλας γιατί όπως όλοι ξέρετε έχω και ένα θέμα και δε μου αρέσει να έχω πολλά πράγματα στην αποθήκη, πέρα από τα απολύτως απαραίτητα!!!
Αφου άρχισες τα αστεία σου αφιερώνω ενα ανέκδοτο : :P
Ο Τοτός γυρίζει το μεσημέρι απ το σχολείο του μ ένα ποδήλατο…
– Τι είναι αυτό ρε κωλόπαιδο?? που το βρήκες??.. Του φωνάζει η μάνα του.
– Κάτσε ρε μάνα να σου εξηγήσω ….
– Λέγε λοιπόν σ ακούω
– Να… εκεί που καθόμουν στη τάξη ήρθε δίπλα στο θρανίο η Ελενίτσα ,ξαφνικά ένιωσα το χέρι της να με χαϊδεύει από κάτω … τα έχασα …. ευτυχώς χτύπησε το κουδούνι να σχολάσουμε και βγήκα απ τη δύσκολη θέση …
Όπως ερχόμουν λοιπόν εδώ η Ελενίτσα με ακολουθούσε με το ποδήλατο της και μου πρότεινε να πάμε μια βόλτα στο δάσος ….
– Κι εσύ τι έκανες ρε?? τον ρωτάει μάνα του …
– Εε τι να έκανα … πήγα …. εκεί που καθόμασταν λοιπόν κάτω από ένα δέντρο … αρχίζει η Ελενίτσα να βγάζει τη μπλούζα της … μετά βγάζει το σουτιέν της … τα έχασα … και τότε σηκώνει τη φούστα της … ανοίγει τα πόδια της και τι μου λέει ????
– Τιιιιι ?????
– Έλα Τοτέ μου και πάρε ότι πολυτιμότερο έχω…..
εεε…
.
.
.
και της πήρα το ποδήλατο !!!!!
Ξυπνήσαμε?
Φουσκώνουμε λάστιχα!
...Τώρα φύγαμε...
Ωραία περάσαμε, γέμισε λίγο παραπάνω η τράπεζα, ωραίο καιρό μας έκανε, σούπερ το μενού (να είναι καλά οι γνωστοί φταίχτες γι αυτό), ωραίο καφεδάκι φτιάχνει το κυλικείο εκεί… Όλα καλά γενικά!
Eγώ όμως ρε παιδιά έφυγα και έχω ένα σοβαρό κενό… Ποίος στο καλό μου ζήτησε να του πάρω σαμπρέλες 700x25 με μακριά βαλβίδα?
Άντε και στη 7η!!!
Να μην ξεχνάμε να έχουμε κάτι να ρίχνουμε πάνω μας εκεί στον κήπο του Γεννηματάς...εγώ κρύωνα...
Κήπος με υπέροχες γάτες και γάτους...ο γκρίζος έφαγε μερικά κεφτεδάκια, είχε μια τάση να “σπιτωθεί” τρόπον τινα μαζί μας, αλλά και έδωσε και το σύρμα στις άλλες κι άρχισαν οι “κυρίες” του σιγά σιγά να έρχονται η μια ομορφότερη απ’ την άλλη, και ξάφνου να κι άλλος ένας “σερνικός’ και ... τον έβαλε στη θέση του με μια θυμωμένη κραυγή κι αυτός έφυγε...σου λέει τι να τσακώνομαι μπροστά σε τόσο κόσμο για τα κεφτεδάκια της Royal...
Αλλά βρε παδιά αυτή η μηλόπιτα του ζεύγους Tkant, θα μου μείνει αξέχαστη σήμερα... Επικεντρώθηκα επικίνδυνα πάνω της...αιθέρια γεύση και μετριοπαθώς γλυκιά, τόσο που να φάει κανείς όλο το γλυκό...μπράβο παιδιά!
Η Roul Motherboard έφτιαξε μια σπανακόπιτα χωρίς τυρί, άλλο τόσο ελαφριά και δροσερή...
Θα μου μείνει αξέαχαστη (κλασσική φράση επιλόγου σχολικής έκθεσης του Δημοτικού μετά από εκδρομές) η 6η αιμοδοσία...
... έλεγα ότι θα ερχόμουν με παρέα, τελικά η παρέα είχε άλλα σχέδια....
Αλλά βρήκα καλή παρέα εκεί, οπότε δεν έχω παράπονο.
Δστυχώς, πάλι ήμουν βιαστικός, δεν μπόρεσα να κάτσω όσο ήθελα.
Δοκίμασα όμως μεζέδες και έχω να πω - όπως πάντα - τα καλύτερα (ΤΚΑΝΤ κράτα μου ένα κομμάτι μηλόπιτα για την επόμενη....).
Το σημείο που αράζουμε και απλωνόμαστε, έχει όντως δροσιά, παχιά σκιά και μια γαλήνη (παρόλη την περαντζάδα και τις παρουσίες μας) που δεν θυμίζει σε τίποτα νοσοκομείο. Και αυτό είναι νομίζω το κλου της υπόθεσης....
Επίσης, να αναφέρουμε την καλή διάθεση και την άψογη συμπεριφορά του προσωπικού, που παρότι ήταν Κυριακή, παρόλο που είδαν ξαφνικά μπροστά τους καμιά 10αριά ποδηλάτες-αιμοδότες, μας βοήθησαν, μας έδωσαν προτεραιότητα, μας χαιρέτησαν με χαμόγελο.
.
.
.
[Columbus, κάτι ήξερες? κάτι είχες δει? Δεν μπορεί να έγραψες έτσι τυχαία το σχόλιό σου παραπάνω....!!!! 'μολόγα τα όλα...!!!]
Μεγάλο ευχαριστώ σε όσους/όσες έφεραν τα εδέσματα :)
Η αλήθεια είναι ότι είχε αρκετό κόσμο, 11:30 μπήκα
12:30 τελείωσα... Οπότε δεν πρόλαβα να πω και πολλά.
Η τρολιά της ημέρας: Ξαπλωμένος στο κρεβάτι με το αίμα
να ρέει και η τηλεόραση να δείχνει αφιέρωμα στην Τοσκά-
νη με προσούτο, μπιστέκα τοσκάνα, παγωτά, cheescake....
Φάε μετά τα κρακεράκια και πιες την πορτοκαλαδίτσα :P
φαντάσματα ο eaglos kai o roka.
και ήθελα τοοοσοοο πολυ να σας πειράξω για τα νέα μελη.
damn
Καλα ρε ealos ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ την ταινία στο κουρσι...δηλαδή εντάξ...
οι κεφτέδες....κακώς κρατήθηκα. πολυ κακως
Το γλυκό του tkan...ΜΟΝΟ ενα κομματι ρε φίλε έφαγα. ΜΟΝΟ. δηλαδή νταξ και εσυ.
Επισης, η προτεραιότητα που πήραμε εκνεύρισε μερικούς που ήταν εκεί και περίμεναν. ίσως με το δίκιο τους αλλα οι κυρίες ευγενικά εξήγησαν οτι είναι σύλλογος και έχουν προτεραιότητα. ϊσως κάπως μπορούμε να το σετάρουμε αυτό. το βλέπουμε την αλλη φορά.
Άλλη μια ωραία Κυριακή με φαγητό και καλή παρέα, χαμόγελα, γνωριμίες πέρασε.
Παμε για την άλλη.
...θα ληφθούν μέτρα...αυστηρά...δεν θα μείνει τίποτα στην τύχη Κυρίες και Κύριοι...η οργάνωση θα είναι υποδειγματική...των πάντων...
για όσους θέλουν να ανανήψουν επί τρίτη μέρα συνεχόμενα, στο Θησείο Τρίτη βράδυ...
θα λείπουν βέβαια οι γάτοι και οι γάτες... οπότε,
καλά μου ποντίκια!
χορέψτε!
...όσο σας κάνει κέφι κι εσείς και τα ποδήλατά σας...
Α... scarpe...απουσία. Θα σου πιω το αίμα ρε
...κάποιος από μας το επιχείρησε με επιτυχία παρά τις προσπάθειες συν-ποδηλάτη να τον αποτρέψει με πρόσχημα ότι ήθελε ρύθμιση το τιμόνι και η σέλα του.
Ονόματα δε λέμε.
...οχι τσιγκουνιες.
Τι θα πει ΜΙΑ μηλοπιττα;
Μια ισον καμμια, που λενε και οι θαλασσινοι.
Αλλη φορα, απο τρεις και πανω.
Ακου μια...
Roul είχε Πάρνηθα ... φυσικά με την γκαντεμιά που δέρνει έμεινα σπίτι αλλα τεσπα XD
φωτο δεν βλέπω και κάτι μου λέει οτι φάγατε αρκετά και δεν θέλατε να το δούμε
Οχι και φαγαμε.
Τσιμπησαμε, τσιμπησαμε...
Πλάκα πλάκα, δεν πρέπει να τραβήξαμε καμιά φωτό!
Γενικά ήταν πολύ χαλαρό και παρεϊστικο το κλίμα οπότε μάλλον δεν ασχολήθηκε κανείς με φωτό.
Επίσης, δεν κατάλαβα γιατί δε δοκίμασα μηλόπιτα.
Επειδή χρωστάω τη χθεσινή φιάλη να τη δώσω κατά τον Ιούνιο, παρακαλώ βάλτε με στο πρόγραμμα για 1 ταψάκι.
Τελικά θα μου πει ποιος είναι που μου ζήτησε να του πάρω σαμπρέλες???
....εγώ τράβηξα μόνο μία κατόπιν παραγγελίας Roul.
Vasscott, Δεν δοκίμασες μηλόπιτα γιατί κάποιος την έφαγε με το ταψάκι.
Ενος λεπτού σιγή για το ταψί που χάθηκε ........
Δεν έχεις άδικο, κάποια στιμή είδα μια μηλόπιτα στο τραπέζι, λέω θα δοκιμάσω μετά, μην την μπλέξω με τα αλμυρά.
Μετά, κάτι να πεις μια κουβέντα, κάτι να χαζέψω... δεν την ξαναείδα!
Μέχρι σήμερα έχουμε κάνει 6 αιμοδοσίες κι έχουμε μαζέψει 66 μπουκάλες αίμα που έχουν δώσει 31 διαφορετικοί αιμοδότες. Χτες είχαμε τη μικρότερη συμμετοχή αλλά δεν πειράζει.
Μέχρι σήμερα προπορεύεται στο πρωτάθλημα ο Nikolas M με 6 μπουκάλια. Ακολουθεί ο Rockarolla με 5 μπουκάλια που παράλληλα νιώθει την ανάσα του Roul, του Christopanagia και του Scrabler που αγκομαχούν και πλακώνονται για την τρίτη θέση με 4 μπουκάλια!
ΥΓ: Στις 100 μπουκάλες κάνουμε πάρτυ!
...μεσιέ Κριστακό;
...μια μηλοπιττα και το καναμε θεμα!!!
Να ηταν δυο, τρεις, τεσσερις, το καταλαβαινω.
Αλλα για μια;
Ρε μπας και εισαστε τσιπηδες;
Έχω τραβήξει φωτογραφίες, αλλά πρέπει να τις μουτζουρώσω για λόγους διακριτικότητας και ιγκόγνιτο και σήμερα αγρόν αγοράζω διότι αύριο και μεθαύριο τον σταυρόν του μαρτυρίου με τρεξίματα στην Καλλιθέα...όσοι ξέρουν τι εννοώ θα κατανοήσουν τη σημερινή ραστώνη...
Και πιο ευγενικά και διακριτικά πλάσματα απ’ τους φίλους μου δεν υπάρχουν...ούτε κουβέντα για το γερό πλαστικό ασημί κουταλάκι μου και πόσο δραστήριο ήταν στο ταψάκι του Tkant...την πλήρωσε ο καημένος ο Columbus που τι έκανε ο καλός μου; Απλά σκούπισε το τελευταίο κομμάτι, το άλλο ήταν όλο στο δικό μου στομάχι...
Εν ολίγοις αυτοί δίνανε αίμα κι εγώ τσιμπούσα μπουκίτσα-μπουκίτσα σε βάθος χρόνου τη μηλόπιτα...σεμνά για να μη φαίνεται η κατανάλωση...έχω μέθοδο η λιχούδα...
απ’ αφορμή το πανώ στην αερογέφυρα του Γεννηματάς...
Έχω 15 μέρες τώρα που το αριστερό μάτι κάνει ζαβολιές με αιματώματα και τέτοια...βλέποντας να επιμένει ένα απόγευμα παίρνω το ραδιοταξί μου για ένα οφθαλμολογικό γνωστού νοσοκομείου...κι ό,τι ήθελε προκύψει...γνωστός ο οδηγός...πού να φανταστώ κι εγώ...λέω: ελπίζω να μη μου κάνει ιστορίες αυτό το φαινόμενο των επίμονων αιματωμάτων έχω και την αιμοδοσία την Κυριακή, που θέλω να πάω διακαώς κι εξιστορώ πώς ξεκίνησε όλο αυτό με την δική μας αιμοδοσία, την εποχή που γινόντουσαν οι αιμοδοσίες για το θεαθήναι των εθνικοφρόνων...
κι απαντάει...εμ, με τόσους πίθηκους που έρχονται συνέχεια, τι να κάνει κανείς;;;
Πίθηκοι, νέοι άνθρωποι, μάνες με παιδιά που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο για μια καλύτερη ζωή και καλά που δεν υπάρχει πουθενά; Του είπα, για πρόσεξε τι ξεστομίζεις! Τα μπάλωνε μετά...
Περιττό να πω τη συνέχεια...κόντεψα να χάσω το μάτι μου απ’ τα νεύρα...πώς πήγα στο νοσοκομείο δεν ξέρω...
Ωραία Κυριακή!
Εγώ σου ζήτησα!
Εσένα είχα στο μυαλό μου αλλά δεν ήμουν και σίγουρος.
Ήθελα να το επιβεβαιώσω, όχι τίποτα άλλο αλλά να μη μου μείνουν κιόλας γιατί όπως όλοι ξέρετε έχω και ένα θέμα και δε μου αρέσει να έχω πολλά πράγματα στην αποθήκη, πέρα από τα απολύτως απαραίτητα!!!
Αφου άρχισες τα αστεία σου αφιερώνω ενα ανέκδοτο : :P
Ο Τοτός γυρίζει το μεσημέρι απ το σχολείο του μ ένα ποδήλατο…
– Τι είναι αυτό ρε κωλόπαιδο?? που το βρήκες??.. Του φωνάζει η μάνα του.
– Κάτσε ρε μάνα να σου εξηγήσω ….
– Λέγε λοιπόν σ ακούω
– Να… εκεί που καθόμουν στη τάξη ήρθε δίπλα στο θρανίο η Ελενίτσα ,ξαφνικά ένιωσα το χέρι της να με χαϊδεύει από κάτω … τα έχασα …. ευτυχώς χτύπησε το κουδούνι να σχολάσουμε και βγήκα απ τη δύσκολη θέση …
Όπως ερχόμουν λοιπόν εδώ η Ελενίτσα με ακολουθούσε με το ποδήλατο της και μου πρότεινε να πάμε μια βόλτα στο δάσος ….
– Κι εσύ τι έκανες ρε?? τον ρωτάει μάνα του …
– Εε τι να έκανα … πήγα …. εκεί που καθόμασταν λοιπόν κάτω από ένα δέντρο … αρχίζει η Ελενίτσα να βγάζει τη μπλούζα της … μετά βγάζει το σουτιέν της … τα έχασα … και τότε σηκώνει τη φούστα της … ανοίγει τα πόδια της και τι μου λέει ????
– Τιιιιι ?????
– Έλα Τοτέ μου και πάρε ότι πολυτιμότερο έχω…..
εεε…
.
.
.
και της πήρα το ποδήλατο !!!!!
+1 χρωστούμενη φιάλη από εμένα σήμερα...
OK!
Ο λαός ερωτά: Πότε θα αιμοδώσετε κι εγώ θα μαγειρέψω;
Τι λέτε κι εσείς ρε παλιο τεμπέληδες;