Critical M(y)ass Ride

Δεν είμαι σίγουρος για το που καταλήγεις?

Ποτέ ξανά!

ή

Πότε ξανά? (πότε θα ξαναγίνει για να ξαναπάς?)

Δεν πάω σε ποδηλατοβόλτες εκτός κάποιων με συγκεκριμένο σκοπό όπως το critical mass που μ’ αρέσει να συμμετέχω όποτε μπορώ. Ο λόγος ήταν ακριβώς γιατί δεν το θεωρούσα απλή βόλτα αλλά πιστεύω πως έχει και το στοιχείο της προώθησης της ποδηλατικής κουλτούρας, της διεκδίκησης χώρου στο δρόμο από μέρους των ποδηλατών.

Είναι αλήθεια πως είχα 3-4 μήνες να πάω αλλά τελικά βρέθηκα κι εγώ στο Critical Mass του Οκτωβρίου και διαπίστωσα αλλά και συμμερίζομαι όσα λέει ο Ghandee (που-φρικιό-είναι-και-φαίνεται!). Ενώ η διαδρομή ήταν πολύ ωραία ένιωσα σαν να πηγαίνω μια μαζική βόλτα με ωραία… διαδρομή. Οι βολτοπατέρες οδηγούσαν τέλεια και συντονιζόντουσαν απόλυτα με τα ση-μπη, η ομάδα περιφρούρησης έκανε τέλεια δουλειά κλείνοντας γρήγορα και με ασφάλεια τους δρόμους που έπρεπε, ο κόσμος ήταν αρκετός και μίλαγε μεταξύ τους, τα χιλιόμετρα ήταν πολλά και ενδιαφέροντα, ήταν νομίζω μια πολύ επιτυχημένη… βόλτα.

Δεν θα ξεχάσω την ατάκα που άκουσε σεβάσμιος σύντροχος την ώρα που φιλοτιμήθηκε να βοηθήσει την δραστήρια δεσποινίδα της ομάδας περιφρούρησης για να κλείσουν ένα στενό στη νέα σμύρνη: «Αχ, σας ευχαριστούμε πολύ που ΜΑΣ βοηθάτε!». Δηλαδή ήταν κάποιοι που ήταν εξουσιοδοτημένοι κι έκαναν τη «δουλειά». Ίσως την επόμενη φορά να είναι και κάποιοι πιο απαιτητικοί και να φωνάζουν «Εσύ εκεί με τη μαύρη μπλούζα! Πήγαινε δεξιά και την άλλη φορά να μη ξανάρθεις ακούρευτος!».

Από την άλλη σκέφτομαι πως στο θέμα αυτό δεν θ’ απαντήσουν πάνω από δυό τρεις ενώ στη σελίδα του facebook (γιατί μπορεί το CMR να ανανεωνεται κάθε εξάμηνο αλλά στο facebook τους τελευταίους μήνες γίνεται οργασμός φωτογραφιών κι εντυπώσεων) τα σχόλια είναι πάρα πολλά και χαρούμενα. Μήπως λοιπόν το CMR καλώς κάνει και μεταλλάσσεται σε βόλτα? Μήπως δηλαδή φιλε ghandee είναι καιρός να βγάλουμε το ερωτηματικό από την τελευταία σου πρόταση?

ghandee wrote:

Ποτε ξανα (;)

Εκτός κι αν μπορούμε να προσθέσουμε προτάσεις, να κινητοποιηθούμε όσοι έχουμε άλλη αντίληψη και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε κάτι στο επόμενο. Αλλά πάλι θέλουμε ή απλά μόνο γκρινιάζουμε? Υπάρχει η διάθεση για κάτι παραπάνω από μια βόλτα? Θέλουμε να αναδείξουμε κάτι παραπάνω εκτός της ισορροπίας μας σε δυό τροχούς και του καλογιαλισμένου μας ντεραγιέ?

Κάνε CMR για καμιά βοθρο ΠΑΕ σχετικά με γήπεδο/λεφτά/χρέη και
θα δεις πόσο κόσμο και τι παλμό θα έχει...

..για να πω κι εγώ την πίκρα μου: εδώ οι μεγάλες Ποδηλατοπορείες (Πανελλαδική και Αθηναϊκή) δεν σώθηκαν από την αποκλειστική ανάγκη του νεοφώτιστου ποδηλάτη για "χαλαρή και όμορφη βόλτα", θα σωθεί το cmr;;;
Είναι ένα ερώτημα που ακόμα και αυτό έχει πάψει να μας απασχολεί: τι έγιναν οι διεκδικήσεις των ποδηλατών, τι έγινε η ανάγκη να απαιτήσουμε ποδηλατικές υποδομές στο όνομα όσων δεν έχουν τη δυνατότητα να ποδηλατούν μαζι με τα αυτοκίνητα, που πήγε ο ενθουσιασμός και η θέληση να γίνουν οι πόλεις μας βιώσιμες και ανθρώπινες;
Και καλά οι παλαιότεροι που δικαιολογημένα κουράστηκαν, αλλά οι νεώτεροι;; Προφανώς δεν βράζει πλέον το αίμα, κάθε πιθανή παρέμβαση στην πόλη δηλητηριάζεται με αρνητικά-καχύποπτα σχόλια (βλ. ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας), και σε γενικές γραμμές "εγώ μπορώ να πηγαίνω ανάμεσα από τα αυτοκίνητα, ας μπορέσει και το παιδί, και ο ηλικιωμένος, και ο αρχάριος, και μη μας τα πρήζετε με αλλαγές..."
Σύμπτωμα δεν είναι και η απίστευτα αγενής συμπεριφορά πολλών (μα πάρα πολλών) ποδηλατών στο μετρό και στον Ησαπ;; : μπαίνουν βγαίνουν χωρις κανένα σεβασμό στους επιβάτες, στους κανονισμούς, και στη τελική, ούτε στα άτομα που κάποτε εγγυήθηκαν για την αρμονική συμβίωση επιβατών και ποδηλατών στα βαγόνια...
Ετσι λοιπόν μη σας παραξενεύει η αλλαγή της ουσίας του cmr - και μη νομίζετε οτι έψαξε και κάποιος μέσα στις ώρες που σερφάρει στο διαδίκτυο, να μάθει τι στο καλό είναι το cmr και γιατι διαφέρει από μια απλή βόλτα.

...δυστυχώς, δεν πάω σε CMR πλέον.
Θυμάμαι παλιά, λίγοι και καλοί, με παλμό, με συνθήματα, με σφικτή δομή...
Μέχρι flyers τυπώναμε και μοιράζαμε σε πεζούς και λοιπούς.

Νομίζω πριν 2 χρόνια πήγα τελευταία φορά. Ήδη ήταν απλή βόλτα.

Το χειρότερο ήταν στην πανελλαδική. Ακόμα χειρότερα. Απλά μπουλούκι και τίποτα άλλο. [αν και εκεί θα ξαναπάω και θα ξανα-ματαπάω....]

Για εμένα το CMR είχε τρεις άξονες:
1. διεκδικούμε κάποια πράγματα (...τα γνωστά...) και τα ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ στον απλό κόσμο, στις γειτονιές από όπου περνάμε.
2. είναι μια καλή ευκαιρεία να ξεθαρέψουν οι "πρωτάρηδες", να δουν πως μπορούν να κυκλοφορήσουν στο κέντρο της πόλης, παρέα με πολλά ΙΧ και μηχανάκια κλπ κλπ.
3. να γνωριστούμε από κοντά τα μέλη που συνήθως γράφουμε εδώ. Να πούμε δυο κουβέντες ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ, να δώσουμε τα χέρια και να χαμογελάσουμε και ας έχουμε ξεκατινιαστεί πριν στο φόρουμ.

Το Νο 1 μάλλον ξέφτισε, ξεθώριασε, αργοσβήνει.
Το Νο 2 πίσης δεν με απασχολεί, αλλά και οι περισσότεροι το έχουν "καλύψει" από άλλες βόλτες. Άλλωστε ΠΛΕΟΝ τα πράγματα είναι πολύ πιο φιλικά εκεί έξω...
Το Νο 3 χμμμ... δεν ξέρω, μάλλον μεγάλωσα πολύ.... αρτηριοσκλύρωση?.... ξέρω γω...?

που λέει και το τραγούδι.

Ο κόσμος έχει πήξει και απλά θέλει να ξεσκάσει.
Εδώ δεν κουνιέται φύλλο που από το 2009 έχει γίνει
το Σύνταγμα κουρελόχαρτο και το μέλλον είναι 100
Ευρώ σε ΕΟΖ με εξαήμερη εργασία...

Λογικό είναι να υπάρχει και απογοήτευση αλλά και
ρεαλισμός. Από ποιόν να ζητήσεις υποδομές; Από το
κράτος που σε κυνηγά με το δίκανο να σου πάρει το
σπίτι και να σε κάνει σκλάβο;

Σας είπα, βάλτε τίποτα συνθήματα τύπου "Τζίγγερ πούλα",
ή τίποτα "χαρίστε τα χρέη στην Χ ομάδα" και θα δείτε
τρελό παλμό από τον ίδιο κόσμο :)

Πρώτο cmr που πήγα ήταν το 2006. Ήσυχα πράγματα από κόσμο και από φωνή, λίγα χιλιόμετρα μέσα στο κέντρο. Ωστόσο οι φωνές ποτέ δε μου άρεσαν. Για να προβάλεις ειδικά το ποδήλατο δε χρειάζονται νομίζω. Μια απλή διέλευση με τα φώτα, τις κόρνες, τα κουδουνάκια νομίζω ότι αρκεί. Και φυσικά χωρίς κόντρες με οδηγούς. Αν έχετε προσέξει κάθε φορά μας ρωτάνε οδηγοί ιχ, μηχανής και πεζοί, τί κάνουμε και από που ερχόμαστε, άρα υπάρχει επικοινωνία, άρα εκεί πρέπει να δουλεύει η βόλτα, στην καλή επικοινωνιακή μας παρουσία στο δρόμο. Αγαπώ το cmr περισσότερο από κάθε άλλη βόλτα γιατί ήταν η πρώτη μου ποδηλατική μαζική διέξοδος και εκεί γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους με πολλά χρόνια στη χρήση του ποδηλάτου. Στενοχωριέμαι με τα παραπάνω σχόλια. Έπειτα αυτός που οδηγεί τη διαδρομή απλά οδηγεί ΜΟΝΟ τη διαδρομή και δεν καθορίζει το πως θα συμπεριφερθούν οι ακολουθούμενοι. Όποιος θέλει να συνθηματολογήσει ας το κάνει, όποιος θέλει να μοιράσει φλάιερ ας το κάνει.
Είχα τυπώσει μια φορά κάτι φλάιερς όπου στην πίσω όψη έγραφε το παρακάτω κείμενο:
Από τον Βιτσέντσο Κορνάρο στον Βιτσιόζο που Κορνάρει
και από τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα…
…στον ¨Ποδηλατόκριτο¨ και την ¨Ποδηλατούσα¨

Βενζίνη και συντήρηση, διόδια και τέλη
το χέρι μεσ’ την τσέπη σας το αμάξι όλο θέλει.

Καλά να πάθετε οδηγοί που πήζετε στους δρόμους
ήρθε η στιγμή να πάρετε τ’ αμάξια σας στους ώμους

μα είναι βαρύ το έρημο, πώς θα το κουβαλήσεις
μετά δε θα ‘χεις δύναμη ούτε για να γαμήσεις.

και η σύζυγος στο σπίτι σου σε περιμένει η δόλια
«που είσαι βρε αντρούλη μου και σού ‘φτιαξα φασόλια;»

-Γυναίκα άστο καλύτερα, θα φάω κάτι απ’ έξω
με τόση κίνηση άγνωστο το πότε θα ξεμπλέξω

«Μα κάθε μέρα αυτό μου λες, δε βρίσκεις άλλη λύση;
να τρως εδώ σαν άνθρωπος αυτό που έχω ψήσει;»

-Καλά καλά ας κλείσουμε, θα δούμε τι θα κάνω
γιατί εδώ δε σώζομαι ούτε μ’ αεροπλάνο.

Αργότερα σαν έφτασες κατάκοπος στο σπίτι
είδες δυό πιάτα άπλυτα μέσα στο νεροχύτη
-Κατάλαβα κατάλαβα…
…και το δικό μου έφαγες για να μην πάει χαμένο;

«Αγάπη δεν κατάλαβες είχαμε καλεσμένο!»

-Μπα! Μπα! Και ποιον προσκάλεσες μέσα στο μεσημέρι
να φάει φασόλια λαδερά με μπόλικο πιπέρι;

«Αγάπη μου με συγχωρείς αν σε δυσαρεστήσω
δεν τον γνωρίζεις φατσικά, πρέπει να στον γνωρίσω».

-Κι’ εσύ πότε τον γνώρισες; Πόσο καλά τον ξέρεις
και πήρες την απόφαση στο σπίτι να τον φέρεις;

«Τον βλέπω καθημερινά με το ποδήλατό του
καμαρωτό καμαρωτό για τον προορισμό του».
Δεν έχει αυτοκίνητο, ούτε δίπλωμα έχει
και η δουλειά του από δώ χιλιόμετρα απέχει.
Παρ’ όλα αυτά κάθε πρωί ξυπνάει τελευταίος
και φτάνει στο γραφείο του πρώτος, κολλαριστός κι’ ωραίος.
Ενώ εσύ πρωί πρωί, τ’ αμάξι πας να πάρεις
κι ύστερα ιδρώνεις ψάχνοντας μια θέση να παρκάρεις.
Εγώ το πήρα απόφαση ποδήλατο να πάρω
μα στην Αθήνα είναι σαν να παίζω με το Χάρο.

«Και από πότε έμαθες ποδήλατο να κάνεις
μου φαίνεται δεν πας καλά, και από κάπου χάνεις»

Μου έμαθε ο γείτονας και άσε τις κακίες
με το ποδήλατο θα ζω καινούριες εμπειρίες.
Άσε τις ζήλιες και άκουγε, είναι για το καλό σου
και πάψε ν’ ασχολείσαι πια με τ’ αυτοκίνητό σου».
Θα πάω βόλτα σήμερα με φίλους ποδηλάτες
δε θέλω πια αυτοκίνητα και κυριλέ γραβάτες.

"Τίποτα δεν έχει αλλάξει, τίποτα δεν είναι όπως παλιά"

Δίκιο έχετε όλοι.

Έχω προσπαθήσει και παλιότερα να κάνω μια κάποια μίνι-συνέλευση για το θέμα.
Δεν βρέθηκε κανένας όμως και κατέληξα να μιλάω εγώ και ο bin μόνο.

Υπάρχει και η άποψη ότι το cmr είναι ότι είναι και αυτοί που πάνε. Αν θέλουν να φωνάξουν και να διεκδικήσουν ας το κάνουν. Αν πάλι όχι, τότε αυτό θέλουν.

Όταν το ξεκίνησα (εγώ και αρκετοί από τους παλιούς) ήταν ο μοναδικός τρόπος να φανεί το ποδήλατο (πέρα από τις πορείες μια φορά το χρόνο) και να βγει κάποιος στην κίνηση των δρόμων.
Τώρα με 10 βόλτες την βδομάδα ο καθένας πάει βολτάρει και μαθαίνει (?) να κινείται και βλέπει κόσμο και περιοχές κλπ κλπ.

Αν θυμάστε και το λόγο που αλλάζαμε ώρα θερινή/χειμερινή για να αποφεύγουμε όσο γίνεται το σκοτάδι (τότε τον παλιό καιρό που δεν θέλαμε να νυχτώνει και να ποδηλατούμε ακόμα...), τώρα οι περισσότερες βόλτες ξεκινάνε με σκοτάδι. Ο κόσμος άλλαξε, πρέπει να προσαρμοστούμε (η ώρα να παραμείνει 19.00 χειμώνα/καλοκαίρι πλέον μιας και περισσότερους τους νοιάζει να προλαβαίνουν να έρχονται παρά να αποφύγουν το σκοτάδι...)

Άρα τι έμεινε από το cmr? Η διεκδίκηση; Αυτά που λέει και η Λυδία.
Η διεκδίκηση μάλλον πέθανε στον βωμό της μόδας, του βολταρίσματος και της φραπεδιάς...

ΥΓ: προσπάθησα 3 φορές να θυμηθώ τον κωδικό μου για να μπω εδώ να γράψω κι αυτό επειδή ήθελα να ξέρετε ότι υπάρχει κι άλλος ένας που το θυμάται αλλιώς το cmr και το θέλει πίσω, αλλά όχι με γκρίνιες και βαβούρες. Έχω πει πολλές φορές όποιος θέλει να εκτυπώσει φυλλάδια και να μοιράζει. Δεν το έχω δει ποτέ να γίνεται.
Περιμένω προτάσεις στη σελίδα στο φβ ή κι εδώ (αν και εδώ δεν μπαίνω πια)

Έχω την ατυχία να μην ανήκω στους «παλαιούς» αλλά να μην ανήκω και στους «νέους» κι επειδή δεν ανήκω πουθενά δεν το βλέπω σαν τη «μάνα-βόλτα» αλλά σαν το παιδί της που δείχνει στα μάτια μου να αλλάζει και να παίρνει τον «κακό» το δρόμο. Βέβαια τα «παιδιά» πρέπει να παίρνουν τον δρόμο που γουστάρουνε στη ζωή χωρίς τις νουθεσίες των «μεγάλων». Μπορούν όμως οι «μεγάλοι», αν πράγματι έχουν ενδιαφέρον για τα «παιδιά», να δείχνουν την στάση τους στη ζωή όσο συχνά μπορούν. Γι’ αυτό θα επιμείνω λίγο ακόμα με κάποιες σκόρπιες σκέψεις/προτάσεις γιατί δεν έχω ζήσει τα «ηρωϊκά» CMR άλλων εποχών αλλά με ενδιαφέρει να υπάρχουν νέα, ίσως διαφορετικά αλλά πάντως να μοιάζουν περισσότερο με ποδηλατοπορείες παρά με ποδηλατοβόλτες.

Το πρώτο που θα έλεγα -ειδικά στους παλαιότερους- είναι πως «λείπουν». Δηλαδή αντί το CMR να ‘ναι γεμάτο με σκουντούφληδες μεσήλικες κι η πιτσιρικαρία να ‘ναι χωμένη στα καφέ και τα φρηντέϋ, τώρα βλέπω την πιτσιρικαρία κάτω αλλά τους σκουντούφληδες να απουσιάζουν. Κι έτσι, πως περιμένουμε ο νιούμπη να καταλάβει τη διαφορά του CMR αν έχει συνηθίσει στις περιαστικές βόλτες και κανείς δεν του δείχνει με τη στάση του αυτή τη διαφορετικότητα?

Γι’ αυτό θα πρότεινα, στο επόμενο κι όλας, να κατέβετε ειδικά εσείς οι "βετεράνοι" να φτιάξετε έναν πυρήνα, να το πάρετε «πάνω σας» δηλαδή, έστω για μια ακόμα φορά. Και μαζί με εμάς τους «νέωπες» που 'μαστε και ωραίοι να τριγυρίσουμε παρέα για να μάθουμε επιτέλους αν μας αρέσει ή όχι. Φυσικά –όπως σοφά είπε ο inferno- χωρίς γκρίνιες και βαβούρα. Αν δηλαδή κάποιοι θέλουν να φύγουν πρώτοι, δεύτεροι, χώρια ή μαζί, κανένα πρόβλημα! Μπορεί να γίνονται 10 CMR, το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Ένα άλλο στοιχείο που με έχει προβληματίσει είναι η ταχύτητα που κάνει τη διαφορά της πορείας από την βόλτα. Έτσι θεωρώ πως ένα CMR πρέπει να πηγαίνει ΑΡΓΑ. Μάλιστα πρέπει συχνά να σταματά, να ανασυντάσσεται, να κάνει και τη σχετική χαμογελαστή βαβούρα και να συνεχίζει. Με αυτό τον τρόπο η «μάζα» μένει μαζί, θεωρείται «κρίσιμη» κι ελαχιστοποιείται η ανάγκη του να κλείνεις τις κάθετους από τα σημεία που περνάει. Γιατί η δυσφορία του οδηγού κορυφώνεται όταν περιμένει και βλέπει κάτι τεράστια κενά όπου θα περάσουν τρία τρία τα ποδήλατα και μάλιστα γρήγορα γιατί αποκόπηκαν.

Όπως για παράδειγμα οι κανονικές πορείες. Όσο είναι ένα μπλοκ μαζεμένο και η πορεία πηγαίνει μαζί, όλα καλά. Όταν διαλύεται, όλα πάνε κατά διαόλου. Επιπλέον η αργή και ενιαία ποδηλατοπορεία σε κάνει να αισθάνεσαι πως συμμετέχεις και σε παροτρύνει το κλίμα να φωνάξεις, να σφυρίξεις, να διεκδικήσεις. Αντίθετα, μια βόλτα γρήγορη με πολλά χιλιόμετρα, σε κάνει απλά να ακολουθείς και να ‘χεις το νου σου συνέχεια στον αρχάριο που ‘μεινε πίσω, στο μηχανάκι που θέλει να «χωθεί», στο φανάρι που έγινε κόκκινο και κάποιοι δεν πρόλαβαν. Αργά λοιπόν και όσο γίνεται μαζί. Άλλωστε το σύντροχος μια παραλλαγή του σύντροφος δεν είναι?

Επειδή πλέον η ανάγκη διεκδίκησης έχει αλλάξει κι επειδή τα δεδομένα δεν είναι αυτά που ήταν πριν χρόνια αλλά κι επειδή οι άνθρωποι βαριούνται τα ίδια και τα ίδια θα πρότεινα να υπάρχουν και κάποιες δράσεις. Κατ’ αρχήν δεν χρειάζεται το CMR να περνά μόνο από κεντρικούς δρόμους ούτε χρειάζεται να οργώνει την Αθήνα. Δεν απευθυνόμαστε αποκλειστικά στο κράτος αλλά ίσως περισσότερο στους απλούς ανθρώπους γύρω μας.

Θα προτιμούσα λοιπόν να υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές-στόχοι όπου ένα CMR να επικεντρώνεται κάθε φορά είτε έχοντας κάτι σαν αφορμή (π.χ. πέρσι Ηλιούπολη, ποδηλατόδρομος) είτε απλά σαν δράση. Θα μπορούσε δηλαδή κάθε μήνα να έμπαινε ένας στόχος, π.χ. Νέος Κόσμος/Νέα Σμύρνη ή Βύρωνας/Υμηττός ή Πετράλωνα/Ταύρος κ.ο.κ. Όταν φτάσει το CMR στη περιοχή της δράσης θα πρέπει να οργώνει όσους περισσότερους ήσυχους και μικρούς δρόμους μπορεί, πάνω κάτω τις γειτονιές.

Σκοπός είναι να το ακούσουν οι κάτοικοι, οι γείτονες, να βγουν τα παιδιά στα μπαλκόνια, να ρωτήσουν οι κυρίες «ποιοι είσαστε?», να χαιρετίσουμε τους τύπους στα καφέ, να σαρώσουμε δηλαδή τη περιοχή ώστε να διαδοθεί και να λέει ο ένας στον άλλον την άλλη μέρα: «που να στα λέω, πέρασε το CMR χτες το βράδυ!». Μπορεί οι ΙΧήδες να στραβώνουν όταν είναι εγκλωβισμένοι αλλά είναι οι ίδιοι που θα χαμογελάσουν στο μπαλκόνι τους αν ακούσουν για 5 λεπτά σφυρίχτρες και κουδούνια. Με άλλα λόγια να τους ξεσηκώσουμε θέλουμε κι όχι να τους ενοχλήσουμε. Κατόπιν μια στάση στη κεντρική πλατεία κάθε περιοχής θα βοηθούσε και την επικοινωνία.

Τέλος, μπορεί το CMR να είναι παρών και σε θέματα κοινωνικά. Να δείχνει αλληλεγγύη εκεί που χρειάζεται και που δεν χρειάζεται να είναι μόνο αυστηρά ποδηλατική αφορμή. Ναι, ξέρω, πολλοί μπορούν να διαφωνούν με κάποια τέτοια δράση αλλά είπαμε, ας ξεκινήσουν 10 CMR διαφορετικά, το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά και ας είναι επιλογή του καθένα μας «με ποιον θα πάει και ποιόν θ’ αφήσει» που ‘λεγε κάποτε κι ο ποιητής.

Αυτά είναι μερικές σκέψεις-προτάσεις γιατί δε θέλω να το δω απαισιόξα. Ίσως να προστεθούν κι άλλες από κάτω, ίσως να βγει κάτι απ’ όλο αυτό. Άλλωστε, στην χειρότερη περίπτωση να μεταλλαχθεί το CMR στη πρώτη βόλτα του αρχάριου, πράγμα που φυσικά ούτε κακό είναι ούτε το τέλος του κόσμου έρχεται αλλά τότε απλά εμένα δεν θα με αφορά.

..Η αληθεια ειναι οτι πολλα πραγματα εχουν αλλαξει σχετικα με την μαζικη παρουσια ποδηλατών στον δρομο , σχετικα με το πως την αντιλαμβανονται οι ιδιοι ποδηλατες και οι περαστικοι.
Παλαιοτερα (οσο θυμαμαι εστω) δεν υπηρχε καποιος λογος να κινηθουν μαζικα ποδηλατες (ανω των 10) σε αστικο δρομο , αν δεν επρόκειτο για μια διεκδικηση δικαιωματων .Γενικοτερα , μια μαζικη σύναξη ανθρωπων στο δρομο , σημαινε αυτοματα και διαδηλωση για διεκδικηση.
Παραλληλα , σε μια Αθηνα του τοτε οι ποδηλατες ηταν πολυ λιγοι (το καλοι ισχυει για πολλους , αλλα ειναι υποκειμενικο) και συνηθως "μεχρι το κοκκαλο" σε τροπο ζωης/ακτιβισμο αλλα και αισθηση διαφορετικοτητας σε σχεση με την υπολοιπη κοινωνια (υπο το πρισμα της χρησης του ποδηλατου σε μια αυτοκινητοκρατουμενη κοινωνια).

Φυσικα , στα πρωτα critical mass υπηρχε και το fun factor της "βολτας" , το οποιο (στο μυαλο μου εστω) ηταν απολυτα δελεαστικο και εθιστικο , ειτε σε ενδιεφεραν οι διεκδικησεις ειτε οχι. Αυτο μεταφραζοταν σε αυτους που φωναζαν με παθος τα συνθηματα και σε αυτους που βολταραν σιωπηλοί , χαμογελαστοι και αδαεις για τον διττό αυτο χαρακτηρα της δρασης .

Οι πρωτες βολτες που ακολουθησαν , περιπου το 2008(αλητογατοι-παρασκευη 21:30(freeday)-βορειοι ποδηλατες -halbike κτλ) εστιασαν κυριως (αν οχι αποκλειστικα) στο fun factor , πιθανοτατα γιατι οι ιδιοι οι διοργανωτες τους,προερχόμενοι απο την νεοτερη γενια αστικων ποδηλατων εδωσαν μεγαλυτερη αξια σε αυτο τον τομεα ή γιατι θεωρησαν οτι υπαρχει και αλλος τροπος να ενταξουν οι Αθηναιοι το ποδηλατο στην ζωη τους (πρωτα μεσω της ψυχαγωγιας & υπερβασης προσωπικων οριων και κομπλεξ και υστερα μεσα απο προσωπικη αναλυση της καταστασης και διεκδικηση).

Για εμενα , το critical mass ηταν παντα κατι πολυ μεγαλο (οχι αριθμητικα , αλλα ιδεολογικα) για να πεθανει. Φυσικα , δεν φανταζομουν οτι θα μπορουσε να αλλαξει χαρακτηρα , ισως γιατι πιστευα οτι αυτοι που καποτε το διοργανωναν δεν θα τα παρατουσαν ποτε ή θα επεμεναν μεχρι να το μεταλαμπαδευσουν σε νεοτερους .

Σιγουρα , το πληθος των ποδηλατών που κυκλοφορουν στον δρομο σημερα , γνωρισαν την αστικη ποδηλασια μεσω μιας βολτας και οχι μεσω μιας διαδηλωσης , κατι που πιθανοτατα να "αλλοίωσε" το DNA του critical αφου συμμετεχουν πιστευοντας οτι ειναι μια Δευτεριατικη βολτα .
Επισης ,νομιζω οτι αρκετοι σκληροπυρηνικοί παλαιοι ποδηλατες , σταθηκαν με αποστροφη απεναντι στις νεες γενιες αστικων ποδηλατων , γιατι η μαζικότητα τους εκανε πολυ πιο mainstream αυτο που μεχρι προτινος ηταν βασικο και αποκλειστικο χαρακτηριστικο της ατομικης τους υποστασης (χασμα γενεών) , με αποτελεσμα να παρατησουν και οι ιδιοι την προσπαθεια , εγκαταλείποντας ή ατονώντας την .

Για να καταληξω καπου , νομιζω οτι το critical mass πρεπει να αναγεννηθεί απο τους ιδιους τους ΑΡΧΙΚΟΥΣ διοργανωτες του , ωστε να αποκτησει ξανα συγκεκριμενη ιδεολογια και συγκεκριμενη δραση , χωρις εμμονη στο αν θα περασουν καλα οι συμμετεχοντες ή ποσο γρηγορα θα μαζεψει τον κοσμο του. Θα πρεπει να γινει συγχρονο (ανακοινωσεις σε ολα τα social media, flyer και ΜΜΕ , συμβολικες πραξεις περαν της διαδρομης ) , στοχευμενο, δυναμικο και επιμονο.
-Μαχητικο .
Οταν εισαι σαφης , ειλικρινης και πιστευεις σε αυτο που κανεις , πειθεις και τους αλλους (αν αυτο ειναι το ζητουμενο) να προβληματιστουν με τον ιδιο τροπο .

..και , τελος , αυτος ο σαφης ιδεολογικος διαχωρισμος μεταξυ critical mass και βολτας να ΜΗΝ ειναι μια νεα πηγη αντιπαραθεσης (πχ παλιων καλων και νεων αφελών , παππουδων και γιεγιεδων , επαναστατων & χαβαλετζιδων χεχε).
Η παλαια φρουρα ποδηλατων της Αθηνας θα επρεπει να ειναι δεκτικη στην αφιξη νεων αστικων ποδηλατων που ισως δεν εχουν τοσο "βαρια" φιλοσοφια γυρω απο το ποδηλατο , αλλα ενδεχεται και να την αποκτησουν αν πεισθουν οτι τους αφορα.
Η δεξαμενη αυτη των νεων συμμετεχοντων σε ενα ανανεωμενο critical mass, πιθανοτατα να γεμισει κυριως με αυτους τους νεους αστικους ποδηλατες .

Υ.Γ. Προσωπικα στο critical εχω παρευρεθει ελαχιστες φορες (σε βολτες πολλεεεεεες περισσοτερες) , κυριως λογω ωρας , μερας αλλα και της (προσωπικης μου) ιδεολογιας οτι δεν χρειαζονται ποδηλατοδρομοι στην Αθηνα , που δεν ειναι ποτε αρκετοι , αλλα συνυπαρξη στους υπαρχοντες δρομους.
Παρολα αυτα θα δεχομουν με μεγαλη χαρα μια ανανεωση και συγκεκριμενοποίηση του υπαρχοντος critical , και θα το στηριζα ενεργα ακομα και αν ερχομουν μοναχα για την βολτα και τους φιλους.

Προσωπικα , ευχαριστως να πω την γνωμη μου σε μια συνδιαμορφωση του critical mass .!

(ειναι τιμιο παντως , να παραδεχτω εκ των προτερων οτι οι ποδηλατικες δρασεις με την εκδοχη της βολτας και η υπαρχουσα κατασταση των δρομων με καλυπτουν απολυτα προσωπικα και ιδεολογικα , αλλα ΣΕΒΟΜΑΙ και πιστευω ακραδαντα στο δικαιωμα των ανθρωπων να διεκδικουν ενα καλυτερο προσωπικο & κοινωνικο αυριο , οποτε εμμεσα με ενδιαφερει το critical να σταθει στα ποδια του βασει ορισμου και να πετυχει)

Αν κρίνω από τον τότε αριθμό συμμετεχόντων πρέπει να είμαι από τούς πρώτους που συμμετείχαν σε CMR. ( δεν τα πάω καλά με τις ημερομηνίας αλλά έχουν περάσει κάμποσα χρονάκια από τότε)...

Σταμάτησα όταν ένοιωσα ότι κάποιοι εκμεταλλεύονταν την παρουσία μου για να προωθήσουν άσχετες (κατά την άποψή μου) επιδιώξεις και με άκομψο (κατά την άποψή μου) τρόπο. Τότε απλά σταμάτησα να πηγαίνω και δεν πήγα για χρόνια μέχρι το τελευταίο CMR...(που με κάλεσε ο inferno και μετά δεν ήρθε).

Πήγα αποφασισμένος να την κάνω αν ένοιωθα πάλι δυσάρεστα αλλά τίποτε δυσάρεστο δεν συνέβη, το corking ήταν αποτελεσματικό, η πορεία μάλλον γρήγορη αλλά όλοι μπορούσαν να ακολουθούν,ελάχιστοι γνωστοί και πολλοί άγνωστοι για μένα. ¨Έμεινα μέχρι το τέλος, το χάρηκα και σε πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάω...

Αυτή την διάσταση ανάμεσα στο cmr και την βόλτα, προσωπικά ΔΕΝ την καταλαβαίνω αφού εξ ορισμού το cmr ΕΙΝΑΙ βόλτα με ποδήλατα!
Αυτό εξάλλου αναφέρεται και στα ξένα επεξηγηματικά σάιτ και στο πολύ καλό Ελληνικό.

παραθέτω
wikipedia
"Critical Mass is a cycling event typically held on the last Friday of every month in over 300 cities around the world. The ride was originally founded in 1992 in San Francisco. The purpose of Critical Mass is not usually formalized beyond the direct action of meeting at a set location and time and traveling as a group through city or town streets on bikes."

criticalmass.gr

"Η γενική ιδέα του critical mass είναι μία μαζική βόλτα με ποδήλατα, ξεκινώντας από ένα προκαθορισμένο σημείο εκκίνησης κάθε μήνα, μια συγκεκριμένη μέρα. Από εκεί και πέρα, το critical mass αποτελεί μια ελεύθερη έκφραση ποδηλατών, ευπρόσδεκτα είναι και κάθε λογής αυτοκινούμενα με ανθρώπινη δύναμη οχήματα, όπου κάθε συμμετέχων έχει και την δική του ιδέα και σκοπό για αυτή την βόλτα.

Σίγουρα ο σκοπός δεν είναι η ταχύτητα σε μια τέτοια βόλτα, αλλά κυρίως η προβολή του ποδηλάτου. Είναι μια γιορτή για το ποδήλατο στους δρόμους. Δεν προσπαθεί να εναντιωθεί στα αυτοκίνητα, τα λεωφορεία ή τα υπόλοιπα οχήματα που κινούνται, απλά παίρνει το μερίδιό του στο οδόστρωμα από όπου περνάει. Το critical mass ride είναι μια προσπάθεια διεκδίκησης του δικαιώματός μας να χρησιμοποιούμε το δρόμο, αλλά όχι η στέρησή του στους άλλους!

Το critical mass ride δεν έχει οργανωτές, ούτε αρχηγούς. Όποιος είναι μπροστά χαράζει την πορεία που θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Σε κάθε πόλη, κάποιοι ποδηλάτες επέλεξαν μια ημέρα και μια ώρα, την κοινοποίησαν και έτσι γεννήθηκε το critical mass ride! Όταν μαζευτεί μια κρίσιμη μάζα ποδηλάτων στον τόπο συνάντησης την ημέρα και ώρα του ραντεβού, τότε το critical mass ride ξεχύνεται στον δρόμο, διεκδικώντας ένα μέρος του."

Άρα
Η διεκδίκηση γίνεται με την μαζική παρουσία μας στον δρόμο, προσπαθώντας να μην τον στερούμε από τους άλλους χρήστες. Άλλου είδους ενέργειες όπως έξυπνα και όχι προσβλητικά συνθήματα, επικοινωνία με άλλους χρήστες των δρόμων και επεξήγηση της δράσης, φυλλάδια κλπ έιναι χρήσιμα αλλά όχι και απαραίτητα.

Κατά την άποψή μου το CMR χάνει τον προσανατολισμό του (και μαζί με αυτόν ίσως και την μαζικότητά του), όταν χρησιμοποιείται για να προωθεί άλλα θέματα που μπορεί να έχουν δίκαια κοινωνικά ή πολιτικά αιτήματα αλλά ΔΕΝ είναι άμεσα συνδεδεμένα με το ποδήλατο και την ποδηλασία.

π.χ. Η ανεργία μας καίει όλους αλλά ένα CMR κατά της ανεργίας είναι κατά την γνώμη μου Φάουλ!

βασικα ειναι στο χερι μας να δωσουμε στο cmr τον χαρακτηρα που πρεπει! εχω καιρο να παω και εντυπωσιαζομαι οταν διαβαζω σχολια τυπου ''ωραια βολτα''
το γεγονος οτι η εργοδοσια φροντισε να μου ''χαλαρωσει'' το εργασιακο προγραμμα λογω κρισης σκοπευω να πηγαινω στο cmr απο δω και περα

βλεπω εχει αρχισει ηδη μια συζητηση για το θεμα εδω
ισως πρεπει να μιλησουμε και απο κοντα στο cmr
τις δευτερες που δεν εχει cmr στην ''comuna autonoma'' μπορει να γινει συζητηση απο κοντα για το θεμα και ισως καταληξουμε καπου http://www.podilates.gr/node/25544

προσωπικα θεωρω πως τον σκοπο του cmr τον καταφερνουν μια χαρα οι περισσοτερες βολτες που υπαρχουν ηδη! το cmr ηταν η πρωτη πολυαριθμη συγκεντρωση δεν καταφερε ομως να εξελιχθει διοτι προφανως ο τροπος δεν γινονταν αποδεκτος! αυτο που προσπαθει να πετυχει το πετυχαινει μια χαρα μια πολυαριθμη ποδηλατοβολτα λουμπεν,χαλμπικε,φριντει,εθελοντες,πεταλιβες κλπ αλλα το θεμα ειναι πως το cmr δεν πρεπει να προσαρμοστει σε λογικες παμε βολτα στο παρκο με σκοπο να ερθει πιο πολυς κοσμος δεν πειραζει αν δεν ερθει
αν εχει κανει τον κυκλο του εμεσα εχει καλυφθει ο σκοπος του και δεν χρειαζεται πια τοτε ισως θα πρεπε να σταματησει
ειναι πιο λογικο και τιμιο απο το να μετατραπει σε μια βολτουλα στο παρκο

Συμφωνούμε φαντάζομαι οτι καλό θα ήταν να υπήρχε και μια μηνιαία ποδηλατοσυνεύρεση με διαφορετικό χαρακτήρα - με τον χαρακτήρα του cmr.
Το πως γίνεται αυτό δεν ξέρω... τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους - άμα ξεφύγουν, ξέφυγαν. Μια προσπάθεια όμως ίσως έχει κάποιο νόημα, ας δούμε λοιπόν στο επόμενο cmr τι μπορεί να γίνει, μια ενημέρωση, μια πνοή, δεν χάθηκε ο κόσμος... Μπορεί να υπάρχουν ποδηλάτες που θα ήθελαν να είναι η μηνιαία αυτή "βόλτα" κάτι το διαφορετικό, να γνωρίζουν οτι πολλές άλλες πόλεις στον κόσμο συμμετέχουν συγχρόνως σε αυτό το κάτι...
Κοιτώντας πάντως πίσω στο χρόνο, οι εμπνευστές του Ποδηλατ-ισσ-ες δεν νομίζω οτι είχαν φανταστεί τότε οτι οι βόλτες θα είχαν τόση συμμετοχή, θα γινόντουσαν σε εβδομαδιαίο ρυθμό σε τόσα και τόσα μέρη! Και είναι μεγάλο λάθος να πιστεύει κανείς οτι υπήρχε κλίμα "αποστροφής" τέτοιων ποδηλατόβολτων..Ίσα ίσα, στις 24ωρες γιορτές για το ποδήλατο που είχαν οργανωθεί τα πρώτα χρόνια (πχ) , οι οργανωμένες ποδηλατόβολτες ήταν βασικό χαρακτηριστικό. Και από τους πιο παλιούς τότε ξεκίνησε και η ιδέα οτι ο νέος ποδηλάτης θα ξεθαρρέψει αν πάει μια βόλτα μέσα σε μεγαλύτερη παρέα... Ετσι οργανώθηκαν οι πρώτες βόλτες με ή χωρίς διεκδικητική χροιά.
Οι ακόμα πιο παλιοί, που είχαν οργανώσει αντίστοιχες δράσεις δεκαετίες πριν, βοήθησαν όσο μπορούσαν, και έτσι σιγά σιγά ή μάλλον αρκετά γρήγορα δημιουργήθηκε αυτό το σύμπλεγμα πολλών διαφορετικών ομάδων που ευτυχώς -και πρωτοφανές για την ελληνική πραγματικότητα- συμβιώνει, συνεργάζεται και αναγνωρίζει οτι ένας είναι ο κοινός μας παρονομαστής "η σχέση μας με το ποδήλατο". Οπως και πρωτοφανές είναι το οτι δεν υπερισχύει σε καμιά ομάδα η αίσθηση οτι αυτοί ανακάλυψαν τον τροχό, δεν αφήσαν πολιτικές κ.α διαφορές να υπερισχύσουν...

Résumé: Από τις πρώτες ποδηλατόβολτες έχει περάσει ίσως όχι τόσος πολύς καιρός χρονικά αλλά πάρα πολύς καιρός όσον αφορά την εξέλιξη της οραματιζόμενης "ποδηλατικής κοινότητας"... Ξεπήδησαν ομάδες που πάνε βόλτες, ομάδες που θέλουν να συμμετέχουν στις αποφάσεις των δήμων τους, ομάδες που κάνουν τουρισμό, ομάδες που συντηρούν ποδηλατικά σαιτς, ομάδες, ομάδες, ομάδες...
Ε, μια από αυτές τις ομάδες ήταν και η ομάδα του cmr... Γιατι να μην αναβιώσει;; Τόσο απλό...

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τους σκοπούς και τους στόχους τους cmr (Critical Mass Ride= βόλτα της κρίσιμης μάζας), κατάφερε να τους επιτεύξει το freeday έστω και αν τόνισε υπερβολικά το στοιχείο της βόλτας/χαβαλέ.

Το freeday με την μέθοδο της βόλτας διασκέδασης, που φαίνεται ότι πιάνει πιο πολύ την ψυχοσύνθεση του ελληνικού κοινού, κατάφερε να βγάλει νέους αστικούς ποδηλάτες στον δρόμο, να διαφημίσει το ποδήλατο, να το καταξιώσει στα μάτια πολλών κοινωνικών ομάδων, να το εδραιώσει σαν μέσο μετακίνησης στους δρόμους, ( κάτι που δεν ίσχυε παλιά) και δημιούργησε και μία σχετική κουλτούρα σε αυτούς που συμμετέχουν σε αυτό.

Μπορεί κάποιοι να απαξιώνουν γενικότερα την ιδέα της "βόλτας" αλλά τελικά το ποδήλατο είναι ένα μέσο μετακίνησης που έχει σαν κύριο χαρακτηριστικό του και την ψυχαγωγία.

Δεν μπορώ να αντιληφθώ λοιπόν γιατί υπάρχει γκρίνια ως προς το πως γίνονται τώρα τα cmr και συζήτηση για το αν θα έπρεπε να ακολουθηθεί πάλι το "παλιό" πρότυπο που ήρθε από τα cmr του εξωτερικού, από την στιγμή που από ότι φαίνεται αυτός ο τρόπος, δεν δούλεψε όπως θα έπρεπε σε τοπικό επίπεδο, με το στυλ και με τους όρους που αρχικά διοργανώθηκε.

Προσωπικά με ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα και όχι οι μέθοδοι που ακολουθούνται για να επιτευχθούν αυτά.
Αν το πρότυπο που προτείνεται για την διοργάνωση ενός cmr δεν δουλεύει στην Ελλάδα, τότε είναι καλύτερο να το αναπροσαρμόσουμε σύμφωνα με κάτι που λειτουργεί καλύτερα και έχει αποτελέσματα.

Με άλλα λόγια, εφόσον υπάρχει ήδη το παράδειγμα του freeday που καταφέρνει να βγάζει όχι απλά την κρίσιμη μάζα, αλλά την απόλυτη μάζα ποδηλατών στον δρόμο, ( με αριθμούς που παίζουν στους 3-4.000 ποδηλάτες σε εβδομαδιαία βάση) δεν βλέπω γιατί το cmr να μην ακολουθήσει κάτι παρόμοιο, αλλά αντίθετα να προσπαθήσει να γίνει η οποιαδήποτε "αναβίωση" (σε εισαγωγικά γιατί δεν πιστεύω ότι πέθανε ποτέ), με έναν τρόπο που όπως αποδείχθηκε δεν κατάφερε ποτέ να βγάλει αυτήν την κρίσιμη μάζα ( που λέει και το όνομα του cmr) ποδηλατών στον δρόμο.

Τώρα για τον διεκδικητικό χαρακτήρα που υποτίθεται θα έπρεπε να έχουν οι βόλτες ( οι κάθε βόλτες ): Για μένα η οποιαδήποτε διεκδίκηση, με εξαίρεση τη Πανελλαδική Ποδηλατόπορεία, στην διάρκεια μίας βόλτας, δεν έχει νόημα και είναι περιττή. Η επιτυχία μίας βόλτας και οι συμμετοχές της μεταφέρει από μόνη της τα μηνύματα, καθώς εδραιώνει στην συνείδηση του κοινού το ποδήλατο σαν έναν ευχάριστο, χρήσιμο και βιώσιμο τρόπο μετακίνησης.

Και θα ήθελα να προσθέσω και κάτι ακόμα.
Διάβασα πιο πάνω για παλιούς και νέους ποδηλάτες. Συγγνώμη αλλά δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό και τι είδους διαχωρισμός είναι αυτός; Ποιοι είναι παλιοί ποδηλάτες;; Αυτοί που πήγαιναν όταν πρωτοδιοργανώθηκε το cmr; Ήταν τάχα ποτέ το cmr μία διοργάνωση όπου συμμετείχε κάποιο κλειστό κλαμπ των πιο παλιών αστικών ποδηλατών στην Αθήνα; Δεν νομίζω ότι το ποδήλατο επιδέχεται τέτοιου είδους διαχωρισμούς.

Είναι ένα μέσο μετακίνησης που μπορούν τα το χρησιμοποιήσουν και να το βάλουν στην ζωή τους όλοι. Κάποιος που μετακινείται πιο πολλά χρόνια από κάποιον άλλον με ποδήλατο στον αστικό χώρο, δεν νομίζω ότι έχει κάποια διαφορά με κάποιον που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ούτε σημαίνει ότι ο δεύτερος στερείται κάποιας ειδικής κουλτούρας επειδή δεν το είχε προτιμήσει πιο πριν.

...σε συναισθηματική νοημοσύνη, δηλαδή οπτική γωνία και αντίληψη της Wicca.

Προσωπικά δεν έχω πάει σε κανένα cmr, το πιο δυνατό σημείο του ποδηλάτου είναι η απόλαυση και η ευκολία που προσφέρει, οπότε ίσως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος προώθησης.

Πιστεύω πως το freeday περνάει όλα τα μηνύματα υποσυνείδητα,δηλαδή μια ευτυχισμένη μάζα που ονειρεύεται μια ομορφότερη και ανθρώπινη πόλη σκορπάει περισσότερη θετική ενέργεια από μια άλλη που ίσως μοιάζει να έχει και κομματικό χαρακτήρα.

Αλλά όμως, το ποδήλατο είναι από μόνο του τόσο τέλειο που αργά ή γρήγορα θα γοητεύσει ακόμα και τους πιο μίζερους και ξενέρωτους, δεν γίνεται αλλιώς.

Συχνάζω τελευταία εξ ανάγκης στην περιοχή της Βασ. Σοφίας, όπου αλυσίδα νοσοκομείων. Είναι ασύλληπτο πόσοι ποδηλάτες χρησιμοποιούν αυτή την τόσο νευρική σε κίνηση αρτηρία. ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ. Μάλιστα τα ποσοστά γυναικών και ανδρών άν το θέσουμε φυλετικά είναι μία η άλλη. Εξαιρετικά ενδιαφέρον. Αυτό κι αν είναι cmr σκεφτόμουν σήμερα καθώς καμάρωνα και ζήλευα που δεν ήμουνα με το δικό μου.

Σε cmr δεν έχω πάει, γιατί μια ζωή δούλευα ως τις 9.00-10.00 το βράδυ. Ένα απ’ αυτά τα εργασιακά βράδια το cmr ήρθε εκείνο σε μένα χωρίς να το ξέρει. Εκεί που δούλευα άκουσα μια εκκρηκτική βαβούρα από κουδούνια και καραμούζες κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Ήταν μια μικρή ομάδα σε σχέση με τον καταιγιστικό όγκο του freeday κάτω απ’ το μπαλκόνι μου, όπου βγήκα και τους χειροκροτούσα εξαιρετικά συγκινημένη, γιατί η ώρα ήταν προχωρημένη, εγώ έβαζα τις τελευταίες πινελιές στη δουλειά κάπως κουρασμένη, ο δρόμος ήταν σκοτεινός κι αυτοί τόσο φωτεινοί, ζωντανοί και χαρούμενοι.

Η μεταστροφή γενικά ενός πράγματος σε κάτι άλλο είναι ενδιαφέρουσα μόνο όταν προκύπτει μέσα από κάποια ανάγκη. Ποτέ δεν έπιασε κάτι υπό την πίεση του πρέπει να αλλάξει κάτι θεωρητικά. Όσοι νιάζονται γι’ αυτό, σημαίνει πως έχουν κάποια άλλη ανάγκη κι αυτή την ανάγκη, πρέπει να έχουν για οδηγό για ν’ αλλάξουν το τι είναι το cmr ως τώρα.

Αυτό έκανε και το freeday. Πήρε τη μαγιά των νυχτεριών των Αλητόγατων και την μετασχημάτισε σε κάτι διαφορετικό.

Πιστεύω πως μια κίνηση αλλαγής μόνο στην αναγκαιότητα της ύπαρξής της μπορεί να στηριχθεί. So guys if U need it, just go for it. Make it happen.

@με δεδωμενο το γεγονος οτι πλεον η αθηνα εχει αν τις μετρησει κανεις πανω απο 40 βολτες την βδομαδα (εκπληρωση ενος οραματος) δεν χρειαζεται το cmr να γινει μια ακομα χαζοχαρουμενη ποδηλατοβολτα στην πολη των αθηνων

@ανεκαθεν στο cmr συμμετειχαν συνειδητα αστικοι ποδηλατες δινοντας του μια πολιτικη σταση (διεκδικηση δικαιωματων)

@το cmr γινεται στην πιο κεντρικη πλατεια της αθηνας σε ωρα οπου η πολη εχει κανονικους ξεφρενους ρυθμους

@ετσι και αλλιως περναει αρκετη ωρα απο την ωρα συγκεντρωσης μεχρι την στιγμη που ξεκινα η πορεια

προτασεις

πιστευω πως το cmr πρεπει να εχει εναν ξεχωριστο χαρακτηρα και σε καμια περιπτωση να μην προστεθει στις πολυαριθμες βολτες
επειδη τον αντικειμενικο σκοπο του cmr τον υπερκαλυπτει το φριντει και οι αλλες ποδηλατοβολτες ακριβως η ευαισθησια και η συνειδητη συμμετοχη στο cmr μπορει να κανει την διαφορα

μπορουμε να δωσουμε εναν αλλον χαρακτηρα στο cmr ποσο κακο μπορει να ειναι αυτο η τουλαχιστον οχι τοσο οσο με την βολτα
μπορουμε να χρησιμοποιησουμε το γεγονος οτι η συγκεντρωση γινεται στην πιο κεντρικη πλατεια της αθηνας με πολλους περαστικους αλλα και τεραστιες λεωφορους γυρω γυρω

ΠΡΩΤΕΙΝΩ
στατικη εκδηλωση για μια ωρα ωσπου να ερθει η ωρα για πορεια
με την μορφη εικαστικης παρεμβασης, διαπαιδαγωγισης, στοχευμενης προβολης, προσεγγισης περαστικων οδηγων με διαφορα μεσα flyer, ενημερωση, καλεσμα κλπ
παραδειγμα
@ερασιτεχνικες καλλητεχνικες εκδηλωσεις
@ημεριδες για το ποδηλατο
@μαθηματα ποδηλατου
@τεχνικα μαθηματα ποδηλατου
@παρουσιαση και επικοινωνια στους αμεσα ενδιαφερομενους (οδηγους)για να @χρησιμοποιουν ποδηλατο σε συνδιασμο με ΜΜΜ αντι για αυτοκινητο τουλαχιστον στο κεντρο (μα ποσο χαζο να κατεβαινει κανεις στο κεντρο με αυτοκινητο)

οταν ερθει η ωρα να πατησουμε δρομο η πορεια πρεπει να ειναι πορεια δηλαδη με κλειστο τον δρομο
αν ο αριθμος δεν ειναι ικανος να κλεισει με τον ογκο τον δρομο τοτε πρεπει να επιλεγει πιο μικρους δρομους ετσι ωστε να γινει αισθητη η παρουσια με ΑΡΓΗΗΗΗ κινηση αλλα με εναν συγκεκριμενο προορισμο
τι μας χαλαει καθε φορα να πηγαινουμε και να χτυπαμε την πορτα του δημου αθηναιων η την πορτα υπουργειων μεταφορων,περιβαλλοντος,οικονομικων,μεγαρο μαξιμου κλπ ειτε ως συμβολικη ενεργεια ειτε με την παραδωση ενος ψηφισματος καθε φορα οπου θα δινουμε καθε μηνα τις προτασεις μας και οσα διεκδικουμε

.."μια ακομα χαζοχαρουμενη" ?
Ολα χωρανε σε αυτη την πολη.. ο,τι ποδηλατικο γινεται αξιζει ενα καποιο σεβασμο νομιζω , ειδικα απο τους ποδηλατες που οραματιζονται ενα καλυτερο ποδηλατικο αυριο (ειδικα αν μιλαμε για 40 βολτες που βγαζουν τον κοσμο εξω ποδηλατοντας).
Το "χαζο" διπλα στο "χαρουμενο" καθολου δεν μου αρεσει σαν χαρακτηρισμος και ειναι , θεωρω , πολυ αδικη σαν προσεγγιση για μια ικανη μεριδα ανθρωπων που ενδεχομένως να επανδρωσει το κατι πιο δραστικο (σε επιπεδο δικαιωματων) που θα προτεινε ενα ακτιβιστικο cmr .
Προσωπικη αποψη.

σεβαστη η αποψη σου
προσωπικη αποψη παντα

Δεν κατάλαβα γιατί το χαρούμενο πρέπει να είναι εκ προοιμίου χαζό.

Αυτό το δόγμα της μιζέριας και της γείωσης είναι που έχει φάει τους περισσότερους ακτιβιστές.

ο μυθος της ορχηστρας του τιτανικου που επαιζε την ωρα που βυθιζονταν λογοτεχνικα ειναι ομορφος και περιλουσει δοξα τους πρωταγωνιστες μουσικους για αιωνες

οι τελευταιοι ομως ακομα και αν ισχυε ο μυθος οπως μας εχουν παραστησει στις ταινιες δεν μπορει σε καμια περιπτωση να επαιζαν vivacisimo καλωντας σε ομαδικο χωρο τους επιβατες! θα ηταν μια πολυ σουρεαλ σκηνη αν την βλεπαμε αλλα δεν θα επειθε κανεναν οποτε ενα adagio ηταν αρκετο!

δεν ειναι καθολου λανθασμενος κατα την προσωπικη μου αποψη ο ορος ''χαζοχαρουμενο''
και φυσικα γνωριζουμε ολοι μας ποιες απο τις 40 εξαιρουνται απο το πρωτο σκελος

σε καθε περιπτωση οποιος αισθανεται οτι θιγεται μπορει να αυτο-εξαιρεθει καθως ειναι πιο σημαντικη η ουσια στην συγκεκριμενη περιπτωση
αυτη ειναι η προσωπικη μου αποψη παντα

γιατι δεν μπορει οι βολτες να ειναι και εξυπνες και και χαρουμενες μαζι;
αν ειναι κατι εξυπνο
δηλ. μαζευει κοσμο
αρα κανει με εναν αλλο τροπο πολυ περισσοτερη δουλεια
στον ρολο της διεκδικησης και της χειραφετησης
πρεπει να ειναι και λυπημενο;
...
το αντιθετο του χαζοχαρουμενου ποιο ειναι;
...
το εξυπνολυπημενο;
το ξυπνιοστενάχωρο;
...
οι βολτες εγιναν 40
(και να τα εκατοστησουν)
διοτι ακριβως δεν ειναι αφιερωμενες αμεσα στην διεκδικηση
αλλα την προωθουν εμμεσα μεσα απο μια σταση των συμμετεχοντων
που μεταδιδει μια εικονα προς τα εξω
η οποια απλα λεει:

"1.περναω καλα.
2.η πολη θα μπορουσε να ειναι γεματη ποδηλατα,
3.ελα και συ"
...
μηπως για να πει κανεις το 2. και το 3.
πρεπει να κρυβει το 1.;
...
προσωπικη μου αποψη ειναι οτι καλο ειναι να μην στηριζουμε την σωστη και απαραιτητη παρουσια του crm στον χλευασμο ολων των υπολοιπων βολτων.
...
μειωνει και το cmr αυτο,
και δεν αφηνει να φανει, με ηρεμια και καθαροτητα, το απλο γεγονος, οτι αν δεν ηταν το cmr πριν απο μερικα χρονια, ολες αυτες οι βολτες δεν θα υπηρχαν.

didotou wrote:

το αντιθετο του χαζοχαρουμενου ποιο ειναι;
...
το εξυπνολυπημενο;
το ξυπνιοστενάχωρο;

Έλα ντε...

Δεν έχω καταλάβει ποτέ γιατί ορισμένοι πιστεύουν ότι ο κόσμος θα ενδιαφερθεί πολύ να διεκδικήσει κάτι που δείχνει μίζερο. Ίσα ίσα το αντίθετο συμβαίνει. Ο κόσμος συμμετέχει μαζικά όπου περνάει καλά, όπου παίρνει χαρά. Εκεί είναι που μαζεύεται η κρίσιμη μάζα που είναι και το "μανιφέστο" του cmr. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι αδυνατεί να εκτιμήσει την δυναμική του περιβάλλοντός του.

...ψήνεται να πάει να περάσει καλά σε μια βόλτα και όχι να πάει να γκρινιάξει όπως γίνεται στις πορείες.

Ο "πολιτικοκομματοσκυλάδικος-θέλωτογλυφιτζούριμου" χαρακτήρας μας έχει κουράσει πολύ, όχι τίποτ'άλλο, δεν φέρνει και αποτέλεσμα.