Συνέχεια του ποστ Πολύ μικρή η συμμετοχή γιατί είναι πιστεύω ενδιαφέρον.
Θα προσθέσω ένα στοιχείο για να έχουμε επίγνωση του τι συμβαίνει και τι λέμε...
Την οργάνωση της συγκεκριμένης ποδηλατοπορείας την ανέλαβε και έφερε σε πέρας, όπως την έφερε, ένα μόνο μέλος! Που σημαίνει:
-έψαξε στοιχεία (στατιστικά τροχαίων δυο τελευταίων χρόνων -δεν υπάρχουν συγκεντρωτικά-, συνθήκες των τροχαίων που αναφέρονται στο κείμενο, στοιχεία για την πτώση της κίνησης των ΙΧ)
-έγραψε το κείμενο
-έφτιαξε την αφίσα
-έστειλε ΔΤ στη λίστα των ΜΜΕ
-έστειλε ΔΤ στη λίστα των μελών (δις)
-επικοινώνησε με ποδηλατικές ομάδες των άλλων πόλεων
-βρήκε μέιλ ομάδων, μερικών μόνο, και έστειλε κι εκεί ΔΤ
-ανέβασε και παρακολουθούσε τα αντίστοιχα ποστ στο σάιτ
-βρισκόταν σε συνεχή επικοινωνία με τον σύλλογο ΣΟΣΤΕ
και όλα τα παραπάνω μαζί με άλλα πάγια καθήκοντα (απάντηση μηνυμάτων μέιλ και πμ της ομάδας, συμμετοχή στις συνελεύσεις, επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη για έγκριση κειμένου και αφίσας κλπ)
Αντίστοιχα την ΠΠ του Μαΐου, που θέλει πολύ περισσότερη δουλειά, την είχαν φέρει σε πέρας μόνο 2-3 μέλη. Και στις δυο περιπτώσεις είναι πάρα πολύ λίγοι. Μη φανταζόμαστε λοιπόν κάποιον σούπερ, αόρατο μηχανισμό που "διεκπεραιώνει" αυτόματα την οργάνωση των δράσεων. Τα πράγματα δυστυχώς έτσι έχουν κι έτσι πρέπει να πορευτούμε. Έτσι πρέπει;
Πως μπορούμε να το κάνουμε καλύτερα; Με τη συμμετοχή περισσοτέρων μελών και με καλύτερη οργάνωση. Από τα παραπάνω καθώς και από τα σχόλιά σας προκύπτουν δουλειές που πρέπει να γίνουν:
1) Η λίστα των ΜΜΕ δεν είναι ενημερωμένη. Έχει περίπου 100 μέιλ εκ των οποίων τα 20 "χτυπάνε". Κάποιος πρέπει να την ενημερώσει!
2) Η λίστα των μελών της μέιλινγκ λιστ είναι 1200 περίπου (εκεί που στάλθηκε μέιλ για την ποδηλατοπορεία) όταν τα μέλη του σάιτ είναι 18.000!!! Κάποιος πρέπει να κάνει μια συγχώνευση των δυο λιστών!
3) Οι υπάρχουσες ομάδες έχουν θεωρητικά μεγάλη δυναμική αλλά δεν υπάρχει επικοινωνία/συνεργασία. Κάποιος πρέπει να φτιάξει μια λίστα με μέιλ και τηλέφωνα των ομάδων! Η επικοινωνία πρέπει να είναι και προσωπική.
4) Η συνέλευση πρέπει να γίνεται δυο φορές το μήνα, όπως παλιά. Κίνημα μέσω διαδικτύου δεν καταφέρνει και πολλά. Χρειάζεται προσωπική επαφή και χτίσιμο εμπιστοσύνης.
5) Έχουν αλλάξει πολλά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια -κρίση, τεράστια αύξηση ποδηλατών, δημιουργία τοπικών ομάδων, απόκτηση εμπειρίας, ικανοποίηση πολλών αιτημάτων μας. Πως προχωράμε;
Για το θέμα της οργάνωσης και το πως πορευόμαστε από εδώ και μπρος θα γίνει κουβέντα και μπορούν να ειπωθούν πολλά αλλά όπως βλέπετε υπάρχουν και τα πρακτικά ζητήματα. Υπάρχουν μέλη που διατίθενται να τα αναλάβουν;
Όλα τα παραπάνω "πρέπει" είναι προσωπικές απόψεις φυσικά και μάλιστα από κάποιον που απείχε από την ομάδα τον τελευταίο 1-1,5 χρόνο...
Παρ' όλο που είμαι μάλλον αρνητικός στα social media σάιτ, πιστεύω πως πρέπει να χρησιμοποιήσετε το facebook γιά να απευθύνετε πρόσκληση γιά τις συνελεύσεις. Σίγουρα θα υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή.
Όταν κάποιος θέλει να έχει μία στοιχειώδη οργάνωση δεν μπορεί να επαφίεται σε μία λογική όπως αυτή που υπάρχει μέχρι στιγμής στην συλλογικότητα podilat-iss-es.
Δηλαδή κάνουμε μία συνάντηση μία φορά τον μήνα και έρχεται όποιος δεν έχει κάπου να πάει εκείνη την μέρα που κάνουμε την συνάντηση.
Γιατί με αυτή την λογική μπορεί να συμμετέχει και κάποιος που πέρναγε απέξω και είπε να μπει να καθίσει γιατί ας πούμε... έξω βρέχει.. ή κάνει κρύο...!
Δεν είναι όμως έτσι για αυτο και παρατηρείται το φαινόμενο άλλες συναντήσεις να έχουν κόσμο και άλλες να μην είναι καν συναντήσεις. Ή παρατηρείται αυτο που έγραψες. Να βρίσκεται ένας που πάνω του πέφτουν τα οργανωτικά μίας ολόκληρης εκδήλωσης, γιατί δεν βρέθηκαν άλλοι να συμμετέχουν.
Τώρα θα πάμε στους λόγους γιατί κάποιοι παίζει να μην θέλουν να συμμετέχουν.
Ο κόσμος ειναι πρόθυμος να συμμετέχει σε κάτι που έχει ταυτότητα και συγκεκριμενους σκοπούς. Π.χ ο κόσμος πάει στο freeday γιατί ξέρει ΤΙ ΕΙΝΑΙ το freeday. Είναι βόλτα και άρα πάμε εκεί για να πάμε βόλτα.
Όταν μαζευεται όμως η συλλογικότητα τι ακριβώς; Είναι σύλλογος που διεκδικεί επίσημα για όλους τους ποδηλάτες; Όχι;
Είναι ομάδα με συγκεκριμένους στόχους; Όχι.
Έχει συγκεκριμένα μέλη; Όχι
Έχει κάποιο πυρήνα ατόμων που είναι τα ίδια πάντοτε και τα γνωρίζουμε; Ούτε.
Άρα το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι έχουμε μία φλου ομάδα, με φλου συμμετοχές και έτσι δεν μπορεί κάποιος να βασιστεί στη σίγουρη συμμετοχή κανενός, αφού όλα είναι στο χαλαρο και στο εντελώς "άμα κάτσει" .
Αφου λοιπόν θέλουμε καλύτερη οργάνωση γιατί δεν στήνουμε και λίγο στο πιο σοβαρά την συλλογικότητα. Με κάποια στάνταρ μέλη, με κάποιο πυρήνα, με άτομα που θα είναι επώνυμα, με μέλη που θα έχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες κτλ;;
Δηλαδή πως ακριβώς έχουμε την απαίτηση να γίνουν πράγματα όταν αυτό που περνάει κάθε φορά σαν μήνυμα ειναι το περάστε όποτε θέλετε, αν θέλετε, όταν σας κάτσει και αν είναι στον δρόμο σας;
Μα όσα γίνονται,γίνονται γιατί αυτοί ή αυτός που τα τρέχει γουστάρει να το κάνει.
Και όταν κάτι το κάνεις γιατί σε ευχαριστεί δεν τσιμπας σε κριτικές του τύπου είμαστάν λίγοι,είμαστάν έτσι ή είμαστάν αλλιώς.
Ενέργειες που προσθέτουν ένα μικρό λιθαράκι στην γενικότερη κατάσταση και ένα χαμόγελο σε αυτούς που προσπάθησαν.
Αυτή η προσπάθεια έχει μπει στον αυτόματο πιλότο και συνεχίζει να υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει.
Εννοείται ότι κάποιος που θα θέλει να συμμετέχει το κάνει γιατί γουστάρει. Αλλά όπως βλέπεις ο κόσμος δεν συμμετέχει. Αυτό σημαίνει ότι δεν γουστάρει;;
Δεν νομίζω.. απλά δεν είναι σωστά οργανωμένη η φάση έτσι ώστε και αυτός που θα συμμετέχει να γουστάρει περισσότερο και να μη νιώθει και στο τέλος της μέρας ο μαλάκας της υπόθεσης..
Έλάτε ρε σεις..με τη δυναμική που έχει αυτή την στιγμή πάρει το θέμα της ποδηλασίας στην Ελλάδας και με το κόσμο που ενδιαφέρεται, θα μπορούσαμε να διεκδικούμε τα πάντα στη στιγμή, αρκεί να υπήρχε μία στοιχειώδης οργάνωση.
Δεν μιλάω ντε και καλά για συλλόγους και σωματεία. Αλλά στην παρούσα φάση είμαστε εντελώς χύμα.
Και το facebook ΔΕΝ είναι το σωστό μέρος για να μαζευτεί ο κόσμος. Δεν κάνουμε ποδήλατο για να αποκτήσουμε κοινωνικές επαφές, ( που κάνουμε και αυτό αλλά όχι όταν πάμε να διεκδικήσουμε π.χ αλλαγή του ΚΟΚ).
Έχω να προτείνω τα εξής και όποιος συμφωνεί να γράψει από κάτω.
Καταρχάς οι συναντήσεις πρέπει να είναι πιο συστηματικές. Μία φορά την βδομάδα ή το αργότερο μία στις δεκαπέντε μέρες. Και πάντα την ίδια ώρα και ίδια μέρα στο ίδιο σημείο για να μη ψάχνεται ο κόσμος.
Και όσοι έρχονται να αφήνουν τουλάχιστον το μέιλ τους για να ενημερώνονται τι πρόκειται να παίξει παρακάτω έτσι ώστε αν δεν μπορούν η δεν κάνουν κέφι να πάνε σε μία συνάντηση, να μη χάνουν εντελώς την επαφή με το θέμα.
Επίσης πιστεύω αντί να βγαίνουν πρακτικά συνέλευσης μία φορά το μήνα και αν γίνει αυτή, θα είναι πιο σωστό να βγαίνει ανακοίνωση για το ποιες είναι οι ανάγκες σε συμμετοχές για την κάθε εκδήλωση. Π.χ οργανώνεται ποδηλατοπορεία.
Δηλώστε συμμετοχές επώνυμα με το μέιλ σας. Όχι εδώ στο φόρουμ, ούτε με ψευδώνυμο στο στυλ με λένε Μίκυ Μάους και θα σας βοηθήσω να μοιράσετε αφίσες.
Ο filopodaros είχε προτείνει την σύσταση μίας ΜΚΟ. Γιατί να μην κάνουμε κάτι τέτοιο ώστε να έχουμε και μία πιο επίσημη μορφή;
Θα μας χάλαγε δηλαδή την επόμενη φορά που θα πάμε να συναντήσουμε έναν υπουργό συγκοινωνιών ή το δήμαρχο τάδε, να έχουμε την δυνατότητα να του πούμε ότι είμαστε ΜΚΟ Ποδηλάτες και ότι έχουμε 300 μέλη ( τους συνήθεις υπόπτους για αρχή), και διεκδικούμε με αυτή την μορφή ότι θέλουμε τέλος πάντων να διεκδικήσουμε;
Δεν πρόκειται να μας πάρουν στα σοβαρά οι άλλοι αν δεν πάρουμε στα σοβαρά πρώτα τον εαυτό μας.
Θα συμφωνήσω με την Wicca. Καλή η αυτενέργεια, η ποικιλομορφία, ο αυθορμητισμός κλπ (δε το γράφω καλά, καταλαβαίνετε όμως τι θέλω να πω), αλλά αν θέλουμε απτά αποτελέσματα απαιτείται οργάνωση. Η οργάνωση φέρνει (μικρές στην αρχή) νίκες, οι νίκες αυξάνουν τη συμμετοχή, η μεγαλύτερη συμμετοχή σε μία οργανωμένη ομάδα φέρνει καλύτερη οργάνωση, περισσότερες νίκες κοκ. Το αν θα σκοτώσουμε τον αυθορμητισμό είναι από κει και πέρα δικό μας θέμα.
Ας προτείνουν οι παλαιότεροι, διαχειριστές κλπ μία συνέλευση δημιουργίας πιο επίσημης ομάδας, συλλόγου, ΜΚΟ (το τι θα είναι αποφασίζεται εκεί) και όπερ έδει δείξαι.
να γίνουμε σύλλογος, ΜΚΟ, σωματείο, κάτι. Με καταστατικο, μέλη, όργανα, ΔΣ, ΓΣ κλπ. Νομίζω ότι η μορφή οργάνωσης που έχουμε έχει δώσει ότι μπορούσε και έχει αρχίσει να μας κουράζει άδικα
Εγώ προτείνω μάλιστα να γίνει σε πανελλαδικό επίπεδο. Ωραία η πολυδιάσπαση αλλά ένας επίσημος φορέας που να εκπροσωπεί τους ποδηλάτες στην Ελλάδα δεν υπάρχει.
Επίσης θα ήταν προτιμότερο να είναι ΜΚΟ και αυτο για να μην την καπελώσουν οι άλλοι συνήθεις ύποπτοι. (τους ξέρετε δεν χρειάζεται να σας τους πω).
Μπορούμε να σύρουμε τα κουρασμένα κορμιά μας και να οργανώσουμε μία συνάντηση, αν γίνεται και με κανέναν άνθρωπο εκτός Αθήνας για να συζητήσουμε για αυτό το θέμα;;
Το ερώτημά μου είναι πώς μπορούμε να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση της οργάνωσης. Είναι δύσκολο να βρεθούν αρκετοί στη συνέλευση για να συζητηθεί σε βάθος. Αν μερικοί δεν συμφωνούν στην αλλαγή οργάνωσης, ίσως πρέπει να κάνουμε κάτι διαφορετικό από τους Ποδηλάτ-ισσ-ες (έχει προταθεί αυτός ο συμβιβασμός).
Μερικοί από τους ιδρυτές των Ποδηλατ-ισσ-ών (αν δέχονται αυτό τον χαρακτηρισμό) δεν θέλουν ούτε καν να χρησιμοποιούν τη λέξη "οργάνωση". Ο όρος "αποδιοργανωτική επιτροπή" στο κυνήγι θησαυρού δεν ήταν τυχαίος. Επομένως κολλάει λίγο εκεί το θέμα, αλλά κι αυτοί που θέλουν πιο τυπική οργάνωση δεν εμφανίζονται στις συνελεύσεις για να προωθήσουν την άποψή τους.
Ίσως δεν έχει νόημα να γίνει συνέλευση της παρούσας συλλογικότητας για να δημιουργηθεί μια διαφορετική οργάνωση. Μήπως να αναρτήσουμε μια ανακοίνωση στο site για όποιον ενδιαφέρεται για τη δημιουργία ποδηλατικής οργάνωσης; Είναι κρίμα όμως να χάσουμε την όποια υπάρχουσα παρουσία έχουν οι Ποδηλάτ-ισσ-ες. Η διαδυκτιακή παρουσία δεν είναι ευκαταφρόνητη.
Ο τρόπος οργάνωσης που αναφέρει ο cdouvis έχει τα εξής πλεονεκτήματα:
- Η ύπαρξη ΔΣ συνεπάγεται πως τα μέλη του ΔΣ δεσμεύονται να έρχονται τακτικά στις συνελεύσεις για κάποιο διάστημα και επομένως δημιουργείται μια ομάδα που δένει και μπορεί να βασίζεται στην παρουσία των μελών της. Η εναλλαγή των μελών του ΔΣ σε τακτά χρονικά διαστήματα σημαίνει πως ανανεώνεται ο κόσμος που ασχολείται. Μου έχει απαντηθεί πως είμαστε εθελοντές και δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε κάποιον να έρχεται στη συνέλευση. Βεβαίως είμαστε εθελοντές και η δέσμευση της συμμετοχής στο ΔΣ είναι εθελοντική, όπως είναι εθελοντικό το να αναλάβει κάποιος να κάνει μια δουλειά για τη συλλογικότητα, π.χ. να τυπώσει φυλλάδια, να στείλει αφίσες για την ποδηλατοπορεία κ.λ.π. Εθελοντική εργασία δεν σημαίνει έλλειψη ευθύνης ή συνέπειας. Υπάρχουν άτομα που έχουν έρθει στις συνελεύσεις δεκάδες φορές.
Το οτι υπάρχει ΔΣ δεν σημαίνει πως οι συνελεύσεις είναι κλειστές ή οτι δεν μπορεί οποιοσδήποτε να έρθει και να πει τη γνώμη του. Σημαίνει πως πρέπει να είναι παρών ένας αριθμός μελών του ΔΣ και πως οι αποφάσεις παίρνονται από προεπιλεγμένα άτομα με ξεκάθαρη διαδικασία. Αν δεν θέλουμε να εκλέγουμε τα μέλη του ΔΣ, μπορούμε να τα επιλέγουμε με κλήρωση από όσους ενδιαφέρονται.
- Το Καταστατικό σημαίνει πως υπάρχουν γραπτοί προκαθορισμένοι κανόνες για το πώς λειτουργεί η οργάνωση/συλλογικότητα. Ο καθένας μπορεί να μελετήσει και να μάθει τους κανόνες και να συμμετέχει με βάση αυτούς χωρίς να χρειαστεί να έρχεται για μήνες για να μάθει πώς λειτουργούμε. Χωρίς γραπτούς κανόνες βασιζόμαστε μόνο στην προφορική παράδοση και είναι πιο εύκολο να εκτροχιαστούν ή να κατευθυνθούν οι συνελεύσεις ανάλογα με το ποιοι δυνατοί χαρακτήρες είναι παρόντες.
- Η Γενική Συνέλευση είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί γιατί πρέπει να γίνει και να έρθει κόσμος. Όμως δίνει μια αφορμή να μάθει περισσότερος κόσμος αυτοπροσώπως για τα δρώμενα της συνέλευσης και να συμμετέχει πιθανόν με την ψήφο του.
- Η ύπαρξη μελών δίνει κάποιο κύρος στην οργάνωση, πως δεν είναι μόνο λίγα μέλη που ενδιαφέρονται, αλλά έχουν την υποστήριξη πολλών περισσότερων μελών που δεν έχουν χρόνο ή δεν θέλουν να έρθουν στη συνέλευση αλλά την υποστηρίζουν. Τώρα είναι ασαφές ποιόν εκπροσωπούμε όταν συμμετέχουμε στο Εθνικό Συμβούλιο Οδικής Ασφάλειας, όταν συναντιώμαστε με κάποιο δήμαρχο, κ.λ.π. Θεωρητικά δεν εκπροσωπούμε κανέναν, εκτός ίσως τα λίγα άτομα που ήρθαν στην τελευταία συνέλευση, που μπορεί να αριθμούν μόνο 3. Είναι δυνατόν να συνδιαλλασσόμαστε με την πολιτεία εκπροσωπώντας μόνο 3 άτομα;
Το οτι έχουμε χιλιάδες εγγεγραμμένους χρήστες στην ιστοσελίδα και χιλιάδες ποδηλάτες στην Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία δεν σημαίνει οτι τους εκπροσωπεί ή τους εκφράζει η συνέλευση. Ο καθένας μπορεί να συμμετέχει στις δράσεις οποιασδήποτε συλλογικότητας για διάφορους λόγους χωρίς να παίρνει θέση.
Αν δεν έρχεται κόσμος στις συνελεύσεις, μήπως οφείλεται στο οτι κάνουμε κάτι λάθος; Μήπως να κάνουμε κάτι διαφορετικό; Μπορεί παλιότερα να ερχότανε κόσμος, αλλά τώρα δεν έρχεται.
Δεν βλέπω κανένα μειονέκτημα στο να οργανωθούμε. Θέλει κάποια δουλειά για να στηθεί, αλλά οτιδήποτε φέρνει αποτέλεσμα θέλει δουλειά. Ίσως υπάρχουν νομικά και φορολογικά θέματα, αλλά πώς τα καταφέρνουν σύλλογοι όπως η ΠΕΖΗ και ο SOSTE; Ο SOSTE έχει λιγότερο από δύο χρόνια που ιδρύθηκε και κοιτάξτε τι έχει καταφέρει. Αυτή η συζήτηση γίνεται με αφορμή εκδήλωση του SOSTE. Ορίστε το καταστατικό του: http://www.soste.gr/images/stories/katastatiko.pdf Οι ΠΕΖΗ μπορεί να έχουν μικρή συμμετοχή στις δράσεις τους, αλλά στις συνελεύσεις τους (δύο φορές το μήνα) πηγαίνουν περισσότεροι από όσους πηγαίνουν στις συνελεύσεις των Ποδηλατ-ισσ-ών (μιά φορά το μήνα). Πηγαίνω στις συνελεύσεις του συλλόγου ΠΕΖΗ απ' το Σεπτέμβριο.
Τα μειονεκτήματα της έλλειψης οργάνωσης είναι πολλά:
- Δεν ξέρουμε ποιος θα έρθει στις συνελεύσεις και αν θα μπορεί η συνέλευση να βγάλει απόφαση. Δεν έχουμε καν καθορίσει πόσα άτομα είναι απαρτία για μια συνέλευση.
- Δεν ξέρουμε πώς παίρνονται οι αποφάσεις και τι να κάνουμε για ένα θέμα όταν δεν υπάρχει ομοφωνία (όταν ένας ισχυρογνώμων διαφωνεί, δεν το κάνουμε).
- Δεν ξέρουμε ποιους εκπροσωπούμε όταν απευθυνόμαστε σε άλλους φορείς (πολιτεία, κ.λ.π.). Αν δεν εκπροσωπούμε κανέναν, τότε γιατί πηγαίνουμε;
- Δεν ξέρουμε ποιοι υποστηρίζουν τις δράσεις μας, πέραν από τους εκάστοτε συμμετέχοντες στη συνέλευση (στις τελευταίες 2 συνελεύσεις ήταν από 3 άτομα).
Η ιδέα του πανελλαδικού συλλόγου που ανέφερε η Wicca εξοικονομεί προσπάθεια στα θέματα της γραφειοκρατίας αλλά δυσκολεύει την επικοινωνία. Μπορεί να ξεκινήσει τοπικά και αν πετύχει να επεκταθεί πανελλαδικά. Ή μπορεί να γίνει μια πανελλαδική "συνομοσπονδία" οργανώσεων με κοινές διαδικασίες αλλά αυτόνομα ΔΣ. Το ποδήλατο είναι κυρίως τοπικό θέμα (με εξαίρεση θέματα όπως ο ΚΟΚ) και πρέπει να υπάρχουν τοπικές οργανώσεις που να συνδιαλέγονται με τοπικούς φορείς (δήμους και περιφέρειες).
Το πρώτο είναι τι (πρέπει να) κάνουμε ως ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ και το δεύτερο αν πρέπει να μετεξελιχθεί αυτό το εγχείρημα σε κάτι άλλο.
Ως ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ δε μπορώ να νοήσω κάτι διαφορετικό από ότι γράφει στο κείμενο των θέσεών μας. Εκεί αναφέρει πολλά από αυτά για τα οποία γίνεται λόγος παραπάνω και τα οποία αντανακλούν όλη την ιδεολογία των ανθρώπων που ξεκίνησαν αυτό το εγχείρημα. Οι λέξεις πχ "κίνημα", "άμεση δημοκρατία", "ανοιχτή συνέλευση", "πολιτική" κλπ δεν είναι τυχαίες αλλά σηματοδοτούν ένα συγκεκριμένο τρόπο θέασης και αντιμετώπισης του κόσμου, στα πλαίσια του οποίου και το θέμα του ποδηλάτου. Σε πολλούς μπορεί αυτές οι έννοιες να μην είναι κατανοητές, να τους αφήνουν παγερά αδιάφορους ή φυσικά να τους βρίσκουν αντίθετους. Για πάρα πολλά ενεργά μέλη όμως αυτές οι έννοιες είναι θεμελιακές και μια "μετάλλαξη" της ομάδας σε σύλλογο, ΜΚΟ κλπ τα βρίσκει αντίθετα.
Θέματα οργάνωσης, διαδικασιών, συνεργασίας με άλλες ομάδες και άλλα μπορούν και πρέπει να λυθούν στα πλαίσια αυτά και συγκεκριμένες προτάσεις έχουν κατατεθεί. Επίσης για το ότι "δεν έρχεται κόσμος" μπορώ να αναφέρω μια σειρά από αίτια τα οποία δεν έχουν καθόλου να κάνουν με τη συλλογικότητα αλλά με τη γενικότερη κατάσταση, στην οποία άλλωστε ακόμη προσπαθούμε να προσαρμοστούμε.
Η ερώτηση που απευθύνω λοιπόν είναι η εξής: Πιστεύετε πραγματικά ότι η συλλογικότητα έχει εξαντλήσει όλες τις δυνατότητές της ως έχει; Ή υπάρχει διαφωνία ως προς τις καταστατικές αρχές της;
Στο πρώτο ερώτημα νομίζω όλοι θα συμφωνήσουμε πως όχι! Στο δεύτερο είναι καθαρά υποκειμενική η όποια απάντηση...
ΥΓ Όταν συντάχθηκε το κείμενο των θέσεών μας δεν είχα καμία συμμετοχή, είτε λόγω δραστηριοποίησης σε πιο πρακτικά θέματα είτε λόγω εμπιστοσύνης στα μέλη που το είχαν αναλάβει
κίνημα
Είναι φανερό οτι το ποδηλατο έχει προχωρήσει και συνεχίζει να προχωρεί κινηματικά, κυρίως με ποδηλατοπορείες και ποδηλατοβόλτες. Γι' αυτό δεν έχουμε πρόβλημα, αν και κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη πιο κινηματικές και ακτιβιστικές ενέργειες. Δεν ξέρω πώς ανεχόμαστε ακόμα την καταπάτηση όλου του δημόσιου χώρου από τα Ι.Χ. και δεν έχουμε ξεσηκωθεί να κάνουμε φασαρία μέχρι να αντιστραφεί.
Υπάρχουν όμως και πιο πεζές δραστηριότητες, όπως η σύνταξη επιστολών, συναντήσεις με φορείς, όπως το Ε.Σ.Ο.Α., το "Με Ποδήλατο στη Δουλειά" που δεν είναι "κινηματικές." Έχουν θέση ή όχι οι μη-κινηματικές δραστηριότητες στη συλλογικότητα; Οι δραστηριότητες αυτές απαιτούν ή διευκολύνονται από την επιλογή αντιπροσώπων (π.χ. μέχρι δύο άτομα πηγαίνουν στο Ε.Σ.Ο.Α.). Είναι συμβατή αυτή η αντιπροσώπευση με τους τρόπους λειτουργίας και αρχές που έχουμε αποτυπώσει στις "καταστατικές αρχές" που αναφέρεις, ή χρειάζεται να τις επεκτείνουμε για να καλύψουμε και αυτές τις δραστηριότητες; Η πρόταση μου είναι πως αυτές οι συστηματικές δραστηριότητες διευκολύνονται από την ύπαρξη συστηματικής οργάνωσης.
άμεση δημοκρατία, ανοιχτή συνέλευση
Το 8-σέλιδο αναφέρει τον όρο "άμεση δημοκρατία" χωρίς να τον διευκρινίζει. Γίνονται συνελεύσεις με ασαφείς διαδικασίες "της στιγμής". Αυτό σημαίνει "άμεση δημοκρατία"; Ξέρεις πόσες φορές φέτος πήγα σε συνέλευση που ακυρώθηκε λόγω έλλειψης συμμετοχής επειδή οι 2 που εμφανιστήκαμε θεωρήσαμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε συνέλευση με 2 άτομα; Πού είναι η άμεση δημοκρατία και η ανοιχτή συνέλευση στην πράξη; Πού είναι τα "πάρα πολλά ενεργά μέλη" που πιστεύουν σ' αυτές τις έννοιες; Υπάρχει ένα κενό διαδικασίας και ένα κενό συμμετοχής στις συνελεύσεις που γίνονται τον τελευταίο χρόνο. Άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συμμετοχή. Ανοιχτή συνέλευση που δεν γίνεται, παύει να είναι ανοιχτή.
Πρότεινε κανείς να κλείσει η συνέλευση και να μην είναι ανοιχτή σε όλους; Μπορεί να υπάρχει οργανισμός με ανοιχτή συνέλευση αλλά με προκαθορισμένο ΔΣ για τις τελικές αποφάσεις. Η ύπαρξη ΔΣ διασφαλίζει την ανοιχτότητα της συνέλευσης γιατί διευκρινίζει έναν ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό ατόμων για να γίνει η συνέλευση. Τα μέλη του ΔΣ δεσμεύονται με την παρουσία τους ώστε η συνέλευση να γίνεται και να είναι ανοιχτή σε όλους.
πολιτική
Θέλω να μετακινούμαι με ποδήλατο, να περπατώ με αξιοπρέπεια και να ζήσω τα επόμενα 20-30 χρόνια. Βρίσκομαι σε αντίφαση με την "πολιτική" της συλλογικότητας;
Οργανώσεις όπως σύλλογοι, ΜΚΟ, κ.λ.π δεν είναι αντιδημοκρατικές. Ίσα-ίσα που η δημοκρατία και η ισότητα διασφαλίζεται μόνο με διαδικασίες και δομές που προστατεύουν τους αδύναμους. Αλλιώς υπερισχύουν οι δυνατοί.
Προφανώς και το κείμενο δεν αποτυπώνει τα πάντα πως θα μπορούσε άλλωστε σε 8 σελίδες, πάντως να θυμίσουμε ότι όντως γράφει:
Έτσι, ως κίνημα υιοθετούμε μία πολυμορφία τρόπων δράσης, από συγκεντρώσεις, ποδηλατοπορείες και ακτιβισμούς μέχρι την με κάθε δόκιμο μέσο πίεση των θεσμικών φορέων καθώς και την δημόσια έκθεσή τους, όταν ολιγωρούν.,
Επίσης ένα δεδομένο της Άμεσης δημοκρατίας (σε όλες τις μορφές της) είναι ο ορισμός άμεσα ανακλητών αντιπροσώπων, οι οποίοι δεν αποφασίζουν απλά φέρουν σε πέρας τις αποφάσεις της συνέλευσης.
Εδώ έχεις ένα δίκιο, αλλά όχι τελείως γιατί το κείμενο θέσεων γράφει:
Οι αποφάσεις λαμβάνονται με γόνιμη σύνθεση απόψεων, με σεβασμό της ισότητας αλλά και της διαφορετικότητας του καθενός από εμάς.
Η αλήθεια είναι ότι η προσωπική μου άποψη είναι ότι είναι αυτό το κομμάτι που περνάει κρίση τελευταία. Οι θεσμοί αυτοί λειτουργούν μόνο καλή τη θέληση, αν δεν υπάρχει θα πρέπει να αναγκαστούμε να βρούμε άλλους.
Εγώ θα το έλεγα πρόβλημα συμμετοχής και όχι πρόβλημα συνέλευσης, με την έννοια τι να την κάνεις την απόφαση αν δεν μπορείς να την πραγματοποιήσεις. Πάντως ας βρούμε μια λύση και για αυτό...
Έχεις δίκιο ότι συνεχίζει να είναι ανοιχτή, αλλά παραβιάζεται άλλη θέση:
Λειτουργούμε με άμεση δημοκρατία και χωρίς ιεραρχία με μοναδικό αποφασιστικό όργανο την ανοιχτή μας συνέλευση.
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω το πνεύμα.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου, απλά οι ποδηλάτες έχουν διαδικασίες, πιθανών πιο χύμα και πιο άγραφες από ότι επιθυμείς ή ίσως και από ότι θα έπρεπε, αυτό δε σημαίνει ότι η λύση είναι να γίνουμε ΜΚΟ ή κάτι άλλο.
Αν και εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα νομίζω ότι και εγώ είμαι υπέρ μιας λύσης του να χωριστεί το κινηματικό με το διαμεσολαβητικό (ξέρω πως να το πω) τμήμα της ομάδας.
Ξαναλέω όμως ότι η μικρή συμμετοχή στις συνελεύσεις -που είναι το κεντρικό μάλλον ζήτημα- και συνακόλουθα και στις δράσεις, είναι το αποτέλεσμα ΚΑΙ εξωγενών παραγόντων: κρίση, πολλές ομάδες/βόλτες, ικανοποίηση πολλών αιτημάτων μας κλπ
Συμφωνώ πάντως να βάλουμε κάποιες διαδικασίες στη λειτουργία της συνέλευσης, έστω και δοκιμαστικά, πχ
- να γίνονται πάλι 2 φορές την εβδομάδα
- να ορίσουμε ελάχιστο αριθμό συμμετοχών για κάποιες αποφάσεις
- να κάνουμε λίγο πιο συγκεκριμένο τον τρόπο λήψης των αποφάσεων σε
περίπτωση διαφωνιών. Πχ ποσόστωση 70%
και άλλες που δε μου έρχονται τώρα (προτάσεις;)
Για χωρισμό δε συμφωνώ... δε βγαίνουν τα νούμερα! :-)
Καλησπέρα.
Εγώ προσωπικά φίλε Τάσο δεν προτίθεμαι να συμμετάσχω σε οποιαδήποτε συνέλευση δεν έχει πιο σοβαρό και "επίσημο" χαρακτήρα και της οποίας μέλη μπορεί να είναι ένας οποιοσδήποτε άγνωστος περαστικός, που μπορεί να μην έχει σχέση ή να μην έχει ξανά ασχοληθεί με τα θέματα που συζητιόνται εκεί.
Τι ακριβώς έγκυρες και σε ισχύ αποφάσεις μπορεί να πάρει μία συνέλευση που δεν έχει τακτικά και επώνυμα, ( με την έννοια γνωστά με το όνομα τους) μέλη; Και γιατί να εκπροσωπούν οι αποφάσεις μίας τέτοιας συνέλευσης τους υπόλοιπους ποδηλάτες σε οποιαδήποτε συνάντηση με άλλους φορείς, ( δημοτικά συμβούλια, υπουργεία κτλ), όταν μπορεί να συμμετέχει στις ψηφοφορίες της και ο κάθε ένας που είδε φως και μπήκε και δεν ξέρουμε ποιος είναι, από που προέρχεται και τι ρόλο βαράει μέσα στην συνέλευση.
Ωραία τα περί Άμεσης Δημοκρατίας κτλ ( σε θεωρητικό επίπεδο), αλλά προσωπικά επιθυμώ να γνωρίζω με ποιον συνδιαλέγομαι και ποιος με εκπροσωπεί στην τελική. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί όταν μία συνέλευση δεν έχει τακτικά μέλη, ή κάποιο μίνιμουμ επίσημο σταθερό πυρήνα μελών.
Επίσης εδώ θέλω να ενημερώσω ότι έχω βρεθεί να διαφωνώ πολλές φορές για πολλές αποφάσεις και κινήσεις που έχει κάνει η συλλογικότητα, ( π.χ περί ποδηλατόδρομων), και στην τελική δεν θεωρώ ότι έχει δικαίωμα μία τέτοιας χαλαρής σύστασης συλλογικότητα να εκπροσωπεί εμένα, ( πάντα προσωπικά μιλάω), σε επίσημους φορείς και σε "πολιτικό" ( γιατί μιλάμε και για πολιτικές αποφάσεις σε ορισμένες περιπτώσεις) επίπεδο.
Ποιος έχει εξουσιοδοτήσει την συλλογικότητα, με την μορφή που έχει τώρα, να εκπροσωπεί το σύνολο του ποδηλατικού κόσμου στην Αθήνα;; Μαζεύονται δηλαδή δέκα όποιοι νά' ναι κάθε φορά και πάνε και μιλάνε με τον Δήμαρχο π.χ για λογαριασμό των υπόλοιπων 10.000;;;
Με ποια ιδιότητα και με ποια μορφή και σύσταση;
Θεωρώ ότι πρέπει να δημιουργηθεί κανονικός και επίσημος φορέας που θα εκπροσωπεί κανονικά και επίσημα τους ποδηλάτες και στον οποίο θα υπάρχουν κανονικές διαδικασίες ανάδειξης αυτών που θα εκπροσωπούν την ποδηλατική κοινότητα και τις διεκδικήσεις της.
Σε διαφορετική περίπτωση, και αν η συλλογικότητα Ποδηλατ-ισσ-ες επιθυμεί να συνεχίσει να υφίσταται με την μορφή που έχει, εγώ δηλώνω ότι δεν με εκπροσωπούν με αυτά που κάνουν, σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Άτομα που έρχονται για πρώτη φορά στη συνέλευση μπορεί να εκφράσουν απόψεις για διάφορα θέματα αλλά δεν ψηφίζουν. Και αυτό όχι γιατί δεν τους το επιτρέπουμε εμείς αλλά επειδή το καταλαβαίνουν οι ίδιοι. Γενικά χρειάζεται μια διαδικασία για να γίνει κάποιος "επίσημο" μέλος η οποία είναι πάνω κάτω η εξής: Έρχεσαι στη συνέλευση μερικές φορές, αναλαμβάνεις κάποιες δουλειές, ενημερώνεσαι για τα ποδηλατικά, μπαίνεις στη λίστα της συνέλευσης, γνωριζόμαστε και... ιδού! Όπως όλα τα αξιόλογα πράγματα θέλει χρόνο και δουλειά.
Για τα ονοματεπώνυμα κάνεις επίσης λάθος. Αναγράφονται στα δελτία τύπου που στέλνουμε και στα έγγραφα των συναντήσεών μας με τους θεσμικούς φορείς.
Δε λέμε πουθενά ότι εκπροσωπούμε τους άλλους ποδηλάτες αλλά τη συνέλευση αυτή καθεαυτή. Το γιατί γινόμαστε δεκτοί από όλους τους φορείς με τους οποίους συνδιαλεγόμαστε, θα πρέπει να ρωτήσεις αυτούς. Ερώτηση: Πόσες φορές έχεις έρθει στη συνέλευση;;;
ΞΑΝΑΡΩΤΑΩ: Πόσες φορές έχεις έρθει στη συνέλευση;;;
Κανείς βέβαια! Όπως απάντησα και παραπάνω δεν "εκφράζουμε τον ποδηλατικό κόσμο", προωθούμε τα του ποδηλάτου όπως ορίζει η συνέλευση.
Σεβαστή η άποψή σου για τον επίσημο φορέα. Για το δεύτερο τι να πω... Αν σε ενδιαφέρει το θέμα της προώθησης του ποδηλάτου τόσο όσο δείχνουν τα πολλά ομολογουμένως ποστ σου, θα σου πρότεινα να έρθεις στη συνέλευση και να εκφράσεις εκεί τις όποιες διαφωνίες σου. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν με το πληκτρολόγιο. Ή αν δε εκφράζει το πλαίσιο λειτουργίας μας θα μπορούσες να ξεκινήσεις κάτι καινούριο.
Φιλικά
Το οτι "το καταλαβαίνουν οι ίδιοι" λειτουργεί σε ένα βαθμό, αλλά ίσως λειτουργεί και αρνητικά. Δηλαδή κάποιος μπορεί να μην εκφράσει τη γνώμη του ή να μην υποστηρίξει μια ριζική άποψη επειδή ακριβώς είναι "καινούργιος" και θεωρεί οτι οι "παλιοί" ξέρουν καλύτερα. Θα προτιμούσα μια διαδικασία όπου κάποιος μπορεί να επιλεχθεί ως "επίσημο" μέλος από την πρώτη μέρα και να μετρά η ψήφος του το ίδιο με την ψήφο άλλων που έρχονται χρόνια.
Η υπάρχουσα διαδικασία αδυνατεί να πάρει αποφάσεις για αμφιλεγόμενα θέματα για τα οποία υπάρχουν αντίθετες απόψεις. Λειτουργεί μόνο συναινετικά για "συντηρητικά" θέματα για τα οποία ήδη συμφωνούν όλοι ή που δεν τολμά να διαφωνήσει κανένας. Ισοπεδώνει τη διαφωνία. Υπενθυμίζω οτι πολύ πρόσφατα, άτομο που διαφώνησε κατηγορήθηκε οτι δεν έχει "καλή θέληση". Η απόφαση δεν πάρθηκε και η ενότητα της ομάδας μειώθηκε.
Με γνωστές διαδικασίες και μια απλή ψηφοφορία πλειοψηφίας, αυτές οι αποφάσεις παίρνονται χωρίς να χρειαστεί να σιωπήσει η να "νοιώσει μειονεκτικά" η μειοψηφία. Δεν υπάρχει η μοναδική καλή άποψη που συμφωνεί απόλυτα με τις θέσεις της συλλογικότητας. Υπάρχουν πολλές απόψεις, γίνεται γόνιμη συζήτηση, μπορεί να αλλάξουν γνώμη μερικοί ή να δουν αλλιώς διαφορετικά τα πράγματα, να γίνει μια σύνθεση απόψεων και τελικά αποφασίζουμε αυτό στο οποίο καταλήγει η πλειοψηφία.
Ουσιαστικά η επιλογή ΔΣ είναι παρόμοια με τη διαδικασία που αναφέρεις πιο πάνω αλλά είναι πιο ξεκάθαρη: "Έρχεσαι στη συνέλευση μερικές φορές, αναλαμβάνεις κάποιες δουλειές, ενημερώνεσαι για τα ποδηλατικά," γνωριζόμαστε, μπαίνεις στο ΔΣ, και... ιδού! Ή αν μπορείς, δεν έρχεσαι στη συνέλευση, δεν αναλαμβάνεις καμιά δουλειά, δεν ξέρεις γρι για το ποδήλατο, αλλά μπαίνεις στο ΔΣ και ιδού! Η πιθανότητα να γίνει αυτό είναι μικρή αλλά με-γειά σου και χαρά σου αν τα καταφέρεις.
Στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, δεκάδες "παλιοί" βουλευτές έμειναν έξω και δεκάδες καινούργιοι μπήκαν στη βουλή για πρώτη φορά. Σ' αυτό το φόρουμ έχει εκφραστεί η άποψη οτι στην Ελλάδα δεν έχουμε δημοκρατία. Αυτό όμως ακριβώς που έγινε στις βουλευτικές εκλογές είναι κατά τη γνώμη μου από τις πιο δυνατές εκφράσεις της δημοκρατίας και από τα πιο θετικά πράγματα που έχουν συμβεί στη χώρα μας. Είτε σας αρέσει είτε όχι, υπήρξε μεγαλύτερη εναλλαγή προσώπων στη βουλή της Ελλάδας το 2012, παρά στη συνέλευση των Ποδηλατ-ισσ-ών. Σκεφτείτε το.
Ψάξτε "πόσοι είναι βουλευτές για πρώτη φορά το 2012"
Έχω έρθει στις συνελεύσεις Τάσο, όπως έχουν έρθει και πολλοί άλλοι σύντροχοι, ( και δεν ξαναπάτησαν το πόδι τους μετά ) και αυτό που είδα ήταν μία μικρή ομάδα ανθρώπων οι οποίοι δεν είχαν στοιχειώδη οργάνωση μέσα στην ίδια την συνέλευση που υποτίθεται διοργάνωναν οι ίδιοι.
Η σύνθεση της συνέλευσης ήταν κάθε φορά διαφορετική, ανάλογα με το ποιοί ήταν παρόντες, ενώ υπήρχαν και περιπτώσεις που δεν ήταν παρόν κανείς. Πάραυτα από αυτές τις εντελώς χύμα συνελεύσεις βγαίνουν πάντα "αποφάσεις" και "εκπρόσωποι" που πάνε και μιλάνε με δημάρχους και επιτροπές.
Και έχεις και την απαίτηση με αυτές τις διαδικασίες, να έρθει κάποιος σε αυτή την τόσο χύμα κατάσταση και να αναλάβει και δουλειές!
Δώσε μου σε παρακαλώ τα ονοματεπώνυμα εδώ, εκείνων που συναντήθηκαν π.χ την τελευταία φορά με τον Δήμαρχο. Βάλε τα εδώ στο φόρουμ και γράψε και ένα μίνι βιογραφικό του καθένα να δούμε αν συμφωνούν και όσοι μας διαβάζουν τώρα, για το αν θα έπρεπε να πάει ο τάδε ή ο δείνα για να μιλήσει με τον Δήμαρχο
Το ότι δεν λέτε πουθενά ότι εκπροσωπείτε τους άλλους ποδηλάτες δεν σημαίνει ότι το διαψεύδετε κιόλας. Όλοι αυτοί με τους οποίους έχετε συνδιαλλαγεί δεν νομίζω ότι θα σας δεχόντουσαν αν γνώριζαν ότι ουσιαστικά οι αποφάσεις της "συνέλευσης" σας, είναι οι αποφάσεις αυτών που παρίσταντο στην συνέλευση και μόνον, που μπορεί να είναι από 3 μέχρι 10 άτομα.
Είναι μία πολύ βολική παρεξήγηση αυτή ώστε να αποκτούν ορισμένοι πρόσβαση και επαφές τους με επίσημους φορείς, χωρίς να έχουν κατ' ουσίαν και τους "μπελάδες" που μοιραία έχει το να τρέχει κάποιος έναν πραγματικά επίσημο φορέα.
Δηλαδή το να δίνει λόγο σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, για το τι λέει και για το τι κάνει όταν πρόκειται να τους εκπροσωπήσει.
Πως γίνεται να προωθείτε το ποδήλατο, χωρίς να εκφράζετε μοιραία και τις απόψεις αυτών που κάνουν ποδήλατο;;
Και εγώ σε ρωτάω.
Εγώ φίλε βλέπω εδώ και χρόνια μία "συλλογικότητα" ανώνυμων και λόγο κανονισμών σε πολλές περιπτώσεις εντελώς τυχαίων ατόμων, η οποία έχει ιδιοποιηθεί αυθαίρετα τις πιθανές διεκδικήσεις, ( κατά την κρίση της πάντα) των ποδηλατών της Αθήνας και που τους εκπροσωπεί σε δημόσιους φορείς και επίσημα πρόσωπα, επιτροπές, δημοτικά συμβούλια κτλ, χωρίς να έχει από πίσω της καμία πραγματική και με τυπικές δημοκρατικές διαδικασίες υποστήριξη, αυτών των οποίων ουσιαστικά τα δικαιώματα διεκδικεί.
Δεν γνωρίζουμε ούτε ποιοι είναι οι podilat-iss-es ονομαστικά, ουτε ποιος είναι ο πυρήνας τους, ( αν έχουν πυρήνα), ούτε ποιος πήγε, γιατί πήγε, γιατί είπε αυτά που είπε στην τελευταία συνάντηση με κάποιον επίσημο φορέα, και όλα αυτά γιατί απλά υπάρχει ένα site που μαζεύει πολύ κόσμο εδώ γιατί απλά βγαίνει πρώτο λόγο παλαιότητας στις αναζητήσεις του google. Και ότι είναι να μάθουμε το μαθαίνουμε μετά εορτής.
Και είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι που πρωτομπήκαν εδώ σε αυτό το site νόμιζαν ότι μπήκαν στην σελίδα κάποιου επίσημου ποδηλατικού συλλόγου.
1) Να γνωρίζουν περισσότεροι το ρόλο και το αποτέλεσμα που μπορούν να έχουν ως ενδιαφερόμενοι πολίτες για να προωθηθούν τα ποδηλατικά αιτήματα. Πόσοι ξέρουν, π.χ. οτι ο ΚΟΚ του 2013 θα έχει επηρεαστεί κατά πολύ από τις συνελεύσεις και συναντήσεις που έκαναν οι Ποδηλάτ-ισσ-ες το 2008 και παλιότερα; Πόσοι ξέρουν οτι το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας 2020, που είναι προς το παρόν στο ράφι, περιλαμβάνει μερικές σελίδες σχεδιασμού μητροπολιτικού ποδηλατικού δικτύου με τη συνεργασία μας; Πόσοι ξέρουν την ιστορία της συνεργασίας των Ποδηλατ-ισσ-ών με τον ΗΣΑΠ και πώς μπήκαν δέστρες σε όλους τους σταθμούς;
2) Οι συνελεύσεις να είναι παραγωγικές και ευχάριστες. Να μπορεί κάποιος καινούργιος να αναμιχθεί ενεργά και να ακουστεί η γνώμη του πιο εύκολα. Nα αισθάνεται κάποιος οτι είναι ευπρόσδεκτος και οτι γίνεται δουλειά, να μην πηγαίνει σε συνέλευση χωρίς να βρίσκει κανένα, να μην έχουν κάποιοι το δικαίωμα veto, κ.λ.π.
Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα,
για να μην λέμε ανακρίβειες
Τη συνέλευση των Ποδηλατ-ισσ-ών δεν την εξουσιοδότησε κανείς και για αυτό δεν εκπροσωπεί παρά την ίδια την συνέλευση, και σε καμία περίπτωση όλους τους ποδηλάτες.
Οι ποδηλάτ-ισσ-ες είναι ανοιχτή συνέλευση. Τώρα, το γιατί μας δέχονται οι φορείς και οι δήμαρχοι δεν μας αφορά (αν και δεν βλέπω κανένα λόγο να μην μας δέχονται) .
Κανείς δεν μας ψήφισε και δεν εκποσωπούμε κανέναν πέρα από όσους συμμετέχουμε στη συνέλευση.
Το θέμα της διαδικασίας αφορά τη συνέλευση και όσους συμμετέχουν σε αυτή. Αν κάποιος δεν θέλει να έρθει στη συνέλευση λόγω διαδικασίας τότε φτιάχνει κάτι άλλο που μπορεί να είναι και καλύτερο. Διαφορετικά μπορεί να έρθει με την παρούσα διαδικασία που ακολουθείται και να προσπαθήσει να την αλλάξει. Πάντως η γκρίνια δεν είναι λύση
Διευκρίνιση σχετικά με το ότι στις συνελεύσεις συμμετέχουν όσοι “... είδαν φως και μπήκαν...”:
Πρόκειται για ανακρίβεια.
Κάποιος που έχει συμμετάσχει έστω και μια φορά σε συνέλευση αυτό το γνωρίζει.
Αυτοί που συμμετέχουν ή έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει στις συνελεύσεις των Ποδηλατισσών έχουν αφιερώσει πολύ από το χρόνο τους και κομμάτι από την ψυχή τους για τις ποδηλατικές διεκδικήσεις που τους εκφράζουν, και αν τα θετικά αποτελέσματα των διεκδικήσεων αυτών τα απολαμβάνουν και άλλοι, θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον ευπρόσδεκτο και όχι να τους καθίζουμε στο “ηλεκτρονικό” σκαμνί του φόρουμ.
Είναι σα να λέμε: “... και ποιοι είναι αυτοί οι Ποδηλάτ-ισσ-ες που έχουν το θράσος να διεκδικούν πράγματα για το ποδήλατο στην Αθήνα;...”
Υ.Γ. Την Τετάρτη 5/12 έχει συνέλευση, στους Φίλους του Ποδηλάτου, Επταχάλκου 3 στο Θησείο.
Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ότι χωρίς να έχουν εξουσιοδοτηθεί από κανέναν, χωρίς να εκπροσωπούν κανέναν, χωρίς να ξέρουν γιατί τους δέχονται οι φορείς και οι δήμαρχοι:
Επηρεάζουν αποφάσεις ενώ οι περισσότεροι δεν ξέρουν. Και κατά τα άλλα αυτό αποκαλείται "Άμεση Δημοκρατία" αν και εμένα δεν μου μοιάζει με αυτές τις διαδικασίες, και με αυτή την νοοτροπία, ούτε "Άμεσο" ούτε "Δημοκρατικό".
Κανείς δεν έχει αντίρρηση να υπάρχουν κάποιοι που διεκδικούν πράγματα υπέρ του ποδηλάτου, αλλά υπάρχουν αντιρρήσεις για το ποια είναι αυτά τα πράγματα που διεκδικούν και με ποιον τρόπο παίρνονται οι αποφάσεις, εκπροσωπούνται και διεκδικούνται τα όποια ζητούμενα.
Αφήστε το ως έχει. Εννοώ τη συνέλευση όπως είναι τώρα.
Αλλού είναι το ζήτημα, για τη χαμηλή συμμετοχή. Η μορφή της οργάνωσης δεν είναι αυτοσκοπός. Άμα γίνει έχει ήδη τελειώσει ο σκοπός της οργάνωσης.
Η συνείδηση είναι το θέμα όπως και η τρέχουσα συγκυρία.
Αναρωτηθείτε γιατί μπορεί σε μια βόλτα και δεν μπορεί εκεί. Αναρωτηθείτε γιατί μπορεί στο καφενείο και δεν μπορεί στους φτπ.
Αναρωτηθείτε γιατί στη συνέλευση συμμετέχουν χ αριθμός ανθρώπων και δρούν δύο και μάλιστα συγκεκριμένοι δύο. Κι όταν λέω δύο το εννοώ τρόπος του λέγειν.
Τι φταίει η ανοιχτή συνέλευση; Φταίει ο τρόπος που τη χειριζόμαστε. Η ανοιχτή συνέλευση ακόμα και στην λιγότερο ιδανική της μορφή έχει πιο πολλές δυνατότητες, απ’ ό,τι ο σύλλογος ή κάτι συναφές, όπου το σχήμα τους έχει αποδειχθεί εύκολα “παρτό” από κομματικούς αετονύχηδες, που μπορεί να το κάνουν μαγαζάκι τους = σφραγίδα τύποις.
Απλά η δράση πρέπει να εμπιστεύεται και σε κανέναν άλλο. Τι να κάνει κανείς, όταν μετέχει από θέση αδρανής; Η σκέτη παρουσία είναι απλά βαρετή. Άσε που έχουμε (κακά τα ψέματα) στον δύσκολο καιρό που ζούμε πολλά σοβαρότερα που μας πιέζουν και τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Καλημέρα αγαπητέ δάσκαλε.
Θα τολμήσω να πω μία γνώμη σαν κάποιος που δεν προσδιορίζεται ως ποδηλάτης.
Όπως λέει παραπάνω η Royal Oak,αφήστε το ως έχει.
Από μικρή εμπειρία (σε μοτοσυκλετιστικές ομάδες)θα έλεγα πως όπου έχει μπει το επίσημο έχει έρθει και ο κατήφορος.
Το λάθος από το σύνολο είναι (ίσως)πως δεν έχει δει καν τις θέσεις.
Η οργάνωση σε ένα κίνημα μπορεί να γίνει χωρίς προέδρους,επίσημα μέλη κλπ κλπ.
To λάθος που ίσως υπάρχει από την έκφραση & δράση όλων μας:
Όπως πολύ σωστά υπάρχει:
Τρόποι Δράσης
Πιστεύουμε ότι τα κοινωνικά κινήματα, μέρος των οποίων είμαστε και εμείς, μπορούν να εκφράζουν τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, να συντάσσουν θέσεις και να διεκδικούν λύσεις. Έτσι, ως κίνημα υιοθετούμε μία πολυμορφία τρόπων δράσης, από συγκεντρώσεις, ποδηλατοπορείες και ακτιβισμούς μέχρι την με κάθε δόκιμο μέσο πίεση των θεσμικών φορέων καθώς και την δημόσια έκθεσή τους, όταν ολιγωρούν.
The children of the revolution are always ungrateful, and the revolution must be grateful that it is so.
Ursula K. Le Guin
Κατά καιρούς έχουν υπάρξει πολύ καλές συνελεύσεις, με καλή συμμετοχή, αλλά τα τελευταία 1-2 χρόνια, ενώ οι ποδηλάτες αυξάνονται, η συμμετοχή στις συνελεύσεις μειώνεται. Προσπαθούμε λοιπόν να βρούμε τρόπους για να αυξηθεί η συμμετοχή και να ανταποκρίνεται στις ολοένα αυξημένες ανάγκες.
Η δική μου κριτική είναι για τις διαδικασίες της συνέλευσης και όχι για τα πρόσωπα που συμμετέχουν ή έχουν συμμετέχει. Οι καλές διαδικασίες κάνουν την καλή συνέλευση. Οι συνελεύσεις μπορεί να ήταν καλές επειδή οι συμμετέχοντες ήταν ήδη φίλοι. Ή επειδή μερικοί παρόντες είχαν καλές ηγετικές ικανότητες και συντόνιζαν τη συζήτηση καλά. Μπορεί να υπήρχε συμμετοχή επειδή το θέμα ήταν καινούργιο και συναρπαστικό, "κίνημα". Οι ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ ξεκίνησαν από μία παρέα ποδηλατών", μας λέει το κείμενο. Γι' αυτό ίσως δεν είχε χρειαστεί να υπάρχουν συγκεκριμένες γραπτές (επίσημες) διαδικασίες.
Τώρα όμως, έχει αλλάξει το ποδηλατικό σκηνικό. H συνέλευση είναι περισσότερο ετερογενής στα γενικότερα θέματα και μπορεί να μην αντανακλά πλέον "όλη την ιδεολογία των ανθρώπων που ξεκίνησαν αυτό το εγχείρημα". Το ποδήλατο είναι πια ο κύριος συνεκτικός ιστός της ιδεολογίας της συνέλευσης.
Όταν λοιπόν η "παρέα" που δημιούργησε τη συνέλευση παύει να είναι το ίδιο ομοιογενής, η συνέλευση πρέπει να κρατηθεί με διαχρονικές και διαπροσωπικές διαδικασίες αντί για παρέες. Οι διαδικασίες πρέπει να είναι γνωστές, ώστε το "φως" τους να φαίνεται απ' έξω και επομένως, όποιος το δει και μπει, να ξέρει τι θα βρει.
Είναι πολύ άδικο να απαξιώνεται μια ομάδα και ο τρόπος λειτουργίας της, που έχει αποφέρει τόσο πολλά στο ποδηλατικό κίνημα της Αθήνας και που πυροδότησε την άνθηση της ποδηλατικής μετακίνησης σε όλη την Ελλάδα με τις θετικές και φιλικές προς όλους δράσεις της. Και συνεχίζει να το κάνει με συνεχείς βελτιώσεις για την κίνησή μας στους αφιλόξενους δρόμους της πόλης. Ποδηλάτες ταγμένοι την απαρτίζουν και την αντιπροσωπεύουν στους επίσημους φορείς, και όχι όποιος είδε φως και μπήκε. Τα βιογραφικά τους προφανώς δεν χρειάζονται αν έχει πάει κανείς στις συνελεύσεις των ποδηλατισσών. Κι ένας λόγος που πέτυχαν οι ποδηλάτισσες ήταν ακριβώς επειδή δεν είναι ΜΚΟ! Έχει ανοιχτή συνέλευση και διαφανείς διαδικασίες και δεν είναι κατευθυνόμενη από κανέναν. Γιατί, αν ήταν, τότε θα κατευθυνόταν ακόμα, ενώ σε αυτή επιμένουν να συμμετέχουν όσοι ανιδιοτελώς βρίσκονταν από την αρχή εκεί!
Οι ΜΚΟ έχουν πολύ άσχημη ιστορία και δράση, κάθε μέρα αποκαλύπτεται το βάθος της διαπλοκής και της κοινωνικής αντιδραστικότητάς τους, και εσείς επιμένετε να προτείνετε κάτι τέτοιο;
Το μόνο που δεν κατάφερε τελικά να αλλάξει η συνέλευση των ποδηλατισσών είναι η μυωπική ιδιοτέλεια των ανθρώπων, που δυστυχώς πλήττει στην πλειονότητά τους τους Αθηναίους ποδηλάτες.
Το ότι ορισμένες ΜΚΟ έχουν άσχημη ιστορία και δράση στην Ελλάδα, δεν προδικάζει το τι θα μπορούσε να κάνει εν γένη η οποιαδήποτε ΜΚΟ.
Με την ίδια λογική επειδή οι βουλευτές έχουν άσχημη ιστορία και δράση στην Ελλάδα, θα έπρεπε να τους καταργήσουμε, και επειδή οι ΔΕΚΟ έχουν άσχημη ιστορία και δράση στην Ελλάδα θα έπρεπε να τις καταργήσουμε και αυτές... και θα μπορούσα να το συνεχίσω αυτό με όλους τους φορείς.
Από την άλλη μία συλλογικότητα που δεν έχει σταθερό πυρήνα και παγιωμένες τυπικές διαδικασίες σύμφωνα με κάποιο καταστατικό, ώστε να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις που θα βγαίνουν από την πλειοψηφία και όχι από την "παρέα", μου φαίνεται λιγότερο αξιόπιστη από την οποιαδήποτε ΜΚΟ, που τουλάχιστον θα έχει ένα πυρήνα μελών και θα τηρεί κάποιους κανόνες.
Επαφίεται με άλλα λόγια στον καθένα να επιλέξει πως θα χρησιμοποιήσει τα "εργαλεία" που έχει.. Με την προυπόθεση ότι τα έχει.
Δεν έχω καταλάβει γιατί υπάρχει πρόβλημα στο να υπάρχουν κανόνες και κάποιο ΔΣ ή επίσημα κατόπιν ψηφοφορίας μέλη. Υπάρχει κανείς που δεν θέλει να έχει αποφασίσει ο ίδιος ποιος τον εκπροσωπεί και τι πάει και λέει ο εκπρόσωπος εκεί που τον στέλνει να πάει; Και αν ναι γιατί να έχει τέτοιο πρόβλημα;
Σου έχουν απαντήσει τότες φορές (φιλοπόδαρος, τάσος, βτενεντες, χριστιαναΡ, ρογιαλοουκ,κλπ).... τα ιδια και τα ίδια εσύ:
Τα ξαναλέμε λοιπόν εν συντομία:
Η συλλογικότητα ΕΧΕΙ έναν πυρήνα αρκετά έως πολύ σταθερό που αποτελείται από τα άτομα-εμπνευστές των ποδηλατ-ισσ-ων και όσους τόσα χρόνια σταθερά ασχολούνται με την προώθηση του ποδηλάτου. Τα περισσότερα από αυτά τα άτομα είναι γνωστά σε όσους ενδιαφέρονται και συμμετέχουν στις δράσεις. Επίσης, υπάρχει το κείμενο των "θέσεων" αναρτημένο εδώ και χρόνια στο σαιτ που αναφέρει ό,τι χρειάζεται για να λειτουργήσει αρμονικά και με όσους όρους χρειάζεται η συνέλευση.
Ειναι και ανοιχτό το ενδεχόμενο να γίνουν στο μέλλον κάποιες πιο "αυστηρές" προδιαγραφές σε περίπτωση που οι παλιές δημιουργούν προβλήματα.
Ολα αυτά όπως σου έχουν επισημάνει ήδη οι προλαλήσαντες, θα τα γνώριζες αν είχες κάποια σχέση με τη συνέλευση και τους Ποδηλάτ-ισσ-ες.
Και κάτι τελευταίο: Ποιός σου είπε οτι αν γίνουν "εκλογές" θα σε αντιπροσωπεύει κάποιος που έχεις ψηφίσει και θέλεις εσύ;;; Η οτι τα αιτήματα που θα ψηφίσουν οι Χ ποδηλάτες θα είναι και τα καλύτερα;;;
Τέλος πάντων, όπως είπε και ο maga πιο πάνω .."είναι" αν μη τι άλλο "πολύ άδικο"....
1.
αυτό εννοώ, όποως το λέει και ο maga2.
όπου αυτό το κάτι μπορεί να είναι ομάδα, σύλλογος, ΜΚΟ ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Είμαστε ότι αναφέρεται ρητώς στις θέσεις μας και τίποτε λιγότερο. Ο ελάχιστος κοινός παρανομαστής της συλλογικότητας δεν είναι το ποδήλατο όπως νομίζουν πολλοί αλλά οι θέσεις μας. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτή, δραστηριοποιούνται μέσα από αυτή και οι δράσεις τους βρίσκουν ανταπόκριση, θεσμική ή μη, η συλλογικότητα αυτή που είναι μέρος του ποδηλατικού αλλά και του περιβαλλοντικού κινήματος, θα συνεχίζει να υφίσταται ως έχει. Με "έξωθεν" συμβουλές, προτροπές, παραινέσεις κλπ μπορεί μεν να αλλάξει όχι όμως εκτός των παραπάνω πλαισίων. Από εκεί και πέρα διαδικασίες, κανόνες καθώς και ισορροπίες είναι συζητήσιμες.
Τα παραπάνω δε σημαίνουν βέβαια ότι όποιος μπαίνει στο σάιτ πρέπει να υιοθετεί τις θέσεις μας ή να μην τους ασκεί κριτική. Οφείλει όμως τουλάχιστον να τις γνωρίζει και να τις σέβεται. Ένα πρόβλημα είναι ότι δεν τις έχουμε στηρίξει κι ίδιοι αρκετά κι ίσως να πρέπει να γίνει κάτι σχετικά με τα αυτό, να βγουν οι θέσεις μας προς τα έξω, τα μέλη του σάιτ. Wicca, στα ερωτήματά σου μπορώ να απαντήσω μόνο προφορικά όμως. Πολύ χοντρικά σου λέω ότι δεν πιστεύω στην εκπροσώπηση σε κανένα επίπεδο...