Καλησπέρα, θα ήθελα να ρωτήσω τους περισσότερο τεχνικά γνωρίζοντες συμφορουμίτες για ένα θέμα με τα ποτήρια του λαιμού που με απασχολεί. To ποδήλατο είναι ατσάλινο cromo του 93 με ποτήρια εξωτερικά Tioga τύπου ahead 1 1/8. Κάποια στιγμή άρχισε να έχει τζόγο το πηρούνι πράγμα που φάνηκε με το μπροστινό φρενάρισμα. Το έσφιξα αλλά δεν.. ο τζόγος εκεί. Το ανοίγω, δεν έχει κλειστά ρουλμάν (λογικό), έχει ρουλμαν ανοικτό με μπίλιες (caged bearings). Τα αλλάζω, δένω, σφίγγω, όλα καλά. Για κανά δίμηνο. Πάλι τώρα τα ίδια. Ξανανοίγω, βλέπω έχει χαλάσει η κουκουνάρα - την αλλάζω, δένω, σφίγγω, αποτέλεσμα μηδαμινό, ο τζόγος τα ίδια. Ξανανοίγω και παρατηρώ καλύτερα, το ένα ρουλμάν έχει ψιλοστραβώσει το σύρμα του. Κοιτάω αν έχει γίνει αυλάκι στις φωλιές, δεν υπάρχει κάτι εμφανές- έχω δει πολύ χειρότερα και να δουλεύουν. Οπότε σκέφτομαι τις εξης επιλογές: 1. αντικαθιστώ τα ρουλμάν με ίδια. 2. βάζω σκέτες μπίλιες. 2. ψάχνω μήπως ταιριάζει κλειστό ρουλμάν (το πιο επίπονο μάλλον) ή 4. αλλάζω όλο το σύστημα (το πιο ακριβό). Καμιά ιδέα;
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Προσωπικά, δε θα το έψαχνα πολύ. Σε εξωτερικά, ahead, 1 1/8 ποτήρια εχεις άπειρες και οικονομικές επιλογές.
Είναι σοβαρό κομμάτι και δε θα το ρισκάρα.
Ένα τέτοιο και εχεις κάνει κάνει μια άριστη και σίγουρη επιλογή με το παραπάνω... https://rover.ebay.com/rover/0/0/0?mpre=https%3A%2F%...
Επειδή λές ότι χάλασε η κουκουνάρα που γενικά δεν τρώει κανένα ζόρι. Είσαι σίγουρος πως η διαδικασία που ακολουθείς στο σφίξιμο είναι σωστή? Την επάνω βίδα της κουκουνάρας τη σφίγκουμε με τις βίδες του λαιμού χαλαρές για να πάρουμε τα μπόσικα και έπειτα βιδώνεται ο λαιμός στη θέση του. Καμιά φορά, μας ξεφεύγουν τα προφανή.
Αυτό είναι πολύ σωστό που λέει ο Στέλιος. Η κουκουνάρια θα χαλάσει αν την παρασφήξεις. Κατά τη χρήση δεν πρέπει να πιέζεται. Δεν κρατά αυτή το πιρούνι στη θέση του.
Για την κουκουνάρα μπορεί να εχεις δίκιο και κάποια στιγμή αφηρημένος να έσφιγγα την πάνω βίδα χωρίς να έχω χαλαρώσει τις βίδες του λαιμού. Την άλλαξα όμως και με παρόλη τη σωστή διαδικασία (και αρκετές φορές) δεν μαζεύεται ο τζόγος.
Αυτό είναι το θέμα. Πιθανότατα, στην προσπάθειά σου να μαζέψεις το τζόγο, να έκανες και τη ζημιά στην κουκουνάρα.
Χωρίς να έχω και πολύ εμπειρία, αν έχεις αλάξει τα ρουλεμάν και πάλι δεν μαζεύεται, μάλλον έχουν πάρει τα ποτήρια, έστω και ας μην το βλέπεις.
Άλλη περίπτωση είναι να μην έχουν τοποθετηθεί σωστά και παράλληλα τα ποτήρια. Παίζει ρόλο πως τα έχεις τοποθετήσεις, αν το έχει κάνει ο ίδιος.
Η ακραία περίπτωση θα ήταν μόνο να μην είναι παραλληλισμένες οι "κόχες" από το κούτελο του σκελετού, αλλά είναι λιγότερο πιθανό κάτι τέτοιο.
Επιμένω ότι θα άλλαζα ποτήρια και θα πρόσεχα πολύ στην τοποθέτηση.
.Έχεις όλους τους σωστούς αποστάστες ή μηπως στο βάλε βγάλε έμεινε κάποιος εκτός?
Πολυ κοινο προβλημα, με ευκολη διαγνωση κι επισκευη. Σε τετοιες δουλειες (και οχι μονο) καλο ειναι να εχεις ενα καλο και ακριβες παχυμετρο. Πρωτα απο ολα, και πριν τοποθετησεις τα ποτηρια του ρουλεμαν στο κουτελο του σκελετου, καλο ειναι να μετρησεις με το παχυμετρο τοσο τη διαμετρο του σωληνα του κουτελου του σκελετου πανω και κατω, για να δεις αν ειναι απολυτα κυκλικα τα ανοιγματα η ειναι οβαλ (πολυ συνηθισμενο φαινομενο και σε ατσαλινους σκελετους, λογω παραμορφωσεων απο τα κολληματα των σωληνων). Μετα, παλι με το παχυμετρο, μετρας το μηκος του κουτελλου του σκελετου σε διαφορα σημεια, για να δεις αν η πανω και η κατω πλευρα του κουτελου (οπου μονταρονται τα ποτηρια) ειναι απολυτως παραλληλη η μια με την αλλη. Αν δεν ειναι, τοτε τα ποτηρια δεν θα "πατησουν" ποτε σωστα, δεν θα καταφερεις να ρυθμισεις ποτε σωστα τα ποτηρια, και θα φθαρουν πριν της ωρας τους. Υπαρχει ειδικο εργαλειο που στρογγυλευει και ταυτοχρονα παραλληλιζει το κουτελλο του σκελετου, και η διαδικασια λεγεται "facing". Οσο κι αν ακουγεται περιεργο, τα περισσοτερα πλαισια το χρειαζονται (ειδικα τα "οικονομικα"), κι αυτο γιατι ειναι ενα εξτρα (αφανες) κοστος κατεργασιας, που ο κατασκευαστης μετακυλιει στον αγοραστη, που κι αυτος με τη σειρα του το "μετακυλιει" στον τεχνικο που θα το μονταρει. Ο τεχνικος, αν ξερει τι του γινεται, κι αν βεβαια διαθετει τα καταλληλα εργαλεια το κανει, αλλα με μια εξτρα χρεωση στον πελατη. Τα παραπανω, δεν ειναι φημες η διαδοσεις που ετυχε ν'ακουσω η να διαβασω, αλλα προερχονται απο προσωπικη εμπειρια που -για μενα- ειναι μη αμισβιτησιμη. Το εχω συναντησει επανηλειμενως, σε μεταχειρισμενα αλλα και σε κατακαινουργια πλαισια, σε γνωστες αλλα και αγνωστες μαρκες.
Αφου εξασφαλισουμε οτι η παραπανω συνθηκη ισχυει, ο επομενος λογος για δυσλειτουργια των ποτηριων του λαιμου, ειναι η κακη τοποθετηση. Αυτη δεν γινεται με σφυροκαλεμο σε καμμια περιπτωση, αλλα με το ειδικο εργαλειο πρεσσαρισματος ποτηριων, η εστω με ενα αυτοσχεδιο τετοιο εργαλειο. Αν κι αυτη η διαδικασια γινει σωστα, τοτε ο επομενος λογος για να μην μπορουν να ρυθμιστουν σωστα τα ποτηρια, ειναι να μην εχουν το καταλληλο/απαραιτητο μηκος οι αποστατες του λαιμου του τιμονιου. Για την ακριβεια, η κορυφη του λαιμου του τιμονιου, πρεπει να βρισκεται χαμηλοτερα απο την κορυφη του υψηλοτερου αποστατη γυρω στο εναμισυ με δυο χιλιοστα, ωστε να ειναι σιγουρο οτι θα μπορεσουν να φορτιστουν/ρυθμιστουν τα ρουλεμαν του τιμονιου οσο χρειαζεται, σφιγγοντας το "καπακι" του λαιμου πανω στην κουκουναρα.
Πληροφοριακα, ειναι πολυ δυσκολο να φθαρουν τοσο γρηγορα τα ρουλεμαν του τιμονιου ωστε να δυσλειτουργουν. Στη συντριπτικη πλειοψηφια των περιπτωσεων, η αιτια δυσλειτουργιας οφειλεται σε καποιους (η και σε ολους) απο τους προαναφερθεντες λογους.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις, παραπάνω από διαφωτιστικές, να στε καλά. Παράγγειλα νέα ποτήρια με κλειστά ρουλμάν για καβάτζα και ψάχνω προς το παρόν για καλές μπίλιες 5/32". Αποστάτες οκ. Τα ποτήρια δεν τα είχα βάλει εγώ, αλλά θα τα βγάλω για να κάνω τη διαδικασία μετρήσεων που περιέγραψε ο Κολόμβος. Είδομεν.
...κι αφου αφαιρεσεις τα ποτηρια απο το σκελετο, καθαρισε με ενα γυαλοχαρτακι τις επιφανειες που θα πατησουν τα ποτηρια απο το χρωμα. Τα ποτηρια πρεπει να πατανε πανω σε μεταλλο κι οχι σε μπογιες (αμφιβολης σκληροτητας και παχους).
Το ιδιο ισχυει και για τα ποτηρια/ρουλεμαν μεσαιας τριβης, καθως και για το κατωποτηρο που παταει στην κορωνα του πηρουνιου.
Μπιλλιες ποιοτητας στη ντοπια αγορα δεν θα βρεις. Μονο κινεζιες εισαγονται πλεον. Δυστυχως.
Αχχχ... καιρό είχαμε να δούμε θέμα με ουσία!!! Μπράβο ρε παιδιά.
Thanks columbus!
...στις μετρησεις υψους και διαμετρου κουτελλου/λαιμου σκελετου, μην περιμενεις να δεις τιποτα τρελλες διαφορες απο σημειο σε σημειο. Μιλαμε για διαφορες της ταξεως του ενος-δυο δεκατων του χιλιοστου. Ισως και λιγοτερο. Γι'αυτο και συνισταται ενα καλο και ΑΚΡΙΒΕΣ παχυμετρο.
Καλησπέρα σας. Βρήκα μπίλιες μάρκας Askubal γερμανικές λέει. Λέω να το επιχειρήσω. Αλλά έβγαλα τα ποτήρια και μέτρησα τον λαιμό. Ως προς την παραλληλία πάνω και κάτω βάσης του κυλίνδρου, πρέπει να είναι εντάξει. Καμία διαφορά. Η κάτω βάση όμως δεν είναι ακριβώς κύκλος, αλλού η διάμετρος είναι 37,18 και αλλού 36,86. Η επάνω παρόμοια, μικρότερες διαφορές - λογικό λόγω των δυνάμεων που δέχεται. Οπότε τι κάνω; έχουν οι κεντρικοί- μεγάλοι ποδηλατάδες εργαλείο γοα facing; Να το αφήσω και να κάνω ότι δεν το είδα;
...μονο για τα ποτηρια, μια χαρα θα ειναι αυτες οι γερμανικες, αρκει να μην ειναι απο τις "ψευτικες" που προοριζονται για πολυ ελαφρες χρησεις (π.χ. γλιστρες συρταριων κουζινας). Η εταιρια φτιαχνει απ'ολων των ειδων. Στις σελιδες 89, 90, και 91 του καταλογου τους, περιγραφονται ολες οι μπιλλιες που παραγονται απο αυτους, σε σκληροτητα, υλικο, και ανοχες. Οι καλυτερες απο οσο μπορω να δω, ειναι οι ανοξειδωτες που επιδεχονται βαφη (σκληρυνση δηλαδη), που πετυχαινουν σκληροτητες 57-63 HRC (Κλιμακα Rockwell). Κι απ'οσο μπορω να καταλαβω, το εργοστασιο τις πουλαει με τη χιλιαδα. Φανταζομαι οτι στο μαγαζι που τις βρηκες, θα τις πουλανε μια-μια. Παντως, για ποτηρια λαιμου, οι απαιτησεις δεν ειναι τρελλες. Εκει που οι απαιτησεις ειναι μεγαλες, ειναι στα κεντρα των τροχων, και στις μεσαιες τριβες. Μονταροντας παντως τα ποτηρια, θυμησου να βαλεις οσες μπιλλιες ακριβως χωρανε, μειον μια. Τοσο πανω, οσο και κατω. Ο λογος ειναι για να μενει παντοτε ενα μικρο κενο αναμεσα στις μπιλλιες, ωστε να μετακινουνται συνεχεια σε τυχαιες καινουριες θεσεις, ωστε να μην βρισκονται και πατανε στην ιδια θεση παντα, με αποτελεσμα να "σκαβουν" τα ποτηρια και να τα καταστρεφουν. Ειναι πολυ κοινο φαινομενο, ειδικοτερα σε παλιοτερα ποδηλατα, οπου οταν το τιμονι ερχεται στην ευθεια, (οπου περναει και το μεγαλυτερο χρονο της ζωης του) δινει στα χερια την εντυπωση οτι "κουμπωνει"/"κλειδωνει" σε αυτη τη θεση. Αυτο το προβλημα ειναι πολυ εντονο οταν οι μπιλλιες των ποτηριων του λαιμου, ειναι περασμενες σε τσιγκινη (συνηθως) θηκη, για ευκολια και ταχυτητα μονταρισματος. Επομενως, μια καλη πρακτικη ειναι σε τετοιες περιπτωσεις κανεις να πεταει τις μπιλλιες με τις θηκες και να τις αντικαθιστα με χυμα μπιλλιες ποιοτητας.
...και μου ηρθε τωρα:
Ειναι πολυ πιθανον, οταν ελυσες τα ποτηρια και τις μπιλλιες, στην επανατοποθετηση να τοποθετησες αναποδα την μια η και τις δυο θηκες με τις μπιλλιες. Μονον ετσι εξηγειται το γεγονος οτι βρηκες τη θηκη τσαλακωμενη, και η ρυθμιση των ποτηριων εχει παει περιπατο. Οι θηκες μπαινουν μονο με εναν τροπο, κι οχι οπως να'ναι. Διαφορετικα αν οι τσιγκινες θηκες μπουν αναποδα, "βρισκουν" στα ποτηρια, και δεν μπορεις να ρυθμισεις ποτε σωστα αφ'ενος, απο την αλλη καταστρεφεις τις θηκες. Αλλα αφου θα βαλεις χυμα μπιλλιες, λυνεται δια παντος το παραπανω προβλημα. Θυμισου μονο οταν μονταρεις τις μπιλλιες, να χρησιμοποιησεις ενα καλο αδιαβροχο γρασσο.
Και πριν το πρεσαρισμα των ποτηριων χρησιμοποιούμε εξωτερικά πάστα συναρμολόγησης!
EDIT:
Εφαρμογή:
- για τον σωλήνα της σέλας και για τον λαιμό (μεταλλικά)
- για τα cups της μεσαίας τριβής
- για τις βίδες
- για τα ποτήρια του λαιμού
- για τα πηρούνια
Ιδιότητες & πλεονεκτήματα:
- Λιπαντικές ιδιότητες
- Υψηλή ανθεκτικότητα
- Υψηλή μηχανική σταθερότητα
- Σταθερή πυκνότητα σε μεγάλη γκάμα θερμοκρασιών:
δεν σκληραίνει σε ψυχρές θερμοκρασίες και δεν ρευστοποιείται σε θερμές θερμοκρασίες
- Υψηλή προστασία κατά της φθοράς ακόμα και σε υψηλή πίεση και στην παρουσία νερού
Είναι πιθανό, αλλά όχι, δεν συνέβη. Το χω μάθει από αρκετά παλιότερα the hard way. Όταν λεω τσαλακωμένες εννοώ δεν ήταν επίπεδες, σαν να είχε τσακίσει. λίγο , πράγμα που δεν είναι λογικό για τόσο λίγο χρόνο. Το πιθανότερο μου φαίνεται το οι μπίλιες και η τσίγκινη η θηκη να ήταν της πλάκας, αλλά περισσότερο το ότι ο λαιμός στη κάτω βάση που έχει γίνει λίγο οβάλ. Τελικά υπάρχει σε κάποιο ποδηλατάδικο αυτό το εργαλείο για facing, προκειμένου να στρογγυλέψει πάλι; Δεν το έχω ξανακούσει.
Η πάστα συναρμολόγησης τι είναι; Γράσο καλής ποιότητας;
Η παστα μονταρισματος δεν ειναι γρασσο. Ειναι μια παστα που μοιαζει με γρασσο, αλλα δεν ειναι. Βοηθαει στην τοποθετηση των διαφορων εξαρτηματων οπως αναφερει κι ο six, αλλα παραλληλα αποτρεπει την γαλβανικη οξειδωση αναμεσα στα διαφορετικα μεταλλα λογω διαφορας δυναμικου. Ειναι κατι τετοιο π.χ.:
https://www.bike-components.de/en/Shimano/Anti-Seize...
https://www.bike-components.de/en/Dynamic/Assembly-P...
https://www.bike-components.de/en/Finish-Line/Anti-S...
Aν δεν εχεις βεβαια, ενα καλο γρασσο θα σου κανει επισης τη δουλεια.
(Ιταλικα Grasso=Λιπος)
Και αν δεν ειναι γρασο/λιπος απο τι ειναι;
(Κατά κανόνα, τα γράσα αποτελούνται από περίπου
80% λιπαντικό έλαιο, περίπου 5% έως 10% πυκνωτικό/παχυντή και περίπου 10% έως 15% πρόσθετα.)
Και η παστα μονταρισματος παλι γρασο ειναι, μονο που το μειγμα ειναι
(συνηθως) πιο σκληρο και με άλλα συστατικά.
Η λιπαντικές ιδιότητες ειναι πιο λιγες με σχεση ενος κανονικου λιπαντικου.
Θετικά χαρακτηριστικά: Κολλητικότητα, ανθεκτικό στο νερό, αποτρέπει τη διάβρωση,
την οξείδωση, τη φθορά.
Προσοχή:
Ορισμενες πάστες συναρμολόγησης είναι εντελώς ακατάλληλες ως λιπαντικό για τα ρουλεμαν!
Οι επιφάνειες κύλισης καταστρέφονται από τα στερεά που αποθηκεύονται στο λιπαντικό.
----------
Γράσο: Στερεό ή ημιστερεό μείγμα που αποτελείται από πυκνωτικό μέσο εντός υγρού λιπαντικού
και μπορεί να περιέχει άλλα συστατικά που προσδίδουν εξειδικευμένες ιδιότητες.
«πυκνωτικό μέσο» είναι μια ουσία στο βασικό ρευστό που χρησιμοποιείται
για να πυκνώσει ή να τροποποιήσει την ρεολογία λιπαντικών ρευστών ή γράσων.
---------
Υπάρχει οξείδωση, αλλά δεν υπάρχει γαλβανική οξείδωση,
αυτό που εννοείτε είναι η γαλβανική διάβρωση.
Μέταλλα που επηρεάζονται από τη γαλβανική διάβρωση:
Μαγνήσιο
Ψευδάργυρος
Αλουμίνιο (οι περισσότεροι τύποι)
Σίδηρος και χάλυβες χαμηλού κράματος
Μόλυβδος, ευγενή κράματα μολύβδου
Πινακίδα, κασσίτερο / μολύβδινο πιλότο
Επιχρωμιωμένα, κράματα χρωμίου, χάλυβες με χρώμιο
Ορείχαλκος
Χαλκός
Νικέλιο
Ανοξείδωτο χάλυβα
Ασήμι
Χρυσός
-----------
...μεταφραζεται ως γαλβανικη διαβρωση, κι οχι γαλβανικη οξειδωση οπως εγραψα. Παντως, η παστα συναρμογης δεν ειναι γρασσο, και δεν ενδεικνυται για λιπανση κινουμενων μερων. Απλα προστατευει απο την οξειδωση κι απο τη γαλβανικη διαβρωση η ηλεκτροχημικη διαβρωση (αν προτιμαει κανεις). Η παστα συναρμογης μπορει να ειναι αρκετα ρευστη, πιο ρευστη απο τα συνηθισμενα γρασσα (οπως π.χ. η παστα της Shimano) η αρκετα παχυτερη (οπως η παστα της Motorex). Eπισης υπαρχουν διαφορετικων τυπων και συνθεσεων παστες, αναλογα με τη χρηση που προοριζονται. Οπου εμπλεκονται ανταλλακτικα απο Carbon για παραδειγμα, συνισταται η χρηση ειδικης παστας, και οχι αυτης που χρησιμοποιειται στα συνηθιμενα μεταλλικα ανταλλακτικα. Καθως κι οταν ερχονται σε επαφη μεταλλα οπως τιτανιο και αλουμινιο, απαιτειται επισης ειδικη παστα συναρμογης για αποφυγη προβληματων.
Γενικα, και χωρις να μπαινουμε σε πολλες λεπτομερειες:
"...Η ηλεκτροχημική ή γαλβανική διάβρωση παρατηρείται όταν δύο διαφορετικά μέταλλα
έρχονται σε επαφή ενώ εμβαπτίζονται σε ένα αγώγιμο υγρό, τον ηλεκτρολύτη (στην περιπτωση μας, το αγωγιμο υγρο ειναι συνηθως το νερο η η υγρασια). Τότε, το λιγότερο ευγενές (χημικά ενεργό) υλικό, η άνοδος, υφίσταται έντονη διάβρωση ενώ το
περισσότερο ευγενές (χημικά αδρανές) υλικό, η κάθοδος, παραμένει σχετικά αλώβητο.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη φύση της γαλβανικής διάβρωσης είναι η διαφορά στην
«ευγένεια» των δύο μετάλλων, η αναλογία της επιφάνειας μεταξύ τους και η αγωγιμότητα
του διαλύματος - ηλεκτρολύτη. Όσο πιο κοντά βρίσκονται τα δύο μέταλλα αναφορικά με την
ευγένειά τους (δηλαδή όσο πιο κοντά βρίσκονται στη σειρά δραστικότητας των μετάλλων),
τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα ανάπτυξης γαλβανικής προσβολής..."
Κι εδω μερικες γενικες πληροφοριες για γρασσα, που λιγο-πολυ καλυπτουν το μεσο χρηστη:
http://triblab.teipir.gr/files/TRB/Presentations/CH6...
Οποιος θελει, με λιγο ψαξιμο, μπορει να εμβαθυνει οσο θελει σε γρασσα και συναφη. Λιγο γκουγκλαρισμα, και ...pronto!!!
είναι το ίδιο .....
παλαιότερα λογιζόταν ως η ένωση με το οξυγόνο, πλέον θεωρείται η αποβολή ηλεκτρονίων..... Είναι το ίδιο πράγμα, περιγράφει το ίδιο φαινόμενο.
Η πάστασυναρμολόηγησης έχει σκοπό να επιτρέπει σε δύο επιφάνειες που έρχονται σε πολύ στενή επαφή - για μεγάλο χρονικό διάστημα να μην γίνουν ένα σώμα (λόγω οξείδωσης ή διάβρωσης....). Οπότε να μπορούν κάποτε να λυθούν χωρίς να καταστραφούν κατά το λύσιμο, και να μην αλλοιώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Το γράσσο έχει σκοπό να αποτρέπει τη διάβρωση (ή οξείδωση) και να μεταφέρει θερμότητα και να μειώνει την αντίσταση κύλισης. Εφαρμόζεται εκεί που έχουμε κίνηση και μάλιστα υπό φορτίο και που συνήθως δεν είναι εύκολο να λύσουμε και να καθαρίσουμε και να ξαναλιπάνουμε, αλλά θέλουμε να μείνει το λιπαντικό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στο ποδήλατο βάζουμε ΓΕΝΙΚΑ γράσσο. Πάστα μπαίνει είτε σε πλαουκόσελο + κάθετο σωλήνα, είτε σε λαιμό + τιμόνι... (δεν μού 'ρχεται κάτι άλλο)
Και κυρίως όπου έχει βόλτες!
Αυτή ακριβώς είναι λοιπόν η απάντηση στο ερώτημα που με βασάνισε όταν προσπάθησα να αναπαλαιώσω το battaglin και ο λαιμός και το παλουκόσελο ήταν κολημμένα στο σκελετό (και δε λένε ακόμα να κουνηθούν)....
https://www.podilates.gr/comment/300727#comment-300727
ατσάλινοι σωλήνες σκελετού + αλουμινένια παλουκόσελο και λαιμός + έλλειψη πάστας συναρμογής = γαλβανική διάβρωση...
Όχι... η απάντηση σου είναι ακριβώς εδώ! https://www.podilates.gr/forum/tehnika-themata-ki-id...