Καλησπέρα σε όλους.
Πριν από 2,5 μήνες είχα ένα άσχημο ατύχημα με ένα IDEAL 200 (κατηγορία αγνό παρθένο μαντέμι) όταν "εξαφανίστηκε" η γη κάτω από τα πόδια μου ενώ ποδηλατούσα στο πάρκο Συγγρού (ελληνάρας φρόντισε να πάρει κάμποσα κυβικά γη για τις απαραίτητες χωματουργικές εργασίες του...) οδηγώντας με σε ελεύθερη πτώση από ύψος 2-3 μέτρα με το κεφάλι και τη πλάτη (το κρανάκι σώζει παίδες!) Προβλέπεται να ξανακαβαλήσω όχι σε λιγότερο από 2-3 μήνες (μου το απαγορεύει ο "κηδεμόνας" μου) μέχρι να γιάνουν οκτώ παϊδάκια, μία κλείδα και τρεις α-σπόνδυλοι.
Στο ψητό:
το τιμόνι στο αγνό παρθένο μαντέμι μου από αριστερά "κοιτά" προς τα κάτω. Αν μπορεί να γίνει κατανοητό με γραφικό σχεδιάκι, από ---___--- έχει γίνει _ _ _ _--- . Φίδουλας κανονικός!!! Το μέταλλο δεν παρουσιάζει καμία εμφανή καταπόνηση κι αυτό με παραξενεύει αρκετά, λες και "φτιάχτηκε έτσι" ή κάποιος έπαιζε με πλαστελίνη. Η ερώτηση λοιπόν είναι: πάω για αλλαγή τιμονιού ή μπορεί το υπάρχον να συμμαζευτεί; (πχ, με ειδικές φροντίδες απ'το σφυρί ενός ποδηλατά Αυτοματίξ;)
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
ps: (αχ και βαχ αλλά θα ξανακαβαλήσω!)
Το τι μπορεις να κανεις, εξαρταται απο το τιμονι σου. Πιο συγκεκριμενα, απο το υλικο κατασκευης του.
Αν ειναι κατασκευασμενο απο αλουμινιο, μαλλον ξεχνας την επισκευη. Γιατι εκτος απο το αμφιβολου επιτυχιας ισιωμα, δεν σηκωνει και πολλα-πολλα εν ψυχρω, χωρις να σπασει, η χωρις να επηρρεαστει η αντοχη και η αξιοπιστια του σημαντικα (το αλουμινιο, οσο κι αν ακουγεται περιεργο, ειναι μαλλον ψαθυρο υλικο, και αναλογα συμπεριφερεται).
Και μαλιστα, οσο μεγαλυτερη η αρχικη παραμορφωση, που συνεπαγεται εξ'ισου μεγαλης εκτασης ισιωμα, τοσο το χειροτερο.
Αν ομως, ειναι κατασκευασμενο απο καποιο κραμμα ατσαλιου, σηκωνει ισιωματα και επισκευες, σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απο οτι το αλουμινιο(εκτος των αλλων, παρουσιαζει και μεγαλυτερη αντοχη στην κοπωση απο το αλουμινιο, κι αυτος ειναι κι ενας ακομη λογος που ορισμενοι προτιμουν τα ατσαλινα τιμονια απο τα αλουμινενια, παρα το συνηθως μεγαλυτερο βαρος των πρωτων).
Βεβαια, το ισιωμα του τιμονιου, καλο ειναι να μην προσπαθησεις να το κανεις επι του ποδηλατου, γιατι τοτε κινδυνευει και ο "λαιμος".
Μαλλον σε καποια μεγγενη, με τους καταλληλους ανταπτορες(για να μην το κανεις "πιττα"), και καποια κομματια σκληρο λαστιχο ισως(για να μην το γδαρεις), και με καταλληλα κομματια σωληνων η σιδεροβεργων για μοχλο, καταφερεις να το ισιωσεις.
Ειναι λιγακι παιδεμα, αλλα αξιζει να κανεις μια προσπαθεια πριν το πεταξεις.
Ακομη κι αν τελικα παρεις καινουριο τιμονι, αξιζει τον κοπο να προσπαθησεις να το ισιωσεις, οχι τιποτε αλλο, αλλα για να δεις πως γινεται. Στο κατω-κατω, δεν εχεις τιποτα να χασεις.
Θα σου συνιστουσα να κανεις το ιδιο, ακομα κι αν το τιμονι ειναι αλουμινενιο, οχι για να το χρησιμοποιησεις μετα, αλλα για να δεις πως θα συμπεριφερθει το υλικο, και να αποκτησεις λιγη εμπειρια πανω σε στραβωματα-ξεστραβωματα.
Αυτα.
Ευχομαι καλη αναρρωση, και κοιτα, κατσε λιγο να "ισιωσεις" πρωτα και συ, και μετα ξανα ποδηλατο.
Ξερω ειναι δυσκολο, αλλα πρεπει...
Το τιμόνι είναι από ατσάλι οπότε, θα πω στον "Αυτοματίξ" μου να του εξηγηθεί καταλλήλως! Σ'ευχαριστώ τόσο για την απάντηση όσο και για τις αναρρωτικές ευχές!
(favorite quote: αχ βαχ...)
επειδή άν τυχόν σου κοπεί το "επισκευασμένο" τιμόνι θα περάσεις σίγουρα πάλι από το ΚΑΤ για καφεδάκι....προτέινω να το αλλάξεις...
Κανονικά το τιμόνι πρέπει να αλλάζεται μετα από ΚΑΘΕ σημαντική πτώση!!
το σκεφτόμουν κι εγώ (κι ο καφές του ΚΑΤ είναι πικρός, μπλιαχ) οπότε, μόλις εφοδιάστηκα με καινούριο τιμονάκι! Νά'σαι καλά!