Γενικά στη mailing list προσπαθούμε να στέλνουμε όσο λιγότερα μηνύματα γίνεται (για να μην γίνουμε το ποδηλατοspam σας). Για λόγους οικονομίας λοιπόν, ανεβάζω εδώ διάφορα post που έχουμε λάβει για την καμένη Πάρνηθα….
Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;
Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα. Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλάκας! Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη. Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θα γίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα... Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλις έπιασε το βοριαδάκι.
Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικες βόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου. Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι. Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουν ξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν.
Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»... Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θα φροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπως της αρέσει. Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές. Λέω να αρχίσω τις περιπολίες
και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίων που θα φυτρώνουν. Δεν είναι δύσκολο... Λέω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι; Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν... Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οι επενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες. Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου των νέων οικιστών. Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια. Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι τα δικά μου. Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.
Τι λες; Πάμε μια «ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ»;
----------------------------------------
Link: Σιγά το βουνό, έχουμε κι άλλα
----------------------------------------------------
Κάτω τα ξερά σας από την Πάρνηθα
Στις 28 Ιούνη 2007 η τελευταία -σχετικά- "φυσική" δασική έκταση της αττικής πυρπολήθηκε. Και αφέθηκε να κατακαίγεται για τις επόμενες τρεις μέρες. Η ολοσχερής καταστροφή του μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος που είχε απομείνει στο λεκανοπέδιο αντιμετωπίστηκε αναμενόμενα απο τους κρατικούς φορείς: με περίσσια ηλιθιότητα και χυδαιότητα. Αρχικά η φωτιά αφέθηκε να επεκταθεί για να μην υπάρξει κίνδυνος μπλακ άουτ απο τυχόν προσπάθειες κατάσβεσης (η ομαλή λειτουργία των κλιματιστικών αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι είναι ύψιστο στάδιο του πολιτισμού μας και με πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα απο ένα δάσος ή τις ζωές των ελαφιών, χελωνών, αλεπούδων, πουλιών και άλλων ζώων που καήκαν ζωντανά) και μετέπειτα, ενδιαμέσω απαράδεκτα ηλίθιων χειρισμών, το κύριο εύρος των πυροσβεστικών δυνάμεων -όταν δεν χανόταν στο πλέον χαρτογραφημένο βουνό της ελλάδος- κατευθύνθηκε στο καζίνο. Προφανώς και πάλι το μπετό και η ατομική ιδιοκτησία βαραίνουν πολύ περισσότερο απο τα δέντρα και τη δημόσια χρήση.
Δεν είναι να απορούμε: η ίδια χυδαιότητα, η ίδια απληστία με την οποία αντιμετωπίζεται οτιδήποτε μη ιδιωτικό, ήταν και πάλι θριαμβευτικά παρούσα. Οι ίδιοι άπληστοι, χοντρόπετσοι άνθρωποι που σχεδιάζουν την καταστροφή της οίτης, το τελειωτικό χτύπημα στη χαλκιδική, την αποστράγγιση της ευρυτανίας μέσω της εκτροπής του αχελώου και την ερημοποίηση της θηβαίας, φρόντισαν ώστε να αφήσουν το βουνό της πάρνηθας να φλέγεται για 3 μέρες. Απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι δεν κατοικούν σ΄αυτόν τον πλανήτη: τον λυμαίνονται. Και μετά μας φλόμωσαν με δηλώσεις ανείπωτης βλακείας και χυδαιότητας του στυλ "η πάρνηθα κάηκε γιατί ήταν πολύ πυκνή η βλάστηση" (να απολύσουμε τους κηπουρούς της που δεν την κούρευαν συχνά) ή "η αθήνα έχει κ άλλα βουνά, δεν είναι μόνο η πάρνηθα" (βεβαίως: το πάρκο υψηλής τάσης του υμηττού, τη δύσμοιρη αποικία βιλίτσας, πεντέλη και το ολοσχερώς αποψιλωμένο, αιγάλεω).
Τη συνέχεια δε μπορούμε παρά να τη γνωρίζουμε. Αρχικά αναδάσωση με συνεργασία, εθελοντών πολιτών, υπουργείου πεχωδέ, εμπειρογνωμόνων και κρατικών φορέων. Έτσι και το οικολογικό της προφιλ θα επιδείξει η κυβέρνηση (εμείς τα καίμε, εμείς τα αναδασώνουμε κιόλας) και πιο φτηνά θα της έρθει αφού τη δεντροφύτευση θα την αναλάβουν εθελοντές, μαθητές ίσως και φαντάροι. Πλην όμως τις ξέρουμε τις αναδασώσεις τους. Όπως και σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις έτσι και στην πάρνηθα το πιο πιθανό είναι να χρησιμοποιηθούν ταχυαυξή, μη ενδημικά είδη που θα έχουν γρήγορο αισθητικό αποτέλεσμα βιτρίνας και θα αλλοιώσουν κατατσροφικά την ούτως ή άλλως ευαίσθητη οικολογική ισσοροπία της πάρνηθας. Δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει αν π.χ. χρησιμοποιηθούν κυπαρίσσια στην αναδάσωση: ναι δεν έχουν καμμία σχέση με τα ενδημικά είδη της πάρνηθας, πλην όμως μεγαλώνουν γρήγορα, είναι πράσινα και δίνουν μια επίφαση δάσους και φυσικού περιβάλλοντος. Απαραίτητο για τους θαμώνες των τουριστικών επιχειρήσεων που σιγά σιγά θα ξεπηδήσουν , σαν τα πλέον δηλητηριώδη μανιτάρια, στα κατακαμένα εδάφη.
Αρχικά θα πρόκειται για μπετό υποβοηθητκό "οικολογικών" εργασιών: διευθέτηση ρεμάτων, στέγαστρα επιτροπών, κανένα έκτρωμα του ΣΕΓΑΣ παράρτημα του προηγουμένου κτλ Μετά σιγά, αρχής γενομένης των οικημάτων του πρώην βασιλιά στο τατόι, θα ξεκινήσει η ξεκάθαρη μπίζνα Τον ξέρουμε καλά το ρόλο και τις βλέψεις όλων αυτών των επιτροπων και των κρατικών φορέων. Δε χορταίνουν με τίποτε.
Η πάρνηθα ωστόσο, όπως και κάθε βουνό μετά απο πυρκαγιά έχει τη δυνατότητα να αναδασωθεί απο μόνο του. Με τα είδη που το ίδιο το βουνό θα επιλέξει στο χρόνο που αυτό θα μπορέσει. Με την προυπόθεση βέβαια να μην πέσει το αναμενόμενο μπετό, να μην τροποιηθούν τα υπάρχοντα ρέματα, να μην συνεχίσουν να το λυμαίνονται επιχειρηματίες και εμπρηστές. Και της ύπαρξης βοήθειας μέσω φυσικής σποράς και περιορισμένης δεντροφύτευσης όπου αυτό χρειαστεί.
Πως θα γίνει αυτό; Μέσω της συνεργασίας υπεχωδε και πολιτών; Συνεργάζονται οι δήμιοι με τα θύματα; Θα εμπιστευτούμε τις αγαθές προθέσεις όλων αυτών που έχουν αποψιλώσει όλα τα βουνά της αθήνας και που προσφάτως έκαψαν και το τελευταίο που είχε απομείνει; Αυτούς που σε όλη την ελληνική επικράτεια μπαζώνουν ρέματα, σκάβουν και καίνε βουνά, δηλητηριάζουν θάλασσες και μολύνουν με φυτοφάρμακα το 80% του συνολικού υδροφόρου ορίζοντα της ελλάδος; Που το ύψιστο δείγμα οικολογικής ευαισθησίας τους είναι οι χρηματοδοτούμενες με τα φράγκα του leader παραδοσικαές ταβέρνες μέσα στο δάσος; Τα μόνα φυσικά περιβάλλοντα που έχουν απομείνει στην ελλάδα είναι αυτά για τα οποία δεν ενδιαφέρεται κανείς τους. Γιατί το ενδιαφέρον τους, είναι ενδιαφέρον για κέρδος. Χρηματικό ή πολιτικό. Και άρα καταστροφικό.
Το οφείλουμε σ΄αυτό το βουνό που για αιώνες δρόσίζε τα καλοκαίρια μας και ανανέωνε τους υδροφόρους οριζοντές μας. Το οφείλουμε στα ελάφια που ομόρφαιναν τους περιπάτους μας. Στα έλατα, τις κουμαριές και τα πεύκα που μας επέτρεπαν να αναπνέουμε. Το οφείλουμε στη συνειδησή μας. Να μη συνεργαστούμε με τους άρπαγες, να μην αφήσουμε τους χυδαίους, αχόρταγους κερδοσκόπους του κράτους και των οργανωσεών του, να καταστρέψουν τελειωτικά και αμετάκλητα την πάρνηθα
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
-Πρωτίστως την κατεδάφιση του καζίνου. Αν δε γίνεται αλλιώς και με τα ίδια μας τα χέρια.
Γιατί είναι χυδαίο το ότι κάηκε όλος ο εθνικός δρυμός και αυτό έμεινε ανέπαφο. Γιατί και στην επόμενη πυρκαγιά, όλες οι πυροσβεστικές δυνάμεις εκεί θα πάνε και θα αφήσουν το δάσος να καίγεται. Γιατί είναι απαράδεχτο να λειτουργούν κερδοσκοπικές επιχειρήσεις στην καρδιά του δημοσιου χώρου του εθνικού δρυμού. Γιατί το οφείλουμε ως φόρο τιμής στα ζώα,τα φυτά και τα δένδρα που πεθάναν γιατί οι πυροσβεστικές δυνάμεις υπερσπίζαν το μπετό και το χρήμα. Και κυρίως γιατί το οφείλουμε στην πληγωμένη μας αισθητική και το καταρακωμένο αίσθημα δικαίου μας: να δούμε τα δέντρα να ξεφυτρώνουν επιτέλους απο τα ερειπιά του.
-Καμμία συνεργασία και διάλογο με ΥΠΕΧΩΔΕ και κρατικούς φορείς. Δεν έχουμε τίποτε να συζητήσουμε με εμπρηστές και κερδοσκόπους.
-Δημιουργία ανοικτών δημόσιων συνελεύσεων για τη λήψη αποφάσεων για την πορεία της φυσικής ανάκαμψης της πάρνηθας. Περιορισμένη δεντροφύτευση και φυσική σπορά όπου αυτό κριθεί απολύτως αναγακαίο.
-Δημιουργία ομάδων διαφύλαξης του βουνού με μόνο στόχο την περιφρουρησή του απο οποιοδήποτε κρατική, δημοτική κτλ επιτροπή που θα προσπαθήσει να κάνει τις βρωμιές της. Παρεμπόδιση οπουδήποτε έργου που δεν αποτελεί απόφαση των ανοικτών συνελεύσεων. Ούτε χτίσιμο, ούτε δεντροφυτέυσεις, ούτε διευθετήσεις ρεμάτων. Κανένας κρατικός-δημοτικός φορέας στην πάρνηθα. Πρώτα τη μολύναν με μπετό και μετά την κάψαν. Να τους κρατήσουμε μακρυά της.
-Απομάκρυνση των πυλώνων της ΔΕΗ.
Είναι απαράδεχτο να περιτριγυρίζεται ο εθνικός δρυμός απο πυλώνες υψηλής τάσης. Ο μόνος λόγος υπαρξής τους εκεί είναι επειδή οι δημόσιοι χώροι των βουνών είναι τσάμπα. Η ΔΕΗ δε χρειάζεται δηλαδή να εκμισθώσει και να αποζημιώσει ιδιώτες για τη χρήση εδάφους. Ο βρωμερός ρόλος της ΔΕΗ είναι καλά γνωστός σ΄όποιον έχει ασχοληθεί με τη διάσωση των φυσικών συστημάτων. Απο τα σχέδια κατασκευής υδροηλεκτρικού φράγματος στον εθνικό Δρυμό της Βαλια Κάλντα (τα οποία ακολούθησε όλως τυχαίως μια ανεξιχνίαστη πυρκαγιά), τα σχέδια καταστροφής κάθε ποταμιού της χώρας μέσω αδειών αυτόνομης ηλεκτροδότησης σε κάθε δήμο και κοινότητα, την καταστροφή αναρίθμητων ποταμιών και φυσικών τοπιων μέσω των εργοστασίων της, στην πρόσφατη πυρκαγιά στην οποία ενέχεται τόσο για το ξεκινημά της όσο και για την αδράνεια στην κατασβεσή της.
Τα καλοκαίρια που θα έρθουν θα είναι όλο και πιο καυτά και αποπνικτικά. Και οι απαιτήσεις για ομαλή λειτουργία του κλιματισμού όλο και μεγαλύτερες. Και οι αρπακτικές βλέψεις της ΔΕΗ διαρκώς αυξανόμενες. Να σταματήσει τώρα ο φάυλος κύκλος αυαξνόμενης χρήσης ενέργειας για την αντιμέτώπιση των κλιματικών δυσχερειών που η ίδια η αλόγιστη χρήση της ενέργειας προκαλεί.
-Απομάκρυνση των εγκαταστάσεων του ΣΕΓΑΣ.
Τι δουλειά έχει τόσο μπετό μεσα στον εθνικό δρυμό; Τι αξία έχει ένα αθλητικό κέντρο στο τελευταίο δάσος που είχε απομείνει στην αθήνα; Για να το βρωμίζουν οι γεμάτοι ντόπα ολυμπιονίκες μας; Ή για να λειτουργεί ως δούρειος ίππος στη μελλοντική εμισθωσή του σε καθαρά κερδοσκοπικές επιχειρήσεις - όπως έχει συμβεί ή έχει επιχειρηθεί να συμβεί στη δίρφυ, στην παραλιακή της αθήνας και στη ροδόπη;
-Δημιουργία καινούργιων -και στελέχωση της ήδη υπάρχουσας- ομαδών εθελοντικής πυρόσβεσης και επαγρύπνησης.
-Αγώνας ενάντια στη λήθη. Η πάρνηθα όπως τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε όλα αυτά τα χρόνια, πέθανε. Αυτό που θα προκύψει μετά απο είκοσι χρόνια, αν δείξουμε το απαραίτητο ενδιαφέρον, ίσως να είναι εξίσου όμορφο. Αλλά όχι το ίδιο. Το έγκλημα όλου του κρατικού μηχανισμού είναι σημαντικό να μην ξεχαστεί. Όχι μόνο για την πάρνηθα, τον υμηττό που τρύπησαν και μπέτωσαν, την πεντέλη που έκαψαν και καταπάτησαν, αλλά και για τα υπόλοιπα βουνά, δάση και ποτάμια της ελλάδος τα οποία έχουν βάλει στο μάτι.
Πορείες στο κέντρο της αθήνας, με κλείσιμο δρόμων και εκδηλώσεις, κάθε δέυτερη πέμπτη, δυο φορές το μήνα. Πίεση για αναστολή της αναθώρησης του συντάγματος για το νομοσχέδιο περί δασών. Αναστολή και παρεμπόδιση κάθε έργου "ανάπτυξης" σε φυσικά περιβάλλοντα, αν δεν περάσει πρώτα απο ανοιχτή, δημόσια συζήτηση.
Το έγκλημα της καταστροφής της πάρνηθας δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου γεμάτου καταπατήσεις, μολύνσεις και αδιάκοπου βιασμού και εκμετάλευσης του περιβάλλοντος. Αν αποτύχουμε να λειώσουμε τους πάγους που συντηρούν η αδράνεια, η άγνοια και η έλλειψη βούλησης απο μέρους μας, δε μας μένει παρά να παραδεχτούμε ότι ο ρόλος μας σ΄αυτό τον πλανήτη δεν είναι παρά άθλιος και μιασματικός. Και να φωτίσουμε με προβολείς -στα πρότυπα των ερειπίων του μνηνείου που έχτισαν οι σκλάβοι των παιδόφιλων προγόνών μας στο λόφο της ακρόπολης- τις κατάμαυρες, καμένες εκτάσεις της πάρνηθας, ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε τη δικιά μας συμβολή στην αδυσώπητη πορεία της ανάπτυξης, απο τα καλά κλιματιζόμενα, ασφαλή κλουβιά μας.
-------------------------------------------------------------
Συμβουλές για την ΠΑΡΝΗΘΑ
Αγαπητοί φίλοι.
Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θρηνούμε για την καταστροφή στην Πάρνηθα.
Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θέλουμε εδώ και τώρα να κάνουμε κάτι για να ξαναδούμε τον Εθνικό Δρυμό υγιή και ζωντανό.
Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά πρέπει με ψυχραιμία να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να βοηθήσουμε.
Αυτή τη στιγμή, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι:
- Να μην ανέβουμε στην Πάρνηθα. Το οικοσύστημα είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και η αυξημένη ανθρώπινη παρουσία στα καμένα θα το επιβαρύνει ακόμα περισσότερο, ενώ στις περιοχές που δεν έχουν καεί η ανθρώπινη παρουσία μπορεί να ενοχλήσει τα ζώα που έχουν συγκεντρωθεί εκεί.
- Να μην ταίζουμε τα ελάφια. Το Δασαρχείο έχει αναλάβει πλήρως τη σίτιση των ελαφιών, όπου αυτό απαιτείται και το WWF Ελλάς έχει ξεκινήσει πρόγραμμα περίθαλψης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το ανεξέλεγκτο τάισμα έλκει τα ελάφια στις καμένες περιοχές, από τις οποίες πρέπει να απομακρυνθούν προσωρινά, ενώ πιθανότατα μπορεί να τα βλάψει σοβαρά.
- Να μη φυτεύουμε δέντρα. Οι ανεξέλεγκτες φυτεύσεις δέντρων και θάμνων χωρίς κανένα σχέδιο μπορεί να προκαλέσουν πολύ μεγάλη επιβάρυνση, σχεδόν αντίστοιχου μεγέθους με αυτήν που προκάλεσε η πυρκαγιά, στο οικοσύστημα που προσπαθεί να ανακάμψει. Οι όποιες αναδασώσεις γίνουν θα πρέπει να γίνουν βάση μελέτης.
Μπορείτε να μείνετε κοντά μας για να ενημερώνεστε τις νέες εξελίξεις και να εγγραφείτε στο site μας (www.wwf.gr) για να προσφέρετε εθελοντική εργασία στις μελλοντικές εργασίες αποκατάστασης. Μπορείτε επίσης να υπογράψετε την έκκληση του WWF Ελλάς (www.politics.wwf.gr) προς τον Πρωθυπουργό για αποκατάσταση της Πάρνηθας και προστασία των δασών της χώρας.
---------------------------------------------------------------------
Ενάντια στην καταστροφή της Πάρνηθας
Η συμμετοχή μας στην διαδήλωση έξω από την Βουλή στις 8 Ιουλίου στις 8.00 το βράδυ ενάντια στον εμπρησμό της Πάρνηθας που καλούν οι ευαίσθητοι πολίτες της Αθήνας δεν τρέφει αυταπάτες. Στεκόμαστε δίπλα σε όλους τους ρομαντικούς οικολόγους, διαδηλώνουμε μαζί τους αλλά δεν μοιραζόμαστε τις ίδιες ιδέες με αυτούς…..Δεν αιτούμαστε τίποτα από την εξουσία…Δεν ελπίζουμε σε καμία αναδάσωση της Πάρνηθας…Δεν επιθυμούμε έναν ευαίσθητο, ανθρώπινο και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο διακυβέρνησης της ζωής μας…Δεν ονειρευόμαστε την στιγμή που οι κυβερνήτες μας θα καταλάβουν τα αυτονόητα και θα κυβερνήσουν σωστά και τίμια αυτή τη χώρα…
Γνωρίζουμε ότι:
O Πλανήτης Γη δεν πεθαίνει…
Ο Πλανήτης Γη δολοφονείται
και αυτοί που τον σκοτώνουν
έχουν ονόματα και διευθύνσεις…
Το να στέκεσαι με τα χέρια απλωμένα και τα μάτια δακρυσμένα απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους ίσως είναι συμμετοχή στην δολοφονία της Γης και όχι αγώνας για την σωτηρία της…Στην διαδήλωση για την Πάρνηθα (όπως και σε όλες τις άλλες διαδηλώσεις) θα έπρεπε να κατεβαίνουμε στον δρόμο με τις γροθιές μας σφιγμένες και τα μάτια γεμάτα οργή για τους κυβερνήτες και τους πλούσιους αυτού του κόσμου…
Το πραξικόπημα της ελιτιστικής δημοκρατίας, ο εκβιασμός της εργασίας, τα χονδροειδή στερεότυπα, η δουλική απάθεια απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς της οικονομίας, η εκμετάλλευση κάθε ανάγκης και κάθε επιθυμίας και η αδηφαγία της εξουσίας για έλεγχο και γρήγορο πλουτισμό θα έπρεπε να μας κάνουν να καταλαβαίνουμε ότι όχι μόνο αναδάσωση ή προστασία της φύσης δεν θα συμβεί αλλά δεν θα μείνει ούτε μια πτυχή της ζωής μας υγιείς όσο συνεχίζουμε να αποδεχόμαστε της κυρίαρχη κουλτούρα και τον πολιτισμό της ασημαντότητας που την συνοδεύει.
Το ζήτημα δεν είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες της αιχμαλωσίας μας στην σημερινή κοινωνία…Δεν λυπούμαστε για τα δέντρα, λυπούμαστε για την ζωή μας που χάθηκε όταν τα δέντρα χάθηκαν μαζί της…Δεν λυπούμαστε για το δάσος που κάηκε, λυπούμαστε για την ζωή μας που κάηκε μαζί με το δάσος…Δεν είναι άλλη η μοίρα μας από την μοίρα του δάσους…Αυτοί που έκαψαν το δάσος για χάρη του πλουτισμού και της ανάπτυξης και αυτοί που προστάτευσαν τα συμφέροντα των εμπρηστών, των καταπατητών και των κατασκευαστικών εταιριών για έναν αιώνα είναι αυτοί που πυρπόλησαν και την ζωή μας φυλακίζοντας μας στις σύγχρονες νεκροπόλεις της απομόνωσης, της τηλεδημοκρατίας, του τραπεζικού δανεισμού, της αστυνομοκρατίας και της αποβλακωμένης κατανάλωσης.
Αυτοί που σκότωσαν τα ποτάμια και έκαναν θάνατο το φως του Ήλιου σύντομα θα ζητήσουν την ψήφο μας για να συνεχίσουν το έργο τους…Πρέπει να βρούμε μέσα μας και μέσα στις σχέσεις μας την δύναμη να διακόψουμε την ανάπτυξη του άρρωστου αυτού κόσμου.
Πρέπει να καταστρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση, να επιτεθούμε σε κάθε καταναγκασμό και εκμετάλλευση, να αρνηθούμε τον υποβιβασμό της ζωής σε μίζερη επιβίωση.
Αυτή είναι μια αφετηρία για να μιλήσουμε για την οικολογική ευαισθησία και πως αυτή συναντιέται με την ανατροπή και την εξέγερση. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε σαν ζητιάνοι μπροστά στους βασανιστές και τους δολοφόνους της Γης δίχως να πολεμάμε τις εξουσίες που δημιούργησαν όλες αυτές τις καταστάσεις.
Θα ήταν τουλάχιστον αντιφατικό να μιλάμε για τον αγώνα σωτηρίας της Γης, αν ταυτόχρονα δεν επιτεθόμασταν σε ό,τι ευθύνεται για την καταστροφή της.
Θα συναντηθούμε σύντομα στους δρόμους.
-----------------------------------------------------
Link: Αναδάσωση
Πανοραμικές απεικονίσεις της καταστροφής στην Πάρνηθα
-----------------------------------------------------
Συγνώμη αν ξέχασα κανένα, το mail μου έχει πάρει επίσης φωτιά αυτές τις μέρες... Όποιος έστειλε κάτι άλλο ή θέλει να γράψει οτιδήποτε άλλο ας το κάνει εδώ...
ΕΡΗΜΟΣ… Ή
ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΜΕ ΣΒΩΛΟΥΣ ;
ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ !
Η διάβρωση και η απώλεια του εδάφους, οι πλημμύρες, οι κατολισθήσεις, η ταπείνωση του υδροφόρου ορίζοντα, η μείωση του οξυγόνου τής ατμόσφαιρας κι η μετατροπή των εύφορων εκτάσεων σε έρημους είναι οι εφιαλτικές συνέπειες του τραγικού αφανισμού των δασών...
Για την αντιμετώπιση αυτού του κρίσιμου για την ανθρωπότητα προβλήματος και στην προσπάθεια να ξαναπρασινίσουν οι έρημες περιοχές, ο εμπνευστής και συγγραφέας τής «Φυσικής Καλλιέργειας» (:αντί τής αδιέξοδης μονοκαλλιέργειας, απλές συγκαλλιέργειες, όπως στα περιβόλια, για αυτάρκεια - προϋπόθεση της ευημερίας σε μικρές, ανθρώπινες πόλεις 30-35.000 κατοίκων και κατά τον Αριστοτέλη - με άφθονες θρεπτικές τροφές χωρίς φυτοφάρμακα-λιπάσματα-βοτάνισμα) Μ. Φουκουόκα έχει αναπτύξει μια μέθοδο αναδάσωσης τις τελευταίες δεκαετίες με θαυμαστά αποτελέσματα, όπως στην περίπτωση της Ινδίας.
Λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά : «Όταν βρέθηκα στην έρημο των ΗΠΑ κατάλαβα ξαφνικά ότι η βροχή δεν "πέφτει" έτσι απλά από τον ουρανό, αλλά "πηγάζει" από αυτό το ίδιο το έδαφος : οι έρημοι δεν σχηματίζονται επειδή δεν υπάρχει βροχή˙ μάλλον η βροχή παύει να πέφτει όταν εξαφανιστεί η βλάστηση... Η κατασκευή ενός φράγματος στην έρημο είναι μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τα συμπτώματα της ασθενείας, αλλά δεν είναι η στρατηγική που θα αυξήσει τις βροχοπτώσεις. Πρώτα θα πρέπει να μάθουμε πώς ν' αποκαταστήσουμε τα παλιά δάση».
Η μέθοδος έγκειται όχι στο αναποτελεσματικό συνήθως φύτεμα δενδρυλλίων που έχουν προσαρμοστεί σε συνθήκες φυτωρίου, αλλά στην ταυτόχρονη σπορά σπόρων δασικών δένδρων, θάμνων, καρποφόρων δένδρων, φυτών χλωρής λίπανσης (όπως τριφυλλιού, βίκου, κ.τ.λ.), λαχανικών και δημητριακών πριν αρχίσει η περίοδος των βροχών. Για να προστατευθούν αυτοί οι σπόροι από τα τρωκτικά και τα πουλιά, τους κάνουμε σβώλους, ανακατεύοντάς τους με νερό και κοσκινισμένο χώμα καθώς τους περιστρέφουμε μέσα σε λεκάνες ή μπετονιέρες.
Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι, όσο δυσμενείς συνθήκες κι αν τύχουν, αρκετοί θα βλαστήσουν, τα νέα φυτά θα συγκρατήσουν με το ριζικό τους σύστημα το χώμα και, ακόμα κι αν κάποια ξεραθούν στη συνέχεια, θα κρατήσουν θερμοκρασία και υγρασία στο έδαφος για τα επόμενα. Ένα χρόνο μετά τη σπορά τα φυτά που θα έχουν επιβιώσει είναι πια αυτά που ταιριάζουν στο συγκεκριμένο έδαφος και κλίμα.
Ο πιο γρήγορος, οικονομικός και αποτελεσματικός τρόπος για να ξαναπρασινίσει η χώρα κι ολόκληρος ο πλανήτης είναι να σπέρνουμε με αεροπλάνα (ή και με την εθελοντική - γιορτινή
No Parnitha-flood victims! Αν δε σπαρθεί ΑΠΟ ΤΩΡΑ η Πάρνηθα,
πόσοι θα πνιγούν από τη λάσπη στις επερχόμενες πλημμύρες;
συμμετοχή μικρών και μεγάλων!) μια μεγάλη ποικιλία σπόρων σε χωμάτινους σβώλους. Γι' αυτό...
ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ ΠΟΥ ΤΡΩΤΕ (σταφύλια, μήλα, κεράσια, βερίκοκα, εσπεριδοειδή, πεπόνια, καρπούζια, πιπεριές κλπ), ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΣΠΟΡΑ* Ή ΚΑΝΤΕ-ΤΟΥΣ ΣΒΩΛΟΥΣ. Επειδή χρειάζονται μεγάλες ποσότητες σπόρων, κάθε προσφορά, ακόμα και από σπόρους δένδρων των δρόμων (ακακίες, χαρουπιές κλπ) και των αλσυλλίων, βοηθά σημαντικά την προσπάθεια. Μπορείτε να οργανώσετε ΚΕΝΤΡΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΣΠΟΡΩΝ σε γειτονιές, συλλόγους, σχολεία. Ήδη έχουν σπαρθεί χιλιάδες στρέμματα γύρω από την λίμνη Βεγορίτιδα, στα Τζουμέρκα, το Ποικίλο Όρος στην Αττική και αλλού. Ας γίνουμε οι σπορείς που θα ξαναπρασινίσουν τη μονάκριβη Γη !
www.friendsofscience.org