Όμορφο, λέξη προς λέξη! κι αυτό που αγαπώ στο new wave είναι ότι, όποιος κι αν είναι ο στίχος, ανεβαίνει μιαν ηχητική κλίμακα όπου ένας λυγμός είναι στο όριο να ξεσπάσει σε κλάμα, αλλά δεν ξεσπάει ποτέ...
Όμορφο, λέξη προς λέξη! κι αυτό που αγαπώ στο new wave είναι ότι, όποιος κι αν είναι ο στίχος, ανεβαίνει μιαν ηχητική κλίμακα όπου ένας λυγμός είναι στο όριο να ξεσπάσει σε κλάμα, αλλά δεν ξεσπάει ποτέ...
Ναι! υπάρχει και αυτό που λες πολύ συχνά στη nw, μάλλον αφήνει τη δική σου φαντασία ελεύθερη, ένας λυγμός μπορεί να ξεσπάσει σε κλάμα αλλά και σε ουρλιαχτό.
...ένα τραγούδι γραμμένο απ’ τον Angelo Badalamenti, απ’ τη συλλογή A secret life, τραγουδισμένο απ’ τη Marianne Faithfull. Μ’ άρεσε, αλλά ποτέ δεν το γρατσούνισα στην κιθάρα. Δεν ήθελα, είμαι και προληπτική. Ένα τραγούδι για τον μεγάλο ύπνο, εκεί όπου κανείς δεν πάει, παρά μόνο εμείς; Δεν ήθελα. Η Ελένη με γύρισε κοντά του. Το λέω λοιπόν για συντροφιά της εκεί που ξάπλωσε να κοιμηθεί και να γίνει ένα με τη γη, κάτω απ’ τη σκιά της πανέμορφης Πάρνηθας...
Two Jacobin princes played with clattering foils in the dusk
Avarice drawn from a spark into fire
And the time-honoured kingdom, divided, withered and died.
Light it brings glittering, kinder to some,
Bear witness of changes yet to come
We'll turn a blind eye to half stifled cry,
As the season of plenty's finally done.
The journeyman's daughter sat in rags with her hand to wheel
Her father stayed quietly inside weaving dreams
Reflecting on moments gone by him in so many years
Light it brings glittering, kinder to some,
Bear witness of changes yet to come
We'll turn a blind eye to half stifled cry,
As the season of plenty's finally done.
Εγώ πάλι πάω να πω κάτι υπέροχο για τους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη...αλλά και την φοβερή μελοποίηση του Θεωδοράκη, που είναι η αυθεντία σ’ αυτά...
Εγώ πάλι πάω να πω κάτι υπέροχο για τους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη...αλλά και την φοβερή μελοποίηση του Θεωδοράκη, που είναι η αυθεντία σ’ αυτά...
Εγώ πάλι πάω να πω κάτι υπέροχο για τους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη...αλλά και την φοβερή μελοποίηση του Θεωδοράκη, που είναι η αυθεντία σ’ αυτά...
Στον αμπελώνα της οικογένειας Γεώργα στα Σπάτα...με βλέμμα Jacques Tati...
Στο σαλόνι του horsey, με βλέμμα και διάθεση new wave, ποδήλατα ανακατεμένα με βελούδινους καναπέδες τίγκα στα λάδια από τις αλυσίδες και γενικότερα ένα χάλι που χρειάζεται συμμάζεμα, και πάνω σε αυτό, προστίθεται το τρίξιμο από την μπροστινή ρόδα το οποίο μου δημιουργεί τεράστιο άγχος επειδή δεν είμαι σίγουρος αν προέρχεται από τη ρόδα ή από το κέντρο και γάμησέ τα, τα παρατάω όλα όπως είναι και πάω να φτιάξω κάφε...
Όμορφο, λέξη προς λέξη! κι αυτό που αγαπώ στο new wave είναι ότι, όποιος κι αν είναι ο στίχος, ανεβαίνει μιαν ηχητική κλίμακα όπου ένας λυγμός είναι στο όριο να ξεσπάσει σε κλάμα, αλλά δεν ξεσπάει ποτέ...
Ναι! υπάρχει και αυτό που λες πολύ συχνά στη nw, μάλλον αφήνει τη δική σου φαντασία ελεύθερη, ένας λυγμός μπορεί να ξεσπάσει σε κλάμα αλλά και σε ουρλιαχτό.
Εγώ πάντα χαρακτήριζα τη nw δυναμική μουσική, i wander through your sadness, gazing at you with scorpion eyes...
...για το Juju δεν μπορώ να πω κάτι...
Sit back and enjoy, the real McCoy, our new air of authority, our sentinel, of miseryyyyy.
Τηλεόραση;
Οχι ευχαριστώ
Love, love, you've got to make a comeback
And you know, we've got to get the hell out of Iraq
...παμε με ρωσικη ρεγγε κορυφαια στιγμη του κομματιου τα "νιετ ,νιετ, νιετ" με ενρινη χροια..
...Νίνα είναι από τα μεγαλύτερα πανκιά επειδή έκανε τα πάντα her way
Μου αρέσει πολύ σε αυτό το βίντεο ως alien vampire με γλυφιτζούρι στα μαλλιά, ο david bowie σίγουρα φρίκαρε όταν την είδε live
...Simon και ο Raja πήγανε στo στούντιο, βρήκανε ένα μαχαίρι.
Φήμες λένε ότι το χρησιμοποιήσανε σαν στιλέτο και κόψανε κάθετα και γρήγορα την κόλαση και τον παράδεισο στα 2.
Από τις τεράστιες τομές άρχισαν να ξεχειλίζουν δαίμονες και άγγελοι στροβιλιζόμενοι σε υπνωτιστική έκσταση πρός όλες τις κατευθύνσεις.
Ακόμα στροβιλίζονται...
...
"Inside James Brown was screamin soul
Outside the rebels were freezin' cold"
...hold you tonight?
τρομερή...
vietnamese blues
παρτυ με ναρκωτικα
...τα διαμάντια και η σκουριά...
Αφιερωμένο σε όλους αλλά στη Σόφη ειδικότερα...
...ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ
...στη βελανιδιά.
ανταποδίδω:
...το ακουσα σημερα, εκει που δεν θα περιμενα ποτε πως θα το ακουσω.
Εξαιρετικα αφιερωμενο στην Ελενη, και σε οσους την αποχαιρετησαν σημερα.
...ya ouma dreia...
...ένα τραγούδι γραμμένο απ’ τον Angelo Badalamenti, απ’ τη συλλογή A secret life, τραγουδισμένο απ’ τη Marianne Faithfull. Μ’ άρεσε, αλλά ποτέ δεν το γρατσούνισα στην κιθάρα. Δεν ήθελα, είμαι και προληπτική. Ένα τραγούδι για τον μεγάλο ύπνο, εκεί όπου κανείς δεν πάει, παρά μόνο εμείς; Δεν ήθελα. Η Ελένη με γύρισε κοντά του. Το λέω λοιπόν για συντροφιά της εκεί που ξάπλωσε να κοιμηθεί και να γίνει ένα με τη γη, κάτω απ’ τη σκιά της πανέμορφης Πάρνηθας...
Three ships with black sails, their wake cast blood-red by the sun
Turned to the West, every one disappeared
Confining the waters in lines drawn and quartered
Ruled by the Crown.
Two Jacobin princes played with clattering foils in the dusk
Avarice drawn from a spark into fire
And the time-honoured kingdom, divided, withered and died.
Light it brings glittering, kinder to some,
Bear witness of changes yet to come
We'll turn a blind eye to half stifled cry,
As the season of plenty's finally done.
The journeyman's daughter sat in rags with her hand to wheel
Her father stayed quietly inside weaving dreams
Reflecting on moments gone by him in so many years
Light it brings glittering, kinder to some,
Bear witness of changes yet to come
We'll turn a blind eye to half stifled cry,
As the season of plenty's finally done.
...ο Lucifer είναι lightbringer τότε ο γιός του τι θα είναι;
Είμαι περίεργος...
Πάμε άλλη μια φορά, Come together...
Horsey, don’t freak me dear!...
Εγώ πάλι πάω να πω κάτι υπέροχο για τους στίχους του Μανώλη Αναγνωστάκη...αλλά και την φοβερή μελοποίηση του Θεωδοράκη, που είναι η αυθεντία σ’ αυτά...
Αχ, αυτή η Άνοιξη...για το Ματινάκι μου!
...circle on the wall...
Τεράστια τρι-κυμία εν κρανίω...Θεοδωράκη Κυρία μου κι όχι Θεωδοράκη....
Τεράστια τρι-κυμία εν κρανίω...Θεοδωράκη Κυρία μου κι όχι Θεωδοράκη....