Και μετά απο δύο μήνες ευτηχισμένης ποδηλατοζωής, ήρθε και η στιγμή να βιώσω και αυτήν την πλευρά της ζωής ενώς ποδηλάτη.. Το κλαίω απο χτές λοιπόν το IDEAL μου, το οποίο είχα αφήσει δεμμένο για κανά δύωρο κοντά στο μετρό στον Ευαγγελισμό, και σήμερα το έψαχνα χωρίς τύχη στην μενάνδρου, παριστάνοντας τον κλεπταποδόχο.. Πρόκειται για κλασικό, μαύρο pro rider, με ένα μικρό σκίσιμο στο πίσω δεξιό μέρος της σέλας και πίσω φώς.. Αν το δεί κανείς ας μου στείλει mail στο ektellion@hotmail.com
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Θα φαινόταν κάπως...αν ρωτούσα με τι το είχες κλειδωμένο το ποδήλατο σου;
Κουλούρα μηχανής με κλειδαριά (ναι το έμαθα τελικά the hard way οτι δεν κάνει και πολλά.. δεν το είχα ψάξει επαρκώς το ζήτημα όταν την αγόραζα ..)
Δηλωσε το εδω:
http://www.podilates.gr/node/3748
Λυπαμαι για την απωλεια του!
οι κουλούρες κατά το πλείστον τους αποτελούνται κάτω από το μαυρο κάλυμά τους από κούφια βαρελάκια όχι μεγάλης αντοχής που σπάνε σχετικά εύκολα. Προσωπικά έχω μαι κουλούρα ΟΝGUARD και εχτές το βράδυ απέκτησα από μια κοπέλα απο τους φίλους του ποδηλάτου και ένα πέταλο ONGUARD γιατι είχαν επιχειρήσει να παραβιάσουν το πεταλό μου, δεν τα κατάφεραν αλλά μου χάλασαν την κλειδαριά και δεν το χρησιμοποιούσα πια από φόβο μην ξαναγίνει και ψάχνομαι. Λοιπον η κοπέλα μου είπε αυτό που σου λέω παραπάνω για τη κουλούρα μηχανής, αλλά η ΟΝGUARD είναι υψίστης ασφαλείας λένε. Εγώ πάντως για καλό και για κακό τα βάζω ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ, ΠΈΤΑΛΟ ΚΑΙ ΚΟΥΛΟΥΡΑ ακόμα και όταν το αφήνω για λίγη ώρα!! Επίσης μου είπαν ότι οι κυλινδρικές κλειδαριές στα πέταλα είναι κάπως επικίνδυνες. Το ΟΝGUARD έχει κανονικό κλειδί. Και πριν αρχίσεις να πιστεύεις ότι θέλω να σε κάνω να πάρεις την συγκεκριμένη μάρκα μάθε ότι έχω κάει κι εγώ από δύο απανωτές κλοπές το καλοκαίρι και ψάχνω πως και πως να βρώ υψίστης ασφάλειας κλειδαριές. Ελπίζω να μπορέσεις να αντικαταστήσεις το ποδηλατάκι σύντομα αν και θα θυμάσαι για καιρο τον παλιό σου φίλο!!!
..είναι παρηγοριά όπως και να το κάνουμε να βλέπεις οτι υπάρχουν κ άλλα άτομα με ανάλογες εμπειρίες και την δυνατότητα να κατανοήσουν το πώς έχει η κατάσταση! Το κακό είναι οτι δεν έχω την οικονομική δυνατότητα ως φοιτιτής να το αντικαταστήσω.. για να αγοράσω το άλλο δε είχα πιάσει δουλειά για έναν μήνα, κατι που δεν μπορώ να επαναλάβω λόγω φόρτου σπουδών.. Ευτηχώς όμως ένας φίλος μου έδωσε ένα δικό του παλιό mountain για τις μετακινήσεις μου (fanatic action η κάπως έτσι τελοσπάντων λέγεται, δεν έχω ξαναδεί κανένα.. εντάξει δεν είναι σαν το κλεμμένο αλλά την ψιλοκάνει την δουλειά του ικανοποιητικά καλά μάλλον, άν και ένα περιποιημένο σέρβις το χρειάζεται πιθανότατα!). Εκεί λοιπόν που ήμουν μές την μαύρη κατήφια, και πνιγόμουν απ την "σαπίλα" της σημερινής πραγματικότητας, ήρθε αυτή η πράξη να μου δείξει οτι ακόμα υπάρχουν αλλώβητες αξίες και αρετές όπως η φιλία.. μπορώ να πώ μάλιστα οτι η στεναχώρια μου επισκιάστηκε απ την συγκίνηση τελικα :) (κάτι που επιβεβαίωσε και το γεγονός οτι επανήλθε η κομμένη για τις δύο τελευταίες μέρες όρεξη μου ;)