ξεκίνησα να το διαβάσω βρίζοντας τους μπάτσους που κάνουν πειραματόζωα τον κόσμο.
Μόλις πάτησα το βίντεο να δω...στο 0.03 το σταμάτησα...αντικρίζοντας τον γελοίο ποδηλάτη να κάνει την κότα στο ΠΑΡΑΔΙΠΛΑΝΟ από το δικό του ποδήλατο που το έκλεβαν.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Μάλλον και στην Αγγλία ψεκάζουν τον κόσμο Δεναντιδρώξ των 500mg.
βασικό συστατικό του ευρωπαικού πολιτισμού
Πολύ καλή πρωτοβουλία σε αυτό το θέμα η αστυνομία της Βρετανίας και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε απαθείς στο ζήτημα των κλοπών!
Δεν θα σχολιάσω τι και πως και γιατί αλλά θα πω πως καλά έκανες και εσύ που το ανέβασες στο φόρουμ καθώς είναι πολύ αφυπνιστικό
Άξονες συνείδησης:
1. Τι θέλουν οι μπάτσοι α. απ’ τους κλέφτες, β. απ’ τους ποδηλάτες, γ. απ’ τους μάρτυρες εγκληματικών πράξεων τύπου κλοπή ποδηλάτου;
2. α. Τι κάνει ο μάρτυρας της σκηνής (παραμένει αδρανής) και γιατί; β. Πού βρίσκεται ο μάρτυρας της σκηνής, τι σκηνή βλέπει;
3. Τι θέλει ο ποδηλάτης που διαβάζει την είδηση; α. τι κάνουν πάλι οι μπάτσοι (όχι αυτοί που ξέρει, κάτι άλλοι, που δεν ξέρει, αλλά μια και γενικά οι μπάτσοι είναι κατασταλτικός μηχανισμός, να καταστείλουν θέλουν, καταστολή=κακό, άρα κακό κάνουν), β. μπράβο στους αστυνομικούς που δίνουν σημασία στην υπόθεση των κλοπών ποδηλάτων.
4. Κλέφτες σκέφτονται α. που το πάει ο μπάτσος, β. για να το δούμε το θεματάκι, να δούμε πώς θα τη βγάλουμε κι εμείς καθαρή, τουτέστιν μεθερμηνευόμενον ΠΩΣ θα προσαρμοστούμε στις πληροφορίες που παράγει αυτή η πράξη της αστυνομίας.
Κοινώς άβυσσος η γκάμα συνειδητοποίησης.
Εγώ πάλι δεν θέλω να σχολιάσω, μολονότι γνώμη έχω, μολονότι οι κλοπές είναι κατά τι γνώμη μου major ζήτημα κι επειδή πολλά δημοσιεύονται σε φιλολογική και ιδεολογική βάση στο μεταξύ μας, καθόλα σοβαρά κι αξιοσέβαστα, που στο φινάλε όλα θέτουν το θέμα στο απυρόβλητο.
Roul, να είσαι καλά πάντως, που μας το κοινοποίησες. Είναι κάτι προχωρημένο. Προς τα πού; Θα δούμε. Τα καλά όπως και τα κακά νέα πάνε παντού.
Εγω θελω να κανουν ενα αλλο πειραμα. Να παρει αυτον τον κοφτη και να κανει το ιδιο σε μια πλατεια ενος χωριου, οταν οι χωριατες θα πινουν τον καφε τους.
Χωριάτες και αστοί; Αυτή είναι η αντιδιαστολή;
Κι αν χωριάτες, ποιοί χωριάτες;
Της Αγγλίας ή της Ελλάδας; Μεγάλη διαφορά.
Μιλάμε, όμως σαφώς για αστικούς ποδηλάτες, άρα άτοπη η πρόταση για πλατεία του χωριού κλπ. Εδώ μαχαιρώνουν άνθρωπο σε σταθμό τραίνου και οι υπόλοιποι ποιούν την πάπια.
Παράπλευρα, όμως στο θέμα το συγκεκριμένο υπάρχουν κι άλλα συναφή θέματα. Μπείτε στον κόπο να τα διαβάσετε, αξίζει.
Ένα θέτει το δεδομένο της αύξησης της κλοπής κατά 1/3 με βάση καταγγελίες στην αγγλική αστυνομία (άρα εκεί καταγγέλουν τις κλοπές, άρα θέτουν την αστυνομία προ των ευθυνών της).
Άλλο θέμα, απ’ την πλευρά των ποδηλατών-θυμάτων κλοπής αναφέρει, ότι η αγγλική αστυνομία (όπως κι όλες οι άλλες διεθνώς, πολύ περισσότερο η ιδιόμορφη ελληνική) δεν έχει παίξει σωστό ρόλο στο ζήτημα των κλοπών ποδηλάτου, σε συνάρτηση πάντα με το ποσοστό σύλληψης κλεφτών, γιατί σ’ αυτή τη χώρα (εννοώ την Αγγλία φυσικά) συλλαμβάνουν κλέφτες ακόμα και μιας τσάντας, μέσα σε λίγες ώρες.
Με βάση τις εκτιμήσεις της αγγλικής αστυνομίας χάνονται 1:4 ποδήλατα. Αύξηση χρήσης, αύξηση κλοπών.
Όλα τα πιο πάνω βέβαια αφορούν στο Bristol (πόλη με λιμάνι και με την ανάλογη κοινωνική υποδομή ενός λιμανιού). Αν δείτε αντίστοιχα θέματα που αφορούν στο Cambridge (πόλη με περιώνυμα πανεπιστήμια), οι κλοπές μειώθηκαν με μια απλή μέθοδο απ’ την πλευρά της τοπικής αστυνομίας. Παγίδευσαν κλέφτες με ποδήλατα-παγίδες. Όχι μόνο τους συνέλαβαν, αλλά επανάκτησαν μεγάλο αριθμό ποδηλάτων.
Άρα το θέμα έχει εντοπιότητα και ιδιομορφίες, ακόμα και μέσα στην ίδια χώρα. Χρειάζεται συνεργασία των εμπλεκόμενων και σ’ αυτό δεν χωράει αμφισβήτηση.
Άρα πόσο καθοριστικό είναι για την Ελλάδα και την Αθήνα εν προκειμένω, να γνωρίζουμε τι γίνεται στην Αγγλία; Είναι σαν κάποιος να παθαίνει καρκίνο του στομάχου και να ρωτάει τον διπλανό του, που έπαθε το δικό του καρκίνο στομάχου, τι κάνει για να το αντιμετωπίσει. Ε, λοιπόν εντάξει καλό να ξέρει κανείς την εμπειρία του άλλου, αλλά πιστέψτε με, μόνος του θα τραβήξει τον ΔΙΚΟ του καρκίνο.
Βέβαια η μεταφορά ξένων προτύπων είναι ένα καθαρόαιμο νεοελληνικό χαρακτηριστικό. Παρατηρούμε τι κάνουν έξω απ’ τη χώρα κι αυτό είναι αρκετό. Πχ να μερικοί μύθοι που μεταφέρθηκαν μεταχρονολογημένα κι όλας στη χώρα μας: τι κάναν στο Παρίσι το ’68, τι κάναν οι Αγύπτιοι και οι Ισπανοί στις πλατείες τους, βουρ κι εμείς...
Ποιοί; Εμείς που και ευφυείς είμαστε και γνωρίζουμε όσα πρέπει, για να κάνουμε ό,τι πρέπει να κάνουμε.
Ο ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ προσδιορισμός αυτού που πρέπει να κάνουμε, είναι το μέγιστο και δύσκολο θέμα. Εκεί χωλαίνουμε. Στο βαθμό και στη συνείδηση της συλλογικής στάσης.
Εμείς κι όχι οι άλλοι, έχουμε τις λύσεις ή τέλος πάντων για να μην ακούγομαι και υπερασπίστρια της παντογνωσίας, εμείς μπορούμε να επιλέξουμε τις λύσεις κι απ’ τα λάθη να τις βελτιώνουμε.
Μόνο Εμείς.
Το σενάριο είχε ως εξής:
- κάποιος επιτίθεται με άγριες διαθέσεις, στην μέση πλατείας, σε μια κοπέλα / γυναίκα / κυρία. Ο 'θύτης' παίζει το ρόλο τσαντάκια ή ορμαει με σεξουαλικές "προθέσεις". Το 'θύμα' είναι στο κόλπο....
- οι αντιδράσεις των κέντρο-Ευρωπαίων ήταν: απάθεια, κοιτάω από την άλλη μεριά, φεύγω γρήγορα να μην έρθει και σε εμένα, παραμένω εντελώς απαθής.
- το ίδιο σκηνικό παίχτηκε και στην Αθήνα. Στα πρώτα 10 δευτερόλεπτα κάποιος τυχαίος περαστικός είχε βάλει τις φωνές και είχε πιαστεί στα χέρια με τον "θύτη".
Και όχι μόνο μια φορά.....
..
..
Βέβαια πάνε κάποια χρόνια από τότε που έγινε το πείραμα.
Επίσης εμπλεκόταν "γυναίκα" στην μέση. Θέλω να πιστεύω ότι ακόμα έχουμε μια δόση "ιπποτισμού"... (προς το αδύνατο / ασθενές φύλο, ανεξάρτητα από ηλικίες και "ερωτικές" βλέψεις...).
Ας μην ξεχνάμε ότι έχουν ήδη ανοιχτεί 2-3 θέματα σχετικά με κλοπές ποδηλάτων (πως αντιδρούμε σε τέτοια περίπτωση) εδώ στο Φόρουμ. Μας έχει απασχολήσει, το έχουμε σχολιάσει, εχουμε γράψει αρκετά, ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ.
... τώρα ... τι θα γίνει στην πράξη.. αν μας κάτσει κάτι τέτοιο...???...
(= πόσο τελικά απέχει η θεωρία από την πράξη?)
ΤΟ αυτό