Ένας φτωχός ποδηλάτης από τα Τρίκαλα δεν πίστευε στα μάτια του όταν είδε υπεύθυνο της Τροχαίας να του κόβει κλήση γιατί χρησιμοποίησε το ποδήλατό του για να μεταβεί στην Αθήνα.
Το ποσό των 252 ευρώ με τις προσαυξήσεις, καλείται να πληρώσει ένας πάμφτωχος Τρικαλινός, στον οποίο η Τροχαία βεβαίωσε κλήση όταν επιχείρησε να μεταβεί στην Αθήνα με το ποδήλατό του. Ο ποδηλάτης επιχείρησε το ταξίδι... το 2012, αλλά όπως αναφέρει το trikalanews.gr, στο ύψος του Αλμυρού, τον σταμάτησε έλεγχος της Τροχαίας και του βεβαίωσε κλήση 200 ευρώ για κίνηση στο οδόστρωμα.
«Πήγαινα στην Αθήνα με το ποδήλατο γιατί δεν είχα χρήματα να πάρω το λεωφορείο», δηλώνει ο ποδηλάτης. Τώρα, έλαβε ειδοποιητήριο του Δήμου να καταβάλει το πρόστιμο, το οποίο απειλείται ότι θα βεβαιωθεί στην εφορία. «Μόνο το... ποδήλατο έχω και ούτε ένα ευρώ. Φοβάμαι τι θα συμβεί», προσθέτει ο ποδηλάτης με βλέμμα γεμάτο απελπισία.
Δείτε την κλήση εδώ:
Ειδοποιητήριο Δήμου Αλμυρού:
https://www.youtube.com/watch?v=GyRcHaWq_-w
http://www.trikalanews.gr/klisi_200_euro_se_pamptoxo_trikalino_giati_xri...
Εντάξει αλλά δεν είναι όλα τόσο ρόδινα και αθώα όσο φαίνονται. Γιατί αν δεις τη φωτό που παραθέτει το άρθρο (αν πιστέψουμε πως έγινε έτσι και δεν το ρίχνει στο μελό ο συντάκτης) λέει "και δεν μπορεί να κινηθεί με ταχύτητα άνω των 10 χιλ. ανά ώρα. (επανειλημμένες συστάσεις και προηγηθείσα απομάκρυνση από ΠΑΘΕ)", δηλαδή με άλλα λόγια του το 'πε ο τροχαίος "αγορίνα κόψε τις λαλακίες κι αν ξαναπεράσεις θα σε γράψω" μια φορά, δυό φορές, ε την τρίτη του ριξε ένα διακοσάρι στ' αυτια για να μάθει.
Φυσικά ο συντάκτης κάνει ότι μπορεί για να δημιουργήσει εντυπώσεις, ο ποδηλάτης ήταν φτωχός, δεν είχε λεφτά να πάρει το λεωφορείο, αλλά δεν λέει πουθενά ότι του έκοψαν κλήση επειδή πήγαινε από την εθνική αντί από άλλους δρόμους.
Δε νομίζω να υπάρχει σόφρων(εν πρώτοις) και γνώστης του ΚΟΚ ποδηλάτης που θα χρησιμοποιούσε την ΠΑΘΕ για να μεταβεί από τα Τρίκαλα στην Αθήνα.
(Θα'λεγα και γνώστης της Ελληνικής πραγματικότητας αλλά θα ανοίξει πολύ η κουβέντα).
Υπάρχουν μια χαρά εναλλάκτικές διαδρομές για αυτή τη δουλειά.
Σόρρυ κιόλας, αλλά μια χαρά την κόψανε την κλήση. Άν γινότανε μια στραβή και στόλιζε το ψυγείο καμμιάς νταλίκας στη Βαρυμπόμπη, θα'φταιγε ο νταλικιέρης?
από εκείνες που μόνο συμπάθεια προκαλούν, που ξεφεύγει τελείως.
1. Τρίκαλα Αθήνα πάς από Δομοκό, Αλμυρό τι δουλειά είχε;
2. Οικονομικά συμφέρει με λεωφορείο, γιατί το φαΐ που θες κοστίζει περισσότερο από το εισιτήριο! Εκτός αν πρόκειται για φαινόμενο φυσιολογίας που επιβεβαιώνει το γνωστό ανέκδοτο με το Χότζα που έμαθε το γάιδαρο να ΜΗΝ τρώει! Ψόφησε βέβαια ο γάιδαρος, κι από ότι βλέπω δεν είμαι απόλυτα σίγουρος ότι δεν πρόκειται για ανάλογη περίπτωση - δου κύριε φυλακήν το στόματί μου, α να χαθείς ρε, σκάσε ρε αγενέστατε, και τα λοιπά...
Και το
3. Οι δημοσιογράφοι ξέρουν να το βγάζουν το μάτι, γνωστό αυτό.
Σωστά επιβλήθηκε ποινή αλλά κακώς η ποινή είναι πάντα οικονομική,Ολα για την κονόμα.
Για την οικονομία του εγχειρήματος γνωρίζουμε όλοι μας πως εχει γίνει ποδηλατικη διαδρομή με την διατροφή του ποδηλάτη να είναι φαγητό από τα σκουπίδια ενώ δεν πιστεύω να αμφισβητεί κανείς πως κάθε ποδηλάτης δέχεται φιλοξενία και ενα πιάτο φαΐ χωρίς ιδιαίτερα παρακάλια από τους τόπους που περνάει.
Τώρα πιο συγκεκριμένα δεν νοείται για μένα να υπάρξει καταβολή χρηματικού αντιτιμου για την πληρωμή του προστίμου.
1)παραγραφή ή
2)να οριστεί χρόνος κοινωνικής εργασίας
Ναι,το εγχείρημα άγγιξε τα όρια του παράλογου αλλά καμιά φορά οι συγκυρίες μας οδηγούν σε τέτοιες προσπάθειες.
Αξίζει μια θέση στα κουφά και απίθανα.
Και το παραπάνω λόγω της λάθος διαδρομής και της αναπόφευκτης συνάντησης με το γράμμα του νόμου αλλιώς τώρα θα ηταν ένας ακόμα ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων.
Νομίζω ότι ο άνθρωπος αυτός χρειάζεται φροντίδα.
Περίθαλψη.
Όχι ποινή.
Ούτε πρόστιμο που άλλωστε δεν μπορεί να πληρώσει.
Ούτε έκθεση μέσω των ΜΜΕ. Κυρίως όχι αυτό.
Ίσως ένα μείγμα κοινωνικής εργασίας όπως λέει ο Laou Laou,σε συνάρτηση με περίθαλψη θα ήταν το πιό ασφαλές γιά όλους.
Καί για τον ίδιο και γιά τους υπόλοιπους.
ότι όταν έγραφα το παραπάνω σχόλιό μου, δεν είχα δεί το συνημμένο βίντεο.
Τώρα που το είδα...
θα συμφωνήσω με τον didotou αποπάνω...
Το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, είναι τραγικά απόν.
Όχι μόνο απόν, αλλά δίνει και μια κατακεφαλιά στον δύσμοιρο πολίτη.
Και με τόκους, με προσαυξήσεις, με πρόστιμα.
Εδώ ζούμε, για όποιον δεν το κατάλαβε.
Εκεί έρχεται η τροχαία και πολύ σωστά,κάνει την δουλειά της και για λόγους ασφάλειας του ποδηλάτη,τον απομακρύνει απο την Εθνική Οδό με βεβαίωση προστίμου(Σωστή η απομάκρυνση,λάθος η βεβαίωση προστίμου αρκούσε η πρώτη ενέργεια).
Βεβαιώς η τροχαία δεν έχει το απαραίτητο προσωπικό για να διασφαλίσει την ασφάλεια και του έχοντα αστραφτερού αυτοκινήτου που θα αναπτύξει ταχύτητα 250χλμ/ώρα σε ανύποπτο χρόνο,δεν έχει το απαραίτητο προσωπικό για να επισημάνει τις κακοτεχνείες και τις αλλοιώσεις του οδοστρώματος αλλά θα πρέπει να ξέρουμε ποιό ποσοστό ευθύνης έχει για τα τροχαία εγκλήματα που γίνονται καθημερινά στους δρόμους.
Πάμπολλες φορές στον Κηφισό μεταξύ Νέας Φιλαδέλφειας - ΣΕΦ έχω πετύχει τύπους που έχουν δώσει ένα σκασμό λεφτά για να κάνουν το αυτοκτονικό κέφι τους και συναγωνίζονται μηχανοκίνητα οχήματα στον πιο πολυσύχναστο δρόμο ανοικτής κυκλοφορίας της χώρας.
Η δικαιολογίες του κώλου “πως θα κάνω εγώ προπόνηση” κ.α. δεν υφίστανται.
Μακάρι τι;
Να τους δίνουν πρόστιμα;
Να τους βγάζουν εκτός κυκλοφορίας;
Ή και τα δύο
Τέλος μάλλον το έχουν στο DNA τους οι Τρικαλινοί
Δυστυχώς εκείνη την εποχή στα
Τρίκαλα δεν υπήρχε σύλλογος που να ασχολείται με
την αγωνιστική ποδηλασία και γι’ αυτό το λόγω
πήρε την απόφαση να κατέβει στην Αθήνα , όχι
όμως με κάποιο μεταφορικό μέσο αλλά με το
ποδήλατό του το οποίο δεν ήταν καν αγωνιστικό
αλλά ένα διπλοσκέλετο βαρύ και ασήκωτο μάρκας
Γκόρεκ . Έτσι τον Αύγουστο του 1969 ξεκίνησε να
πάει με το ποδήλατο για πρώτη φορά στην Αθήνα
χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν ούτε ακόμα και
στους γονείς του.
Το ταξίδι προς το όνειρο του μικρού τότε Στέλιου
διήρκεσε μιάμιση μέρα , κατά την διάρκεια της
διαδρομής αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και
συγκεκριμένα έξω από το Καμμένα Βούρλα τον
έπιασε νύχτα και η κόπωση ήταν μεγάλη. Έτσι
βρήκε ένα βενζινάδικο και κοιμήθηκε έξω στην
ύπαιθρο , αργά την νύχτα ξύπνησε γιατί κρύωνε,
ανέβηκε στο ποδήλατο και συνέχισε το ταξίδι για
την Αθήνα . Το σώμα του άρχισε να πονάει, να
βαραίνουν τα πόδια του και να ζαλίζεται με
συνέπεια να πάθει υπογλυκαιμία και αφυδάτωση
και να μην μπορεί να συνεχίσει το όνειρό του, αλλά
τον έσωσε ότι έφαγε σταφύλια και ντομάτες όπου
υπήρχαν σε διάφορα μέρη της διαδρομής προς
Αθήνα. Έτσι όταν έφτασε στην Αθήνα πήγε στο
Χαϊδάρι να βρει την μεγαλύτερη αδερφή του από τα
4 αδέρφια. Βλέποντας τον Στέλιο πάνω στο
ποδήλατο και αφού της είπε ότι ήρθε με το
ποδήλατο από τα Τρίκαλα δεν μπορούσε να το
πιστέψει αυτό που έβλεπε στα μάτια της και έπαθε
σοκ. Αφότου έφτασε στην Αθήνα και μετά , η
προσπάθεια και η υπομονή για να διακριθεί σαν
αθλητής ήταν τεράστια και έτσι κατάφερε να
δημιουργήσει ένα ανεπανάληπτο ρεκόρ
προσφέροντας πολλά στην Εθνική ομάδα , στην
ΑΕΚκαθώς και στα Τρίκαλα την ιδιαίτερη πατρίδα
του που τόσο αγάπησε .