Φαντάζομαι δε θα πω και τίποτα νέο, αλλά διαπίστωσα (χωρίς να πέσω, ευτυχώς) ότι στους δρόμους της Αθήνας όπου έχουν στρώσει οπτικές ίνες (νομίζω ότι περί αυτού πρόκειται) και έχουν σκάψει την άσφαλτο σε πλάτος λίγων εκατοστών (όχι πάνω από 10-15) έχει δημιουργηθεί μια επικίνδυνη παγίδα. Καθώς η άσφαλτος που πέφτει από πάνω συχνά υποχωρεί, δημιουργείται ένα αυλάκι σε ορισμένα σημεία. Αν τυχόν βρεθείς μέσα, και την ώρα που πρέπει να βγεις,σε αυτό το σημείο έχει κάνει αυλάκι, είναι πανεύκολο να πέσεις, ειδικά αν έχεις λεπτά λάστιχα.
Προσοχή λοιπόν.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Ειδικα αν εχεις λεπτο λαστιχο/κουρσα στην Αθηνα,μαθαινεις να χαρτογραφεις καθε σημειο που περνας.



Δεν ειναι κακο,ακονιζεις και το μυαλο σου/παρατηρητικοτητα!
Γκρινιαρης εισαι!Αυτη η πολη μας θελει εξυπνους και σε εγρηγορση και συ παραπονιεσαι????
σσ.Οπτικες ινες ΚΑΙ αγωγος φυσικου αεριου.Τα ιδια σκατα κανουν...
Δεν παραπονιέμαι καθόλου!
Ίσα ίσα, μου αρέσει να αλλάζω πίστες. Μου αρέσουν και αυτές που σου πετάγονται μέσα στη μέση διάφορα, και εκείνες που γλιστράει ο δρόμος και όλες.
Απλά το λέω γιατί καμιά φορά όταν δεν έχεις άλλο κανονάκι, πρέπει να είσαι προσεκτικός/-ή.
Πολύ σωστά το έθιξες το θέμα και δεν ξέρω αν έχει κάποιος κάποια ιδέα που μπορεί να απευθυνθεί κανείς για να σταματήσουν να κατασκευάζονται αυτές οι φοβερές παγίδες.. Είναι καθαρά θέμα κακοτεχνίας και φρικτής ασυδοσίας. Δεν ξέρω τι γίνεται με μηνύσεις, συνηγορ.του Πολιτη κλπ. Τα θεωρώ πολύ επικίνδυνα, ειδικά το βράδυ και όχι μόνο για τους ποδηλάτες (και για τους πεζούς και πολλά έχουν φαρδύνει τόσο που χωράει και τροχός μηχανής)..
Πολύ επικίνδυνο τέτοια σκάμματα κατά μήκος του δρόμου βρίσκονται σε όλη την παλ. εθική Κορινθου Πάτρας όπου ως ποδηλάτης πραγματικά κινδυνεύεις- απο τη μια η νταλίκα, απο την άλλη η σκαμένη/κακομπαλωμένη λωρίδα και πιο πέρα γκρεμός...
Δεν υπαρχει ο παραμικρος ελεγχος, για το απο που, και με ποιες προδιαγραφες μπορουν να περασουν οχι μονο οι οπτικες ινες, αλλα και αλλοι υπογειοι αγωγοι.
Τα χειροτερα και με διαφορα, ομως, ειναι, τα εργα για τις οπτικες ινες. Μετα το περας των εργασιων, μενει ειτε ενα στενο χαντακι κατα μηκος του δρομου, ειτε ενα επιμηκες βουναλακι, τα οποια πολυ συχνα εναλασσονται. Το χειροτερο ειναι, οτι συνηθως βρισκονται ακριβως εκει που συνηθως πατανε οι ροδες του ποδηλατου.
Σε παρα πολλες περιπτωσεις, δεν μπαινουν καν' στον κοπο να καλυψουν το σκαμμα εστω και υποτυπωδως με ασφαλτο, αλλα το σκεπαζουν οπως-οπως με τσιμεντο της κακιας ωρας, με αποτελεσμα να μπαινουν συχνα σε δοκιμασια οι οδηγηκες ικανοτητες του ποδηλατη και φυσικα η σωματικη του ακεραιοτητα, ιδιαιτερα αυτου που εχει την ατυχια να εχει λεπτες ροδες.
Και φυσικα, δεν ειναι μονο Αθηναικο φαινομενο. ΟΛΟ το επαρχιακο δικτυο ειναι γεμματο απο οπτικες ινες και οι κακοτεχνιες ειναι τετοιες, που δεν κινδυνευουν μονο ποδηλατες αλλα και τα υπολοιπα τροχοφορα που κινουνται σ'αυτους τους δρομους.
Οσο για μηνυσεις, οι εργολαβοι της αρπακολλας, το'χουν "τακτοποιησει" αρκετα εξυπνα, και με διαφορα νομικα τερτιπια, αποφευγουν μια χαρα τις οποιες μηνυσεις, ειδικα απο κρατικους φορεις.
Και εις αλλα, με υγειαν...