Πάρνηθα.

Ανέβηκα στην Πάρνηθα πάλι σήμερα, έφτασα μέχρι την Αγ. Τριάδα. Δεν είχα πάει εκεί μετά τις φωτιές, είδα για πρώτη φορά την καταστροφή σήμερα. Οπότε δεν μου κάνει κέφι να πανηγυρίσω που τα κατάφερα...

Δεν έβγαλα φωτογραφίες από τα καμμένα, δεν άντεξα. Έβγαλα φωτογραφίες που δείχνουν γιατί θα καούν και τα υπόλοιπα. Τα αποτσίγαρα στην πρώτη φωτογραφία, πάνω στο στρώμα από ξερές πευκοβελόνες, δεν είναι μόνο σε ένα σημείο, είναι για χιλιόμετρα, συνέχεια. Η συγκεκριμένη είναι λίγο πριν το τελεφερίκ.

Στη δεύτερη φωτογραφία θα δείτε πώς τα σπίτια των "νοικοκυραίων" των Θρακομακεδόνων ανεβαίνουν προς τα πάνω, σαν καρκίνος που τρώει το βουνό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που όταν πήγαν να μπουν κάποιοι περιορισμοί στη δόμηση, διαμαρτυρήθηκαν ότι χάνουν τις "περιουσίες" τους.

Στην τρίτη φωτογραφία, βλέπετε πώς αντιμετωπίζει ο μέσος έλληνας τους εθνικούς δρυμούς.

Έχετε ακόμα ελπίδες ότι κάτι θα αλλάξει; Ο Σάρουμαν/Σουφλιάς (και ο κάθε Σάρουμαν πριν και μετά από αυτόν και ο κάθε "νοικοκυραίος" μικρο-Σάρουμαν) έχει κερδίσει. Ντρέπομαι που ζω σ' αυτήν την χώρα...