Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016 στις 10.00 το βράδυ ξεκίνησε το 4ο TCR - Transcontinental Race 2016.
..:: Πατήστε για παρακολούθηση ΧΑΡΤΗ ::..
Φέτος η διαδρομή άλλαξε. Εκκίνηση δόθηκε από την Geraasdsbergen της Φλάνδρας στο Βέλγιο και τερματισμός θα γίνει στο Τσανάκκαλε στα Δαρδανέλια της Τουρκίας.
Η απόσταση θα είναι περίπου 4.000 Km ενώ θα υπάρχουν 4 checkpoint ενδιάμεσα.
Το πρώτο checkpoint θα είναι στην Γαλλία στο Κλερμόν-Φεράν απ' όπου θα πρέπει να ανέβουν στο Col de Ceyssat [1100μ], κοντά στο ηφαίστειο Πουί-ντε-Ντομ.
The first control will be located at Clermont-Ferrand in France's Massif Central. From the city, the parcours will take riders up a gradual 15km climb to the Col de Ceyssat, just south of the dormant volcano, Puy de Dôme.
Το δεύτερο checkpoint θα είναι στο Furka Pass [2500μ] στις Ελβετικές Άλπεις. Ότι και να πει κανείς είναι λίγο...
They will first climb the Grosse Scheidegg before descending to Innertkirchen and on to Grimselpass. This will finally lead them to the source of the Rhone river as they climb past the mighty Rhone glacier on elevated roadways clinging to the mountain side to the top of the Furkapass.
Το τρίτο checkpoint βρίσκεται στις Ιταλικές Άλπεις στο Passo di Giau [2200μ].
The parcours for control 3 will begin at the top of the San Pellegrino pass (1918m). A beautiful but brutal climb with a long straight approach from the West riders will see exactly what is being asked of them and then a steep and twisting decent into the Biois Valley which will test their brakes and handling skills. From here they will find the start of the climb at Alleghe and climb via the 'old' road through Selva di Cadore to the top of the Passo di Giau (2236m) which sits under the dramatic Nuvolau Peak.
Τελευταίο checkpoint είναι στο Durmitor National Park [2500μ] στο Μαυροβούνιο που έχει χαρακτηριστεί και μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.
Once out of the Alps the climbing does not stop. Control 4 will be a crossing of the Durmitor National Park in Montenegro. Literally 'Black Mountain' the country is almost entirely mountainous and so will the approach be also...
Ο τερματισμός στο Τσανάκκαλε προτιμήθηκε έναντι της Instabul λόγω κίνησης κι επικινδυνότητας των ποδηλατών. Έτσι φέτος, σε αντίθεση με τις άλλες χρονιές, οι συμμετέχοντες θα προτιμήσουν να περάσουν από Ελλάδα, ακριβώς λόγω Τσανάκκαλε. Βέβαια, μετά τα προσφατα γεγονότα, πολλοί συμμετέχοντες δεν έχουν πολύ διάθεση να μπουν Τουρκία. Αρκετοί σκεφτόντουσαν να τερματίσουν Αλεξανδρούπολη. Θα μάθουμε σε κανα δυό βδομάδες τι θα κάνουν οι περισσότεροι.
Ο καλύτερος τρόπος να παρακολουθήσεις το TCR φέτος θα είναι μέσα σπό το FREE ROUTE όπου έχει πολλά χρήσιμα στοιχεία με το δυνατότερο σημείο του ο χάρτης όπου βρίσκονται ΟΛΟΙ οι συμμετέχοντες και ζουμάρεις εύκολα εκεί που θες.
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είναι καινούργιοι αλλά φέτος ξαναγύρισε ο Kristof Allegaert [3] (που σημαίνει πως η πρώτη θέση μάλλον είναι ήδη πιασμένη). Αξιοσημείωτος ο βετεράνος στα TCR Mikko Makipaa [44] που νομίζω έχει λάβει μέρος και στα 4.
Τους υπόλοιπους τώρα τους χαζεύω αλλά να πω την αλήθεια ζηλεύω την Alice Rosella [109] που τρέχει με την "Shirley the Surly", ένα crosscheck με δισκοφρενα (straggler).
Περισσότερα τις επόμενες ώρες/μέρες...
Κι ένα μονόωρο ντοκιμαντέρ για το 2015 για όσους δεν γνωρίζουν τι σημαίνει Transcontinental Race...
Transcontinental: Race to Istanbul from Zanda Films on Vimeo.
Μέχρι αυτή τη στιγμή ξεχωρίζουν δυό αναβάτες μπροστά, ο Kristof Allegaert [3] που -αν ειναι δυνατον- είναι δεύτερος και ο γερμανός Paul Bernd που είναι πρώτος και φαίνεται να χτίζει διαφορά. Ο Paul αγαπάει πολυ την Ιρλανδία γι αυτό κι έχει κερδίσει το γύρο της Ιρλανδίας 3 φορές (10, 12 και 15) και μοιαζει το αντίπαλο δέος στον Kristof ο οποίος δεν θα παραδώσει τα όπλα εύκολα.
Aνταπόκριση απο το μπλογκ για τη πρώτη μερα (στ αγγλικα).
και δυο φωτό απο PEDAL ED
Μετά από ατυχίες κι εγκαταλείψεις, μπροστά στο τρίτο κοντρόλ, με τεράστια διαφορά από τους άλλους ειναι ο -guess who- Kristof Allegaert!
Έχει μια διαφορά 200κμ από τον δεύτερο και συνεχίζει απτόητος.
Κουβαλάει όσο πιο ελάχιστα πράγματα μπορεί (προφανώς έχει "βαριά" πιστωτική) και -σύμφωνα με όσους τον παρακολουθούν- κοιμάται πάντα από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 3 το πρωι, ενώ τις υπόλοιπες ώρες κάνει μικρές στάσεις για λίγο ύπνο, ξεκούραση on the road.
Και πως είναι το τιμόνι κάποιου που τρέχει στο transcontinental? Κάτι σε κοκπιτ F16!
Και μερικές φωτό από την περιπέτεια...
Κι ένα βιντεάκι από το πρώτο κοντρολ...
Τώρα ο Kristoff είναι περίπου στη Σόφια και βρίσκεται κανα δυό χώρες μπροστά από τους άλλους. Του απομένουν 300 χιλιόμετρα μέχρι το τσανάκαλε που σημαίνει πως σήμερα το βράδυ ή -το πολύ- αύριο το πρωί θα τερματίσει.
Οι υπόλοιποι εκτείνονται σε μια γραμμή από τις Αλπεις μέχρι το Μαυροβούνιο.
Τί γίνεται όμως όταν στα ξαφνικά σπάσει το πηρούνι στη μέση του πουθενά? Ανάλογα, αν είναι ατσάλι ίσως και να μπορείς να συνεχίσεις. Αυτό έκανε και ο Frank the Tank [#66] κάπου στα βουνά της Κροατίας και συνεχίζει... (εγω παντως μια ανησυχία θα την είχα).
Τελευταία νέα στο μπλογκ που φιλοξενεί και ένα hand photo gallery!
Kristof Allegaert [#3]: 3915km σε 8 μερες 15 ώρες και δυο λεπτά.
Διαλεξε τη διαδρομη απο Βουλγαρία. Οι υπόλοιποι επιλέγουν να περασουν απο Σκοπια στην Ελλαδα και να πανε παραλιακα Σερρες Καβαλα Αλεξανδρούπολη Τσανακαλε. Όποιος Βόρειος τους πετυχει ας τους πει μια κουβεντα.
Για τις επόμενες δυό βδομάδες θα περνάνε οι πιο ωραίοι και πιο ανώνυμοι...
Και του χρόνου...