Μπορεί το παρακάτω να μην έχει άμεση σχέση με το ποδήλατο, τουλάχιστον φαινομενικά. Όμως δείχνει την καταστροφή που φέρνει η παράλογη και υπερβολική χρήση του αυτοκινήτου.
Έξω από το σταθμό "Αλέξανδρος Παναγούλης" του Μετρό, στα όρια των Δήμων Αγίου Δημητρίου και Δάφνης υπάρχει μία μικρή πλατεία. Βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Κύπρου.
Όταν ολοκληρώθηκαν τα έργα στο σταθμό του Μετρό, η πλατεία αυτή αναπλάστηκε. Μπήκαν νέα ειδικά πλακάκια περιμετρικά, με εγκοπές για την καθοδήγηση των τυφλών συνανθρώπων μας, δημιουργήθηκαν ράμπες για τα καρότσια και μπήκαν μεταλικά πασαλάκια για να εμποδίσουν τα αυτοκίνητα να ανεβαίνουν στο πεζοδρόμιο. Στο κέντρο της πλατείας υπήρχε χώμα στο οποίο είχαν φυτευτεί διάφορα φυτά.
Η κατάσταση της πλατείας αυτής σήμερα είναι: κάποια πασαλάκια έχουν αφαιρεθεί ώστε τα αυτοκίνητα να παρκάρουν ανεμπόδιστα πάνω στο πεζοδρόμιο και μέσα στο χώμα. Οι ράμπες είναι πλέον απροσπέλαστες. Τα αυτοκίνητα βρίσκονται σταθμευμένα περιμετρικά της πλατείας με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ποτιστούν τα φυτά, τα οποία έχουν τελείως ξεραθεί.
Το θέαμα είναι άθλιο, αποκαρδιωτικό, απαίσιο. Οι οδηγοί μας όμως είναι ευτυχισμένοι. Βρήκαν να παρκάρουν. Να παρκάρουν "κάπου". Όπως λένε πολλές φορές και οι ίδιοι "έλα μωρέ, κάπου θα βρούμε". Λίγο πιο πριν άλλα αυτοκίνητα είναι παρκαρισμένα πάνω στο πεζοδρόμιο. Αν θέλεις να τα περάσεις πεζός πρέπει να περπατήσεις στη λεωφόρο Βουλιαγμένης ενώ πίσω σου θα έρχονται με μεγάλες ταχύτητες άλλα αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες. Για να περάσεις το σημείο πρέπει να είσαι και λίγο "Rambo". Τελικά τι κάνουμε σε αυτή τη χώρα; Γιατί πια τόση αδιαφορία για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής μας; Γιατί όλα πια στην υπηρεσία του "πολύτιμου" τετράτροχού μας; Γιατί;
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Γεια χαρά automation. Η αιτιολόγηση της, γνωστής σε όλους μας, κατάστασης που περιγράφεις εντοπίζεται κατά τη γνώμη μου στην σύγκρουση δύο στοιχείων. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, στην εξαιρετικά μειωμένη ένταση με την οποία η σύγκρουση αυτή συντελείται. Το πρώτο εκ των δύο στοιχείων αφορά όλων των είδών τις μυωπικές και εγωκεντρικές συμπεριφορές που επιδεικνύει ένα συγκεκριμένο τμήμα του "κοινωνικού συνόλου" και το δεύτερο αφορά εκείνες οι οποίες είναι αντίθετης πολικότητας, που περιστρέφονται δηλαδή γύρω από έννοιες όπως η ανοχή, η κατανόηση, ο αλτρουισμός, η σύνεση. Ο λόγος για τον οποίο η ύστερη ομάδα συμπεριφορών, το δεύτερο στοιχείο, είναι ατροφική στην δική μας, Ελληνική, κοινωνία, αποτελεί κρίσιμη παράμετρο μιας εξαιρετικά ογκώδους ομάδας προβλημάτων και δεν είναι βεβαίως άλλος από την Έλλειψη Παιδείας. Για μια σειρά από λόγους και με μια πληθώρα τρόπων, πολλοί συμπολίτες μας αποτυγχάνουν να αναπτύξουν κριτική σκέψη, αίσθηση δικαίου και αντίληψη των ευθυνών και υποχρεώσεών τους. Το φαινόμενο αυτό, αποδυναμώνοντας σταθερά τις τάξεις του δεύτερου από τα δύο παραπάνω στοιχεία, αφήνει ανεξέλεγκτη τη δράση του πρώτου. Εδώ βρίσκεται η αιτία της απουσίας της σύγκρουσης για την οποία μιλώ, η οποία παρεμπιπτόντως, είναι ιδεολογικής φύσεως. Αυτή είναι η έννοια της προόδου: η συνεχής και αταλάντευτη άσκηση πίεσης των δυνάμεων της λογικής και ελεύθερης σκέψης στα εκάστοτε κέντρα δογματισμού και συντηρητισμού. Μία δράση πρέπει να έχει αντίδραση: μία ίση και αντίρροπη δύναμη που κάθε σώμα αναπτύσσει όταν δέχεται την επίδραση μιας άλλης δυνάμεως. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτή του δικού μας, ανισόρροπου κοινωνικού συνόλου, η απουσία μιας ικανής σε μέγεθος και ένταση αντίδρασης οδηγεί στην αποσταθεροποίηση του συστήματος, βλέπε Εντροπία. Αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια, αποκλεισμός των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες από τις υποδομές που αφορούν την διευκόλυνση των μετακινήσεών τους, σκουπίδια έξω από τους κάδους και όχι μέσα σε αυτούς κ.τ.λ.. Η πλατεία που ζητάει να σωθεί ζητάει κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που νομίζει. Απαιτεί στην πραγματικότητα να αρχίσουν οι άνθρωποι αυτής της πόλης (αρχικά) να αναπτύσσουν ευαισθησίες και αντανακλαστικά τα οποία είναι πολύ μουδιασμένα (και είμαι επιεικής στον χαρακτηρισμό) εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είναι εφικτό;
Αγαπητέ Crafty Dog το σχόλιό σου είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό. Στην τελευταία σου ερώτηση απαντώ: ναι είναι!
Ως μηχανικός οφείλω να αποδείξω που στηρίζω αυτή μου την αισιοδοξία. Τη στηρίζω στην ύπαρξη ομάδων που τολμούν να αντιστέκονται στο πανθομολογούμενο ρεύμα του "ωχαδερφισμού" που μοιάζει να κυριαρχεί από άκρου εις άκρον στη χώρα μας. Λίγο πιο πάνω από την πλατεία που περιέγραψα, ένα πανώ δήλωνε μέχρι πριν από λίγο καιρό ότι οι κάτοικοι θέλουν χώρο για τα παιδιά τους και όχι για τα αυτοκίνητά τους. Η πράξη της ανάρτησης μίας τέτοιας απαίτησης σε μία κοινωνία που μετράει την ανθρώπινη αξία με τα κυβικά εκατοστά του κινητήρα που οδηγεί ο καθένας μας είναι από μόνη της μία πράξη που γεννάει ελπίδα και αισιοδοξία.
Έχω την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο, αρκεί όλοι όσοι πιστεύουμε ότι το περιβάλλον αξίζει την προστασία μας συνεχίσουμε να δίνουμε το παράδειγμά μας. Η πρακτική θα μας δικαιώσει (ήδη έχει αρχίσει να μας δικαιώνει).
Η ύπαρξη έστω και ενός ίχνους ελπίδας μπορεί να διαψεύσει τις πιο δυσοίωνες και σκοτεινές των εκτιμήσεων. Μαζί σου λοιπόν φίλε automation.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό με ευχάριστα νέα!
Πέρασα σήμερα το πρωί από την εν λόγω πλατεία και είδα ότι μπήκαν πίσω τα κολωνάκια που είχαν ξηλωθεί (από ποιους άραγε να είχαν ξηλωθεί;)
Δεν υπήρχε ΟΥΤΕ ΕΝΑ αυτοκίνητο πάνω στην πλατεία και τα ξερά φυτά είχαν απομακρυνθεί. Έχουν τοποθετηθεί κόκκινες ταινίες που δείχνουν ότι αναμένονται έργα στην πλατεία (άραγε θα φυτευθούν νέα φυτά;). Το μόνο "στραβό" που παρατήρησα ήταν το κοντύτερο σε σχέση με τα υπόλοιπα κολωνάκι που τοποθετήθηκε πάνω στην ράμπα. Καταλαβαίνω ότι μπήκε γιατί τα SMART χωράνε να περάσουν και το κάνουν!!! Όμως δεν ξέρω αν περνάνε και τα καρότσια. Τι να πω, ίσως ήταν η καλύτερη λύση από την άποψη του μη χείρον βέλτιστον.
Θέλω λοιπόν να δώσω συγχαρητήρια σε όποιους προχώρησαν στην πραγματοποίηση των παρεμβάσεων αυτών. Ελπίζω σύντομα ότι το θέαμα και των άλλων αυτοκινήτων που είναι παρκαρισμένα επάνω στα πεζοδρόμια εμποδίζοντας τους πεζούς που βγαίνουν από τον παρακείμενο σταθμό του Μετρό (Άγιος Δημήτριος) να αντιμετωπισθεί εξίσου αποτελεσματικά.