Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007, ώρα 9:00 θα εκδικαστεί η αγωγή εναντίον του Δήμου Πατρέων

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007, ώρα 9:00 θα εκδικαστεί η αγωγή εναντίον του Δήμου Πατρέων που αφορά στο δικαίωμα της ασφαλούς διακίνησης των ποδηλάτων...

Αναδημοσιεύω το πλήρες κείμενο της αγώγης, για όποιον δεν το έχει δει μέχρι τώρα.

Ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών Α Γ Ω Γ Η

ΚΑΤΑ Του Δήμου Πατρέων , όπως νόμιμα εκπροσωπείται.

1. Όλοι οι αιτούντες είμαστε κάτοικοι Πατρών. Ζούμε και δραστηριοποιούμαστε στον κοινωνικό της χώρο, στον οποίο ασφαλώς κινούμαστε κατ’ αρχήν με τα πόδια, αλλά και με τα δημόσια μέσα μεταφοράς, πρωτίστως όμως με ποδήλατα, όπως κάνει πλήθος άλλων κατοίκων της πόλης μας και φυσικά όπως θα έπρατταν και οι λοιποί κάτοικοι της πόλης που είναι σωματικά σε θέση να κάνουν ποδήλατο αλλά στερούνται αυτής της δυνατότητας από υπαιτιότητα του αντιδίκου, όπως θα εκτεθεί στα επόμενα.

2. Η ελεύθερη κίνηση των προσώπων στο οδικό δίκτυο της πόλης είναι αγαθό στενά συνυφασμένο με την προσωπικότητα, που προστατεύεται από το σύνταγμα (άρθρο 2 και 5 Συντάγματος.) αλλά και το νόμο (άρθρο 57 ΑΚ) με αξίωση κατά παντός παράνομου προσβολέα. Το δικαίωμα επί της προσωπικότητας είναι απόλυτο, στρεφόμενο εναντίον οιουδήποτε Κράτους, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ, ΝΠΙΔ ή ιδιώτη.

3. Προκειμένου, ειδικότερα, για την ελεύθερη άσκηση – απόλαυση του επί τις προσωπικότητας δικαιώματος στη χρήση των οδών, πεζοδρομίων, στοών και πλατειών:Η αξίωση αυτή στηρίζεται στον κοινόχρηστο χαρακτήρα των πραγμάτων αυτών, κατά τις διατάξεις των άρθρων 966, 967 και 968 ΑΚ. Τα εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλης των Πατρών κοινόχρηστα αυτά πράγματα έχουν αποκτήσει τον χαρακτήρα αυτό της κοινοχρησίας με την ένταξη τους στο πολεοδομικό – ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας. Επιπρόσθετα, και από το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται ως κοινόχρηστοι χώροι από τους Πατρινούς προ αμνημονεύτων ετών. Σε κάθε δε περίπτωση, αφέθηκαν από πολλών ετών στην κοινή χρήση και έκτοτε, βεβαίως, χρησιμοποιούνται, ως κοινόχρηστα πράγματα – αγαθά, από πλήθος αόριστου αριθμού προσώπων για τις κυκλοφορικές ανάγκες, κατά συνέπεια και περιήλθαν σε κατάσταση κοινοχρησίας, η οποία προστατεύεται κατ’ άρθρο 281 ΑΚ

4. Την ελεύθερη χρήση των ανωτέρω κοινόχρηστων οδών δικαιούνται φυσικά και οι ποδηλάτες. Όπως είναι γνωστό, το ποδήλατο είναι αφενός πανάρχαιο μεταφορικό μέσο και αφετέρου απολύτως αθόρυβο, αντιρρυπαντικό και φιλικό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο μεταφορικό μέσο. Πέρα από το γεγονός ότι ήδη το χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο όπως και στη χώρα μας, όλοι οι σωματικά δυνάμενοι άνθρωποι είναι εν δυνάμει χρήστες του ποδηλάτου. Αυτό σημαίνει ότι η ποσοτική και ποιοτική πυκνότητα της κοινωνικής χρήσεις και σημασίας του ποδηλάτου, ως μέσον κυκλοφορίας, το έχει πλέον κατατάξει ως κεκτημένο αγαθό στον πολιτισμό της κυκλοφορίας, έτσι που να μην νοείται πια κυκλοφορία στην πόλη με αποκλεισμό του ποδηλάτου.

5. Κυκλοφορία, ωστόσο, του ποδηλάτου, στις σύγχρονες κυκλοφορικές συνθήκες των πολιτισμένων κοινωνιών, όπως είναι βεβαίως κι η δική μας, νοείται η κυκλοφορία των ποδηλάτων σε ειδικές και αποκλειστικές ποδηλατολορίδες και όχι, βέβαια, κυκλοφορία «φύρδην – μίγδην» μαζί με τα αυτοκίνητα. Εξάλλου, αποκλειστικά είναι και τα πεζοδρόμια για τους πεζούς, καθώς και τα καταστρώματα των οδών για τα αυτοκίνητα. Και τούτο διότι μια τέτοια «φύρδην – μίγδην» κυκλοφορία είναι αποτρεπτική και απαγορευτική για όλους τους ποδηλάτες, και ιδιαίτερα για τις πιο ευπαθείς ηλικίες και ομάδες, λαμβανομένου υπόψη, ότι ο κίνδυνος οδικών ατυχημάτων είναι προφανής με σοβαρότατες ενδεχομένως συνέπειες σε βάρος της υγείας και της ακεραιότητας των ποδηλάτων. Το δικαίωμα των ποδηλάτων και όλων των σωματικά δυναμένων εν δυνάμει ποδηλατών να κυκλοφορούν σε αποκλειστικές ποδηλατολωρίδες είναι και πρέπει αδιαμφισβήτητα να θεωρείται κεκτημένο, προστατευόμενο και αγώγιμο δικαίωμα ενσωματωμένο στο επί της προσωπικότητας δικαίωμα των ανθρώπων της πόλης. Αντίστοιχα, στις πόλεις, φορέας έναντι αυτών των υποχρεώσεων να συστήσει, διαμορφώσει και λειτουργήσει τέτοιες ποδηλατολωρίδες είναι, ο αρμόδιος κατά τόπο Δήμος. Είναι λοιπόν φανερό ότι εάν δεν διαθέτει ποδηλατολωρίδες, δεν παραβιάζει μόνο πολιτικές ή κοινωνικές υποχρεώσεις αλλά επιπλέον προσβάλλει παράνομα το δικαίωμα των ποδηλατών να χρησιμοποιούν ποδηλατολωρίδες, παραβιάζει δηλαδή νομικά κατεστημένη υποχρέωση του.

6. Η αναγνώριση και προστασία του δικαιώματος αυτού από το δίκαιο, εντάσσεται ομαλά και ορθολογικά στο σύστημα του κοινωνικού κεκτημένου του δικαιϊκού μας πολιτισμού. Ο νομικοπολιτικός και κοινωνικός μας πολιτισμός έχει δημιουργήσει και προσφέρει ένα επίπεδο δημόσιας ζωής γενικά και ειδικά δικαιϊκής ζωής, στα πλαίσια του οποίου η υφιστάμενη αντικειμενική πραγματικότητα θεμελιώνει άνετη δυνατότητα προσφοράς πολλών δημόσιων αγαθών και ικανοποίησης κοινωνικών αναγκών. Σ’ αυτή την πραγματικότητα πρέπει, σήμερα πλέον, να νοηθεί οπωσδήποτε ως κεκτημένη δικαιϊκά η παραπάνω εκτεθείσα προστασία του δικαιώματος των ποδηλατών στην κυκλοφορία σε ειδικές και αποκλειστικές ποδηλατολωρίδες. Σημειωτέον ότι αν κι αυτό το δικαιϊκό κεκτημένο δεν υπήρχε στο λίγο μακρινό κοινωνικό μας παρελθόν, άλλες πιο «προηγμένες» κοινωνίες είχαν τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα υψηλότερου επιπέδου κοινωνικό και δικαιϊκό κεκτημένο. Αντιθέτως, άλλες χαμηλότερου επιπέδου κοινωνικής και δικαιϊκής ανάπτυξης κοινωνίες δεν έχουν, ούτε αναγνωρίζουν, το δικό μας κοινωνικοδικαιϊκό κεκτημένο και κατά συνέπεια ούτε την κυκλοφορία με ποδήλατα σε ειδικές και αποκλειστικές ποδηλατολωρίδες. Ενόψει λοιπόν αυτών, εμείς ως ποδηλάτες, αλλά και όλοι οι εν δυνάμει ποδηλάτες της Πάτρας έχουμε το επί της προσωπικότητας μας δικαίωμα να κυκλοφορούμε στην πόλη μας με τα ποδήλατα σε ειδικές και αποκλειστικές ποδηλατολωρίδες, δεδομένου ότι, όπως εκτέθηκε, το δικαίωμα μας αυτό προστατεύεται από το δίκαιο ως κεκτημένο νομικό δικαίωμα. Ουδεμία, δε, ειδική ή εξαιρετική κατάσταση δεν υπάρχει στην πόλη μας που να συνηγορεί στο αντίθετο, δηλαδή ότι δήθεν δεν υπάρχουν δυνατότητες να ικανοποιηθεί το δικαίωμα μας αυτό εκ μέρους του Δήμου Πατρέων, ο οποίος σημειωτέον όφειλε και στο πλαίσιο των πολιτικών και προνοιακών του καθηκόντων να έχει πάψει προ πολλού την παράνομη και προσβλητική για την προσωπικότητά μας παράλειψή του. Αφού, όντως, μέσα στο πολεοδομικό ιστό της πόλης μας, της Πάτρας, δεν έχει διαμορφώσει καμία ειδική και αποκλειστική ποδηλατολωρίδα, ο Δήμος Πατρέων υπέχει ευθύνες· όχι μόνο τις δεδομένες πολιτικές ευθύνες αλλά και νομικές. Διότι έτσι προσβάλλει παράνομα, όπως αναπτύχθηκε, το δικαίωμα μας με παράνομη παράλειψη και είναι ως εκ τούτου υπόχρεος να πάψει την παράνομη αυτή παράλειψη του.

7. Η νομική αυτή ευθύνη του Δήμου Πατρέων και, φυσικά, η εξ αυτής υποχρέωσή του απέναντι σε μας και σ’ όλους τους κατοίκους της Πάτρας που προσβλέπουν και αγωνιούν για καθαρότερο περιβάλλον και ανθρώπινες συνθήκες κυκλοφορίας είναι αντικειμενική, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υπαιτιότητα των καθύλην αρμοδίων οργάνων του, μολονότι η υπαιτιότητά τους πρέπει να θωρείται δεδομένη. Πιο συγκεκριμένα, η παράνομη, και προσβλητική του δικαιώματος μάς, παράλειψή του, που έγκειται στο γεγονός ότι ενώ όφειλε δεν έχει μεριμνήσει να δημιουργήσει τουλάχιστον τέσσερις (4) ειδικές και αποκλειστικές ποδηλατολωρίδες εντός των υφισταμένων οδικών αξόνων της Πάτρας και εκεί όπου είναι καταλληλότερα· ειδικότερα: δύο εξ αυτών στη διαδρομή από Μποζαΐτικα μέχρι το ποτάμι του Γλαύκου, κατά μήκος δηλαδή και παράλληλα στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης και άλλες δύο καθέτως προς αυτές από Ακτή Δυμαίων προς νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας και ΑΤΕΙ Πατρών, με πλάτος δύο (2) μέτρα η κάθε μία, κατά τρόπο ώστε να μπορούν οι ποδηλάτες να κυκλοφορούν στοιχειωδώς. Σημειώνεται ότι έτσι διαπερνάται ο κύριος οικιστικός ιστός της πόλης όπου οι ποδηλάτες λόγω της ισόπεδης μορφολογίας, έχουν καλή προσβασιμότητα.Είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει ο Δήμος Πατρέων, συμμορφούμενος προς την ως άνω νομική υποχρέωσή του, όπως έχουν κάνει άλλωστε επιτυχώς άλλες Ελληνικές πόλεις και φυσικά άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις με τη δημιουργία εκτεταμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων. Κραυγαλέα η αντίθεση: Ο Δήμος Πατρέων δεν διαθέτει δυστυχώς ΚΑΜΙΑ ποδηλατολωρίδα, ΚΑΝΕΝΑ ποδηλατοδρόμιο, μολονότι τα εδαφομορφολογικά και οικιστικά του δεδομένα είναι προς τούτο λίαν πρόσφορα. Απ’ όσα εκτέθηκαν παραπάνω συνάγεται ότι θεμελιώνεται κατά νόμο η αξίωσή μας να απαιτήσουμε από τον Δήμο Πατρέων να προβεί στην άρση της παράνομης προσβολής της προσωπικότητάς μας· ο Δήμος συνεπώς έχει υποχρέωση, βάζοντας τέλος στην εν λόγω παράνομη παράλειψή του, να αποκαταστήσει τα πράγματα, δημιουργώντας τους ανωτέρω ποδηλατοδρόμους σύμφωνα με το αιτητικό μας.Επειδή αρμόδιο καθύλην κατ’ άρθρο 15 περ. 5 Κ.Πολ.Δ. είναι το Ειρηνοδικείο, δεδομένου ότι η ειδική διαφορά αφορά στην παρεμπόδιση της ελεύθερης χρήσης δρόμων. Επειδή ο καθού έχει επιπροσθέτως υποχρέωση να μας καταβάλει και τα δικαστικά έξοδα. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣΚαι όσους προσθέσουμε προφορικά η γραπτά με τις προτάσεις μας, Αιτούμαστε:Να γίνει δεκτή η αγωγή μας. Να αναγνωριστεί το επί της προσωπικότητας δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε ως ποδηλάτες ελεύθερα σε τέσσερις (4) ειδικές και αποκλειστικές οδικές ποδηλατολωρίδες εντός των υφισταμένων οδικών αξόνων της Πάτρας και όπου κριθεί καταλληλότερα, δύο εξ αυτών στη διαδρομή από Μποζαΐτικα μέχρι το ποτάμι του Γλαύκου, κατά μήκος δηλαδή και παράλληλα στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης και άλλες δύο καθέτως προς αυτές στη διαδρομή από Ακτή Δυμαίων προς νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας και ΑΤΕΙ Πατρών, με πλάτος δύο μέτρα η κάθε μία, δεδομένου ότι οι δύο αυτές διαδρομές, λόγω της εδαφομορφολογίας και του κυρίου οικιστικού όγκου της Πάτρας, είναι οι προσφορότερες. Ποδηλατολωρίδες τις οποίες οφείλει να συστήσει ο Δήμος Πατρέων και να παραδώσει στην διάθεση όλων μας, όλων των ποδηλάτων, μέσα στο εύλογο χρονικό διάστημα των έξι μηνών από την επίδοση της απόφασης που θα εκδοθεί. Να υποχρεωθεί ο Δήμος Πατρέων να συμμορφωθεί και να εκπληρώσει την υποχρέωσή του και να παύσει οποιαδήποτε στο μέλλον παράνομη διατάραξη του ένδικου δικαιώματός μας με απειλή χρηματικής ποινής πέντε χιλιάδων (5.000) Ευρώ, για κάθε άρνηση συμμόρφωσης και για κάθε μελλοντική διατάραξη. Να υποχρεωθεί επί πλέον και στα δικαστικά μας έξοδα. Πάτρα 10/10/2006Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος