Εικοσιεπτά ζόρικα αλλά γεναιόδωρα χιλιόμετρα

Μη βιαστείτε να με δοξάσετε, εγώ τη διαδρομή την έκανα με το αυτοκίνητο, σε μια οικογενειακή εκδρομή, όμως την είδα με το μάτι του ποδηλάτη.

Με αφαιτηρία τη Στενή της Εύβοιας και κατεύθυνση Βόρεια-Βορειοανατολική, ανοίγεται ένας υπέροχος δρόμος εικοσιεπτά περίπου χιλιομέτρων μέχρι τη Χιλιαδού (εικόνα DIRFIS_MAP) . Υπέροχος δρόμος από την άποψη της μεγαλειώδους φυσικής ομορφιάς που επιφυλάσσει για τον περιηγητή.
Από ποδηλατική άποψη, η διαδρομή είναι κατάλληλη μόνο για έμπειρους ποδηλάτες με γερά πνευμόνια στο στήθος τους και αξιόπιστα φρένα στο ποδήλατό τους. Και επιπλέον εφοδιασμένους με αποφασιστικότητα και πείσμα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των ποικίλων αντιξοοτήτων που καραδοκούν σε όλο το μήκος αυτού του δρόμου.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει απολαυστικές ευθείες, απάνθρωπες ανηφόρες, ιλιγγιώδεις κατηφόρες, πολύ κλειστές στροφές και μια σειρά από αναπάντεχες παγίδες. Παράλληλα, το τοπίο είναι μαγευτικό και σε κάνει να θέλεις να αφήσεις το ποδήλατο να τρέχει κι εσύ να αφεθείς αμέριμνος στον πλούτο των αισθητικών απολαύσεων που απλόχερα σου προσφέρει ο χώρος: το πολυποίκιλο πράσινο της χλωρίδας, οι μυρωδιές του βουνίσιου αέρα, το θρόισμα των πλατανόφυλλων και συχνά το κελάρυσμα νερών που κατρακυλάνε ανάμεσα σε βράχους.
Όμως κάθε χαλαρότητα και ξενιασιά είναι εντελώς απαγορευμένες όσο το ποδήλατο βρίσκεται σε κίνηση. Τα μάτια πρέπει να είναι καρφωμένα στο δρόμο και το μυαλό σε εγρήγορση, για την έγκαιρη επεξεργασία των δεδομένων, που εναλλάσσονται γρήγορα, αιφνιδιαστικά και επικίνδυνα. Για την απόλαυση του τοπίου, που θάταν αδιανόητο να τη στερηθεί κανείς, επιβάλλονται οι στάσεις στην άκρη του δρόμου. Ξεχωριστή αξία έχει το αγνάντεμα της κορφής της Δίρφης, από ένα σημείο που ο δρόμος πλησιάζει στο βουνό (εικόνα IMGP7601).
Μια από τις συνηθέστερες παγίδες είναι τα εκτεταμένα νεροφαγώματα στα άκρα της ασφάλτου, που προκαλούν το ξαφνικό στένεμμα του οδοστρώματος και την αντικατάστασή του από ένα ολέθριο, φονικό χάσμα. Παρατήρησα ότι το πρόβλημα αυτό υπάρχει σε ορισμένα σημεία σε συνδυασμό με κλειστή στροφή, που περιορίζει σημαντικά την ορατότητα (εικόνες IMGP7663, IMGP7664, IMGP7667).
Μια άλλη παγίδα είναι οι μεγάλες βατομουριές στο πλάι του δρόμου, που συχνά τα αγκαθωτά κλαδιά τους απλώνονται προς τα μέσα, πάνω απ’ την άσφαλτο και αλοίμονο σε όποιον δεν προνοήσει να τα αποφύγει.
Η κατάληξη της διαδρομής, κάτι λιγότερο από χιλιόμετρο ως την παραλία της Χιλιαδούς (εικόνες IMGP7607, IMGP7613, IMGP7617, IMGP7618, IMGP7639), είναι μια χαλαρωτική, γαλήνια ευθεία, με πολύ ελαφρά κλίση προς τη θάλασσα, πλάι στην πλατιά και πλατανόφυτη κοίτη ενός ποταμού, γνωστού σαν «Το Ρέμμα Της Χιλιαδούς». Το μέρος αυτό προσφέρεται και για διανυχτέρευση, όταν ο καιρός το επιτρέπει, μια που το ταξίδι της επιστροφής θα ήθελε πολύ μαζοχισμό ή υπεράνθρωπο σθένος για να πραγματοποιηθεί αυθημερόν.