Η ιδέα για αυτή τη συζήτηση είναι, να κάνει ο καθένας έναν "οικονομικό απολογισμό" του κόστους-οφέλους στην τσέπη του από την καθημερινή χρήση του ποδηλάτου. Έτσι θα βοηθηθεί ένας που δεν είναι συστηματικός χρήστης ποδηλάτου να γίνει ένας τέτοιος!
Η μεθοδολογία είναι απλή. Yπολογίζεις/εκτιμάς δυο σύνολα:
(α) τα κόστη που έχει ένα ποδήλατο και
(β) την εξοικονόμηση που προσφέρει σε άλλα κόστη, και
(γ) συγκρίνεις αυτά τα δυο.
Δεν είναι δύσκολο, απλή αριθμητική είναι. Απλώς πρέπει να καταγράψεις για ένα διάστημα (το πολύ έναν μήνα) την καθημερινή σου δραστηριότητα, και επίσης να βάλεις στο λογαριασμό και μερικά πάγια κόστη, και να δεις το λογιστικό αποτέλεσμα, αυτό είναι όλο.
Το γιατί
Η χρήση του ποδηλάτου για τους περισσότερους ανθρώπους ταυτίζεται με την καθημερινή αστική χρήση. Η μετακίνηση μέσα στις πόλεις ως πρακτική αναγκαιότητα για όλους τους πολίτες, είναι η δραστηριότητα που απορροφά την περισσότερη ενέργεια και προκαλεί την μεγαλύτερη εντροπία μέσα στον αστικό ιστό, με όλα τα προβλήματα που συνοδεύουν αυτή την αναγκαιότητα (ηχορύπανση, ατμοσφαιρική ρύπανση, χάσιμο χρόνου, ατυχήματα). Και βέβαια αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο κομμάτι του καθημερινού κόστους ζωής. Για λόγους που έχουν ήδη αναλυθεί, η "λύση" που έχει επικρατήσει στη σύγχρονη δυτική πόλη είναι το ΙΧ. Αυτή η "λύση" όπως έχει αποδειχτεί, είναι μια παράνοια που έχει καταστρέψει τις πόλεις, χωροταξικά, οικολογικά, αισθητικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, από όπου και αν το πιάσεις. Εδώ θα μείνω μόνο στην οικονομική διάσταση του πράγματος, παρόλο που οι άλλες διαστάσεις φαίνεται ότι από μόνες τους θα έπρεπε να φτάνουν και να περισσεύουν για να βάλουν το ΙΧ στο εδώλιο του κατηγορουμένου και να βγάλουν αμέσως και την καταδικαστική απόφαση μια κι έξω.
Το (οικονομικό) κόστος της καθημερινής χρήσης ΙΧ
Δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί, πρέπει να συνυπολογίσεις ένα σωρό πράγματα. Αγορά, συντήρηση, ανταλλακτικά, ασφάλειες, παρκάρισμα, φόροι τεκμήρια κλπ., διόδια, καύσιμα κλπ. κλπ. Ένα σωρό κόστη, φανερά και αφανή, που τρώνε σαν το σαράκι αργά αλλά σταθερά την τσέπη του χρήστη, που θέλει ένα πράγμα, απλά να κάνει τη δουλειά του. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, κατά τις εκτιμήσεις στις δυτικές χώρες το ιδιωτικό αυτοκίνητο καταναλώνει τουλάχιστον το ένα τέταρτο του χαμηλού εισοδηματία. Εάν λάβουμε υπόψη το επίπεδο του εισοδήματος του μέσου Έλληνα, που είναι ακόμα χαμηλότερο λόγω της "κρίσης", το ποσοστό αυτό αμέσως θα ανέβει πάνω από το ένα τρίτο (1/3), για να μην πούμε χειρότερα. Με άλλα λόγια και για να το καταλάβουμε καλύτερα, ο μέσος Έλληνας που έχει ΙΧ ξοδεύει το 1/3 του εισοδήματός του (με ό,τι αυτό το εισόδημα αντιπροσωπεύει για αυτόν και την οικογένειά του) για να ταϊζει μία λαμαρίνα για ένα πράγμα: να μετακινείται καθημερινά μέσα στην πόλη του.
Η προηγούμενη διαπίστωση σημαίνει, ότι μία σύγκριση μεταξύ ΙΧ και ποδηλάτου θα ήταν εντελώς συντριπτική, χωρίς καν να χρειαστεί να πιάσουμε το χαρτί και το μολύβι. Ωραία. (Τι ωραία δηλαδή, ωραία τα λες εσύ όλα αυτά; που λέει και το ανέκδοτο.) Επειδή πολλοί χρησιμοποιούν τα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς - γιατί θεωρείται (και είναι φυσικά σωστό και αυτονόητο) ότι είναι οικονομικά (και όχι μόνο) προτιμότερη η χρήση ΜΜΜ από την χρήση του ΙΧ - εγώ λοιπόν δεν θα προσπαθήσω σύγκριση μεταξύ ποδηλάτου και ΙΧ, αλλά θα περιοριστώ σε μία σύγκριση μόνο μεταξύ του ποδηλάτου και των ΜΜΜ.
Η πρακτική αξία συνολικά (για να μη ξεχνιόμαστε)
Έχει μετρηθεί και αποδειχτεί, ότι η μέση "απόσταση εξόδου" (trip distance) του μετακινούμενου αστού είναι μικρότερη από 8 χιλιόμετρα. Αυτό συμβαίνει προφανώς γιατί οι αποστάσεις μέσα στην πόλη είναι περιορισμένες. Από πλευράς απόστασης δηλαδή, η χρήση του ποδηλάτου στην πόλη φαίνεται ιδανική (προσπαθώ να μείνω μόνο στα οικονομικά, όχι στα άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά αυτά υπάρχουν). Στην δική μου περίπτωση, το σπίτι από την πόλη απέχει 7 χιλιόμετρα. Η διαδρομή απαιτεί χρόνο 20 λεπτά το πολύ (στη χειρότερη περίπτωση, με αέρα κόντρα ή βροχή). Η μισή διαδρομή είναι εκτός πόλης, και ο χρόνος μετάβασης με ΙΧ και ποδήλατο είναι ο ίδιος, γιατί οι καθυστερήσεις εντός πόλης (φανάρια και παρκάρισμα) ισοφαρίζουν τη διαφορά εκτός πόλης, πράγμα που σημαίνει ότι εάν όλη η διαδρομή ήταν εντός πόλης το ποδήλατο σαφώς θα υπερείχε. Το αναφέρω αυτό, γιατί ναι μεν μένω στα οικονομικά κριτήρια αλλά δεν αγνοώ τα άλλα. Με το ποδήλατο κερδίζω και χρόνο, όχι μόνο χρήμα αφού υπάρχουν και οι μετακινήσεις εντός πόλης όπου το ποδήλατο είναι ασύγκριτο.
Το κόστος των ΜΜΜ
Το εισιτήριο της αστικής συγκοινωνίας στην περίπτωσή μου είναι 1,5 ευρώ. Κάθε μέρα για τουλάχιστον 6 μέρες της εβδομάδας, μετακινούμαι 2 φορές την ημέρα σπίτι-πόλη. Εάν χρησιμοποιούσα ΜΜΜ, θα είχα λοιπόν κόστος 25 Χ 4 Χ 1,5 = 150 ευρώ το μήνα. Αυτό μόνο για τη βασική μετάβαση στην πόλη, χωρίς να ληφθούν υπόψιν οι υπόλοιπες μετακινήσεις, δηλ. δουλειές εντός πόλης, ψώνια, κλπ. κλπ. κλπ. Αν αναγάγω το κόστος στον ένα χρόνο, πάει στα 150 Χ 12 = 1800 ευρώ το χρόνο μόνο για τη βασική μετακίνηση σπίτι-δουλειά, χωρίς τα υπόλοιπα.
Το κόστος του ποδηλάτου
Ένα σύγχρονο ποδήλατο μιας "καλής ποιότητας" σήμερα δεν ξεπερνάει τα 400 ευρώ σε καμία περίπτωση. Φυσικά υπάρχουν και με μικρότερο κόστος που θα έκαναν μια χαρά για καθημερινή αστική μετακίνηση, αλλά εγώ δεν μένω σε αυτό γιατί είμαι πολύ απαιτητικός και θέλω ένα καλό που να με πηγαίνει παντού και πάντα. Επίσης αυτό το ποδήλατο θα συνοδεύεται και από μερικά άλλα κόστη του κύκλου φθορά-συντήρηση-εξοπλισμός. Αυτά ας τα εκτιμήσουμε, χοντρά χοντρά και μπόλικα, στα 200 το χρόνο κατά μέσον όρο. Επιθετικό το νούμερο, λιγότερα θα είναι, ιδίως εάν πιάνουν τα χέρια μου και το επισκευάζω ό ίδιος ή με φίλο που ξέρει.
Και πάμε στο τελικό στάδιο, την σύγκριση:
Περίπτωση ΜΜΜ: κόστος σε έναν χρόνο = 1800.
Περίπτωση ποδήλατο: κόστος τον πρώτο χρόνο = 600.
Και το συμπέρασμα - ηθικό δίδαγμα:
Ακόμα και εάν δεν είχα ποδήλατο και θα έπρεπε να αγοράσω ένα καινούργιο τώρα (ή ακόμα και εάν αύριο το πρωί μου το έκλεβαν) πριν κλείσει το πρώτο τετράμηνο από την αγορά ενός *καλού* ποδηλάτου (όχι φτηνού) θα το είχα αποσβέσει, σε κάθε περίπτωση, όποιος και αν ήταν ο τρόπος που μετακινούμαι καθημερινά.
Αλήθειες βγαίνουν στο φως και μύθοι καταρρίπτονται, απλά και μόνο παίρνοντας ένα χαρτί κι ένα μολύβι και κάνοντας μερικούς απλούς υπολογισμούς. Αυτά από μένα, παραθέστε και σεις τη δική σας περίπτωση. Για να τη θαυμάσουμε!
http://www.stasy.gr/index.php?id=81
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το ποδήλατο. Εγώ ποδήλατο θα χρησιμοποιούσα.
Στη δική μου περίπτωση, τον τελευταίο ενάμησι χρόνο χρησιμοποιούσα το ποδήλατο όχι μόνο στο πηγαινέλα στη δουλειά μου αλλά και στη δουλειά μου αυτή καθεαυτή. Δούλευα σε ένα μαγαζί με εκτυπωτές και με το ποδήλατο έκανα περίπου 15 χιλιόμετρα την ημέρα, (από, προς και στη δουλειά). Έχω ένα μονοτάχυτο πόλης, όχι κάτι ιδιαίτερο, ελαφρύ όμως αρκετά και άνετο. Έκανε γύρω στα 200 ευρώ αν θυμάμαι καλά. Τα λεφτά που του έβαλα εξτρά ήταν φώτα μπρος πίσω, γιατί χάλασε το δυναμό και ένας καινούριος, πιο ψηλός λαιμός. 6 + 10 = 16 ευρώ.
Αυτόν τον ενάμησι χρόνο άλλαξα τέσσερεις σαμπρέλες και ένα λάστιχο. (4 Χ 5) + 8 = 28 ευρώ.
Σύνολο 44 ευρώ.
Χονδρικά σε αυτόν τον ενάμησι χρόνο αν είχαμε 400 εργάσιμες, επί 15 μας κάνει 6000 χιλιόμετρα.
Αν αυτά τα χιλιόμετρα τα είχα κάνει με ΙΧ (χωρίς να υπολογίζω το κόστος σε χρόνο λόγω κυκλοφορίας και παρκαρίσματος) με μια κατανάλωση ας πούμε 8 λίτρα / 100 χλμ και με μια τιμή ας πούμε 1,5 ευρώ το λίτρο, θα είχαμε ένα κόστος 720 ευρώ μονο για βενζίνη. Αν το αυτοκίνητο έκαιγε αέριο το κόστος θα έπεφτε ας πούμε χονδρικά στα μισά, γύρω στα 350 με 400 ευρώ.
Επίσης τα 6000 χιλιόμετρα για ένα αυτοκίνητο είναι αρκετά, και μπορεί να συνεπάγονται συντήρηση και βλάβες, τις οποίες επίσης δεν υπολόγισα.
Ακόμα και κάποια σοβαρή βλάβη να πάθαινε το ποδήλατο, τόσο απλό που είναι δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 50 ευρώ.
Λόγω επίσης της καθημερινής χρήσης, και σε καιρικές συνθήκες δύσκολες, επένδυσα με κάποια ρούχα, (ένα μπουφάν και δύο buff) τα οποία προφανώς και βγάλαν τα λεφτά τους μιας και χρησιμοποιούνται ακόμα, και θα εξακολουθήσουν για αρκετά χρόνια. Κόστος, 120 ευρώ.
Να συμπληρώσω πως με αυτό το ποδήλατο κουβαλούσα εκτυπωτές και δέματα αρκετά μεγάλου όγκου και βάρους. Προφανώς δεν μπορείς να κάνεις όλες τις δουλειές με το ποδήλατο, αλλά αν κάνεις όλες όσες μπορείς τότε το κέρδος είναι μεγάλο.
...όταν κάνω τους υπολογισμούς μου θα επανέλθω.
...άλλαξα και μία ζάντα. 20 ευρώ.
Άρα έχουμε σύνολο 64 ευρώ για το ποδήλατο + 120 για τα ρούχα.
Αυτά.
Τι να γράψω τώρα;
Με πρόλαβε η Ζούγκλα!
Πηγή: zougla.gr
Τι να λέμε τώρα;
...τους εκανα για πρωτη φορα καποιο σωτηριο ετος (επι δραχμων φυσικα) απο περιεργεια, για να δω σε ποσο χρονο θα εκανα αποσβεση στο κοστος αγορας του ποδηλατου μου, το οποιο φανταζε αρκετα υψηλο για τα δεδομενα του μεσου (ασχετου με το ποδηλατο) Ελληνα.
Βρηκα λοιπον, οτι σε κατι λιγοτερο απο 1 χρονο θα ειχα κανει αποσβεση, αν αντικαθιστουσα δυο δρομολογια λεωφορειου την ημερα (κοστος 2 εισιτηριων), 5 μερες τη βδομαδα, με το ποδηλατο. Χωρις να συνυπολογισω απολυτως τιποτε αλλο. Οπως για παραδειγμα κοντινοτερες η πιο μακρυνες βολτες (περαν των δυο λεωφορειοδιαδρομών ανα ημερα) για ψωνια, επισκεψεις σε φιλους, εξόδους, Σαββατοκυριακα, κλπ.
Απο τοτε μεχρι τωρα, το ποδηλατο μου εχει κανει αποσβεση στο κοστος αγορας του με τους πιο μετριους υπολογισμους...δεκαδες φορες. Αυτα οσον αφορα το οικονομικο καθαρα σκελος.
Αν ομως το δει κανεις απο την πλευρα της ζωης (με ποδηλατο), τοτε πραγματικα δεν υπαρχει καμμια συγκριση.
Δεν μπορω να αποτιμησω με οικονομικα δεδομενα αυτα που μου εχει προσφερει το ποδηλατο μεχρι τωρα.
Μου εχει προσφερει ζωη, ζωη που μου αρεσει, που δεν αποτιμαται σε κανενα νομισμα.
Είναι και θέμα χρόνου!
Εγώ που δουλεύω αρκετά μακρυά και δυσκολεύομαι να πηγαίνω με το ποδήλατο, αναγκαστικά χρησιμοποιώ συνδυασμό ποδηλάτου-μετρό-προαστιακού. Άρα έχω το κόστος μιας μηνιαίας κάρτας δεδομένο. Αλλά...
Αν είμαι πεζός και περιμένω να περάσει λεωφορείο για το μετρό, έχω 15 λεπτά τουλάχιστον αναμονή. Αν το κόψω με τα πόδια κάνω πάλι περίπου το ίδιο. Από τον σταθμό προορισμού για να φτάσω στη δουλειά κάνω με λεωφορείο πάνω από είκοσι λεπτά, με την απαραίτητη αναμονή. Άρα κάθε μέρα χωρίς ποδήλατο (το γνωρίζω καλά εδώ και ενάμισυ μήνα!) χάνω πάνω από μισή ώρα σε αναμονές στη στάση και σε αγχωμένο ποδαρόδρομο, για να προλάβω.
Με το ποδήλατο θα γλύτωνα πάνω από 600 λεπτά τον μήνα, δηλαδή πάνω από δέκα ώρες στον δρόμο! Δηλαδή στο εργασιακό έτος πάνω από έξι χιλιάδες λεπτά, άρα πάνω από εκατό ώρες!
...και υπάρχει και το θέμα του χρόνου. Απλά στη δικιά μου περίπτωση τουλάχιστον δεν είναι εύκλα υπολογίσιμο.
Χονδρικά ένας πεζός κινείται με 7-8 χλμ/ώρα, ενώ ένας ποδηλάτης με 15-20 χλμ/ώρα, εύκολα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Άρα ο χρόνος κάθε διαδρομής αυτόματα πέφτει στο μισό. Αν τώρα κινείσαι και λίγο πιο γρήγορα τότε μια διαδρομή 20 λεπτών με τα πόδια, ένας ποδηλάτης μπορεί να την κάνει ακόμα και σε 5.
Με το ποδήλατο επίσης δνε εξαρτάσαι από τα δρομολόγια λεωφορείων και τρένων, ούτε και από ώρες αιχμής. Ξεκινάς ό,τι ώρα θες και κινείσαι όσο γρήγορα θες.
Νομίζω ότι ήδη με τρεις τέσσερεις περιπτώσεις, η ετυμηγορία είναι ξεκάθαρη. Για διαδρομές εντός πόλης, ακόμα και για ψώνια λαϊκής και σουπερμάρκετ, το ποδήλατο είναι ξεκάθαρα πιο γρήγορο και πιο οικονομικό.
...οτι κανεις μεχρι τωρα δεν εχει δηλωσει οτι για διαδρομες εντος πολης και ειδικα ωρες αιχμης, το ποδηλατο ειναι σαφως πιο ξεκουραστο.
Μετα απο μια διαδρομη μεσα στην πολη σε ωρες αιχμης, με το ποδηλατο φτανεις και εισαι σε ετοιμοτητα κι εγρηγορση, με αισθηση ανεσης.
Αντιθετα με το αυτοκινητο, φτανεις και εισαι σαν καρπαζωμενος...
Τα ΜΜΜ σ'αυτη την περιπτωση, δεν εχουν και μεγαλη διαφορα απο το αυτοκινητο:
Κατεβαινεις, και πρεπει να τιναξεις απο πανω σου το αλατι και την πιπερια.
Σωστή παρατήρηση. Αλλά κι έτσι απλώς ο χρόνος απόσβεσης πάει μερικούς μήνες πιο πίσω.
...αλλά γενικώς ισχύουν τα εξής:
+Βελτίωση οικονομικής κατάστασης χρήστη
+Βελτίωση οικονομικής κατάστασης χώρας (ας μην ξεχνάμε πως το χρέος όταν ξεκίνησε ήταν 35.000 ευρώ ανά κεφάλι (350 δις/10 εκατομμύρια) είναι το κόστος ενός ΙΧ+έξοδα συντήρησης/καυσίμων του, για να μην μιλήσουμε για τα έργα υποδομής που απαιτεί)
+Βελτίωση υγείας με επιφύλαξη (βλ. παρακάτω)=> μειώμενα ιατρικά έξοδα+χρόνος ζωής
+Ταχύτητα ειδικά σε συνδυασμό με μετρό (σε αρκετές περιπτώσεις μόνο ...ελικόπτερο είναι πιο γρήγορο) και ευκολία παρκαρίσματος=>χρόνος=χρήμα!
+Μεγάλο κέρδος που δεν αναφέρεται είναι η καλύτερη ανεκτικότητα σε κρύο και ζέστη οπότε μειώνονται σημαντικά τα έξοδα θέρμανσης/κλιματισμού!
-Η υγεία γενικώς βελτιώνεται αλλά όπως και να το κάνουμε είναι μετά τη μοτοσυκλέτα το πιο ανασφαλές μέσο ανά διανυθέν χιλιόμετρο. Επίσης δυστυχώς είναι άγνωστο εάν οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης (ειδικά τώρα το χειμώνα με τα τζάκια) μπορούν να αντισταθμιστούν από τα οφέλη της άσκησης.
-Μέχρι να το στήσεις όπως θέλεις θα ξοδέψεις αρκετά χρήματα.
-Το χειμώνα εάν κάνεις στο βρεγμένο και θέλεις καμία ώρα για να το καθαρίσεις, χάνεις επιπρόσθετο χρόνο=>χρήμα
Κάνοντας τελικό απολογισμό, εάν υπάρχει διαδρομή και εποχή που ξέρω ότι δεν θα φάω πολύ καυσάεριο/τζακίλα, θα πάω, εάν όχι θα με αποτρέψει σημαντικά.
Ας μεταφέρω κι΄εγώ την εμπειρία κάποιου που κάνει καθημερινά 45 χλμ πηγαινε-έλα στην δουλειά μέσω Εθνικής Οδού.
Εκατοντάδες αυτοκίνητα με ένα άτομο μέσα σε ποσοστό 99%.
Εξαιρώ τους πωλητές που είναι ένα 20% το λιγότερο, βάζω και τις νταλίκες-φορτηγά-βυτία που μονοπωλούν μερικές στιγμές τις δύο από τις τρεις λωρίδες όταν δεν αποφασίζουν να πάρουν τον δρόμο στα χέρια τους και πιάνουν και την αριστερή.
Για ποδήλατο δεν το συζητάμε. Υπάρχουν μερικοί αυτοκτονικοί τύποι που εκεί τριγύρω στον Ρέντη κυκλοφορούν ξεσκούφωτοι στην ΛΕΑ.
Λέω τώρα: αν υπήρχε ένα μέσον να ανεβαίνει την εθνική έως την γέφυρα της Μεταμόρφωσης ή λίγο πιο πάνω, δεν θα ήταν ασυγκρίτως πιό χρήσιμο από το τραμ;
είναι χάρμα οφθαλμών η εθνική από τις 5 το απόγευμα