η διαδρομή ΣΕΦ-Τροκαντερό

Καλημέρα σε όλους,
όπως είπα και σε αλλο ποστ ("καταπληκτική διαδρομή") είμαι καινούργιος έχω αρχίσει λοιπόν να ψάχνω διαδρομές που θα μπορώνα κάνω με φίλους ή μόνος μου και νιώθω σαν δεκάχρονο παιδί που κάνει εξερευνήσεις και ανακαλύπτει πράγματα.
Μένω Πειραιά ,χθές λοιπόν ,λέω θα πάω στο Ειρήνης και Φιλίας,πράγματι ξεκίνησα έχοντας κάπως πρόγραμματίσει πως περίπου θα κινηθώ.
Φεύγοντας απο το ΣΕΦ και ερχόμενος απο Πειραιά στα δεξιά μας βλέπουμε όλο αυτό το κομμάτι που είναι οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις το γήπεδο του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ ,ήθελα λοιπόν να δω πως μπορώ να πάω απο κει και μέχρι που φτάνει αυτός ο δρόμος .
Μεσα στο ΣΕΦ και πηγαίνοντας προς τα παρκίνγκ (τα εγκαταλελειμένα) ξεκινάει ο δρόμος αυτός που σας ανέφερα παραπάνω ,τον βρήκα λοιπόν και τον ακολούθησα αυτοκίνητα σχεδόν ανύπαρκτα -αν και όσα είδα πρέπει να πω οτί τρέχανε πολύ-το σκουπίδι πήγαινε βροχή δεξιά και αριστερά μου και κάθε τόσο καπνοί απο βγαίνανε απο φωτίες που ανάβουνε οι τσιγγάνοι.Μια κατάσταση χάλια αλλά και όμορφη ,με την έννοια οτι δεν παύει να είναι μια περιοχή που είναι ήσυχη ,γεμάτη λουλούδια και με την θάλλασα δίπλα σου.
Φαντάζομαι ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να απαξιώσεις μια περιοχη την αφήνεις στό έλεος του θεού και στό τέλος θα βγεί η γνωστή ατάκα ότι μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να είναί λύση για τους ελεύθερους χώρους.
Συνέχισα λοιπόν την πορεία μου και συνάντησα την είσοδο του γηπέδου των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων(τρομάρα σας!!!!!!!!!!!).
Όλες αυτές οι εγκαταστασεις είναι συνδεδεμένες με καινούργιες Μαρίνες που για μένα που είμαι και καινούργιος ήταν τέλεια ευκαιρία για βολτάρισμα.
Ψαράδες,skateboard -ερς και κάθε τόσο κάποιος ποδηλάτης είναι οι μόνοι άνθρωποι που είδα.
Ο ι χωροι για ποδήτατο τεράστιοι και πολύ ήσυχοι ,γενικά ήταν τέλεια προχωρώντας παρακάτω υπήρξε η άλλη μεγάλη έκπληξη μια τεράστια γέφυρα-πεζόδρομος που ξεκινάει απο το γήπεδο του Ταεκβοντό και καταλήγει στον (επίσης εγκαταλελειμένο) ιππόδρομο ,πάλι ατελείωτος χώρος.
Ξαναγύρισα πίσω αφου έκανα τον γύρο του Ιπποδρομου και αφού συνάντησα κάποιους μοντελιστές που παίζαν με τα αυτοκινητάκια τους.
Σύνεχισα βγαίνοντας σε ένα δρόμο που με έβγαλε στο Τροκαντερό αφού πρώτα πέρασα απο το Θωρηκτό Αβέρωφ και την Αρχαία Τριήρη και έφτασα στην Μαρίνα ,το σκηνικό άλλα ξε εντελώς, όλα περιποιημένα, καθαρά και μια φοβερή απατήλή εικόνα χλίδας. Τα συνηθισμένα γιώτ και οι συνηθισμένοι ναυτεργάτες να κάνουν δουλειες μεσα στα γιώτ,κόσμος έκανε την βόλτα του ή έπινε τον καφέ του πήγα την Μαρίνα μέχρι το τέλος βλέποντας τα γιώτ και κοιτάζοντας παράλληλα και πιο πίσω έκει που ήμουνα πρίν.
Είχα φτάσει στο τέλος της διαδρομής πήρα τον δρόμο και γύρισα πίσω χωρίς να συναντήσω κάτι καινούργιο μέχρι να βγώ απο το Σ.Ε.Φ.
Μένω στο κέντρο του Πειραιά ,το ζήτημα μου ήταν ποια διαδρομή να ακολουθήσω ως περισσότερη ασφαλή .
Μια εκδοχή ειναι να βγείς απο την υπόγεια γέφυρα έξω απο τον ΣΚΑΙ και να πας όλο ίσια ,να πας πάνω απο την γέφυρα και να ακολουθήσεις τον δρόμο που βγάινει Ηρώων Πολυτεχνείου.
Αύτη η εκδοχή θεωρώ οτι είναι οτι χειρότερο ,τουλάχιστον για άπειρους σαν και μένα αφου και απο την δεξιά λωρίδα είναι πολύ δύσκολο να πας στην αριστερή γι να πας προς την Ηρωων Πολυτεχνείου και τρέχουν πολύ και γενικά ένιωσα ανασφάλεια οταν το δοκίμασα.
Μια άλλη περίπτωση είναι να πας πάλι μπροστά απο τον Ηλεκτρικο του Φαλήρου αλλά να ακολουθήσεις τον υπόγειο που πάει για Τουρκολίμανο και αφου βγείς απο την γέφυρα στην Μιρτιδιώτισα να κάνεις δεξιά και φου περάσεις κάθετα τν Τζαβέλα να πάς απο τον δρόμο που είναι το αμαξοστάσιο τον Τρόλευ και να πάρεις τον δρόμο πίσω απο τα σχολεία της Τζαβέλα που είναι ανηφόρα όλο ίσια (και αν έχεις επιζήσει βγαίνεις Γρ.Λαμπράκη) εγώ επειδή μένω εκεί κοντά έπρεπε να ανέβω την ανηφόρα της Διστόμου(διπλα απο το βενζινάδικο της Shell), ε καλά εκεί τα ΕΙΔΑ ΟΛΑ ,αλλά την ανέβηκα λίγο μετά είχα φτάσει σπίτι μου .
Αυτά για την διαδρομή που έκανα αν ξέρετε και άλλους τρόπους για επιστροφή θα ήθελα πολύ να ανταλλάξουμε αποψεις.
ΥΓ Σε όλη την διαδρομή συναντούσα διάφορους ποδηλάτες τους οποίους χαιρετούσα και είχε πλάκα γιατί οι πιο πολλοί με κοιτούσαν περίεργα .Εχω ακόμα τον ενθουσιασμό του καινούργιου ,τελικά μόνο ένας με χαιρέτησε .