Την Τετάρτη 4/6 στις 7 το απόγευμα η Λέσχη Φίλων Ποδηλάτου Ηλιούπολης πραγματοποίησε την πρώτη της ποδηλατοβόλτα. Το ραντεβού δόθηκε στο συντριβάνι της κεντρικής πλατείας από όπου και ξεκινησαν τα 25 συνολικά ποδήλατα που συγκεντρώθηκαν (Ικανοποιητικός αριθμός για πρώτη φορά). Το σημαντικότερο είναι ότι μικροί φίλοι του ποδηλάτου που είδαν το κομβόι δήλωσαν πρόθυμοι να συμμετάσχουν την επόμενη φορά.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Θα ήθελα να εκθέσω μία κατάσταση την οποία φαντάζομαι έχετε ήδη υπόψη σας.
Επέστρεψα πριν από λίγο από μία μικρή βόλτα που έκανα στο ρέμα της Πικροδάφνης (κάτω από την παιδική χαρά και μέχρι το γεφυράκι). Η κατάσταση είναι πολύ άσχημη.
Ψηλά χόρτα (ένοιωσα σαν να έκανα ποδήλατο σε ζούγκλα), αρκετά σκουπίδια, το μονοπάτι σχεδόν δεν διακρίνεται και ένας...καναπές να βρίσκεται (άμα κουραστείς να αράξεις ρε παιδάκι μου).
Αν μπορείτε στην επόμενη βόλτα ρίξτε μια ματιά προς τα εκεί και δώστε μία αναφορά στον δήμαρχο. Ξέρω ότι δεν αγνοεί τέτοια θέματα.
Κατά τα άλλα εύχομαι καλές βόλτες και ίσως κάποια στιγμή μπορέσω να πάρω μέρος και εγώ σε κάποια :)
Φίλε η επόμενη βόλτα είναι την Τετάρτη 11/6 ίδια ώρα (7 το απόγευμα) στο ίδιο σημείο. Θα χαρούμε να έρθεις και γιατί όχι να πάμε όλοι μαζι να δούμε την κατάσταση.
........και πάντα τέτοια,για πείτε μας όμως αν και πρέπει να είστε ακόμα φρέσκοι ,η λέσχη στεγάζετε?,έχει συνδρομές?,μέλη ?απευθύνετε σε όλους ή αυστηρά στους ποδηλάτες της περιοχής?.Ποιός ο χαρακτήρας της λέσχης-εκδρομικός?-ακτιβισμός?-χόμπιστικός?αθλητικός?Ποιά τα ιδρυτικά του μέλη ,αυτά προέρχονται απο άλλες ομάδες?
θα προσπαθήσω να έρθω και έγω την επόμενη φορά! γι αυτήν την Τετάρτη δεν το γνώριζα! μένω Ελληνικό
Για παράδειγμα ένα όνομα που θα τσιμπήσει αρκετά νέα παιδιά είναι:
Πετάλικα - Petallica που παραπέμπει και στο γνωστό συγκρότημα.
ιστορία του δήμου.
Στα πολύ παλιά χρόνια στον κόσμο βασίλευε ο Ουρανός και η Γαία. Αυτοί κάνανε αμέτρητα παιδιά. Το πιο όμορφο απ΄ όλα ήταν ο Ευώνυμος. Αυτό το πανώργιο παλικάρι είναι ο πρώτος κάτοικος της περιοχής, ο παππούς μας δηλαδή. Απ΄ αυτόν πήρε το όνομα του ο Δήμος, ο οποίος ήταν ένας από τους δέκα Δήμους που ήταν χωρισμένη η Αττική στα αρχαία χρόνια.
Αρχαιολογικές ανασκαφές επιβεβαιώνουν την ύπαρξη Μυκηναϊκού οικισμού στην περιοχή Αγίου Νικολάου και άλλου νεώτερου του 4ου π.χ. αιώνα στην πλατεία Νικηταρά. Επίσης χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο στο Χρεμωνίδειο πόλεμο μεταξύ Μακεδόνων, Πτολεμαίων και Σελευκιδών. Έμειναν σε μας χρυσά, αργυρά και χάλκινα νομίσματα, βέλη, βλήματα και αγγεία να θυμίζουν την μεγάλη σύγκρουση.
Στα νεώτερα χρόνια ένας ιδεολόγος ονόματι Παύλος Δρανδάκης, ήρθε στην Ελλάδα από την Αίγυπτο με το όνειρο να μεταφέρει βελτιωμένο το πολεοδομικό σχέδιο της αρχαίας Ηλιούπολης στην πατρίδα του. Έτσι το 1924 δημιουργήθηκε ο πρώτος σύγχρονος οικισμός, ο οποίος στην απογραφή του 1929 εμφανίζεται με 569 κατοίκους. Αρχικά ήταν κοινότητα όπου κατοικούσαν μεγαλοαστοί, οι οποίοι είχαν οικοδομήσει άνετες εξοχικές κατοικίες με κήπους και ανεμόμυλους (Πουσουλίδης, Ταμπάς, Αναστασιάδης, Πρωτόπαππας).Το Φεβρουάριο του 1964 προήχθη σε Δήμο.
Μπορεί να μετακόμισα, όμως παραμένω Ηλιουπολίτης. Κάθε μέρα κάνω το ταξίδι από τα βόρεια στα νότια. Έχω φάει κίνηση εγώ, ούτε στον εχθρό μου. Βλέπετε το μαγαζί, η δουλειά μου είναι ακόμα στην Ηλιούπολη. Όχι όμως και το ποδήλατο. Η Αττικό Μετρό δεν μου επιτρέπει να το βάλω μέσα. Μόνο την αφεντιά μου μπορεί να μεταφέρει, όχι όμως και τον αγαπημένο μου "γεράκο".
Το ρέμα της Πικροδάφνης έχει μεγάλη ιστορία για μένα. Στα 70s όλη η παρέα αναρωτιόταν τι κρύβεται μέσα στη "σπηλιά", κάτω ακριβώς από την παιδική χαρά. Κανένας μας δεν τόλμησε ποτέ να μπει μέσα.
Αυτό που κάναμε ήταν να κατεβαίνουμε την κοίτη του ρέματος και να μαζεύουμε γυρίνους. Να ισχυριζόμαστε ότι είδαμε φίδια (που όμως ήταν απλά σαύρες) και να ανεβαίνουμε μετά την κοίτη λες και ήταν μεγάλο κατόρθωμα.
Το καθημερινό παιχνίδι ήταν στο "ρέμα" όπως απλά το λέγαμε. Από τότε ήταν ένα μικρό κομμάτι φύσης μέσα στην "τσιμεντίλα" που η πιτσιρικαρία της γειτονιάς το εγκμεταλευόταν δεόντως. Ακόμα κι όταν έβρεχε. Ήταν η καλύτερή μας όταν έβρεχε.
Αυτά σκέφτομαι, το πόσο έχουμε γίνει "κυριλέ", τον παιδότοπο που κάνει "χρυσές δουλειές" και το ρέμα που μαραζώνει κάτω από το βάρος του καναπέ που πέταξε ο "μαγκίτης" της περιοχής.
Λέω την επόμενη Τετάρτη να πάρω ένα ποδήλατο δανεικό και να έρθω. Ακόμα κι αν βρέξει. Η καλύτερή μου αν βρέξει.
Θα μπορούσατε να γράψετε την διαδρομή, χλμ, ανηφόρες - κατηφόρες, ρυθμό, διάρκεια και τι εξοπλισμό / ποδήλατα πρέπει να έχουμε?
Επίσης ποιός ήταν μέσος όρος ηλικίας που ακολούθησε την 1η σας βόλτα?
Το ξέρω ότι είναι μια απλή βόλτα, αλλά αν είναι π.χ. διαδρομή 3 χλμ σε κατσάβραχα ΙΣΩΣ δεν αξίζει να έρθω 15 χλμ από την άλλη άκρη της Αθήνας. Από την άλλη μου αρέσει πάρα πολύ (και της γυναίκας μου) να ποδηλατούμε με κόσμο και μάλιστα "στη φύση".
Άρα θα θέλαμε (εκ πρώτης ανάγνωσης) να ακολουθήσουμε.
Εντελώς φιλικά και συμποδηλατικά!!!
Πέτρος - Αγγέλα
για αρχή είναι μικρή κ εντός πόλης με σκοπό να μας δει κ να μας μάθει ο κόσμος της ηλιούπολης.Για 1η βόλτα π.χ. ποδηλατήσαμε τον γύρο της ηλιούπολης που είχε γίνει πριν λίγο καιρό. Μέσος όρος ηλικίας δεν υπάρχει αφού υπάρχουν από μικρά παιδιά εως και 50-60αρηδες...Εξοπλισμός, τίποτα ιδιαίτερο, το ποδηλατάκι, λίγο νερό κ την θετική σας ενέργεια...
Σε αυτά που ρωτάει πιο πάνω ,άλλος φίλος, (για πιο συγκεκριμένες απορίες) θα απαντήσει ο Κώστας που ανήκει κ στην επιτροπή του ομίλου.
Νομίζω πως είναι πολύ ωραίο να γίνει κάτικαι για το ρέμα
Επίσης θα σας παρέπεμπα να κοιτάξετε και εδώ
ειναι ΣΟΣ !
http://podilates.gr/node/1809
και να έρθετε και εσείς εκεί
Αν και εγώ έμενα από την απέναντι πλευρά το ρέμα το είχα περάσει απο κάτω από την βουλιαγμένης και φτιάχναμε και αυτοσχέδιες δάδες. Τι μου ξανάφερες στο μυαλο.....
Τι...Indiana Jones και μπούρδες.
Εμείς φίλε (και τους δυο μας εννοώ) είχαμε κάνει μέσα στο ρέμα όσα οι άλλοι δυστυχώς βλέπουν σήμερα στις ταινίες. Με κύρια όπλα τη φύση και τη φαντασία που είχαμε σαν μικρά παιδιά. Και τώρα πάει ο κάθε...βενζινολάτρης και πετάει μέσα τον παλιοκαναπέ του.
Ρε...λευτεριά στους βατράχους, νομίζω συμφωνείς απόλυτα.