Καλαμάκι - Βάρκιζα

Μόλις γύρισα πριν απο μια ώρα απο εκδρομή Καλαμάκι-Βάρκιζα με την κοπέλα μου. Δυστυχώς ξέχασα να κουβαλήσω τη φωτογραφική.

Θετικά:
-Πανέμορφη διαδρομή! Ιδιαίτερα μετά τη Βούλα μου άρεσε πολύ το σκηνικό.
-Πανέμορφη ημέρα. Ούτε πολύ ζέστη έκανε, ούτε πολύ κρύο, κάναμε και το μπανάκι μας.
-Ένιωσα την ελευθερία του ποδηλάτη. Ήταν η πιο μακρυνή διαδρομή μου μακριά απο την Αθήνα μέχρι τώρα και κατάλαβα την ομορφιά του ποδήλατου.
-Πιάσαμε μια λωρίδα της Ποσειδώνος για πάρτυ μας και παρα τους περίεργους λεωφορειατζήδες να θυμώνουν, οι υπόλοιποι απλά προσπερνούσαν χωρίς πολλά πολλά. Το είδα σαν πρόοδος.
-Μαυρίσαμε!

Αρνητικά:
-Μπήκα στο Γούγλη να βγάλω μια διαδρομή στη Βάρη ώστε να αποφύγουμε το δάχτυλο της Βουλιαγμένης αλλά την πατήσαμε γιατί δεν διάβασα τα υψόμετρα και η ανηφόρα για να πάμε γύρω απο το βουναλάκι ήταν σχεδόν κάθετη! Η κοπέλα μου μου έριξε καντήλια γιατί την έπιασε το αναπνευστικό της προσπαθώντας να την ανέβει με τα πόδια! Τελικά βγήκαμε στην Βάρης-Κορωπίου και συνεχίσαμε απο εκεί πιο άνετα.
-Το νερό στην ελεύθερη παραλία της Βάρκιζας ήταν ΠΟΛΥ βρώμικο. Μακριά!
-Στο δρόμο δε βρήκαμε ούτε ΕΝΑ ταβερνάκι να τσιμπήσουμε κάτι. Μόνο κάτι ψευτοκυριλέ εστιατόρια! =/
-Μέτρησα 3 ποδήλατα σε όλη τη διαδρομή. Τι έγινε ρε παιδιά;
-Στον δρόμο μετά τη Βάρκιζα προς Σούνιο ο κόσμος ΤΡΕΧΕΙ! Πετάχτηκα μία να δώ τι παίζει απο μαγαζιά και τρόμαξα!
-Στην επιστροφή είπαμε θα πάμε παραλιακά αλλά σε κάποια φάση στρίψαμε λάθος και φτάσαμε στο Αστήρ Πάλας. Wtf... Αλλά δεν είναι και τόσο αρνητικό, ωραία βόλτα ήταν και αυτή.

Αυτά προς το παρόν. Είμαστε και οι δύο αρχάριοι ποδηλάτες, περισσότερο η κοπέλα μου και παρα τις δυσκολίες άξιζε. Μακάρι να είχα βγάλει και φωτογραφίες αλλά δεν είχα πάρει την μηχανή. Με την επόμενη ίσως.

Αυτά.:)