Χτες βράδυ ανεβήκαμε στο Διόνυσο να δούμε το φεγγάρι.
Πολύ καλή παρέα, κέφι και καλή διάθεση.
Είχα απ όλους το πιο ''δύσκολο'' ποδήλατο, σε κάποιες στιγμές το πείσμα μου δεν ήταν αρκετό στην ανηφόρα.
Σε μια τέτοια στιγμή ήσουν δίπλα μου και , ποδηλατώντας , μ έσπρωξες στην πλάτη για κάμποσα μέτρα, μέχρι να ξαναβρώ το κουράγιο μου. Ευχαριστώ, Δημήτρη.
Ευχαριστώ το Μάριο, το Βαγγέλη, το Χάρη, το Μάκη και τους άλλους που ξεχνάω, δε με άφησαν να ξεμείνω μόνη μου στο τέλος, είχαν μια καλή κουβέντα, κι ας μην έβλεπα ποιός είναι δίπλα μου στο σκοτάδι.
Για χάρη αυτής της αληλλεγύης θα επιχειρήσω κι άλλες βόλτες.Ευχαριστώ, παιδιά.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
αλλυλεγγυη ειναι το κλειδι για ολες τις κλειδαριες στην παρουσα φαση...
Κι εγω ετσι ενιωσα χτες στην πρωτη μου ποδηλατοβολτα. Ειχα ενα σπαστο ποδηλατο και η αντοχη μου στις ανηφορες μετα απο πολλα χιλιομετρα αρχισε να με αφηνει. Αλλα δεν με αφησανε μονη μου. Με σπρωχνανε οπου ειχε πολυ ανηφορα και γενικα ηταν διπλα μου. Ενα τεραστιο ευχαριστω και εννοιτε οτι θα γινει η εβδομαδιαια μου συνηθεια
Αν εισαι αυτη που σου ειχαν ρυθμισει το πρωι στο Wheel@%$a
)
το ποδηλατο και το βραδυ πεταλαριζες με τις καμαρες των πελματων
τοτε:
Αφου διαλεξες αυτη τη μερα και διαδρομη ,για πρωτη βολτα
το λεει η περδικουλα σου και το απεδειξες :εισουνα θηριο! γεματη πεισμα
Θυμισου οτι στην επιστροφη αλλον συνοδευε η σκουπα (κι ηταν και παλιος
τρομαρα του..),εσυ ησουν με την ομαδα.
Δεν υπηρχε περιπτωση να μεινεις μονη σου , η σκουπα στη συγκεκριμενη
παρεα δεν αφηνει ποτε κανενα .
(θυμισε στον συνποδηλατη σου ν αλλαξει αυτο πoυ ειπαμε
Παιδιά μένω Άνοιξη και ψάννω παρέα για διαδρομές από κηφισία και προς τα πάνω, είτε mountain είτε ασφάλτινες. είμαι νέος στο φόρουμ και δεν ξέρω πως πάει το πράγμα....πάντως αν κανονισετε ενδιαφέρομαι.....προσωπικό μου e-mail είναι zkzaza@hotmail.com. Ευχαριστώ