Αναπνοή, μια απο τις βασικότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού..μπλα, μπλα.. τα έχετε ξανακούσει υποθέτω.
Θα σας πω όμως τι ανακάλυψα γι'αυτήν πάνω στο ποδήλατο. (μπορεί να το έχουν ανακαλύψει και άλλοι δεν ξέρω).
Ένα σημείο λοιπόν της διαδρομής που κάνω με το ποδήλατό είναι μέσα απο ένα παρκάκι, όπου τα δένδρα προσφέρουν εκτός απο την σκιά τους και κάτι άλλο πολύ σημαντικό.
Ένα τοπίο που χαίρεσαι να διασχίζεις με το ποδήλατο.
Πάντα όταν περνάω απο εκεί επιβραδύνω σε ταχύτητα για να απολαμβάνω την διαδρομή. Και είναι πραγματικά υπέροχη η αίσθηση του πως βλέπεις ένα περιβάλλον που πάντα εκεί ήταν και μέχρι τώρα δεν το είχες προσέξει και τόσο πολύ.
Και έτσι αρχίζεις και προσέχεις κι άλλα πράγματα. Την αναπνοή σου.
Ποιό σημείο του σώματος σου κινείται καθώς αναπνέεις, πόσο ανοίγουν τα πλευρά σου
για να γεμίσουν οι πνεύμονές σου οξυγόνο.
Νιώθεις τον αέρα στα ρουθούνια σου περισσότερο. Φυσικά βοηθάει σε αυτό ότι κάνεις και πετάλι.
Σιγά-σιγά με τον καιρό και καθώς κάνεις ποδήλατο η αναπνοή σου γίνεται πιο σταθερή, δεν λαχανιάζεις τόσο εύκολα. Και η σταθερή αναπνοή σου δίνει την αίσθηση ότι ο οργανισμός σου μπορεί να ανταπεξέλθει σε συνθήκες που στην προ-ποδηλατική εποχή, θα είχες ενδεχομένως πέσει κάτω.
Το ποδήλατο είναι ένα μέσο να δούμε τον εαυτό μας πιο προσεκτικά.
Είναι και ο αναβάτης μέρος του τοπίου πλέον.
Να μην ξεχνάτε να παρατηρείτε εκτός απο το τοπίο και τον ίδιο σας τον εαυτό.
Και τις αναπνοές σας. Αυτό δηλ. που κατά βάση και με σταθερό ρυθμό κάνει πάντα
ο εαυτός σας.
Και ναι η αναπνοή σας εκεί ήταν πάντα, απλά δεν την είχατε προσέξει τόσο...
γενικότερα η γυμναστική και η άθληση μας βοηθάει να ανακαλύπτουμε το σώμα μας
Εσένα σε βοηθάει και κάτι άλλο.
Σορρυ, δεν κρατήθηκα.....
Εγώ πάντως για την αναπνοή είπα, όχι για το σώμα :-)
ναι αλλά η αναπνωή είναι μέρος του σώματος μας
είναι μια λειτουργεί ατου σώματος μας
(Το τρολλάρισμα όμως δεν είναι μέρος του σώματός μας... Άλλος που δεν κρατήθηκε.)
Έτσι φίλε. Και το σώμα μας είναι μέρος του περιβάλλοντος.
Ασκείσαι και γίνεσαι μέρος του περιβάλλοντος.
Πάντως η αναπνοή δεν θέλει και πολλή έννοια. Είναι κάτι που γίνεται αυτόματα, δεν χρειάζεται έλεγχο. Έλεγχο στην αναπνοή κάνουν οι γιόγκηδες και τα λοιπά οψώνια, επειδή αυτοί αναπνέουν "τεχνητά", δηλ. όχι από την ανάγκη για παραπάνω οξυγόνο (από τον εντονότερο μεταβολισμό). Στην έντονη σωματική δραστηριότητα υπάρχει άμεση ανάγκη για περισσότερο αέρα, και αυτό το σώμα ξέρει πώς να το κάνει μόνο του ήδη.
Όταν φτάσεις στο σημείο να μη σε νοιάζει καθόλου η αναπνοή, τότε έχεις μάθει να αναπνέεις χωρίς εκπαίδευση.
δεν γίνεται αυτόματα η αναπνοή
απλά την κάνουμε από ένστικτό
αν κάποιος έχει δυνατό πνεύμα μπορεί να την σταματήσει
στο θέμα της γυμναστικής όπως και της ποδηλασίας η αναπνοή είναι σημαντικό κομμάτι
...ποιός ο λόγος της επίθεσης στον πλάννετ; Δεν ξέρω αν γενικά αυτά που λέει είναι σωστά ή όχι, δεν έχω τις γνώσεις να το κάνω - μόνο κούρσα καβαλάω ουσιαστικά στην ενήλικη ζωή μου - αλλά στο συγκεκριμένο τόπικ δεν είπε τίποτα κακό ή λάθος ή ποιός ξέρει τι...
Κι αυτό το λέω με τον μέγιστο σεβασμό στον i.alli.ellada π.χ. το blog του οποίου και οι περιγραφές του με έκαναν να ονειρεύομαι, πριν καν ξεκινήσω τα μικρά μου ταξιδάκια με το ποδήλατο, δεν είναι θέμα δηλαδή ούτε συμπάθειας ούτε αντιπάθειας. Διαφορές όλοι μας έχουμε, π.χ. διαφωνώ με αυτό περί γιόγκι, αλλά διαφορετικοί άνθρωποι είμαστε, διαφορετικά εκφραζόμαστε, διαφορετικά σκεφτόμαστε...
Καλή νύχτα σε όλους - και όσοι είναι κοντά στην φύση, πάρτε βαθιές εισπνοές, η μηχανή θα δουλέψει καλύτερα και το ποδήλατο θα πετάει :)
Ας τρολλάρω κι εγώ. Η αναπνοή καταρχήν γίνεται αυτόματα, το αν θα την σταματήσεις είναι δικό σου θέμα, αλλά αν το κάνεις απλά παρενέβησες σε κάτι ΑΥΤΟΜΑΤΟ.
Επίσης για κάποιους λόγους, νομίζω ότι κάποιοι αναπνέουν λάθος. Δηλαδή έχουν πάθει αλλοίωση της αυτόματης αυτής διαδικασίας.
Τέλος, η ποδηλασία κατατάσσεται ως τρίτη άσκηση από πλευράς απαιτήσεων στην αναπνοή. Πρώτη είναι το τρέξιμο και δεύτερη η κολύμβηση. (αναερόβια άσκηση / φυσική κατάσταση).
Αν το έγραψα και σωστά δηλ..(νομίζω δύο tt στο τέλος.. anyway)
Εγώ παιδιά το forum εδω το βλέπω ως ένα μέσο διάδοσης
τεχνικών γνώσεων κυρίως.
Που και που μπορεί να γράψω και καμμιά φιλοσοφία όπως τούτο το thread.
Περιστρέφεται όμως γύρω απο τον κοινό τόπο όλων όσων διαβάζουν
ή γράφουν εδώ.
Την ποδηλασία.
Αν εξετράπην της φιλοσοφίας του forum ζητώ συγνώμμη, δεν ήθελα να προκαλέσω έριδες, ερινύες κι άλλα τέτοια ξωτικά.
Μην τις ταίζετε κι εσείς -ζούν μέσα μας και αναδύονται για μπισκοτάκι, όταν τις ταίζουμε όμως συχνά θα προσμένουν καρβέλι στην επόμενη ανάδυση-
Live and let live, live long and prosper και τα λοιπά.
Ελπίζω να μάθω κι άλλα περισσότερα κι ίσως να μοιραστώ
και δική μου νέα γνώση.
Η ιστορία είναι πολύ πιο μπερδεμένη από ότι φαίνεται, ναι, ακόμα για κάτι το φαινομενικά απλό όπως η ανάσα.
Κάποιοι γιόγκι (όχι όλοι!) σίγουρα ξέρουν κάποια άκρως ενδιαφέροντα πράγματα, όμως υπάρχουν απόψεις διαμετρικά αντίθετες.
Π.χ. άλλοι λένε ότι όσο περισσότερο αέρα (οξυγόνο) παίρνουμε τόσο καλύτερα (επειδή γίνονται περισσότερες καύσεις), και από την άλλη έχω ακούσει από κάποιους που κάνουν γιόγκα ότι πρέπει να γίνει το ακριβώς ανάποδο, δηλ. λιγότερο οξυγόνο, γιατί το πολύ δημιουργεί ελεύθερες ρίζες κλπ. επιταχύνοντας τον καταβολισμό δηλ. τελικά τον θάνατο!
Επίσης υπάρχει η άποψη της "ρηχής αναπνοής" στον αθλητισμό, με διάφορα επιχειρήματα, όπως ότι ο οργανισμός συνηθίζει με λιγότερο οξυγόνο οπότε αυξάνεται ο μεταβολισμός όταν τον χρειάζεσαι για απόδοση. Παλιά φίλος που είχε πάει Τσεχοσλοβακία, είδε την εθνική ομάδα ποδηλασίας όλοι στις προπονήσεις να είναι με μάσκα και ρώτησε και του το εξήγησαν, με επιχειρήματα.
Ανάλογα κόλπα κάνουν οι ορειβάτες υψηλών ορέων.
Γι΄ αυτό, είναι μπερδεμένη ιστορία. Το πιο απλό που μπορεί κανείς να κάνει είναι να ακολουθεί τη φύση σε αυτές τις περιπτώσεις... μέχρι νεωτέρας δηλαδή κι ο θεός βοηθός.
Η αναπνοή, όπως αναφέρθηκε, δεν είναι μία απόλυτα αυτόματη λειτουργία, όπως η λειτουργία της καρδιάς. Επειδή οι αναπνευστικοί μύες είναι σκελετικοί, η σύσπαση τους εξαρτάται από κινητικούς νευρώνες. Η αναπνοή αρχίζει αυτόματα από νευρικά κύτταρα του προμήκους μυελού, τα οποία όμως ελέγχονται και τροποποιούνται από κινητικούς νευρώνες. Οι κινητικοί νευρώνες των αναπνευστικών μυών βρίσκονται κάτω από συνειδητό έλεγχο, γι' αυτό υπάρχει η δυνατότητα να μεταβάλλουμε ή να αναστείλουμε προσωρινά τον ρυθμό της αναπνοής, όπως για παράδειγμα κατά την διάρκεια μίας ομιλίας ή κατά την διάρκεια μιας βουτιάς στην θάλασσα.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%BD%CE%B5%CF%85%...
Σύμφωνοι. Είναι μια ημι-αυτόματη θα έλεγα. Σίγουρα η καρδιά είναι πιο 'αυτόματη'.
Σχετικά το θέμα που έθεσε ο alli.ellatha.:
Σύμφωνα με τον Cooper "ο θεμέλιος λίθος για την καλυτέρευση της φυσικής κατάστασης ενός ατόμου είναι να φτάνει το οξυγόνο στον μυικό του ιστό, όπου γίνονται οι καύσεις και παράγεται ενέργεια. ..." και ένα σωρό άλλα, αν και δεν ξεκαθαρίζει ακριβώς το θέμα μας. Ξεκαθαρίζει όμως την ανάγκη για οξυγόνο που έχουμε.
Ενδεχομένως όταν κάποιοι γυμναζόμενοι δυσκολεύουν την αναπνοή τους τεχνητώς - με μάσκες για παράδειγμα - να προσπαθούν να ασκήσουν τον εαυτό τους περισσότερο στο ζήτημα της αναπνοής, ή να τον σκληραγωγήσουν. Δεν ξέρω αν αυτό είναι το καλύτερο. Ίσως έτσι αυξάνουν την δύναμη της άσκησης. Όμως αυτό τουλάχιστον φαντάζομαι θα έχει κάποια όρια, ώστε να μην κατασταφούν σημεία του σώματός τους από έλλειψη οξυγόνου. Γενικά δεν είμαι σίγουρος.
Επίσης, η ατμοσφαιρική πυκνότητα, νομίζω, είναι περισσότερη στην θάλλασα και πολύ λιγότερη στο βουνό. Δηλαδή στο υψόμετρο, πρέπει κανείς να καταβάλει περισσότερη προσπάθεια αναπνοής για να καλύψει τις ανάγκες του, ιδίως κατά την άσκηση. Ίσως οι ορειβάτες ή η άλλοι, να προσπαθούν να προσομοιώσουν αυτό.
Επίσης -άσχετο;- έχω ακούσει ότι (και) με το οξυγόνο σκοτώνονται τα καρκινικά κύτταρα στον οργανισμό. Για τις ελεύθερες ρίζες, αν διαβάσει κανείς γενικώς, βλέπει ότι το οξυγόνο σχετίζεται με τις ελεύθερες ρίζες κάτι μάλλον ως μέσο οξείδωσης της τροφής για παραγωγή ενέργειας. (;;;) Αλλά μάλλον οι ελεύθερες ρίζες είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς υπάρχει, και καλώς υπάρχει. Δεν θα πρέπει όμως να αυξηθεί πολύ, κάτι που γίνεται με το τσιγάρο, την ρύπανση, το στρες, τα φαγητά με λίπη κλπ. (και πάλι χωρίς να είμαι σίγουρος τα λέω αυτά).
Δηλαδή γενικώς συμπεραίνω, μάλλον, το οξυγόνο είναι πολύ καλό να το παίρνουμε φυσικά και χωρίς σκέψεις μέσω τις άσκησής μας και ότι κάποιοι πιστεύουν ότι ασκούντε περισσότερο όταν δυσκολεύουν την πρόσληψη οξυγόνου κατά την άσκησή τους.
Το θέμα -όπως κάθε μπερδεμένο θέμα...-, είναι και φιλοσοφικό.
Ο γιόγκι που θεωρεί την οξυγόνωση πρόβλημα, βλέπει τη ζωή σαν μισοάδειο ποτήρι: προσπαθεί να επιβραδύνει τη στιγμή του θανάτου, επειδή φοβάται το θάνατο.
Όμως η Ζωή με κεφαλαίο είναι συγχρόνως και ζωή και θάνατος μαζί. Το ένα πάει με το άλλο πακέτο, δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Άλλος βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, δε τον νοιάζει πότε θα πεθάνει, θέλω να ζήσω τις μέρες μου, κι ας φθαρώ. Όπως είπε ο Ελύτης, κάνε ένα βήμα μεγαλύτερο από τη φθορά. Κάθε πεταλιά του ποδηλάτη που απολαμβάνει αυτό που κάνει είναι μια πεταλιά μεγαλύτερη από τη φθορά. Γι΄ αυτό τον είπα ψώνιο, όχι επειδή έχω κάτι άλλο με αυτόν, και στο κάτω κάτω υπάρχουν πολλές νοοτροπίες, απλώς αυτή είναι χαρακτηριστική.
Καλά ε, πρέπει να βάλουμε στο φόρουμ και ενότητα "ποδηλατική φιλοσοφία".
βρήκα και τίτλο : "Πεταλοσοφίες"