Παρακάτω παρατίθενται μερικά οφέλη της ποδηλασίας στην υγεία, τόσο για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, όσο και για την κοινωνία συνολικά. Πολλά απ’ αυτά δεν είναι μοναδικά προνόμια της ποδηλασίας, αλλά αποτέλεσμα της μέτριας έντασης φυσικής δραστηριότητας. Σε αρκετές περιπτώσεις, η ποδηλασία συνεισφέρει στο να επιτευχθεί αυτή η δραστηριότητα πιο εύκολα και πιο αποδοτικά.
Η μετάφραση:Τα οφέλη στην υγεία από το ποδήλατο
Το πρωτότυπο:The health benefits of cycling
☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
Επίσης:
Τα τροχαία δυστυχήματα αποτελούν μόνο ένα 10% των θανάτων που οφείλονται στην κίνηση των οχημάτων. Τρεις φορές περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από τις συνέπειες των εκπομπών των οχημάτων. Το υψηλότερο ποσοστό ήτοι 600.000 άτομα πεθαίνουν στην Ευρώπη λόγω έλλειψης σωματικής άσκησης κάθε χρόνο. Περισσότερα ποδήλατα είναι ένα αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση της έλλειψης άσκησης ως αιτίας θανάτου, καθώς και για την μείωση των εκπομπών. Μια έρευνα για την υγεία κατέδειξε ότι οι ποδηλάτες έχουν 30% μικρότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση της χρήσης των ποδηλάτων μειώνει τον κίνδυνο ατυχημάτων.
Μια μελέτη στο Σάλτσμπουργκ το 1992 έως το 2004 έδειξε ότι, ενώ το ποσοστό της κυκλοφορίας ποδηλάτων αυξήθηκε κατά 40% ο αριθμός των τραυματιών ανά χιλιόμετρο μειώθηκε κατά περίπου 40%. Το γράφημα που ακολουθεί δείχνει ότι ο κίνδυνος ατυχημάτων ποδηλάτου μειώνεται με αύξηση της κυκλοφορίας των ποδηλάτων.
Πολλά περισσότερα στοιχεία, εδώ:
20 good reasons for cycling
☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
Σε άνδρες με καρκίνο του προστάτη η σωματική άσκηση συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και από καρκίνο του προστάτη.
Μεταξύ των ανδρών αυτών, εκείνοι που έκαναν την εντονότερη σωματική άσκηση διαπιστώθηκε ότι είχαν το χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του προστάτη.
Περισσότερα εδώ:
Ο καρκίνος του προστάτη, η σωματική άσκηση και η επιβίωση
Exercise May Lower Risk of Death for Men With Prostate Cancer
☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
Σύμφωνα με μία άλλη επιστημονική έρευνα η ποδηλασία μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο που διατρέχουν οι γυναίκες να προσβληθούν από τον καρκίνο του μαστού κατά το ένα τρίτο...
Περισσότερα εδώ:
Η ποδηλασία σώζει ζωές
☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
Κατά τους πρώτους μήνες του 2004 o καθηγητής κ. Froböse και μια ομάδα του Κέντρου Υγείας της Γερμανικής Ακαδημίας Αθλητισμού της Κολωνίας, κυκλοφόρησαν το "Ποδηλασία και Υγεία", την πιο εκτεταμένη συλλογή έρευνας που έχει συνταχθεί για την επίδραση της ποδηλασίας στη γενική υγεία και ευεξία. Η έρευνα αυτή έχει ως στόχο την προώθηση της ποδηλασίας και μια καλύτερη κατανόηση των οφελών για την υγεία που φέρνει η ποδηλασία, π.χ. στις αρθρώσεις, την πλάτη, το καρδιαγγειακό σύστημα και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Δυστυχώς δεν υπάρχει προς το παρόν ελληνική μετάφραση...
Το πρωτότυπο στα γερμανικά: "Radfahren und Gesundheit"
Η μετάφραση στα αγγλικά: "Cycling and Health"
Μια αντίστοιχη βρετανική εργασία: Cycling & Health
☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
| Συνημμένο | Μέγεθος |
|---|---|
 20100519_trendy_cycling_EN.pdf | 1.6 MB |
Εμείς οι ποδηλάτες περνάμε αρκετό χρόνο κάτω από τον ήλιο έχοντας αναπτύξει έναν ενστικτώδη φόβο απέναντί του ύστερα από όλες αυτές τις πληροφορίες για καρκίνους του δέρματος κλπ.
Πόσο αυτό είναι αλήθεια και πόσο υπερβολή;
Μας εξηγεί ο κλινικός διατροφολόγος Μάριος Δημόπουλος, σε ένα εκτενές άρθρο:
ΗΛΙΟΣ: ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΑΣ
Εχθρός ή φίλος;
Προκαλεί ή μάς προστατεύει από τον καρκίνο;
Η αλήθεια για έναν από τούς μεγαλύτερους μύθους τής σύγχρονης Ιατρικής.
Ο ήλιος αποτελεί τη βάση για όλη τη ζωή στον πλανήτη. Ο ήλιος είναι η πηγή τής ενέργειας για όλα τα φυτά και έμμεσα για όλα τα ζώα. Αν ο ήλιος προκαλούσε καρκίνο, οι άνθρωποι δεν θα βρίσκονταν εδώ σήμερα. Ο ήλιος χρησιμοποιείτο από την αρχαιότητα ήδη ως ένα γενικό τονωτικό, που προάγει την υγεία. Οι αρχαίοι έλληνες γιατροί θεωρούσαν τον ήλιο ως ένα φάρμακο, που θεράπευε πολλές ασθένειες. Τα παληότερα χρόνια σε χώρες τού εξωτερικού ιδρύονταν ειδικές κλινικές για την εφαρμογή ηλιοθεραπείας.
Το φως και η θερμότητα από τον ήλιο είναι απαραίτητη για όλη τη φύση. Η ανθρωπότητα αποτελεί μέρος τής φύσης και χρειάζεται το ηλιακό φως για υγεία, ζωτικότητα και ευεξία. Ο Richard Hobday (MSc, PhD) στο βιβλίο του ‘’The Healing Sun: Sunlight and Health in the 21st Century’’ εξηγεί πώς και γιατί πρέπει να καλωσορίσουμε τον ήλιο πίσω στη ζωή μας και αναλύει πώς το ηλιακό φως χρησιμοποιείτο, για να προλάβει και να θεραπεύσει ασθένειες στο παρελθόν και πώς μπορεί να μας θεραπεύσει και να μας βοηθήσει στο μέλλον.
Ο Jacob Liberman, ο οποίος έχει ντοκτορά στην οπτομετρία και στην επιστήμη τής όρασης λέει, ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί να αναπτύσσονται κάτω από το φως τού ήλιου. Αυτό σημαίνει, τονίζει ο επιστήμονας, ότι δυνητικά βλάπτουμε τον εαυτό μας, όταν αποφεύγουμε το ηλιακό φως. Στο βιβλίο του ‘’In Light: Medicine of the Future: How We Can Use It to Heal Ourselves Now’’ εξηγεί πώς να χρησιμοποιούμε τα θεραπευτικά ευεργετήματα τού φωτός. Ο Dr. Liberman λέει, ότι το φως είχε χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς ήδη από την αρχαία Αίγυπτο κι ότι οι σύγχρονοι επιστήμονες άρχισαν να αναγνωρίζουν τα ευεργετήματα τής θεραπείας με φως στα τέλη τού 17ου αιώνα.
Παρά το ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν, ότι η υπεριώδης ακτινοβολία (UV) είναι επιβλαβής, ο Dr. Liberman υποστηρίζει, ότι το σώμα μας χρειάζεται τουλάχιστον μια μικρή ποσότητα υπεριώδους φωτός, για να λειτουργεί, όπως πρέπει. Αναφέρει μελέτες, που δείχνουν, ότι με όλους τούς τρόπους, με τούς οποίους αποφεύγουμε την ηλιακή ακτινοβολία, ένας εκ των οποίων είναι να φοράμε γυαλιά, που είναι σχεδιασμένα να εμποδίζουν τις ακτίνες UV, συνεισφέρουμε χωρίς να το θέλουμε, σε αυξημένη εμφάνιση τυφλότητας και ασθενειών των οφθαλμών στο δυτικό κόσμο.
Ο Dr. Liberman προειδοποιεί να μην κοιτάμε τον ήλιο απευθείας ή να εκτιθέμεθα στην ηλιακή ακτινοβολία μεταξύ 10 π.μ. και 2:00 μ.μ., αλλά τονίζει, ότι το φως είναι ένα συστατικό για το σώμα. Τονίζει, ότι οι άνθρωποι είναι ανάγκη να είναι έξω στο φυσικό φως χωρίς αντηλιακά και γυαλιά ηλίου για αρκετή ώρα την ημέρα.
Η υπεριώδης ακτινοβολία και η βιταμίνη D, που δημιουργεί, αποτέλεσε τις πρώτες θεραπείες τής φυματίωσης το 1903. Λίγο αργότερα, η ραχίτιδα θεραπεύτηκε επίσης με υπεριώδη ακτινοβολία. Το ηλιακό φως βοηθά το σώμα να θεραπεύσει τις πληγές και τα τραύματα. Ο Dr. Carl Hoffminster έγραψε, ότι οι στρατιώτες στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο θεραπεύονταν και επιζούσαν καλύτερα, όταν οι ανοικτές πληγές τους και τα σπασμένα κόκαλά τους εκτίθονταν στο ηλιακό φως.
Ο Dr. Zane Kime αναφέρει, ότι οι ασθενείς με φυματίωση, που θεραπεύονταν με ηλιόλουτρα, έχει παρατηρηθεί, ότι είχαν καλοσχηματισμένους μυς παρά το ότι δεν γυμνάζονταν για μήνες.
Η αξία τού ηλιακού φωτός φαίνεται και από το γεγονός, ότι στις βόρειες περιοχές τής Ευρώπης, που δεν υπάρχει μεγάλη ακτινοβολία σημειώνονται αυξημένα κρούσματα αυτοκτονιών και εποχιακή κατάθλιψη. Η εποχιακή κατάθλιψη (SAD) προσβάλλει περίπου 100.000 ανθρώπους και εξελίσσεται σε σοβαρή κατάθλιψη, καθώς η ημέρα μικραίνει τον χειμώνα. Και όμως, το ηλιακό φως θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τούς ανθρώπους.
Η έκθεση στον ήλιο αποτελεί μια αποτελεσματικότατη μέθοδο για την ανακούφιση από τον πόνο. Σύμφωνα με μια μελέτη, η αύξηση τής ποσότητας τού ηλιακού φωτός σε ασθενείς νοσοκομείου μείωσε την αντίληψη τού πόνου και την ανάγκη τους για παυσίπονα. Η μελέτη έγινε σε 90 ασθενείς, που είχαν κάνει εγχείρηση σπονδυλικής στήλης.
Παγκόσμια έλλειψη βιταμίνης D οδηγεί σε εκφυλιστικές παθήσεις
Όλη αυτή η καμπάνια κατά τής έκθεσης στον ήλιο έχει οδηγήσει σε μια, θα λέγαμε, επιδημική έλλειψη βιταμίνης D. Τι όμως προκαλεί αυτή η έλλειψη; Η έλλειψη αυτή έχει συνδεθεί με μια πληθώρα εκφυλιστικών παθήσεων, όπως πολλές μορφές καρκίνου, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτη τύπου Ι, καρδιοπάθεια, υψηλή πίεση τού αίματος και σχιζοφρένεια, καθώς και με τις κλασικές ασθένειες των οστών: ραχίτιδα, οστεοπόρωση και οστεομαλακία. Φαίνεται εντυπωσιακό εκ πρώτης όψεως πώς τόσο άσχετες μεταξύ τους ασθένειες σχετίζονται και προκαλούνται από την έλλειψη μιας βιταμίνης. Καταλαβαίνετε λοιπόν, τι κίνδυνοι για την υγεία μας μπορούν να δημιουργηθούν, αν αποφεύγουμε τον ήλιο; Διότι η έκθεση στον ήλιο και η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε βιταμίνη D και κυρίως τού μουρουνέλαιου ή η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D θα οδηγούσε σε μείωση των εκφυλιστικών παθήσεων.
Ηλιακό φώς, διαβήτης τύπου Ι και υψηλή πίεση
Ο κίνδυνος για διαβήτη τύπου 1 είναι αυξημένος σε ανθρώπους, που η μητέρα τους είχαν μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια τής εγκυμοσύνης (Hypponen E., Laara E., Jarvelin M.R., Virtanen S.M., Intake of vitamin D and risk of type I diabetes: a birth-cohort study, Lancet 358, 1).
Η έκθεση στον ήλιο έχει επίσης φανεί, ότι μειώνει την πίεση τού αίματος σημαντικά (Krause R., Bohring M., Hopfenmuller W. et al., Ultraviolet B and blood pressure, Lancet 352, 709-710, 1998).
Η έκθεση στον ήλιο είναι ευεργετική στη σκλήρυνση κατά πλάκας
Σε μια μελέτη βρέθηκε, ότι η θνησιμότητα από σκλήρυνση κατά πλάκας μειώθηκε με την έκθεση στον ήλιο. Ανάλογα με τον βαθμό τής έκθεσης στον ήλιο ο κίνδυνος θανάτου από σκλήρυνση κατά πλάκας μειώθηκε σε ποσοστό 76% (Occup Environ Med 2000;57:418-421). Μια μελέτη για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, που έγινε σε βόρειες χώρες συμπεριλαμβανομένου τού Καναδά, τής Μεγάλης Βρετανίας, τής Δανίας και τής Σουηδίας έχει δείξει, ότι οι άνθρωποι, που έχουν γεννηθεί τον Μάιο (μετά τον χειμώνα) έχουν αυξημένο κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ αυτοί, που έχουν γεννηθεί το Νοέμβριο, που ευεργετούνται από τα υψηλότερα καλοκαιρινά επίπεδα βιταμίνης D τής μητέρας κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών τής εγκυμοσύνης, έχουν μειωμένο κίνδυνο για σκλήρυνση κατά πλάκας (Munger K., Zhang S., O’Reilly E. et al., Vitamin D intake and incidence of multiple sclerosis, Neurology 62, 60-5, 2004).
Η έκθεση στον ήλιο προστατεύει από πολλές μορφές καρκίνου
Εδώ και πολλά χρόνια οι δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε τον ήλιο, για να προστατευτούμε από τον καρκίνο τού δέρματος. Αποφεύγοντας όμως την έκθεση στον ήλιο το σώμα μας δεν μπορεί να παράγει βιταμίνη D. Οι επιστήμονες πάντα γνώριζαν, ότι η βιταμίνη D είναι σημαντική για την υγεία. Αλλά από το 1989 άρχισαν να ανακαλύπτουν, ότι η βιταμίνη D παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε όλα τα κύτταρα τού σώματος και υπέθεσαν, ότι η έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο.
Πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες αποδεικνύουν, ότι η μειωμένη έκθεση στον ήλιο, επειδή οδηγεί σε μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D στο σώμα, αυξάνει τον κίνδυνο για πολλές μορφές καρκίνου. Συγκεκριμένα έχει βρεθεί, ότι η έκθεση στον ήλιο προστατεύει από 16 μορφές καρκίνου, μεταξύ των οποίων τού μαστού, τού προστάτη, τού κόλου (εντέρου), τού λεμφώματος non-Hodgkin, τού ενδομητρίου και των ωοθηκών. Τα ποσοστά αυτών των μορφών καρκίνου είναι υψηλότερα στις βορειοανατολικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών τής Αμερικής, που έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια και χαμηλότερα στις νοτιοδυτικές περιοχές, που έχουν μεγαλύτερη ηλιοφάνεια. Υπολογίζεται, ότι περίπου 50.000 - 63.000 ετήσιοι θάνατοι στην Αμερική και 19.000 - 25.000 ετήσιοι θάνατοι από καρκίνο στη Μεγάλη Βρετανία θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί είχαν επαρκή ποσότητα βιταμίνης D.
Σύμφωνα με τον Cedric Gerald, «αυτή η ανάλυση εκτιμά τον αριθμό των περιπτώσεων και των ζωών, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί και τη μεγάλη εξοικονόμηση, που θα προέκυπτε από την προσπάθεια μείωσης των ποσοστών διαφόρων μορφών καρκίνου με τη βελτίωση των επιπέδων βιταμίνης D». Πιο συγκεκριμένα υπολογίζει τη μείωση τής εμφάνισης αυτών των μορφών καρκίνου, που θα προέκυπτε από τη λήψη βιταμίνης D ή όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά καθημερινής υπαίθριας δραστηριότητας στον ήλιο. (Grant W., Gerald F., Holick M., Comparisons of estimated economic burdens due to insufficient solar ultraviolet irradiance and vitamin D and excess solar UV irradiance for the United States, Photochemistry and Photobiology).
Ο Peter Hyde στο βιβλίο του ‘’Sunlight, Vitamin D and Prostate Cancer Risk’’ αποδεικνύει, ότι η ανεπαρκής έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία UV-B, που είναι απαραίτητη για τη δημιουργία τής βιταμίνης D, αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο τού προστάτη. Ο συγγραφέας ερευνά πέντε από τούς πληθυσμούς, που χαρακτηρίζονται από υψηλά ποσοστά θανάτου από καρκίνο τού προστάτη: τούς Αφρο-βορειοαμερικανούς, τούς Νορβηγούς, τούς Σουηδούς, τούς Ελβετούς και τούς Δανούς και δείχνει, ότι η ανεπαρκής φωτοσύνθεση είναι κοινή σε όλους αυτούς τούς πληθυσμούς.
Αλλά πώς η ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει από τον καρκίνο του προστάτη; Η καλσιτριόλη, μια στεροειδής ορμόνη, που μεταβολίζεται από την 25-υδροξυβιταμίνη D, αναχαιτίζει την αύξηση των καρκινικών κυττάρων τού προστάτη, συμβάλλει στην απόπτωση, στον προγραμματισμένο δηλαδή θάνατο των κυττάρων και μειώνει την επιβλαβή δράση τής IGF (insulin-like growth factors), που εμπλέκεται στούς καρκίνους τού προστάτη, τού μαστού και τού κόλου (εντέρου).
Η ηλιακή ακτινοβολία προφυλάσσει επίσης από τον καρκίνο τού μαστού και τού ορθού κόλου. Οι θάνατοι από καρκίνο τού ορθού κόλου είναι δύο φορές υψηλότεροι στις βορειοανατολικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών απ΄ ότι στις νοτιοδυτικές. Οι ερευνητές εκτιμούν, ότι ο κίνδυνος για καρκίνο τού μαστού θα μπορούσε να περιοριστεί στο μισό με αρκετά επίπεδα βιταμίνης D.
Η Karin Ekstrom Smedby τού Karolinska Institute και οι συνάδελφοί της διεξήγαγαν μια μελέτη στη Δανία και τη Σουηδία σε 3.000 ασθενείς με non-Hodgkin λέμφωμα και τον ίδιο αριθμό ατόμων ελέγχου, για να διαπιστώσουν αν η ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί ή προφυλάσσει από τοnon-Hodgkin λέμφωμα. Οι ερευνητές βρήκαν, ότι αυξημένη έκθεση στην ακτινοβολία UV συνδέθηκε με μειωμένο κίνδυνο για non-Hodgkin λέμφωμα. Αυξημένη έκθεση στην ακτινοβολία UV συνδέθηκε επίσης, αν και πιο χαλαρά, με μειωμένο κίνδυνο για Hodgkin λέμφωμα.
Μύθος, ότι η έκθεση στον ήλιο προκαλεί μελάνωμα
Οι δερματολόγοι προειδοποιούν να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο, διότι έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να υποστούμε την πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου τού δέρματος, το μελάνωμα. Και όμως οι μελέτες αποδεικνύουν το τελείως αντίθετο.
Οι ενήλικες που δουλεύουν στην ύπαιθρο ή τα παιδιά, που παίζουν στην ύπαιθρο, εκτίθενται τακτικά στην ηλιακή ακτινοβολία και έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα από αυτούς, που δουλεύουν ή παίζουν μέσα στο σπίτι. (Hakansonn N. et al., Occupational sunlight exposure and cancer incidence among Swedish construction workers, Epidemiology, 12 5, 552-7, 2001).
Αντίθετα, οι άνθρωποι που εκτίθενται μη τακτικά στον ήλιο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν μελάνωμα (Kaskel P. et al., Outdoor activities in childhood: a protective factor in 271 matched pairs, Br Aj Dermatol 145 4, 602-9, 2001).
Πρόσφατα επιστημονικά άρθρα προτείνουν, ότι η αυξημένη έκθεση στον ήλιο μειώνει τον κίνδυνο ή να πάθει κανείς μελάνωμα ή να πεθάνει από αυτό (Kennedy C., Bajdick C.D., Willemze R., de Gruijil F.R.,, Bouws Bavinck J.N., The influence of painful sunburns and lifetime exposure on the risk of actinic keratoses, seborrheic warts, melanicystic nevi, atypical nevi, and skin cancer, Journal of Investigative Dermatology 120, 1087-1093, 2003, Berwick M. et al., Sun exposure and mortality from melanoma, Journal of National Cancer Institute 97, 1-15, 2005).
Η περιστασιακή λοιπόν έκθεση τού δέρματος στον ήλιο οδηγεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο για μελάνωμα, ενώ η τακτική έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει κατά τού μελανώματος, πιθανότατα επειδή παρέχει μεγαλύτερα επίπεδα βιταμίνης D, τα οποία είναι προστατευτικά κατά τού καρκίνου.
Έκθεση στον ήλιο και άλλες μορφές καρκίνου τού δέρματος
Άλλες μορφές καρκίνου τού δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και το επιθηλιακό καρκίνωμα. Αυτές οι μορφές καρκίνου είναι εύκολα θεραπεύσιμες. Από αυτές μόνο το επιθηλιακό καρκίνωμα φαίνεται να συνδέεται με την έκθεση -και μάλιστα με την υπέρμετρη έκθεση- στον ήλιο.
Η μη ισορροπημένη διατροφή και όχι η ηλιακή ακτινοβολία αποτελεί βασική αιτία για την πρόκληση καρκίνου τού δέρματος
Δεν πρέπει να θεωρηθεί η ηλιακή ακτινοβολία ως ο κυριότερος παράγοντας πρόκλησης κάποιων μορφών καρκίνου τού δέρματος (όχι πάντως τού μελανώματος, όπως είδαμε), αλλά ο συνδυασμός μη ισορροπημένης διατροφής και αλόγιστης έκθεσης στον ήλιο σε σημείο, που να προκαλείται ηλιακό έγκαυμα.
Πολλοί μελετητές πιστεύουν, ότι η ανισορροπία στην πρόσληψη των απαραίτητων λιπαρών οξέων (καταναλώνουμε πολύ περισσότερο ωμέγα 6 λιπαρά οξέα απ΄ ότι ωμέγα 3 λιπαρά οξέα) αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα για την πρόκληση καρκινογένεσης. Τα σπορέλαια είναι επιρρεπή στην οξείδωση και αν το σώμα μας εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση τού κινδύνου για πρόκληση καρκίνου.
Η Dr. Lorraine Day, MD, ανέφερε, ότι ποντίκια, τα οποία τράφηκαν με μια υγιεινή δίαιτα, δεν ανέπτυξαν καρκίνο τού δέρματος, όταν εκτέθηκαν στον ήλιο, ενώ το 25% των ποντικών, που τράφηκαν με την τυπική αμερικανική δίαιτα, ανέπτυξαν καρκινικές βλάβες. Η διαφορά ανάμεσα στις δυο δίαιτες ήταν μεταξύ άλλων στην ποιότητα των λιπών.
Επίσης, αν θέλουμε να αποφύγουμε τον καρκίνο τού δέρματος θα πρέπει να καταναλώνουμε αντιοξειδωτικά μέσα από μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά καθώς και από διατροφικά συμπληρώματα, παρά να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο.
Πόσο και πότε να εκτιθέμεθα στον ήλιο
Ο ήλιος, όπως είδαμε, κάνει καλό, αρκεί να μην το παρακάνουμε. Υπάρχει ένας τρόπος να καταλάβουμε πότε πρέπει να σταματάμε την έκθεσή μας στον ήλιο: Να παρατηρούμε το σώμα μας. Το σώμα μας συνήθως μάς μιλάει και πρέπει να μάθουμε να το ακούμε. Αν η ηλιακή ακτινοβολία πρόκειται να μάς βλάψει, το σώμα μας θα αισθάνεται άβολα. Αυτό θα πρέπει να μας κάνει να τραβήξουμε το σώμα μας από το ηλιακό φως, προτού αυτό μας βλάψει.
Οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν, ότι η 20λεπτη έκθεσή μας στον ήλιο τρεις φορές την εβδομάδα (πρέπει να εκτεθούν τα χέρια και το πρόσωπο) είναι αρκετή. Και ότι η έκθεσή μας πρέπει να γίνεται πριν τις 10:00 π.μ. ή μετά τις 4:00 π.μ., Όμως, αυτά είναι σχετικά και η έκθεσή μας εξαρτάται από το χρώμα τού δέρματός μας (οι άνθρωποι με σκούρο δέρμα πρέπει να κάθονται περισσότερο χρόνο στον ήλιο από τούς ανοιχτόχρωμους) και από το γεωγραφικό πλάτος που βρισκόμαστε.
Πάντως υπάρχει και η άποψη, ότι πρέπει να εκτιθέμεθα στον ήλιο, την ώρα ακριβώς, που μάς λένε να αποφεύγουμε. Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την άποψη, πρέπει να κάνουμε μια μικρή ανάλυση στις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες.
Υπάρχουν τρία είδη ακτινοβολίας: Η UV-A, η UV-B και η UV-C. Η UV-C φιλτράρεται από το όζον. Η UV-A είναι υπεύθυνη για το μαύρισμα τού χρώματος τού δέρματός μας. Η UV-A είναι λιγότερο ενεργητική από την UV-B, έτσι η έκθεσή μας στην UV-A δεν προκαλεί έγκαυμα. Όμως, πρέπει να προσέχουμε, γιατί η UV-A θεωρείται, ότι συμβάλλει στην πρόκληση καρκίνων τού δέρματος, που δεν είναι μελανώματα.
Η υπεριώδης ακτινοβολία, που κάνει το σώμα μας να παράγει βιταμίνη D, είναι η UV-B. Η ακτινοβολία αυτή μπορεί να προκαλέσει ηλιακό έγκαυμα. Ωστόσο, η UV-B είναι ευεργετική, γιατί συμβάλλει στην παραγωγή βιταμίνης D, που είδαμε πόσο πολύτιμη είναι για την υγεία μας. Αν και η UV-B προκαλεί έγκαυμα, παρακινεί επίσης ειδικά κύτταρα τού δέρματος, που ονομάζονται μελανοκύτταρα, να παράγουν μελανίνη, η οποία είναι προστατευτική. Επιπλέον η UV-B διεγείρει την παραγωγή τής ορμόνης MSH (Melanocyte Stimulating Hormone), μιας σημαντικής ορμόνης για την απώλεια βάρους και την παραγωγή ενέργειας.
Ο λόγος, που είναι δύσκολο να πάρουμε αρκετή βιταμίνη D από τον ήλιο, είναι επειδή, ενώ η UV-A είναι παρούσα καθ΄ όλη τη διάρκεια τής ημέρας, το ποσοστό τής παρουσίας τής UV-B έχει να κάνει με τη γωνία των ακτινών τού ήλιου. Η UV-B είναι παρούσα μόνο τις μεσημεριανές ώρες στα υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και μόνο με σημαντική ένταση σε εύκρατα και τροπικά γεωγραφικά πλάτη. Μόνο το 5% τής UV-B περνά μέσα από το γυαλί και δεν διαπερνά τα σύννεφα, τον καπνό και την ομίχλη.
Αντίθετα 78% τής UV-A διαπερνά το γυαλί. Έκθεση στον ήλιο σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη πριν τις 10:00 π.μ. και μετά τις 2:00 μ.μ. θα δημιουργήσει έγκαυμα από την UV-A προτού το σώμα μας παράγει αρκετή βιταμίνη D από την UV-B. Αυτό σημαίνει, ότι η έκθεση στον ήλιο πρέπει να γίνεται τις ώρες που μας λένε να αποφεύγουμε!
Μόνο η έκθεσή μας στον ήλιο για 20 με 120 λεπτά ανάλογα με τον τύπο και το χρώμα τού δέρματος κατά τούς καλοκαιρινούς μήνες (ή τούς χειμερινούς μήνες στα νότια γεωγραφικά πλάτη) θα σχηματίσει αρκετή βιταμίνη D πριν να προλάβει να προκληθεί έγκαυμα.
* * *
Θα πρέπει λοιπόν να συνυπολογίσουμε τα υπέρ και τα κατά τής έκθεσης στον ήλιο. Η έκθεση στον ήλιο μάς προστατεύει από πολλές μορφές καρκίνου, που δύσκολα θεραπεύονται, καθώς και από άλλες εκφυλιστικές παθήσεις, ενώ υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να προκαλέσει επιθηλιακό καρκίνωμα, μια μορφή καρκίνου τού δέρματος, που η θεραπεία της είναι υπόθεση ρουτίνας. Η με μέτρο πάντως έκθεση στον ήλιο είναι ασφαλής και ωφελεί πολύ την υγεία μας. Η επιλογή και η απόφαση είναι δική σας.
Μάριος Δημόπουλος
Clinical Nutritionist
Fellow of the American Council of Applied Clinical Nutrition
mrsdmpls@yahoo.com
Πηγή: http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=2010
Πέτρο, τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
Μελέτες που έχουν γίνει πριν την εμφάνιση της τρύπας του όζοντος δεν μπορούν να θεωρηθούν "αξιόπιστες".
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι ο Ήλιος ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ (ζωοδότης και ζωογόνος) αλλά το ανθρώπινο σώμα δεν έχει προλάβει να εξελιχθεί με την ίδια ταχύτητα που έχει μεγαλώσει η τρύπα του όζοντος.
Ακόμα είμαστε ανυπεράσπιστοι απέναντι σε ισχυρές εντάσεις UV ακτινοβολία.... όπως αυτή που έρχεται από τον ήλιο τις μεσημεριανές ώρες.
Φυσικά καπελάκι, αντιηλιακό, γυαλιά με UV προστασία και ελαφρά ρούχα φτάνουν και αρκούν για να ασκηθείς όσο πρέπει (ούτως ή άλλως αποφεύγουμε τις μεσημεριανές ώρες για πολύωρη - έντονη άσκηση).
Οι οδηγίες που δίνει πάντως στο τέλος είναι για λίγα λεπτά της ημέρας έκθεση που πάει ανάλογα με τον τύπο δέρματος, πράγμα που λένε χρόνια οι δερματολόγοι. Δε λέει κατι το διαφορετικό.
Επίσης δεν είναι απαραίτητο να κάνεις ηλιοθεραπεία με μαγιό σε όλο το σώμα ταυτόχρονα για να τα έχεις τα πλεονεκτήματα. Μπορεί να γίνεται έκθεση σε διάφορα μέρη του σώματος εναλλακτικά με κυκλικό τρόπο ώστε μόλις νιώθεις άβολα πχ στο σβέρκο, τον καλύπτεις και σηκώνεις τα μανίκια για να εκτεθούν τα χέρια κλπ
Καπου ειχε παρει το ματι μου μια μελετη Αυστραλων που συνεδεε τα αντιηλιακα με τον καρκινο του δερματος. Εγω τα αποφευγω επειδη μου δινουν αισθηση στεγανοποιησης και το δερμα χρειαζεται συνεχεια να αναπνεει. Για τον ηλιο, η κοινη λογικη ειναι αρκετη. Οταν παρακαει αναζητουμε σκια...
Πετρο, ευγε αλλη μια φορα για τα αρθρα. Ειναι πολυ περιεργο (μεχρι και υποπτο) να φοβομαστε αυτο που μας δινει κυριολεκτικα ζωη: τον ηλιο.
Πέτρο, τι υποννοείς; Το άρθρο του Δημόπουλου είναι πρόσφατο (παραπέμπει και σε εργασίες του 2004 και 2005).
Όσο για την τρύπα του όζοντος, δεν είναι κάτι καινούργιο. Έχει εμφανιστεί εδώ και πάνω από 30 χρόνια, με μετρήσεις που ξεκινάνε από το 1956 - και φυσικά, αυτή της Ανταρκτικής είναι χιλιάδες μίλια μακρυά ...
Αυτά που διάβασα τα εμπιστεύτηκα επειδή συμφωνούν και με τις δικές μου εμπειρίες (και με τον ήλιο έχω πάρα πολλές σε πληροφορώ)...
Αλλά διάβασε κι αυτό (ολόκληρο, αν θες): Η δαιμονοποίηση τού Ήλιου
Πέτρο ΔΕΝ διαφωνώ.
Απλά κάποτε είχαμε συνηθίσει να ακούμε από τις μαμάδες μας: "βγές έξω να σε δει ο ήλιος", ή "κάτσε στο ήλιο".
Συνεχίζουν να ισχύουν αλλά με τις προϋποθέσεις που έχουν θέσει τα σύγχρονα δεδομένα που αναφέρεις και εσύ πιο πάνω.
ΝΑΙ στον ήλιο, αλλά με προφυλάξεις και με μέτρο.
Καλά, στην Αυστραλία τα ποσοστά καρκίνου του δέρματος είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα. Εκεί ΔΥΣΤΥΧΩΣ έπρεπε να περάσει μια ολόκληρη γενιά για να το αντιληφθούν. Συνηθισμένοι να εκτίθενται για πολλές ώρες στον ήλιο (βλ. θαλάσσια σπορ αλλά και γενική "εκπαιδευτική" άποψη....), συνέχισαν στα ίδια ακόμα και όταν τα δεδομένα ΑΛΛΑΞΑΝ. Τα αποτελέσματα πλέον τα διαβάζουμε συχνά σε αντίστοιχες μελέτες.
Έχω μιλήσει με 2 διαφορετικών γενιών Ελληνο-Αυστραλούς.
Μία από τις συχνότερες δικαιολογίες που χρησιμοποιούμε για να μην ασκηθούμε είναι ότι είμαστε πολύ κουρασμένοι!
Κι όμως οι ειδικοί και οι γιατροί συστήνουν περισσότερη άσκηση για να νικήσουμε την κούραση και να έχουμε αρκετή ενέργεια!
Σύμφωνα με έρευνες, λοιπόν, ακόμα και το περπάτημα αντί να ξαπλώνουμε στον καναπέ αλλάζοντας συνεχώς κανάλια, μας κάνει να πιο ενεργητικούς. Αν πρέπει να παλέψουμε με την κούρασή μας, καλό είναι να επιλέξουμε την κατάλληλη άσκηση για εμάς.Πώς η άσκηση ανεβάζει την ενέργειά μας;
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Georgia στις ΗΠΑ, βρήκαν ότι, η συμμετοχή μας σε ένα πρόγραμμα ήπιας άσκησης, μπορεί να αυξήσει τα ενεργειακά μας επίπεδα κατά 20% και να μειώσει την κόπωση κατά 65%!
Με ποιον τρόπο;
Οι ειδικοί λένε ότι η άσκηση αυξάνει την ενέργεια στο σώμα μας, σε κυτταρικό επίπεδο, στα μιτοχόνδρια που ευθύνονται για την παραγωγή ενέργειας. Αυτά, αυξάνονται με την αεροβική (καρδιοαγγειακή) άσκηση, άρα αυξάνεται η ικανότητα του οργανισμού να παράγει περισσότερη ενέργεια.
Τι βοηθάει περισσότερο;
Ανάλογα με το τι τύπος ανθρώπου είμαστε και τη ζωή που ζούμε, χρειαζόμαστε και τον ανάλογο τρόπο άσκησης για να «γεμίσουμε» με ενέργεια.
Έτσι, αν έχουμε «ενέργεια έντασης» ή «ήρεμη ενέργεια» στην καθημερινότητά μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο την άσκησή μας.
Ακολουθώντας το μέτρο, θα λέγαμε ότι χρειάζεται να ασκούμαστε σε ρυθμό που κρατά την καρδιά μας σε χαμηλά με μέσα επίπεδα ρυθμού, ώστε να μην «αδειάζουμε» ενεργειακά.
Εκτός από το περπάτημα, άλλες μορφές άσκησης που αυξάνουν την «ήρεμη ενέργεια» είναι το Πιλάτε, η Γιόγκα, το Τάι Τσι, τα βάρη (ειδικά με αργές επαναλήψεις). Η μουσική κατά την άσκηση παίζει επίσης ρόλο στην μείωση της έντασης και την αύξηση της «ήρεμης ενέργειας».
Άρα, η άσκηση με μέτρο είναι το κλειδί για τη βελτίωση της ενεργητικότητάς μας.
Από την άλλη, να φάμε κάποιο φρούτο πριν την άσκηση (30-60 λεπτά), το οποίο θα μετατραπεί σε ενέργεια που θα χρησιμεύσει στην άσκηση, θα μας βοηθήσει να έχουμε περισσότερη δύναμη κατά τη διάρκεια της άσκησής μας, αλλά και μετά! Το ίδιο συμβαίνει και με το νερό. Πιείτε αρκετό νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση, ώστε να μην αφυδατωθείτε και νιώσετε κούραση.
Αν παρόλα αυτά νιώθετε πολύ κουρασμένοι για να κάνετε οτιδήποτε, οι ειδικοί συμβουλεύουν: «Σηκωθείτε, κάντε μία βόλτα μέσα στο δωμάτιο που είστε, και σε λίγο θα νιώσετε περισσότερη ενέργεια απ’ ότι πριν. Αυτό θα σας κάνει να θέλετε ακόμα περισσότερο να κινηθείτε»!
Απλές λύσεις υπάρχουν:
• Περπάτημα (βόλτα τον σκύλο, βόλτα με φίλους-παιδιά, σκάλες αντί για ανελκυστήρα).
• Ποδήλατο (κοντινά ψώνια, βόλτα με παρέα).
ΠΗΓΗ
Κάθε 75 λεπτά ποδήλατο τη βδομάδα,
προσθέτουμε 6 μήνες ζωής!
www.typosthes.gr/gr/igia-epistimi/article/78777/kathe-75-lepta-podilato-...
«Ξέραμε ότι αυτή η συνήθεια μάς κάνει πιο υγιείς,
αλλά το όφελος στο προσδόκιμο επιβίωσης
παρέμενε έως πρότινος άγνωστο», δήλωσε η
επικεφαλής ερευνήτρια δρ Καρλάιν Καμπούς,
επίκουρη καθηγήτρια Ανθρώπινης Γεωγραφίας &
Προγραμματισμού στο πανεπιστήμιο. «Με βάση ένα
νέο ψηφιακό εργαλείο του Παγκόσμιου Οργανισμού
Υγείας υπολογίσαμε ότι με 75 λεπτά ποδηλασία κάθε
εβδομάδα, κερδίζουμε έξι μήνες ζωής, ενώ σε ετήσια
βάση αποτρέπονται 6.500 πρόωροι θάνατοι. Τα
δεδομένα αυτά είναι πολύ σημαντικά για να
πείσουμε όσους χαράσσουν τις πολιτικές πόσο
απαραίτητη είναι η προώθηση της ποδηλασίας ως
μέσου μεταφοράς».
Και συνέχισε: «Η ποδηλασία παρέχει και πρόσθετα
οφέλη, όπως η μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων
εξαιτίας της μείωσης των μετακινήσεων με
αυτοκίνητα - και αυτό ωφελεί ακόμα περισσότερο
την υγεία, αφού είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η
ρύπανση ενοχοποιείται για καρδιοπάθειες,
πνευμονοπάθειες και καρκίνους».
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Μπέρμιγχαμ και του Βασιλικού Κολλεγίου του Λονδίνου, οι οποίοι έκαναν δύο σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό για θέματα γηριατρικής Aging Cell,πραγματοποίησαν τεστ σε 125 ερασιτέχνες ποδηλάτες ηλικίας 55 έως 79 ετών (84 άνδρες και 41γυναίκες), συγκρίνοντας με δύο άλλες ομάδες που δεν έκαναν τακτική άσκηση: μία 75 ατόμων 57 έως 80 ετών και μία 55 ατόμων 20 έως 36 ετών. Οι ηλικιωμένοι άνδρες ποδηλάτες μπορούσαν να διανύουν τα 100 χιλιόμετρα σε λιγότερο από εξίμισι ώρες, ενώ οι γυναίκες τα 60 χιλιόμετρα σε κάτω από πεντέμισι ώρες. Διαπιστώθηκε ότι οι ποδηλάτες είχαν μεγαλύτερη μυϊκή μάζα και δύναμη, σταθερά επίπεδα χοληστερίνης και λίπους παρά την ηλικία τους, υψηλή τεστοστερόνη (οι άνδρες) και γενικότερα πιο νεανικό ανοσοποιητικό σύστημα. Ο θύμος αδένας, όπου ωριμάζουν τα Τ-λεμφοκύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, φυσιολογικά αρχίζει να συρρικνώνεται μετά την ηλικία των 20 ετών. Όμως στους ποδηλάτες μέσης και τρίτης ηλικίας το όργανο αυτό βρέθηκε να παράγει εξίσου πολλά Τ-λεμφοκύτταρα με τους νέους ανθρώπους. Το νεανικό ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ άλλων, βοηθά τον οργανισμό ενός ηλικιωμένου να αντιδρά καλύτερα σε ένα εμβόλιο (π.χ. αντιγριπικό), πράγμα που του παρέχει καλύτερη προστασία από τις λοιμώξεις.
https://dialogos.com.cy/blog/ogdontarides-me-anosopi...