Τα φωτεινά σύνορα

Καλησπέρα,

σήμερα όλοι εορτάζουν το 25ο επέτειο του ανοίγματος του Τείχου το οποίο διέσχισε το Βερολίνο
από το 1961: όλοι οι πολίτες που ήθελαν να φύγουν έφυγαν.
Για μερικές ημέρες βάλανε μπαλόνια ανά τον Τοίχο σαν φωτεινά σύνορα, τα οποία ένα μετά το άλλο μπαίνε στον αέρα. Ταυτόχρονα παίζουν την Ενάτη Συμφωνία του Μπέτοβεν, τον Ύμνο της Ευρώπης, πολλή συγκίνηση.
Γλεντάνε οι πολίτες στην Πύλη Μραντενμπούργης...

Έπεσε η σιδηρένια κουρτίνα η οποία διέσχιζε τη Γερμανία για σχεδόν 40 χρόνια.
Ήταν η μοναδική ειρηνική μετανάσταση, με το στόχος να επανανεωθή η Γερμανία.
Η παράγραφος 23 του θεμέλειου νόμου μας είπε ότι υπάρχει η επανανέωση ως μεγαλύτερο στόχος.
Επομένως, η κυβέρνηση της ανατολής την έζησε. Μετά, όλα γίνανε βιαστικά. Η ανατολική Γερμανία έκανε την αίτηση να ενσωματωθεί.

Επωμένως, κατεστράφη το σχολικό σύστημα, το οποίο ήταν καλύτερο ως αφορά τις θετικές επιστήμες.
Πολλοί δυτικοί γίνανε πειράτες κι άρπαξαν ό,τι μπορούσαν. Από την άλλη, μεγάλο πένθος, αφού κατεστράφη ολόκληρη η κοσμοθεωρία του πληνθυσμου.

Συμπέρασμα: Βεβαίως είναι καλύτερα το να ενωθεί ό,τι ανήκει.
Από την άλλη, αναρωτιέμαι γιατί ξεχάσαμε τις ανάγκες και τις απορίες;
Ο άνθρωπος δε μαθαίνει τίποτε.

Με μελαγχολικούς χαιρετισμούς