Το ιστολόγιο του/της vang

Αγαπητοί φίλοι ποδηλάτες,

¨Όσοι έτυχε να με συναντήσετε και όσοι έτυχε να διαβάσετε κάποιες δημοσιεύσεις μου έχετε καταλάβει ότι τρέφω, εδώ και χρόνια, μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τα ποδήλατα BROMPTON (σπαστό) και THORN ( t.antem και σίνγκλ εκδρομικά κλπ)...

Καβαλάω το αναδιπλούμενο BROMPTON μου από το 2004 και έχω κάνει πολλά αστικά και όχι μόνο, χιλιόμετα με αυτό. Χαίρομαι, μαζί με την σύζυγό μου, το THORN RAVEN TWIN trekking expedition tandem μου, και έχουμε πάει σε μέρη πού δύσκολα περνάνε ακόμα και τα συμβατικά ΜΤΒ και έχω τερματίσει διάφορα μπρεβετ (αγώνες μεγάλων αποστάσεων), μεταξύ τών οποίων και τα 400 χιλιόμετρα του 2007 στήν διαδρομή Ελευσίνα- Πάτρα -Ελευσίνα., με το THORN Cyclosportif μου ( ποδήλατο δρόμου ειδικό για μεγάλες αποστάσεις.)...

Πάντα πίστευα ότι το γεγονός ότι τα ποδήλατα αυτά δεν πωλούνται στην Ελλάδα, είναι κρίμα και άδικο για την Ελληνική ποδηλατική κοινότητα και ιδίως την Αστική και την Εκδρομική ποδηλασία.

Πρόσφατα, μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να συμμετέχω στην εταιρεία "ACTION 3", η οποία θα ασχοληθεί, μεταξύ άλλων, με τα ποδήλατα και συγκεκριμένα με τα BROMPTON και THORN και να βοηθήσω με τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου σε αυτά τα συγκεκριμένα ποδήλατα.

Συνεπώς έχω πλέον επαγγελματική σχέση με το ποδήλατο και μάλιστα με τα συγκεκριμένα.

Η ηθική μου αλλά και ο σεβασμός μου προς την κοινότητα και κάθε φίλο ποδηλάτη ξεχωριστά μου επιβάλει να κάνω αυτή την ανακοίνωση.

Εγώ δεν πρόκειται να αλλάξω, καθώς η πρωταρχική σχέση μου με το ποδήλατο είναι ότι είναι το χόμπι μου και η διασκέδασή μου και θα είμαι όσο αντικειμενικός ήμουνα και μέχρι τώρα.

Οι συνομιλητές μου όμως πρέπει να ξέρουν ότι η σχέση μου με το ποδήλατο έχει πλέον και μια επαγγελματική πλευρά και να λαμβάνουν υπόψη τους αυτή την ιδιαιτερότητα όταν διαβάζουν τις δημοσιεύσεις μου.

Ελπίζω να μπορέσω να βοηθήσω στην περαιτέρω διάδοση του ποδηλάτου και με την καινούργια αυτή ιδιότητά μου.

Ευχαριστώ
Βαγγέλης

Σήμερα το πρωί 10:30 είχα ένα ραντεβού στην Συγγρού στο ύψος του Ωνάσειου.
Ο καιρός, έλεγε το δελτίο, θα βρέχει, ήθελα να είμαι και κάπως ευπρεπής και ξεκούραστος και έκανα το λάθος! « θα πάρω το αυτοκίνητο» σκέφτηκα.
Ξεκίνησα από Βριλήσσια στις 9. Αφού έκανα μερικούς κύκλους γύρω από το σπίτι γιατί έχουν σκάψει τους δρόμους για το φωταέριο ( το καλοκαίρι πού έλειπε ο κόσμος και η ενόχληση θα ήταν σίγουρα μικρότερη, δεν έγινα καθόλου εργασίες ,τρομάρα τους), μπήκα στη Ολύμπου, ένα από τους βασικούς άξονες πού διατρέχουν τα Βριλήσσια σε κατεύθυνση δύσης ανατολής. Αυτή σε «αδειάζει» με ένα φανάρι στην Ηρακλείτου, πού είναι η συνέχεια της Δ.Πλακεντίας και μέσω της Πλ. Κέννεντυ σε κατευθύνει προς το κέντρο…
Εκεί η πρώτη έκπληξη… ανοιγοκλείνουν τα φανάρια και δεν κουνιόμαστε… Τι νάχει γίνει;
Κρατάω την ψυχραιμία μου, έχω ξεκινήσει και νωρίς, δεν αγχώνομαι… ανοίγω το ράδιο..
« ….απεργία οι τελωνιακοί , τελειώνει η Βενζίνη…» φτου…θα με φτάσει;
Κατανοώ ότι το φανάρι έχει κλείσει από την ουρά πού περιμένει στο βενζινάδικο… Εκεί βάζω βενζίνη συνήθως και σπάνια έχει πάνω από δύο αμάξια ταυτόχρονα….πού βρέθηκαν όλοι τούτοι… Βρε λές να μην μου φτάσει ας μπω στην σειρά… Φεύγω μετά από 20+ λεπτά με 20 ευρώ παραπάνω στο ρεζερβουάρ…
Κίνηση… Κίνηση…. Κίνηση… βγαίνω Μεσογείων ..κίνηση… στρίβω Μιχαλακοπούλου μπλοκάρισμα! Πρίν στρίψω αριστερά για Υμηττού η ώρα έχει πάει 10:40. Παίρνω τηλέφωνο να ενημερώσω ότι θα καθυστερήσω… «λίγο»…
Υμηττού κίνηση, Φραντζή κίνηση, Συγγρού σχετικά άνετα αλλά και η ώρα έχει φτάσει έντεκα...Θεωρητικά η ώρα αιχμής έχει τελειώσει από ώρα…
Φτάνω στον προορισμό μου και… πάρκινγκ πουθενά , κάνω ένα τέταρτο βόλτες και τελικά διπλοπαρκάρω μπροστά σε σκουπιδοτενεκέδες. Αποφασίζω ότι μπορεί να γυρίσω και να βρώ το αμάξι πατημένο από κανα φορτηγό ή καμμιά δεκαριά μαζεμένους να με δείρουν.