Ιστορία

Επειδή είναι κρίμα να πελαγοδρομούμε ανάμεσα σε άσχετα θέματα και να πλασάρουμε την "πραμάτεια" μας σε λάθος "αγορές", με αποτέλεσμα να ψάχνει κανείς κάτι από το παρελθόν και να μην το βρίσκει, γιατί... που να φανταστεί ότι μια άποψη για τον ρατσισμό ήταν φιλοξενούμενη(?) σε topic για λάστιχα ή μια άποψη για την αναγκαιότητα ή μη της θρησκείας ήταν κρυμμένη σε ένα topic για μουσική..., ανοίγω λοιπόν αυτό το θέμα για όσους λυσσάνε για φιλοσοφικές συζητήσεις (μαζί μ' αυτούς κι εγώ), με την ελπίδα ότι μ αυτό τον τρόπο θα επισκεφθούμε μια άλλη άποψη και τελικά θα εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας, δίνοντάς μας την δυνατότητα να δούμε τα πράγματα και με μια δεύτερη ή τρίτη ματιά...

Ποιοι είμαστε;
Γιατί και πως βρεθήκαμε στον κόσμο;
Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο;
Υπάρχει θεός;
Από που προήλθε το σύμπαν;
Είναι ο άνθρωπος ανώτερο πλάσμα σε σχέση με τα άλλα ζώα;

...είναι μερικά από τα ερωτήματα που από τα βάθη της ιστορίας απασχολούσαν τους ανθρώπους και συνεχίζουν να τους απασχολούν - όλο και λιγότερο βέβαια αφού η ταχύτητα της ζωής και ή έλλειψη προσωπικού ελεύθερου χρόνου δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για τέτοιου είδους αναζητήσεις...

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δώσουμε απάντηση, ο καθένας με το δικό του τρόπο και τη δική του οπτική...

Y.Γ. (24/11/2009) Μια εβδομάδα αργότερα παρατήρησα ότι, εντελώς συμπτωματικά η ημέρα που ανάρτησα το θέμα (19/11/2009) ήταν η παγκόσμια ημέρα φιλοσοφίας: http://www.nea-acropoli.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=...

"Εγώ δούλευα από πριν εκεί μέσα.
Μετά ήρθαν οι συνταγματαρχαίοι και τα τσιράκια τους και μας έκαμαν γραφιάδες να
κρατάμε τα αρχεία και τους φακέλλους όσων ήσαντε στη μαύρη λίστα.

Απορούσα πόσοι δούλευαν για να παρακολουθούν τους άλλους και στο τέλος ποιός τους
έλεγχε όλους αυτούς...
Όποιος ήθελε έβαζε μια φυτιλιά και έστελνε τον γείτονά του στο διάολο.

Δηλώσεις νομιμοφροσύνης, αναφορές της ασφάλειας, μέχρι και του Μίκη ένας φάκελλος
αναφοράς κίνησης από τις μέρες που πέρασε στη Ζάτουνα εξόριστος, είχε περάσει από τα
χέρια μου.
Και ονόματα, ονόματα, ονόματα, σειρές κι΄αράδες και βιβλία ολάκερα με ονόματα και
ράφια ατέλειωτα με φακέλλους !!!

Νόμιζες πως όλη η Ελλάδα ήταν στην παρανομία και όπου νάναι θα έσκαγε το καζάνι να
τους πνίξει όλους τους, μα μπά...τίποτε δε γινόταν.
Κατάλαβα τότε πως απλώς φυλάγαμε τα έρημα και χτίζαμε και κάμποσο φόβο για να μην
κοτάει κανείς να κουνηθεί.

Έγραφα, αντέγραφα, τέλειωνα στίβες με καρμπόν, είχαμε τότε και κείνα τα μαύρα τα
μανίκια που τα φοράγαμε εξωτερικά για να μην μας λερώνει το μελάνι τα πουκάμισα και
θυμάμαι, τάβαζε η κυρα-Ματίνα να τα πλύνει και μαύριζε το νερό από το μελάνι των
καρμπόν.

Και τί να κάνεις , τί να πεις, όχι δε θέλω, βάλτε με αλλού; Κάηκες, την άλλη στιγμή
θα ήσουνα στο υπόγειο και θα σε λιανίζανε κανονικά εκείνοι που μέχρι χτές ήταν
συνάδελφοί σου.

Δε ξέρω πώς σάλεψε το μυαλό τους και θέλησαν τόσοι πολλοί να κολλήσουν από κοντά με
τη χούντα και με τα σινάφια της...
Ίσως νόμισαν πως θάτανε για πάντα, μα έπειτα, κρατάει τέτοιο βάρος και τέτοιο
σκοτάδι από πάνου του ο έλληνας για πολύ καιρό...δε ξέρω, δε θέλω να πιστεύω...

Ο έγγονάς μου, ο Νίκος, όλο βρίζει όταν ακούει να μιλάνε για την χούντα, όλο
καταριέται.
Εγώ του λέω τί νόημα έχει αυτό που κάνεις..;
Μου λέει, δε καταλαβαίνεις το κακό που κάνανε, ειδικά εσύ που τόζησες, δε μισείς ;

« Ιωσήφ Καραπιπέρογλου, εκ Καππαδοκίας την καταγωγήν έχων, κύριε πρόεδρε.

Ο πατήρ μου εξεκίνησε ως απλός πωλητής σαπώνων και αλισίβας περί των δρόμων τε και χωρίων της επαρχίας εις ην εκατοίκουν, η δε μήτηρ μου εχρημάτισε οικονόμος των αξιοπρεπεστέρων οικιών του Αϊδινίου.

Μοίρα οικτρά ηνάγκασέ με εις ακουσίαν έξοδον εκ της πατρώας γης της Ιωνίας, είτα δε, εις τους δρόμους των Αθηνών με ώθησε προς εξεύρεσιν εργασίας τινός.

Τέχνην κατείχον εκ του πάππου μου, Αθανασίου Τουλμάογλου, γανωτού εις το επάγγελμα, και δεξιότην ανέπτυξα εις το τα σύρματα και τα μέταλλα περιπλέκων, να δύναμαι να κατασκευάζω περιπλόκους κατασκευάς πολλάκις χρησίμους, ενίοτε δε, απλώς διακοσμητικάς.

Εργατικός ειμί, κύριε πρόεδρε, ουδόλως δε απατεών ως ούτως ο κατήγορος επιθυμεί αποδείξαι με ενώπιον του σεβαστού δικαστηρίου.

Η τιμιότης δε, ουδαμώς με εγκατέλειψε, έτι δε και φόβον έχων περί της φήμης, αλλά και του ονόματος της οικογενείας μου, ότε χρόνος ελεύθερος μοι προέκυπτε, εφρόντιζον όπως και την ελαχίστην στιγμήν αναπαύσεως να μετατρέπω εις επωφελήν ασχολία.

Πλησίον δε της οικίας μου εν τη παρόδω Μουστοξύδη, πλησίον δε των στάβλων του ιππικού του σεβαστού ημών Βασιλέως, συντηρεί κατάστημα και δια το ακριβέστερον, παράγκαν άνευ θυρός, στεγασμένην δε δια τσίγκων, ο ουτιδανός Τσακμακλής Σωτηράκης, επονομαζόμενος και «σουγιαδάκιας» όστις μοι παρεσκεύασε την δίκην ταύτην.

Δεν είναι, κύριε πρόεδρε του σεβαστού πλημμελειοδικείου ίδιον του χαρακτήρος μου η μακρυγορία, επιτρέψατέ μοι όμως, να περιγράψω μετά λεπτομερειών το συμβάν.

Την πρωίαν της Τετάρτης, ότε και εγένετο η αρχή του θλιβερού συμβάντος, ομάς μειρακίων τινών εκ των παρακειμένων πλινθόκτιστων οικιών της περιοχής Γουδή, προσήλθε εις την παράγκαν του απεριγράπτου Τσακμακλή, του επονομαζομένου και «τραπεζόμαγκα» προς ενοικίασιν ποδηλάτων.

Έτσι μας θέλει ο ψεύτης-κλέφτης-δολοφόνος Καραμανλής (έχει πάρει την πολιτική ευθύνη για όλα αυτά, αλλά ελπίζει - ίσως βάσιμα - ότι θα την "γλυτάρει). Μετά τον δολοφονημένο 15χρονο και τον Κύπριο φοιτητή που πλακώσαν οι γνωστές-άγνωστες ζαρντινιέρες, επιδιώκει να μην αφήσει κανέναν να βγει και να διαδηλώσει την οργή του, γιαυτό και σάπισε όλο τον κόσμο χτες Δευτέρα στα εμετικά δακρυγόνα του. Ας είναι ελαφρύς ο Κούγιας που θα τον σκεπάσει (αυτός μάλλον θα αναλάβει την υπεράσπιση του Ράμπο των Εξαρχείων)!