Λογοτεχνία

Αυτή είναι μια μικρή και σχεδόν αστεία (σύμφωνα με την κατάληξη της) ιστορία, η οποία εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια της 24ωρης εκδήλωσης που είχε οργανωθεί από τους Ποδηλάτες στις 13/14 Μαίου 2006 στο Θησείο.

Είχαμε ξεκινήσει μία ποδηλατοπορεία από το Θησείο με κατεύθυνση τα Πατήσια και κατά τη διάρκεια της ενσωματώθηκαν στην κεφαλή της πορείας κάποια παιδιά, τα οποία μας είδαν που περνούσαμε και μας ακολούθησαν. Όταν πλησιάζαμε πλέον στο τέλος της πορείας, είχε απομείνει μόνο ένα από τα παιδιά, οπότε μόλις φτάσαμε στο Θησείο και κατεβήκαμε από τα ποδήλατα, ακολούθησε ο εξής μικρός διάλογος:

(Περιοδικό Έψιλον - Ιούλιος 2006)

Κείμενο: Γεωργία Ανάγνου

Στην έκφραση της ανάγκης να καταστρέψει κανείς αυτό που αμφισβητεί αναφέρθηκε και ο κύριος Γιάννης Αδαμόπουλος. Στη ράχη της CowBanker αγελάδας, που ξεκουράζεται στο Σύνταγμα, διαβάζει κανείς το πρόταγμα ενός ποδηλάτη "Βαθιά ανάσα μέχρι το θάνατο του αυτοκινήτου", γραμμένο με την τεχνική στένσιλ. "Θα διαφωνούσα με το να πάρει κανείς ένα τσεκούρι και να διαλύσει ένα έργο. Αλλά το να παρέμβει σε αυτό, από τη στιγμή που εκτίθεται σε δημόσιο χώρο, είναι αναπόφευκτο. Δεν πήγε κανείς στο μουσείο να ρίξει μπογιά σε έναν πίνακα. Στην περίπτωση της CowParade , η τέχνη κατεβαίνει στους δημόσιους χώρους, επομένως έχει σημασία και η αλληλεπίδραση με τον κόσμο."

Είναι μια παρέα από ποδηλάτες που πηγαίνει σε ένα μονοπάτι στο βουνό και συναντάνε μια ομάδα από κυνηγούς. Οι κυνηγοί προφανώς δεν έχουν ξαναδεί ποδηλάτες στο βουνό και τους ρωτάνε έκπληκτοι, «Tι κάνετε εδώ;»
«Ποδήλατο», απαντάει κάποιος από τους ποδηλάτες.
«Ποδήλατο;» λέει ένας από τους κυνηγούς, «Πολύ βάρβαρο σπορ».

Αυτή είναι μια ιστορία που άκουσα αλλά δεν θυμάμαι από ποιον, οπότε αν κάποιος την έζησε ή την θυμάται καλύτερα ας την συμπληρώσει!