Πολιτική

Παιδιά χαίρετε,

αφ´ο,τι μαθαίνουμε, η συζήτηση δεν ανήκει πια στα μέσα πολιτικής: αντί να συζητηθούν τα θέματα που μας ανήκουνε όλες/-ους, απόκρυφα αποφασίζει μια/ένας που έχει την εξουσία. Εάν προχωράμε με τον ίδιο τρόπο, θα πέσουν οι υπουργοί ανά μήνα.

Ως αφορά το γουρούνι Φραγκίας, το Φρίντριχ, καλά του έγινε: υπουργός εσωτερικών πέρυσι, όπου γλύφησε τις μπότες του Ομπάμα αντί να του πει ότι φτάνει, δε γίνεται να κάνεις κρυφά επισκόπηση φίλων, ρε γμτο. Στον «μεγάλο» συνασπισμό ήταν υπουργός αγροτικών, και χτες το Μέρκελ του είπε ότι δε θέλει πια να είναι υπουργός.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν άποψη και υπάρχουν απόψεις που έχουν ανθρώπους.
Ένας άνθρωπος που έχει άποψη είναι π.χ. ένας καλλιτέχνης. Έχει την δική του άποψη στην τέχνη και την παρουσιάζει-εκθέτει αδιαφορώντας αν αρέσει ή όχι στο κοινό.

Είναι άνθρωπος που έχει άποψη.

Καλησπέρα,

όπως δυνατό να μάθατε, η «χριστιανική δημοκρατική ένωση» Βαυαρίας άρχισε μια καμπάνια εναντίον της μετανάστασης πιο φτωχών πολίτων Ευρωπαγικής Ενώτητας πρός την πλούσια Γερμανία, «Δε γίνεται ο κάθε φτωχός να πάρει υποστήριξη τζάμπα!», κλπ.

Ο Κλάους Στούτμαν, ζωγράφος που ζεί στο Βερολίνο, μας χάρισε τούτο το θησαυράκι «Το Κάστρο της ΕΕ, προστασία εναντίον μετανάστασης»

Πέρυσι, έγραψα μια ιστοριούλα.

Την ανέβασα στο facebook, στο blog μου, την ανέβασα και εδώ.

Το λινκ είναι αυτό -> http://www.podilates.gr/node/26366

Η ιστορία αυτή ήταν προϊόν μυθοπλασίας, αλλά όπως πολύ εύστοχα σχολίασε, στο πρώτο κιόλας σχόλιο ο/η shuar_012:

"Πολύ ρεαλιστική ιστορία. Ενδεχομένως να 'ναι και αληθινή. Κάτι τέτοια συμβαίνουν σχεδόν κάθε μέρα. Αυτούς τους σκοτεινούς όμως καιρούς δεν υπάρχουν και φώτα ώστε να εξαφανιστούν οι σκιές..."

Σε κάποιους φάνηκε υπερβολική η ιστορία αυτή.

Μέχρι ότι καλλιεργώ εμφυλιακές διαμάχες με κατηγόρησαν: