Εγώ λέω να τα εκδόσουμε και να χαρίσουμε τα λεφτά υπέρ της αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδος!!
θα πρέπει να πληρωθούν τα νοσήλια, αν κρίνω από τις "σούπες" που έφαγαν οι συγγραφείς χαζεύοντας τη μούσα τους!
Μα εδώ στην Ελλάδα απο αυτά υποφέρουμε: απο τα χρέη και απο τις γυναίκες!! Ελπίζω μόνο να μας τα παρέχουν δωρεάν τα νοσήλεια μετά απο την καλή μας πράξη!
Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
και τότες προσποιήθηκα πως άλλαζα σαμπρέλα…
Στο χώμα ευθύς γονάτισα αρπάζοντας τη τρόμπα
γιατί φοβόμουν πως με μιας, θε να γινόμουν ρόμπα!
(Ζητώ συγγνώμη από τις κοπέλες της παρέας αλλά δε γινόταν να καταπιέσω την έμπνευση μου…)
Σε άφησα προσπέρασες με το ποδηλατάκι
χαζεύοντας ταυτόχρονα το ωραίο κ#λαράκι
Την πεταλιά επήγαινες μια πάνω και μια κάτω,
την πλάκα μου την έπαθα με τούτο δω τον πάτο!!!
Ευθύς ξανακαβάλησα το όχημα με βιάση
και από πίσω σου έτρεξα, έμοιαζα με τη «Λάσυ»!
Φωνάζοντας-γαυγίζοντας θερμοπαρακαλούσα…
για ένα σου χαμόγελο, μόνο εκλιπαρούσα.
Ξάφνου μου χαμογέλασες γυρνώντας το κεφάλι,
Το μόνο που ξεστόμισες: «Τι θες μωρέ γκαφάλι;;;»*
Γυρνώντας πια στο δρόμο σου ήταν πολύ αργά
Δεν είχες δεί το εμπόδιο που ήτανε μπροστά.
Επήγες και εφούνταρες ίσια στη δημοσιά
Επήλθε και η Νέμεσις γι’αυτή τη ξιπασιά!
*Για τους μη γνωρίζοντες, το «γκαφάλι» είναι ο χαζός, βλάκας, μλκς, κτλ κτλ στη θεσσαλική διάλεκτο
Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
και τότες προσποιήθηκα πως άλλαζα σαμπρέλα…
Στο χώμα ευθύς γονάτισα αρπάζοντας τη τρόμπα
γιατί φοβόμουν πως με μιας, θε να γινόμουν ρόμπα!
(Ζητώ συγγνώμη από τις κοπέλες της παρέας αλλά δε γινόταν να καταπιέσω την έμπνευση μου…)
Σε άφησα προσπέρασες με το ποδηλατάκι
χαζεύοντας ταυτόχρονα το ωραίο κ#λαράκι
Την πεταλιά επήγαινες μια πάνω και μια κάτω,
την πλάκα μου την έπαθα με τούτο δω τον πάτο!!!
Ευθύς ξανακαβάλησα το όχημα με βιάση
και από πίσω σου έτρεξα, έμοιαζα με τη «Λάσυ»!
Φωνάζοντας-γαυγίζοντας θερμοπαρακαλούσα…
για ένα σου χαμόγελο, μόνο εκλιπαρούσα.
Ξάφνου μου χαμογέλασες γυρνώντας το κεφάλι,
Το μόνο που ξεστόμισες: «Τι θες μωρέ γκαφάλι;;;»*
Γυρνώντας πια στο δρόμο σου ήταν πολύ αργά
Δεν είχες δεί το εμπόδιο που ήτανε μπροστά.
Επήγες και εφούνταρες ίσια στη δημοσιά
Επήλθε και η Νέμεσις γι’αυτή τη ξιπασιά!
*Για τους μη γνωρίζοντες, το «γκαφάλι» είναι ο χαζός, βλάκας, μλκς, κτλ κτλ στη θεσσαλική διάλεκτο
Μιά τρέλα είναι η ζωή που κάποιος τη σκαρώνει
κι άλλος τη βρίσκει στη γωνιά και τηνε καμακώνει.
Φιλώ την τρέλα σταυρωτά κάθε που πεταλάρω,
μ’ αυτή επιμένει στον ψηλό με το ανοιχτό κολάρο,
με το λαιμό τον παχουλό και τις φαρδιές παλάμες,
όπου κρατούνε τ’ άρματα κι αδειάζουνε τις πάλες.
Τι να σου κάνω βρε άσφαιρε που θέλεις και συ τρέλα;
Στα μέτρα σου κοίτα να σταθείς!
μη σ’ εύρει στην κουτέλα η σιχασιά της η σκληρή.
Γιατί βρε άτολμε αχαμνέ,
χωρίς κουτέλα ξάστερη
η τρέλα θάρθει κατ’ ευθύς
μα θα γυρίσει ανάστροφη
κι η αναστροφή της η φριχτή τα πόδια θα σου κόψει.
Κι επειδή μόνο λωλός ή και λωλή
τον αχαμνό έχει ψυχή να σώσει,
αν δεν βρεθεί τρελός, τρελή κοντά,
της τρέλας η αναστροφή στον άδη θα σε χώσει.
Γιατί βρε αχαμνέ κουτέ, η τρέλα τους ψηλούς φιλεί,
κι οι αχαμνοί που τη φιλούνε
μουδέ την αποκτούνε.
Μον’ μένουνε στ’ αζήτητα χωρίς μια στάλα λώλα,
μονόχνωτοι, στριφνοί, φτιασιδωτοί,
μεσ’ των λολών την κοινωνία την ονειροπόλα.
ΕΠΩΔΟΣ;
Σαν το ποδηλατάκι σου περνά
στο πλάϊ κόρης με λυτά μαλλιά,
γίνε τρελός και ρίξου στη μάχη της αγάπης της
κι ας έχει τα μάτια στου οδοστρώματος τη γράμμωση.
Κάνε νοήματα με ρόδες και με φρεναρίσματα,
τρέλανε του νου της τα κλωθογυρίσματα.
Και τότε
θ’ αναδειχθεί η τρέλα του ποδηλάτου,
μια τρέλα άξια του έρωτα του.
Έμαθα πως πολλοι μαζευτηκαν και κανανε τους ποιητες
και ηθελα να τους ρωτησω αν γραφαν και απο εχτες
γιατι εγω απο σημερα ξεκινησα στιχους να σας γραφω
πειτε μου αν ειμαι καλος αλλιως να κανω το ζωγραφο!
ΣΕ ΕΙΔΑ στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
ησουν σα γλυκο εξωτικο, σα μηλο με κανελα
δεν ξρω τι με τρελανε τα ματια ή τα μαλλια σου
μα θα θελα μια βραδια να μουνα στην αγκαλια σου
νυχτα μερα σκεφτομαι το λαμπερο χαμογελο αου
ενα αστερι ζωγραφιστο ηταν στο κουτελο σου
τατου με μια νεραιδα ειχες στο δεξι σου χερι
εσυ ησουνα που εφερες στην καρδια μου καλοκαιρι
φορουσες γαλαζιο φορεμα μακρυ λινο με πιετες
και με τα κρινοδαχτυλα σου κρατουσες τις μανετες
χαθηκες πολυ γρηγορα δεν μπορεσα να σ απολαυσω
αμα δεις το ποιημα αυτο πες μου που εισαι αμεσως να καταφθασω...
Έμαθα πως πολλοι μαζευτηκαν και κανανε τους ποιητες
και ηθελα να τους ρωτησω αν γραφαν και απο εχτες
γιατι εγω απο σημερα ξεκινησα στιχους να σας γραφω
πειτε μου αν ειμαι καλος αλλιως να κανω το ζωγραφο!
ΣΕ ΕΙΔΑ στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
ησουν σα γλυκο εξωτικο, σα μηλο με κανελα
δεν ξρω τι με τρελανε τα ματια ή τα μαλλια σου
μα θα θελα μια βραδια να μουνα στην αγκαλια σου
νυχτα μερα σκεφτομαι το λαμπερο χαμογελο αου
ενα αστερι ζωγραφιστο ηταν στο κουτελο σου
τατου με μια νεραιδα ειχες στο δεξι σου χερι
εσυ ησουνα που εφερες στην καρδια μου καλοκαιρι
φορουσες γαλαζιο φορεμα μακρυ λινο με πιετες
και με τα κρινοδαχτυλα σου κρατουσες τις μανετες
χαθηκες πολυ γρηγορα δεν μπορεσα να σ απολαυσω
αμα δεις το ποιημα αυτο πες μου που εισαι αμεσως να καταφθασω...
Και η ξακουστή Ικαρία τίμησε το όνομά της
Την ώρα που παλεύει να κόψει τα δεσμά της,
Δεσμά του παρελθόντος μα πλούσια ιστορία,
Λάμψε ως τα πέρατα...αθάνατη Ικαρία!!!
Σε ειδα στο ποδηλατο να μου γελας με τρελα
κι απο το στρινγκ που φοραγες ,φαινοταν η δαντελα.
Σε ρωτησα πως λεγεσαι, μου ειπες Εμμανουελα
κι ειμαι ενα απ τα καλυτερα σεξοφωτομοντελα.
Εγω δεν την εμασησα αυτη τη καραμελα,
παρ ολα αυτα προσπαθησα για να της γινω βδελλα.
Στο διαλειμα (της βολτας) την κερασα δυο φετες μορταδελα
και κοσμια φερομουνα μην κανω κουτσουκελα.
Μεσα στον κοσμο σε εχασα, να κανω εγω τετοια γκελα?
τα ισια αναποδα εχω δει,και θα βαρεσω μπιελα,
δεν ξερω πλεον τι να πω με επιασε και μουργελα,
θα φτιαξω fredo για να πιω θα βαλω και κανελλα!
το τελευταιο ποιημα μου θα το βρειτε στις εκδοσεις Γεωργιαδη και τα εσοδα θα δοθουν υπερ της υπερασπισης του Ακη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΣΤΡΑΒΑ
Η ΘΑΛΑΣΑ ΓΕΡΝΕΙ.
(απο το "η στραβος ειναι ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε)
Στον καναπέ σε έβλεπα τηλεόραση χαζεύεις
«Σεκς εντ δε σιτυ» κοίταζες αντί να το αποφέυγεις!
Άναψαν τα λαμπάκια μου τρελάθηκα κι εγώ
«Το δίνεις» στην τηλεόραση κι εγώ χωρίς «κοκό»
Ποδήλατο δεν ήξερες ούτε κι από χθές
Καλά μόνος στις βόλτες μου…μα μόνος και στο σέξ;;;;;
Τα χέρια μου πιαστήκανε από τη μ@λκια
το πήρα πια απόφαση πως τέρμα τα αστεία
Σε μαγαζί σε έσυρα ποδήλατο να πάρεις
Γιατί απ’ το πολύ κατσιό σε λίγο θα κλατάρεις
Με χίλια ζόρια σ’ έπεισα να με ακολουθήσεις
και λέγοντας σου ψέματα πως στο Νιου Γιόρκ θα ζήσεις
«Πώς θα το ήθελε η κυρά;» ρωτάει ο πωλητής;
«Άσε να δει, γελάς μετά» του λέει ο ποιητής
Το χρόνο σου στον έδωσα την έκθεση να δεις,
κοτσάνες περιμένοντας σίγουρα πως θα πεις.
«Θέλω ένα γλυκούλικο, όχι τούτο εδώ!»
Δείχνοντας full suspension, full δολοφονικό
«Πώπω βρώμα στα λάστιχα! Αηδία είναι αυτό!»
«Αγάπη μου, για χώματα είναι το πιο καλό!»
«Περίεργο μου φαίνεται, στραβό είναι μπροστά;»
Δείχνοντας μου η βλάσφημη κούρσα από καρμπονιά
«Είναι για αγώνες κούκλα μου», της εξηγώ εγώ
«Τα έχει όμως τα χάλια του. Το επόμενο να δω!!!!!!»
«Αχ κοίτα αγαπούλα μου εκείνο το κουκλί!»
«Hello kitty είν’ μάτια μου δεν είσαι πια παιδί…»
«Εμένα αυτό μου άρεσε, και δεν το συζητώ!!!!!!!
κοίτα το καλαθάκι του, θα βάζω τσαντικό»
Με τη γατούλα φύγαμε από το μαγαζί
Τα μούτρα κάτω είχα εγώ, χαμόγελο εσύ
Την πάτησα λεβέντες μου, αχάπαρος θαρρώ
με το κουρσάκι προχωρώ, παρέα με ροζ μωρό…
σε ειδα στο ποδηλατο να μου γελας με τρελα,
με ιταλιδα εμοιαζες και ακουγες Ραφαελα.*
"Δεν ειμαι ιταλιδα εγω, μα απ τη Βενεζουελα,
ηρθα με ενα ψαραδικο χαλασε κι προπελα."
Στο πορτο ραφτη πηγαμε σε κερασα σαρδελα*
κι απο την πεινα εκανες σαν πριονοκορδελα.
Σου πηρα και ποδηλατο καρμπον μα διχως σελα
σαν τ οδηγας να αισθανεσαι πως κανεις κουνια μπελα.
Δεν θα στενοχωριεμαι πια που φυγες Εμμανουελα*,
κι απ την χαρα μου εκατσα και φαγα μια τσαπελα*
*Raffaella Carrà:ιταλιδα αοιδος των 70s
(A far l'amore comincia tu)...
*σαρδελα γιατι το φαγκρι το φαμπεζ και το φαροζ ειχαν
50 ευρω το κιλο.
*αυτη που εχασα στο προηγουμενο ποιημα μου.
Χαλαλι της κι η μορταδελα.
*τσαπελα με συκα αλλα δεν με επαιρνε η ομοικαταληξια.
Παντως τα εφαγα και μου καναν καλο και στη δυσκοιλιοτητα.
σε ειδα στο ποδηλατο και εισουν ολο τρελα
μα εσυ δε με ειδες και πανω μου επεσες ομορφη κοπελα
βρεθηκες απο πανω μου να ειναι ονειρο εχει γουστο
το βλεμμα επεσε στο ακριβο σου μπουστο
το ματι μου εγυρισε και εμεινα και πετρα
και εσυ να αναρωτιεσαι τι του εκανα γυναικα
τη καρδια μου αγορασες και πρεπει να πλερωσεις
οχι μετριτοις μηδε με ατοκες δοσεις
μοναχα αυριο εκει σε τουτη τη γωνια
θα σε περιμενω το πρωι με μεγαλη αγωνια
το που θα παμε δε με νοιαζει παμε και παταγωνια
και εφυγα χαρουμενος με αυτη τη συμφωνια
μα ξαφνου κοντοσταθηκα δε μου αρεσε το deal
γιατι τωρα ειχα γκομενα μα οχι ideal
Τωρα ζήλεψα!
Και για το ...διδακτικον του θεματος πρωτον, αλλα και για να παρω και λιιιιγο εκδίκηση για οοοολα τα παραπανω ποιηματα περι μπουστων και στρινγκ και δαντελων κλπ κλπ, πιάστε κι απο μενα ενα!!
Σε ειδα στο ποδηλατο, και ησουν ολο τρελα,
με την κουκλαρα κουρσα σου, που σε πηγαινει σφαιρα!
Ειχε τριαντα επτά βαθμους, μιλαμε για ΙΔΡΩΤΑ
και παλι ομως σε ζηλεψα, πως ημουν στο ΑΤΟΣ ρωτα!
Σημειωτον παραλιακη, με το αυτοκινητακι,
βολιδα διπλα περασες, μ ενα χαμογελακι
στα τενεκεδια ολοι μας, ιδεα για...κλωτσίτσες
να ξεκινησουμε νωρις, να παμε βουτιτσες!!
Βράσαμε στο ζουμακι μας, χασαμε δυο κιλακια
και ας φυσουσε ελαχιστα, απ τα παραθυρακια.
Αλλα για πες μου τωρα εσυ, με τετοιο ηλιο και λαβρα
με τι κουραγιο εγραψες, τόσα χιλιομετρακια?
(Κι ολα ωραια και καλα, αλλα στο κεφαλακι
ουτε μπαντανα φοραγες, μα ουτε και κρανακι!
Προσεξε βρε πουλακι μου, εχε και λιγο συνεση
καλη ειναι η προπόνηση, αλλα χωρις ηλίαση!!)
Ενα ομως θα παραδεχτω, αν θελετε παιρνω ορκο
ο κόπος φερνει κι αγαθα, δεν παν ολα στο βρόντο!!
Με υπομονη κι επιμονη, με το ποδηλατακι
ηρθες, αγαπη, κι εφτιαξες, το ΣΟΥΠΕΡ κ@λαράκι!!
ΥΓ. Το ποιηματακι εχει και καποια αυτοβιογραφικα στοιχεια, αλλα δεν αποτελει ΑΚΡΙΒΗ περιγραφη γεγονοτων (καταλαβατε, για το τελος μιλαω, εκει εβγαλα το αχτι μου)....
Όλα καλά κι ωραία βρε papi, αλλά ξεκαθάρισε μας το φύλο σου και αν αναφέρεσαι σε άντρα ή γυναίκα... Ειδικά εκεί στο τέλος, αναρωτηθήκαμε όλοι... Χαχαχα..!!!
Αν και θα μπορούσε το Avatar να είναι καθοριστικό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...
Kαι το avatar ειναι καθοριστικο, και το ...μαμαδιστικο που μου βγηκε που ηταν σε τετοιο ηλιο ...ξεσκεπος, αλλα και η εισαγωγη, οτι θα παρω εκδικηση για τα ποιηματακια για τα στρινγκ!
Τελικα, επειδη με ρωτατε σχετικα συχνα, μηπως μωρε να το κανα "πάπια"... Αλλα δε μ αρεεεεσειειειειει!!!!
Και γιατι απορεις απορεις παρακαλω??
Δεν εχουν και τα κοριτσακια δικαιωμα στο....οφθαλμόλουτρο???
Kαι το avatar ειναι καθοριστικο, και το ...μαμαδιστικο που μου βγηκε που ηταν σε τετοιο ηλιο ...ξεσκεπος, αλλα και η εισαγωγη, οτι θα παρω εκδικηση για τα ποιηματακια για τα στρινγκ!
Τελικα, επειδη με ρωτατε σχετικα συχνα, μηπως μωρε να το κανα "πάπια"... Αλλα δε μ αρεεεεσειειειειει!!!!
Και γιατι απορεις απορεις παρακαλω??
Δεν εχουν και τα κοριτσακια δικαιωμα στο....οφθαλμόλουτρο???
Όλοι έχουμε δικαίωμα στα πάντα. Αλλά για να μαζευόμαστε λιγάκι σε παρακαλώ. Άντε και κάνει και ζέστη και δεν μπορώ. Μέρες μετράω για τις διακοπές και έχω παλαβώσει ο άνθρωπος.
Οι ποδηλάτες όλοι εδώ, του φόρουμ οι καμμένοι
όταν για χιούμορ πρόκειται, όλοι τους ενωμένοι
κι αν για τις γκόμενες τους πεις, όλοι τους είναι μέσα
παρόλο που δεν μας κάθεται ούτε κι η πιο μπουχέσα
Μα για ποδήλατα μην πεις, ποτέ αυτή τη λέξη
σύννεφα γίνονται πολλά, μου φαίνεται θα βρεξει
τσακώνονται σαν τα παιδιά, μετράνε τις... χολές τους
μια γνώμη όλοι την έχουνε κοιτάζοντας... προσπέκτους
Οφ τόπικ μάλλον έχω βγει κοιτάζοντας τι γράφω
μα ήθελα να σας το πω πριν κάψω κι άλλο μπάφο
την ξαναφέρνω στο μυαλό, στη σέλα όλο τρέλα
και τα μαλλιά της μακριά, πιασμένα με κορδέλα
μα ο verba ανατινάχτηκε επάνω στο carrera
κι ο ghandee πάτησε καρφί και του σκασ' η σαμπρέλα
ο κώστας γάιδαρος κατάντησε, τον πιάσανε τα γέλια
εμένα γιατί δεν μ' ακούς που σου φωνάζω "έλα"
μιας...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
... κι από τη πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλα?
Μπα...τίποτα δεν είδαν φαίνεται έχουν ζαλιστεί από τη ζέστη.
Οι γυναίκες τώρα πήραν την ποίηση στα χέρια τους μέσα στο φόρουμ.
Τι έγιναν τόσοι ποιητές;
"Ωραία μέρα σήμερα!" - είπα, και πήρα το fixie
little did I know, το lockring δεν είχα σφίξει
Skids έκανα πολλά,
bunny hops και τσαμπουκά
Ο νόμος του Murphy όμως με θυμήθηκε,
και έτσι, ξαφνικά, το γρανάζι λύθηκε
Πηγούνι, χέρια, γόνατα, σπασμένα όλα αυτά
γ@μώ το 48x17
Και το μπλουζάκι μου το καθαρό, έγινε χωματερό
αλλά εντάξει, όλα γκουντ, θα το πλύνω με αυτό που συνιστούν οι 28
Hipster δεν είμαι ρε παιδιά
σας λέω την αλήθεια
βάζω ταινία στο τιμόνι
και το πέταλο δεν το κρατώ στην ζώνη
Τώρα πια, μόνο κούρσα καβαλάω
και για καρμπόν πράγματα, χοντρά τα σκάω
Μου λέτε όμως τώρα, τι το 'θελα το brakeless?!
Να με πάρει ο διάολος! Διάολε, εσύ τι λες?
θα πρέπει να πληρωθούν τα νοσήλια, αν κρίνω από τις "σούπες" που έφαγαν οι συγγραφείς χαζεύοντας τη μούσα τους!
Μα εδώ στην Ελλάδα απο αυτά υποφέρουμε: απο τα χρέη και απο τις γυναίκες!! Ελπίζω μόνο να μας τα παρέχουν δωρεάν τα νοσήλεια μετά απο την καλή μας πράξη!
Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
και τότες προσποιήθηκα πως άλλαζα σαμπρέλα…
Στο χώμα ευθύς γονάτισα αρπάζοντας τη τρόμπα
γιατί φοβόμουν πως με μιας, θε να γινόμουν ρόμπα!
(Ζητώ συγγνώμη από τις κοπέλες της παρέας αλλά δε γινόταν να καταπιέσω την έμπνευση μου…)
Σε άφησα προσπέρασες με το ποδηλατάκι
χαζεύοντας ταυτόχρονα το ωραίο κ#λαράκι
Την πεταλιά επήγαινες μια πάνω και μια κάτω,
την πλάκα μου την έπαθα με τούτο δω τον πάτο!!!
Ευθύς ξανακαβάλησα το όχημα με βιάση
και από πίσω σου έτρεξα, έμοιαζα με τη «Λάσυ»!
Φωνάζοντας-γαυγίζοντας θερμοπαρακαλούσα…
για ένα σου χαμόγελο, μόνο εκλιπαρούσα.
Ξάφνου μου χαμογέλασες γυρνώντας το κεφάλι,
Το μόνο που ξεστόμισες: «Τι θες μωρέ γκαφάλι;;;»*
Γυρνώντας πια στο δρόμο σου ήταν πολύ αργά
Δεν είχες δεί το εμπόδιο που ήτανε μπροστά.
Επήγες και εφούνταρες ίσια στη δημοσιά
Επήλθε και η Νέμεσις γι’αυτή τη ξιπασιά!
*Για τους μη γνωρίζοντες, το «γκαφάλι» είναι ο χαζός, βλάκας, μλκς, κτλ κτλ στη θεσσαλική διάλεκτο
RESPECT..!!!
Χαχαχα πολύ καλό!!! Και ανατρεπτικό!! Τελικά το θύμα ήταν η κοπέλα αυτή τη φορά!! Εμ τι... μόνο εμείς να τρώμε τα μούτρα μας;
Μιά τρέλα είναι η ζωή που κάποιος τη σκαρώνει
κι άλλος τη βρίσκει στη γωνιά και τηνε καμακώνει.
Φιλώ την τρέλα σταυρωτά κάθε που πεταλάρω,
μ’ αυτή επιμένει στον ψηλό με το ανοιχτό κολάρο,
με το λαιμό τον παχουλό και τις φαρδιές παλάμες,
όπου κρατούνε τ’ άρματα κι αδειάζουνε τις πάλες.
Τι να σου κάνω βρε άσφαιρε που θέλεις και συ τρέλα;
Στα μέτρα σου κοίτα να σταθείς!
μη σ’ εύρει στην κουτέλα η σιχασιά της η σκληρή.
Γιατί βρε άτολμε αχαμνέ,
χωρίς κουτέλα ξάστερη
η τρέλα θάρθει κατ’ ευθύς
μα θα γυρίσει ανάστροφη
κι η αναστροφή της η φριχτή τα πόδια θα σου κόψει.
Κι επειδή μόνο λωλός ή και λωλή
τον αχαμνό έχει ψυχή να σώσει,
αν δεν βρεθεί τρελός, τρελή κοντά,
της τρέλας η αναστροφή στον άδη θα σε χώσει.
Γιατί βρε αχαμνέ κουτέ, η τρέλα τους ψηλούς φιλεί,
κι οι αχαμνοί που τη φιλούνε
μουδέ την αποκτούνε.
Μον’ μένουνε στ’ αζήτητα χωρίς μια στάλα λώλα,
μονόχνωτοι, στριφνοί, φτιασιδωτοί,
μεσ’ των λολών την κοινωνία την ονειροπόλα.
ΕΠΩΔΟΣ;
Σαν το ποδηλατάκι σου περνά
στο πλάϊ κόρης με λυτά μαλλιά,
γίνε τρελός και ρίξου στη μάχη της αγάπης της
κι ας έχει τα μάτια στου οδοστρώματος τη γράμμωση.
Κάνε νοήματα με ρόδες και με φρεναρίσματα,
τρέλανε του νου της τα κλωθογυρίσματα.
Και τότε
θ’ αναδειχθεί η τρέλα του ποδηλάτου,
μια τρέλα άξια του έρωτα του.
Έμαθα πως πολλοι μαζευτηκαν και κανανε τους ποιητες
και ηθελα να τους ρωτησω αν γραφαν και απο εχτες
γιατι εγω απο σημερα ξεκινησα στιχους να σας γραφω
πειτε μου αν ειμαι καλος αλλιως να κανω το ζωγραφο!
ΣΕ ΕΙΔΑ στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα
ησουν σα γλυκο εξωτικο, σα μηλο με κανελα
δεν ξρω τι με τρελανε τα ματια ή τα μαλλια σου
μα θα θελα μια βραδια να μουνα στην αγκαλια σου
νυχτα μερα σκεφτομαι το λαμπερο χαμογελο αου
ενα αστερι ζωγραφιστο ηταν στο κουτελο σου
τατου με μια νεραιδα ειχες στο δεξι σου χερι
εσυ ησουνα που εφερες στην καρδια μου καλοκαιρι
φορουσες γαλαζιο φορεμα μακρυ λινο με πιετες
και με τα κρινοδαχτυλα σου κρατουσες τις μανετες
χαθηκες πολυ γρηγορα δεν μπορεσα να σ απολαυσω
αμα δεις το ποιημα αυτο πες μου που εισαι αμεσως να καταφθασω...
Και η ξακουστή Ικαρία τίμησε το όνομά της
Την ώρα που παλεύει να κόψει τα δεσμά της,
Δεσμά του παρελθόντος μα πλούσια ιστορία,
Λάμψε ως τα πέρατα...αθάνατη Ικαρία!!!
Σε ειδα στο ποδηλατο να μου γελας με τρελα
κι απο το στρινγκ που φοραγες ,φαινοταν η δαντελα.
Σε ρωτησα πως λεγεσαι, μου ειπες Εμμανουελα
κι ειμαι ενα απ τα καλυτερα σεξοφωτομοντελα.
Εγω δεν την εμασησα αυτη τη καραμελα,
παρ ολα αυτα προσπαθησα για να της γινω βδελλα.
Στο διαλειμα (της βολτας) την κερασα δυο φετες μορταδελα
και κοσμια φερομουνα μην κανω κουτσουκελα.
Μεσα στον κοσμο σε εχασα, να κανω εγω τετοια γκελα?
τα ισια αναποδα εχω δει,και θα βαρεσω μπιελα,
δεν ξερω πλεον τι να πω με επιασε και μουργελα,
θα φτιαξω fredo για να πιω θα βαλω και κανελλα!
το τελευταιο ποιημα μου θα το βρειτε στις εκδοσεις Γεωργιαδη και τα εσοδα θα δοθουν υπερ της υπερασπισης του Ακη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΣΤΡΑΒΑ
Η ΘΑΛΑΣΑ ΓΕΡΝΕΙ.
(απο το "η στραβος ειναι ο γυαλος η στραβα αρμενιζουμε)
Στον καναπέ σε έβλεπα τηλεόραση χαζεύεις
«Σεκς εντ δε σιτυ» κοίταζες αντί να το αποφέυγεις!
Άναψαν τα λαμπάκια μου τρελάθηκα κι εγώ
«Το δίνεις» στην τηλεόραση κι εγώ χωρίς «κοκό»
Ποδήλατο δεν ήξερες ούτε κι από χθές
Καλά μόνος στις βόλτες μου…μα μόνος και στο σέξ;;;;;
Τα χέρια μου πιαστήκανε από τη μ@λκια
το πήρα πια απόφαση πως τέρμα τα αστεία
Σε μαγαζί σε έσυρα ποδήλατο να πάρεις
Γιατί απ’ το πολύ κατσιό σε λίγο θα κλατάρεις
Με χίλια ζόρια σ’ έπεισα να με ακολουθήσεις
και λέγοντας σου ψέματα πως στο Νιου Γιόρκ θα ζήσεις
«Πώς θα το ήθελε η κυρά;» ρωτάει ο πωλητής;
«Άσε να δει, γελάς μετά» του λέει ο ποιητής
Το χρόνο σου στον έδωσα την έκθεση να δεις,
κοτσάνες περιμένοντας σίγουρα πως θα πεις.
«Θέλω ένα γλυκούλικο, όχι τούτο εδώ!»
Δείχνοντας full suspension, full δολοφονικό
«Πώπω βρώμα στα λάστιχα! Αηδία είναι αυτό!»
«Αγάπη μου, για χώματα είναι το πιο καλό!»
«Περίεργο μου φαίνεται, στραβό είναι μπροστά;»
Δείχνοντας μου η βλάσφημη κούρσα από καρμπονιά
«Είναι για αγώνες κούκλα μου», της εξηγώ εγώ
«Τα έχει όμως τα χάλια του. Το επόμενο να δω!!!!!!»
«Αχ κοίτα αγαπούλα μου εκείνο το κουκλί!»
«Hello kitty είν’ μάτια μου δεν είσαι πια παιδί…»
«Εμένα αυτό μου άρεσε, και δεν το συζητώ!!!!!!!
κοίτα το καλαθάκι του, θα βάζω τσαντικό»
Με τη γατούλα φύγαμε από το μαγαζί
Τα μούτρα κάτω είχα εγώ, χαμόγελο εσύ
Την πάτησα λεβέντες μου, αχάπαρος θαρρώ
με το κουρσάκι προχωρώ, παρέα με ροζ μωρό…
σε ειδα στο ποδηλατο να μου γελας με τρελα,
με ιταλιδα εμοιαζες και ακουγες Ραφαελα.*
"Δεν ειμαι ιταλιδα εγω, μα απ τη Βενεζουελα,
ηρθα με ενα ψαραδικο χαλασε κι προπελα."
Στο πορτο ραφτη πηγαμε σε κερασα σαρδελα*
κι απο την πεινα εκανες σαν πριονοκορδελα.
Σου πηρα και ποδηλατο καρμπον μα διχως σελα
σαν τ οδηγας να αισθανεσαι πως κανεις κουνια μπελα.
Δεν θα στενοχωριεμαι πια που φυγες Εμμανουελα*,
κι απ την χαρα μου εκατσα και φαγα μια τσαπελα*
*Raffaella Carrà:ιταλιδα αοιδος των 70s
(A far l'amore comincia tu)...
*σαρδελα γιατι το φαγκρι το φαμπεζ και το φαροζ ειχαν
50 ευρω το κιλο.
*αυτη που εχασα στο προηγουμενο ποιημα μου.
Χαλαλι της κι η μορταδελα.
*τσαπελα με συκα αλλα δεν με επαιρνε η ομοικαταληξια.
Παντως τα εφαγα και μου καναν καλο και στη δυσκοιλιοτητα.
Είστε ταλεντάρες... ΤΕΛΟΣ!!!
Μη λες πως είσαι τσιγκούνης...πες πως δεν έκανε ρίμα!!
ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΑΣ ....
ΕΧΩ ΨΟΦΗΣΕΙ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ.........
Σε είδα στο ποδήλατο
και ήσουν όλο τρέλλα,
ψιλόλιγνη πεντάμορφη
η πιο ομορφή κοπέλα,
αλλά μετά κατάλαβα
πως μου'λειπε η σέλα..
Τον π0ύστη που μου την έφαγε
και με'κανε ξεφτίλα,
δεν το περίμενα αυτό
να πάθω τέτοια νήλα.
Με κοίταξες μου γέλασες
με ένα τέτοιο νάζι,
κι αν μου'φαγαν τη σέλα μου
πλέον δε με πειράζει.
Στο διάολο η σέλα μου
μεγάλο δα μαράζι!
Με κάλεσες στο σπίτι σου
που ήταν παραδίπλα,
να μου δώσεις την καβάτζα σου
που έμοιαζε σαν δίπλα*
Αλλά κάτι συνέβει - έτυχε
δεν πήγαμε για βόλτα,
μετά την ατάκα που'ριξές
πως είμαι ο Τζον Τραβόλτα...
Όσο για το "καλό" παιδί
αυτόν τον σελο-κλέφτη
του εύχομαι να την χαρεί
μέχρι τον άλλο κλέφτη..
Τέρμα οι carbonόσελες
τέρμα τα speciallized
από δω και μπρός
μονάχα μνημόνιοallized..
* σαν δίπλα = λιωμένη σέλα που σου δίνει την αίσθηση ότι κάθεσαι σε πανιά..
σε ειδα στο ποδηλατο και εισουν ολο τρελα
μα εσυ δε με ειδες και πανω μου επεσες ομορφη κοπελα
βρεθηκες απο πανω μου να ειναι ονειρο εχει γουστο
το βλεμμα επεσε στο ακριβο σου μπουστο
το ματι μου εγυρισε και εμεινα και πετρα
και εσυ να αναρωτιεσαι τι του εκανα γυναικα
τη καρδια μου αγορασες και πρεπει να πλερωσεις
οχι μετριτοις μηδε με ατοκες δοσεις
μοναχα αυριο εκει σε τουτη τη γωνια
θα σε περιμενω το πρωι με μεγαλη αγωνια
το που θα παμε δε με νοιαζει παμε και παταγωνια
και εφυγα χαρουμενος με αυτη τη συμφωνια
μα ξαφνου κοντοσταθηκα δε μου αρεσε το deal
γιατι τωρα ειχα γκομενα μα οχι ideal
Kαλα, διαβασα ολο αυτο το τοπικ μονοκοπανιά, γιατι δεν το χα παρει χαμπαρι, και ενα εχω να πω: ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΤΕ!!!!
Τωρα ζήλεψα!
Και για το ...διδακτικον του θεματος πρωτον, αλλα και για να παρω και λιιιιγο εκδίκηση για οοοολα τα παραπανω ποιηματα περι μπουστων και στρινγκ και δαντελων κλπ κλπ, πιάστε κι απο μενα ενα!!
Σε ειδα στο ποδηλατο, και ησουν ολο τρελα,
με την κουκλαρα κουρσα σου, που σε πηγαινει σφαιρα!
Ειχε τριαντα επτά βαθμους, μιλαμε για ΙΔΡΩΤΑ
και παλι ομως σε ζηλεψα, πως ημουν στο ΑΤΟΣ ρωτα!
Σημειωτον παραλιακη, με το αυτοκινητακι,
βολιδα διπλα περασες, μ ενα χαμογελακι
στα τενεκεδια ολοι μας, ιδεα για...κλωτσίτσες
να ξεκινησουμε νωρις, να παμε βουτιτσες!!
Βράσαμε στο ζουμακι μας, χασαμε δυο κιλακια
και ας φυσουσε ελαχιστα, απ τα παραθυρακια.
Αλλα για πες μου τωρα εσυ, με τετοιο ηλιο και λαβρα
με τι κουραγιο εγραψες, τόσα χιλιομετρακια?
(Κι ολα ωραια και καλα, αλλα στο κεφαλακι
ουτε μπαντανα φοραγες, μα ουτε και κρανακι!
Προσεξε βρε πουλακι μου, εχε και λιγο συνεση
καλη ειναι η προπόνηση, αλλα χωρις ηλίαση!!)
Ενα ομως θα παραδεχτω, αν θελετε παιρνω ορκο
ο κόπος φερνει κι αγαθα, δεν παν ολα στο βρόντο!!
Με υπομονη κι επιμονη, με το ποδηλατακι
ηρθες, αγαπη, κι εφτιαξες, το ΣΟΥΠΕΡ κ@λαράκι!!
ΥΓ. Το ποιηματακι εχει και καποια αυτοβιογραφικα στοιχεια, αλλα δεν αποτελει ΑΚΡΙΒΗ περιγραφη γεγονοτων (καταλαβατε, για το τελος μιλαω, εκει εβγαλα το αχτι μου
)....
Όλα καλά κι ωραία βρε papi, αλλά ξεκαθάρισε μας το φύλο σου και αν αναφέρεσαι σε άντρα ή γυναίκα... Ειδικά εκεί στο τέλος, αναρωτηθήκαμε όλοι... Χαχαχα..!!!
Αν και θα μπορούσε το Avatar να είναι καθοριστικό, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...
Kαι το avatar ειναι καθοριστικο, και το ...μαμαδιστικο που μου βγηκε που ηταν σε τετοιο ηλιο ...ξεσκεπος, αλλα και η εισαγωγη, οτι θα παρω εκδικηση για τα ποιηματακια για τα στρινγκ!
Τελικα, επειδη με ρωτατε σχετικα συχνα, μηπως μωρε να το κανα "πάπια"... Αλλα δε μ αρεεεεσειειειειει!!!!
Και γιατι απορεις απορεις παρακαλω??
Δεν εχουν και τα κοριτσακια δικαιωμα στο....οφθαλμόλουτρο???
Όλοι έχουμε δικαίωμα στα πάντα. Αλλά για να μαζευόμαστε λιγάκι σε παρακαλώ. Άντε και κάνει και ζέστη και δεν μπορώ. Μέρες μετράω για τις διακοπές και έχω παλαβώσει ο άνθρωπος.
Papi, είχες έρθει στο αποκριάτικο Freeday ? Και αν ναι, μήπως όντως είχες "ντυθεί παπί" ???
YPERVOLIKA KALO...
YPERVOLIKA KALO...
Είδατε τιποτα τελευταία?
Μπα...τίποτα δεν είδαν φαίνεται έχουν ζαλιστεί από τη ζέστη.
Οι γυναίκες τώρα πήραν την ποίηση στα χέρια τους μέσα στο φόρουμ.
Τι έγιναν τόσοι ποιητές;
Άντε ντροπαλοί, ξεκινάω εγώ:
"Ωραία μέρα σήμερα!" - είπα, και πήρα το fixie
little did I know, το lockring δεν είχα σφίξει
Skids έκανα πολλά,
bunny hops και τσαμπουκά
Ο νόμος του Murphy όμως με θυμήθηκε,
και έτσι, ξαφνικά, το γρανάζι λύθηκε
Πηγούνι, χέρια, γόνατα, σπασμένα όλα αυτά
γ@μώ το 48x17
Και το μπλουζάκι μου το καθαρό, έγινε χωματερό
αλλά εντάξει, όλα γκουντ, θα το πλύνω με αυτό που συνιστούν οι 28
Hipster δεν είμαι ρε παιδιά
σας λέω την αλήθεια
βάζω ταινία στο τιμόνι
και το πέταλο δεν το κρατώ στην ζώνη
Τώρα πια, μόνο κούρσα καβαλάω
και για καρμπόν πράγματα, χοντρά τα σκάω
Μου λέτε όμως τώρα, τι το 'θελα το brakeless?!
Να με πάρει ο διάολος! Διάολε, εσύ τι λες?