Έμμετρο, παραδοσιακό, οποιεσδήποτε παρεμβάσεις δεκτές 
Στου δρόμου τα φαναράκια
κάθονται δυό αμαξάκια
έρμα παραπονεμένα
κι όλο κλαίνε τα καϋμένα
Κι η μαμά τους η κυρία καγκουρίνα
πάει τσάρκα με τον παρκαδόρο στη Ραφήνα
κι όλο κλαίνε τα αμαξάκια
στου δρόμου στου δρόμου τα φαναράκια
Πάει ο κάγκουρας το βράδυ
βρίσκει το τσαρδί ρημάδι
ψάχνει για τη φαμελιά του
και τραβάει τα μαλιά του
Βάζει πλώρη πρώτη δευτέρα στη Ραφήνα
να πετύχει τη κυρία καγκουρίνα
κι όλο κλαίνε τα αμαξάκια
στου δρόμου στου δρόμου τα φαναράκια
Το ξημέρωμα ροδίζει
και ο κάγκουρας γυρίζει
κολλημένος στην κίνηση πάλι
πρώτη δευτέρα στο parking το ρημάδι
Με τον παρκαδόρο το ξενύχτη στη Ραφήνα
παίζει τώρα στα ρηχά η καγκουρίνα
κι όλο κλαίνε τα αμαξάκια
στου δρόμου στου δρόμου τα φαναράκια
Είσαι λίγο ρομαντικός, φίλε Automation [από το Auto- Moto Sports, 4 Τροχοί, κλπ] ή μήπως δεν αντέχεις πια την πραγματικότητα;
Η λέξη ''καγκουρίνα'' παίζει ηχητικά/σημασιολογικά με τρεις λέξεις.
1. κάγκουρας,
2. καγκουρώ,
3. κάβουρας.
Αλήθεια, παιδιά, από πού προέρχεται η λέξη ''κάγκουρας'';
Εμείς, με παρόμοια έννοια λέγαμε ''καρεκλάδες''.Ας με διορθώσουν οι συνομήλικοι, αν δεν το καταλαβαίνω σωστά.
γιατι νιοθω οτι μπορει και να πιρες μια μικρη εμπνευση απο το προβλημα μου;
επισις ηδες; και η βιβλιοτιπισα απο πανο μου μπερδευτικε με το ονομα σου και το γνωστο περιοδικο !
Ποια πραγματικότητα καλή μου BookLuv;
Εγώ εδώ και χρόνια ζω στην εικονική πραγματικότητα. Βγήκε και remake της ταινίας Total Recall και πολύ στεναχωρέθηκα που παίζει το ρόλο του Άρνι (όχι αρνί) ο Κόλιν και δεν κάλεσαν εμένα. Διότι εγώ τον ρόλο αυτό τον έχω στο πετσί μου!
Ρομαντικός ήμουν και θα είμαι πάντα (μη λες μεγάλες κουβέντες). Και το έχω πληρώσει ακριβά...σε διάφορα επίπεδα...
""Στου δρόμου τα φαναράκια
κάθονται δυό αμαξάκια
έρμα παραπονεμένα
κι όλο κλαίνε τα καϋμένα""
Ε όχι και δυο μόνο! Πολύ περισσότερα!
Η στροφή αυτή έγραψε ως ποδηλατικό σουξέ.
Ρε παιδιά τι είναι αυτό. Πήχτρα οι δρόμοι κάθε μέρα. Πήχτρα. Άλλο πράμα. Και εκεί, κάθε μέρα, λιώνουν. Κάθε μέρα.
Σήμερα πρωί πρωί, εποχούμενος τετρατρόχου μπετόβλαξ πάλι, με κορνάρει και σε 20 μέτρα κολλάει στο φανάρι, και προσπερνώντας, χωρίς όμως να τον κοιτάω για να μη μπορεί να πει ότι το είπα γι΄ αυτόν, πέταξα ένα γεια σου βλάξ. Στο εξής θα τραγουδάω το νέο σουξέ!