Με πρόλαβες και έβαλες κάτι πολύ δυνατό και αληθινό, και με πήραν τα ζουμιά, τώρα είμαι καί κουρασμένος καί στεναχωρημένος.
Άμυνα είναι αυτό το "ποτέ ξανά", άμυνα είναι και τα πετρέλαια, μόνο που η πρώτη είναι ψυχολογική, ψυχική άμυνα, ενώ του Παναγιώτη σωματική άμυνα.
Μιά και ο λόγος για άμυνα-εξίσωση με τον "οχτρό", στη νόμιμη άμυνα
όταν σου επιτίθονται με μαχαίρι, μπορείς να κοντράρεις με κοντάρι.Όμως εδώ είναι κάτι διαφορετικό τελείως, οι σκύλοι παίρνουν τη θέση τους πλάι στον άνθρωπο, όχι ανταγωνιστικά, αλλα κάτι σάν "ίσος προς ίσο".
Είναι προς τιμήν των σκυλιών αυτό το πάλεμα...Όσες χιλιετηρίδες κι΄ άν περάσουν, πρώτα θα αποτραβούν το βλέμμα τους όταν επιμένουμε να τα κοιτάζουμε.
Οι ίδιοι άνθρωποι-εξημερωτές θα κάνουν τα ίδια,σκληρά λάθη...
Συγχαρητήρια στον Vale για το ποστάρισμα, ήθελα μιά και το ανέβασε, να πώ και εγώ μιά μικρή ιστορία για να αποκαταστήσουμε και την ισορροπία!
Ένα πεκινουά διασταυρωμένο με κυνηγόσκυλο που είχαμε στο σπίτι, όλο προκαλούσε ένα γειτονικό λυκόσκυλο...
Δέν έλεγε να κάνει πίσω, έβλεπε σαν ίσος προς ίσο το τετραπλάσιο λύκο...
Τη γλίτωνε όλο τελευταία στιγμή, με μικροεκδορές!
Μιά φορά όμως έσπασε η στάμνα....
Ο λύκος άρπαξε γερά απο το στομάχι τη σκυλίτσα μου και την ανέμιζε στον αέρα...
Το δέρμα της είχε αποχωριστεί σχεδόν απο όλη τη κοιλιά, έπρεπε κατ΄ ευθείαν να τη πάμε χειρουργείο..
Την άλλη μέρα, αισθάνθηκε οτι έρχεται η τελευταία της στιγμή, και πήγε να κλείσει τα μάτια της στα πόδια του πατέρα μου σάν ένα τελευταίο αντίο.
Ήταν η μοναδική φορά που έβλεπα το πατέρα μου να κλαίει, σά το τύπο στο παραπάνω βίντεο.
Μα και ο σκύλος του Οδυσσέα τα ίδια, περίμενε να πεθάνει στο αφεντικό του πλάι.
Γι΄ αυτό καλά λέει ο Vale, ποτέ ξανά...
Αυτά.Όχι για να μή λέμε μόνο για βενζίνες και πετρέλαια!
Ενταξει ρε πεταλιαρη εχεις δικιο.
Υπαρχουν ιστοριες επι ιστοριων με τα κωλοσκυλα, που ειναι ικανες
να σπασουν και τον πιο σκληρο!!!
Αλλα οταν παιζεται το τομαρι σου πως να το φερεις βολτα ρε μαγκα?
Δεν θελω σε καμια περιπτωση να κανω κακο,δεν ειναι του χαρακτηρα μου, ΑΛΛΑ!!!!
Τωρα ποιες ειναι οι περιπτωσεις για πετρελαιο ,και ποιες για χαδια,ας το βρει ο καθενας μονος του.
Αλλα οταν παιζεται το τομαρι σου πως να το φερεις βολτα ρε μαγκα?
Τωρα ποιες ειναι οι περιπτωσεις για πετρελαιο ,και ποιες για χαδια,ας το βρει ο καθενας μονος του.
Παναγιώτη, κατέβαινα χθες βράδυ στη πλατείαν Ηρώων στην Ελευσίνα και στη στροφή στα Goodies ήρθαν κατά πάνω μου γαυγίζοντας 2 αδέσποτα. Πατάω λίγο φρένο, απλώνω χέρι και λέω στο ένα "που'σαι μούργο" και γυρνάνε και μου κάνανε χαρούλες Δε λέω πως θα έκανα το ίδιο σε τσοπανόσκυλα πχ, γιατί έχω και γω 2 Ασιατικά ποιμενικά, αλλά δε θέλει σπασμωδικές αντιδράσεις, ούτε πανικό.
Αν μπορέσεις αύριο, στις 22:15 να είσαι στη πλατεία Λαού (άνω Ελευσίνα).
Χτες έκανα το λάθος και δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία σε ένα κωλ*σκυλο, και κονόμησα μια δαγκωνιά στον αχίλλειο. Είναι πολύ ύπουλα και θρασύδειλα τα καταραμένα, ήρθε στα μουλωχτά, μού την έφερε, και μόλις σταμάτησα το έβαλε στα πόδια. Εκεί τα παίρνεις στην κράνα τελείως! Την επόμενη φορά θα είμαι προετοιμασμένος και θα απολαύσει την "πρέπουσα σημασία"...
Χτες έκανα το λάθος και δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία σε ένα κωλ*σκυλο, και κονόμησα μια δαγκωνιά στον αχίλλειο. Είναι πολύ ύπουλα και θρασύδειλα τα καταραμένα, ήρθε στα μουλωχτά, μού την έφερε, και μόλις σταμάτησα το έβαλε στα πόδια. Εκεί τα παίρνεις στην κράνα τελείως! Την επόμενη φορά θα είμαι προετοιμασμένος και θα απολαύσει την "πρέπουσα σημασία"...
πες μας και την περιοχή να προσέχουμε.
Περαστικά σου
Και κάτι άλλο για τους βόρειους και ίσως και Θεσσαλούς (καλή ώρα..):
Εχει εμφανιστεί στη χώρα μας πάλι η λύσσα,που εξαπλώνεται από τη Β.Ελλάδα προς τη Νότια - αυτή τη στιγμή κρούσματα έχουν αναφερθεί και στη Θεσσαλία. Προσοχή, αλλά οχι και πανικός..
Εκεί θα πήγαινες μόνο με ειδική αποστολή.. για τη λύσσα ευτυχώς είναι δεμένο σε κλιστό χώρο και χτες είχε ξεφύγει, και υπάρχουν και πολλές αλεπούδες...
Μία ασθένεια που είχε εξαφανιστεί για χρόνια επανέρχεται καθώς η πτώση των κοινωνικών παροχών (υγεία, παιδεία κτλ) φέρνει διαρκώς νέα προβλήματα.
Σας το έχω πει πως ο Αντωνάκης κάνει δουλειά και ο Άδωνις ακόμα περισσότερη και δεν με ακούτε!
άσχετο : σε περιοχή που κάθε σπίτι(με οικόπεδο κυρίως) έχει και απο ένα σκυλάκι, το γαύγισμα ακολουθεί τη ποδηλατική μας πορεία! κάτι σα δίκτυο, το ένα ακούει το άλλο, δέ προλαβαίνεις να πάς στο επόμενο..και ...γαφ γουφ γαφ γουφ γαφ γούύφ!
κάθε σπίτι(με οικόπεδο κυρίως) έχει και απο ένα σκυλάκι
Τι σκυλάκι ρε συνάδελφε, ΣΚΥΛΑΡΟΥΣ έχουν, δε μπορείς να ησυχάσεις, μαντρωμένα και λυσσασμένα, να σού πετάνε τα σάλια στο δρόμο πέντε μέτρα. Γι΄ αυτό λέμε, το πρόβλημα είναι στα αφεντικά...
...προχθές προς παραλία και μέσα από ένα σπίτι βγαίνει ένα μαλακιστήρι με το αφεντικό του να ακολουθεί, ο οποίος προσπάθησε αυθόρμητα να μου ρίξει σφαλιάρα επειδή έκανα πως κλώτσησα τον κόπρο του για να μην με δαγκώσει.
Το κορυφαίο ήταν ότι μου είπε "μην φοβάσαι, δεν θα σε πειράξει", ενώ κόντευε να με ρίξει κάτω.
Επόμενη κίνηση ήταν να σταματήσω και να του ρίξω το απαραίτητο χέσιμο λέγοντας επίσης να το πάρει από κοντά μου για να φύγω (ήταν κολλημένος σχεδόν επάνω μου κρατώντας το σκατό από το λουρί να μου γαυγίζει), ταυτόχρονα μου έλεγε "άντε φύγε" με τρόπο "αδειασέ μου την εξώπορτα από την παρουσία σου".
Αλλά έπεσε σε λάθος περίπτωση, οπότε απομακρύνθηκε ακουγοντάς με να τον λούζω με διάφορα κοσμητικά.
...παντα τα αφεντικα φταινε ,δυστυχως εχουνε γινει μοδα και τα ζωα ,κι ο καθε μαλακας και ασχετος παιρνει σκυλο ,χωρις να σκεφτει αν μπορει να ανταποκριθει στις αναγκες του ,εδω βλεπεις πολλους που ουτε καν μαζευουν τα σκυλοσκ..... του σκυλου τους απ το πεζοδρομιο ,κι αμα τα βαρεθουν κι ολας τα παρατανε και στο δρομο λες και ειναι σκουπιδια...
μιά και άνοιξε σκυλοκαβγάς: γιατί όλα τα σκυλιά μοιάζουν στη φάτσα των αφεντικών τους;! (θα βρώ σχετική φωτό!) ούστ!!!
(δέ τού ΄ριχνες και ένα κατούρημα πάνω του;!)
...χειρότερο είναι να κάνεις βόλτα σε έρημο δρόμο χωρίς φώτα και ο σκύλος να είναι αόρατος μέχρι να φτάσεις στο 1 μέτρο, μετά να πεταχτεί και να γαυγίζει σαν τρελός.
Οσα χρόνια κέρδισα από τη βόλτα τα έχασα μονομιάς από την τρομάρα που πήρα.
αντιγράφω :
Στην Κρήτη οι κριγιοί (τα κριάρια), και όχι οι τρά(γ)οι διακρίνονται σε κούτουλους (=χωρίς κέρατα, αλλά με το οστέινο υποδόριο δολοφονικό εξόγκωμα στο μέτωπο) και κερατσάτους, με κέρατα. Δεν το έχω ακούσει να λέγεται για άνθρωπο ή τράγο τραυματισμένο από καυγά, αλλά ενδέχεται να λεγόταν σκωπτικά για τον καυγατζή που παίζει άμα λάχει και κατακαυκαλίδια... τα τουμπάω κ.λπ. δεν έχουν σχέση με Κρήτη.
Με πρόλαβες και έβαλες κάτι πολύ δυνατό και αληθινό, και με πήραν τα ζουμιά, τώρα είμαι καί κουρασμένος καί στεναχωρημένος.
Άμυνα είναι αυτό το "ποτέ ξανά", άμυνα είναι και τα πετρέλαια, μόνο που η πρώτη είναι ψυχολογική, ψυχική άμυνα, ενώ του Παναγιώτη σωματική άμυνα.
Μιά και ο λόγος για άμυνα-εξίσωση με τον "οχτρό", στη νόμιμη άμυνα
όταν σου επιτίθονται με μαχαίρι, μπορείς να κοντράρεις με κοντάρι.Όμως εδώ είναι κάτι διαφορετικό τελείως, οι σκύλοι παίρνουν τη θέση τους πλάι στον άνθρωπο, όχι ανταγωνιστικά, αλλα κάτι σάν "ίσος προς ίσο".
Είναι προς τιμήν των σκυλιών αυτό το πάλεμα...Όσες χιλιετηρίδες κι΄ άν περάσουν, πρώτα θα αποτραβούν το βλέμμα τους όταν επιμένουμε να τα κοιτάζουμε.
Οι ίδιοι άνθρωποι-εξημερωτές θα κάνουν τα ίδια,σκληρά λάθη...
Συγχαρητήρια στον Vale για το ποστάρισμα, ήθελα μιά και το ανέβασε, να πώ και εγώ μιά μικρή ιστορία για να αποκαταστήσουμε και την ισορροπία!
Ένα πεκινουά διασταυρωμένο με κυνηγόσκυλο που είχαμε στο σπίτι, όλο προκαλούσε ένα γειτονικό λυκόσκυλο...
Δέν έλεγε να κάνει πίσω, έβλεπε σαν ίσος προς ίσο το τετραπλάσιο λύκο...
Τη γλίτωνε όλο τελευταία στιγμή, με μικροεκδορές!
Μιά φορά όμως έσπασε η στάμνα....
Ο λύκος άρπαξε γερά απο το στομάχι τη σκυλίτσα μου και την ανέμιζε στον αέρα...
Το δέρμα της είχε αποχωριστεί σχεδόν απο όλη τη κοιλιά, έπρεπε κατ΄ ευθείαν να τη πάμε χειρουργείο..
Την άλλη μέρα, αισθάνθηκε οτι έρχεται η τελευταία της στιγμή, και πήγε να κλείσει τα μάτια της στα πόδια του πατέρα μου σάν ένα τελευταίο αντίο.
Ήταν η μοναδική φορά που έβλεπα το πατέρα μου να κλαίει, σά το τύπο στο παραπάνω βίντεο.
Μα και ο σκύλος του Οδυσσέα τα ίδια, περίμενε να πεθάνει στο αφεντικό του πλάι.
Γι΄ αυτό καλά λέει ο Vale, ποτέ ξανά...
Αυτά.Όχι για να μή λέμε μόνο για βενζίνες και πετρέλαια!
Ενταξει ρε πεταλιαρη εχεις δικιο.
Υπαρχουν ιστοριες επι ιστοριων με τα κωλοσκυλα, που ειναι ικανες
να σπασουν και τον πιο σκληρο!!!
Αλλα οταν παιζεται το τομαρι σου πως να το φερεις βολτα ρε μαγκα?
Δεν θελω σε καμια περιπτωση να κανω κακο,δεν ειναι του χαρακτηρα μου, ΑΛΛΑ!!!!
Τωρα ποιες ειναι οι περιπτωσεις για πετρελαιο ,και ποιες για χαδια,ας το βρει ο καθενας μονος του.
https://www.youtube.com/watch?v=eSTZW9VvoYE
(προσοχη στο 2:30 του βιντεου)
Παναγιώτη, κατέβαινα χθες βράδυ στη πλατείαν Ηρώων στην Ελευσίνα και στη στροφή στα Goodies ήρθαν κατά πάνω μου γαυγίζοντας 2 αδέσποτα. Πατάω λίγο φρένο, απλώνω χέρι και λέω στο ένα "που'σαι μούργο" και γυρνάνε και μου κάνανε χαρούλες
Δε λέω πως θα έκανα το ίδιο σε τσοπανόσκυλα πχ, γιατί έχω και γω 2 Ασιατικά ποιμενικά, αλλά δε θέλει σπασμωδικές αντιδράσεις, ούτε πανικό.
Αν μπορέσεις αύριο, στις 22:15 να είσαι στη πλατεία Λαού (άνω Ελευσίνα).
Ειμαι εκει απο πιο νωρις!!!!!!!!!
Θα ερθω να θυμηθω τα παιδικα μου χρονια που γυρναγα την Ελευσινα!!!!!!!!!
Χτες έκανα το λάθος και δεν έδωσα την πρέπουσα σημασία σε ένα κωλ*σκυλο, και κονόμησα μια δαγκωνιά στον αχίλλειο. Είναι πολύ ύπουλα και θρασύδειλα τα καταραμένα, ήρθε στα μουλωχτά, μού την έφερε, και μόλις σταμάτησα το έβαλε στα πόδια. Εκεί τα παίρνεις στην κράνα τελείως! Την επόμενη φορά θα είμαι προετοιμασμένος και θα απολαύσει την "πρέπουσα σημασία"...
... τι να κάν΄ς... αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες....
πες μας και την περιοχή να προσέχουμε.
Περαστικά σου
Και κάτι άλλο για τους βόρειους και ίσως και Θεσσαλούς (καλή ώρα..):
Εχει εμφανιστεί στη χώρα μας πάλι η λύσσα,που εξαπλώνεται από τη Β.Ελλάδα προς τη Νότια - αυτή τη στιγμή κρούσματα έχουν αναφερθεί και στη Θεσσαλία. Προσοχή, αλλά οχι και πανικός..
Εκεί θα πήγαινες μόνο με ειδική αποστολή.. για τη λύσσα ευτυχώς είναι δεμένο σε κλιστό χώρο και χτες είχε ξεφύγει, και υπάρχουν και πολλές αλεπούδες...
Μία ασθένεια που είχε εξαφανιστεί για χρόνια επανέρχεται καθώς η πτώση των κοινωνικών παροχών (υγεία, παιδεία κτλ) φέρνει διαρκώς νέα προβλήματα.
Σας το έχω πει πως ο Αντωνάκης κάνει δουλειά και ο Άδωνις ακόμα περισσότερη και δεν με ακούτε!
http://www.youtube.com/watch?v=DFhXuayCZFU
...
ενταξει δεν σηκωνει πλακα το θεμα αλλα...
δεν αντεξα στον πειρασμο
άσχετο : σε περιοχή που κάθε σπίτι(με οικόπεδο κυρίως) έχει και απο ένα σκυλάκι, το γαύγισμα ακολουθεί τη ποδηλατική μας πορεία! κάτι σα δίκτυο, το ένα ακούει το άλλο, δέ προλαβαίνεις να πάς στο επόμενο..και ...γαφ γουφ γαφ γουφ γαφ γούύφ!
Τι σκυλάκι ρε συνάδελφε, ΣΚΥΛΑΡΟΥΣ έχουν, δε μπορείς να ησυχάσεις, μαντρωμένα και λυσσασμένα, να σού πετάνε τα σάλια στο δρόμο πέντε μέτρα. Γι΄ αυτό λέμε, το πρόβλημα είναι στα αφεντικά...
Μεγάλη αλήθεια και ισχύει στο 100% των περιπτώσεων
...πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών...
...προχθές προς παραλία και μέσα από ένα σπίτι βγαίνει ένα μαλακιστήρι με το αφεντικό του να ακολουθεί, ο οποίος προσπάθησε αυθόρμητα να μου ρίξει σφαλιάρα επειδή έκανα πως κλώτσησα τον κόπρο του για να μην με δαγκώσει.
Το κορυφαίο ήταν ότι μου είπε "μην φοβάσαι, δεν θα σε πειράξει", ενώ κόντευε να με ρίξει κάτω.
Επόμενη κίνηση ήταν να σταματήσω και να του ρίξω το απαραίτητο χέσιμο λέγοντας επίσης να το πάρει από κοντά μου για να φύγω (ήταν κολλημένος σχεδόν επάνω μου κρατώντας το σκατό από το λουρί να μου γαυγίζει), ταυτόχρονα μου έλεγε "άντε φύγε" με τρόπο "αδειασέ μου την εξώπορτα από την παρουσία σου".
Αλλά έπεσε σε λάθος περίπτωση, οπότε απομακρύνθηκε ακουγοντάς με να τον λούζω με διάφορα κοσμητικά.
μαλακιστήρι, κόπρος και σκατό είναι ο σκύλος; Το ζωντανό φταίει ή το αφεντικό του; Αλλά οκ, με τα μπινελίκια που έριξες, σίγουρα ο σκύλος τρόμαξε...
...παντα τα αφεντικα φταινε ,δυστυχως εχουνε γινει μοδα και τα ζωα ,κι ο καθε μαλακας και ασχετος παιρνει σκυλο ,χωρις να σκεφτει αν μπορει να ανταποκριθει στις αναγκες του ,εδω βλεπεις πολλους που ουτε καν μαζευουν τα σκυλοσκ..... του σκυλου τους απ το πεζοδρομιο ,κι αμα τα βαρεθουν κι ολας τα παρατανε και στο δρομο λες και ειναι σκουπιδια...
...σκυλιά υιοθετούν το χαρακτήρα του αφεντικού...
Οπότε φταίει ΚΑΙ ο σκύλος, αλλά πρώτα το αφεντικό.
Ετσι και αλλιώς το αφεντικό έφαγε το χέσιμο, και σε πληροφορώ ότι το σκυλί δεν μάσησε καθόλου, γαύγιζε σαν δαιμονισμένο.
Τα μικρόσωμα είναι εξίσου επικίνδυνα με τα μεγάλα επειδή δημιουργούν μεγαλύτερο πανικό, μπορούν να σε τρομάξουν και να σε ρίξουν άνετα.
μιά και άνοιξε σκυλοκαβγάς: γιατί όλα τα σκυλιά μοιάζουν στη φάτσα των αφεντικών τους;! (θα βρώ σχετική φωτό!) ούστ!!!
(δέ τού ΄ριχνες και ένα κατούρημα πάνω του;!)
την τρίτη φορά του μίλησα ελληνικά, άφησε το πόδι μου και κοκκάλωσε.
την τέταρτη φορά με κοίταζε αλλά έκανε τάχα μανικιούρ.
...χειρότερο είναι να κάνεις βόλτα σε έρημο δρόμο χωρίς φώτα και ο σκύλος να είναι αόρατος μέχρι να φτάσεις στο 1 μέτρο, μετά να πεταχτεί και να γαυγίζει σαν τρελός.
Οσα χρόνια κέρδισα από τη βόλτα τα έχασα μονομιάς από την τρομάρα που πήρα.
να βάλεις φώτα και να έχεις και ενα 45άρι μαζί σου για να μάθει ο κόπρος να πετάγεται στο σκοτάδι.
...έχω, αλλά δεν φέγγουν στο πλάι, πετάχτηκε ανάμεσα από τα δέντρα.
Στο 45άρι να βάλω άσφαιρα ή κανονικές σφαίρες?
Υπάρχει ειδική θήκη για πιστόλι που να μπαίνει σε ποδήλατο?
Στον οριζόντιο
Στο τιμόνι
Και αν εισαι John Wayne fun
Και όχι μόνο....
έρεεε.....κατακαυκαλίδια!
αντιγράφω :
Στην Κρήτη οι κριγιοί (τα κριάρια), και όχι οι τρά(γ)οι διακρίνονται σε κούτουλους (=χωρίς κέρατα, αλλά με το οστέινο υποδόριο δολοφονικό εξόγκωμα στο μέτωπο) και κερατσάτους, με κέρατα. Δεν το έχω ακούσει να λέγεται για άνθρωπο ή τράγο τραυματισμένο από καυγά, αλλά ενδέχεται να λεγόταν σκωπτικά για τον καυγατζή που παίζει άμα λάχει και κατακαυκαλίδια... τα τουμπάω κ.λπ. δεν έχουν σχέση με Κρήτη.
( απο http://www.slang.gr/search/mediadby/2633/2 )
μωρ΄ τί ζουντανό είν τούτο?!!
Ε ρε γέλια!!έλιωσα!