Δεν έχουν καμία σχέση με το ποδήλατο τα όσα θέλω να πω. Απλά δεν βρήκα κανένα άλλο καταλληλότερο μέρος για να τα πω. Οπότε όσοι θέλετε ανεχτείτε με.
Διακοπές στο ακριτικό νησί για ακόμα ένα καλοκαίρι. Εκεί που κάνεις το μπάνιο σου ακούς ένα γνώριμο ήχο. Οξύ, δυνατό, έρχεται από πάνω. Θυμάσαι τις αρχές της φυσικής και κοιτάς όχι προς το μέρος που έρχεται ο ήχος αλλά πιο μπροστά έτσι ώστε να εντοπίσεις την πηγή του.
Εκεί βλέπεις δύο γκρίζα «γεράκια» που μοιάζουν το ένα να κυνηγάει το άλλο. Θυμάσαι πως είχες αισθανθεί όταν είχες πρωτο-αντικρύσει το θέαμα αυτό. Είτε το ήθελες είτε όχι, έμπαινε μέσα σου μία «περηφάνια» για τον «καλό δικό μας» που προσπαθεί να διώξει τον «κακό άλλο».
Τώρα το συναίσθημα ήταν διαφορετικό. Το βλέπεις και σκέφτεσαι πως το σχολείο που πάνε τα παιδιά σου βάφτηκε πέρσι με λεφτά των γονιών γιατί το κράτος δυσκολευόταν να το κάνει. Σκέφτεσαι πως πια δεν υπάρχει απέξω σχολικός τροχονόμος γιατί δεν υπάρχει το σχετικό «κονδύλι». Σκέφτεσαι πως αν δεν υπήρχε ο εθελοντισμός κάποιων γονέων το σχολείο θα υπολειτουργούσε σε τραγικό επίπεδο. Δεν προλαβαίνει η σκέψη να πάει παρακάτω σε νοσοκομεία, σε απολυμένους, σε ένα σωρό άλλα. Η ταχύτητα που εξελίσσεται το συμβάν είναι κάθε φορά μεγάλη και η διάρκεια του μικρή. Πριν προλάβει η σκέψη να πάει παρακάτω βλέπεις απλά καπνό. Μόνο που αυτός ο καπνός μοιάζει σαν χαρτονομίσματα...που καίγονται...με τι σκοπό άραγε;
"....δύο γκρίζα «γεράκια»...."
Πόσο να "καίνε" άραγε δαύτα τα γεράκια σε μια αναμέτρηση? ... πιθανόν όσο η θέρμανση δύο σχολείων για κανα 3μηνο...!!!???
Πόσο να στοιχίζει η αγορά τους? ... πιθανόν όσο η ανέγερση, εξοπλισμός και επάνδρωση μιας μικρής νοσοκομειακής μονάδας...!!!???
Πόσο να στοιχίζει η συντήρηση / υποστήριξή τους? ... πιθανόν όσο η συντήρηση όλων των σχολικών κτιρίων ενός μικρού επαρχιακού Δήμου....!!!???
Και πόσο να στοιχίζει και η εκπαίδευση των χειριστών τους? ...
... και πόσο ...?
... και πόσο ...?
.... μακροχρόνια λάθος επιλογές δύο λαών που τις πληρώνουν οι ίδιοι οι λαοί.
ΕΥΓΕ ΜΑΣ.
.
.
.
.
.
.
.
.
και τώρα, ό,που "δύο γκρίζα γεράκια", βάλτε ολόκληρο το συνοθύλευμα ... όλα τα "γκρίζα γεράκια" και όλες τις "γκρίζες χελώνες" και όλα τα "γκρίζα δελφίνια" ημών και των απέναντι...
.
.
.
.
.
.
.
και μετά, βάλτε όλα τα αντίστοιχα των ΜΕΓΑΛΩΝ δύο.... (γιατί, εδώ που τα λέμε, τα δικά μας και των απέναντι είναι κάτι ψίχουλα....)
Επίσης μετά από όλα αυτά που ειπώθηκαν, εντελώς φυσιολογικά, έρχονται να προστεθούν τα εξής ερωτήματα :
-έχει η Εξουσία πατρίδα ή είναι μονάχα πατριδοκάπηλη;
-έχει η Δημοσιογραφία τσίπα και φιλότιμο ή είναι εντελώς ξεδιάντροπη; και επιτελεί εντεταλμένη υπηρεσία υπό την επίβλεψη της εξουσίας;
-έχει η Εκκλησία κοινωνική ευαισθησία και φωνή, απέναντι στο ποίμνιό της, πέραν ενός συσσιτίου,
[το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι τόσο εξευτελιστικό από κάθε άποψη]
ή είναι τόσο απασχολημένη στα δικά της παιχνίδια εξουσίας και επιρροών, που δεν βλέπει τίποτα άλλο γύρω της.
-είναι η Δικαιοσύνη εκτός από τυφλή, και κουφή; και ως εκ τούτου εκτός τόπου και χρόνου;
-υπάρχει πνευματικός κόσμος αυτόνομος σε αυτή τη χώρα ή όλοι τελούν υπό κρατικών κονδυλίων και επιδοτήσεων, και προέχει για αυτούς, μέσω της σιγής, να κρύψουν την λιγουριά τους και την κακομοιριά τους;
-είναι όλα αυτά που γίνονται σε αυτή την χώρα τυχαία ή είναι απόρροια κάποιου ευρύτερου σχεδιασμού;
Σβήνω γραφω,σβηνω γραφω. Α ρε automation.
Μονο χολή για τις τριτες βραδυ που εξανεμιζονται ολα για να πετανε οι στρατοκαυλοι.
Ξεφτιλες πατριωτες.
Οι δυνάμεις που θα φέρουν την ουσιαστική αλλαγή (καμία σχέση με την κάποτε «αλλαγή») υπάρχουν σε όλους τους τομείς.
Έχω γνωρίσει πανεπιστημιακούς δασκάλους που αξίζουν τον τίτλο τους με το παραπάνω και όχι μόνο απλά επειδή έχουν πολλούς ακαδημαϊκούς τίτλους.
Έχω γνωρίσει αξιωματικούς που ήταν και δίκαιοι και παρήγαγαν έργο όσο κι αν αυτό ακούγεται απίθανο.
Έχω γνωρίσει δασκάλους δημοτικού που τα δίνουν στην κυριολεξία όλα για το σχολείο και τα παιδιά. Γνώρισα διευθύντρια δημοτικού σχολείου που αν και έπασχε από καρκίνο πήγαινε στο σχολείο και φρόντιζε τα θέματα μέχρι το αναπόφευκτο τέλος της.
Γνωρίζω και λεβέντες παπάδες που παράγουν αθόρυβα έργο και πνευματικό και ουσιαστικό αλλά κανένας φυσικά (στην κοινωνία της απάτης που ζούμε) δεν θα βγει να τους διαφημίσει.
Έχω νιώσει και ποιητές σήμερα και συγγραφείς. Δεν είμαστε στο 1979 όταν ο «άνθρωπος της χρονιάς» για την Ελλάδα ήταν ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης. Υπάρχουν όμως ακόμα άνθρωποι με ποιότητα και σήμερα.
Το κυνήγι στον ουρανό μου φάνηκε ανούσιο, ιδιαίτερα σήμερα. Ακριβώς κάτω από το σκηνικό που περιέγραψα «εμείς» και οι «άλλοι» πίνουμε σήμερα εν ειρήνη τα ουζάκια μας.
Αρνούμαι να δω τα πάντα γύρω μου αρνητικά. Εξακολουθώ να πιστεύω στο καλύτερο και να το επιδιώκω. Αυτή είναι η δική μου θέση και αλίμονό μου αν την εγκαταλείψω.
Έτσι νιώθω...
Φίλε Automation το να βλέπουμε τα αρνητικά γύρω μας δεν μας κάνει αυτόματα απαισιόδοξους, αντιθέτως θα έλεγα ότι μας κάνει πραγματιστές, και έτσι, μόνο τότε, μας δίνεται η δυνατότητα να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.
Τα ερωτήματα [μου] δεν έχουν σκοπό να ισοπεδώσουν τα πάντα, αλλά να θέσουν ξανά τις έννοιες στην σωστή τους βάση.
Ας πούμε πχ. πιστεύει κάποιος από εμάς σήμερα ότι υπάρχει και αποδίδεται δικαιοσύνη; Να μας το πει όποιος το πιστεύει να το μάθουμε και εμείς!!!
Τόσα χρόνια, τόσες λοβιτούρες, τόσα σκάνδαλα, τόσα δις χαμμένα χρήματα,
τόση αλλοτρίωση, και οι κυβερνώντες και οι δημοσιογράφοι και όλοι οι παρατρεχάμενοι της εξουσίας, να καμώνονται ότι δεν ξέρουν τίποτα, πέφτουν από τα σύννεφα κάθε φορά που ανακαλύπτεται κάτι, και τα μαχαίρια ως συνήθως [θα] φτάνουν μέχρι το κόκκαλο, [όχι του φταίχτη όμως], αλλά του λαού ,που πληρώνει πάντα ως είθισται τα "γ@μησι@τικ@".
Και καλούμαστε τώρα εγώ και εσύ και όλοι εμείς που ούτε καν απ' έξω από το πάρτυ δεν περάσαμε, να πληρώσουμε το λογαριασμό, χάνοντας τις δουλειές μας!!! στην ουσία, και δεν έχει βρεθεί μια ΦΩΝΗ να αντιταχθεί σ' αυτή την αδικία.
Αν΄αυτού έχουμε ακούσει κάθε χυδαίο χαρακτηρισμό σαν λαός και μάλιστα
από αυτόυς που ευθύνονται πραγματικά γι αυτήν την κατάντια και την κλεψιά, από τους ίδιους τους ηγέτες μας και τους παπαγάλους τους.
Και κερατάδες και γ@μημένοι... δηλαδή...
Και εγω. Makes two of us