Δεν βάζω το θέμα στα "κλεμμένα", γιατί δεν είναι τέτοια. Τουλάχιστον ακόμα.
Ούτε στο "σε είδα", γιατί δεν τον είδα. Ποτέ.
Ποτέ ρε μπαγάσα δεν σε είδα. Για 3-4 χρόνια, εκεί, δεμένα στο δέντρο, τα δυο φιλαράκια τα άφησες ρε άσπλαχνε.
Οι εποχές περνούν από πάνω τους. Τα φθινόπωρα και τους χειμώνες, βροχή και κρύο. Τις άνοιξες και τα καλοκαίρια, ίσκιος ευτυχώς κάτω από το δέντρο, αλλά φυτά ποικίλα βρίσκουν στήριγμα, μόνο σταφύλια δεν φάγαμε ακόμα.
Ερώτηση κρίσεως:
Σκέφτηκα κανένα βράδυ, να βρω κόφτη, να λυτρώσω τα δυο φιλαράκια από την αγκαλιά του δέντρου. Τουλάχιστον για ανταλλακτικά, μπας και δει λίγο ποδηλατικό φως κάνα φτωχαδάκι. Αλήθεια, εσύ θα έκανες ποτέ μια τέτοια κλοπή;
| Συνημμένο | Μέγεθος |
|---|---|
 filarakia.jpg | 433.37 KB |
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
πολύ ωραία η φωτό
μου προκαλεί όνειρα αγκαλιάς.
Σας εύχομαι κάθε καλό
Δεν θα το’λεγα κλοπή, αλλά ελευθέρωση...όπως στα παραμύθια η καλή νεράιδα σώζει και βοηθάει τους ήρωες ν’ αφυπνιστούν απ’ τα μάγια της κακιάς μάγισσας...Ελευθέρωσέ τα, αλλά φτιάξτα και δωσε τα να πιάσουν τόπο...μην τα κάνεις ανταλλακτικά...αν γίνεται φυσικά...
Αν δεν το έχεις κάνει ήδη, κάντο σήμερα.
Καλό θα κάνεις, δώστα σε κάποιον που έχει ανάγκη...
μπροστα δισκοφρενο πισω vbrake χμμμ.
..
ξερετε τι μου θυμιζει αυτο ετσι? http://www.podilates.gr/node/37768
Λες να ειναι ξαδελφια με τον φιλο που αποσχολησε για 2 φεγγαρια(τροπος του λεγειν) το φορουμ.
Μαλλον μετα απο τις αποντησεις στα ξενα φορουν μιλησαν μαζι και πηγαν να αγορασουν ποδηλατα με υδραυλικα
Δεν τα ελευθέρωσα.
Πόσα χρόνια πέρασαν από τότε;
Ένα βράδυ, εξαφανίστηκαν καμιά δεκαριά ποδήλατα, όσα ήταν δεμένα (με αλυσίδες) μπροστά στην πολυκατοικία αυτή, και στις γειτονικές. Γλίτωσε μόνο ένα που ήταν δεμένο με πέταλο.
Γνωστοί στη γειτονιά που έιχαν ποδήλατο, μου είπαν ότι τα ποδήλατά τους εξαφανίστηκαν.
Κάποιος που βγήκε νύχτα στο μπαλκόνι να κάνει τσιγάρο, είδε λέει ένα "αγροτικό" με δύο τύπους κα νάνουν περίεργες βόλτες στη γειτονιά.
Δεν τα ελευθέρωσα ποτέ.
Και έχω τύψεις.
...
Λοιπόν και μην πέσουν να με φάνε οι μη πιστεύοντες στη μοίρα...
Πιστεύω πως τίποτα από όσα επιλέγουμε δεν είναι τυχαία. Ένας αόρατος ιστός συνδέει κάθε μας πράξη με τις πράξεις των άλλων. Κι αυτές οι πράξεις ενέχουν μια ποιότητα που η μια διαχέεται μέσα στην άλλη. Δεν θα μπω στη διαδικασία να οριοθετήσω τις πράξεις σε καλές ή κακές, απλά γιατί δεν έχει νόημα...ωφέλιμες ή ανώφελες...το θεωρώ τώρα πια γλυκερό...κάνουμε πάντα ό,τι θεωρούμε ότι αρμόζει στην κάθε συγκυρία, λάθος ή σωστό, τι σημασία έχει...
Ποιος ξέρει το αγροτικό τι βλέψεις είχε και περισυνέλλεξε τα παρατημένα στην τύχη τους ποδήλατα...και τι σημασία έχει;
Σημασία έχει ότι κάποιοι έδωσαν αυτή τη δυνατότητα στα ποδήλατα...
διαβάζω όσα σου γράψαμε όλοι μας πιο πάνω....μα όλα όσα λέμε είναι εξαιρετικά υποκειμενικά και να που εσύ τα αγνόησες κι έκανες τη δική σου επιλογή...ασήμαντο αν κακή ή καλή...
εγώ θα σου πω να μην μετανιώνεις...η άρνησή σου να τα λεφτερώσεις κάποια άλλη ανάγκη θεράπευσε...
αυτά από μια μοιρολάτρισσα!
Xιλιάδες αυτά τα παρατημένα και δεμένα στον Βόλο. Η περιουσία της πολης... Καλημερα