Κανονικα, αυτο θα επρεπε να το ποσταρω το βραδακι, αλλα δεν κρατηθηκα.
Μπορειτε βεβαια να το ακουσετε και το βραδακι, αρκει να εισαστε στο καταλληλο mood. Are you ready?
που είναι παρόντες απόψε καθώς ανάβει πράσινο το μικρό αλλά μέγιστο φως του Παρών/Παρούσα!
σας στέλνω φιλιά!
και σ' EKEINON που δεν ξέρει πώς με συντροφεύει, καθώς απόψε Παρασκευή βράδυ κυριολεκτικά κοιμάμαι όρθια από εξάντληση, στο τέλος μιας βδομάδας που έμπρακτα έκλεισε οριστικά ένας κύκλος ζωής...κόποι, αισθήματα, άνθρωποι που χάθηκαν, σπαταλήθηκαν βίαια, μετασχηματίστηκαν...όλα σε μια ένταση τρομακτική...
άντρες μη παίζετε μαζί μας...οι γυναίκες αγαπούμε τα σπίτια μας, εγώ τουλάχιστον είμαι μια σπιτόγατα που δε λέγεται...
απ' το καλοκαίρι παραδίνω το ένα μετά το άλλο... το πατρικό μου, μετά το σπίτι του γάμου μου...δεν είναι ντουβάρια γμτ...τα ντουβάρια εξαερώνονται σαν ψυχές ασίγαστες, βασανισμένες...
Φιλιά και σ' ΕΚΕΙΝΟΝ που δεν το ξέρει οτι με συντροφεύει, ή μακάρι να το ξέρει, μαγικό θα είναι...όπως μαγικά ήταν πάντα μ' αυτόν, εγώ δεν το'ξερα...κατά λάθος έγινε...κυριολεκτικά κατά λάθος...άτιμα ηλεκτρονικά συστήματα επικοινωνίας...λες, κλείνεις μια πόρτα και όμως μένει διάπλατα ανοιχτή, αναρχική πόρτα! και να αυτό που δεν άντεξες άλλο, να'το μπροστά σου...μαγικά ολοφώτεινο...
κι είναι μια διαβολεμένη κίνηση, ένα κλικ, που θα το σβύσει αυτό το ολοφώτεινο σημάδι και νέκρα πάλι, αλλά απόψε δεν το κάνεις με τίποτα! απλά αυτό το ολοφώτεινο σημάδι σε μαγνητίζει...αχ μωρέ πεταλούδα στη λάμπα κολλημένη...και πας για το χαμό μωρέ χαζούλα!!!
απόψε που κοιμάμαι και ξυπνώ παγωμένη πάνω στην πολυθρόνα που κοιμόμουν επί τρείς κάπου μήνες όταν χώρισα, μεθυσμένη με κάτι πολύ όμορφο...
άτιμο αιρκοντίσιον που χάλασες, άτιμοι συγκάτοικοι που δεν πληρώνετε κοινόχρηστα και δεν ανάβει η κεντρική θέρμανση...καημένο σπιτάκι της θείας, τι έχω ζήσει μέσα σου τόσα χρόνια... ακούω τα πασουμάκια της πέρα δώθε κι ανακουφίζομαι, νιώθω την αγκαλιά της λίγο πριν πεθάνει...
να φύγω απο'δω, απλά γιατί θέλει ξήλωμα κι αναστήλωση εκ θεμελίων πράγμα που όλοι μου λένε, αν αξίζει τον κόπο να κάνω...
μπα όσο-όσο, θα μείνω χωρίς λεφτά, αλλά θα το κάνω το παλάτι μου...
κι αν πάω σ' ένα σπίτι σένιο, ξένο, ποιόν θ' ακούω τότε;
κανείς δεν ποθεί όσο εγώ απόψε τις σκιές της ζωής μου...αυτό το παλιό, καταπονημένο σπιτάκι είναι η συνέχεια που μου έχει απομείνει...
ελάτε φαντάσματα! όλοι!
νεκροί και ζωντανοί ελάτε! καθώς πάω να σωριαστώ στο κρεβάτι με τα παγάκια για πόδια...
Τι καθήκον κι αυτό καλή μου! Πώς τα'βγαλες πέρα να λες λόγια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν κάτι δεκαετίες πριν για να φωνάξουν τις αθλιότητες που γίνονταν τότε και συνεχίζουν ακόμα τώρα, σ' ένα κοινό γεμάτο από συμβασιούχους των διαφόρων συστημάτων που διόλου διάρα δεν δίνουν για ό,τι στίχοι και τραγούδι σηματοδότησαν και σηματοδοτούν...ράκος θα ήμουν αν μου το ζητούσαν να το κάνω...τη θαυμάζω που κράτησε τα προσχήματα...να ζητά συγνώμη για τα δάκρυά της και τη συγκίνησή της, αυτή η γυναίκα με τα κάτασπρα πια μαλλιά που φλέγεται ακόμα...μπροστά στις τιάρες και τα φτιασίδια μιας φορμαλιτέ μεσαιωνικού τύπου...ωωωωωωωχ!
O Wesseh Freeman μένει στη Μονρόβια στη Λιβερία. Φτιάχνει τις δικές του oil can guitar συνηθως απο παλιά κουτια απο λάδι αυτοκινήτου. Κάποια στιγμή ο ιδιοκτήτης μια βιομηχανιας που φτάχνει πατατάκια τον είδε και του ανέθεσε να φτιάξει ένα τραγουδάκι για το διαφημιστικό του. Το δειξε στο Youtube κι ο Wesseh έγινε γνωστός. Μαζεύει πλέον γυρω στα... 4 δολάρια τη μέρα παίζοντας στους δρόμους. Η κιθάρα του είναι τρίχορδη και σαν ταστα χρησιμοποιεί ακτίνες ποδηλάτου, τα οποια είναι μετακινουμενα! Τελειώνοντας, ο Wesseh έχει προβλήματα όρασης που τον καθιστούν σχεδόν τυφλό αλλά όταν έγινε γνωστός αρκετοί ενδιαφέρθηκαν να προσφέρουν χρήματα για να κάνει κάποιες διορθωτικές εγχειρήσεις.
ΥΓ: Κάποια στιγμη ένας Αμερικάνος που πουλάει και φτιάχνει cigar box guitar, ο Glenn Watt από το C. B. Gitty Crafter Supply, εμπνευστηκε από τον Wesseh και του έφτιαξε μια ωραία oil can guitar με κανονικό μπράτσο, ταστα και χορδές και του την έστειλε. Εδώ είναι το πρώτο του παίξιμο σ αυτην...
Κυρ, 15/01/2017 - 16:16
Nick Cave & the Bad Seeds - I Need You (Hobart 13.01.17)
She said she had no money
But he was in doubt
B B King & Eric Clapton - Three O'clock Blues
edit,
double post
Κανονικα, αυτο θα επρεπε να το ποσταρω το βραδακι, αλλα δεν κρατηθηκα.
Μπορειτε βεβαια να το ακουσετε και το βραδακι, αρκει να εισαστε στο καταλληλο mood.
Are you ready?
που είναι παρόντες απόψε καθώς ανάβει πράσινο το μικρό αλλά μέγιστο φως του Παρών/Παρούσα!
σας στέλνω φιλιά!
και σ' EKEINON που δεν ξέρει πώς με συντροφεύει, καθώς απόψε Παρασκευή βράδυ κυριολεκτικά κοιμάμαι όρθια από εξάντληση, στο τέλος μιας βδομάδας που έμπρακτα έκλεισε οριστικά ένας κύκλος ζωής...κόποι, αισθήματα, άνθρωποι που χάθηκαν, σπαταλήθηκαν βίαια, μετασχηματίστηκαν...όλα σε μια ένταση τρομακτική...
άντρες μη παίζετε μαζί μας...οι γυναίκες αγαπούμε τα σπίτια μας, εγώ τουλάχιστον είμαι μια σπιτόγατα που δε λέγεται...
απ' το καλοκαίρι παραδίνω το ένα μετά το άλλο... το πατρικό μου, μετά το σπίτι του γάμου μου...δεν είναι ντουβάρια γμτ...τα ντουβάρια εξαερώνονται σαν ψυχές ασίγαστες, βασανισμένες...
Φιλιά και σ' ΕΚΕΙΝΟΝ που δεν το ξέρει οτι με συντροφεύει, ή μακάρι να το ξέρει, μαγικό θα είναι...όπως μαγικά ήταν πάντα μ' αυτόν, εγώ δεν το'ξερα...κατά λάθος έγινε...κυριολεκτικά κατά λάθος...άτιμα ηλεκτρονικά συστήματα επικοινωνίας...λες, κλείνεις μια πόρτα και όμως μένει διάπλατα ανοιχτή, αναρχική πόρτα! και να αυτό που δεν άντεξες άλλο, να'το μπροστά σου...μαγικά ολοφώτεινο...
κι είναι μια διαβολεμένη κίνηση, ένα κλικ, που θα το σβύσει αυτό το ολοφώτεινο σημάδι και νέκρα πάλι, αλλά απόψε δεν το κάνεις με τίποτα! απλά αυτό το ολοφώτεινο σημάδι σε μαγνητίζει...αχ μωρέ πεταλούδα στη λάμπα κολλημένη...και πας για το χαμό μωρέ χαζούλα!!!
απόψε που κοιμάμαι και ξυπνώ παγωμένη πάνω στην πολυθρόνα που κοιμόμουν επί τρείς κάπου μήνες όταν χώρισα, μεθυσμένη με κάτι πολύ όμορφο...
άτιμο αιρκοντίσιον που χάλασες, άτιμοι συγκάτοικοι που δεν πληρώνετε κοινόχρηστα και δεν ανάβει η κεντρική θέρμανση...καημένο σπιτάκι της θείας, τι έχω ζήσει μέσα σου τόσα χρόνια... ακούω τα πασουμάκια της πέρα δώθε κι ανακουφίζομαι, νιώθω την αγκαλιά της λίγο πριν πεθάνει...
να φύγω απο'δω, απλά γιατί θέλει ξήλωμα κι αναστήλωση εκ θεμελίων πράγμα που όλοι μου λένε, αν αξίζει τον κόπο να κάνω...
μπα όσο-όσο, θα μείνω χωρίς λεφτά, αλλά θα το κάνω το παλάτι μου...
κι αν πάω σ' ένα σπίτι σένιο, ξένο, ποιόν θ' ακούω τότε;
κανείς δεν ποθεί όσο εγώ απόψε τις σκιές της ζωής μου...αυτό το παλιό, καταπονημένο σπιτάκι είναι η συνέχεια που μου έχει απομείνει...
ελάτε φαντάσματα! όλοι!
νεκροί και ζωντανοί ελάτε! καθώς πάω να σωριαστώ στο κρεβάτι με τα παγάκια για πόδια...
the very thought of you all!!!
"...You don't miss your water
'Til your well run dry..."
When The Hurt Is Over
από το διαδίκτυο.
...or should I go
Τι καθήκον κι αυτό καλή μου! Πώς τα'βγαλες πέρα να λες λόγια που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν κάτι δεκαετίες πριν για να φωνάξουν τις αθλιότητες που γίνονταν τότε και συνεχίζουν ακόμα τώρα, σ' ένα κοινό γεμάτο από συμβασιούχους των διαφόρων συστημάτων που διόλου διάρα δεν δίνουν για ό,τι στίχοι και τραγούδι σηματοδότησαν και σηματοδοτούν...ράκος θα ήμουν αν μου το ζητούσαν να το κάνω...τη θαυμάζω που κράτησε τα προσχήματα...να ζητά συγνώμη για τα δάκρυά της και τη συγκίνησή της, αυτή η γυναίκα με τα κάτασπρα πια μαλλιά που φλέγεται ακόμα...μπροστά στις τιάρες και τα φτιασίδια μιας φορμαλιτέ μεσαιωνικού τύπου...ωωωωωωωχ!
A hard rain's gonna fall (for how long really...)
Bob, the original vagabond, the unwashed phenomenon...
Saint Agnes and The Burning Train
Ειναι..,και παραειναι!!
Katyusa (Катюша) - Valeria Kurnushkina & Red Army Choir
(Εμείς είμαστε στο 3:31 με 3:32!)
...Rudolf!
...babe
That was a long time ago
And I haven’t seen him in a while
Now I’m down in the city
And I think I seen him in the eyes
Of the strangers that pass
In the eyes of the poor
"Punk Rock Rebel Song"
μπλουζιά της ερήμου με στίχους που θα μπορούσαν να ανήκουν στη Βίβλο, στο Άσμα Ασμάτων δηλαδή...
...διαστροφή: κάνω μαγειριό παρέα με τους Τουαρέγκ μου...
...την έχασε η κοπελιά...my love is gone...
New Fashioned Girl
To celebrate 40 years since the release of Patti Smith's seminal album HORSES
https://www.youtube.com/watch?v=6c-RbGZBnBI
O Wesseh Freeman μένει στη Μονρόβια στη Λιβερία. Φτιάχνει τις δικές του oil can guitar συνηθως απο παλιά κουτια απο λάδι αυτοκινήτου. Κάποια στιγμή ο ιδιοκτήτης μια βιομηχανιας που φτάχνει πατατάκια τον είδε και του ανέθεσε να φτιάξει ένα τραγουδάκι για το διαφημιστικό του. Το δειξε στο Youtube κι ο Wesseh έγινε γνωστός. Μαζεύει πλέον γυρω στα... 4 δολάρια τη μέρα παίζοντας στους δρόμους. Η κιθάρα του είναι τρίχορδη και σαν ταστα χρησιμοποιεί ακτίνες ποδηλάτου, τα οποια είναι μετακινουμενα! Τελειώνοντας, ο Wesseh έχει προβλήματα όρασης που τον καθιστούν σχεδόν τυφλό αλλά όταν έγινε γνωστός αρκετοί ενδιαφέρθηκαν να προσφέρουν χρήματα για να κάνει κάποιες διορθωτικές εγχειρήσεις.
Η ιστορία του εδώ.
Η κιθάρα του εδώ.
Στο youtube η συνέχεια
H σελιδα του στο Facebook
ΥΓ: Κάποια στιγμη ένας Αμερικάνος που πουλάει και φτιάχνει cigar box guitar, ο Glenn Watt από το C. B. Gitty Crafter Supply, εμπνευστηκε από τον Wesseh και του έφτιαξε μια ωραία oil can guitar με κανονικό μπράτσο, ταστα και χορδές και του την έστειλε. Εδώ είναι το πρώτο του παίξιμο σ αυτην...
Η διακοπη για την αλλαγη μαλλον εκανε ζημια , ξενερωσαμε ..
Ελα να (ξανα)ξυπναμε
I'm Shipping Up To Boston - Dropkick Murphys
...in my sobriety...
Something to say,
Something to do,
Nothing to say,
There's nothing to do.
...
And this I know his teeth as white as snow
What a gas it was to see him