Ο Μολοσσός, το Σμαρτ και η Χώρα της Ανομίας όπου δεν λειτουργεί τίποτα!

Θα σας περιγράψω ένα σκηνικό που παίχτηκε σήμερα για να γελάσετε ή για να κλάψετε.

Τρισήμιση τα ξημερώματα και ο σκύλος μου γαυγίζει γερά δυνατά. Σηκώθηκα από το κρεβάτι να του πω να σταματήσει να γαυγίζει...κοίταξα και έξω να δω γιατί τέλος πάντων γαυγίζει, δεν έπαιζε τίποτα και ξανά πήγα για ύπνο.

Σηκώνομαι το πρωί να πάω στο φούρνο και βλέπω έξω από το σπίτι μου ένα σμαρτ αυτοκίνητο στραβοπαρκαρισμένο σε ένα χώρο που χώραγε επιεικώς να παρκάρει φορτηγό. Λέω καλά πόσο άχρηστος οδηγός μπορεί να είανι κάποιος που αδυνατεί να παρκάρει ένα σμαρτ;;

Πάω στο φούρνο στην επιστροφή κοιτάω πάλι το αυτοκίνητο και εκεί παρατηρώ ( δεν είχα πιει και καφέ ακόμα εξού και μεταχρονολογημένη παρατηρητικότητα) ότι τα παράθυρα είναι ανοιχτά και το αυτοκίνητο τρακαρισμένο. Πάω κοντά και τι βλέπω ρε σεις μέσα στο αυτοκίνητο;

Ένα σκύλο-γαίδουρι, έναν μολοσσό μέσα στο σμαρτ ο οποίος καθόταν εκεί και με κοίταγε με ένα μισο κακόμοιρο ύφος. Βασίκα μετά που το έψαξα το θέμα ο σκύλος ήταν ιταλικό μαστίφ.Καθαρόαιμο και καθαρός και περιποιημένος ο σκύλος.

Να μην τα πολυλογώ και επειδή η ώρα πέρναγε και ο ήλιος ανέβαινε στον ουρανό κάλεσα την αστυνομία.

Έρχεται το περιπολικό και από εκεί και πέρα αρχίζει ο σουρεαλισμός!

Ψάχνουν από την πινακίδα του αυτοκινήτου να δουν ποιανού είναι. ( μήπως είναι κλεμμένο). Βρίσκουν κάποιον ιδιοκτήτη τον καλούν στο τηλέφωνο να τον ρωτήσουν αν έχασε το αυτοκίνητο του και αυτός... αρχίζει να τους βρίζει, διότι τον ενοχλούνε γιατί το αυτοκίνητο δεν το έχουν δηλώσει κλεμμένο και το έχει η γυναίκα του και οδηγεί  ( την κάλεσε μάλιστα για να σιγουρευτεί).

Τελικά βγαίνει ότι οι πινακίδες του αυτοκινήτου είναι πλαστές!

Κατεβάζουμε τον σκύλο κάτω, ( με κάθε επιφύλλαξη) τον πάμε βόλτα, τον ποτίσαμε ( κόντευε να σκάσει το ζώο από την δίψα), κοιτάνε τον αριθμό πλαισίου του αυτοκινήτου και βγαίνει ως μη καταχωρημένο! Λέω να δεις ο τύπος έκλεψε το αμάξι και μετά είδε ότι είχε και τον σκύλο μέσα!!

Αρχίζουν να ψάχνουν το αυτοκίνητο και βγάζουν από εκεί ναργιλέδες, φακούς, σπασμένα κινητά, κατσαβίδια και ότι άλλο βάλει ο νους του ανθρώπου.

Κάποια στιγμή χτυπάει το ένα κινητό. Καλεί τον αριθμό πίσω ο αστυνομικός και βγαινει τώρα ότι είναι μία τύπισσα η οποία ψάχνει τον γκόμενο, ο οποίος μένει κάπου αλλού στην ίδια περιοχή αλλά μακρυά από εκεί που άφησε το αυτοκίνητο με τον σκύλο.

Να μην σας τα πολυλογώ η ώρα περνάει, έχουν καλέσει τον γερανό να πάρει το αυτοκίνητο, έρχεται και η τύπισσα και αρχίζει να μας λέει για τον τύπο και τον σκύλο, ο οποίος σκύλος τελικά κατέληξε το τμήμα, ( ο σκύλος πήγε στο τμήμα!! χα χα χα) γιατί η φιλοζωική υπηρεσία του Δήμου δεν απαντούσε στο τηλέφωνο, ο δε ιδιοκτήτης του σκύλου, που τον καλέσανε και αυτόν, κοιμόταν και δεν ήθελαν να τον ξυπνήσουν οι δικοί του!!! ( το παιδί ήταν κουρασμένο.. )

Εν πάση περιπτώσει ο τύπος έχει μπλέξει κατά πως φαίνεται για διάφορους λόγους, καταρχάς γιατί παράτησε τον σκύλο του και επειδή τίποτα δεν ήταν στοιχειωδώς νομίμο σε ότι αφορά το αυτοκίνητο του και αυτά που είχε μέσα.

Και πάμε τώρα στα συμπεράσματα.

Τύποι σαν αυτόν με πλαστές πινακίδες, μάλλον κλεμμένο αυτοκίνητο, χωρίς ασφάλεια κυκλοφορούν στον δρόμο και ουαί και αλίμονο μην τους τρακάρει κανείς. Επίσης θέλουν και σκύλο ράτσας, τον οποίο τον ξεχνάνε από την ντίρλα τους μέσα στο αυτοκίνητο και φεύγουν να πάνε να κοιμηθούν.

Εν πάση περιπτώσει, εγώ είπα στα παιδιά στο περιπολικό που έφαγαν 4 ώρες για να βγάλουν άκρη με την συγκεκριμένη περίπτωση ότι δεν θέλω να μάθω ότι ξανά πήρε πίσω το σκυλί ο μαλάκας και ότι αν θέλουν κατάθεση για τα του αυτοκινήτου ευχαρίστως να πάω και μάρτυρας.

Κατά τα άλλα τίποτα δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε.

Κυκλοφορούν αυτοκίνητα με πλαστές πινακίδες, ακαταχώρητα, ο γερανός έκανε να έρθει 4 ώρες, η φιλοζωική του δήμου δεν απαντούσε, η άλλη Φιλοζωική ( η οργάνωση ) δεν απαντούσε ούτε και αυτή στα τηλέφωνα, ο ιδιοκτήτης του σκύλου κοιμόταν αμέριμνος και τελικά ήταν ο σκύλος που κατέληξε στο Τμήμα!